Bazı çocuklar masallarla uyur, bazılarıysa… masalların içinde doğar. Büyünün gölgesinde doğan bir prens… Unutulmuş bir kehanet… Ve kaderin kaçınılmaz yükselişi. Elytharion’un en sessiz gecesinde, bir bebek ağlamadan dünyaya geldi. Ama gök gürledi, toprak titredi ve ölüler mezarlarından doğruldu. Çünkü o yalnızca bir çocuk değildi— O, zamanı mühürleyen kehanetin ta kendisiydi. Lycanuss, büyüsüz bir varis olarak yetiştirildi. Ancak 15. yaş gününde mühürlenen gücü uyanmaya başladığında, gerçeği keşfetmesi kaçınılmaz hale geldi. Onun doğumu, sadece bir tahtın değil, tüm evrenin geleceğini değiştirecek. Lycanuss, varlığından habersiz bir varlık. Üç halkalı bir mühür ensesinde parıldıyor, ama geçmişi bir sır, geleceği ise tehlikenin kendisi. Onun kaderi bir seçim değil, bir uyanış. Ve uyanış başladığında, evrenin dengesi bir daha asla aynı olmayacak. Zaman daralıyor. Kehanet fısıldıyor. Ve Lycanuss, kendi kimliğini hatırlamadan önce… kendi gölgesine karşı yürümek zorunda kalacak. Kader mi, yoksa seçim mi? Gerçek açığa çıktığında, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

Karanlık, küller ve yıkım... Bu düşmüş dünyada, güç yalnızca acımasız olanların elinde…Ve onların en korkulanı, Kieran Blacktorn. Ancak, bir yabancı bu dünyaya adım attığında her şey değişti. Mia Ashford… Yanlış zamanda, yanlış yerde buldu kendini. Ona yabancı olan bu dünya, Kieran için de yabancıyı temsil ediyordu. Masumiyeti ve direnciyle karanlığı delen kıvılcım… Caius, yaptığı bir hatayla bu kıyamet dünyasının dengesini bozmuş, Kieran’ı öfkenin ve intikamın eşiğine sürüklemişti. Ama Kieran’ın aklını asıl karıştıran, bu yabancının kendisiydi. Mia, hem kaybolan insanlığın hem de bir adamın unuttuğu vicdanın son umudu olabilir miydi?

“Kader bizi tekrardan karşılaştırır umarım günışığı” “Artık kader bile bizi tekrardan karşılaştıramaz.”

(+18 unsurlar içerebilir.) Gerçek nedir? Delilik nerede başlar? Ve bir vampir, tanrıların ve hanedanların gölgesinde hâlâ kendi geçmişinden kaçabilir mi? Lodos Altınyay… Ne bir tanrı, ne bir insan. Ne Osmanlı’nın mirasına sadık, ne de Olimpos’un hükmüne boyun eğer. Yüzyıllardır unutulmuş bir lanetin taşıyıcısı olan Lodos, Miralay Çağlayan’ın ortaya çıkışıyla birlikte sadece kendi karanlığıyla değil, antik tanrıların kiniyle ve taht oyunlarının derinlikle kazılmış kökleriyle de yüzleşmek zorunda kalır. Yeraltı krallığı kabarıyor. Kehanetler kanla yazılıyor. Ve hiçbir ölümlü ya da ölümsüz, bu oyunun dışında kalamıyor. Bu, bir kurtuluş hikâyesi değil. Bu, tanrıların titrediği, imparatorlukların sustuğu bir yok oluş çağrısı. Gerçeklikle bağınızı kaybetmeye hazır olun. Çünkü bu hikâyede herkes, en sonunda kendi cehennemine iner. Girmeye cesaret eden herkes, yalnızca kendi canavarını değil, arzularının en çıplak hâlini de bulacak. Ve artık çok geç. Çünkü bir kez tadına varırsan... Hiçlik bile seni doyuramaz. “Lodos Altınyay’ın kaleminden, karanlığa bir adım daha…”

