Bazıları gökyüzüne doğar, ama hiç bakmaz. Bazıları uçabilir, ama neden uçtuğunu asla sormaz. O, ikisini de yaptı. Ve hiçbirini istemedi. İnancın adı ezberlendiğinde, dizler zaten kendiliğinden çöker. Ama ya dizlerinin altında su varsa? Ve o su... birinin elleriyle seni yukarı çekerse? Adı bilinmeyen bir dokunuş, Ses verilmeyen bir soru, Ve sadece kendi içinde yankılanan bir cevap: "Kimdim ben, biri beni tutana kadar?" Tanrılar cevap vermez. Ama bazen, cevap olmak için biri çıkar. Gölün içinden. Sessizce Bir isim, bir ses, bir kıpırtı. Her şey başladığında, kimse fark etmez. Ama bazen, bir hiçin içinden bir ilk soru doğar. Ve dünya orada çatlar

Bazı acılar dile gelmez, bazı suçlar yalnızca kalpte işlenir. ‘Kalbim Şahit Ellerim Suçlu,’ bir çocuğun suskunluğundan büyüyen çığlıkların, karanlıkta kalan anıların ve affedilmesi en zor kişinin kendin olduğunu anlatan sarsıcı bir hikaye.

Dul ve kısır ağaya gelin giden Mehir’in hikayesi. Başlık parası için kendinden 20 yaş büyük bir ağaya satıldı. Paragöz olmakla suçlanıp yalnızlıkla cezalandırıldığında o hiç olmadık birine sevdalandı. Aziz Ağa, Yusuf ve Mehir… Hiçbir şey onlar için eskisi gibi olmayacak.

Ölümden kaçmak için sadece 6 gününüz olduğunu düşünün. Ya ölümden kaçıcaksınız ya da ebedi ölüme mahkum olacaksınız... Keyifli okumalar!!

Telif Hakları Saklıdır EKİN-gerçek ailem- Yıllar önce Karahanlı ailesinin üçüzlerinden kız bebek karıştırılırsa ve bir gün bu üçüzler karşılaşırsa neler olur? Macera ve aksiyon dolu kurguma şans vermek ister misin? Wattpad hesabım: Busserixx

Yıllardır beklenilen motor yarışı düzenlendi. Herkesin hayran olduğu ve peşinden koştuğu, yarışı birincilikle bitiren bir adamın numarasını buldum ve yazmaya başladım.

Bir sıradan bir hayatı olan sırada bir kızım. Ama benim hakkımda kimsenin bilemediği bir şey var, çünkü benim bir sırrım var. Neyse ciddileşelim sırrım şu ben hırsızım. Ve hayatımın en büyük hatasını mafyadan çalarak yapmıştım. Mafyadan bir şey çalınmazdı ve ben bunu unutmuştum.

Anlamlı ve güzel şiirler :)

Roza derin bir nefes çekip fısıldayarak konuşmuştu. "Ben senin için kendimden bile vazgeçmişken, sen benden bile vazgeçmişsin. Ayıbım bana ahım sana kalsın." Diyerek odasına ilerleyip uyumuştu. Bazı acılar vardır ki insanın içine sessizce işler; ne bağırır ne çağırır ama her nefeste biraz daha derine iner. İki gencinki de öyleydi işte. Adını koyamadıkları bir boşlukta uyanıyorlardı her sabah; kalabalıklar arasından kaybolmuş bir yalnızlık gibi, kendi içinde susan bir çığlıkla... oysa başlarda her şey masumdu. Bir tebessümle başlayan yolculuk, bir çift gözde vadedilmiş cennet... Zannettiler ki, o elleri tutarken bırakmaz, gözler bakarken yalanlar söylenmez. Ama yanılmışlardı. Hem de en derininden. İhanet, bir yabancıdan gelseydi belki bu kadar yakmazdı içlerini. Ama sevdiği, güvendiği, gözünün içine bakıp "sana zara vermem" diyen... işte o kişilerdi, kalplerine en keskin hançeri saplayanlar. Geceler boyu onlarla kurdukları hayaller şimdi birer enkazdı. Sevda sandıkları şeyin altından yalanlar çıkmış, umutla ördükleri anıları şimdi sadece canlarını yakan hatırlatmalara dönüşmüştü. Ve o an anladı Dewran "Elini tuttuğum gün, kalbimi bıraktığımı biliyordum," dedi kendi kendine, gözlerini ufka dikmiş halde. "Meğer insan en çok, en çok güvendiği yerden yara alırmış." Sustu sonra. Çünkü bazı cümleler vardır, suskunluğun bile daha çok şey anlattığı... Ve bazı aşklar sadece acıyla hatırlanır. Aşkına ihanet edilmiş iki genç. İki yanan yürek ve bunlardan bağımsız olan diğer iki genç ile karşılaşırsa neler olur. Birbirinden bağımsız iki hikaye ama aynı acı...

