Ceylan 19 yaşında hor görülmüş, ezilen, eziyet gören bir genç kız. Yaman öfkeli kalbi kırık bir adam. Yaman ceylana baktı, onun yaralarını iyleştirecekti ona yaşadığı tüm kötülükleri unutturacaktı. Kendi yaptığı kötülükleride.

"Yine emirlere uymadın." Soğuk sesi, gecenin sessizliğini bıçak gibi kesti. Gözlerinde öfke yoktu. Daha beteri vardı: Hayal kırıklığı. "Yine bir hayat kurtardım," dedi diğeri. Sırtına dayadığı kayanın soğukluğuna rağmen başını dik tutuyordu. "Kendi hayatını hiçe sayarak." "Sana ne benim hayatımdan?" demek istedi. Diyemedi. Onun yerine: "Senin gibi sadece emirleri uygulamıyorum." Kısa bir sessizlik oldu. Sonra tokat gibi gelen kelimeler: "Senin özgürlüğün, başkalarının mezarı olabilir." Gözlerini kaçırmadı. Dudakları acı bir gülümsemeyle kıvrıldı. "Senin disiplinin de bir çocuğun mezarı olacak bir gün." Olmuştuda. Aralarında yalnızca bir adım mesafe vardı ama bu, bin kilometrelik bir suskunluk gibiydi. Aynı safta savaşıyorlardı. Aynı timin parçasıydılar. Ama farklıydılar. Biri görev için yaşıyordu. Disiplinliydi, sertti ve asla geri adım atmazdı. Duygularını güçle bastırır, zayıflığa yer vermezdi. Diğeri de öyleydi. Sert, soğuk ve kararlı. Kalbindeki ateşi kimse görmezdi ama o ateş, onu daha da dayanıklı kılıyordu. İnatçıydı; sınırlarını zorlar, kimseye boyun eğmezdi. İkisinin de kendi doğrusu vardı. Ve her doğrusu, diğerinin sınırlarını zorluyordu. Aynı bedenin iki ruhu gibiydiler. Aynı gökyüzüne bakıyordular. Ama o bedendeki kurtlar farklı yönlere yürüyordu. İkisi de kendi yolunda savaşçıydı. Kurtun iki yüzüydüler. Ve biri mutlaka diğerini ısıracaktı. Tüm kurgu hayal ürünüme aittir! Küfür ve argo kelimeler içerir.

Asker & Eski Asker Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" Bir hata her iki hayatında sonu olmuştu . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki. Okumadan bırakmayın

Instagram: azimet340 Küçük yaşta evinde çıkan yangında hem anne babasını, hem sesini kaybeden Gül. Kalan hayatını teyzesinin yanında dilsiz Gül olarak geçirirken mahallede tanıştığı Akın. Ve Gül`ün bir organ mafyasının eline düşmesi yüzünden önce ayrılan sonra birleşen hayatlar. Gül Akın`ı çarpan bir araçla öldü sanarken Akın Gül`ü organ mafyasının elinde öldü sanıyor. Aradığın, özlediğin, öldüğünü sandığın insanı bulduğunu bilmeden bulmak, ama tanıyamamak. Sevdiklerini kaybederken aklı git gel olmak. Çocukluğum ateş ortasında kaldı benim Alevler bedenimden geçti, ruhum yandı benim. Bir yudum su eti söndürürde, yanan ruhuma bir deniz yetmedi benim. Sessiz çığlığım gökleri bulurken aklım durdu ruhum delirdi benim.

-Wattpad`de başladığım hikayemi buraya da taşıyorum. Wattpad`de de adım aynı. Oradan da destek olursanız sevinirim🍃- Çünkü otogar, kimsenin kalmak istemediği ama herkesin mutlaka uğradığı bir yerdir. Yolculuklar başlar orada. Bazen kaçışla, bazen umutla. Valizler konuşmaz ama her biri bir hikâye taşır. Ağlayan da olur, vedalaşan da, kimseye veda etmeden çekip giden de... Otogar, kimsenin evi değildir ama herkesin yolu bir gün oradan geçer. Biz de tam orada yayın yapıyoruz. Peronların yankısında, sabaha karşı ıslak betonun serinliğinde, çaycının ilk çayıyla karışan motor gürültüsünün arasında... Bu radyo, sadece müzik çalmaz. Burada insanların iç sesi yayınlanır. Kaybolanlar, bekleyenler, gidenler ve kalamayanlar... Biz buradayız, çünkü hayat bir terminal. Ve herkesin bir "sıradaki seferi" var.

