Yorum yaparsanız sevinirim ♥️♥️♥️

Mahallenin adını bile duymayanlar, orayı karanlık ve tehlikeli sanırdı. Ama onun için burası evdi… Aras, kurallara uymayan, sert bakışlı, sokakların tanıdığı bir serseriydi. Hayatı, kavga ve kaçışlarla geçerken, beklenmedik bir anda karşısına çıkan Ela, onun hikâyesini değiştirecekti. Polis sirenlerinin, mahalle dedikodularının ve gizli bakışların arasında, tehlikeli bir yakınlaşma başlıyordu. Ama unutma… Sokakta sevda, kurşun gibi acıtır.

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

“𝐍𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐬𝐨𝐫𝐮𝐲𝐨𝐫𝐬𝐮𝐧? 𝐍𝐞𝐫𝐞𝐲𝐞 𝐠𝐢𝐝𝐞𝐲𝐢𝐦? 𝐈̇𝐤𝐢 𝐲𝐨𝐥 𝐯𝐚𝐫, 𝐝𝐞𝐦𝐢𝐬̧𝐭𝐢𝐧. 𝐇𝐚𝐧𝐠𝐢𝐬𝐢𝐧𝐢 𝐬𝐞𝐜̧𝐞𝐲𝐢𝐦?“ “𝐊𝐨𝐫𝐤𝐦𝐚 𝐛𝐞𝐛𝐞𝐠̆𝐢𝐦, 𝐡𝐞𝐩𝐬𝐢𝐧𝐢𝐧 𝐬𝐨𝐧𝐮 𝐚𝐲𝐧𝛊...“ ᯾ Yağız G. Barskara, beni hayatta tutan isim. O benim kahramanımdı; ben ise onun hayatında sadece bir tesadüf. O beni hayatta tuttu, ama ben onsuz yaşamayı öğrenemedim. ᯾ Hayatta kalmak bazen sadece bir şanstır… Ama kalbinizi hayatta tutmak, çok daha zor. O, bir operasyon sırasında onu kurtardı; soğukkanlı, disiplinli ve her zaman güçlü bir asker. O ise ailesinin gölgesinde büyüyen, yaralı bir ruh. Platonik bir aşk besledi, sessizce izledi ve kalbini ona açmayı bir türlü cesaret edemedi. Savaşın ortasında, hayatın sınırında ve kendi içindeki korkularla yüzleşirken, iki ruhun kesişme noktası çok daha karmaşık bir hal alır. Acı, tutku ve beklenmedik duygular arasında, aşkın ve bağlılığın anlamı yeniden yazılır. Hayatını kurtaran adama dokunamamak… Ve yine de, onu düşlerken hayatta kalmak…

Tamamı gerçekten yazılmış mesajlardır. İlhan: Fotoğrafını atacaksın yani Hadi bekliyorum Yüzünün fotoğrafını asktannehaber.i: Attım dedim Dahası gelmez Bekleme İlhan: Tabi elinde 3310 var asktannehaber.i: Nerden bildin Yüzüm gözüm her yerim şişmiş dün yorgunluktan İlhan: Çok inandırıcı asktannehaber.i: Yalan yok Uykusuzluktan İlhan: Bir şey olmaz Gamze asktannehaber.i: Sonra engellendi yazısıyla mı bakışayım Oldu Başka emrin İlhan: İnsansın Gamze ben niye engelliyeyim Sanki ben prensim asktannehaber.i: Hayallerimin kahverengi atlı prensi ol diyorum Nau nau diyorsun 🥲 İlhan: Ne diyeyim Merak çok asktannehaber.i: Haklısın bir yandan Ben olsam engeli basmıştım şimdiye İlhan: Ben öyle biri değilim 😉 asktannehaber.i: Sen iyi dayandın İlhan: Bunları da biliyon ama niyeyse atmıyorsun asktannehaber.i: Hoşuma gidiyor İlhan: Benim gitmiyor çoğunlukla ama katlanıyoz asktannehaber.i: Gel benimle evlen dedin nE 🥹

Bütün patronların seksi olacağını da kim söyledi? Bazıları uğraştırır, nefret ettirir, bir bakarsın sabrını zorlar, sonra da bir gülümsemesiyle kalbini yumuşatır. Bu patron tam öyle, gıcık ama bir şekilde sevilmeye değer. "Ruhunu sevdiğim kadın olmanı istedim. Ruhuma şahadet okumanı değil." - Kambersizyazar Düzenleme yapıyorum. İki kalp, iki sezon, bin türlü his... Bu aşk ne tam huzur, ne de tam fırtına. Ama okumaya değer. Kitap Tasarımı: @irempsd --- Sana "bol bol aşk, kahkaha, drama!" demeyeceğim. Çünkü bazen azı daha etkiler. Bu hikâyede her duygudan bir tutam var. Ne gülmeye doyarsın, ne de hissetmeye... Biraz eğlence, biraz iç sızısı, biraz da sürpriz. Hazırsan, o bir dilim pastayı birlikte yiyelim. Kalanını zaten hikâye halleder. (Tatlı mı tatlı, biraz kırık, çokça içten. (Her şey hayal ürünü. Kalp kırıkları bile.)

