Son sınıf ilahiyat öğrencisi olan Feyza, aynı zamanda part time kuran kursu hocalığı yaparken, nereden bilecekti ki daha önce kavgayla tanıştığı adamla bir kez daha karşılaşacağını? Atlas hep modern yetişmiş, tam bir din düşmanı iken Feyza ile nasıl bir etkileşimi olacaktı? İşte atlasın ailesinin şirketi düzenlemis olduğu kuran kursu öğrencileri için olan kamp onlar için ikinci bir fırsattı... Atlas Feyzayla doğru yolu mu seçecekti? Yoksa hayatına aynen devam mı edecekti???? "Ne yapıyorsun sen ya?!" Kafasını çevirip yüzüme baktığında, gözlerindeki öfke o kadar keskindi ki, neredeyse fiziksel bir darbe gibi çarptı bana. Gözlerini kıstı, dudaklarını sıktı. Küçük düşürülmüş, hakarete uğramış gibi bakıyordu. Sakin kalmak mı? Hayır. Bu, sadece bir kaza değildi. Bu, o gözlerde yıllardır taşınan öfkenin bahaneye kavuşmuş hâliydi. Dik durdum. Yüzümde en ufak bir mahcubiyet izi bile olmadan, net ve keskin bir sesle cevap verdim: "Biraz dikkatli yürümeyi öğrenirseniz, başkalarını suçlamanıza gerek kalmazdı." İçimde en ufak bir pişmanlık yoktu. Bir adım daha yaklaştı. Gömleğinin üzerine düşen kahve lekesini göstererek, küçümseyici bir ifadeyle devam etti: "Tabii ya... Suçlu benim. Siz zaten masumsunuz, değil mi? Dünya sizin etrafınızda dönüyor nasıl olsa." Sesinde öyle bir kibir, öyle bir tahammülsüzlük vardı ki, birkaç masa ötedekiler bile kafalarını kaldırmış, bakıyordu. İçimde öfke kabardı, ama onu bastırmadım. Bastırmayacaktım. İnandığım değerler, böyle anlarda susmak için değil, konuşmak için vardı. İleriye bir adım attım, omuzlarımı dikleştirerek gözlerinin içine baktım. "Sizin küçük dünyanızda başkalarını ezmek kolay, değil mi?" dedim. "Ama ne benim kimliğimi, ne inancımı, ne de duruşumu kirletemezsiniz. Kirlenen tek şey gömleğiniz oldu, ruhunuz değilse şükredin." "Bu ülke sizin gibi kara çarşaflılar yüzünden ilerleyemiyor . "İlerlemenin bedeli ruhu satmaksa, bin yıl yerimizde saysak da razıyız. Biz, Allah`ın izniyle, ne kimliğimizi ne haysiyetimizi terk ederiz."

Toprağın haykırışları oldu pusulam. Benliğimi bıraktığım kanatlarım ölümün habercisiyle buluştu. Sarmaşıklarına sarılı bedenler onun varlığında vücut bulurken , hayat verdiği topaktan can alacaktım. O kefene sarılmamış ruhları benim için süslerken , kasvetli havasını mavi kanatlarımla dağıtacaktım. Ruhu arşa çıkmış bu insanların, cellatlarının son tanıklarıydık biz. Varlığım yok oluşun miladı. Yaşamı var oluşun yok oluşu

