Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

“Kaçtığı karanlıkla yüzleşmeden, huzuru bulamayacaktı…” Mihriban, henüz 22 yaşında, göğsünde acıların izini taşıyan genç bir anne… Kızını kucağına alıp cehennemden kaçtığında, sığınacak tek yer, dağların ardında sert ve suskun bir adamın eviydi: Yüzbaşı Yiğit. Ancak Yiğit sadece bir asker değildi. Onun da geçmişi karanlıktı; babası bir zamanlar yeraltı dünyasının en kudretli isimlerinden biriydi. Şimdi ise Yiğit, hem babasının günahlarıyla hem de devlete sızmış tehlikeli bir mafya ağıyla yüzleşmek zorunda. Bir yanda yaraları sarmaya çalışan Mihriban, diğer yanda görevi gereği duvarlar ören Yiğit… Bu evde çatışan yalnızca iki yürek değil; geçmişin ağırlığı, ihanetin sessizliği ve adaletin ateşi de bu mücadelede yerini alıyor. Aşkın, direnişin ve yeniden doğuşun hikâyesi… Ruh-u Revan, karanlığa karşı verilen en sessiz ama en güçlü savaşın adıdır. “Yiğit nâm salar diyarı titretirmiş. Yiğidi bir ceylan gözlü yâr uslandırırmış.” Narin kitabımdan Yiğit`in hikayesidir. İki kitap birbirinden bağımsız bir şekilde okunabilir. -------------🤍-----------🤍----------- Yeni bölüm her Cumartesi saat 14.00`da🤍

"Bir kız vardı… Adı Güneş’ti. Ama hayat bir gecede her şeyini aldı." Küçük bir salıncağın ucunda yıldızlara bakarken hayal kuran bir çocuktu o. Annesinin koynunda, babasının ellerinde büyüyordu. Ama bir gece… Sessizliği yırtan kurşunlar, karanlıkla gelen çığlıklar ve kaybedilen bir anne… O gece Güneş battı. Ve yerini Gece aldı. Şimdi adı başka, yüzü başka… Ama içinde hâlâ ışığını arayan bir çocuk var.

Onlar sadece bir tim değildi... Sınırların ötesine yemin etmiş, suskunluğun ortasında savaşmış bir direnişin adıydılar. Kurşunla çizilmiş kaderlerin, kanla mühürlenmiş sadakatlerin, sessiz ama derin yankılar taşıyan emirlerin izinde yürüdüler. Emir komuta zincirinde bir halka kırıldığında, yara orduda değil; milletin yüreğinde açılırdı. Ve o halka tamamen koptuğunda, kırılan zincir değil tarih olurdu. O gün... zincirin içinden bir halka düştü. Sarsılan sadece görev bilinci değildi. Çatırdayan, güvenin kendisiydi. Kurşun hedefi bulmuş... ama ihanet önce vicdanı vurmuştu. Bazı kurşunlar vardır ki, bedeni değil, ruhu delip geçer. Ve içeriden kırılan bir güven, tüm bir ülkenin kaderini yerle bir edebilir. "Kalbindeki vatan sevdasını bayrak gibi taşıyan, adı bilinmeyen askerlerden bir parçadır bu hikâye; yüreğinde korkudan çok inanç taşıyan isimsiz kahramanların hikayelerine adanmıştır. Bu satırlar belki kurmaca, belki bir hayal... ama hissettirdikleri, gerçek bir mücadele kadar ağır ve onurludur. Kalbindeki Vatan sevdası, dünyanın en kırılmaz çeliğinden daha güçlü olan her kese..." Uyarı: "Eserde yer yer, askerî yaşamın insanî yanlarını ve tim içi bağları yansıtmak adına mizahi ve hafif sahnelere de yer verilmiştir. Bu sahneler hiçbir şekilde kurum kültürüne saygısızlık amacı taşımamaktadır."

Küçük yaşlarda ailesini kaybeden Cristiana Clark, amcasıyla yaşamaya başlar. Amcasından şiddet ve psikolojik baskı gören Cristiana, bir ejderhayla bağ kurduktan sonra kayıplara karışır ama sadece en yakın arkadaşı -Tasha- onun nerede olduğunu biliyordur. On bir yıl sonra her zamanki gibi en yakın arkadaşı mektup gönderir ama bu sefer mektup farklıdır. Bu mektupta Tasha, Cristiana`dan yardım ister. Cristiana, hem en yakın arkadaşının yanında olmak için, hem de yıllar önce verdiği sözü tutmak için kendi cehennemine, yani doğduğu adaya geri döner...

