Abimin arkadaşı . Asker ve henüz hemşire olmaya çalışan kız .

Babamın ölümüyle annem bunalıma girmişti odasından çıkmıyordu o zamanlar daha küçüktüm annem bana küstüğü için benimle konuşmuyor sanıyordum amcam annemin bu haline dayanamayıp İzmir’e yerleşmemizi sağladı Araz ve Sinemle burada tanıştık bilmediğim gerçekleri öğrenirken eski benden eser kalmamıştı ben Mercan babamın pastanesinde sıradan bir hayatım vardı yani en azından ben öyle sanıyordum.

Peki sen abinin arkadaşına plotonik aşık olursan ne olacak

Her şey Eymir Ataman`ın kaybolduğumda beni evime bırakmasıyla başlamıştı. Nereden bilebilirdim ki hayatlarımızın tekrar kesişeceğini... Eğer bu hikayenin sonunda kaybolacağımı bilseydim asla onunla aynı yolda yürümezdim.

4 yıl platoniği olduğum kişi Barlas Şahin.Bana göre biz imkansızdık ve hep öyle kalacaktık.Ama beklemediğim birşey oldu.. ... Efsun:B-ben özür dilerim Barlas:Sen benim arkadaşımın kardeşisin sana nasıl farklı bir gözle bakabileceğimi düşündün efsun

"Salçalı makarna iyileştirir." dedim O da yüzüne aldığı sırıtışla birlikte "Sende iyileştiriyorsun." dedi.

Abisinin arkadaşını kendi abisi gibi gören aynı zamanda da ona kıl olan Mihra bir süre sonra istemsizce hisler beslemeye başlar. Mahir de Mihra’ya karşı boş değildir. Başta sadece denemek amaçlı olsalarda kısa bir süre sonra bir araya gelmeleri için büyük bi sebep çıkar..

Ben seni seviyorum...kardeşimden farksız o hem 5 yaş küçük...ufaklıkla ne işim olur... Dizlerimin üzerinde eğilip kapıya biraz daha yaklaştım.. -Bin gönlüm olsa birini vermem.. Benim gözüm sadece seni görür... Hem görmedin mi erkek çocuğundan farksız.. Kıskanacağın son kişi bile değil... Titreyen dizlerimle ayağa kalktım... Perdeyi araladım.. Balkona çıktım.. Semih gelen sesle başını bana çevirdiğinde.elinde telefon öylece kaldı... Gözlerine baktığımda anlamıştı onu duyduğumu.. Balkonda duran kitabımı aldım ve tekrar içeri girdim... Kapıyı kapatıp perdeyi çekmeden son kez yüzüne baktım.. Ve o perdeyi kapattıktan sonra yıllarca onun olduğu tek bir gün açmadım...

Kuzeninden kaçarken çocukluk aşkını bulursan ne olur? İnstagram: Kendince_okurr

Küçüklüğünün verdiği acılar ve duygularla ayakta durmaya çalışan bir kadın intikam duygusuyla yanıyor ama kimden alacağını bilmiyor. Belkide tam bu yüzden kimseye güveni yok... Küçüklüğünün getirdiği duygulardan dolayı hedefi avukat olmak ve adaleti altın yumruğuyla yazmak. Bu hedeflerini ve hayallerini hayata geçirmeye çalışırken aşkı ile karşı karşıya kimseye güvencesi olmayan Asena sırtını ona yaslayabilecek mi...

Sözlerimiz susuyor, bakışlarımız savaşıyor; en büyük düşmanım yanı başımda duruyor. Okulda öğretmenim, oturduğum binada komşum, abimin yanında ise abimin en yakın arkadaşı. Baş başa kaldığımızda ise birbirimizin düşmanı

O sadece abimin arkadaşı değildi herşeyim olmaya başlamıştı

Abimin sinir bozucu en yakın arkadaşıyla aynı evde yaşamak zorundaydım. Ve işler hiç de sandığım gibi gitmedi.

