Tanrıdan hep gücü dilemiştim, deli gibi bu hikayenin başrolü olmayı, kaderimi yazan o süslü kalemi tutanın, benim elim olmasını istemiştim.Yaşadığım hayatın, istediğim gibi olmasını aldığım, öylesine nefesin hayatımın bir anlamı olmasını isterdim, ta ki onu görene kadar, kısa kısa rüyalardan bahsetmiyordum karşıma çıktığı ilk andan itibaren, aldığım nefeste yaşadığımı hissediyordum siz bir insanın, size nefes olması nedir bilir misiniz? ben bilmezdim, ta ki onu görüp, onun için yaşadığımı bile anlayamayacak hale geldiğim zamana kadar. Bir insan için ölebilirdiniz, peki bu hikayede, bir insan için yaşayabilir miydiniz ? Ben yaşardım, onun için o çok korktuğum bilinmezlikte kaybolmayı göze alırdım. Karanlıkta ışığım, yolumu kaybettiğim de pusulamı takip edebilirdim acım bana yolu gösterirdi. O benim için nefesti, o benim için hayattı, o benim içimi yakıp ateşe veren acıydı. Peki ya bu bilinmezliğin için de hayatının tepetaklak olduğunu öğrenen bir kadın öğrendikleriyle ne yapabilirdi. Kalbi ürkek atan bir kadın yaşadığı hayatta ne kadar ileri gidebilirdi. Şaşırırdınız, acıyla tanışan, acıyla kavrulan, acılar için de yanan bir kadının, ne kadar ileri gideceğine şaşırırdınız. Acı için de alev alevdi tıpkı ilk günkü gibi, sahip olduğu aşk alevden kor` a dönerken kor` dan küle dönebilir miydi? Kader buna izin verir miydi?

"Derin bir nefes alarak yüzüne baktım son kez. Kapalı gözlerinden öptüm. Kabloların bağlı olduğu göğsüne yaslandım. Yaralarla dolu olan kollarıyla sardı beni. Saçlarımdan öptü. Kulağına fısıldadım tekrar, beni hissetsin diye. Hissederdi. O beni hissederdi, tanırdı." ¤ Saatler geçiyordu, o kapılar iki yana açılmıyordu, gözyaşları durmuyor, hıçkırıklar kesilmiyordu. Genç kızı iki arkadaşı zor bela kaldırıp dışarı çıkardı ama ayakta duramıyordu ki o. Dermanı kalmamıştı. Yavaş ve derince bir nefes aldı, sanki anlamıştı. Yaslandığı duvarda kayarak yere düştü, bir çığlık kopardı. Canı yanıyordu, nasıl kopmayacaktı o çığlık? Canı gidiyordu. Annesi sustu, bahçedekiler sustu, ağlayanların gözyaşları dindi. Nefesler tutuldu. Çünkü son nefes verilmişti. Ameliyathaneden tiz bir makine sesi yükseldi. Sanki dünya sustu. Herkes durdu. Zaman durdu. Genç adamın kalbi durmuştu. Genç adam, son nefesini, sevdiği kadının çığlığı ile vermişti. ¤ Tüm hakları saklıdır

Hesna, 1800`lü yıllarda yaşadığı krallıkta gizli saklı hayatını idame ettiren bir kadındır. Bir gün krallık tarafından varlığı fark edilir ve Tanrıya kurban edilmek üzere bir sunağa yatırılır. Ölmeyi beklerken gözlerini açtığında kendini 2019 yılında, iş adamı Kutay Taşkın`ın evinin önünde bulur. Hesna kurban edilmek üzere çıktığı bu yolda dünyayı değiştirecek bir güce sahip olduğunun, aynı zamanda hayatının aşkını bulacağının farkında değildir. ✨Ev Arkadaşlığı ✨Yarı Fantastik ✨Doğaüstü Güçler ✨Şamanizm ✨Yetişkin İçerik

