“Geçmişin gölgesinde, aşk en yasak yerde filizlendi.” Ahsen Güneri, on yaşındayken annesiyle babasının boşanma davasında bir seçim yaptı: annesini değil, babasını seçti. Üç yıl sonra, annesine benzediği gerekçesiyle aynı baba tarafından evden kovuldu. O geceden sonra ortadan kayboldu. Ne bir iz ne bir ses… Sadece sustu. Ankara’da başlayan bu sessizlik, yıllar sonra İstanbul’un karanlık sokaklarına uzanacaktı. Polis olan babası Kenan Güneri, dört yıl boyunca onu aradı; görevden alındı. On yıl daha aradı; umudunu ve akıl sağlığını kaybetti. Dayanamadı, intihar edip yoğun bakıma kaldırıldı. Devlet, yıllar önce kapanan dosyayı yeniden açtı ve başına onu en iyi anlayacak kişiyi getirdi: Başkomiser Ecevit Karayel’i. Ecevit bu dosyayı kayıp bir kızı bulmak için değil, yıllar önce haksız yere kendisini hapse attıran Kenan’dan hesap sormak için aldı. Ama hesap başka, hayat bambaşkaydı. Soruşturma ilerledikçe kimliği belirsiz bir kadın ona yardım etmeye başladı. Onu doğru izlere yönlendirdi, geçmişin kapalı kapılarını araladı. Ecevit o kadına güvenmeye, onu düşünmeye, hatta ona kapılmaya başladı. Bilmediği tek şey vardı: O kadın, aradığı Ahsen’in ta kendisiydi. Ahsen, başka bir kimlikle Ecevit’in hemen yanı başındaydı. Ona geçmişiyle yüzleşmeyi öğretiyor, aynı anda kalbinin en derin yerlerine dokunuyordu. Aralarında doğan şey, geçmişle, sırlarla ve kan bağıyla yasaklanmış bir aşktı. Çünkü Ahsen, yalnızca kayıp bir kadın değil; Ecevit’in asla âşık olmaması gereken tek kişiydi. Bu bir kayıp vakası değil. Bu, bir kimliğin çöküşü, bir aşkın doğuşu, bir adamın kendi geçmişine karşı yürüttüğü psikolojik savaşın hikâyesi. Ankara’dan İstanbul’a uzanan bu yolculukta bazı sesler yalnızca kaybolmaz…

Nehir, sessizliğe gömülmüş bir geçmişin izlerini taşırken sakin bir hayat kurduğunu sanıyordu. Ta ki isimsiz bir zarf, eski bir yansımanın kapısını aralayana kadar. Şimdi hem kendi zihninin hem de geçmişin labirentlerinde kaybolmadan, gerçekleri bulması gerek. Ama bazı yankılar susmaz... bazı geçmişler asla geçmez.

(Wattpad`te de yüklüdür.) Üniversite son sınıf öğrencisi olan Defne Doğan, hayatını sıradan bir düzen içinde sürdürmektedir. Hastanedeki staj günleri, arkadaşları Kutay, Batu, Sarp ve Neşe ile geçirdiği anlar, onun sıradan ama mutlu rutinini oluşturur. Ancak, bir gün bu düzen sonsuza dek değişir. Hayatı altüst eden o karşılaşma yaşanır: Hapishaneden getirilen gizemli bir mahkum, Alaz Savaşer. Planlı bir buluşma, beklenmedik bir bağa dönüşür. Uzun zamandır hapishanede geçirdiği günler boyunca zihninde bir plan kurmuş ve bu planın merkezine hayalindeki kızı, Defne’yi yerleştirmiştir. Alaz, geçmişin gölgelerinden sıyrılıp hayalini kurduğu mutlu günlere ulaşmak için her şeyi göze almıştır. Ancak önlerinde büyük engeller vardır, en önemlisi de Alaz’ın babası. Defne, Alaz`ın karanlık olduğunu sandığı geçmişiyle yüzleşirken kendi masum dünyasının dışında bir hayatla tanışır. Bu yeni dünyanın içinde, aşk ve tehlike iç içe geçmiştir. Duruşma gününde Defne`ye verdiği sözü bir yemin niteliğindeydi. "Defne..." "Alaz?" "Seni her zaman ne olursa olsun koruyacağım. Söz veriyorum." İkili, bir yanda birbirlerine olan tutkularını büyütürken, diğer yanda hayatta kalmak ve bu aşkı yaşatmak için savaşmak zorundadır. Duruşma gününde verilen bu yemin, sadece bir söz değil, onların hayatta kalma manifestosudur. "Ben de seni seviyorum." "Dur. Yoksa bana ikinci kalp krizini geçirtmeye mi niyetlisin?" "Bir Tutam Karanlık, Bir Ömür Aşk," karşı konulmaz bir çekimin nasıl güçlü bir aşka dönüştüğünü, karanlık sırların sevgiyle nasıl aydınlandığını anlatan büyüleyici bir hikaye. Alaz ve Defne’nin tüm zorluklara rağmen birbirlerine tutunma çabası, sizi hem heyecanlandıracak hem de derinden etkileyecek. Şimdi, Defne ve Alaz’ın nefes kesen, sürprizlerle dolu ve her şeye rağmen birbirinden vazgeçmeyen bir aşk hikayesine tanıklık etmeye hazır mısınız? Bu hikaye, bizim hikayemiz.. Karanlık bir dünyada aydınlığı bulmanın hikayesi. Yani, kendimizi…

Üç yıl boyunca hücrenin sessizliğinde unutuldu. Karanlığın içinde kayboldu, gerçeği görünmez oldu. Ailesinin sıcaklığı ona yabancılaşmıştı, gerisi bilinmezliğe gömüldü. Ta ki bir sabah kapısı sessizce açılana kadar...

