Aşk mı? Yoksa esaret mi? Hayatın en çetin sınavı burada başlıyor. Senin hikayen sona mı yoksa yeni bir başlangıca mı yazıldı?

İki eski sevgili, ayrıldıktan sonra ilk kez; üstelik terk eden tarafın yeniden birleşmek istemesi ile konuşmaya başlamışlardır. Biraz mizah, birazdan çok kötü espri. Hera ve Can`ın hikayesine hoş geldiniz... @Heramera: İflah olmazsın sen. @Heramera: Ulan evimin kapısına gelip beni terk ettiğin taksinin fişini bırakmak ruh hastalığının kaçıncı seviyesi? @Cantoker: Hera, Hera, Hera. @Cantoker: O fişi bıraktım çünkü @Cantoker: İt gibi pişman olduğumu anladığında alnıma çarpman kolay olsun istedim. @Cantoker: Kızın yerine kendimize trip atıyoruz aldığımız tepkiye bak.

Nikah günü terk edilen KARAN KARABEY, bedel ödemek zorunda bırakılan MAHİ…… Yalanlarla çevrilmiş hayatlar…… Bir bedel bir haykırış bir var olma çabası……

Asker & Eski Asker Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" Bir hata her iki hayatında sonu olmuştu . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki. Okumadan bırakmayın

Sessizlik, insanlara göre nedir? Sadece susmak ya da konuşmayıp boşluğa dalmak mıdır? Hayır, öyle değil. Bana göre sessizlik, bir haykırıştır: Ne kadar susmaya çalışsan da, içinde hep bir savaş vereceksindir. Bu savaşta ya yıkılmayı seçeceksin ya da tüm sesleri susturup kendin için bir çiçek bahçesi yaratacaksın. Peki, sen hangisini seçmek isterdin? Bir çiçek bahçesinde gökyüzündeki yıldızları sessizlikle izlemeyi mi, yoksa içindeki sesleri susturmamayı ve kendini zihninde yok olmayı mı? Hikayemiz işte Burada Başlıyor Lora, geçmişin ona yaşattığı acıların altında ezilmiş ancak güçlü durmaya çalışan biriyken, bir gece kaldırımda yanına oturan bir yabancının hayatını değiştirmesine izin verir. Geçmişte yaşayamadığı çocukluğunu, hayatına giren yeni kişiyle birlikte yeniden aramaya koyulurken, sırtındaki geçmişin acıları yıllar sonra yine onun hayatına girer. O, kendi içinde acılarıyla savaşırken, dışarıdan iyi görünmeye çalışıp aynı zamanda çocukluğunu arıyordu. Peki, hangisi daha baskın gelecekti? Geçmişin sırtına bıraktığı yükleri mi, yoksa hayatına yeni giren bir adamla birlikte aradığı çocukluğun neşesi mi?

Açelya arkadaşı ile gece clubüne gider. Ama içkiyi fazla kaçırır ve sarhoş olur sabah ise hiç tanımadığı bir adamla yattığını fark eder, işte açelyanın hayatı o günden sonra tepetaklak olur.

Bazen bir bakış, bir mesaj başlatır her şeyi. Bazen bir ses, sessizliğin orta yerinden geçip kalbe dokunur. Elif… İnancı, hayalleri ve suskunluğuyla örülmüş bir dünyada, yalnızca kelimelere izin veren bir genç kız. Hattâb… Karanlıkla cebelleşen, tutunacak bir dal ararken bir gözün bakışında huzuru arayan bir delikanlı. Birbirlerinden uzak ama birbirlerine çok yakın iki ruhun; gizli mesajlarla, ürkek adımlarla ve derin yaralarla örülü hikâyesi… Bağımlılıkla mücadele eden, geçmişinin enkazını hâlâ omuzlarında taşıyan bir gencin, kendi içine yaptığı yolculukta bir ışığa dönüşen kıza tutunma çabası. Bu hikâye, ne tam anlamıyla bir kavuşma, ne de bir vedadır. Bu hikâye, düşmemek için birbirine tutunan iki yaralı kalbin hikâyesidir.

