“Eğer bir kalbim olsaydı… onu sana verirdim.” Raven, Kalpsiz Cadılar Klanı’nın varisi. Duygular yasak, sevgi zayıflık, aşk, imkânsız. Çünkü o, doğduğu anda kalbi bedenden alınan lanetli bir soyun mirasçısı. Gücünü duygusuzluğundan alan, gözyaşı dökmeyen, sevgiye yer olmayan bir dünyanın parçası. Klanın kaderini taşıyan Raven, ilk kez köyünün sınırlarını aşıp bağ kurmak üzere yola çıktığında karşısına çıkan tek şey bir erkek değil, geçmişiyle yüzleştiği karanlık bir sır ve içinden çıkamayacağı kadar tutkulu bir aşktır. Aaron… Kaderinin en tehlikeli ve en unutulmaz parçası. Raven, kendi türünün ona ihanet ettiğini öğrenir. Şimdi yapması gereken tek şey tüm cadılara hükmeden Yüce Cadı’yı devirmek ve onun yerine geçmektir. Gölgeyle mühürlenmiş topraklarda, büyüyle çizilmiş sınırların, karanlık ormanların, kutsal kanların ve susturulmuş kalplerin arasında; bir cadının kaderi, bir adamın sevgisiyle sınanacak. Köyler yanarken, inançlar yıkılırken ve cadı avcılarının nefesi ensesindeyken… Raven ya kalpsizliği seçerek annesinin kızı olacak. Ya da kalbini ona verecek. "Büyüyle doğdu. Aşkla uyanacak. Ve dünya, onların karanlıkla kutsanmış hikâyesini fısıldayacak."

Av oyunlarını bilir misiniz? Hani bir ormana hayvanları salarlar, en hızlı avcıyı bulabilmek için. Avcılar için bir zevk ve güç gösterisi olan bu oyun, hayvanlar için özgür olabilmek için bir umuttu. Şansları varsa avlanmazlardı, zaten şansızlarsa çoktan avlanmışlardır. İşte o ormanı Dünya, avları da biz evlenmemiş bakire kızlar olarak düşünün. Peki ya avcılar neydi? Onlar erkekler değildi, seri katiller hiç değildi. Onlar bu dünyadan değillerdi. Asırlar önce atalarımız gökyüzünün tüm sırlarını açığa çıkarmak için savaşırlarken ve yeni bir dünya arayışına girerlerken bu dünyamızın sonu oldu. Keşfedilen her gezegende yeni bir hayat aradılar ve hep şu soruyu sordular; Başka canlılar var mı? Evet, vardı. Fakat biz onları bulmadık onlar bizi buldu.

İnsanlar ve yaratıklar aynı akademiye gitseydi ne mi olurdu? Ya bu akademi`de insanları avlayan bir katil varsa? Varolan kuralları yıkabilecekler miydi? Şşş..Asla çığlık atma. Bu en önemli birinci kural. Tüm hakları saklıdır.

Askeri kurgudur.. Kod adı: çakı... Herşeyini vatanına adamış bir asker... Kimsesi olmayan yalnızca bir kız kardeşi olan ,vatan sevdalısı,yiğit ,mert bir asker ... Kız kardeşinin teröristler tarafından vahşice katledilmesi üzerine ,tek başına savaştığı dev mücadelenin öyküsü ... Kimsesi olmayan biri neler yapabilir? Canını yaktığınız biri nasıl bir canavara dönüşebilir? İşte bunun öyküsü ... Keyifli okumalar ...

Bu hayatta ya Avsındır ya da Avcı... Sarya Gece Avedyan daha 18 yaşındayken tanışmıştı insanların karanlık yüzüyle. Bir gece mutlu ailesi dağılmış geriye ise bir enkaz kalmıştı. Doğup, büyüdüğü evini beklemediği bir anda terk etmek zorunda kalırken bir gün geriye dönüp ardında bıraktığı yıkımın sebeplerini bulmaya ant içmişti... Gerçekleri öğrenmek uğrana tüm dünyayı yakacak kadar asi bir başkomiser, gözü kara bir baş savcı ve etraflarını saran karanlığın hapsolduğu hayatlar... Cânbâz koyu bir siyaha bürünmüş geçmişi aydınlatıp gerçekleri herkesin önüne serebilecek mi? Yoksa Av olup o da sahip olduğu cılız ışığı kaybederek karanlığa mı hapsolacak?... ****** "Evine hoşgeldin Cânbâz*. Umarım bundan sonra yaşayacağın her şey bu lanetli mahalleye tekrar adım attığına değer."

