Hayat bazen öyle dönemeçler sunar ki, insanın ne kadar güçlü olduğunu sınamak için her şeyi ardına sarmış gibidir. Hapishaneler sadece duvarlardan ibaret değildir; içinde saklanan sessizlik, korku, öfke ve umut da birer duvardır. Alaz Akkaya… Soğuk, sessiz ve sert. Dış dünyada kimseyi içine almaz, ama içinde fırtınalar koparır. Bir hata, bir anlık öfke, onu bu karanlık dünyaya sürükledi. Beş yıl boyunca yalnızlıkla ve kendi içindeki çatışmayla baş başa kalacak. Kumsal Yıldız… Genç, kendinden emin bir psikolog. İnsanların kırık ruhlarını onarmak onun mesleği, ama Alaz gibi bir mahkumla karşılaştığında ne profesyonelliği ne soğukkanlılığı onu koruyabilir. Onu ilk gördüğünde kalbi çarpacak, ama içgüdüleri ve mantığı arasında bir savaş başlayacak. Bu hikaye, sadece bir mahkum ve psikologun hikâyesi değil; öfkenin, kıskançlığın, pişmanlığın ve duygusal karmaşanın iç içe geçtiği bir dünyayı anlatıyor. Her sessizlik bir gerilim yaratır, her bakış bir savaş başlatır ve her kelime bir kalbi kırabilir. Şimdi sayfaları çevirin. Alaz ve Kumsal’ın sessiz fırtınasına tanık olun. Kimin kazanacağını, kimin kaybedeceğini… yalnızca zaman gösterecek.

"Aşk bir zincirse, bazıları anahtarı içeride unutur..." Isadora Cruz, yanlış bir imzayla hayatını çepeçevre saran meksikanın kadın erkek karışık, karanlık bir hapisane`sinin içine düşer. Toro Negro ise bu karanlığın içinde doğmuş bir efsanedir. İki farklı dünya, aynı hücrenin soğuk duvarlarında çarpışırken; sırlar, ihanetler ve imkânsız bir tutku gölgelerde filizlenir. Aşkın Zincirleri, acının, suçun ve aşkın sınırlarında yürüyen iki ruhun hikâyesi.

Canım yandı sanki ruhumdan bir parçayı acımasızca koparıyorlardı çığlık attım bağırdım. Boğazım yanmaya başladı susmadım. Bağırdım gözyaşlarım yüzümü yaktı suçum neydi sevmek mi Sevmek suç muydu göğsümde uyuttuğum adamın hain olması beni aşkla kandırması bir yılan gibi kalbimin derinliklerine kadar girmesi yaktı aşkı gözümü kör etmesi yaktı canımı Zaafım dediğim adam şuan bana silah doğrultan adam olamazdı değilmi yok yok yok o değil o olsa kıyamazdı bana şuan bana doğrultulan silah yerine şakayık buketi uzatır olurdu dimi yoksa deliriyor muydum gene kendimden şüphe ettim ona güvendim en yanlışını yapmıştım. Ama kalbim itiraz etti "yapmaz o" dedi ona güvendim gene hayatımda yapabileceğim en büyük hatayı yaparak

Adaletin duvarları bazen hapisten daha karanlıktır. Arden Ece Bozkurt, çocuk yaşta dayısının hayalini devralarak gardiyan olur. Fakat T Tipi Cezaevi`nde karşılaştığı ilk gerçek, mesleğin şerefi değil, çürümenin ta kendisidir. Bir gün işkence için indirildiği mahkûmun göğsünde tanıdık bir dövme görür: Kelepçe. Aynısı onda da vardır. Aynısı, geçmişinde sakladığı bir adama aittir. Ve mahkûm, ona bir cümle fısıldar - sadece çocukken amcasından duyduğu o cümle. O andan sonra her şey değişir. Aşk mı? Savaş mı? İhanet mi? Hepsi bu kelepçenin gölgesinde başlar. Ve hikâye, bir kan gölünde, bir çığlıkla biter... Ama bazı sonlar, sadece uyanışın ilk adımıdır.