İnsan neyle yaşar? Ya da ne için yaşar? Kendisi için mi, yoksa etrafındakiler için mi? Yaşamak istediği için mi, yaşamak zorunda olduğu için mi? Ya da yaşamak zorunda mıydı ki? Peki ben ne için yaşayacağım? Hayattan zevk alan var mıydı? Hayattan nasıl zevk alınırdı? Hayattan zevk almak isteyen kimdi ki zaten?... Herşeye rağmen ben olabilirdim belki... ~ O her yerde, hep yanımda yada hiçbir yerde ve ben yalnızım. Ya da öyle olduğumu sanıyorum. Beni istiyor, yanına gitmemi istiyor... Bedeninimin kontrolünü eline almak istiyor... ~ "Korkmuyorum karanlığınla yüzleşmeye."dedi genç kadın. "Bunu sen istiyorsun!" Dedi genç adam, duvara yasladığı kadının kulağına doğru eğildi ve fısıldadı; "Ve ben sana istediğini vermeyeceğim. Seninle birlikte bu dünyada benim cehennemimi yaşamayacağız." Kadın adamın ondan çekilmesine izin vermeden tıpkı onun gibi fısıldadı; "Seninle birlikte bu dünyadaki cennetimi yaşamak için uğraşacağım." ~ Bizde zaman darmaduman, biz darmadumanız. ~ 22 yaşında, etrafındaki kalabalığın içerisinde yapayalnız, hayatında kararları kendi başına alamayan genç bir kadın. 25 yaşında, kafasındaki sesleri susturma yolunda çabalayan genç bir adam. İkisi de darmaduman... İki darmaduman beden birbirini bulduğunda ne olacaktı? Birbirlerinin enkazlarının altında mı ezilecekler? Yoksa birlikte mi yükselecekler? Başlangıç: 10.06.2024 Bitiş:

Onlar iki yabancıydı… Biri vatan nöbetinde bir asker, Diğeri sabrın en sessiz hâliyle sınanan bir öğretmen. Dualar bir yerde birleşti. Kalpler bir ayetin gölgesinde buluştu. Ve aşk, en derin yerden filiz verdi.

Mardi`in güzel kızı Gewrê, sevdiği adam ile evlenir. Evlendiği gece kocası hain bir pusuda ölür. Bunun üstüne aşiret bireyleri bunu kabul etmez. Gewrê gelin kayni olan İslam ile evlenmek zorunda kalır. Ne Gewrê bu durumdan yanadır, nede İslam. İkisi de ne yapacağını bilemez. İkisi arasında aşk olacak mıdır? İkisi arasında sevda bulunacak mıdır?

hayatlarını zor koşullar içinde şekillendiren iki gencin beklenmedik şekilde yollarının kesiştiği bir hikâye. 27 yaşındaki başarılı CEO, hayatının en büyük kararını almak zorunda kalırken, 20 yaşındaki genç kız, annesine olan sorumluluğunun gölgesinde yaşamını sürdürmeye çalışmaktadır. Birbirinden çok farklı dünyalardan gelen bu iki insan, ortak bir yolda ilerlerken, kalplerindeki duvarları aşmayı ve birbirlerine güvenmeyi öğrenirler. Bu hikâye, hayatta karşılaşılan zorluklar, aşkın ne kadar beklenmedik bir biçimde doğabileceği ve insanların birbirine nasıl güç verebileceği üzerine derin bir yolculuğa davet ediyor.

وَلَسَوْفَ يُعْط۪يكَ رَبُّكَ فَتَرْضٰىۜ Rabbin sana istediklerini verecek, sen de râzı olacaksın. (duha | 5)

0551****: Kes artık halay çekmeyi! 0551****: uyumam gerek sahura kalkacağım 0551****: Başım şişti kardeşim nedir bu yaa 0551****: ben senin halay çekmeni dinlemek zorundamıyım hı? 0551****: lütfen sus. (Görüldü) Kitabımın çalınması veya kopyalanması durmunda adli işlemlemler başlatılacaktır. Kurgu bana aittir. Gerçek hayattan esinlenerek kurgulanmıştır.

Bozok Timi, sadece bir timin hikâyesi değil. Bu roman, yüreğini bayrağına adayanların, sessiz kahramanların, gölgede yürüyenlerin destanıdır.