“Bazen en karanlık gecede bile bir yıldız parlar… Ve bazen o yıldız, bir insanın gözleridir.” Bade, geçmişinden kaçarken sakin görünen bir hayata sığınır. Ancak karşısına çıkan gizemli bir adam, Bora, hayatın ona bambaşka bir sınav hazırladığını gösterir. Sessiz sözler, yarım kalan bakışlar ve saklanan sırlar… Her şey, görünmeyen bir el tarafından bir araya getirilmiş gibidir. Kimi aşklar fırtınalıdır, kimi de sessizce filizlenir. Ama bazıları vardır ki, insanın kaderini değiştirir. Yıldızlar kayar, insanlar değişir. Ama umut hep bir yerlerde yanmaya devam eder.

"En sevdiğin çiçek ne peki?" Hiç düşünmeden cevapladım: "Lavinia Çiçeği." "Anlamını biliyor musun?" Kafa salladım. Lavinia, ölümün çiçeğiydi. Güzelliği için seven çoktu. Ama ben… anlamını öğrendiğimde sevdim onu. O, Gölge Timi’nin içindeki iki kadından biriydi. Ama karanlıkta en çok o fark edilirdi. Gözleriyle karar verir, kurşunlarıyla mühürlerdi. Geçmişinden kaçmıyor, onunla savaşıyordu. Dişi Kurt — Karşısına geçmeye cesaretin var mı?

Yıllar önce "BARUT TİMİ " kurulurken babasının masasındaki dosyada alaz üst teğmenin fotoğrafını görüp aşık olur bir yıl sonra babasının tüm itirazlarına rağmen askeri üniversiteye katılıp bitirir daha sonra ilk aşkı için barut timine katılır ..!

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri`nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir`in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Yüzbaşı Kuzey BAYROVA. Namı diğer Fırtına. Korkusuz komutan. Vatanı için her şeyi göze alırken bir çift yeşil gözün her şeyi darmaduman edip ilk önceliği olması ise kaderin cilvesiydi. İSİMSİZ KAHRAMANLAR bütün acısı, vahşeti, göz yaşı ve aşkı ile burada. Sizde onların hayatına eşlik etmeye ne dersiniz? Çünkü ölmek gibi bir şeyde bile o, fazlasıyla güzeldi. İsimsiz Kahramanlar

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

*askeri kurgu* Hayatın her anında toz pembeliğin içinde bulunan, yalanlar ve yılanlar. Suçlamalar ve iftiralar. Bir timsahın gözyaşı kadar sahte bir hayat yaşadığından bir haber olmayan Masal, hayatın gerçekleri ile tokat gibi yüzleştiğinde hayatının bir noktasını yıllardır beynin içinde yaşayan diğer benliğinin devir alacağından bihaberdir. Katil benliği. İkinci bir yaşam şansı yakalayan Masal, bu yolda onu büyük yıkıma uğratan Yüzbaşından her ne kadar kaçmaya çalışsa da hayat kaybolduğu okyanusta yön göstermeye pek istekli değildir. $ Annesi yüzünden hafızasını kaybetmek zorunda kalan Masal hiç tanımadığı birinin hayatı yaşamak zorunda kalır, kurduğu örgütün üyeleri bile ona ulaşamaz. İçinde hep bir boşluk ve anlamsızlık vardır. Annesinin ona verdiği hat üzeriden kendine sürekli mesaj atar ancak birşeyler ters gider. Mesaj attığı kişi kendi olduğu halde yanıt başka bir yerden gelmektedir bu duruma anlam veremese de konuşmayı sürdürmek için elinden geleni yapmaktadır. Masal: Bugün alt komşunun kızı balkonda dedikodu yaparken kafasına kedim düştü... Masal: Çok şükür kedime birşey olmadı Masal: Ama kız dengesini kaybedip düştü. Tek arkadaşım: Yanlış numaraya mesaj attınız herhalde diyeceğim ama kendi kendime mesaj göndermişim gibi gözüküyor? ¢ Asker kurgusudur... §

Efe Asteğmenin köylü kızı Nergisi kurtarması üzerine aşık olurlar. İlk başlarda Asteğmen sevmekten korktuğu için gizliden sever zamanla daha çok aşık olup Nergise hislerini açıklar.

"Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir." Küçükken babaannesi yüzünden annesini kaybetmiş, teröristler yüzünden babasını kaybetmiş bir kız çocuğu. Kim bilebilirdi ki büyüyünce asker olacağını ve onların soyunu kurutmaya ant içeceğini. Yeni hayatı ona eski anılarını ve sevdiklerini verdi. Peki ya geri alacak mı? Ben yazmak için hazırım peki ya siz Şeyma ve Yavuz`un hikayesini okumak için hazır mısınız?

2022 yılında, doğu sınır hattında terör olayları giderek artmış, bölgede istihbarat zayıflamış, kritik yollar düşman kontrolüne geçmişti. Bu kaosun içinde bir tim vardı ki adını duyan korkudan geriye bakamazdı: Atmaca Timi. Ve o timin başında bir isim, düşmanın kâbusu, dostun sarsılmaz gücü: Kıdemli Üsteğmen Ekim Karaca. Düşmanları ona "Karayel" derlerdi. Çünkü estiği yerde düşman kalmaz, bastığı topraklarda huzur başlardı. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir yapı yoktu; organize, iyi silahlanmış ve içeriden bilgi sızdıran güçlü bir çete vardı. Ekim, yaşanan küçük bir aksilikle birlikte biriyle tanışır. içinden bir ses onunla son karşılaşması olmadığını söyler. Günler sonra Atmaca Timi kritik bir noktaya sızma görevi alır. Operasyon başarıyla sonuçlanır, düşman mevzisi yok edilir. Fakat dönüş yolunda pusuya düşerler. Ekim, timinin başında ilerlerken kurşunların hedefi olur. Kurşun sesleri kulaklarında çınlarken, kurşunların şiddetiyle yere düşer. Tüm hayatı film şeridi gibi geçerken, boğuk bir ses duyar: "Dayan, ölmek yok!" Bilinç bulanıklığında tek hatırladığı şey, onun hayatını kurtarmaya çalışan adamın gözleridir.

Bütün benliğini vatanına adayan, onun aşkıyla tutuşan bir asker için ay yıldızdan başka sevda olamazdı. Kanının son damlası, bayrağının dalgalanması, son nefesi, milletinin istikbâli için feda edilirdi. Gönüle kor gibi düşen bir yaren bile, şehidin son örtüsüne el bastıran o kutlu yemini bozdurmazdı. Üsteğmen Selçuk Atagün`ün hayatı, kendisini vatan yemini ve sevdası arasında bıraktıracak bir kadınla tanıştığında tamamen değişecekti.

Öylece trafiğe karışan aracın arkasından bakarken bacaklarımın beni taşımayacağını anlamıştım. Taşımasındı. Önemi yoktu. Kendimi dizlerimin üzerinde yere bırakırken de , alnımı soğuk asfalt zemine dayarken de , dişlerimi kırarcasına sıkarken de, aman kimse duymasın aman kimse Hazan güçsüz demesin diye soğuk havaya karışmasına izin vermediğim hıçkırıklarım bedenimi amansız bir sıtma krizine girmişim gibi titretirken de , gözyaşlarım kirpiklerimi ıslatırken de , sevdiğim adam " Yapma Hazan! Öldürme beni yavrum" diye feryat ederken de hiçbir şeyin bir önemi yoktu. Hiçlik bu olmalıydı. Yine de "vatan sağolsun" du. Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

``Seni kurtarırdım.Seninle beraber esir düşeceğimi bilsem bile,öleceğimi bilsem bile seni kurtarırdım...`` Yüzbaşı Duman,henüz on beş yaşındayken babasının vefat etmesi üzerine askeri lojmandan ayrılan Hilal Alakuş ve onunla beraber esir tutulan diğer kişileri kurtarmak için gittiği operasyonda başarılı olamaz ve o da TKT Terör Örgütü tarafından Suriye`de bir dağda esir alınır. Hilal Alakuş`un iki seçeneği vardı; ya karşısındaki adamın yıllar önceki Zifiri`si olduğunu öğrenip,Türk askerlerinin planına sadık kalarak Yüzbaşı Duman`ı ve kendisi de dahil herkesi kurtaracaktı,ya da ölümün soğukluğuna teslim olup esir tutulmaya göz yumacaktı... ZİFİRİ VE BADEM GÖZLÜ BİR ŞEHİT KIZI...