Nehir, sessizliğe gömülmüş bir geçmişin izlerini taşırken sakin bir hayat kurduğunu sanıyordu. Ta ki isimsiz bir zarf, eski bir yansımanın kapısını aralayana kadar. Şimdi hem kendi zihninin hem de geçmişin labirentlerinde kaybolmadan, gerçekleri bulması gerek. Ama bazı yankılar susmaz... bazı geçmişler asla geçmez.

(Wattpad`te de yüklüdür.) Üniversite son sınıf öğrencisi olan Defne Doğan, hayatını sıradan bir düzen içinde sürdürmektedir. Hastanedeki staj günleri, arkadaşları Kutay, Batu, Sarp ve Neşe ile geçirdiği anlar, onun sıradan ama mutlu rutinini oluşturur. Ancak, bir gün bu düzen sonsuza dek değişir. Hayatı altüst eden o karşılaşma yaşanır: Hapishaneden getirilen gizemli bir mahkum, Alaz Savaşer. Planlı bir buluşma, beklenmedik bir bağa dönüşür. Uzun zamandır hapishanede geçirdiği günler boyunca zihninde bir plan kurmuş ve bu planın merkezine hayalindeki kızı, Defne’yi yerleştirmiştir. Alaz, geçmişin gölgelerinden sıyrılıp hayalini kurduğu mutlu günlere ulaşmak için her şeyi göze almıştır. Ancak önlerinde büyük engeller vardır, en önemlisi de Alaz’ın babası. Defne, Alaz`ın karanlık olduğunu sandığı geçmişiyle yüzleşirken kendi masum dünyasının dışında bir hayatla tanışır. Bu yeni dünyanın içinde, aşk ve tehlike iç içe geçmiştir. Duruşma gününde Defne`ye verdiği sözü bir yemin niteliğindeydi. "Defne..." "Alaz?" "Seni her zaman ne olursa olsun koruyacağım. Söz veriyorum." İkili, bir yanda birbirlerine olan tutkularını büyütürken, diğer yanda hayatta kalmak ve bu aşkı yaşatmak için savaşmak zorundadır. Duruşma gününde verilen bu yemin, sadece bir söz değil, onların hayatta kalma manifestosudur. "Ben de seni seviyorum." "Dur. Yoksa bana ikinci kalp krizini geçirtmeye mi niyetlisin?" "Bir Tutam Karanlık, Bir Ömür Aşk," karşı konulmaz bir çekimin nasıl güçlü bir aşka dönüştüğünü, karanlık sırların sevgiyle nasıl aydınlandığını anlatan büyüleyici bir hikaye. Alaz ve Defne’nin tüm zorluklara rağmen birbirlerine tutunma çabası, sizi hem heyecanlandıracak hem de derinden etkileyecek. Şimdi, Defne ve Alaz’ın nefes kesen, sürprizlerle dolu ve her şeye rağmen birbirinden vazgeçmeyen bir aşk hikayesine tanıklık etmeye hazır mısınız? Bu hikaye, bizim hikayemiz.. Karanlık bir dünyada aydınlığı bulmanın hikayesi. Yani, kendimizi…

Üç yıl boyunca hücrenin sessizliğinde unutuldu. Karanlığın içinde kayboldu, gerçeği görünmez oldu. Ailesinin sıcaklığı ona yabancılaşmıştı, gerisi bilinmezliğe gömüldü. Ta ki bir sabah kapısı sessizce açılana kadar...

Ünlü avukat seungmini gece arayan azıllı mahkum Le minho kendisini savunması için seungmini parayla satın alır buna istemeyen seungmine şöyle cevap verir "ya kalbini yada seni satın alacağım avukat şimdi karar ver kalbinimi senimi"

Bir gün bir avukat mahkumuna karşı birşeyler hissederse ne mi olur?

Tutsak:bur avukatım ve adaleti savunmak istiyordum fakat bir hatam yüzünden hapishaneye düşmüştüm ama hapishanede bir mahkumla tanıştım ve hayatım değişti.

Müebbet ve idama mahkûm edilmiş suçlular için ruhsal destek verilmek üzere bir psikiyatrist atanır. Psikiyatrist olan Funda, idama mahkûm edilmiş bir adam ile bütün doğru bildiklerinin yanlış olduğunu sorgulamaya başlar. Seanslar sonucun da Funda, ölüme kısa bir zamanı kalan bu adama bir şeyler hissetmeye başlar.