`Kalbini istiyorum`dedi.Hepsi bu kadardı.Yalnızca Senin kalbini istiyorum...

Tek başına kaderin ona çizdiği yola baş kaldırıp direnmiş, korkaklığını bir gece vakti eline aldığı okla ayaklarının altında çiğnemiş kadın için hayat bitmişti. O kim miydi? Sihir Börfa, amaçsızca katledilen ailesinin kanı üzerine geçmişte bir yemin bırakıp ondan ailesini alan aslanın peşine düştü. O öylesine bir aslan mıydı ki tek bir ok darbesiyle yaralansın? Yaşayan her canlı gibi miydi ki tek bir kurşun onu öldürmeye yetebilsin? O Alpâr sürü lideri Barz`ı. Tehlikeli fısıltı. Dili olanlar ismine dilsiz, kulakları olanlar adımlarına sağırdı. İzini süren kadın onunla başemezdi. ”Ya avcı olup onu avlayacaksın, ya da teslim olup onun seni avlamasına izin vereceksin. Unutma avcı o acımayı sevmez.

Zihnin bir sis çemberi. "Ve sen bir sis çemberinin içindesin Sis." Bazıları o sislerin ardında bile görür gerçeğini, ama sen asla göremezsin. Çünkü görmeni istemeyen çok kişi var, her birinin geçmişinde isimleri gizli. Yüzleri vardır ama sen tanıyamazsın onları. Ve şimdi işlediğin suç için biri davet edildi. Onu Sıhve`de yaşayan her canlı bilir. Ama kimse cesaret edipte ismini dile getiremez. O yalnızca korkuyu hissettir. Adımlarının sesi kulaklarına değindiğinde süs ve yalnızca fısılda. Unuttuğun o ismin harflerini birleştir. Bilmelisin ki korkular en çok sessizliği sever. Şimdi o korku yalnızca bir kişiye ait olacak. Seçilen olma, izin verme o seni seçmesin. Eğer seçilen sen olursan. Kural basit. ”Ya kaç ya ertele.” Aşk hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı. Seri hâlindedir.

Grace ailesiyle beraber tehlikeli bir dünyanın içinde yaşarken işler hiç ummadığı şekilde karmaşık bir hal alacaktır. Vampirlerin hüküm sürdüğü bu dünyada tek rolü bir av olmaktı. Grace en iyi bildiği şeyi yapıp avcıya karşı direnmedi. Kendini karanlığın soğuk kollarına teslim etmeye dünden hazırdı. Bu teslimiyetin kurtuluşa ermesi için bütün iplerden kurtulmanız ve bazen düşmanınıza bile sırtınızı yaslamanız gerekebilir. " Ölümün bu kadar soğuk olduğunu ona dokununca anlamıştım."

Ulya yanlız bir kızdır iblis avcısı olarak büyük bir yeteneği vardır.

Doğuştan kurt adam olan genç kız. Karanlık geçmişiyle ortaya çıkan gerçekler. Peşinde olan Alfa`lar, vampir`ler ve avcılar. Ortaya çıkan gizem, kararan hayatlar.

YILAN VE BAYKUŞ adlı, "Fabl" türündeki bu yeni yazım, ormandaki boş kalan evleri sahiplenen bir yılanın ve kiracısı baykuşun başından geçenler hakkında.

Amerika Birleşik Devletlerinin Kaliforniya eyaletinde oranın en iyi avcısının tek kızı,tek çocuğu olarak yaşayan 17 yaşındaki Bella lise öğrencisi olmasının dışında babası gibi avcılık yapmaktadır. Bu avcılık genelde polislere yardım amaçları yapılır ve suçlulara karşıdır. Kaliforniya tarafından sevilen Bella aslında başka bir ailenin çocuğuysa? Babası annesininde öldüğü doğumda aslında bebeğinide kaybetmişse ve Bella üveyse. Ön yargılı ve yakın olan abilerle dolu güzel bir gerçek ailem kitabı. Ben yazarken çok eğleniyorum umarım sizde okurken aynı duyguları paylaşırsınız “Avcı:Bella Kai” adındaki ilk ve tek kitaptır