Asker ve şifacının saklanmış hikayesi Karanlığın mahzenine hapsedilmiş ruh, bir çiçek ile güneşe bakabilir. ... Bir günlük içerisine gizlenmiş hayat hikayesiydi onların ki. Farklı dünyaların insanlarıydı onlar. `Asla` kelimesi onlara verilmiş bir addı. Ama sorun da bu kelime değil miydi? İnsan `Asla` ların kölesi olmaz mıydı? Onların hayat hikâyeleri bir mendille başladı ve paslı bir kutuya hapsedildi. Yıllar sonra paslı kutu tevâfuk eseri Sare`nin eline geçti. Meraklı bir kişiliğe sahip olan bu genç kız, Meyra ve Üzeyir`in hikayesini aydınlığa kavuşturmak için elinden geleni yapacaktır. Lakin küçüklükten Müslümanlara kin besleyen, çetelere katılmış olan Samuel, Sare`nin hayat hikâyesine dahil olacaktır. Bu kitap geçmiş ve gelecek arasında mekik dokuyan bir hikayedir. Ve bu hikayenin sonunda geçmiş ve geleceğin birbirine nasıl sımsıkı bir şekilde bağlı olduğunu göreceğiz. "Sadece erkek, kadına çiçek hediye etmez. Kadınında erkeğe hediye edebileceği bir çiçek vardı. Onlardan birisi de Cennet Kuşu Çiçeği`dir. Her iki ırkta farklı anlamlara gelen bu çiçek, bir hayat döngüsünün başlangıcıdır." kitap tasarımı bana ait

Özgürlük, savaş, kan, ölüm, kayıp... Bir topluma sirayet eden kötülük... Yeryüzü onlarca insanın acısına şahit olmuştu. Onlarca insan bir öfkeye tohum olmuş, nefretle büyüyen kalbi yeşertmişti. O kalp bir intikama yol vermişti. Susmalıydılar. Hükmü kendileri değil geçmiş verecekti. Belki de haykırmalıydılar. Çünkü geçmiş hükmü çoktan vermişti. Bir tarafta kötülüğün diğer ucu diğer tarafta kötülüğün bittiği yer. Bir tarafın ağırlığı tartıda ağır basacaktı ve o tartı, iki kalbe yenik düşecekti. İki yaralı insan... Biri ailesinin katilinin karşısında aslan olup kükreyecek, diğeri ise sessiz sedasız babasının ölümünün peşine düşecekti ve o yol ikisinin birleştiği yol olacaktı. Bir gayeye sığacaktı amaçları, o gaye de birbirlerine kalplerini emanet edecekti. Arsen Hisar... Acılarını yoğurdukları şehir... Bir yara ne kadar kanayabilirse kanat çünkü o yara artık iyi olmayacak!

Yeryüzünde inkâr, yeryüzünde ihanet altın devrini yaşıyor. Diller, sayfalar, satırlar,Ebu Leheb öldü diyorlar Ebu Leheb ölmedi ya Resulullah,Ebu Cehil kıtalar dolaşıyor. Kitabı okudu

merhababenzikkimsu: eskiden adam gibi oturur meze yerdikk merhababenzikkimsu: şimdi meze yer gibi oturup adam yiyoz gariii merhababenzikkimsu: hesap kullanılmıyormuş merhababenzikkimsu: yazayım dedim merhababenzikkimsu: sıkıldım olm ne yapayım merhababenzikkimsu: kullanılmayan hesaba yazayım dedim merhababenzikkimsu: neyse yani uzun lafın kısası merhababenzikkimsu: içimi döktüm eyvAllah merhababenzikkimsu: kullanılmayan hesaba yazmakta ayrı güzelmiş merhababenzikkimsu: kullanılmayan hesaba teşekkürlerimi arz ediyorum merhababenzikkimsu: teşekkürler kullanılmayan hesap merhababenzikkimsu: tenk yu merhababenzikkimsu: Allah bless yu kullanilmayanhesappp: hanımefendi ben kullanılıyorum 🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️🧞‍♀️ Amacım eski wattpad ortamını az da olsa hissetmek...`) inş beğenirsiniz xkxpxğxkxğxm

Herhangi bir yerde doğup büyüyen bir insanım bende, herkes gibiyim. Dışarda gördüğünüz onca yüzden biriyim, acılarını, hayatını bilmeden yargıladığınız insanın ta kendisiyim. Hayata karşı başını eğmemiş, savaşan ve inancını kaybetmek yerine daha sıkı sarılan toprak aşığı bir insanım. Çoğu yol arkadaşını bu uğurda kaybeden vatan için canını ortaya koyan onca yiğitten sadece biriyim ben. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~Buna benzer kurgu var mıdır bilemem fakat hiç bir şekilde böyle bir hikayeyi başka yerde okumadım, yani kafamda kurguladım bütün olayları. Kitapta geçen kişi ve kurumların gerçeklikle hiçbir alakası yoktur, tamamen kurgudur! Bir şans vermenizi tavsiye ederim :) İyi okumalar, öyleyse <3 Tüm hakları bana aittir herhangi bir (ç)alıntıda hukuki işlem başlatılacaktır.~

Belki bir iyilik, bir çocuğun hayalleriydi. Uçan bir balonda yahut çamurdan yapılmış bir oyuncakta...

