"Kaza! Kaza olmuş!" - Ama artık anlamıştım. Aşk vardı, ilk görüşte aşk ise kaderin bir cilvesiydi... - Karısına hâlâ aşık. Ondan bahsederken gözlerinin içi parlıyor ve bu benim canımı yakıyor. - "Garip olan bunlar değil." Dedim tane tane. "Garip olan onunla birlikte müziği dinlerken veya göz göze gelirken kalbimin hızlanması." - "Kurtardım." Dedim rahat bir nefes vererek. "Kurtardın." Dedi zorla çıkan sesine rağmen fısıldayarak. -20 Mart 2024 Yayın Tarihi-

Çocukluk arkadaşı olan gençler tuhaf bir kaçırılma sonucu arkadaşlıklarının son bulacağını tahmin dahi edemezlerdi, tuhaf bir seçim yüzünden bir kişinin ihaneti, küçük kızı ve oğlanı fazlası ile sinirlendirmişti, Başrol İkra okulunda yaşanan tuhaf olayı çözmeye çalışmak isterken kendini entrika ve kaosun içinde bulur. Okadar olay içinde birde aşk yüzünden olaylar karmaşaya sürüklenir.

Bazı insanlar sessizliğe saklanır. Bazı geçmişler konuşulmaz, sadece hissedilir. Ada, kimseye ait olmayan bir hayatta, bir adrese bile ait hissetmeden yaşıyor. Ama bir gün... hiç tanımadığı biri ona sadece bir kelimeyle ulaşıyor: “Giz.” Bu kelime, yıllardır sakladığı şeyi hatırlatıyor. Ve belki de, yıllardır unutulmak için çabalayan birinin onu izlediğini. Her sessizlik bir bağırış olabilir. Her “giz”, bir aşkı saklıyor olabilir.

ben yelda 19 yasımda olmayacak bır sevdaya tutuldum ve hersey sonra oldu

16 yaşındaydım. Kafamda sınavlar, kalbimde fırtınalar vardı. Herkes büyümemi bekliyordu ama ben daha kim olduğumu bile bilmiyordum. Sonra O geldi. Mavi montu, utangaç gülüşü ve her şeyin içinden geçip gelen şarkılarıyla. Bu satırları 28 yaşında yazıyorum. O günleri hâlâ her gece rüyamda yaşıyorum. Birini sevmek neydi, hayal kurmak nasıl bir özgürlüktü, bir insan bazen neden sadece durup gökyüzüne bakmak isterdi — hepsini ilk defa onunla öğrendim. Ama hiçbir şey kolay olmadı. Okul, aile, arkadaşlar, hatta kendi içimdeki karanlıklar... Bazen O bile yetmedi. Bazen ben kendime bile yetemedim. Bu kitap, bir hayalin peşinden giderken gerçeğe çarpan bir kızın hikayesi. Ve belki de, büyürken en çok kaybettiğimiz şeyin kendimiz olduğunu hatırlatan bir hatıra defteri. Hayalperest, geçmişi hatırlamakla geleceği hayal etmek arasında kalmış tüm kalplere yazılmış bir mektup.

Deniz ve Kaan... İlk kez çocukken tanıştılar. Dört yıl boyunca birlikte büyüdüler neredeyse. Okul çıkışı aynı sokaktan yürüdüler, aynı ağacın altında hayaller kurdular, aynı şarkılara güldüler. Çocuktular ama bazı bağlar yaştan bağımsız kurulur; öyleydi onlarınki. Sonra hayat araya girdi. Taşınmalar, yeni okullar, yeni şehirler… İletişim bir süre sürdü, sonra sessizce bitti. Zamana karıştı sesler, görüntüler, anılar... İsimler hatırlandı bir süre. Sonra onlar da flu oldu. Ama bazı duygular unutulmaz, sadece biçim değiştirir. Yıllar sonra bir gün, bambaşka insanlar olarak karşılaştılar. Ne yüzlerini tanıdılar ilk anda ne isimlerini. Ama o an bir şey oldu. İçlerinden biri hafifçe duraksadı, diğeri başını çevirip ikinci kez baktı. Bir his... Sanki hiç tanımadığı birine yıllardır aitmiş gibi. Sanki özlediği ama kim olduğunu bilmediği biri karşısındaymış gibi. Ve sonra, Deniz’in dudaklarından döküldü o cümle: "Ben seni yazmıştım..." Kaan’ın gözleri kısıldı, önce anlamaya çalıştı… sonra yavaşça başını salladı. Çünkü o da yazmıştı. Unuttuğu bir çocuğu, adını anımsayamadığı bir dostu, ruhunun bir yerine kazınmış o eksik parçayı... Bu kurgu metaforik olarak şu soruyu sorar: 👉 "Hayal ettiğin birine aşık olman mı tuhaf, yoksa bir yabancıyı tanımadan ruhuna ait hissetmen mi daha garip?"