Benimle hiç konuşmadı ya da herhang bir ön sevişme yaşamadı direk içime girdi o anın verdiği acıyla gözlerimden yaşlar aktı yinede umursamadı ta ki boşalıncaya kadar... KAPAK TASARIMI ŞAHSIMA AİTTİR (Ç) ALINMASI DURUMUNDA OLAY ÇIKARIRIM

lütfen beğenmeyi unutmayın.. emek var.. beğenin.. yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum please don`t forget to like.. kitabım genç avukat olan defnenin ölü bulunmasıyla başlıyor , bu ölümün arrkası trajik hikayeler,suçlular ve delice şehvetli aşklar saklı.. defnenin gizemli gerçek katili kendini ele verecek mi peki? yoksa bir sır gibi kara boşluğa mı karışacak, hikaye +18 dir..

Üçleme şeklinde olacak şuan paylaştığım bölümler kayıp ruhlara ait. Bir yangındı Talay` ın sevdiğini alan Bir yangındı Arkın` ın sevdiğini yok eden "Seni özledim, Asi Anka." Talay, yıllar önce kaybettiği sevgilisinin mezarına bile alışmıştı. Ama bir gece kaçırıldığında, karşısında onu izleyen zümrüt gözleri buldu. Arkın Velkar yaşıyordu. Ve bu kez gitmeye niyeti yoktu.

Hayatımızın gözlerimizin önünden saniyeler içinde akıp gittiği o an... Basit bir hapsolmuşluk değil , insanlığın daha ne kadar iğrençleşebileceğine şahit olmak ile ilgili . Bu benim hayatımsa eğer , sonuna kadar özgürlüğüm için mücadele edeceğim demekti... O kalbimi sıkıştıran ölümden kaçmak için. Özgür olmak için... -Yetişkin Okurlar İçindir

Başkanın ürettiği biyolojik silah ve yeraltının hükümdarı kuznetsov. Daha söyelecek bir şey var mı?

Hayatta adaleti sağlamak isteyen Efnan, hayatın gerçekleri ile yüzleşmek zorunda kalır. Zaafı olan “sır”dan adam artık kaderin ağları ile hayatına girmiştir ve Efnan doğasını bulmalıdır. Aşkı ile benliği arasında ki savaşta yenilmemek için direnen Efnan kaldığı karanlıktan kurtulmak için mum gibi yanmak zorundadır. Her ne kadar tükeneceğini bilse de doğası budur. Bir kibrit yanar ve mumu yakar. Efnan’ı yakan ise o “sır”dan adamın aşkı olmuştur. Karanlıkta gizlenen Siyah Jaguar’ın gözlerine bağımlı olan Efnan, o gözleri karanlıkta kaybetmemek için yanmayı ve yok almayı göze alabilecek mi? Yoksa doğasına karşı gelip yok olmamak için karanlığı kabul mü edecek? “Hayatıma girdiğinden beri o kadar dengesizdim ki. Bazen çok umursamaz, bazen çok öfkeli ve bazen de her şeyi kabullenen biri olmuştum. Ne yaptığımı, nasıl tepkiler verdiğimi bende kestiremiyordum. Akıl sağlığımı korumam için babamın, annemin ve Müni’nin bana öğrettiği her şeyi teker teker uygulamam gerekiyordu ama beni bundan alıkoyan bir şey vardı. Ona olan zaafım. Bunun farkında olmak canımı çok yakıyordu. Bunu kendime bile yeni itiraf etmiştim. Tam şu an, bu yatağın içinde. Korkuyordum. Ondan ve kendimden ama en çok yaşayacaklarımdan. Uyku yavaş yavaş bedenimi ele geçiriyordu. Canımın acısını bir tek o dindirebilirdi.” Efnan

"Orada olmaman gerekiyordu" Kemikli yüzü endişeli duruyordu . Hızlı nefes alışları göğüsüyle aynı anda inip kalkıyordu. "Senin de o adamı öldürmemen gerekiyordu . " Balo gecesini kırmızıya boyayan bir cinayet. ÇALINAN BİR KOLEKSİYON MESELESİ...

