"𝘽𝙚𝙮𝙖𝙯 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝙖𝙡𝙥, 𝙜𝙚ç𝙢𝙞ş𝙞𝙣 𝙢𝙖𝙨𝙪𝙢𝙘𝙖 𝙮𝙖ş𝙖𝙣𝙢ış 𝙖𝙣ı𝙡𝙖𝙧ı𝙣ı 𝙩𝙖şı𝙧; ç𝙤𝙘𝙪𝙠𝙡𝙪𝙠 𝙖ş𝙠ı 𝙞𝙨𝙚 𝙯𝙖𝙢𝙖𝙣ı𝙣 ö𝙩𝙚𝙨𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙝𝙚𝙥 𝙪𝙣𝙪𝙩𝙪𝙡𝙢𝙖𝙯 𝙠𝙖𝙡ı𝙧."

"Bembeyaz bir odaya kapattı beni... Suçum neydi bilmeden, cezamı içime gömdüm. Duvarlar sessizdi, babam gibi. Ben o gün çocukluğumu içeride bıraktım."

Her zaman okulun popüler çocuğuna, aşık olunmaz. Dışlanan çocuğuna da olunur. O anda ekranımda tek bir mesaj belirdi. Fetih:Sende gitmesen olmaz mı?

Çocukken her yaz bir araya gelen toprak ve yağmurun arasına zamansız bir mesafe girmiştir. Gelecek yaz yine bir araya geleceklerini zannetmiş fakat bir araya gelememişlerdir. Yıllar sonra her ikiside hayallerini gerçekleştirmiş ve birbirlerini tanımadan aynı şehirde yaşamaya başlamıştır.

Merhaba ben ipek merte çocukluktan beri aşığım

"Yine emirlere uymadın." Soğuk sesi, gecenin sessizliğini bıçak gibi kesti. Gözlerinde öfke yoktu. Daha beteri vardı: Hayal kırıklığı. "Yine bir hayat kurtardım," dedi diğeri. Sırtına dayadığı kayanın soğukluğuna rağmen başını dik tutuyordu. "Kendi hayatını hiçe sayarak." "Sana ne benim hayatımdan?" demek istedi. Diyemedi. Onun yerine: "Senin gibi sadece emirleri uygulamıyorum." Kısa bir sessizlik oldu. Sonra tokat gibi gelen kelimeler: "Senin özgürlüğün, başkalarının mezarı olabilir." Gözlerini kaçırmadı. Dudakları acı bir gülümsemeyle kıvrıldı. "Senin disiplinin de bir çocuğun mezarı olacak bir gün." Olmuştuda. Aralarında yalnızca bir adım mesafe vardı ama bu, bin kilometrelik bir suskunluk gibiydi. Aynı safta savaşıyorlardı. Aynı timin parçasıydılar. Ama farklıydılar. Biri görev için yaşıyordu. Disiplinliydi, sertti ve asla geri adım atmazdı. Duygularını güçle bastırır, zayıflığa yer vermezdi. Diğeri de öyleydi. Sert, soğuk ve kararlı. Kalbindeki ateşi kimse görmezdi ama o ateş, onu daha da dayanıklı kılıyordu. İnatçıydı; sınırlarını zorlar, kimseye boyun eğmezdi. İkisinin de kendi doğrusu vardı. Ve her doğrusu, diğerinin sınırlarını zorluyordu. Aynı bedenin iki ruhu gibiydiler. Aynı gökyüzüne bakıyordular. Ama o bedendeki kurtlar farklı yönlere yürüyordu. İkisi de kendi yolunda savaşçıydı. Kurtun iki yüzüydüler. Ve biri mutlaka diğerini ısıracaktı. Tüm kurgu hayal ürünüme aittir! Küfür ve argo kelimeler içerir.