"Seninle ilgili en büyük yanılgım; beni düşündüğünü sanmamdı."

Bedeni ceset kokan bir kadının karanlığıydı benimkisi. O ise beyazdı, temizdi; benim dokunamayacağım kadar... Sanki dokunursam bütün karalarım ona da bulaşacaktı. Hakkım olmadan sevdim onu. Benim gibi karanlık birini sevmeyeceğini bile bile fakat aşık olmak benim kararım değildi. O neden aşık etmişti ki beni kendine?

“Bazı zarflar kaderin mühürlenmiş halidir.” Sayra Demiralp, bir zamanlar ışıltılı salonların, kristal avizelerin ve baba korumasının içindeydi. Şimdi, kitapçı raflarında bir hayat arıyor; geçmişiyle geleceği arasında sıkışıp kalan yirmi yaşında bir kız… Annesi kayıp, babası ölü, hayalleri yarım. Ama kaderin rengi bazen vişne çürüğüne bürünür. Bir yağmur gününde eline tutuşturulan bir zarf, onu İstanbul’un en karanlık köşelerine, Karataş Malikanesi’ne götürecek. Ve orada onu bekleyen adam; Giray Karataş… Soğuk, sessiz, tehlikeli. Babasının mirası kadar keskin ve kanla çizilmiş bir geçmişin varisi. Giray ve Sayra… İki farklı karanlığın çocukları. Biri intikamı öğrenmiş, diğeri onu anlamaya çalışan. Aralarındaki bağ nefretle başlar, ama aşkla nereye varacaklarını ikisi de bilmez. “Vişne Çürüğü”, aşkın en derin tonuna boyanmış bir intikam ve hayatta kalma hikâyesi. Kanla yazılmış sırlar, geçmişten taşan acılar ve ölümle flört eden bir tutkunun romanı.

"Tefeciden para alıp kaçarsam ne olur?" "Seni bulur."

Dark romance tadında iyi okumalar dilerim

Osmanlı aşığı bir yirmi birinci yüzyıl kızı hiç beklemediği bir anda kendisini hep hayalini kurduğu Osmanlı döneminde bulur. Sürekli aklına bilmeceler bırakan isimsiz bir ihtiyar sürekli bir gelip sonra kaybolurken bir de kaderleri caminin imamı ile birleşir. Hafsa bu kadar çok şeyin arasında kendi zamanına nasıl dönecektir?

Zorbalığın, sessiz kalmış aşkların ve karanlık sırların gölgesinde bir lise hikâyesi... ‎ ‎Lise öğrencisi Derin, yıllardır sessizce hoşlandığı çocuğa mezun olmadan önce bir mektup bırakır. Ama o mektup sadece bir itiraf değil; birçok şeyi harekete geçiren bir kırılma noktasıdır. ‎ ‎Zorba bir arkadaş grubunun içinde, görünmeyen çatlaklar oluşmaya başlar. Sessizlik dağılır, eski dostluklar çözülür, ihanetler ortaya çıkar. Ve sonunda, kimsenin geri dönemeyeceği bir an gelir. ‎ ‎Gölgede kalanlar artık görünür olmaya başlıyor. ‎ ‎Ama bazı yaralar ışıkta bile iyileşmez.

"Bu okulda öğretmen yok, hepsi bizimle yaptıkları ölüm düellarında öldü. Hepimiz çok özeliz, burada birbirimizi eğitiyoruz." Burada tek kız sensin... Zombi salgınından sağ kurtuldun ve sağ kurtulan garip güçleri olan çocuklar seni birlikte yaşadıkları ve birbirlerini eğittikleri şatoya getirdi. Burada çocuklar ışık ve gölge olarak ikiye ayrılmışlar. Işıklar iyiliği gölgeler kötülüğü savunuyor ama temelde hepsinin amacı hayatta kalmak. Senin ise ışık mı gölge mi olmak kendi kararın... Ayrıca bir özel gücünün olmadığını düşünüyorsun. Buradaki tek kız olman da ayrı bir delilik. Cehenneme bağlantı sağlandıktan sonra ise hikaye bir hayli detaylanıyor.~ Fantastik sevenler için. Derin, yer yer eğlenceli, yer yer üzücü ve bol aksiyonlu bir hikaye. Tiktok tanıtım: https://vt.tiktok.com/ZSHsaT1tY9vYo-PvR1w/

