Gece, kendini bir örtü gibi dünyaya sererken, hiçbir şey ne karanlık kadar derindi, ne de yalnızlık kadar eziciydi. An, her şeyin kaybolmuş olduğu, aynı zamanda her şeyin yeniden başlayacağı andı. Alya Mira Karaca. Bir gecede yıkılan bir aile, sessizliğe gömülen bir geçmiş ve o geceyle birlikte yok olan bir kız çocuğu. Hayatı kanla silinen ve bir gecede her şeyini kaybeden bir kadın. O gece gökyüzü, iki kadının çığlığıyla yarıldı ama üç kadın mezara gömülmüştü. Sürgün edildiği topraklarda bir sır gibi yaşarken kimse, fırtınayı gözlerinde, geçmişi sırtında taşıyarak geceleri zihninde nasıl bir savaş alanı kurduğunu bilemedi. On yılı sadece geçmişin hayaletleriyle, hayatta kalmakla değil, aynı zamanda karanlıkta örülen sırlar ve bir amaçla geçirdi. Zihninde bir hesaplaşma, kalbinde ise on yıldır büyüyen bir intikam alevi vardı. Alya acısını içine gömüp uzaklara giden küçük bir kızdı ama dönen, o küçük kız değildi. Altay Karal Kurtviran. Karanlık dünyaya hükmeden, bu karmaşık ağın tam ortasında yer alan tehlikeli, güçlü ve esrarengiz bir adam bir adam. Yeraltı dünyasının labirentlerinde hüküm süren bir adam. Karanlık geçmişinde saklı tuttuğu büyük bir sır, gözlerinde hem ölümün karanlığı hem de hayatın en yakıcı arzusu var. Geçmişi sislerle örtülü, kimliği sayısız yalanla mühürlü. Kimsenin bilmediği büyük bir sırrı taşıyan bu adamın kaderi, Alya`nın intikam yolculuğuyla kesiştiğinde yalnızca Alya’nın değil, tüm dengelerin kaderi değişecek. Gerçekler ortaya çıktıkça, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı anlaşılacak. İntikamın ateşinde güçlenen bir kadın. Karanlığa hükmeden bir adam. Ve karanlığı yutan bir adalet. Ve karanlığın içinden doğan bir devrim. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil. Bu, sessiz çığlıkların, yarım kalmış vedaların ve kadim hesapların hikâyesi. Küllerinden doğmuş bir kadının kendi gölgeleriyle yüzleşmesinin, acı ve karanlık arasında sıkışmış bir adamın kimliğini arayışının ve adaletin artık sadece mahkemelerde değil, sokak aralarında da kurulduğu bir dünyanın hikâyesi. Bu, güç ve özgürlük arayışının, adaletin acımasız yüzünün ve kadınların sarsılmaz cesaretinin, kadın gücünün sınırlarını zorlayan ve küllerin altından doğan bir yangının hikâyesi. Alya Mira Karaca`nın hikâyesi. "Bazen bir kadın, dünyayı yerinden oynatabilir."