Sahte sevgiliydi… Ama bakışları hiç yalan söylemedi. O artık bir oyuncuydu. Ünlüydü. Herkes onu tanıyordu. Ama o sadece Selin’in gerçek olup olmadığını önemsiyordu. 🎥🎦🎥🎦 “Biliyor musun? Ailem benim adımı neden Ural koymuş?” dedi, sesi acı çekiyormuş gibiydi. 🎥🎦🎥🎦 "Hani bana sormuştun ya kalbinin üstündeki dövmende yazan S kimin baş harfi diye. Selin`in baş harfiydi. Sarhoşken yaptırmıştım. Sen beni havaalanında tanımadın ama ben seni tanıdım Selin. Ben seni unuttuğumu sanmıştım ama olmamış… Ben seni on yıldır bir gün bile bıkmadan sevdim Selin. Ve hâlâ sevmekten vazgeçmeyeceğim veya bıkmayacağım." 🎥🎦🎥🎦 Selin uzun süreden sonra Türkiye`ye gelmiştir. Gelmediği bu beş senede bir oyuncu doğmuştur: Ural Sel. Yeni çıkış yapan ama hemen parlayan bu oyuncuyla yolları bir şekilde kesişir. Ve ikisi de kendince bazı sebeplerden dolayı... birbirlerinin sahte sevgilileri olurlar.

Kitap Başlangıç Tarihi: 11/11/2025 Okulun popüler kızı olan Hilal yine bir gün kavga ettiği için müdürün odasına gidiyor. Orada tanımadığı bir kaç kişi onu gözlemliyor. Peki onlar kim? Üstelik 1 hafta sonra tekrar karşısına çıkıyorlar. Aile, aşk, dram. Hilal’in gerçek ailesiyle ilk karşılaşması.

Abimin arkadaşı kurgusudur. Yiğit, arkadaşının kardeşine karşı fazla kıskançtır. UYARI: FAZLASIYLA TOXSİC BİR İLİŞKİYE MARUZ KALABİLİRSİNİZ

Yıllar önce abin ve annen tarafından terk edilmiştin. Fakat yıllar sonra tekrardan karşına çıktılar. En fazla ne olabilir ki?

Ceylan Ertem ile Ayaz Karabağ aşkı 20 yasındaki Ceylan 24 yaşındaki Ayaz`a aşıktır bu Ayaz Ceylan`ın abisinin arkadaşıdır ve olaylar onları bir araya getirmeye yetmistir iki aşk son bulmaması için Ayaz ve Ceylan çabalar ama aileleri bu aşka olumlu bakmaz ve bu iki aşıklardan biri gözlerini birdaha açmamak üzere kapatır ve o zaman sevdiği kıyameti koparır ve !ntihar eder

Asrın " Beni bekleme Deniz " Bu bana ve sevdama yazılmış bir sondu. Sonumuzu yazan ise aşık olduğum, sevdiğim adamdı. Vatanım ve sen diyen Asrın Karlıdağ, beni ardında bırakıp gitmişti. Sadece benden değil, herkesden gitmişti. O gideli tam tamına iki yıl , 3 ay ,on gün oldu. Ne ailesini bir kere aramış . Ne de sevdiği kadını.. Ve ben Deniz Bozbey artık sadece Deniz Bozbey değilim. Ben artık Dr. Deniz Bozbey `im. Kendi ayakları üzerinde duran ve yeğenine anne olan bir kadınım. Ve artık yeni bir şehire , yeni arkadaşlara ve hayata adım atıyorum. Başlıyoruz ♥️

Merhaba ben ipek merte çocukluktan beri aşığım

Bir gece sokakta Ahmet tarafından bulunan Biricik o gece evlatlık edinilir. Yıllarca beraber yaşadığı aile bir ttafik kazasında ölünce abisiyle yalnız kalır ve hayatın acı darbelerini bir bir yemeye başlar.