İnsanlar bazen hak ettikleri yerde kalmamalılardı, ama asla yarı yolda bırakmamıştım. Bazen sormuştum kendime hep, sevenin var mı Günce? Sana sahip çıkan bir abi, yada her daim arkanda duracak bir sevgili? Bir baba, bir anne? Peki hiç cevabımı alabildim mi? Hayır.. Herkes aynı geceyi yaşar ama, herkesin karanlığı farklı. Benim karanlığım ailem. Bazen de işte karanlıkta büyümek zorunda kaldığında elinden bir şey gelmez. Ben Günce. Hayatının bir anlamı olmayan, hala içinde bir yerde küçücük bir kız çocuğu taşıyan o kız. 17 yılımın yalandan ibaret olduğunu öğrenirsem ne mi değişir? Her şey... --- İçerde neler olacağını ben bile tahmin edemiyorum (: Hikaye ve karakterler tamamiyle kurgudur! Tamamiyle bana aittir! Bir şans verirseniz sevinirim, İyi Okumalar!.

Valentina Ivanova, o şehirdeki en tehlikeli dolandırıcıydı. Kimse yüzünü bilmiyor, adını hatırlamıyordu. Mafya babaları, karteller, siyasetçiler… Hepsi onun oyuncağı olmuştu. Ta ki yanlış adamı hedef alana kadar. Kael Dragunov… Acımasız, soğuk ve imparatorluğunu kanla kurmuş bir mafya patronu. Onunla oyun oynayanın tek sonu olur: ölüm. Ama Kael, onu öldürmek yerine kendi oyununa çekti. Artık o, Kael`in sağ koluydu. Nefretle başlayan bu ortaklık, yavaş yavaş tehlikeli bir çekime dönüştü. Fakat kadının tek bir amacı vardı: Onun en değerli sırrını çalmak. Ve bazı sırlar… ölümden daha tehlikelidir.

Her yaz arkadaş grubuyla sahil kasabasında buluşan neşeli bir kız olan Kumsal, bu yıl ekibe yeni katılan alaycı ve ukala,hafif egoist olan Bulut ile tanışır. Sürekli şakalaşıp laf sokarlar,birbirlerine tahammülleri yoktur. Herkes "en büyük aşklar nefret ile başlar" der, bunları inkâr ederler,ama gerçekten öyle olabilir miydi?

Dünyanın sessizliğinde bile fısıltılar vardır… Liora, kaderin derin sırlarını saklayan Akademi’ye dönüş yolunda, geçmişin gölgeleri ve geleceğin belirsizlikleriyle yüzleşir. Her adımında, sadece kendi hayatının değil, dünyanın da akışını değiştirecek bir gücün yankılarını duymaya başlar. Bu, sırların, dostlukların, aşkın ve ihanetin kesiştiği bir serüven… Kendi içindeki gücü keşfetmeye hazır mısın? Kaderin sesini duymaya cesaretin var mı?

Ben Kiraz Özyurt. Türkiye`de yaşayan kadın boksörlerden biriyim. Yaklaşık on iki yıldır hız kesmeden devam eden bu boks maceramda sayısız şey yaşadım. Fakat hiçbiri uzun zamandır hazırlandığım uluslararası bir maçtan önce yaşadığım olaylardan daha acı verici değildi. Bütün bu okuyacaklarınız benim hikâyem, benim dramım, benim çöküşüm ve benim yükselişim... Not: Bu eserde yer alan bütün karakterler, olaylar ve durumlar hayal ürünüdür. Gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur.

Rüya kadar güzel ve erişilmez olan Kuğu; fazlasıyla gerçek olan, ona erişeni yakan Akis`in hikâyesi... ··───────·𖥸·───────·· "Erişilmezsin, Kuğu. Bense sana eriştim ama ben, eriştiğimi yakarım. Sen yanma, Kuğu. Kaçabildiğin kadar kaç; yakalamasın yansımalar seni. Benden kaçabildiğin kadar kaç çünkü yanmak istemez bir insan." "Kaçmam, Alkan. Kaçamam. Vardır her celladın karşısında bir umut. O umudu da kaybedemem, celladın kendi canını almasına izin veremem." ! Kitabı uzun süren bir ara ile yazdığım için giriş bölümü düzenlenecek. Dilerseniz birinci bölümden başlayabilirsinizzzzz.

“Seninle küçük bir anlaşma yapalım” gözleri ilk defa benim gözlerimi bulduğunda bunun şimdiye dek gördüğüm en değişik gözler olduğunu fark ettim. Yeşil miydi o? Bununla zaman kaybetmeden yüzüme alaycı bir ifade yerleşti. “Ne gibi mesela? Hesabı ikiye bölme anlaşması mı? Ya da bir daha içki ısmarlarken fikrimi alma konusunda bir anlaşma mı?” Aksanlı sesimi duyduğunda hafifçe başını yana eğdi, bu hareketin onu tehlikeli gösterdiğini fark ettim. Ama bu tamamen onun bakışlarından kaynaklıydı. Yeşil, çok fazla yeşil… “Tatil boyunca benimle sevgili olmanı istiyorum” Gülmeye başladım.