"Ne bekliyordun ya!" diye bu sefer ben bağırdım avazım çıktığı kadar. "Sana diyorum Cesur, sana! Ne bekliyordun ya sen benden?" Elimdeki kutuyu kaldırıp ona doğru salladım. "Dedem öleli bir ay olmuşken, bana alyans göndererek ne bekliyordun ya sen ne!" "Dönmeni!" dedi hışımla yönünü tekrar bana çevirirken. "Beni unutmamanı! Uğruna her şeyimi tek kalemde feda edebileceğim kadının dönmesini umdum Helen!" derken dibime kadar girmiş, bağırıyordu. "Sadece İstanbul`a değil ama! Bana da dönmeni istedim! Burada tek başıma her gün her gece köpekler gibi seni özlerken sen de beni özle de dön istedim!" Ellerini saçlarına daldırmış sakinleşmeye çalışmıştı."Ya şu siktiğimin iki yılında hep ne istediysem onu istedim sadece senden! Bir kez olsun benim seni sevdiğim gibi beni sev istedim Helen! Çok mu şey istedim?" Gözlerim hırstan mı yoksa kırgınlıktan mı bilinmez dolarken başımı iki yana salladım. "Ben seni çok sevdim Cesur." Buruk bir kıvrılma boy gösterdi ifadesinde. "Kabul," dedi. "Sen de sevdin belki beni. Ama benim sevgim, senin için herkesi, her şeyi yakıp geçebilecekken seninki beni hiçbir konuda öne koymana bile yetmedi. Ben, hiçbir konuda senin ilk tercihin bile olamadım." Başını iki yana salladı. "Sen varya sen; elindeki işinden, önündeki dosyadan, Helen..." dedi ve üzerime eğildi. "Sen beni dudağındaki o kırmızı rujundan bile daha az sevdin." Dudaklarım aralandı, istemsizce bir adım geriledim. Nasıl böyle düşünebilirdi? Beni oradan, o kalıptan çıkartmak zorundaydı. Benim gidip de ona geri dönmeyişim sevgisizliğimden değil, bana söylediği yalanlarındandı. "Ben seni terk edip giden annen değilim Cesur." dedim tek celsede. "İlk önce bunun bir farkında ol." An be an gölge inen yüzüne ve düşen omuzlarına rağmen durmadım. "Ama tıpkı onun gibi," dedim arkamı dönüp gitmeden önce. "Ben de unuttum seni."

Anlaşmalı evlilik

Acımasız hayatta lal olmuş ve kendini resimleriyle ifade etmiş genç bir kız , sert bakışları ve sert tavrı ile genel olarak korkulan bir genç erkek. Kitabım lise kurgusudur ve gelip bir göz atmanızı tavsiye ederim.

Abisinin arkadaşına aşık olan ama açılamayan yinede onun ile herzaman kendini mutlu hissetmesini anlatan bir hikayeeee

Hiç beklenmedik bir anda gelişen olaylar

En ufak bir ışığın bile olmadığı dünyada doğsaydın hayat nasıl olurdu ?

Sessiz Çığlıklar "Bazı çığlıklar, sadece içimizde yankılanır." Beş yabancı. Beşi de geçmişte aynı kişiyi farklı şekillerde kırdı. Ve o kişi, bir gün sessizce yok oldu. Aylar sonra, bir gece... Hepsine aynı mesaj geldi: "Tek başına gel. Aksi halde sonun onun gibi olur." Deniz, öfkesiyle keskin. Lara, sessizliğin ardında kaybolmuş. Atlas, gerilimi yumuşatmaya çalışsa da yükü ağır. Buğra, neşenin ardına gizlenmiş bir korkaklık taşıyor. Andaç ise kontrolü kaybetmeye alışkın değil. Gözlerini penceresiz bir sığınakta açtıklarında, kimse neden orada olduğunu bilmiyordu. Ama geçmişin çığlıkları, duvarların arkasında yankılanıyordu. "Sessiz Çığlıklar", pişmanlık, yüzleşme ve hayatta kalma arasında sıkışmış beş gencin psikolojik gerilim dolu hikâyesini anlatıyor. Bazı sırlar karanlıkta saklı kalmak ister. Peki ya bazı insanlar o karanlığı hak ediyorsa?

"Karanlıktan korkarken, onun karanlığında kendimi güvende hissediyordum..."

İntikan; Bir çocuğun sessizce büyütüğü kırgınlıkla, bir gencin mecbur kaldığı terk edişin savaşıdır.

