Draco Malfoy& Adhara Black

One piece aşığı olarak , one pieceden esinlenerek yazdım . İyi okumalar

"Hiçbir şey senin sandığın gibi değil, izin ver sana neyin ne olduğunu göstereyim," dediğinde sesindeki güven kararlılığımı bir nebze kırdı. Ama hayır güvenemezdim. Başımı hayır anlamında salladım. Gözlerimden benden habersiz yaşlar akmaya devam ediyordu. Bana birkaç adım yaklaştığında elimdeki silahı daha çok sıktım. Namlu göğsüne değdiğinde gözleri hâlâ gözlerimdeydi. "Şu an burada beni öldürebilirsin." dediğinde ona bakmaya devam ettim. "Ama inan ya da inanma gerçek sandığından çok daha farklı. Ve bunun için yaşamaya devam etmelisin,"

Eğlenmek için gittiğiniz alışveriş merkezinde rehin edilseydiniz ne yapardınız?

"O sadece futbolcuların zihinlerine dokunacaktı. Ama biri, doğrudan onun kalbine temas etti..." Galatasaray`da stajyer psikolog olarak çalışmaya başlayan Aden`in işi, kendisine atanan oyuncuları dinlemek ve gözlemleyip en iyi performanslarına ulaşmalarını sağlamaktı. Ama Eren Elmalı`yla ilk göz göze geldikleri an, hiçbir seansa sığmayacak bir hikâye başladı. Gizli bakışlar, söylenmeyen cümleler, kaçarken yakınlaşan iki insan... Bu, bir aşk hikâyesi değil sadece. Bu, kendini tanımanın, birine temas etmenin ve kaçmaktan yorulan iki ruhun hikâyesi. Yavaş yavaş... Sessizce... Derinlemesine... Ve bu da tüm büyük hikâyeler gibi... Gizli bir pasla başladı.

"Efsun, hazır mısın?" "Hazırım." "İlk işin zor olacak. Barış Alper Yılmaz`dan röportaj almaya çalışacağız. Olmazsa alternatifleri konuşuruz. Ama önce onu dene." Bir anlığına zaman durdu. Gerçekten mi? "Ben mi?" "Evet. Bir dene. Telefona cevap vermezse mail at. Belki menajeriyle iletişim kurarsın." Efsun başını salladı. Bu sadece bir "deneme" gibiydi, ama onun için yıllardır kurduğu hayalin ilk tuğlasıydı.

"aşk komiserim aşk, bildiğin delilik!"

Kim Taehyung kendi ayakları üzerinde duran bir şirket ceosu kendisi idollerden nefret eder. Onun tam tersi olan Min yoongi çocukluk arkadaşı ise ünlü grup olan bighitten seokjin ile kafayı fene bozmuştur. Konserine gidebilmek için can atar. Tek başına gidemeyeceği içinde çocukluk arkdaşı kim Taehyung ve kuzeni olan aynı zamanda da alt katında oturan jung hooseoku da konsere zorla davet eder ve serüven bu üçlünün konsere gitmesiyle başlar. KimTaehyung sevgilisi varken nefret ettiği idollerden birine aşık olmuştu. Semetae Ukekook 25/06/2021

Call of duty MW2 den karakter “Simon Riley (Ghost)” ile kendi karakterim “lila” hakkında yazdığım minik bir fanfic.

0546: sen benim anne ve babamı öldüren kişilerin kızısın. 0546: sen benim ailemi katleden ailenin kızısın 0546: sen benim hayatımın mahvolmasına sebep olan ailenin kızısın 0546: belki de sen de biliyordun bu cinayeti Selen Soyder 0546: benim hayatımı yok eden senin ailendi 0546: senin de hayatını mahveden ben olacağım. Bu yaptıklarınızı sizin yanınıza bırakamazdım. Yatağında uyuyan 2 yaşında ki kardeşime baktım. Daha bu yaşta annesiz ve babasız kalmanın sorumlusu Soyder ailesi bunları onların yanına bırakamazdım