Ayçıl Derge`nin en büyük konseri vardı o gece. Ama son konseri olacağını kimse bilmiyordu.. Sahnede vefat ettiğinde ise minik kızı Ahter, kızının babası ve milyonlar onsuz kaldı.. O gece babasını da kaybedince yetimhanede büyüdü. Seneler sonra adını değiştirerek Türkiye`nin en prestijli güzel sanatlar okuluna gizlice sızacak, o diplomayı alacak ve annesini onurlandıracaktı. Ama tek bir sorun vardı; bu okuldan sadece tek bir kişi diplomayla ayrılacaktı, ve beklenmedik bir düşmanın ortaya çıkması tüm planlarını suya batırabilirdi.. ********* "İyi biri olmak bu kadar zor mu senin için!", diye haykırdım bir anda; üzerime dökülmüş yeşil çayı temizlemeye çalışıyordum. Hiç bir şey demeden pislik gibi sırıtıyordu. Sonunda sessizliği bozarak yavaşça yaklaştı; "İkimizde kötüyüz," Sağ işaret parmağını göğsümün ortasına doğru tutarak kalbimi işaret etti:" Ama ben daha kötüyüm, o yüzden diplomayı anca rüyanda görürsün, küçük yıldız", sonra omzuma hafifçe çarparak ilerledi... Arkasından "Ezel!" diye seslensem bile beni duymamıştı. Artık emindim, o diplomayı ona verirsem bende annemin kızı değildim!

Gölgeyle mühürlenmiş bir şehir. Kanla yazılmış bir soy. Ve her sessiz adımın ardında yankılanan geçmişin fısıltısı... Evelyn Thorne, geçmişi babası tarafından gizlenmiş bir soylu. Onu tanımadığı bir şehre, Noctis`e sürükleyen tek şey, miras kalan bir malikâne değil-aynı zamanda babasının karanlık sırlarının yankısıdır. Gölgeyle örtülü sokaklarda dolaşırken, yalnızca taş duvarlara değil, kendi içine de adım atar. Fakat Noctis, sıradan bir şehir değildir. Her duvarında bir bakış, her köşesinde bir tehdit gizlidir. Damian Valegrin ise güce doğmuş, sırlarla büyütülmüş bir adam. Tahta ulaşmak için eğitilmiş, güveni unutturulmuş. Evelyn`in gelişi, onun kurduğu dengeleri alt üst eder. Çünkü bazen en büyük tehdit, düşmanların değil, kalbinin sesinden gelir. Aşkın zırhla sarıldığı, güvenin ihanetle sınandığı, karanlığın hüküm sürdüğü bir satranç tahtasında... Piyonlar ölür, şahlar çürür. Ve bazen en büyük savaş, kendi geçmişinle verilir.

Ölüm, cinayet ve intikamın gölgesinde bir aşk hikayesi. Mavi İnanç, babası bir katil olan genç bir kadın. Pamir Arsal ise, babasının katilini arayan bir adam. Bir kadın düşünün; babasının günahlarının ağırlığını omuzlarında taşıyan. Bir adam düşünün; kalbi babasının intikam ateşiyle yanıp tutuşan. İki kalp, birbirine çarpan. Bir aşk, kor ateşlerle savaşan. Bir kitap, imkansız gibi görünen ama bir o kadar da olanaklı bir aşkın verdiği sınavları ve savaşları anlatan. Adam, kadının kalbini paramparça edercesine severken; kadın, onun uğruna canını verebilecek kadar derin bir aşkla bağlı. Ancak aralarına umarsız bir ayrılık giriyor ve aşk, acımasızca mağlup oluyor. Fakat bu aşk, tüm zorluklara rağmen uslanmıyor; gün geliyor, iki kalp yeniden birbirinin kıskacına düşüyor. Mavi İnanç ve Pamir Arsal`ın bu çetrefilli aşkına tanıklık etmek isterseniz, kitabıma davetlisiniz.

Nova, dedesinden miras kalan gizemli bir palet keşfeder. Bu palet, dünyanın kaderini değiştirebilecek büyüklükte bir güce sahiptir. Nova`nın hayatı, paleti keşfettikten sonra kökten değişir. Ancak bu değişim, onun için sadece başlangıçtır. Karşısına çıkan Thane, gizemli bir karaktere sahiptir ama paleti korumasına yardım eder. Paleti korumak kolay olmayacaktır. Beklenmedik olaylar ve düşmanlar, Nova`yı paleti canı pahasına korumaya zorlar. Nova paletin sırlarını çözmeye başladıkça, kendini de keşfeder.