Gökyüzümde parıldayan bir yıldızsın sen ey güzel sevdiğim. Beni yeniden sevebilir misin? Ya da yeniden sevmeyi bilebilir miyiz? Bana kitaplardan okuma aşkı. Bana aşkını dünyaya yazdıracak kadar sev beni. Gökyüzünde bir yıldız gibi en çokta kalbinde yaşat sevgimi. ``GÖKYÜZÜ BİZ OLUNCA DAHA GÜZELDİ...`` ZEHRA ÖZTÜRK

Bu kaderimdi, benim kaderim kocam olarak hayatımın sonuna kadar birlikte olacağım adamın kaderiydi... Bu kaderi ben seçmemiştim. Babamin hatalarının sonucuydu her şey; evliliğimiz, zorla giydiğim o gelinlik Boran Aslanoğlu buraların en büyük aşiretinin tek varisi ve ben onunla evlenmek zorunda kaldım... Hiç tanımadığım bir adamla, hiç tanımadığım bir evde yaşamak zorundayım artık

Taehyung`la jungkook arkadaşlardı birbirine çok yakınlardı takı ruh eşi olduklarında herşey değişmişti jungkook baskın alfa taehyung ise yüz yılların ilk deltasıydı baskın alfa jungkook taehyung`a aşıkken yüz yılların ilk deltası Taehyung jungkook`un yüzüne bile bakmıyordu.sırf ruh eşi oldukları için başka kişilerle gezip yatıyordu buda tabikide jungkook`un acı çekmesine sebep oluyordu

“İki Şehrin Kalbi”, sevginin her zaman karşılık bulmadığı, bazen de sadece değer vermekle yetinildiği karmaşık duyguların içinden geçen bir aşk hikayesi. İstanbul’un kalabalığında yaşayan kumral saçlı, ela gözlü Lina ile sıcak Adana sokaklarında umutla bekleyen siyah saçlı, koyu kahverengi gözlü Yalın’ın yolları, sevgi, özlem ve sorumluluk arasında gidip geliyor. Lina, Yalın’a sevgiyle değil, sadece değer veriyor; Yalın ise tüm kalbiyle seviyor ama karşılık bulamıyor. Mesafeler, duygusal mesafeler ve içten gelen özlemlerle örülü bu hikaye, gerçek aşkın bazen karmaşık, bazen de yalnızlıkla örülü yüzünü gözler önüne seriyor. Özlemin, sevginin ve insan kalbinin kırılganlığının dokunaklı bir anlatımı olan “İki Şehrin Kalbi”, okuyucuyu derin bir duygu yolculuğuna davet ediyor

Bir uçurum Bir ölüm Bir intihar Bir oyun Ve İki Yabancı... Geçmişin hataları, geleceğin seçimleri, Verilen kayıplar, solup giden hayatlar, Örülen kader ağları, birleşen yollar. Yaralı yürekler, Kırık kalpler, Dostlar ve aşklar, İhanetler, pişmanlıklar. Peki ya son? Son... Son, belki de bu hikâyede en baştan belliydi.

“Beyaz, yalnızca temiz insanların rengidir… Peki ya geçmişin seni kirletmişse?” Yetimhanede geçen sessiz yıllar, bastırılmış korkular ve affedilemeyen bir ihanet... En güvendiği kişi, Bala’nın geçmişini yeniden açar. Ve onunla birlikte, yarım kalan her şey. Gerçeklerle yüzleşmeye cesaretin var mı? Bala`nın hikâyesi, herkesin içinde gizlenen o kırık çocuğa dokunacak. Kitap şahsıma aittir.

Çocuklar büyür ve değişirlerdi. Alışkanlıkları, yaşam tarzları yaşadıklarıyla şekillenir, birçok şey unutulmaya mahkum bırakılırdı. Peki ya çocukluk aşkları? Kalır mıydı sonsuza dek? Yoksa unutulurlar mıydı? Ölüme aşık bir kadını döndürebilir miydi hayata? İnandırabilir miydi tekrar sevileceğine? Yoksa yetmez miydi gücü hiçbirine? Öylece kayıp gider miydi sevdiğim ellerinden? Bazı visaller mahşere kalmıştı ancak masal devam edecekti geride kalanlarla...

