Masumiyetle kötülüğün, tutkulu bir çarpışması. Ekim… Başarılı, genç bir kalp cerrahı. İnsanları yaşatmak için ant içmiş, hayatı düzenli, mesafeli. Egemen… Ankara yeraltı dünyasının karanlık prensi. Gözünü kırpmadan öldürebilen, duygularını gömmüş, acımasız bir adam. Onlar birbirine zıt iki dünya. Ama yolları kesiştiğinde, her şey kontrolden çıkar. Egemen için Ekim, masumiyetin ete kemiğe bürünmüş hali. Onun gülüşü, karanlık kalbine saplanan bir hançer gibi. Ve Ekim… Egemen’in gözlerindeki dipsiz uçuruma çekildiğini fark ettiğinde artık çok geçtir. Aşk mı bu? Yoksa yalnızca bir manipülasyon? Kurban kim, av kim? Ve masum bir kalbin atışı, ne zaman ölümün ritmine karışır? Karanlık Kalp, tutkunun zehirle harmanlandığı, her satırında nefes kesen bir romantik gerilim.

"7 Aralık 2007 Yazgı dünyaya geldi ve sen tüm mektupları yaktın." Kadın "Mektuplar..." diye fısıldadı. Adam onu duydu "Sen o mektupları yaktın." Adam ağır adamlarla uzaklaşırken kadın tek birşey söyledi. "Ben o mektupları yakmadım. Asla yakmayacağım" Adam hiçbirşey duymadı. Son kez gördüğü kadına arkasına dönüp bir daha bakmadı. Kadın gözden kaybolasıya kadar onu izledi. Adam gözden kayboldu. Kadın arkasını döndü ve ayağına karların çarptığı yolda yürümeye başladı. İçinden o ana dair tek dediği " 7 Aralık 2007 ben o mektupları yakmadım." oldu. İkiside birdaha o günü hatırlamadı. Bu hikayede geçen olay, kişi, yer ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

“Bazı insanlar gölgeleri ile yaşar bazıları ise gölgelerinden yoksundur. ” Draven bir Gölgesiz. Nerathis’e bağlı, ruhları nesnelere mühürleyen bir loncanın sessiz yürütücüsü. Her takı bir geçit. Her geçit, bir ruhun parçası. Ve her parça, Nina’ya uzanan büyük bir enerjinin taşıyıcısı. O, emir alır. Uygular. Duygusuz, sadık, hesaplı. Ta ki Kadın içeri girene kadar. masum bir müşteri. Sadece özel tasarım bir takı ister. Ama Draven, onun içindeki rezonansı fark eder. Ve emir gelir: Onu da mühürle. Draven bu kez farklı davranır. Onu öldürmek yerine, sadece Nina’ya yetecek kadar güç aktaracak bir lanet uygular. Ancak bu “kırılmış” lanet zamanla onu içten içe tüketmeye başlar. Draven pişman. Ama sadakati hâlâ ağır basıyor. Henüz… Sokaklarda bir şeyler değişiyor. Kadın her geçen gün daha çok hasta düşerken, Nina’ın inşa ettiği sistem sarsılıyor. Gölgeler yer değiştiriyor. Ve Gölgesizler… artık yalnız değil.

"İçindeki gücün saf olduğunu mu sanıyorsun? Hayır, bir gün benim gibi olacaksın. Seni yutmaya başlayacak ve kaçamayacaksın. Dengelenmen için bana ihtiyacın var, benim de sana." "Aşk geçici bir hevestir. Önemli olan güçlü olup tahta çıkmaktır." Karanlıklar Tanrısı ve Güneş Tanrıçası...İkisi bir araya geldiğinde felakete mi yol açacaklardı yoksa barışa mı? İçlerindeki saklı duygular patlak verdiği zaman gelecek değişecek miydi?

Her biri çok farklı yaşam koşullarına ve karaktere sahip 8 farklı insan , kendilerini ansızın yüzlerce olası bir oda ile donatılmış bu labirent içinde bularak uyanırlar. Biri matematik öğretmeni biri yazılım mühendisi biri doktor biri inşaat mühendisi briri psikiyatrist iki öğrencimiz ve dehasının farkında olmayan asıl kızım. 8 farklı odaya mahkum bu 8 kişi canlarını kurtarmak için ve 8. Odaya ulaşıncaya kadar canla kanla ellerinden geleni yapmalılar. Gerilim ve tavan hat safhada olacak bu yarışmada kimler kalacak kimler gidecek.