Bir insanın pusulasını bulması ne kadar zaman alır? Bir keresinde babam, pusulanın aslında insanın içindeki iyilik ve kötülükle birlikte var olduğunu söylemişti. Yoğun karın yağdığı, soğuk bir günde beni yanına çağırmıştı. Elinde, paslanmış, büyük ve yılların izlerini taşıyan bir pusula tutuyordu. Gözlerimin içine bakımış ve anlatmaya başlamıştı; "Bak evlat," dedi. "İnsanlar kendilerini ve kim olduklarını bulmak isterler. Bunun için herkes bir pusulaya mahkûmdur. Fakat önemli olan, o pusulanın ne olduğunu bulmaktır. Benim pusulam mahkûm olduğum şeydir." diyerek elindeki pusulayı kaldırdı. Ben ise merakla sordum: "Peki babacığım, benim pusulam nedir? Yoksa hiçbir zaman bir pusulam olmayacak mı?" Babam gülümsedi ve şöyle dedi: "Senin pusulan yüreğin olacak evlat. Onu dinleyeceksin, onunla ilerleyeceksin." Ardından ayağa kalkıp pencereyi açtı. "Eğer her taraf karanlıksa pusulaya ihtiyacın yoktur; tehlikelidir karanlık, bilirsin. Ama işte her yer beyazsa, aydınlıksa, işte o zaman pusulanı aç ve dinle. Unutma en parlak ve iyi görünen şeyler genellikle en karanlığıdır. "

"Şu hayata doğmadan ölmüşüm ben zaten..."

Yorgun bir ruh, bilinçsiz geçen zamann...

Bir sarı oda, bir yedi kişi ve bir suçlu. Peki kim? Deniz, arkadaşları ile gittiği tatilde, bir otel odasında gördüğü bir manzara ile suçlanır. Arkadaşları ona inanmaz ve o da inandıramaz. Bu nedenle on yıl hapis yatar ve orada bir kadın vesilesi ile Sergen`le tanışır. On yıl boyunca Deniz Sergen`in düşmanlarını temizlerken Sergen de Deniz`in ihtiyaçlarını karşılar ve bu şekilde dostlukları güçlenir. Deniz hapisten çıktıktan sonra intikam ateşiyle yanıp tutuşur. Bu intikam dolu yolda Sergen`le birlikte yürür. İntikam geriye kalan altı arkadaşı içindir. Peki, zaman onlara ne gösterecektir? Deniz bu yolda ittifaklar kuracak, kimseye güvenmeyecek ama tek bir yolda ilerleyecek. İntikam.

İntikam,öfke,kin ve nefretin olduğu bir kitap

"Aslında seni ilk ailem değil ben gördüm. Seni anneme anlattım annemde seni bulmuş. İlk kez bir kadını anneme anlatmıştım o da heyecanlanmış olmalı. Seni bulunca direk istemiş ve ben mutlu olayım diye aileni görmezden gelmişler." dediğinde saçlarında dolaşan parmaklarım durdu oysa beni zamanla sevdiğini düşünmüştüm. "Ne yani en başından beri beni seviyor muydun? Nerde gördün ki sen beni?" "Ankara soğuğunda kendini korumak yerine donmak üzere olan kediyi ısıtmak için didindiğinde." "Ama bu ailenin beni istemesinden bir yıl önce olmalı. O zamana kadar beni hiç araştırmadın mı?" "Hayır. Sana saygısızlık olacağını düşünmüştüm." dediğinde kalbimin eridiğini hissetim. Gülümseyerek saçını okşamaya devam ettim. Merhaba bu benim KitapPad üzerinde yazdığım ilk kurgu. Eksiklerim hatalarım veya mantık hataları olabilir bunları yorumlarda saygı çerçevesinde belirttiğiniz üzere kesinlikle yorumlarınızı ciddi alırım. Kitap bölümlerini yazdığım kadar yayınlayacağım belirli okuyucu kitlesine ulaşmadıkça yeni bölümler seyrek aklıma estiği gibi gelecektir. Düzenli bir kitle ile beraber düzenli bölümler yayınlarım :).

Straykids ile beraber yaşa...