- Evlat? - Neredeyim? - Cinlerin Kutusunda !!... Büyük yeminlerin dudaklarından döküldüğünde neyi feda edersin evlat. Dokumacı kırmızı iplikleri kimin için dokur. Kadere mi yaza durursun ezele mi? Kader Kitabı Günlükleri

Sonunda bütün vampirleri yok edecek o kehanet başlamıştır. Tek ümit seçilmiş kişilerdir. Seçilmiş bir kadın ve bir erkek... Ya başarıp adlarını kadere altın harflerle yazacaklardır o ya da mağlup olup kaderden bütün vampirlerle birlikte silineceklerdir. Onlar kaderin ta kendisidir. Onlar kaderin tek umutlarıdır.

Ailesi gece vakti ıssız bir sokakta kanları emilmis şekilde bulan Ayaz yıldız.

Yıllardır süre gelen Ay Taşını koruma geleneği son dönemde koruyucusunu kaybettiği için devam etmiyordu. Koruyucunun ortalıkta olmaması tüm kabile halkını tedirgin ederken orman kurtulacak mıydı? Peki saraydan kaçıp kabileye sığınan Alice kabile de kendisine yer bulacak mıydı? Aramıza katılırsan neden olmasın? Yazım Yılı:2018 Yayın Tarihi: 25.09.2024

İnsanlar cennete uzak, cehenneme yakındı. Cehennemin Kıyısında yürüyorlardı. Her yalanlarıyla, her günahlarıyla. İnsanlar yer yüzünde şeytandan kaçardı, çünkü bilirdi ki şeytanın ve kötülüğün onlara verebileceği tek ışık ateşin ışığı olurdu. Cehennem yer altındaydı, azaplarla ve günahların bedelini ödemek zorunda olan insanlarla doluydu. İnsanlarda oradan korkuyordu, oradan kaçıyordu. Asıl garip olan ise insanların şeytandan kaçmasına rağmen sığındığının yine şeytan olmasıydı. Yer altı ve yer yüzü birbirine bağlandığında ise herkesin öncelikli korkusu oydu... Bu hikayenin bir gölgesi bir de avcısı vardı. İkisi de Şeytanın hizmetkarıydı, görevlerini yapmadıklarında herkesin korktuğu o ateşe girmiş, cehennem azabını tatmışlardı. Bu acıyı duyan ve hisseden yer yüzünde ki tek insan ise ben olmuştum. Onların yer altında yandığı ateşte, ben yer yüzünde yanıyordum.

Tamamen büyünün hüküm sürdüğü bir gezegen; Uliana. Bu toprakların yöneticisi Lord Xavier, Karina`yı yaptığı bir hatadan dolayı cezalandırması gerekir. Normal şartlarda Karina`nın yaptığı hatanın sonucu infaz olması gerekirken Lord Xavier, Karina`yı bağışlayarak yaşamasına izin verir ama bir şartla; Karina`nın bütün büyüsünü ve güçlerini alıp onu sonsuz fanilikle lanetleyerek. Karina bu hayatı kabullenemez ve Lord`un yaşadığı topraklardan çok uzaklara kaçar; İkinci kıtaya. Kendisine ormanda bir yaşam kurar ve kendisini her şeye karşı eğitir. Bu dünyada gözünü açtığı her bir gün laneti bozarak Lord`dan intikam alacağına ant içer fakat işler pek de planladığı gibi gitmez.

Gösterişli bir balo salonunda çalışan Vincent`ın kendine dair sırları ve son derece kurnaz bir kafası vardır. Ama etrafını sarmış kan emicilerle başa çıkabilecek midir? (komedi, kısmen)

Hepimiz Pamuk Prenses masalını okuduk, peki ya üvey annesinin?

