Üç arkadaş sınavda kopya çektiklerinde biri tarafından şikayet ediler, o kişinin numarasını bulduklarında kendi gruplarına eklerler fakat ekledikleri kişi sandıkları kişi değil, onların her şeyi olacak bir kızdır.

!Eşcinsel bir kurgudur homofobik ve köpekler giremez!

Gökyüzünün en büyük çelişkisi… Bir yanda, karanlıktan korkan ama ışık saçmaya mecbur hisseden Güneş; geçmişin gölgelerinden kaçarken, parladıkça kendi yarasını gizlemeye çalışan. Diğer yanda, ışığını kaybetmiş Ay; yüklerin ağırlığı altında gençliğini tüketmiş, sessiz gecelerde yalnızca başkalarının varlığıyla parlayabilen. Biri ışığını kaybetmenin acısıyla boğuşurken, diğeri ışığının yükünü taşımaktan yorulmuştu. İki yaralı kalp, iki farklı yol… Biri güçlü görünmek için ışığını zorla yayar, diğeri hayata küsmüşçesine kendi karanlığına saklanır. Ama aynı gökyüzünün mahkûmları olarak, aynı hikâyede buluşmaktan kaçamazlar. Çünkü bazı yollar, ne kadar farklı görünse de aynı noktada kesişmeye mahkûmdur. Kader, bazen en sert fırtınaları aynı gökyüzünde toplar; bazen de iki uzak ışığı, tek bir çizgide karşı karşıya getirir. Ve işte o anda, gölge ile ışığın sınırı silinir, hangi tarafın diğerini aydınlattığı belirsizleşir. Birbirlerine benzemeyen ama birbirlerinin eksikliğini taşıyan bu iki ruh, aynı sorunun cevabını ararken kendilerini hiç beklemedikleri bir yolculuğun içinde bulurlar: Karanlıkla yüzleşmek mi daha zordur, yoksa ışığı taşımak mı? Ve gökyüzünde ayrı duran bu iki ışık, yeryüzünde birbirinin eksikliğini tamamlamaya başlar. Ama bu tamamlanış, bir iyileşme mi getirecektir, yoksa yeni yaralar mı açacaktır? Çünkü cevaplanması gereken bir çok soru vardır: Ay mı Güneş’ten güç alır, yoksa Güneş mi Ay’ın saklı kalan karanlığını aydınlatır? Ya biri ışığını kaybederken diğeri kendi ışığından korkuyorsa… O zaman gerçek aydınlık nerede saklıdır? -İTHAFTIR- "Ne gündüzdün, ne gece. Ne tamamen vardın, ne de yok. Ama kalbimin en sessiz yerinde hep sen vardın. Seni hiç tanımadan tanıdım, görmeden bildim. Bu kitabı, bir rüya kadar gerçek, bir dua kadar saf olan o hissin sahibine armağan ediyorum..."