Bir yazlık kasabasında başlayan eski dostluklar ve düşmanlıklar yıllar içinde yerini unutulmaz duygulara bırakır. Herkesin içinde sakladığı duyguları bu yaz dalga gibi kıyıya vuracak. Asya ve Barış, çocukluklarından beri her yaz sahilde karşılaşan iki isim. Ancak bu yaz her şey farklı olacak… Küçük bir mesaj, büyük bir itirafa dönüşebilir mi? Saklı kalan hisler, dalgalar gibi kıyıya vurduğunda her şey değişir mi? Yazlıkta dostluk, aşk, eğlence ve sürprizlerle dolu bir hikâye onları bekliyordu. Birileri aşkı keşfedecek. Birileri geçmişle yüzleşecek. Birileri ihanete uğrayacak. Birileri bu hikâyede çok zorlanacak. Birileri dostluklarını sorgulayacak. Birileri affetmeye çalışacak... Ve herkes, Barış`a sahilde gelen o mesajı konuşacak. Bu mesaj kimi için bir bahane, Kimi için cesaret, Kimi için itiraf, Kimi için başlangıç, Kimi içinse herşeyin değiştiği an olacak. Bazen en güzel hikâyeler, sahilde bulunan bir mesajla başlar...

İlk kitabım inşallah beğenirsiniz

Meydan okumayla başlayan bir aşk,motorcu kampı,arkadaş grubu,rakipler ve yarışlar... Bu kitapta sanki olayı yaşayan kişi sizmişsiniz gibi hissedeceksiniz.Mesela biri size şey demiş gibi "Gözlerini kapat,dinle ve hayal et." olacak. (Motorculara ve hayalperestlere özle bir kitaptır)

Güneş tüm zamanlarını evde yalnız başına geçiren liseli bir gençtir. Annesi kızının bu halinden şikayetçi olur ve bu yaz onu Yaztepesi isimli tatil alanına göndermeye karar verir. Gençken arkadaşları ile gittiği yazlığa kızını gönderir ve arkadaşlarının çocukları ile eğlenmesini ister. Güneş gitmeye çekinse de bu yaz hiç ummadığı şekilde harika geçmeye başlar. Yazlıktaki arkadaşları ise onun anksiyete problemini yenmesi için seferber olurlar.

Ailesini kaybettikten sonra amcasının yanına yerleşmiştir

"Bana yakın olmak İzmir`den uzak olacağın anlamına gelmez. İstersen, bir emrinle İzmir`i ayaklarının altına sererim."

Mira Soylu yeni taşındığı kasabanın en popüler ama bir o kadar da gizemli lisesine adım attı. Okulun geniş bahçesinde kahkahalar, fısıltılar ve karmaşık arkadaşlıklar arasında kendine bir yer bulmaya çalışıyordu. Bir yandan okulun en havalı grup lideriyle beklenmedik bir şekilde karşılaşıyor, diğer yandan eski bir okul sırrı onu ve yeni arkadaşlarını büyük bir maceraya sürüklüyordu. Mira’nın en büyük hayali, gelecekte ünlü bir yazar olmakken, okulun ardındaki karanlık sırlar ve gizemler bu hayalinden sapmasına neden olabilir miydi? Komik ve samimi arkadaşları, sırlarla dolu koridorlar, gizemli notlar ve beklenmedik romantik anlar... Hepsi bir arada, Mira`nın lise hayatında...

Bu sefer çığlıklar dahada yükseldiğinde kaşlarım çatıldı. Kafese girmeden gölgesi düştü. Sonrasında heybetli beden ortaya çıktı. Boyu uzun, kara saçlı, kara gözlü oldukça heybetli bir adam kafesin içine girdi. Abimden uzundu ama abim de an az onun kadar iriydi. O abimin aksine tezahürat edenleri görmezden gelip gözlerini balkonlarda gezdirdi. Kara gözleri bizim balkonda durduğunda göz göze geldik. Sert yüzü bozuldu ve gülümsedi. Noir bana gülümsedi.