Annesini takip eden yavru bir ördek gibi o nereye giderse ben de arkasından oraya gidiyordum. Aynı zamanda çenem de boş durmuyor, sürekli ismini üst üste söyleyip duruyordum. O ise beni hiç tınlamıyor, yoluna devam ediyordu. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bezsin de arkasına dönsün, yüzüme baksın diye bu gıcıklığı yapıyordum ama ne kadar kırgınsa artık yüzüme bile bakmıyordu. Sanki ben yoktum. "Minho?" "Minho?" "Minho?" Artık bu yaptığıma ben bile daha fazla dayanamadım. "Ahh, yeter ama!" diye bağırarak onu takip etmeye devam ettim. "Hangi tür insan böyle bir işkenceye dayanabilir ki? Nasıl tepkisiz kalabiliyorsun? Ben olsaydım şeytanı dinler, çakardım ağzının ortasına cidden!" -Der demez durdu. Onun durması üzerine başımı sırtına tosladım. "Ah!" dedikten sonra anında geri çekildim. Bu sefer bana döndü. Evet, döndü! Ama nasıl bakıyordu biliyor musunuz? Tek kaşını havaya kaldırmış bana az önceki söylediklerime nispeten, "Şeytan öyle mi dermiş?"der gibisinden bakıyordu. Sadece bakışlarından bile bana bunu sorduğu belli oluyordu. Anlayınca hemen sırıttım. "Aaaa... Şey... Şeytanı dinlememek lazım. Evet evet, kesinlikle şeytanı dinlememeliyiz! Ne öyle ağzına çakmak falan? Onun yerine sakin kalıp, sabredip duymamazlıktan gelmek en iyi- " Ne diyorum ben ya? Resmen şu an kendi ağzımla kendime kapak yaptım. Sustum ama geciktim tabii ki. Başını bir sağa bir sola sallayan Minho derin bir nefes alıp verdi. Bu zamana kadar hiç konuşmamıştı ama nefes verdikten hemen sonra: "Baş belası." dedi. Gıcık işte, ne olacak?! O kadar konuşmaya çalıştım ama tek kelime dahi etmedi. Şimdi ağzından çıkan bu iki kelime de neyin nesiydi böyle? Gözlerimi devirdim ve klasik esprilerden birini yaptım. "Memnun oldum. Ben de Alya." "Ciddi olamaz mısın?" "Olamam ciddi falan. " "Çocuk gibisin." Yeter ama artık bu kadar. Benim de sabrımın bir sınırı var ve bu sınırı aşınca her insan gibi ben de sinirleniyorum. Dayanamadım. Biraz sesimi yükselttim ve karşımda dikilen Minho`ya bakarak konuşmaya başladım. "Ben miyim çocuk gibi olan? Seninle insan gibi oturup sadece 2 dakika konuşmak istedim! Seninle konuşup yanlış anlaşılmaları düzeltebilmek için Amerika`dan, babamdan kaçtım! Ama sen... Beni takmıyorsun bile! Sadece 2 dakika ya, 2 dakika! 2 dakika konuşacak kadar dahi hiç mi hatırım yok üzerinde?! Asıl çocuk gibi davranan sensin!" "Sence de... Sana böyle davranmaya hakkım yok mu Alya? Geçmişimizi, bizi sen mahvettin. Hem de bir hiç uğruna! Yıllar sonra çıkıp geliyorsun ve benimle konuşmak istiyorsun. Neden? Ünlü oldum diye mi?! Ne değişti ha? Söyle!" "Saçmalama! Ünlü olman beni neden ilgilendirsin?! Babamdan dolayı yeterince şana, şöhrete, paraya sahibim zaten!" "O zaman neden?!" Sustum. Gözlerimden aşağı süzülen gözyaşlarını hisseder hissetmez hızla sildim ve Minho`ya arkamı döndüm. Bu soruya cevap vermek kadar zor bir şey yoktu şu an hayatımda. Evet, her şeye sahiptim. Ama tek bir şey hariç. Ölüyorum Minho... Ölüyorum... Son defa seni görmek için geldim. Belki aramızdaki yanlış anlaşılmayı da düzeltebilirim diye geldim. Ama... Ama yapamıyorum. Bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. ..

büyük düşmanın… seni en derin yerinden yakar. Ben ona güvenmedim. O bana inanmadı. Ama kader, ikimizi aynı masaya oturttu. Aynı lanetin içine. Aynı karanlığın ortasına. Ben, Slytherin’in sessiz öfkesiyim. O, Malfoy soyadının yüküyle büyümüş bir lanetli prens. Ve biz, birlikte yanacağız.