Bu kitap; içime sığmayanları, kimseye anlatamadıklarımı, “geçer” diyerek sustuklarımı kaleme döküşümün hikâyesi.

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Elif Asaf`ını kaybetmişti, hemde bir uçak kazasıyla. Onun gidişiyle hayatı durdu. Ruhunun rengi siyaha büründü. Fakat yıllar sonra karşısında tekrar kocasını görünce bir rüya sandı. Sımsıkı o rüyaya tutundu. Taki bütün gerçekler omzuna çökerken o rüyadan uyanmak zorunda kaldı.

1970’lerde Ahmet ve Meltem arasında geçen bir lise aşk macerası. Aşk üzerine düşeni fazlasıyla yapmış.. İnsanlığaysa sadece o güzel o muhteşem duyguyu düzgünce yaşamak kalmış...

Bir köyün toprak yollarında, imkânsızlıklarla çevrili bir genç kadının sessiz çığlığı... Hayalleri okula devam etmek, başarılı bir kadın olmak ve özgürce yaşamak olan Seren, hayatını saran zincirlerden kurtulmaya çalışırken, çevresindekiler onu başka bir yolculuğa sürüklüyor. Aile sevgisinden yoksun büyümüş, zorla evlendirilmiş, istemediği halde anne olmaya sürüklenmiş kendi hayatını kurma hakkı elinden alınmış bir kadının mücadelesine tanık olacaksınız. Seren’in gözünden, acılarının ve çaresizliğin ortasında bile umut dolu bir mücadeleye şahit olurken, bir kadının hayatta kalma azminin nelere kadir olduğunu anlayacaksınız. Her satırında, yaşadığı dünyadan kaçmaya çalışan Seren’in iç sesi ve güçlü hayalleri, onu bilmediği bir şehirde yeni bir hayat kurmaya zorlayacak. Seren’in hayatta kalma mücadelesi, hayallerini koruma savaşı ve içindeki gücü keşfetme yolculuğu hayatta umut etmekten asla vazgeçmemeyi hatırlatacak.

… normal diye bir şey yoktu. Her an, her yerde bir şeyler değişiyordu. Her adımda, her bakışta bir şeyler kayboluyordu...

Bilinmeyen Numara: Şu patlamış mısırı azıcık yavaş ye kıskanıyorum Yağmur: Sen beni mısırdan mı kıskanıyorsun gerizekalı? Bilinmeyen Numara: Ama çok güzel yiyorsun hele o dudakların... Yağmur: Yuh sapık! Sen kimsin oğlum? Bilinmeyen Numara: Ben yanında o herifin yerine oturması gereken kişiyim ... Başlangıç: 11.12.2020 Bitiş: 03.03.2021 Not: Öylesine başlanmış, istek üzerine biraz daha uzatılmış bir kitaptır. Özensiz yazılmıştır, belki bir ara düzenlenir. ⓒTüm Hakları Patlamış Mısır Kovasında Saklıdır

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Bütün patronların seksi olacağını da kim söyledi? Bazıları uğraştırır, nefret ettirir, bir bakarsın sabrını zorlar, sonra da bir gülümsemesiyle kalbini yumuşatır. Bu patron tam öyle, gıcık ama bir şekilde sevilmeye değer. "Ruhunu sevdiğim kadın olmanı istedim. Ruhuma şahadet okumanı değil." - Kambersizyazar İki kalp, iki sezon, bin türlü his... Bu aşk ne tam huzur, ne de tam fırtına. Ama okumaya değer. Kitap Tasarımı: @irempsd --- Sana "bol bol aşk, kahkaha, drama!" demeyeceğim. Çünkü bazen azı daha etkiler. Bu hikâyede her duygudan bir tutam var. Ne gülmeye doyarsın, ne de hissetmeye... Biraz eğlence, biraz iç sızısı, biraz da sürpriz. Hazırsan, o bir dilim pastayı birlikte yiyelim. Kalanını zaten hikâye halleder. (Tatlı mı tatlı, biraz kırık, çokça içten. (Her şey hayal ürünü. Kalp kırıkları bile.)