Gerçekliğe Dönemeyenlere.... 4 krallıktan birinin varisi olan Roya kendini olduğu yere ait hissetmez. Roya`nın farkı kişiliğini ne halkı ne de kendisi kabul eder. Roya güçlü olduğunu kanıtlamak adına bütün diyarı tehdit eden bir laneti bozma yoluna gider. Roya bu yolda hem kendi içindeki gücü hem de diyar hakkındaki gerçekleri öğrenir. Roya öğrendiği şeylerden sonra hayatına normal şekilde devam edebilecek mi? Yaptığı fedakarlıklar onu değiştirecek mi? Bu soğuk ve sıcağın buluştuğu bir hikaye değil. Bir gülün donduğu bir hikaye.

Gerçek ailem kurgusudur. Psikopat bir kız düşünün. İblis gören bir kız düşünün. Geçmişi farklı olan bir kız düşünün. İşte o kız Marsel Gece KURT veya Marsel Gece YILDIRIM mı demeliyiz.. Marsel`in asla konuşmak istemediği bir kadın yüzünden ailesi yani Yıldırım Ailesi Marsel`in yaşadığını öğrenir. Ve Yıldırım Ailesi Marsel`i aramaya başlar daha doğrusu sadece babası ve annesi onu aramaya başlar. Abileri ve kardeşi hiç tanımadıkları kıza önyargılılardı. Sonuçta anneleri ve babaları bu kız yüzünden tartışmışlardı. Abiler önyargılı,anne tuhaf,baba varlığı ve yokluğu bir. Olaylar olaylar, hep başkalarının düşünceleri ön planda..peki kız? Kız ne ailesine kendisinin öldüğünü söyleyen kadını ne de ona önyargılı olan abilerini umursuyor. Zaten babası ve annesi onu bulsa bile onların yanına gitmeyi düşünmüyor. Ki zaten onun gibi psikopat kıza dayanamazlar. Peki.. Kızın, iblis ile olan konuşmalarını, Kızın ailesini, Kızın psikopatlığını Kızın kavgalarını, Kızın geçmişini, Kızın geçmişteki arkadaşlarını, Beraber görelim mi?

Kardeşlerinin kıskançlık ve aç gözlülüğü ile ölen babasının bıraktığı, hakkı olan koca bir krallığın mirasından men edilen bir abi... Kardeşlerinin ihanetiyle lakabı Karapars olan savaşçı, Lanetli Şahzade olmuştur. Peki onun intikamını kim alacak? Bir savaşçı aşkın verdiği bir savaşı kazanacak mı, kaybedecek mi? Ölme ihtimali çok yüksek olan bir adamı kadın sevebilecek mi?

Her şey yalan mıydı bu dünyada , her şey rüyamı ondan ötesi kabus mu?

"Hep hayal etmeye çalışırdım kokunu, yanında olmak nasıl acaba? Hep merak ederdim. Aşkın ile deli olurken beni nasıl dönülmez bir yola soktuğunun farkında mısın? Sana hem yeniden aşık oldum hem de sinirden deliye döndüm. O kadar güzelsin ki sana bakan herkesin gözlerini oyup daha sonra... Hayalini bile kuramadığım kadar güzeldi yanında olmak. Benim senden başka yolum yok. SEN BENİMSİN "

Yalnız kıyılar-terkedilmiş kıyıların soğuk rüzgarlarlarıyla sararmış,zamanın izlerini taşıyan kasvetli bir dünyadan geçer.

"Be...benden ne isti...yorsum?"sesimdeki dalgalanmayı engeleyememiştim. Daha evlenmenin şokunu atlatamadan sokak ortasında ölümle burun buruna gelmiştim. Bedenimde dolaşan adrenalin yavaş yavaş vücudumu terk ediyordu. Başımla omzum arasına dayanmış başı atan damarımın üstüne doğru çevrildi, boynumda sıcak iki dudak parçası hissetmeme içime çektiğim havayı dışarı zerk edemedim. Ta ki o dudaklarını çekip burnuyla benim kokumu içine çekene kadar. Aynı anda nefeslerimizi verip tekrar derin bir nefes çekmiştik tek fark o benim kokumu alırken ben ölümün puslu kokusunu almıştım. "Senin gibi birinden ne isteyebilirim sence..."konuşmasında durakladı ve tekrar kokumu içine derince cekerek belimdeki kollarını biraz daha sıktı. Sanki vücudumuz bütün olmamış gibi biraz daha beni kendine çekti."... karıcığım?" Bir devrimle başlayan karanlık bir masal... Herşey şu anki kralımıza devrimde yardım ederek kralığın kökten değişmesini sağlayan paralı bir askerin kendine gelin olarak soylu bir leydi yerine hizmetçi olan beni seçmesiyle başladı. Bana sorulmadı ne de olsa ben bir hizmetciydim. Ama artık o bir arşidüktü peki neden o kadar güzel leydiler arasında beni seçmişti ki?