Yıllar sonra ise kader onları tekrar bir araya getirecekti. Mirhan çocuklu aşkı olduğunu bilmeden Liyanın habersiz resimleri çekecek ve bir kez daha aşık olacaktı. Liya Yeşil gözlü çocuğu hiç unutamamıştı. Çünkü ona söylediği şarkıyı unutamamıştı. “Teklif ediyorum benimle evlenir misin?” "Geçmişim,çocukluğumun, geleceğim gözümün önünde tek tek ölüyordu. Oysa ben vuslatı beklerken, kalbimden hançer yemiştim."

Evet ben İlkay.Bu da benim sıradan hayatım demek isterdim ama pek de sıradan bir hayat yaşadığım söylenemez.Ben 23 yaşına kadar çok huzurlu bir hayat yaşıyordum taki onla Drew ile tanışana kadar.

Bazı ölüler gömülmeyi reddeder. Bir sabah okul ziliyle başlayan sıradan hayat, mezardan yükselen bir fısıltıyla sonsuza dek değişir. "Mezardan Doğan", zombi temasını gençlik dramı, psikolojik gerilim ve karanlık sırlarla harmanlayan sarsıcı bir fantastik kurgu. Ölümün soğuk yüzüyle tanışan bir grup genç, artık yalnızca hayatta kalmakla değil, geçmişleriyle ve birbirleriyle de yüzleşmek zorunda. Güvenin kırıldığı, dostluğun sınandığı, sessizliklerin çığlığa dönüştüğü bir dünyada her karakterin bir sırrı, her sırrın bir bedeli var. Bu sadece zombilerin değil, bastırılmış duyguların ve gömülü travmaların da uyanışı. Ve fırtına, sessizlikle başlar... Ve sen... henüz hiçbir şey bilmiyorsun.

Hoşlandığı çocukla uzun süre aynı okulda kalan ama ailevi sorunlar yüzünden başka bi ülkeye taşınan kızın 2 yıl sonra istanbula döndüğünda platonik oldu çocun sevgilisi oldunu öğrenir ve hayelleri yıkılır ama hep bi cümleye tutunur "𝑒𝑙𝑏𝑒𝑡 𝑏𝑖𝑟 𝑔𝑢𝑛" ve sadece o günün gelmesini bekler ama o hğn gelene kadar yaşıyacağı zorlukşardan habersizdir

Klasik gerçek ailem kurgusu ama kızımız mafya

Tuana diğer kızların aksine evlilik nişanlılık gibi sorumlulukardan kaçan 16 yaşında güzeller güzeli bir kızdır. Bilgiyi seven bir paşanın biricik ve tek kızıdır. Her sabah elma ağacının altında buluştuğu melodik sese sahip mükemmel görünümlü bir bahçıvanı vardır. İkisi de bu gizli buluşmaların zaman içinde büyük bir aşka sebep olacağını tahmin etmez.

[ yarı texting ] caglaralptkn: kafayı yemişsiniz siz. (19.21) caglaralptkn: yazmayın bana. (19.21) gunescicekci: olmaz yapamam. (19.21) caglaralptkn: ne demek yapamam? (19.22) caglaralptkn: engellerim bakın siz, ciddiyim. (19.22) caglaralptkn: yazmayın dediysem yazmayın. (19.22) gunescicekci: ya sorumu sorsayım bari? (19.24) gunescicekci: soru soracaktım ben size. (19.24) caglaralptkn: soru mu soracaktınız? (19.25) gunescicekci: evett. (19.25) caglaralptkn: ne soracaktınız? (19.26) gunescicekci: ya garipsemeyin ama, (19.28) gunescicekci, yazıyor... gunescicekci, çevrimiçi. gunescicekci, yazıyor... gunescicekci: keçilerin nasıl sağıldığını biliyor musunuz? (19.28) görüldü. 170625

Her yıldızın gölgesinde bir sır gizlidir... Unutulmuş geçmişler, mühürlenmiş gerçekler ve yitirilmiş ruhlar şimdi yeniden uyanıyor. Kırılmış bir zaman çizgisi, birbirine dokunan bütün evrenler ve tüm dengeleri altüst eden gizemli bir güç... Karanlık yaklaşırken, kim olduğumuzu hatırlamak bile bir savaş haline gelir. Gücün bedeli ağır, yolun sonu belirsiz. Ama bazen bir kıvılcım, sonsuzluğu değiştirmeye yeter. Gözlerini kapat yada kapatma... Çünkü bu sadece bir başlangıç.