İdol olan ve süper güçleri olan gençlerin dünyayı lanetlerden koruması gerekir. Grup lideri ve kalp hastası olan Sarp kendini bulmaya çalışırken aile geçmişiyle yüzleşmeye başlar. Bununla birlikte konserinde gördüğü o kızı da araması gerekmektedir.

Mahvolan bir hayat. Bir acı, bin gözyaşı. Asel Lal Korkut hayır o artık bir korkut değil o kandemir. Asel`in hem üzücü hem eğlendirici hikayesini okumaya hazır mısınız?

17 yıl sonra herşey alt-üst olmuş , hayatı sadece küçük bir hata dedikleri şeyle değişmişti.O hastane odasında yaşadığı herşey gözünün önünden bir film şeridi gibi geçti.

Ailesinin zoruyla model olan bir kız... O süreçte yaşadığı zorluklar... Kim bilebilirdi ki ruh eşinin bir lokanta sahibi olacağını.... Kader miydi yoksa tesadüf müydü bunu hikayenin ilerleyen zamanlarında anlamış olacağız. İyi okumalar ❤️🙌

16 yaşındaki Elisa yaşadığı ülkeden eğitim görmek için burslu olarak Amerikaya taşınır,bakalım buraya ayak uydurabilecek mi?

Hayatı boyunca ışıltılı bir tacın hayali ile büyümüş bir kızın, gölgeler arasında yetişmiş bir karanlık tarafından, parlak bir gerçekliğe uyandırılmasının hikayesidir.

Filmde oynadım ve güzel bir Gurubum oldu

4 abi ile büyüyen Aslıhanın en büyük Abisi olan Savaşın okuldaki Atlas Atanın ablasıyla evlenmek istemesiyle başlar...

Aile & Asker kurgusu 🪷 Kitaptan küçük bir alıntı⤵️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?” kafamı aşağı yukarı salladım. “Abim!” dedim gür bir sesle. “Abimsin sen benim!” Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. “Ne?” dedi. “Nil ben. Kardeşinim!” 🪷 21.08.2024🍭

Bir gece lunaparkın renkli ışıkları, karanlığımızı aydınlatıyordu. Ama o ışıklar bana geçmişi hatırlatıyor, ne kadar parlasalar da içimdeki karanlığı çoğaltıyordu. Çünkü o lunaparkta, o ışıkların arasında ablam sonsuz bir geceye gömülmüş, gözlerini bir daha açmamak üzere kapatmıştı. “Bir gün bana bir şey olursa, Ay’a bak sevgili kardeşim. Çünkü ben her zaman orada olacağım. Seninle…” diye fısıldadı. Ve tam o anda bir silah sesi yankılandı. Gökyüzüne baktım, Ay’a… Ve içimden yalnızca bir dua geçirdim: Ablam ölmesin. İnsanların kahkahalarla eğlendiği yerde, benim içim paramparçaydı. Ben Işıl Akduman… Ve bu da benim hikâyem.

Esin adındaki bir kız yürüyüş yaparken ara sokakta bir şeye tanık oluyor...

Geç kalınmış intikam ateşi. Kor alev gibi her gün yeniden yanıyor. Ateş mi yoksa Barut mu olmayı tercih edersiniz? Ya da oyunu yönetmeyi mi?

Sesiz ve karanlık bir dünya... Sözlerin ve gözlerin yalan ile dolduğu bir oyun... Masum insanlara yaklaşıp onların hayatlarını darma duman eden bir cehennem ateşi... Herkesin kendisini suçladığı bir savaşı okumaya hazır mısınız?