Ünlü avukat seungmini gece arayan azıllı mahkum Le minho kendisini savunması için seungmini parayla satın alır buna istemeyen seungmine şöyle cevap verir "ya kalbini yada seni satın alacağım avukat şimdi karar ver kalbinimi senimi"

Bir gün bir avukat mahkumuna karşı birşeyler hissederse ne mi olur?

Tutsak:bur avukatım ve adaleti savunmak istiyordum fakat bir hatam yüzünden hapishaneye düşmüştüm ama hapishanede bir mahkumla tanıştım ve hayatım değişti.

Yalnız İngiliz mahkumların olduğu bir hapishaneye doktor olarak gelen İlke Akdemir. Geldiği günden sonra ise en korkunç grup olan "Blood" isimli grupun gözüne kestirdiği doktor olur. Blood grupu; (erkek) Damon Warrior- grupun lideri. Samuel Guerre- Milo Miller- (kadın) Eleanor River- Olivia Williams - Peki ya bizim türk kız onlarla başa çıkabilecek miydi? Özellikle grupun lideri ile.. -Nefretten aşka -İlk erkek karakter aşık oluyor -smut, argo. *Çiftler* - Damon Warrior+İlke Akdemir - Samuel Guerre+Olivia Williams - Milo Miller+ Eleanor River

“Kaleyi içten fethedecek olmak onlar için büyük kayıp.”

Müebbet ve idama mahkûm edilmiş suçlular için ruhsal destek verilmek üzere bir psikiyatrist atanır. Psikiyatrist olan Funda, idama mahkûm edilmiş bir adam ile bütün doğru bildiklerinin yanlış olduğunu sorgulamaya başlar. Seanslar sonucun da Funda, ölüme kısa bir zamanı kalan bu adama bir şeyler hissetmeye başlar.

Bir karar hayatı nasıl değiştirir hiç düşündünüzmü? Bende hiç düşünmedim. Ama o gün anladım ki düşünmem gerekiyomuş, tabii siz şimdi ne kararı diye sorucaksınız. Haklı olarak.. Size en başından anlatıyım. Ben Derin Dağlı ve buda hayatımı değiştiren, sevdiren, tepe taklak eden kararım..

Isız karanlık`ın içinde kaybolmuş ruh... İnsanlar hep böyle kötü mü olurdu? İnsanlar doğduğu gün doğum günlerini kutlarken Efil her zaman lanetler okuyordu. O kendini dünyaya gelmeyi laik görmüyordu. Babası, annesini terk edip yurtdışında başka bir kadınla evlenmişti. Annesi ise babası onları terk ettiğinden beri sürekli onlara baskı yapar ve asi davranırdı. Öfke ve Şiddetle beslenirdi annesi. Babasından hep nefret etmişti. O nefretle büyümüş bir kızdı. Onun tek şansı ise minik kız kardeşiydi, Umay Zeynep... Efil annesinin baskıları üzerine bir Savcı olmuştu. Azim`i ve hedefleri ile Savcı olmuştu... Bir kaç yıl önce babasının yasa dışı yolar ile hapse girdiğini öğrendi. O bunu bir intikam olarak görüyordu. İçinde bir intikam arzusu büyümüştü... Babası yüzünden bu hayat ona zindan olmuştu. Sizce Efil ne yapacak? Bir savcı olarak o davaya mı katılacaktı? Yoksa Bir kenara çekilip her şeyi uzaktan mı izleyecekti?

Farklı hapishanelerden gelen farklı hastalıklara sahip hastalar. Onlarca kişiyi öldüren katiller. Farklı acılar çeken, farklı işkenceler gören mahkumlar. Hayatlarını yaşayamayan çocuklar. Katil, mahkum, çocuk. Biz bunlardık. Katilde olmuş, onlarca kişiyi de öldürmüştük. Mahkumda olmuş, onlarca işkence de görmüştük. Çocukta olmuş, çocukluğumuzu da yaşayamamıştık. Şimdi ise, ölmemiz bekleniyordu. Ya ecelimizle, ya cinayetle.

Birgün daha kilit altında uyandım. İdamıma kaç gün veya kaç saat kaldığı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Büyük bir belirsizlik ve bıkkınlık arasında kalmıştım. Bıkmış vaziyetteydim. Her an her şey olabilir her an bu ızdıraptan kurtulabilirdim. 6 gündür birkaç parça kuru ekmek ve sudan başka hiçbir şey verilmeden soğuk zindanda tutulmuştum. Üstelik sorun çıkarmamam için tek hücreye konulmuş olmam da cabasıydı. Bu ise bana daha büyük bir ceza olmuştu. YALNIZLIK... Ben normal bir gençtim , hala öyle hissediyorum , gezmeyi sosyalleşmeyi severdim ta ki o güne kadar...