Tamam. Öncelikle şunda kesinlikle hemfikir olmamız gerektiği konusunda anlaşalım; Her hikayenin iki yüzü vardır.. Tıpkı bir bozuk paranın "yazı ve tura" dediğimiz tarafları gibi. Bir taraftan diğer tarafın haberi asla olmaz, bu iki hikaye birbirine asla benzemez. Ancak bir şekilde kesişerek birleşinceye ve şekil alıncaya kadar..

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

Yasemin ve Biricik... Aynı gün, aynı hastanede doğan iki kız. Ancak kader, onları birbirlerinin hayatına uzak ama birbirlerinin yerine koyar. Yıllar sonra, Biricik`in babası Kenan, kızının aslında öz çocuğu olmadığını tesadüfen öğrenir. Bu gerçekle sarsılan Kenan, gerçek kızını bulmak için harekete geçer. Araştırmaları onu, kendi halinde, sessiz bir genç kız olan Yasemin`e götürür. Yasemin, ailesine düşkün, içine kapanık ve sevdikleri için kendini arka plana atan biridir. Biricik ise üç abinin ardından gelen, şımarıkça sevilen, prenses gibi büyütülmüş bir genç kız. Onları birbirine bağlayan ise kimliklerini yerle bir eden büyük bir sırdır: Gerçek aileleri başkalarıdır. Biricik, merakla öz ailesini tanımak ve onlarla yeni bir hayata başlamak isterken; Yasemin, sevdiği ailesinden kopmak istemez ve biyolojik bağları kabullenmekte zorlanır. Gerçek bir ailenin ne olduğu, yalnızca kan bağıyla mı yoksa kalpten gelen bağlarla mı kurulduğu sorusu, iki genç kızın hayatını altüst edecektir. ---

Mervan ağa vakit kaybetmeden yatakta uzanan Avşin`in karşısına geçti. "Bacaklarını aç."Avşin, zorda olsa kendini sakinleştirerek, ağlama duygusunu bastırıp bacaklarını araladı. "Mervan ağa eline aldığı erkekliğini okşayarak, sertleşmeye çalışıyordu. Avşin`in kadınlığına bakmak istemesede sertleşmesi için bu gerekliydi. Avşin de kafasını çevirip duvara bakıyordu. Mervan ağa ya bakacak yüzü yoktu, boylu boyunca uzanıp kendini sergilyordu. Mervan Ağa`nın, kadınlığına değdirdiği erkekliğiyle irkilmişti. Bölüm 8(Bekâret+18) Alıntı. (Hikâye`nin konusunu anlamanız için en başından okumanızı tavsiye ederim:)

İnsan bazen sevdiğini bilmeden yaşar...

İnsanın en çok çabaladığı hangi hayat: Yaşamak istediği mi? Yaşatmak istediği mi? ... İnsan, yaşatmak istediği ile yaşar yaşamak istediği ile ,çabalar

Arafta kalmış, attığı her adım boynundaki urganını daha çok sıkmaya başlamıştı. Yalanlar birbirine dolanmış, ayaklarında zehirli bir yalan gibi geziyordu. Sürünüyordu, ruhunda, kalbinde, hayatında. Karşısındaki kadının gülüşü çoğalmaya başlayınca yüzü düşmüş, başını öne eğmişti. Bir ona yeniliyordu zaten, bir ona başı eğiliyordu. Zorundaydı. Onu kaybetmemek için oynadığı oyuna devam etmek zorundaydı. Şehit kanıyla ıslanan topraklarda yetişen çiçekleriz, hepimiz.

Hayatta her hatanın cezası bu dünyada çekilsin isteriz. Her suçlu acısını çeksin, biz de görelim diye ümit ederiz. Maalesef bu bazen olmaz. Bazı hesaplar bu dünyada görülemez. Mahşere kalanlar sizi harika bir polisiyenin içine çekiyor.

Bir Bedel Meselesi