Isız karanlık`ın içinde kaybolmuş ruh... İnsanlar hep böyle kötü mü olurdu? İnsanlar doğduğu gün doğum günlerini kutlarken Efil her zaman lanetler okuyordu. O kendini dünyaya gelmeyi laik görmüyordu. Babası, annesini terk edip yurtdışında başka bir kadınla evlenmişti. Annesi ise babası onları terk ettiğinden beri sürekli onlara baskı yapar ve asi davranırdı. Öfke ve Şiddetle beslenirdi annesi. Babasından hep nefret etmişti. O nefretle büyümüş bir kızdı. Onun tek şansı ise minik kız kardeşiydi, Umay Zeynep... Efil annesinin baskıları üzerine bir Savcı olmuştu. Azim`i ve hedefleri ile Savcı olmuştu... Bir kaç yıl önce babasının yasa dışı yolar ile hapse girdiğini öğrendi. O bunu bir intikam olarak görüyordu. İçinde bir intikam arzusu büyümüştü... Babası yüzünden bu hayat ona zindan olmuştu. Sizce Efil ne yapacak? Bir savcı olarak o davaya mı katılacaktı? Yoksa Bir kenara çekilip her şeyi uzaktan mı izleyecekti?

Birgün daha kilit altında uyandım. İdamıma kaç gün veya kaç saat kaldığı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Büyük bir belirsizlik ve bıkkınlık arasında kalmıştım. Bıkmış vaziyetteydim. Her an her şey olabilir her an bu ızdıraptan kurtulabilirdim. 6 gündür birkaç parça kuru ekmek ve sudan başka hiçbir şey verilmeden soğuk zindanda tutulmuştum. Üstelik sorun çıkarmamam için tek hücreye konulmuş olmam da cabasıydı. Bu ise bana daha büyük bir ceza olmuştu. YALNIZLIK... Ben normal bir gençtim , hala öyle hissediyorum , gezmeyi sosyalleşmeyi severdim ta ki o güne kadar...

❝Kazanan her şeyi alır.❞ ── 2024 yılında, 14 Mayıs`ta gerçekleşen ve bütün Türkiye`ye kök salmış bir cinayet vardı: Bir süredir babasının koltuğunda gözü olduğu iddia edilen başkan yardımcısı Altay Songur Çağın`ın ellerine kanını buladığı kişi, sağ kolu Giray Talaz Taşkın`dan başkası değildi. Kan, kurulan kumpaslar, sırta yenilen bıçaklar, ihmaller ve ihtimaller ile dolu bu masaya 1 sandalye daha eklenmiş, başkan yardımcısının suçunu aklamak için 29 yaşına yeni basmış, 1.5 sene öncesinde mesleğinin iftiralar ile elinden alınmasıyla birlikte kendi köşesine çekilen dedektif Hazan Duha Efser bu masaya dahil olan kişi olmuştu.

"Özgürlüğümüze değil, özgürlüğünüze değil, daima ÖZGÜR kalmanıza."

Başarılı bir avukat olan Lotus birgün aldığı dava için cezaevine gider.Müvekkiliyle konuşup davayı halledeceğini söyler.Ama geldiginden belli onu pürdikkat izleyenden habersizdir. Sarp bu zamana kadar hep çocukluk aşkını aramış ama bulamamıştır.Yetimhaneden bir mafya babası tarafından evlatlık edinmiş mafya olup çıkmıştır.Bir saldırıda polislere yakalanıp hapise atılmıştır. Çocukluk aşkını hapise girdiginde adamları tarafindan bulunmuştur. Peki Lotus nerden bilebilirki bi mafyanin zorla avukatlığını yapıcağını?