"Yine mi sen?!" Gözlerimi devirerek odanın kapısını kapattım ve muayene yatağına oturmuş Park Jimin`in yanına doğru ilerledim. Elimdeki kahve bardağını masamın üzerine bıraktıktan sonra kollarımı bağlayarak karşısına geçtim. "Yine neyin var?" diye sordum bezgin bir ses tonuyla. Çünkü bezmiştim artık. Bu neydi canım?! Her gün, her saat insan hasta mı olurdu?! "Dün karnın ağrıyordu. Önceki gün başın. Ondan önceki gün sözde dizini incitmiştin. Ondan önceki gün de, kolun muydu? Evet, evet sanırım kolumu kırdım diye gelmiştin. Ama hepsinde de gayet sağlıklıydın. Bu sefer neyin var?" Sordum sormasına lâkin o beni tınlamayarak gözlerime anlamlandıramadığım bir şekilde bakmaya devam etti. "Yah! Sana sordum. Neyin var senin? Yoksa gerçekten bu sefer hasta mısın?" Şaşkınlıkla gözlerimi irileştirdim ve gerçekten hasta olduğu düşüncesiyle elimi onun alnına koydum. Ancak tam da bu esnada o, alnındaki elimi tutarak beni hızla kendisine doğru çekti. Bu hareketini hiç beklemiyordum. Oldukça da hazırlıksız yakalanmıştım. Yüzlerimiz çok yakındı. Alıp verdiği nefesi dahi hissedebiliyordum. Bir an olsun gözlerini gözlerimden çekmedi ve ciddi bir ifadeye büründü. İlk defa onu bu kadar ciddi görüyordum. Yavaşça yutkundum ve kendimi geri çekmeye çalıştım. Ancak bu hareketimle beni kendisine daha çok çekti. Ne yapmaya çalışıyor bu çocuk Allah aşkına?! Kalbim... Neden bu kadar hızlı atıyorsun şimdi ya?! Bu esnada Park Jimin tuttuğu elimi yavaşça kendi kalbinin üzerine koydu. Ardından ağzını açarak konuşmaya başladı. "Kalbimin ritmi seni her gördüğünde değişiyor Doktor Hanım. Yerinden fırlayacakmış gibi atmaya başlıyor. Bazen... Bazen de yırtılacakmış gibi oluyor. Çok canımı yakıyor. Sanırım bu hastalığın adını biliyorum. Her insanın yakalandığı bir hastalıkmış. Adına da `aşk` diyorlarmış. Sevdiğin kişiye kavuşunca tedavini oluyor ve acısından kurtuluyormuşsun. Peki ya ben? Ben ne yapmalıyım? Benim... Benim tek tedavi yöntemim sensin, beni tedavi eder misin? Ya da... Benim tedavim olur musun?"