Lise öğrencisi olan ahsen okuduğu okulda zorbalık gören bir kızdı. Bir gün yine okulda zorbalık görürken Ahsen arttık dayanamayıp karşılık vermişti ancak karşılık vermesiyle olaylar sahada karışmıştı daha Ahsen o okuldan ayrılıp başka bir okula nakil aldırmıştı yeni okulunda sakince okuyup üniversiteyi kazanmıştı. Ancak maddi durumları pek iyi olmayan bu kız ne yapıcağını bilmiyordu. 8 yaşında bi iş kazası yüzünden vefat eden babası ve 4 sene önce yeniden evlenen annesi ayla hanım, kocasının yokluğuyla geçinemeyen ayla hanım ve kızı başlarına bir adam getirdiklerinde ilk seneler mutlulardı ancak son iki yıldır kumarbaz bağımlısına dönüşen Yakup bey yeniden bu aileyi geçinin sıkıntısına sokmuştu . Ahsen üniversiteyi kazandığında annesinide alıp buralardan gitme hayalleri kuruyordu ancak gelecekte onu bekleyen sürprizler bu hayaline denk düşüyordu mesela en büyük düşmanıyla yeniden karşılaşmak gibi…

Şehirde çeşit çeşit liseli öğrencilerin ölümü ile başlayan liselerde ya ölüm devam edecekti yada bir engel olacaktı.Peki ya o engel bir anda hayatının anlamı olsaydı…. Arkadaşlar ben bu kitabı uzun zaman önce yazdım ve kitaplığımda duruyordu bende bunu hayata geçirmek istedim evet biliyorum yazım ve noktalama hataları var ama okursanız çok mutlu olurum:)

KADER`İN GRUBUNUN 4. KİŞİSİ VEZDA BELİRDİ

Derin bir iç çekti. Bir damla yaş daha süzüldü yanağından. Çelimsiz bedeninden taşıyordu sanki hayatı; şu koca dünyaya bile sığamamıştı Sıla. Ağlamaları bile sessizdi. Hep parmak ucunda yürür, fısıltıyla konuşur, az yer, az uyurdu. Ve hiç gülmezdi. > Bir zamanlar onun da güzel bir hayatı vardı. Çocuktan biraz büyüktü belki ama yine de çocuktaydı. Annesi, babası ve abisiyle yaşadığı küçük ama kendilerine ait bir evleri vardı. Annesinin yaptığı yemekleri doya doya yer, kahkahalarıyla evi çınlatırdı. Babasının omzuna, abisinin sırtına tırmanmaktan hiç inmezdi. O evin şımarık, neşeli, mutlu kızıydı Sıla. > Sıla, o günü çok iyi hatırlıyordu... Bu hayatı mahveden o kara günü. Gök delinmiş gibiydi; yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu. “Bana sıkı giyin,” demişti abisi. Mahsullere bakmaya gideceklerdi. Annesi de onları yalnız bırakmamıştı. “Biz gelene kadar çay demle kızım,” demişti annesi. “Üşürüz döndüğümüzde.” Ama hiç dönmediler. O çay, ocakta kaynaya kaynaya karardı. Ev karardı. Sıla’nın içi karardı.

J- İnsanları neden öldürüyorsun M-Her önüme geleni öldürmüyorum Peter diğer bir adınla jisung , sadece kadın katillerini ve tecavüzcüleri öldürüyorum ondan seri katil diyorlar J- Ne demeye çalışıyorsun *Jisung elindeki tabancasını sıkıca kavradı ve minhoya doğrultmaya devam etti" M- Sizin sağladığınız sözde adaleti ben sağlıyorum iki tane kavgaya karıştığı için müebbet hapis alanı değil bir kadını sokak ortasında öldüresiye döven serbest bıraktığınız orosbuyu öldürüyorum J- Benimle bu şekilde konuşma hem sen bunu bizim sağladığımızı mı düşünüyorsun ha söylesene hakim karar veriyor buna M- Ne fark ediyor ya polis ya hakim ikisi de aynı şey J- Değil biz herkesi tuttuklarız sonrasını diğer kurumlar halleder M- Sonra sizde yan gelip yatarsiniz sonra benim de annem gibi diğer kadınlar ölür J- Kes sesini yere diz çök M- hiç sanmıyorum Peter *Minho bu dediğinin ardından jisung`un elindeki tabancasını bir hamle ile jisung`un elinden alıp Jisunga doğrulttu* M- Söylesene seni de öldürmem gerek değil mi nede olsa annemin ölümüne senin o iğrenç baban sebep oldu J- Sence bu benim suçum mu? M- Hah güldürme beni onu tutuklamadın kaçmasına izin verdin görmediğimi falan mı sanıyorsun J- Elimde olan bir şey deği- M- elinde olan bir şeydi *Minho jisung`a bir mermi sıktı* Jis öldüğünü düşünüyordu fakat yaşıyordu çünkü minho mermiyi ona değil yanında duran çam ağacına sıkmıştı Madem öyle neden öldürmedi? Ve şuan hangi cehenneme kaybolmuştu?

Genç bir üniversite öğrencisi evine nasıl girdiğini dahi bilmediği güçlü garip kıza aşık olur. Peki o kız aslında kim?