Yalanlar can alır mıydı? Onlarınki almıştı. Yıllar sonra bir araya gelen bir arkadaş grubunun eski günleri yad etmek için gitmeye karar verdikleri dağ evinde bir cinayet işlendi. Atan dokuz kalpten birisi durdu, durduruldu. Yanan dokuz mumdan birisi söndü, söndürüldü. Onlar on dokuz Ocak sabahına bir ceset ve bir katil ile uyandılar. Bu cinayeti kim, neden işlemişti? Katili bulmak zordu, onlar önlerinde yanan bir mum olmadığı sürece kusursuz yalancılardı. Ama her yalancı elbet bir gün mum ışığında yansıyan gölgesiyle yüzleşmek zorunda kalırdı. Değil mi?

Ortaokulda hoşlandığı çocukla büyüyünce karşılaşan Duru`nun hikayesi

“Gerçekler bazen o kadar derine gömülür ki, ortaya çıkaran da gömülür.” Arin, genç bir gazeteci. Karanlıkta kalmış sırların, susturulmuş seslerin peşinde. Babasının yıllar önce faili meçhul kalan ölümüyle yüzleşmeye kararlı. Elindeki tek ipucu onu İstanbul’un görünmeyen yüzüne, yeraltı dünyasının kalbine götürüyor: Kağan Miraç Erel. Kağan, mafyanın en tepesindeki isim. Korkulan ama asla sorgulanmayan biri. Onun hayatında duyguya, güvene ve sevgiye yer yok. Ta ki Arin çıkıp gelene kadar. Arin’in görevi gerçeği açığa çıkarmak. Kağan’ın görevi ise onu susturmak. Ama aralarındaki yasak bağ, her şeyi altüst eder. Bir yanda ifşa edilmemesi gereken sırlar, bir yanda geri dönülemez duygular. Ve toprağın altında birbirine dolanmış iki kök: Biri intikam, biri aşk. "Yasak Kökler", karanlığın içinde büyüyen bir aşkın, geçmişle hesaplaşmanın ve tehlikeli gerçeklerin romanı.

Çocuklar büyür ve değişirlerdi. Alışkanlıkları, yaşam tarzları yaşadıklarıyla şekillenir, birçok şey unutulmaya mahkum bırakılırdı. Peki ya çocukluk aşkları? Kalır mıydı sonsuza dek? Yoksa unutulurlar mıydı? Ölüme aşık bir kadını döndürebilir miydi hayata? İnandırabilir miydi tekrar sevileceğine? Yoksa yetmez miydi gücü hiçbirine? Öylece kayıp gider miydi sevdiğim ellerinden? Bazı visaller mahşere kalmıştı ancak masal devam edecekti geride kalanlarla...

Hayattaki en büyük korkusu sevdiklerini kaybetmek olan, çocuk ruhlu, kitap kurdu Erva... Hayatını işine adamış, ailesi ve sevdikleri için canını oraya koyacak kadar cesur, gözü kara Başkomiser Kerem... Geçmişte başlayan, gelecekle şekillenen bir aşk hikayesi... ... Erva, kendini kitap okumaya kaptırdığı bir gün karşı komşusunu arkadaşı sanıp, okuduğu kitaptaki başkomisere sinirlendiğinden, polisleri kötüler. Karşısında, şaşkınlıkla onu dinleyen Başkomiser Kerem`se görür görmez aklını meşgul eden ela gözlü o şaşkın kızı unutamaz. Aklını meşgul eden elalar zamanla kalbini de meşgul edince Erva`yı sevdiğini anlar fakat işler Erva için karışıktır. Biri geçmişe, biri geleceğe bağlı iki aşığın hikâyesi... ... "İçe atılan duyguların patlaması büyük olur demiştin. Ben seni içimde o kadar çok büyüttüm ki Erva, patlamam da sana bağırarak seni sevdiğimi söylemem oldu." ... Kitappad`deki "Geçmişten Gelen Sen" isimli ilk kitaptır. Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanmasına hiçbir şekilde iznim yoktur. (Ç)alınması durumunda hukuken gerekli işlemler tarafımca bizzat yapılacaktır. Başlangıç: 17.10.2024