❝Kazanan her şeyi alır.❞ ── 2024 yılında, 14 Mayıs`ta gerçekleşen ve bütün Türkiye`ye kök salmış bir cinayet vardı: Bir süredir babasının koltuğunda gözü olduğu iddia edilen başkan yardımcısı Altay Songur Çağın`ın ellerine kanını buladığı kişi, sağ kolu Giray Talaz Taşkın`dan başkası değildi. Kan, kurulan kumpaslar, sırta yenilen bıçaklar, ihmaller ve ihtimaller ile dolu bu masaya 1 sandalye daha eklenmiş, başkan yardımcısının suçunu aklamak için 29 yaşına yeni basmış, 1.5 sene öncesinde mesleğinin iftiralar ile elinden alınmasıyla birlikte kendi köşesine çekilen dedektif Hazan Duha Efser bu masaya dahil olan kişi olmuştu.

"Özgürlüğümüze değil, özgürlüğünüze değil, daima ÖZGÜR kalmanıza."

Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı. Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti. 📮 Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok. A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum. Leyla: Çiçeğinde mi yok? A: Çiçeğim de yok manyak karı. Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın? A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki? Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz? *Kitap kapağı için @writerladyy `e teşekkür ederim.

Başarılı bir avukat olan Lotus birgün aldığı dava için cezaevine gider.Müvekkiliyle konuşup davayı halledeceğini söyler.Ama geldiginden belli onu pürdikkat izleyenden habersizdir. Sarp bu zamana kadar hep çocukluk aşkını aramış ama bulamamıştır.Yetimhaneden bir mafya babası tarafından evlatlık edinmiş mafya olup çıkmıştır.Bir saldırıda polislere yakalanıp hapise atılmıştır. Çocukluk aşkını hapise girdiginde adamları tarafindan bulunmuştur. Peki Lotus nerden bilebilirki bi mafyanin zorla avukatlığını yapıcağını?

Bir çığlık koptu acı çeken mahkûmun dilinden, seslik kaplamıştı tüm hapishanenin içinden, korku sarmalasada tüm mahkumları derinden, özgürlük yaşanacatı, tüm bu çığlıkların eserinden. Bir rüzgar sızdı, hapishanenin eski duvarlarının açık olan penceresinden, bir kış ayıydı, bahar gelecekti ardından ama ne fayda ederdi içerdeki mahkumlara, onlar dört duvar arasında sıkışıp kalmışlardı. Bazıları ölmeyi beklerken bazılarının hala umudu vardı. İçeri sızan rüzgar hapishane koridorlarına kadar sızmıştı, bugün kara gündü mahkumlar her şeyden habersiz monoton olan bir gün daha geçireceklerini düşünüyorlardı. Kaçan on bir mahkumun üzerinden on beş gün geçmişti, Kraliçe çıldırmış vaziyette soluğu hapihane kapısında almıştı dün gece, ellinde kralın verdiği mühür kağıddı vardı. Buna sebep olan her kimse ölmeye hazırlanmalıydı. Ama unutuğu bir şey daha vardı ki, bazen insan kendi sonunu kendi getirirdi.

Bir suçlu ve bir doktorun aşkı ne kadar temiz kalabilir?

İlk suçumu işlediğimde 21 yaşımdaydım.Kimse sormadı bana neden öldürdün diye beni bir mahkemeye çıkardılar ve direk karar verdiler hakkımda.O an bir şey hissettim ama bu hissin ne demek olduğunu bilmiyordum.Birisi öğretene kadar...

Yaz ayının ortasında toprak canı çok sıkıldığı için dışarı çıkmaya karar verir. Ama onu büyük bir tuzak bekliyordur...

Krallıklar yalnızca savaşlarla yıkılmaz… Bazen bir kalbin çırpınışı bile yeterlidir. Aşk mı kazanacak, gerçekler mi ortaya çıkacak? Yoksa her şey, tahtların gölgesinde yok mu olacak? İhanetin, sevdanın ve gücün sınandığı bir yolculuğa hazır olun. Çünkü bu hikâyede kalpler, en az krallar kadar savaşçıdır.

Kim hayatını çalan adama oğlunu emanet edebilir ki ? Behir Akad Alpuğan , bunu yapmıştı. Bunun hata olup olmadığını zaman gösterecekti

Annesinin ölümünü sessizce izleyen küçük bir kız çocuğu. Annesinin ölümünden sonra sessizliğe mahkum edilir. Konuşmak yasaktı... Ağlamak yasaktı... Gülmek yasaktı... Korkmak yasaktı... En büyük yasaklarla kalede büyüyen Lidya, annesinin intikamını almak için yemin eder. Bu ölüme sessiz kalan herkesin cehennemî olacaktı. Kapak: Pinteresten alınmıştır.