Starlight⭐️:미안 해요. Starlight⭐️:Özür dilerim. Yonca🍀: 무엇 때문에?😄 Yonca🍀: Ne için?😄 Starlight⭐️:모든 것을 위해. Starlight⭐️:Her şey için. Yonca🍀: 너 나를 두려워하고있어.😓 그게 뭔가? Yonca🍀: Korkutuyorsun beni.😓Bir şey mi oldu? Starlight⭐️:사실은 ... Starlight⭐️:Aslında... Söyleyecek mi yoksa?! Gerçekten itiraf edecek mi bir idol olduğunu?! Ay,bir heyecan bastı. Yonca🍀: 사실 ...😕 Yonca🍀: Aslında... Starlight⭐️:어쨌든 잊어 버려. Starlight⭐️:Her neyse,unut gitsin. Starlight⭐️:나는 그 말을 할 준비가되지 않았다고 생각한다.😅 Starlight⭐️:Sanırım bunu söylemeye hazır değilim.😅 Çok az kalmıştı ama ya! Bu haksızlık. Söyleseydin ne olacaktı sanki?! Yonca🍀: 그래서 확실한 것이 있습니다.😕 Yonca🍀: Yani kesin bir şey var.😕 Yonca🍀: 좋아, 준비 됐으면 말해줘.😊 Yonca🍀: Tamam,hazır olduğun zaman söyle.😊 Starlight⭐️:이해해 주셔서 감사합니다.😊 Starlight⭐️:Anlayışın için sağol.😊 Yonca🍀: 민 민... Yonca🍀: MinMin... Yonca🍀: 지치지 마십시오. Yonca🍀: Çok yorma kendini. Starlight⭐️:좋아, 성가신 공주님.💙 Starlight⭐️:Tamam,sinir bozucuların prensesi.💙 Yonca🍀: 너는 가장 힘든 감각이야, 너!😣 Yonca🍀: Asıl gıcık sensin,sen!😣 Starlight⭐️:알았어 ,알았어.😂 나에게 화를 내지 마라.😂 Starlight⭐️:Tamam,tamam.😂 Kızma bana.😂 Hem şimdi beni beklediklerinden hem de MinMin`i biraz korkutmak istediğimden bir yalan daha yazmaya başladım. Yonca🍀: Bir grup videosu çevirisi yapıyorum MinMin. Gitmem gerek.Sonra görüşürüz.👐 Starlight⭐️:Yah! Bekle! Starlight⭐️:Hangi grup? Yonca🍀: Ödev olarak verdi hoca. Stray Kids`in videolarının çevirisi. Ama çevirirken ben de izleyip eğleniyorum. Muhteşem bir grup. Özellikle bir çocuk var. Görmen lazım MinMin... Bir çocuk bu kadar mı tatlı olur?😍 Starlight⭐️:Kimmiş o çocuk? Söylesene! Yonca🍀: İsmi Lee Know. O kadar beğendim ki, bir ara kendisini muhakkak araştıracağım. Starlight⭐️:아니, 연구하지 마라!😤 Starlight⭐️:Hayır,araştırma sakın!😤 Bir Korece,bir Türkçe konuşuyorduk şimdi. Onun bu hâli o kadar komikti ki. Keşke okuduğu zamanki yüzünü görebilseydim. Kendi ismini vererek şaşırtmıştım tabii çocuğu. Yonca🍀: Nedenmiş o? Beğendim çocuğu, araştıracağım. Hatta şu an bile bakabilirim. Starlight⭐️:보지 마! Starlight⭐️:Bakma! Starlight⭐️:그래서 ... 음 ... Starlight⭐️:Yani... Şey... Starlight⭐️:왜 손아귀를 찾으십니까? Starlight⭐️:Neden bakacaksın ki elin çocuğuna? Starlight⭐️:다리를 부러 뜨려 라. Starlight⭐️:Bacaklarını kırarım. Yonca🍀: 뭐야? 질투?😏 Yonca🍀: Ne o? Kıskandın mı?😏 Starlight⭐️:헛소리! Starlight⭐️:Saçmalık! Yonca🍀: Of MinMin,gidiyorum ben.👋 Yonca🍀: 잘가👐 Yonca🍀: Görüşürüz. Starlight⭐️:가지마!😤 Starlight⭐️:Gitme!😤 Yonca🍀: Gittim bile😝 Starlight⭐️:그만! Starlight⭐️:Dur! Starlight⭐️:나는 너희에게 가지 말라고했다. Starlight⭐️:Gitme demiştim sana. Starlight⭐️:바보😣 Starlight⭐️:Aptal😣 Starlight⭐️:백치🙅 Starlight⭐️:Salak🙅 Starlight⭐️:İnsana ağzını bile bozdurtursun sen! Starlight⭐️:Görüyorsun bunları değil mi? Starlight⭐️:Sırf bana gıcıklık olsun diye,beni deli etmek için cevap vermiyorsun değil mi? Starlight⭐️:Yah! Starlight⭐️:Yonca! Starlight⭐️:Bunun hesabını sonra dilimleyeceğim senden. Yonca🍀: Keseceğim diyecektin her hâlde.😂 Starlight⭐️:Gıcığın önde gidenisin Yonca! 😤 Starlight⭐️:Biliyordum gördüğünü. Starlight⭐️:Omo! Starlight⭐️:Akıl mı bıraktın sanki insanda? Karıştırmışım. Olamaz mı yani?!😒

Geçmişini unutmak isterken ona devamlı hatırlatan ve intikam peşinde olan bir psikopat yüzünden hayatı cehenneme dönen genç kız; psikopat sayesinde Stray Kids ile tanışır ve aksiyon dolu bir maceraya onlarla birlikte atılmaya başlar.