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yüreği yanan adam sevdası için her acıyı çekmeye hazırdı. Gerçekleri öğrendiğinde ise yandığı kadar yakacaktı… “Baktım ki sen gelmiyorsun, sevdiğim… O halde ben de senin yanına gelecek her yolu denerim…” Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

Birbirlerinden habersiz bir aşkın gölgesinde geçen çocukluk yılları... Ve yıllar sonra, çatışmaların ortasında yeniden karşılaşan iki asker: Umay Öztürk ve Aden Keskin. Aynı tim, aynı vatan, aynı kalp atışı. Kimi zaman göz göze geldiklerinde yanan bir öfke, kimi zaman bir tebessümde gizlenen sarsıcı duygular... Aşkları, barut kokusu ve görev emirleri arasında şekillenirken; kader onların yollarına suskunluk, ihanet ve ölüm sessizliği bırakıyor. Aden, üstlendiği gizli bir görev için kendi ölümünü sahnelediğinde Umay`ın kalbine gömdüğü her şey bir yıl sonra tekrar canlanır. İki ay süren sessiz bir sitemin ardından yeniden bir araya gelseler de... Kader, onlara ikinci bir şans sunarken aynı zamanda en zor vedayı hazırlıyordur. Kalbim Sana Emir, görev ile aşk, fedakârlık ile hasret arasında sıkışıp kalmış iki yüreğin hikâyesi... Ve unutma; ne aşktan ne de kaderden kaçamazsın... --- ❤️‍🔥

Senden büyüğüm kızım! Abin sayılırım ben senin!" demişti küçük çocuk sinirle. "Değilsin lan! Değilsin işte?" diye cırladı küçük kız. "Lan mı?" gözlerini kocaman açarak şaşkınlıkla kıza bakıyordu çocuk. Ne kadar değişik bir kızdı bu böyle! Daha sonra kaşları hızla çatıldı. Boyundan büyük lafları vardı bu bücürün. Tam konuşacakken; "Kızım ayıp! Lan denir mi?" diye çıkıştı annesi, karşısındaki çocuğun annesine mahcubiyet dolu bir bakış fırlatırken. Emre abisi "Anne bir de kızına yarmagül diyoruz diye kızıyorsun" deyip bir kahkaha savurdu. Bunu duyan küçük çocuk da gülmeye başlamıştı! Küçük kız kaşlarını çattı usulca, sinirlenmişti onlara. Hemen bir şeyler düşündü ve basit planını o an uygulamaya koydu: hem abisi hem de o gıcık çocuk alınlarına birer taş yemiş ve kahkahaları, yerini tüm mahalleye yayılan, acı bir feryada bırakmıştı... 🖤Leyla Gül & Ömer 🖤 Yarmagül adında yayınlanan ilk ve tek kitappad kitabıdır... Tamamen şahsıma aittir!

(MİT Kurgu) (İki kitap da ard arda yayımlanmaktadır.) Viraha I : Unuttuklarımız Viraha II : Vazgeçtiklerimiz *DÜZENLENECEKTİR “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin.” Gençlikte başlayan her hikaye insan büyümeye yüz tuttuğunda sonlanmaz. Bazısı, zamanını bekler. Yansı, o gün gittiği İngiliz barında gençliğine dair tek güzel şeyi yeniden bulacağından bir haberdi. Aşk, geç kalındığında insana küser miydi? Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur, bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Fakat Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın MİT için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un üyesi Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… “…Türkiye Cumhuriyeti’ni kimse bölemez. Silahları ister salgın olsun ister kurşun, ya kan dökülen bu topraklarda kalırız; ya da bu toprağın altında yatarız.” … *Tüm hakları saklıdır. Bu kitabın hiçbir kurum, kuruluş veyahut gerçek hayatla ilgisi bulunmamaktadır. Tamamı ile hayal ürünüdür.