İki yürek aynı acıyı tatmış olsa birbirlerinin dermanı kalplerine şifa olabilir mi ? Birbir evlatlarını kendi evladı görebilir mi?İmtihanla dolu olan bu dünya da sükunet içinde imtihanı verebilir mi.?

Kendisine yazılan sahipsiz notları bulan kadın ve aynı mahallede oturup ona o notları yazan adam. Kadının adamı kabullenme süreci ve adamın ona olan aşkı...

İnsanların hatası yüzünden ödenen bir bedel olabilir miydi insan? ... "Sen benim için bedel değil şükür sebemimsin." Adam bunları dışından söylemeyi isterdi. ...

  Ailesiyle birlikte Fransa`da yaşayan Yüsra`nın onlardan habersiz Türkiye`ye gelip komşu teyzesinin evinde kalması ile başlıyor onların hikayesi. Aslında çocuklukta başlayan duygular gün yüzüne çıkıyor.   Yüsra Karaca, Poyraz Ali`nin küçük baş belası, sevdası. İmkansız olarak gördüğü aşk, neler yaşatacak ona?   Poyraz Ali Tunalı ; Kıdemli Üsteğmen Aslan Timinin komutanı. Arkadaşının kardeşine aşık olduğunu fark ettiğinde kabullenemedi ama vazgeçemedi de. Yağmurlu bir günde yıllar sonra gördüğü küçük baş belasına aşık oldu.        Aralarındaki yaş farkı, ağabeyinin arkadaşı olması ve iki ailenin birbirini yakından tanıması Yüsra için her şeyi imkansız görmesini sağlıyordu. O Ali kadar cesur değildi bu konuda fakat her şey için çok geç olacaktı belki de, bilmiyordu genç kız.        Yüsra ve Poyraz Ali`nin hikayesinde beraber olmaya var mısın? ... Kapak Tasarımı: irempsd

Akadistan; Tüm yaşayanlara kaybettikleriyle meydan okuyan insanların beldesi. "Kendimi bulacağımdan habersiz kaybolduğumu sandım."

Çöpçatan bir taleben varsa başına en fazla ne gelebilir ki?

Kaçmak istiyordu. Kendisine yaklaşan kişinin tehlikeli biri olma ihtimaline az önce duyduğu gök gürültüsünden daha fazla korkuyor ve bir an önce kaçmak istiyordu. Ama ellerini yere bastırıp kalkmaya çalıştığında son derece güçsüzleşen bedeninin koşmaya takati kalmadığını anladı. "Hanımefendi?" Kulaklarına ulaşan sesin ardından görüş alanına kocaman siyah botlar girdi. Güçlükle ayağa kalkıp başını ağır ağır kaldırdı. Genç bir adam, yağmurda ıslanıp ıslanmadığına aldırmadan endişeli sayılabilecek bir yüz ifadesiyle kendisine bakıyordu. Çatık kaşların altındaki ela gözler, araba farının ışığı altında parlarken; hayatına kabus gibi çöken başka bir adamın mavi gözlerini anımsayıp yeniden yırtıcı bir korkuyla bağırmak istedi. Fakat sanki sesini bile yitirmişti. Önce genç adamın montundan akıp giden su damlalarına ardından da  kendisine tereddütlü adımlarla yaklaşan iri botlarına baktı. Sadece tek bir adım geriye gidebildi. Vücudundaki uyuşukluk artıyor, başında nabız atması gibi zonklayıp duran o ağrı şiddetleniyordu. O, bir adım geriye gider gitmez adamın botları son kez çamura batmış, başka bir adım atmaktan çekinmişti. Duraksayan adımlara bakıp bu adamın kötü biri olmadığına hükmetmek istedi. Ama karşısındaki bir yabancıydı ve ona ne kadar güvenebileceğini; doğrusu güvenip güvenmemesi gerektiğini kestiremiyordu.