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

En son ne zaman görmüştüm onu? 3 yıl? ya da 4? ‘’Bu bizim son görüşmemiz olacak Neva.’’ demişti Baran. Hayatımdan tamamen çıkıp giderken sadece bir cümle söylemekle yetinmişti. Altı kelime… Daha fazlasına gerek duymamıştı. Peki ya şimdi? Ne değişmişti? Beni ona hatırlatan neydi? Ansızın yanına çağırmasının bir sebebi olmalıydı. Sözünden döndürecek bir sebep.

Kimsesizliğine rağmen okuyup avukat olan bir kadın Tümen. Eski nişanlısının öldürülmesi onun üzerine kalır. Suçsuzluğunu kanıtlamak için başka bir avukattan yardım alır. Yardım aldığı avukatımız Sungur. Bakalım Sungur Tümenin suçsuzluğunu kanıtlayabilecek mi?

Doğduğu gün kaçırılarak ailesinden koparılıp bir evin kapısına bırakılan, kaderi ailesinin düşmanı tarafından baştan yazılan bir kız. Yıllarca kızlarını arayan düşmanın bir nefes uzaklarında olduğundan habersiz, çabalayan bir aile. Doğru yönü bulmak neden bu kadar zor, pusulanın ibaresi neden durmak bilmeden dönüyor, yoksa onu biri mi şaşırtıyor?

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı, suçları olmasa bile genç kızların töre uğruna evlendirildiği şehir.. Azad ile Dilan bu töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekiyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

" Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni " Kitabımın her hakkı saklıdır, konunun kapağın ve ismin uygulamada olmadığı bir kitap, Herhangi bir çalıntı da gerekli olan herşey yapılacak. ... "Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım çözülmüyor " İki gencinden sesi bu ana kadar çıkmıyordu fakat adam türkünün bu sözlerini genç kıza bakarak devam ettirmişti, görsün istiyordu içindeki sevgiyi, "E-emir ab-"genç kız şuan ki bulundukları durumdan fazlası ile rahatsızdı, korktuğu şeyin başına gelmesini istemiyordu. "Görmüyorsun değil mi, Şu kalbimin senin için nasıl attığını görmüyorsun! "Genç kız duydukları ile korktuğu şeyin başına geldiğini anlamıştı, abisi olarak gördüğü hatta mecbur kalmadığı sürece bir araya gelmedikleri adamın onu sevmesinden korkuyordu. " Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni "genç kız düşündü sevebilir miydi ki? Hiç bir zaman böyle bir soruyu kendine sormamıştı , şimdide sormak istemiyordu... Evet burası Gülce mahallesi;bir mahalle düşünün eskiden olduğu gibi sıcacık bir mahalle. Oğluna kız arayan, dedikoducu teyzelerin, delikanlı erkeklerin olduğu, mahallenin genç ve güzel kızları, küçük çocukları ve herkoşulda iyi günde kötü günde birbirinin yanında duran bir mahalle burası GÜLCE MAHALLESİ iyi yönlerinin olduğu gibi çoğu aşkların yarım kaldığı bir mahalle..

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

"Prensler elbet bir gün geri dönerler." Bu gerçeğiyle kendini hayattan soyutlayarak yaşayan masalın baş kahramanı olan ama kendini prenses olarak göremeyen bir kız. Ve masalın bir diğer baş kahramanı olan ama o kızın gözünde prens olan bir genç. Ve masalın daha ortasına bile gelemeden biten hikayeleri.

Bir çocuğun hayatı, bir günde değişti. Beş yaşındaki Eşay’ın hikâyesi acıyla başlıyor. Bu sadece bir başlangıç…

Güzel doktor Amber,eski polis Sinâ ve küçük kızı Derin’in hikayesi ❤️

Çok Konuşan Kız Ve Travma Yüzünden Konuşamayan bir çocuk.✨️🥀

Hayatın kaçıncı darbesiydi bu. İnsanlar hep acı, pişmanlık içinde mi yaşardı? Benim istediğim, hayal ettiğim yetişkinlik böyle değildi. Böyle olmamalıydı... Peki ya sen? Sana en ihtiyacım olduğu zamanda neredesin?

Belki klasik bir gerçek ailem kurgusudur belki de değildir.