"Vesvâs: Son Yok" adlı kitabımdaki Zühre karakterinin hikayesidir. (Kan gömleğine yapışmıştı. Titreyen parmaklarımla kumaşın düğmelerini yırtarken, bir anlığına gözlerini açtı. Bakışı, ölümün bile geri çekileceği türdendi. “Dokunma!” dedi, sesi boğuk ama kesin. Sanki her hece bıçak sırtındaydı. “Yaran kötü.” dedim. “Eğer—” “Elini çek!” Bir an bile tereddüt etmeden söyledi. Ama ben çektim mi? Hayır. Diğer eliyle beni itti. Geriye doğru sendeledim düşmemek adına... Tam o anda gözüm, yırtılan gömleğin altından görünen tenine kaydı.Dövmeyle kaplı gövdesinden sanki nereye bakacağımı biliyormuşum gibi göğsündeki dövmeye takıldı gözlerim... Karanlık tenine kazınmış bir yılan… Ve o yılanın dişlerinin hemen altına kazınmış, kanla yazılmış gibi duran bir kelime: MÂRAN.) Herşey köyde, tek odalı bir evde o zamanlar bir çok yaşıtımın hayalini bile kurmaktan çekindiği üniversite hayatına atılımım ile başlamıştı... Fakat işler hiçte istediğim gibi gitmemişti. Okumak uğruna bir çok zorluktan geçtiğim, yıllardır hayalini kurduğum ve nihayetinde okumak için gittiğim o büyük şehirde, insan tacirlerinin eline düşeceğimi bilemezdim? Bu da yetmezmiş gibi dünyanın bir diğer tarafında, koca bir şehri esir almış eli kanlı çete üyelerinin bir taht uğruna yaptıkları güç yarışlarının içine düşeceğimi de bilemezdim? Brezilya... ` Çıkış Yok ` denilen labirenti andıran bu sokaklardan çıkmanın tek bir yolu vardı. En güçlüyü bulmak ve onu yönetmek... Söylendiği kadar kolay olmayacaktı. Bulduğum gizemli kitap ve beraberinde yaptığım büyü ile ödemem gereken bir bedel olduğunu geç farketmiştim. Başıma iyi şeyler gelmemişti. Bana hiç acımamışlardı. Kimseye acımamıştım... Öldürdüğüm insanlar ve uğruma öldürülenler... Ben Zühre... O kadının deyişiyle ansızın gökyüzünde belirip tüm dengeleri alt üst edecek; Kanlı Yıldız.

"Adalet, bir urgan ile sandalye arasında ki mesafeden ibarettir. O mesafe ise kendi adaletine teslim olmuş suçlulardır." demişti İskelet Çiçekleri. Bir iyiliğin kalbini intikam ile mühürleyen binlerce kötülük, kendi adaletini, psikolojik savaşlarla veriyordu. Bir iyiliğin hafızasını silip atan kötülük, intikam ateşinde yanmayı göze alıyordu. Geçmişi elinden alınan bir iyilik, geçmişi uğruna bütün yolları yakmaya hazırdı. Lizge Loren, ondan zorla koparılan anıların uğrunda bütün yolları yakacaktı. Unuttuğu herkes, onu hep aynı şekilde bekliyor olacaktı. Rüzgar Samyeli`nin İskelet Çiçeği Hazal Kara`nın vicdanı, Barış Bikeç`in fedasıydı Lizge Loren. Onlar dört küçük çocukken kalplerine sığdırmak zorunda kaldıkları kötülüğe karşı mücadele eden kocaman insanlardı. Küçücük kalplerinde kocaman bir iyilik, dinmez bir intikam vardı.

Bu şövalye, kayıp bir savaşın son tanığı ya da küllerinden doğacak yeni bir başlangıcın habercisi olabilir.

Elif hayatını gayet sesiz sakin sürdürüyordu taki karşısına gerçek ailesi çıkana kadar Rizenin ünlü sosyete ailesi olan kızıl alesini en küçüğü olan tek kızydı 17 yıl sonra bulduğu ailesi ve ikizini hatırlayabilcekmi yoksa geçimişinin gizliliğinde gömülecekmi

Babaları lisedeyken en yakın arkadaşıyla çocuklarının evlenmesi üzerine bir anlaşma yapan Dante ve Caterina. Anlaşmayı kabul etmek dışında hiçbir şansları yoktur. Daha önce hiç tanışmamış olan çift ansızın bir olayla tanışmışlardır. İki tarafında reddetmesiyle iptal edilebilecek anlaşma Dante’nin evliliği kabul etmesiyle onaylanmıştır. Caterina evlenmemek için son kozunu oynar: Dante barındayken barı patlatmak. 🔥Dark Romance 🔥Mafya başroller 🔥Enemies to lovers 🔥Hatırlanmayan geçmiş 🔥Kaos dolu başroller Alevden ruh sizlerle!