Her şey; hayattaki tek varlığımın, biricik kuzenimin öldürüldüğü gece başladı. Onu kanlar içinde yerde yatarken görüp yanına koştuğumda, vücudundan akan kanın sıcaklığına tezat buz kesen tenine ellerim temas ettiğinde atmayı bıraktı kalbim. Sonra evin içinde üzerime gelen katilini görünce iflas etti beynim. Bedenim kaskatı kesilip bir puttan farklı görünmediğinde kayboldu yaşam belirtilerim. Ölümle yaşam arasında sıkışıp kaldığım an, yaşamak isteyen kalbimin bir polisin kalbine sımsıkı sarılmasıyla başladı serüvenim. Onun güven veren ellerini tuttu ellerim. Umudun ışıltısını saçan gözleriyle buluştu gözlerim. Onun sayesinde güçlü olmak nedir bildi tüm benliğim. O beni sarıp sarmalarken saatleri esir eden bir psikopatla cebelleşti kaderim.

Maya annesi onu babasının zalim kollarına bıraktıktan sonra küçük maya`nın hayatı başlamıştı. Babasından şiddet gören maya bir gün evden babası peşinde iken bir araba çarpması sonucu hayatının kaderi olan sarp la tanışır. Ve maya için yeni bir hayatın 2. Başlangıcı olur. Kitap her hangi bir kitaptan çalıntı benzeri olmamıştır kendi hür iradem ile düşünüp yazılmıştır. Kitap argo küfür cinselik şiddet içermektedir. Ona göre okuyalım Bu hikâye bir kişinin değil yaralı olan ~maya♡ayaz`ın hikayesi

Kitabı Wattpad de yazmıştım ama şimdi buraya almak istiyorum. Bir kaç bölüm yükleyeceğim eğer beğenilirse tamamını yükleyeceğim.

Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim.. Urfa`nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı... Liya Dağdeviren Hazar Harzemşah @! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.

❝Belki de tek ihtiyacım olan şey sende kendimden bir parça bulmaktı.❞ t.m.r 〤 e.c.g ⤷fanfiction

"Müzik en duygusal şiirleri bile bir dans parçasına çevirebilecek güçtedir." Hayatının en ağır günlerinden birini yaşadıktan altı yıl sonra yeni hayatına sil baştan başlayan Lavinia iki arkadaşıyla birlikte inşa ettiği küçük ailesiyle günlerini sokak sanatçılığı yaparak geçirirken sosyal medyaya yüklenen bir videosu hayatını da hayatındaki insanları da tamamen değiştirecektir. "Geriye bakıp düşünüyorum da... O video başka birinin olsa hayatını cennete çevirebilecekken benim hayatımı cehenneme çevirdi."

-Gitarınla bir şey çalsana, ben de dans edeyim. -Ne çalmamı istersin? -Hangi şarkı beni, sana hatırlatıyorsa.

"Mavi-Gri Çatışması, bir kişinin aynı anda hem sevgi hem de korku hissettiği psikolojik bir dinamiktir. Mavi, sevginin, umudun ve özgürlüğün rengi olarak temsil edilirken; gri, korkunun, tutsaklığın ve umutsuzluğun simgesidir. Jungkook, Taehyung`un maviliğinde aşkı ve güveni bulmuştu, ancak günden güne artan gri gölgesi altında korku ve tutsaklık hissetmeye başlamıştı. `Taehyung`un gülüşü mavinin en saf tonuydu, bana özgürlüğü ve umudu hatırlatıyordu. O mavi anlarda onu seviyordum. Ancak, gri dünyasında tutsak ettiğinde, umutsuzluk ve hüzün göğsümde yankılanıyor, mavideki sevgi griye dönüştükçe korkum artıyordu. gülüşünde kaybolmayı isterken, gri ellerinde çözülmeyi korkuyla bekliyordum.`"

Bongseon ve Jungkook`un birbirlerinin düğününde tek bir ortak noktası vardı. Her ikisinin de partneri hiçbir yerde bulunamadı. ------------ "Belki... Benimle şansını falan denemek istersin?" şaka yaptım ve o da içkisinden bir yudum daha alarak güldü. "Bu konuda endişelenme, eğer seni elde etmek isteseydim şu anda çoktan yatağımda olurdun.”

Kendi dünyasında bir kaza geçiren yn birden kendini hae-jin olarak Varethia da bulur ve buradaki krala aşık olur