Merhaba♡ Bir yabancı mafya`yla yabani bir prensesin hikayesini okumaya ne dersin? "Bu hikaye tamamen bana aittir @𝐀𝐲𝐥𝐢𝐧 kimsenin izinsiz kitabı kopyalayıp almasına rızam yok. Kitaptaki herşey kurgudan ibarettir. Kitapta yetişkin içererikli birçok sey bulunur +18 küfür cinayet kan vb. rahatsız olanlar okumayabilir. Okuyanlar için ise keyifli okumalar diliyorum💗"

“Bilmediğim bir şeyin içerisindeyim ve ne yapacağım bilmiyorum?” dedim. “Bu bir oyun ama arkanda biz varız.” “Bu ne biçim bir oyun?” dedim sesim ağlamaklı çıkarken. Alpay bana daha çok yaklaştı ve kulağıma eğildi. “Bu bir oyun ve sen merkezdesin. Yalanlar ve gerçekler var. Herkes yalanlara koşarken biz gerçekleri seçtik. Biz aynı taraftayız, seni ve kardeşini koruyacağıma söz veriyorum Aksel.” dedi. O an ona inanmak belki de güvenmek istedim. Zorla dahil edildiğim bu oyunda ne olacağını bilmediğim bir şeydeydim ve sonu belli değildi. O an bu yabancı adama güvenmek belki de sığınmak istedim. Doğdum. Yaşadım. Aile kurdum. Acı çektim ve kaybettim. Bana biçilen son her zaman buydu. Ve her zaman kurduğum ailemi kaybetmekle cezalandırılıyordum.

İki figür, karanlık sarayın gölgeleri arasında karşı karşıya duruyor. Birisi, gizemli bir adam, siyah cübbesi ve derin bakışlarıyla bilinmeyen bir güç taşırken, diğeri, kararlı bir genç kadın, içindeki gücü keşfetmeye çalışıyor. Aralarındaki çekim, hem yasaklı bir aşkın hem de karanlık bir kaderin işaretini taşıyor. Sarayın derinliklerinden gelen tehlike, onları birbirlerine yakınlaştırırken, her adımda daha büyük bir tehlike yaklaşıyor.

Leydi Eliza`nın hizmetlisi Cara`nım hayatını anlatıyor. Her şey Eliza`nın istemediği birisi ile evlendirelicek olması ile başlıyordu. Hizmetli Cara Prensesi için her şeyi göze alıp bir plan yapmıştı. Düğün de Prensesi kurtarıp, kendi hayatını esir etmişti. Bakalım Hizmetli Cara yeni hayatında neler yapacaktı. Ne gibi zorluklar yaşayacaktı.

Herşey çocukluğumda tanıştığım bir askerle başladı. Sonrasında o askerin kalbi sayesinde hayatıma tutundum. Onun kalbini bedenimde yaşatırken onun kalbinin içinde bana bıraktığı şeyleride yaşatmaya çalışıyorum. Peki başarabilecek miyim? Başarırsam sonuçlarına katlanabilecek miyim? Peki babamın yaralı bulduğu asker, geçmişimi kaldırabilecek mi? Kuzgun`un kalbini taşıdığımı öğrendiğinde gerçekler bana ağır geldiği gibi ona da ağır gelirse sonumuz ne olacak? Hayatımızdaki sırların bizi bu kadar bir birimize ittiğini öğrendiğimizde bunun altından nasıl kalkacağız?

Gerçek dost gölgeyi ararken yanında olandir. Peki ya baş karakter hep iyi tarafta mıdır ? **"Bazen en büyük düşmanın, en çok güvendiğindir."** Açelya için hayat, beş yaşında babasının gözleri önünde öldürülmesiyle başladı. Kardeşi elinden alındı, yetimhaneler, kaçışlar, yangınlar ve silahlar içinde büyüdü. Bir daha kimseye güvenmemeye yemin etti. Bir kişi hariç: **Yasmin.** Aynı cehennemde büyüdüler. Aynı adamlardan kaçtılar. Yasmin, kardeşi oldu. Evi oldu. Nefesi oldu. Ve gün geldi, Açelya her şeyi riske atıp onu kurtardı. Ama Açelya, geçmişini yeniden karşısında bulduğunda—Asaf’la, Demir’le, Bozdağlıların karanlık oyunlarıyla—yavaş yavaş bir gerçekle yüzleşti: **Yasmin, hiçbir zaman kurtarılması gereken biri değildi.** **Çünkü Yasmin, onları en başından satan kişiydi.** **Gerçek düşman, hep yanındaydı.** Yıllarca oynadığı rol, sonunda Açelya’nın sırtına saplanacak bıçağa dönüştü. Ve o bıçak, sadece bir ihaneti değil, bir sırrın açığa çıkışını getirdi. **Sadakat mi kazanacak, yoksa kandırılmış bir kalbin intikamı mı?** Açelya artık sadece geçmişiyle değil, geçmiş sandığı dostluğun içindeki canavarla yüzleşmek zorunda. **Çünkü bu hikâyenin başkahramanı Yasmin , ama gerçek kötüsü de ... Yasmin.**