Yarasa 🫀`i M. S. 700`lü yıllar. Anadolu`da çadırlarda yaşayan insanlar bir gece ansızın saldırıya uğrarlar. Yerel halk insan görünümlü canavarlardan kurtulamaz ve canavarlar çocukları kaçırır. Cadılar canavarları durdurmak için çeşitli yollar denese de kimse lanetli olan yarasa kalbini kullanmak istemez. Baş cadı kendisi ve ailesinin lanetlenmesini göze alarak yarasa kalbinden büyü yapar ama büyü istediği gibi gelişmez. Bu daha da karışıklığa sebep olur. Avcılar için yeni bir av ortaya çıkar... Günümüzde hiçbir şeyden haberi olmayan Başak babasını iki ay önce kaybetmiş bu yüzden de köyüne gitmişti. Sınavlarını vermek için mecburen okuduğu şehire geri döndü. Fakat yaşadığı apartmanda çoğu şey değişmişti. Bunlarda kendi ile ilgili gerçekleri ortaya çıkarttı...

"Dilek dilendiğinde mühür kırılacak, Mavi Dünya için Yıkım başlayacak!" Mühür kırılmıştı. İri gövdesi yavaşça ayaklandı. Bedeni yılların getirdiği uyuşukluk ile ağrımıştı. Ve Yıkım bir dileğe tutunarak yeryüzüne adımını atmıştı.

Bundan bir asır önce, şimdilerde nadir insanların sahip olduğu bir güç -büyü-, sağlıklı her insanın içinde bulunan vazgeçilmez bir güçtü. Dünya tek bir kıta halinde ve tüm canlı ırkları barış içindeydi. İnsanlar, doğanın dengesini bozabilecek o karanlık güçten -kara büyüden- uzak duruyordu ki yüzyıllardır süren barış devam etsin. Sonra biri bardak kırar gibi kolayca bu barışa son verdi. Güç isteği gözünü kör etmiş bu insan kara büyü kullanmaktan çekinmemiş, kendi karanlık emelleri için yüzlerce insanın ölümüne neden olmuştu. Dengenin bozulması hızlı olmuştu. Dünya yavaş yavaş karanlığa sürüklenirken insanların asla yok olmayacağını düşündükleri büyüleri de solmaya başlamıştı. Artık dünya karmaşa içindeydi. Karanlık büyü hızla destekçiler elde ederken büyük bir savaşın patlak vermesi çok sürmemişti. Yetmiş yıl süren savaş sonunda kazanan yoktu ve üçe bölünen dünyada yaşamak artık o kadar kolay değildi. Yeni bir savaş kapıya dayanmışken karanlığı yok etmek için çabalayan azınlık bir kesim kazanmak için kumar oynamaya karar verdi. Kana susamış büyücüyü durdurabilecek tek kişiden yardım istediler. Hiçbir büyünün etki etmediği biri. Sayısız insanın kanını taşıyan bir avcı, acımasız bir katil. En önemlisi intikam arayan bir savaşçı.

Bir efsaneye göre yıllar önce dünyalar güzeli bir efendi varmış. Herkes tarafından sevilen bu kadını sevenler olduğu gibi sevmeyenleri olmuş, bu dünyalar güzeli kadın insanlara iyiliği dokunduğu bir günde yeryüzüne kontrolcülerin en kötüsü inmiş. İnsanları iyiliğe yönlediren bu kadın kontrolcülerin işine mani oluyormuş ruhları köle olarak çalıştıran konrtolcüler son zamanları azap edecek ruh bulamıyorlarmış, ve işte hikaye tam bu anda başlıyor. Kehanet... Yeryüzü ikiye bölünmüş ve kötülüğün tohumları tekrar dağıtılmaya başlamış, Efendi`nin soyundan gelenlerin ruhuna el konulmuş ve yeryüzü mühürlenmişti... Ta ki efendilerin en güçlüsü tüm kainatın kontrolcüsü çiçeklerin efendisi adıyla anılan zehirli güzellikteki bir bebek doğana kadar... § "Ama siyaha boyanmış gibi hissediyorum. Saçlarım bile artık kahve değil siyahmış gibi geliyor." Derin bakışları gecenin verdiği ışıkla parlayan gözleri eklenmişti sesizce bana döndü bakmaktan çekinir bir şekilde,"İçinde gökkuşağını açtırmak için neyi bekliyorsun tam olarak?" Hüzünle karışık gülümsedim,"Umudumun yeniden yeşermesini..." Derin bir sesizlik oluştu gözlerinde ardından bana döndü kararlılıkla,"Umudunu yeşertebilir miyim bilmiyorum ama senin için tüm kâinatı karşıma alabilirim." °°° Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması dahilinde hukuki işleme başvuracağını belirtmek isterim