Kapı açıldığı an içeriden ağlama seslerine eşlik olarak “Git.” dediğini duydum. Ona duyduğum özlem benim sandığım kadar değilmiş. Daha fazlasıymış. Sesini duyunca anladım. “Benim. Yiğit. Gelebilir miyim?” dediğimde bana bakmadı. Şapkamı indirdim. Ağlamasının şiddeti azalır gibi oldu. Yavaşça kafasını kaldırdı. Yutkundum. Gözlerini görünce derin bir nefes aldım. Merhaba, çocukluk özlemim. İçeriye girdim. Hızlı hızlı nefes alıp vermesi beni ne kadar korkutsa da şu an konuşarak rahatlatabilirdim sadece onu. Duvarın en köşesine, benden en uzak yere gitti. Korkuyordu benden. “Melek,” dedim tereddütle. Neden yabancı gibi bakıyorsun bana? Diz çöktüm. O adam, ben küçükken bana vurduğu zaman, ben yerde olduğum zaman ayakta dururdu ve bana çok büyük, çok güçlü gelirdi. Ve ben o zaman daha çok korkardım. Onun da böyle korkmasını istemiyordum. Özellikle de benden. Hızlı hızlı nefes almaya devam ederken bir yandan yüzünü sildi bir yandan da iç çekti. Bende derin bir nefes aldım. “Tanımıyor gibi bakıyorsun bana?” dediğimde “Tanımıyorum.” diyerek bir darbe vurdu çiçek kız. “Hiç mi?” dedim bir umut. Kaşlarım kalktı. Kafasını salladı. “Çocukken…” dediğimde gözlerini yumdu. Kafasını salladı itiraz eder bir şekilde. “Çocukluğumu hatırlamıyorum.” dedi. Yutkundum. “Kimse kıramaz sanırsın ama bazen en sevdiğine kırılırsın.” demişti bir komutanım.

"Bazen uzak bir köy, kaderin haritasını yeniden çizer." Henüz stajını yeni bitirmiş bir doktor olan Tutku Ay, kendine bile güvenemediği bir anda babasının zoruyla Gaziantep`in unutulmuş bir köyüne gönderilir. Kalabalıktan uzak, tenhalığın içinde mesleğine tutunmaya çalışırken, yolu geçmişi sırlarla dolu bir yüzbaşıyla kesişir: Dağhan Mert Kıraçlı. Onlar birbirine mecbur değil, birbirine anlaşmayla bağlı. Ama her anlaşmanın görünmeyen bir bedeli, her uzaklığın bir yakınlığı vardır. Ve bazı duygular, haritada yeri olmayan yerlerde filizlenir...

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

" Sakın ol Eslem... Bu sadece yıllardır hayalini kurduğun staj görüşmesi. Yani büyük ihtimalle burnunun ucuyla konuşan yöneticiler, soğuk kahveler ve topuklularla ayakta kalma savaşı. Peki ya... Tanıdık bir göz, tanıdık bir ses ve hiç tanımadığını sandığın biriyle çarpışma ihtimalin? Onu hesaplamadın bile değil mi? " Eslem Özüpek : Karadeniz`in deli dolu rüzgarında büyümüş, hayalleri büyük, enerjisi bol, iç sesi yüksek olan gençliğinin baharında bir genç kadın. Yıllardır hayalini kurduğu şirkette staja başlarken, geçirdiği bir kaza ve sonrasında hayatına giren o fazla tanıdık ama yabancı adam tüm planlarını alt üst eder. Çınar Karayel : Gözleri tanıdık, sesi huzurlu, bakışlarıysa... Bir kez yakalanınca kolay kolay unutulacak cinsten değildi. Ama Eslem için o sadece nazik, kibar ve fazla etkileyici bir yabancıydı. Oysa Çınar için Eslem hiçbir zaman yabancı olmamıştı. Karayel Şirketi`nin tek varisi ola Çınar, yıllar sonra kaderin ince hesaplarıyla karşısına çıkan o kızı... Çocukluğunun en parlak anısından, beraber oynadığı oyunlardan ve verilen bir sözden hatırlıyordu. Aslında hiç unutmamıştı ki hatırlasın. Eslem ise... Ne o sözü hatırlıyordu ne de o sözü kimin söylediğini. Ama Çınar her gün hatırlamıştı. Her gün unutamadığı o bakışı, o gülüşü zihninin ve kalbinin en derin yerine saklamıştı. Zamanla atışmalar yerini bakışmalara, Öfke yerini meraka, Mesafe ise yerini içten içe büyüyen yakınlığa bırakacaktı. Ve belki de en zor soru gelip kalplerine dayanacaktı. " Biri unutmuşsa, diğeri unutamamaya ne kadar dayanabilir diğeri? " "Tanıdık Yabancı" Birinin geçmişini, çocukluğunu ve verdiği sözğ unuttuğu, diğerinin ise hiç unutamadığı bir aşkın hikayesi. Kimi zaman kahkaha attıran, kimi zaman iç sesi susturmayan; kimi zaman ise kalbe dokunan bir aşk yolculuğu masalı. 🩷🩵