"Bazı savaşlar, kurşunlarla değil, kalple kazanılır." İç disiplin mi, kalp mi? Komutan emirleri mi, yoksa göz temasıyla söylenen suskun cümleler mi daha güçlüdür? Ateş Hattında, görevle aşkın çarpıştığı, duyguların sessizlikte konuştuğu, güçlü bir kadının iç çatışmalarıyla örülü sarsıcı bir hikâye.

"Bazı kazalar sadece arabaları değil... kalpleri de çarpıştırır." Işıl Aydemir, hemşirelik son sınıf öğrencisi. Hayatı, dersler, ailesi ve staj arasında sıkışıp kalmışken; bir sabah yaptığı küçük bir otopark kazasıyla değişmeye başlar. Çünkü karşısındaki adam sadece sinir bozucu derecede karizmatik değil, aynı zamanda geçmişi sırlarla dolu bir yabancıdır: Deniz Alp Bolatlı. Kimi insanlar bir ömre sığmaz... Kimi bakışlar bir an`a saplanıp kalır. Işıl, onunla tanıştığı gün, kaderine bilmeden dokundu. Ama her kalp, sevmeyi kaldıramaz. Ve bazı adamlar... geride sadece iz bırakır. Geçmişin gölgeleriyle bugünün kalp atışları arasında sıkışmış bir aşk hikâyesine hazır mısın? Işıl ve Deniz Alp`in hikâyesi seni içine çekecek. Bir kaza ile başlayan bu yolculuk, belki de hayatlarının en gerçek çarpışması olacak.

Aşkın en tehlikeli hali... Kurşunların arasında yaşanandır. "Kurşunlar ve Kalp Atışları", yürek burkan bir savaşın ortasında filizlenen, ateşin ve inadın harmanladığı bir aşk hikâyesi… Tunç, görev aşkıyla yanıp tutuşan disiplinli bir Türk askeri. Umay ise cesur, inatçı ve savaşın gerçeğini dünyaya duyurmaya çalışan bir savaş muhabiri. İlk karşılaşmaları bir çatışma sırasında, ilk bakışmaları ise kalp atışlarının kurşun sesine karıştığı o anda başlar. Zıt kutuplar gibi çarpışsalar da, aralarındaki bağ her geçen gün güçlenir. Ancak ne aşk kolaydır bu topraklarda, ne de düşman sessizdir. Umay’ın cesaretiyle, Tunç’un sadakati arasında büyüyen bu aşk; ihanet, kayıp, acı ve umutla sınanacaktır. Peki, aşk her yarayı sarabilir mi? "Kurşunlar ve Kalp Atışları", gözyaşlarıyla yoğrulmuş, kalp atışlarını hızlandıran, tutku dolu bir savaş ve aşk romanı. Her satırında ateş var. Her cümlesinde umut. Ve her kelimesinde iki yüreğin çarpışması...

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endiş hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"

" Dikişlerinde sorun yok. " Ulaş yarasına baktı. Leyla sırıtıp makasla gazlı bezi tuttu. " Korkmuyor musun? " Ulaş kafa salladı " Neden korkayım? " " Ne bileyim sizin tim iğne görünce ayılıp bayılıyor da. " Ulaş hafif sırıttı " O da bizimkilerin ayıbı. "

❗Bu kitabın bütün hakları gizlidir.Harici bir olası durumda yasal işlem başlatılacaktır❗ Kitap kapağı tasarımı:@meloooonuzzz💓 Kehanet hiç beklemediğin anda kapıyı bile çalmadan girer hayatına.Seni karanlığına hapsedip kendi ışığını yaratmayı öğretir sana Gizli bir göreve giden Ahsen görev esnasında tanıştığı sıradan bir insan olduğunu zannettiği Umut hakkında kendisini çok yakından ilgilendiren gerçekleri öğrenir. Bir yandan Cankut Şanlıyla mücadele ederken bir yardan hayatına yeni giren bu yabancıyı çözmeye çalışır Ancak çözdükten sonrada bir şeyler yolunda gitmemeye devam eder Geçmişini silmek,unutmak isteyen Ahsen her adımında geçmişinin gölgesini hisseder. Geçmişi kan olan insanlar kalbinin mahkumudur. Kehanet hatalarının arasındadır.Bunu iyi yönlendirmekse senin elinde Kim bilir belki senin kehanetinde bu satırlarda gizlidir..

Ailesinden şiddet gören rüya,bir gün askeriyeye sığınır ve hayatı değişir...