05###: Gözlerinin rengi çok acayip ya 05###: Mavi desem mavi değil 05###: Ela desem hiç değil 05###: Yeşille uzaktan yakından alakası yok Süheyla: Kahverengi olduğu için olabilir mi acaba? 05###: Bilmiyorum 05###: Hiç bakışlarını kaldırma tenezzülünde bulunmadığın için görmedim gözlerini Süheyla: Kimsiniz? 05###: Dün gece bi rüya gördüm 05###: Uyandığımda resmen liseli aşıklar gibiydim 05###: Şu an hâlâ öyleyim 05###: İçim kıpır kıpır böyle 05###: İşe gitmedim bu hâlimi görmesinler diye 05###: Özetle 05###: Aşık oldum 05###: Rüyamda biz evleniyorduk Süheyla: Rüyanda... Süheyla: Gerçek hayatta olduğumuza göre asıl yazma sebebin ne? 05###: Aşk... Süheyla: İmkansız... 05###: Sevdiğin biri mi var? Süheyla: Evet 05###: Yalan söylemenin günah olduğunu biliyorsun Süheyla Süheyla: Yalan söylemiyorum 05###: O zaman Sevgi`ye `ben hiç aşık olmadım` derken yalan söylüyordun Süheyla: Kimsin? 05###: Süheyla 05###: Biz bir gün evleneceğiz 05###: Ve sen bana sırılsıklam aşık olacaksın Süheyla: Henüz uyanamamışsınız belli ki 05###: Ben beraber deniz manzaralı balkonunda kahve içeceğimiz villayı aldım 05###: Sen de fincanlarımızı aldıysan evlenebiliriz 05###: Ne dersin? Süheyla: İyi uykular -engellendi-