"Duygularımın olduğunu mu zannediyorsun? Çok yazık, çünkü az önce saraydaki herkesi kendi ellerimle öldürdüm. Ve eğer istersen, sıradaki sen olabilirsin Tiova Kralı. Büyük bir zevkle kelleni alır ve bundan gurur duyarım."

"Gözlerine ayrı aşık olduğum yârim." "Güzel kalbine ayrı aşık olduğum yârim." Bir açıklama yapmayacağım, çocukluktan beri var olan bir aşka adım atacaksınız. Kurşun izini okuyanlar bilir. Biri büyüyüp asker olurken, diğeri Ömer Asaf`ın emir komuta altında olduğu timin Üsteğmeni olarak karşılaşırlar. Ve hikâye böylelikle başlar.

"Küçük melek." "Siz kimsiniz ve benden ne istiyorsunuz." "Seni herşeyini en çokta kanadını kırmayı. Çok yakında tanışacağız o zamana kadar kendine dikkat et."

‼️DÜZENLENECEK‼️ Yıllar önce çocukluk aşkıyla yolları ayrılan Ayliz hayatına devam etmenin yollarını kendi çapında bulmuştur. Ancak bir gün hiç beklemediği bir anda karşısına `o` çıktığında ne yapacağını bilemez. Tıpkı onunla eskisi gibi olup olmayacağını bilmediği gibi... "Tutuklusunuz hanımefendi." "Niye polis bey? Kalbinizi mi çaldım?" *İki kitap bir arada*

Masallara inanır mısınız? Bu hikayede eşlik edeceğiniz kız, tüm varlığıyla masallara inanıyor. Psikolog olarak hayatına devam eden Hayat; arkadaşlarıyla, ailesiyle birlikte kendi dünyasında oldukça mutludur. Deli dolu ama kırılgan, çabuk parlayan ama tatlı bir kız olan Hayat yaşadığı hayatı oldukça seviyordur. Ama her mutluluğun ardında elbet karanlık bir hikaye yatar. Siyah Martı Yetiştirme Yurdu. Onun en karanlık günleri, geleceğinin en mutlu anlarının temeli. Hayat daha altı yaşında bir çocukken sadece yedi gün kaldığı bu yetiştirme yurduna sık sık uğramakta ve oradaki çocukları ziyaret etmektedir. O yurtta sadece yedi gün yan yana geldiği çocukla tekrar karşılaşacağından ve aşkı tadacağındansa habersizdir. Birbirlerine emanet ettikleri takılar, onları tekrar ve belki de bu sefer ebediyen birleştirecektir. "Yarım kalmış hikayeler, bir gün mutlaka tamamlanır." HAYATIN MASALI "Benim masalımın başrolü sensin."