Kasvetli kasabanın sessizliğini bozan tek şey onun gelişi oldu… Lise son sınıf öğrencisi Lina,sıradan günlerinin sonsuza dek değişeceğini bilmiyordu. Ta ki gecenin içinden çıkan esrarengiz, gizemli bir çocuk hayatına girene dek. Adrian, karanlık bir geçmişe ve daha karanlık bir sırrın taşıyıcısıydı. İkisi de hem kendilerinden hem kaderlerinden kaçarken, aralarındaki çekim onları karanlığın tam merkezine sürükleyecekti. *"Gece Gibi"* aşkın, tehlikenin ve tutkunun birbirine karıştığı sürükleyici bir lise romantizmi. Ama unutma… Gecede kalan, hep bir bedel öder.

İsteyenlere kitap tanıtımı yapıyorum. Şartlar kitabın içindedir.

Leyal: Güçlü, cesur ve inatçı… Zengin bir ailenin aykırı kızı olmasına rağmen, rahat bir hayatı değil, adaleti seçti. Zorbalıklarla dolu geçmişine ve ailesine duyduğu mesafeye rağmen, vatanı ve çocukları için yüreğini ortaya koydu. "Demir Savcı" lakabıyla ün salan Leyal, Elazığ’da teröristlerin hedefi haline geldi. Tehditlere aldırmadan savaştı ama tehlike her geçen gün daha da yaklaştı... Devran: İlk aşkı vatan olan, disiplinli ve sert mizacıyla tanınan bir komutan… Hayatını, geride gözü yaşlı bir eş bırakmayacak şekilde kurdu. Şehit mektubunu bile yazacak kadar kadere meydan okuyan Devran, ailesi dışında kimseyi üzmek istemedi. Fakat hesaba katmadığı biri vardı… İmkânsız gibi görünen bu aşkın sonu ne olacaktı? Yakışıklı ve sert mizacıyla bilinen Devran, içindeki neşeli ve aşık ruhu açığa çıkarabilecek mi? Gözü kara savcı Leyal, kalıplaşmış güzellik algısının aslında gerçek güzellik olmadığını Devran sayesinde fark edecek mi? Ve en önemlisi, tüm zorluklara rağmen bu aşk mutlu sonla bitecek mi? Bu hikâye, aşk, adalet ve fedakârlık arasında sıkışmış iki güçlü ruhun, birbirlerini bulma ve tamamlama mücadelesini anlatıyor… "Kanun kalemle, savaş kurşunla yazılır… Ya aşk?"

Ela üniversite sınavlarının sonuçlarını bekliyordu. Sonuçlar akşam belli oluyordu. Akşam kızlarla hep birlikte Leyla`nın evinde toplanıp sonuçları hep birlikte öğrenip küçük de bir kutlama yapmayı düşünüyorlardı.

Kendine neden yeni bir sen yaratmak için adım atmıyorsun? sadece bir adım cesur insan .

Ali Fırat, nişanlısının dayatmasıyla hafta sonu için Eskişehir`e tatile gider. Aslıhan alışverişe takılırken Ali, sıkılıp yakınlardaki bir el sanatları atölyesine girer, Elif’in atölyesine. İçeridekilerin sessizliği, çamurun kokusu, Elif’in ellerindeki izler, onun için bir sığınak gibi gelir. Ve o anda hiçbir şeyin “rastlantı” olmadığını hissettiği ilk karşılaşmaları yaşanır.

"Yasemin çiçeği acılarımızı hatırlatmak içindi " 🌺 ~Karsu Yıldırım ~🌺 Küçük yaşta annesini kaybeden Karsu ; annesinin ölümünden sonra hayatı kaymıştır. Ve hayatını değiştiren kişiden intikam alacağına yemin etmiştir . Yılar sonra bir şirkete işe girer ve bu şirket geçmişinin izlerine aittir. Karsunun intikam ateşi harlanır ve intikamını almak için bir maceraya katılır. Ya intikamını alacaktır yada intikam yolunda kaybolup gidecektir . Adaletin ve intikam almak için attıldığı macera onu nasıl bir yola sürükliyecek? Ya anka kuşu olup küllerinden doğacaksın yada ateş adam olup olay çıkaracaksın. Sen hangisini tercih edersen ? 🔥 Bizimle bu macerada var mısınız?🩸