"HER İNSANIN BİLMESİ GEREKENLER. NEDEN YARATILDIK, DÜŞMANIMIZ KİM, NEDEN DÜNYADAYIZ, NASIL BİR SINAVDAYIZ, OLAYI DAHA İYİ ANLAYIP GÖREBİLMEK İÇİN BAŞTAN BAŞLAYIP NELER OLMUŞ SIRASIYLA BAKIP İNCELENDİĞİNDE GERÇEK APAÇIK ORTAYA ÇIKIYOR. ALLAH BİZLERİ, BAKIP GÖRENLERDEN, DUYUP ANLAYANLARDAN OLMAMIZI NASİP ETSİN. ALLAH`IN İNSANLARA MEKTUBU KUR`AN`I KERİM`DİR. İLK EMRİ (OKU) " ‎MELEKLERE : ADEM`E SECDE EDİN" DEDİĞİMİZDE, İBLİS DIŞINDA HEPSİ SECDE ETTİLER. (O) ÇAMURDAN YARATTIĞINA SECDE EDER MİYİM HİÇ ? DEDİ." (İSRA,61) ‎"ŞU BANA ÜSTÜN KILDIĞINI GÖRÜYOR MUSUN ? DEDİ. ŞAYET KIYAMET GÜNÜNE KADAR BANA MÜHLET VERİRSEN AZI HARİÇ, KALANINI KENDİME BAĞLAYACAĞIM." (İSRA,62) ‎"DEDİ Kİ : BEN, ONDAN DAHA HAYIRLIYIM. BENİ ATEŞTEN YARATTIN, ONU İSE ÇAMURDAN YARATTIN." (SAD,76) ‎"DEDİ Kİ : RABBİM ! (İNSANLARIN) DİRİLTİLECEKLERİ GÜNE KADAR BANA MÜHLET VER." (SAD,79) ‎"DEDİ Kİ : İZZETİNE YEMİN OLSUN Kİ, ONLARIN ‎HEPSİNİ AZDIRACAĞIM." (SAD,82) ‎"MUHLAS/ARINDIRILMIŞ/İHLASLI KULLARIN MÜSTESNA." (SAD,83) ‎DEDİ Kİ : (İNSANLARIN) DİRİLTİLECEKLERİ GÜNE KADAR MÜHLET VER BANA." (ARAF,14) ‎"(ALLAH) BUYURDU Kİ : ŞÜPHESİZ Kİ SEN, KENDİSİNE MÜHLET VERİLENLERDENSİN." ‎(ARAF,15) ‎"DEDİ Kİ : BENİ SAPTIRMANA KARŞILIK, BENDE ONLARI (SAPTIRMAK) İÇİN SENİN DOSDOĞRU YOLUNUN ÜZERİNE OTURACAĞIM." (ARAF,16) ‎"SONRA KESİNLİKLE ONLARA ÖNLERİNDEN, ARKALARINDAN, SAĞLARINDAN, SOLLARINDAN SOKULACAĞIM. ÇOĞUNU ŞÜKREDİCİ BULAMAYACAKSIN." (ARAF,17) ‎"(ALLAH) BUYURDU Kİ : BİRBİRİNİZE DÜŞMAN OLARAK İNİN.YERYÜZÜNDE SİZİN İÇİN BELLİ ZAMAN KADAR BİR YERLEŞİM VE FAYDALANMA VARDIR." (ARAF,24) ‎"BUYURDU Kİ : ORADA YAŞAYACAK, ORADA ÖLECEK VE ORADAN ÇIKARILACAKSINIZ." (ARAF,25) ‎"KUR’AN OKUYACAĞIN VAKİT, O KOVULMUŞ ŞEYTANDAN ALLAH’A SIĞIN." (NAHL,98) ‎"GERÇEK ŞU Kİ; ŞEYTANIN, İNANAN VE YALNIZ RABLERİNE TEVEKKÜL EDEN KİMSELER ÜZERİNDE BİR HAKİMİYETİ YOKTUR." (NAHL,99) KİTABIMDA OLAYA EN BAŞINDAN BAŞLAYIP YARATILIŞ HZ.ADEM`DEN ŞEYTANIN İNSANA TÜM İNSANLIĞA DÜŞMANLIĞINI TUZAKLARINI YAŞADIĞIMIZ ZAMANA KADAR OLAN BİTENİ ALLAH`IN İZNİYLE SIRALAYACAĞIM BAKIP GÖREN, DUYUP ANLAYANLARDAN OLMAMIZI NASİP ETSİN YÜCE ALLAH. ‎"DÜŞMANINI TANIMADAN SAVAŞI KAZANAMAZSIN..."

İnsan yaşadığı zorlukları bahane edip yazısındaki kaderin enaniyetine sığınmaktan hep kaçar. Hep daha iyisi olsun hep düşlediği hayat kendisinin yazgısı olsun ister. En çokta kabullenmeyi bilemez. Ben hep düşlediğim hayatın ötesini istemiştim, hep daha iyisi olsun isterken kabullendiklerimin ötesine gidememiştim. Kader denen o lütfu göz ardı etmiştim. Bu beni büyük ustalıkla ummadığım anda yakalamıştı. Diken sandığım şerrin ucundaki gülü hesap edememiştim. Nefret ettiğim adamın imtihanıydı beni bu kaderin ucundaki gülün bir gün solacağını sanmam. Yanılmıştım! Diken diye hesapladığım adam bana gül sunmuştu hep. Tutarsam kanardı bilirdim lakin onun bendeki teslimiyetiydi dikenlerin zarar vermeyişi. Ben ondan kaçarken aslında ona koşmuştum. Şer sandıklarım lütuftu, bunu ben bilememiştim. Senden nefret ediyorum dediğim adamı nefretimle beslemiştim, hislerim ise onun bana sunduğu papatyalarla gül budak olmuştu. Bilememiş, kaçtığım yerde hep düşmüştüm. Söylediği tek söz; düştüğün zaman elini hep ben tutacağım. Orada başlayan sözle aslında elini tutan hep ben olmuştum. Ben Zeynep. Daha küçücükken boynuma asılmış kolyenin kıyametçisi. Artık benim bir sırrım var. Bunu ben değil o kolyenin sahibi biliyor.