"Doğuruyor mu lan bu?"diye sordu Aaron kaşlarını çatarak. "Siktir"diyerek hızla yerinden kalkan Atlas yanlarına yaklaştı. Meryem`in göğsü şiddetle inip kalkarken alnında soğuk terler birikmişti.Başını iki yana sallayarak dik tutamadığı sırtını yere bıraktı.Korkuyordu....yalnız ve çaresiz bir halde çocuğunu bu kamyonda doğurmaktan,yanında annesi olmadan,elini tutan kocası olmadan doğurmaktan korkuyordu. "Şimdi değil,şu an değil" Gideceği yeri bile belli değilken bir de bebeğe bakamamaktan korkuyordu.Sıktığı yumruğunu yere tekrar tekrar vurdu.Saçları yüzüne yapışıyordu.Elbisesinin eteklerini kavrayan elleri kasıldı.Zayıf omuzları düşerken ağlaması daha da şiddetlendi. "Hayır"diye bağırdı kendi dilinde.Sözcükleri kaba,tınısı sertti. Çığlığı yükseldikçe yutkunan adam ne yapacağını bilemez halde dönüp duruyordu.Telefonu çalmaya başlayınca hızla açtı. "Abi yaklaşıyoruz"dedi Cliff ve Türkiye sınırlarına girdiğini anladı.En azından içi bir nebze rahatlamıştı.Saatler süren yolculuk bitecekti.Birkaç saat sonra kendileri inecekti.Atlas`ın sorgulayan bakışlarına döndü. "Yaklaşıyoruz"dedi kısaca. 💥 Gözyaşlarımla yıkayacaktım kan gölüne çevrilen hayatları...terk ettim her daim güzellikle anma hayalini kurduğum vatanımı,ve her daim keşkelerimi bırakacağım hayatımın geri kalanını. Yeni hayatıma karnımdaki bebeğim ile birlikte ilk adımımı attım.Türkiye`ye demişti adını bilmediğim bir adam ancak neresi olduğunu bilmiyordum,haritadan bir yerde demişti annem de,en azından bir yokluk içinde yaşayan bizler gibi olmayacaksın dedi teselli ederken,var olacaksın Meryem dedi annem. Var olmaya gidiyordum ancak bilmiyordum ki varlık içinde yok olup gideceğimi...bilmiyordum. Hiç yorgun düştüğün oldu mu?

Bir suçlu ve bir doktorun aşkı ne kadar temiz kalabilir?

İlk suçumu işlediğimde 21 yaşımdaydım.Kimse sormadı bana neden öldürdün diye beni bir mahkemeye çıkardılar ve direk karar verdiler hakkımda.O an bir şey hissettim ama bu hissin ne demek olduğunu bilmiyordum.Birisi öğretene kadar...

“Kaleyi içten fethedecek olmak onlar için büyük kayıp.”

Çağla çok küçük yaşta hamile kaldı. Hayatın ona hazırladığı bu sürpriz yaşantısını altüst etmişti. Ne yapacağını bilmiyor çaresiz bir şekilde bu durumun rüya olmasını temenni ediyordu. Ama hayatın acımasız yanıyla henüz tanışmamıştı .Çocuğunun babası onu bu acımasız hayattan kurtarabilecek miydi?

Krallıklar yalnızca savaşlarla yıkılmaz… Bazen bir kalbin çırpınışı bile yeterlidir. Aşk mı kazanacak, gerçekler mi ortaya çıkacak? Yoksa her şey, tahtların gölgesinde yok mu olacak? İhanetin, sevdanın ve gücün sınandığı bir yolculuğa hazır olun. Çünkü bu hikâyede kalpler, en az krallar kadar savaşçıdır.

"Peki ya sen, manolya, aşk için mahkum olur muydun? ❄️❀"

Annesinin ölümünü sessizce izleyen küçük bir kız çocuğu. Annesinin ölümünden sonra sessizliğe mahkum edilir. Konuşmak yasaktı... Ağlamak yasaktı... Gülmek yasaktı... Korkmak yasaktı... En büyük yasaklarla kalede büyüyen Lidya, annesinin intikamını almak için yemin eder. Bu ölüme sessiz kalan herkesin cehennemî olacaktı. Kapak: Pinteresten alınmıştır.

Birbirlerine düşman olan kardeşlerin birbiriyle savaşını ve bu savaşta onları yenecek tek şeyden habersiz mücadelesini savaşını anlatıyor