Bu bir geçmişin veya geleceğin hikâyesi değildi. Onun da dediği gibi, kirletilmemiş bir gök yüzünün meselesiydi.

Bir apartmanda sıradan görünen pencerelerin ardında sıradışı hayatlar yaşanıyor. Kimi aşkı arıyor, kimi geçmişin hayaletlerinden kaçıyor, kimi ise sadece görünmemeye çalışıyor. Ve bir gün, apartmana yeni taşınan genç bir kız, bu sessiz dünyaların perde arkasını aralamaya başlıyor. Görünenle gerçeğin arasındaki farkı öğrenmenin zamanı geldi. Çünkü bu hikâyede hiçbir şey göründüğü gibi değil...

Özel Karay Müzik Koleji’nde resitalden önce bırakılan resitalden sonrakiyle aynı olmayacak. Herkes yalana bulaşacak. Yalanlar resitali kanla başladı; yalanla son bulacak. Sanat Karay herkesin korktuğu, okulun istenmeyen kızıyken katılımın zorunlu olduğu piyano resitalinde kaderinin notalarını yalanların çaldığından habersizdi. Piyanonun tuşlarından akan yalan onunda parmaklarına bulaşmıştı. Artık gerçeği bulmaktan başka çaresi yok. Tabii onunda… Onun adı Devrim. Devrim Dinçer Demiralp. Yalanlar resitalinin baş şüphelisiyken, deliller onun aleyhine işlerken yanında bir tek o vardı. Sanat. Yalanlar resitali onları bir araya getirdi. Etraflarını saran engeller, karanlık sırlar ve ihanetlere rağmen gerçeği bulabilecekler mi? Üzerlerine bulaşan yalandan kurtulabilecekler mi? Bu hikayenin adı Yalanlar Resitali. Bu hikaye yalan söyleyen aptalların değil; yalanlar resitalinin kurbanlarının hikayesi. (Not: Kitap, hassas temalar ve şiddet unsurları içermektedir ancak özendirici veya teşvik edici değildir.)

Aydınlık her zaman bilmek istediklerimizi göstermezdi, karanlığa ihtiyacımızı vardı. Karanlık bize bilemediklerimizi hissettirir di. bugun karanlığımız olan yarın aydınlığımız olabilirdi. karşımdaki ihtiyara sordum ; - neden beni seçtin? -gözlerindeki yakıcı alevi gördüm dalga geçer gibi güldüm -ben alevi göremezken mi? -senin gözlerindeki sıradan bir alev değildi, o mavi alevdi. senin alevin...

(Düzenliyorum. Düzenleme bitince bölümler eklenmeye devam edecek.) 16 yaşındaki Öykü, kendisini her zaman sıradan bir aileye sahip zannetmiştir. Ancak bir gün, evin girilmesine izin verilmeyen bir odasındaki çekmeceleri karıştırınca kendisinin geçmişine dair eski bir mektup bulur. Bu mektupta annesinin biyolojik ailesinden koparıldığını ve koruma altına alınmak için bu ailede var olması gerektiği yazmaktadır. Öykü, mektubun ardından kendisinin neden ailesinden korunmaya alındığını ve uzaklaştırıldığını araştırmaya başlar. Ansızın çıkmak zorunda kaldığı beklenmedik bir yolculuk sonrasında, kendi kökleri hakkında beklenmedik gerçeklerle yüzleşir.

Çoçukluğum gözümün önünden film şeriti gibi geçerken elimden hiçbir şey gelmiyordu. Kurtulmak için çığlıklar atarken sesim çıkmıyordu. Yardım etmek için çırpınan benliğim hareket edemiyordu. Sanki bir kilit vardı görmediğim. Bağlanmıştım o sokağa, kilit vurulmuştu çıkış bildiğim kapıya. Duvarlar üzerime üzerime geliyordu. Dostum dediğim herkes bir yol ayrımındaydı, hangi yoldan devam edersem birini kaybedecek gibi hissediyordum.

Paris`te yaşayan İlayda ailesinin yanına gitmeye karar verir ve Mardin`e gider.mardine gidinece ... Başına gelmeyen kalmaz