Bu dünyada kaybetmeyi bilen insanlar, kazanmak için doğan insanlardır. Kazanmak için doğan insanlarsa,kaybetmeye mahkûmdurlar... Dünya değişir. Zaman ve mekan değişir, duygular, insanlar değişir ama, vicdanın sesi, ölümün saati, vuslatın rengi, kaderin takdiri asla değişmez... İşte biz buna göre şekillenmiş farklı bedenler ama tek yüreğiz, kimsenin yıkamayacağı o aşılmaz surların tepesindeki okçularız. "Bu savaş ne zaman bitecek bilmiyorum ama, bittiğinde bizden çok şey götürecek." dedi. Gözlerinde kaybetmenin verdiği korku vardı, her ne kadar söylemesede. "İrem, deme öyle. Sen güçlü ol ki bende yılmayayım, sen umutlu ol ki biz kazanalım ve sen... Bana inan ki ayrılmayalım." Hayır, o da korkuyor. Ama kaybetmekten değil, o kaybolmaktan korkuyor...

Hiç tanımadığınız bir yabancıyla yazışarak günlerce gizemini çözmeye çalıştığınız ve bunun üzerine ipuçları da eklenince işin içinden çıkılamaz hal alan bir duruma girdiniz diyelim... Ne yapardınız? Gelin, Ronya ile bu gizemi ve o yabancıyı çözmeye çalışalım. Aşkın bu takıntılı halini birlikte okuyalım. 26.03.22 | Tüm hakları saklıdır. |

Okuldaki zorba üvey abin olursa?

Genç kadın evinde oturup kitap okuyorken aniden kapısı çaldı. Bakışları dış kapıya kitlendi ve hemen ayaklandı. Birisini beklemiyordu. Beklediği kişinin geleceğini zannetmiyordu doğrusu. Artık gelecek birisi de varmıydı bilmiyordu. Adımları hızlı hızlı kapıya gelip delikten bile bakmadan açtı. Karşısında duran iri cüsseli insan çok çok yakından tanıdığı biriydi ama aynı zamanda hiç ama hiç tanışamadığı kişiydi. Yeşil gözleri adamın üstüne sabitken konuşamayacağını anlayan adam omzunu kapı pervazına dayayıp karşısında kısa kalan kadına bakıp konuşmaya başladı. " istiyorum " dedi net bir şekilde. " seni tanımayı, seni görmeyi, senin hakkında olan her şeyi bilmek, duymak istiyorum" Genç kadının elleri kapı kulpunun üzerinde adeta uyuşmuş gibiydi. Ne diyeceğini hatta cümle kurabilir mi ondan bile emin değildi. Genç adam konuşamayacağını anlayınca omuzunu dayadığı yerden doğrulup koyu gözlerini kadının gözlerine kenetlemişti. " yalnızca ben " dedi ihtiyaç ve muhtaç şekilde. " ve yalnızca sen" İstiyordu, muhtaçtı ve ondan başkasıyla olamazdı. Tamamen kurgusal bir kitaptır. Kendi şahsıma aittir. Okunur okunmaz bilmiyorum ancak yazmaya bir şans verdim umarız sizde verirsiniz...

Ortaokulda shiplenen çift aynı liseye düşerse?...

Hülya Nil hafizasi kaybolmuş kızdır okulda onun hakkında dedikodular vardır Peki gerçek mi? Peki bu kızın normal bi hayatı olur mu?

Sınavdan çıkmış ve sadece eğlenmek için kuzeninin yanına giden Nazlı orda hayatının aşkını bulacağından habersizdir. ~Bir Yaz Gecesi~ ✨🌊

İdil , başkalarının hayatını düşünmekten kendini kaybeden İdil. Ofiste kargaşa çıkmasıyla ofisi toplamak amacıyla bir yola girer . Bir iddia onu Sarı Köyüne götürür 🌄. Burası onun fotoğraf makinesinin karelerine çıkmaktan öte olmuştur. İki seçenek vardı ya kaybedip fotoğrafçılığına devam edemeyecek kariyeri bitecekti yada kendi kariyerinin merdivenlerini kolayca çıkabilecekti. 🚏📷🪴