🔞 "Beni, gecenin aya aşık olduğu gibi sevebilirmisin?" diye fısıladadım dudaklarına doğru . Kartal ise gözlerimin en derinine bakarak" Sen benim ay ışığımsın ve ben gece. Ben senle aydınlığım, senle karanlığım ve bırak sevmeyi sen beni sevmesen de bırakmam seni,asla" Cümlesinin noktolayan asıl şey dudaklatının dudaklatımla temas etmesiydi. Pürüssüz dudaklatının dudaklarıma değmesiyle bir kıvılcım koptu. İçimde sanki volkanik patlamalar oluyormuş gibi hissederken onu dudakları çoktan hareker halindeydi. Alt dudağımı emerken elleri belimde yer edinmişti. Dudakları. Nefesim,hislerim,gerçeklerim... Bütün duygularım dudaklarında gibiydi ve kalbimin öyle bir atmasına sebep oluyordu ki onu son nefesime kadar öpebilirdim. Dudaklarıyla alt dudağımı emdi,ardından dilini dudaklarımın üzerinde gezdirdi. Sonra yeniden öptü beni, sakindi ama belime doladığı kollatı beni kendisine öyle bir yaslıyordu ki sakinliğinin birmek üzere olduğunu hissediyordum. Ellerim yanaklarından boynuna,boynundan saçlarına ikerlediğinde parmaklarımla saçlarını okşadım ardından çekiştirerek dudaklarına nefesimi verdim. Kartal da aynı şeyi yaptığında bu kez öpüşü sertleşti ve ellerini belimde gezdirmeye başladı. Parmaklarını sırtımdan içeriye ,çıplak tenime sürtmeye başladığında soğuktan ürperdim ve kendimi ona daha fazla yasladım. Hem ateş hem buz. Hissettiğim tam olarak buydu. Müze de gördüğü kıza Tek Bakış ta aşık olan yer altı mafyası Kartal Aka, 2 yıl boyunca Balım`ı takip edip daha sonrasında kaçırır ve onu evin de tutsak eder (eğer 365 flimini beğendiyseniz bu kitaba da aşık olucaksınızz)

Bir doktor ve katilin hikayesi... "Sadra..." Elindeki küçük neşteri sol elinin parmakları ile çevirerek etrafta yavaş adımlarla dolanıyordu ve bakışlarını elindeki neşterden hiç çekmiyordu. Aniden olduğu yerde durdu ve bana bakmaya başladı. "Sadra ne demek biliyorsun, değil mi?" Hızlıca, biraz da adrenalinin verdiği hızla başımı aşağı yukarı salladım. Bakışlarını bir kaç saniyeliğine bana çevirdi. Bakışlarını tekrar benden çektiğinde elindeki neşteri çevirmeye devam etti. "Sadra... Asalet demek" Bana bakmadan söyledikleri ile şaşırmıştım çünkü ismimin anlamını çok az kişi biliyordu ve bu devirde neredeyse hiç kullanılmazdı. Elindeki neşteri çevirmeye devam ederken gözlerindeki nefret beni buldu. Gözleri gözlerimdeydi. Zaten yüzündeki maskeden dolayı sadece gözlerini görüyordum. Yemyeşil, koyu yeşil gözleri vardı ve az ışıklı bir ortamda olmamıza rağmen gözlerinin rengi çok belliydi. Bir anlık cesaretle, "Ne istiyorsun?" Diye sordum. Bu sefer elindeki neşteri hızla bana doğru fırlattı. Ellerimi hızlıca başıma koyarak başımı eğdim aynı zamanda da başımı başka tarafa çevirmiştim. "Bunun cevabını zaten biliyorsun!" Ellerim başımı koruduğu, kollarım gözümün önüne geldiği için hareketlerini ve gözlerini göremiyordum. Öfkeli sesi beni iliklerime kadar titretmişti ama hayır, benden ne istediğini bilmiyordum. •Bir doktor ve bir katilin hayatı ne kadar normal olabiliyorsa kitap o derece normaldir. •Sadra isimli yazılan ilk ve tek kurgudur. Çalınması durumunda gereken yerler baş vurulmaktan çekinilmeyecektir. •Kitabıma bir şans vermenizi tavsiye ederim. Yazılma tarihi: 19/06/2024 Paylaşılma tarihi: 01/01/2025 (Wattpad`de de mevcuttur.) İyi günler dilerim🍂🍁🤎

Hesabım öteki yerde kapandığında buradana devamm Apartmandaki, gürültü için üst komşunuza yazarsınız fakat yanlış numara.

"Benimle evleneceksin, Liya Delfin." Dediğinde başka çarem olmadığını o an tekrar anladım. "Temas yok." "Temas yok."