Bazı aşklar ne söylenir, ne yaşanır… sadece Allah’a anlatılır.” Henüz on beşindeydi Maral. Bir sevdayı haram sayan bir dünyada büyümüş, kalbini sustur-mayı öğrenmişti. Sessizdi… ama içinde dua gibi büyüyen bir aşk vardı. O aşkın adı Polat Ali Çakırdı. Abisinin en yakın arkadaşı… ondan yedi yaş büyük, ama kal-bine en yakın adam. Maral için Polat, kalbine düşen ilk dua, ilk imtihan, ilk sessiz-likti. Ona aşkını hiç söyleyemedi. Töre vardı, inanç vardı, korku vardı. Bu yüzden boynundaki kilitli kolyeye sarıldı, kalbini Allah’a emanet etti. Ve yıllar boyunca sustu… ama o sessizlik, dua olup göğe yük-seldi. Yıllar sonra kader yollarını yeniden kesiştirdiğinde, artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Çünkü Polat Ali, artık o eski Polat değildi… Bir zamanlar hayalleri, eğlenceli yaşamı, “çapkın” yanıyla bili-nen o genç adam; babası Cengiz Çakır’ın ölümüyle birlikte bambaşka bir dünya-nın içine çekilmişti. Ardında yalanlarla örülmüş bir geçmiş, gizli bir soy, ve taşıması gereken koca bir miras kalmıştı. Biri, herkesin tanıdığı güçlü iş adamı. Diğeri, ailesinin ve dostlarının görmek istediği “iyi adam.” Gerçekliği yok olmuştu o iki yılda, çünkü gerçek yüzünü yal-nız bir kadına saklamıştı. Maral ise artık büyümüştü. Kelimeler onun sığınağı olmuş, sustuklarını yazıya dökmeye başlamıştı. Her hikâyesinde Polat Ali’nin adını anmadan onu anlatıyor, satır aralarına gizlediği cümlelerde yıllardır susturulan kalbini konuşturuyordu. Bir yazar olmuştu, ama her kelimesi hâlâ ona emanetti. Kader bu kez, onları yalnız kalpleriyle değil; gizlenmiş geçmişleriyle, yarım kalmış dualarıyla da sınaya-caktı. Çünkü bazı sırlar sadece kalpte değil, nesillerin kaderinde de saklanır. Ve bazı kapılar… ancak Allah’ın izin verdiği anda açılır. “Ben Polat Ali Çakır… Gerçek yüzüm tek bir kadına ait.”

Ben Elif Naz Aksoy. Mahallede herkes beni “deli dolu avukat kız” diye tanır. Dışarıdan baktığında kahkaham eksik olmaz, ama mahkemede görsen tanımazsın... sert, net, dosya gibi konuşurum. Hâkim bile bazen gözlerini kaçırır benden, o derece. Ama işte kalp… kalp mantıkla yargılanmıyor biliyorsun. Benimkisi çocukluk aşkı. Yaman Aras Öztürk. Evet, adını bile söyleyince sinirlerim geriliyor. Dünyanın en mesafeli, en suskun, en “odun” adamı. Yakışıklı mı? Evet, sinirleri bozacak kadar! Motoru, deri ceketi, o ciddiyeti… İnsan görse dava açmadan ifade almak ister. Ama ben, aklı başında bir insan olarak, yıllardır aynı hatayı yapıyorum: ona hâlâ aşığım. Sayısalcı yedi sülalenin tek sözelcisiyim, belki de bu yüzden her şeyi cümlelerle çözeceğimi sanıyorum. Ama Yaman, nefret ettiğim o matematik gibi… duygularını denklemle gizliyor benden. Ancak ben Elif pes edecek biri değilim... Hele ki kalbinde “olmaz” yazan bir dosya varsa, o davayı mutlaka temyize götürürüm!

Çocukluğundan beri birlikte büyüdüğü adamı hiç bir zaman bir abi olarak görmeyen masal... Onun masumluğuna aşık olmuş bir yüzbaşı...

Eslem,” dedi, sesi biraz titreyerek. “Seninle büyüdüm, her anı paylaştık. Ama bu son zamanlarda, hislerim değişti. Sadece senin yanında olmak istiyorum; seni daha derin bir şekilde seviyorum." " Kalbimdeki bu duygular, çocukluğumuzun dostluğunun çok ötesine geçti. Her gün seni düşündüğümde, senin gülüşün içimi ısıtıyor. Seninle geçirdiğim her an, benim için çok özel. Ama en önemlisi, seni düşündüğümde içimde bir boşluk hissediyorum; sanki başka bir parçam eksik.” Bu sözler, beni derinden etkiledi. Kalbim birden ağırlaştı; hissettiğim karmaşık duygular karşısında ne yapacağımı bilemedim. Onun içindeki boşluğu hissettiği gibi, ben de onu düşündüğümde içimde bir şeylerin eksik olduğunu biliyordum. Ama Demir’in söylediği her kelime, benim için çok kıymetliydi. Her gün seni düşündüğümde, senin gülüşün içimi ısıtıyor sözü kafamda yankılanıyordu. İçimdeki duygular, adeta bir fırtına gibi coşuyordu. Demir “bir şey söylemeyecek misin” dedi. Gözlerinde bir şey söylememi isteyen bakışları vardı. Ama aramızda hala büyük bir engel vardı: Abim Çınar. Onunla olan sorunlarımız, Demir ile aramda bir belirsizlik yaratıyordu. “Demir,” dedim, sesim titrek bir şekilde döküldü. “Seninle ilgili hislerim de çok karmaşık. Ama abimle olan ilişkim beni durduruyor. Onunla barışmadan, bu duygularımı tam anlamıyla yaşayamayacağımı biliyorum.”