Bazen hayat bir kar tanesi kadar narin gelir insana… Düşerken sessiz, kırılgan ama içinde bir sıcaklık saklı. Her bakış, her nefes, bir dokunuş kadar yakın olabilir; Sessizlikte bile yüreğe dokunan bir sıcaklık gibi. Karın beyazlığı arasında hâlâ bir umut vardır; Bir ışık, bir fısıltı, bir anlık huzur… Tıpkı bir kar tanesinin yere düşmeden önceki o kısa, büyülü yolculuğu gibi, hayatın kırılgan ama değerli yanını hissettirir.

Esma arkadaşı Ecrin`in isteği üzerine bir numarası sallar ve

Babasından kaçarken bir Arabaya biner ve o arabanın sahibi mafyadır ve hayatı tamamen değişmiştir

Liseye yeni başlamış kız bir gün okula giderken tramvaya binmek ister fakat aynen şu sesi duyar "yetersiz bakiye" ne kadar sinir bozucu bir ses dimi, ve tam o sırada arkadan gelen o çocuğun sesini duyar "bu sana benden küçük bir iyilik olsun ;), belki tanışmamıza vesile olur "

Su perisi Elara’nın, geçmişin sırlarıyla yüzleştiği ve kendi gücünü keşfettiği bir yolculuk. Arcadia Krallığı`nda sıradan bir su perisi olan Elara, her gece gördüğü gizemli rüyalarla huzursuz olur. Rüyalarındaki kadın, ona "Babanı bul, beni de kendini de bu hapsolmuş hayattan kurtar" diye seslenmektedir. Gerçek dünyada ise, Arcadia`nın katı kuralları ve başperi Isolde`nin ilgisizliğiyle mücadele etmektedir. Bir gün, Arcadia ile Dünya arasındaki geçiş noktasında, Elara suyun yansımasında kendisini çağıran bir ses duyar. Bu, rüyalarındaki kadın, Lyra`dır. Lyra, bir zamanlar Arcadia`nın başperisiydi ve Arcadia`nın aşkı yasaklama kararının ardındaki acı dolu geçmişini Elara`ya anlatır. Elara, Lyra`nın hikayesini dinlerken, kendi gücünü ve kaderini sorgulamaya başlar. Geçmişin sırları, Elara`nın geleceğini şekillendirecek ve onu büyük bir kararın eşiğine getirecektir.

Hayat, benim için istediğim gibi yaşayamayacaksam neden yaşıyorum? diyeceğim bir yerdi. Hiç bir zaman kafamı yere eğip, özür dileyen yada pısrık kalan bir kız değildim. ve böyle gideceğinden emindim. ama hayat bana inat yaparcasına karşıma çıkmaması gereken birini çıkarmıştı. Kim olduğunu bilmiyordum. Ama isminin önüne gelen tehlikeli, ve mafya kelimeleri beni ondan kaçmam için yeterliydi. Kaçtım. Başım dik bir şekilde onu her gördüğümde ağzının payı verdim ama bizi birleştiren kaderdi. bu yüzden kaçmayı bıraktım. Artık ona hayatı cehennem edecektim...

Şeker... Çocuklar bayılır şekere. Haksızda değiller ki? Şeker sevilmez mi? (Kitap kapağı benim değildir, pinterestten buldum. )

Kumsal 17 yasında babasından, annesinden ve abisinden şiddet gören bir kız yıllar sonra gerçek ailesi ile tanışıyor...

`Sevmek için sebep aramadım, sesi yetti kalbime` diyen AHMED ARİF misali sesi yetti kalbime ama zihnim bütün gerçekleri önüme atıyordu biz zaten normal bile değildik töreye gitmiş iki genç lakin sevdanın olduğu yerde mantık hep yenilirdi peki benim kalbim, mantığım ve ilerleyeceğim yol sonumumu yoksa ömrümümü belirleyecekti bu ikilemde aşk mı galip gelicek`ti intikam mı?