Derler ki; bir kafesi, saray yapabilen tek şey aşktır. Aşk; en keskin gözlü avcının bile gözünü kör eder. En içine kapanık bir avın, içindeki yırtıcıyı gün yüzüne çıkarabilirdi.

“Ah canım sevgilim. Seni Özledim.” Saçlarımı öptüğünde yıllardır erişemediğim huzura erişmiştim. Kolları bedenimi sardığında başımı göğsüne gömmüş kokusunu içime çekmiştim. Hikayemiz uzun ve çetrefilliydi fakat nihayet herşey son bulmuştu. Huzura kavuşmuştuk.

Her şey siyasetin önde gelen partilerinden biri olan Refah partisinin eski başkanının kızı Turna Ekim`in, gizemli bir grup tarafından kaçırılmasıyla başlıyor. "Bir kıvılcımla başladı, sahipsiz savaşçı zırhını kuşanıyor; masumiyet kefeni giyiyor ve düşman, gözlerinde şeytanın suretini taşıyor. Hiç dinmeyecek bir yangın yükseliyor. Kalbime baktım içine kor düşmüş, Ateşi her yanı sarmış. Nitekim benimle yananlar benim sayılır."

O siyahtı ben beyaz. Ya onun rengi açılacaktı ya da ben siyaha bürünecektim. Bu renkleri biz değil berdelin sonu belirleyecekti. (+18 sahneler içerebilir)

adavet : düşmanca davranış, düşmanlık. ... Hep sorulur. Gidene mi zordur yoksa kalana mı? Asıl soru; geri dönene mi zordur yoksa geri dönene kapısını açana mı? Hiç gidememiştir ki hiç tam kapatamamıştır kapısını. Çünkü ne giden geri döner ne de kapıyı kapatan bir daha açar. Aşk budur işte; sokağın köşesini dönememek, kapının sürgüsünü çekememektir

Çocukluğunun en güzel döneminde yaşadıkları felaket sonucu hayatları mahvolan üç kardeş yeni bir hayat kurarlar. Ama bilmedikleri bir şey vardır. O da on yıl sonra ellerine geçecek o mektupla ne olduğunu bile anlayamadan bilinmezliğin içerisinde kaybolurlar. Peki o mektupta ne yazıyordu? On yıl önce ne yaşanmıştı? Ve en önemlisini Beliz Dora Koral bunca bilinmezlik arasında boğuşurken geçmişte kaldığını zannettiği o saf ve temiz sevgiyi tekrar bulursa neler olabilir?

Bazı korkular vardır, çok istesen bile yapamazsın istediğin her şeyi. Ve bazı korkular vardır, `asla` desen bile seni zorla o yola sokar. Korkarak adım atma. Korkmak insana sadece hata yaptırır. Korkmak; kazanmanı engelleyen bir taş, bazen bir ölüm ve bazen de kalbine hükmedendir. Mermi silahtan bir kez çıkar fakat deldiği yer bin parçaya bölünür. Onun kalbini prangalamasına izin verdiğinde sadece kalbini değil; kalbinle beraber nefesin, duyguların, canın ve özgürlüğün de artık onundur. O varsa varsın, o yoksa yoksun. Bağlanmak değil mesele, bağımlı olmak. Sen doğduğunda kaderine kartlar dağıtıldı. Sana seçim hakkı verilmiyorsa yapacağın tek şey elindeki olanlarla kendi şansını yaratmaktır. Kartlarını kullan, oyunu oyna ve sonu bekle. İnsanların yarısı cennette meleklerin yemek masasında ziyafet çekerken, diğer yarısı şeytanlarla cehennemde kumar masasında kartlarının onları götüreceği sonu beklerler.