ARKADAŞLAR ÇOĞU MAFYA KİTABINDA MAFYA ERKEK MASUM KIZ VARDI.AMA BUNDA İŞLER DEĞİŞİYOR…KADIN BAŞROLÜMÜZ ÇOK GÜÇLÜ ERKEK KARAKTERİMİZDE ONDAN FARKLI DEĞİL “ÇOK AYRI DÜNYALARIN İNSANLARI ÇOK AYRI KALMIŞLAR…”

Babasından intikam almak için onun örgütünü çökertmek isteyen ALARA ATEŞ bir örgüt kurar

"Kimseye güvenme, kendine bile..." Ethan Williams Kanada`da yaşayan bir psikiyatrist`dir. Bir hastasının ani intiharı nedeniyle tüm hayatı değişir. Peki işin aslı, gerçekten intihar mı etmiştir? Görünmez yaratıkların onu öldürmeye çalıştığını söyleyen Sarah`ın, psikolojik sorunları vardır. Genç kız çocukluğundan beri şizofreni ile savaşmaktadır. Bu savaştan galip mi ayrılacaktı, yoksa sonu hüsran mı olacaktı? Ethan`ın hayatı bir daha eskisi gibi olabilecek miydi peki? Artık gerçekleri öğrenmenin vakti gelmişti. Bu hikâyede yalancılar kimdi? Gerçekten görünmez varlıklara karşı mı savaşıyordu, yoksa bunların hepsi birer sanrı mıydı? Her şey soğuk bir kış gecesi başlamıştı, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. "Gün doğumundan gün batımına kadar, Ölümden yaşama kadar, Bugünden yarına kadar, Önceden şimdiye kadar, Hayatın artık benim. Sıran geldiğinde itaat et, Çünkü artık kaçış yok..."

Çoğu hikayenin başladığı gibi güzel başlamadı benim hikayem. Zaman zaman rüya gibi anlara takılı kalsamda kabusu da fazlasıyla yaşadım elbet. Yaşam ve ölüm arasında, arafta takılı kaldım. Kalbim hala atarken üzerime toprak attıklarını sanıyordum. Ruhum böyle hissediyordu. Zaman zaman aşkı hissettim. Yaşadım mı? Bilemem. Hala devam eden bu hikayenin ilk sayfalarında sizlerleyim. Ben Açelya ZORLU Yeri gelince ölmek istesemde hayattayım. Herkesin hedef tahtasıyım. Bu satırlarda olduğu gibi son satıra kadar sizinle olmak dileğiyle. Kim bilir belki hayat bizi ayırır. Belki sizinle, belkide onunla. Bilemem Nede olsa Ben sessizliğimde kaybolmaya devam ediyorum. Biri beni bulana kadar, belki de sonsuza kadar.

**"Kimi zaman bir insan girer hayatına. Adını bilmiyorsundur, geçmişini bilmezsin... ama kalbin bir şekilde tanır. Seni en derinden anlar, hiç sormadan yanına oturur, susar ama sessizliğiyle sarar. İşte ben onu bir otobüs durağında tanıdım. Yağmur yağıyordu, içim daha da ıslanmıştı. O konuşmadı. Ama ben ilk defa biriyle kendimi güvende hissettim. Kan bağımız yoktu. Ama gözleri, yıllardır görmediğim bir şeyi gösterdi bana: "Kardeş" olmak için aynı evde büyümek gerekmez... bazen sadece aynı yarada titremek yeterlidir." Biz birbirimizin `kardeş olmayan`larıydık. Ama bu hikâye, gerçek bir kardeşliğin en sessiz, en derin tanımıdır."**

Bazı gerçekler vardır, sessizdir. Konuşmazlar ama hep oradadırlar. Kimi zaman bir gecenin sessizliğinde, kimi zaman bir kelimenin içinde yakalar insanı. Bu sayfalarda yer alan her cümle; bazen bir iç döküş, bazen bir susuş, bazen sadece içimde büyüyen sessiz bir çığlık. Bu kitap, hiçbir şey anlatmıyor gibi görünüp... Aslında her şeyi anlatmak isteyen birinin kaleminden döküldü. Yargılamadan, saklamadan, süsleyip abartmadan. Sadece olduğu gibi... "Gerçekler" kimine ağır gelir, ama ben artık taşımak yerine paylaşmak istedim. Bu satırları okuyan sen, Belki biraz kendini bulursun burada... Belkide bilmediğin bir yanını keşfedersin. Hoşgeldin. İlayda Ayaz