Nasıl tanıştıkları dahi bilinmeyen bir çiftimiz:) Bu hikayede +18 , küfür , argo herşey vardır Bu hikayede +18 (cinsellik,çıplaklık,dark romace) ayrıntılı bir şekilde anlatılmıştır Helin💓yankı Burak💓ezgi

Hikayede +18 detaylıdır

Nerde olduğumu bilmeden sadece durmaksızın kaçıyordum .. - “ Beni bırakıp nereye gidiyorsun küçük kızım “ - “ Sen geceden ve diğer bütün renklerden daha güzelsin “ - “ Seni bir kez bıraktım bir daha asla olmayacak “

Karanlık ya bizi yakalar bırakmazdı ya da istemez dışlardı. Beni yakaladı, beni bırakmadı beni tutup gitmemi engelledi beni kölesi yaptı ben ise ona boyun eğdim. Karanlığın Afetini alma hikayesine hoş geldiniz.

Ben buraya ne zaman gelmiştim? Ne zamandır buradaydım!? En son... en son...? En son ne? En son yok! Hiç bir şey yok! Ben... ben kimdim? Nefes al... tut, ve geri verme. Tut ve asla geri verme. Nefesinle beraber düşüncelerini`de tut. Gözlerini kapat... kapat ve asla geri açma. Göz kapakların`la beraber düşüncelerini`de kapa. Çığlık at... çığlık at ve asla durma. Öyle bir çığlık at ki, çığlığın her saniye seni delirmeye bir adım daha yaklaştıran düşüncelerini`de yutsun. Kafamın içinde çok büyük savaşlar dönüyordu ve ben... ben burada delirmemek uğruna düşüncelerim ile savaş veriyordum. Benim en büyük savaşım kafamın içindeki düşüncelerim ile benim aramdaydı ve bu savaşın sonucu ise... bu savaşın sonucu ise düşüncelerimin arasında bir yerlerde saklıydı. Öyle olmalıydı. (BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİLER VE OLAYLAR TAMAMIYLA HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HER AYRINTISIYLA KURGUDAN İBARETTİR.)

Gece, karanlık sırların ve tutkunun hüküm sürdüğü bir alem. Lyra, geçmişin acı izleriyle örülü hayatında, şehrin gölgelerinde hüküm süren acımasız ve çekici Silas’ın tehlikeli cazibesine kapılır. Fakat her tutkunun ardında saklanan sırlar vardır. Aşk, nefret ve güç savaşları arasında, geçmişin karanlık izleri bugünün kaderini belirlerken, Lyra’nın yapacağı seçimler her şeyi değiştirecek.

Yüzyıllardır devam eden bir savaş... Belki de en sevdiklerimizi kaybettiğimiz bir kader. Hayat çoğu zaman adil değildi. Hani şey gibi, mesela bir yılan ile bir balığı ağaca tırmandırmak... Bizim durumumuz da böyleydi. Ben Efsun Güneş ve bu, benim hikayem.

Türk Mafya Lideri Harun Cihan Aktan ile Cumhuriyet Savcısı Firuze Aldinç... Bir aile meselesi ile yolları kesişen iki insanın hikayesi, Cihan Mavisi.

"Bütün kızları alın" ~~~~~~ "OSAMU!"~ ~~~~~~ Acı ile yere çakıldım. ~~~~~~ "Sen benden başkasına ait olmazsın. Sadece bana aitsin" dedi kolumu sertçe tutarken, sinsice sırıttım "Emin misin?" dedim , o da aynı şekilde sırıttı "Eminim" dediği gibi kolunu ters çevirdim ve diz çöktürdüm "Bana asla sahip olamazsın, her ne kadar burada üst bir makamda olursan ol , umrumda değil Sakusa Kiyoomi" ~~~~~~ "Seni en başından beri kandırıyordu ama sen bunu göremiyecek kadar saftın güzelim" ~~~~~~ Bu lisede ne olduğu belli değil. Sizde bu gizeme katılmak ister misiniz? :)

Karanlık gölgeler tarafından esir alınmış bir vaziyetteyseniz ve bu gücü bir gün kontrol edememeye başlarsanız, işte o zaman ne olacaktı. Dünya bir kaosla mı başbaşa kalacaktı yoksa Işıkların arasından yeni bir umut mu doğacaktı... Yaklaşın biraz sevgili okurlarım :) Ben kim miyim ? Ben hiç var olmaması gereken bir yaratıkdım.Ben gözlerinde en ufuk bir merhamet kırıntısı bile kalmayan bir caniydim. Ben hüküm sürdüğüm bu kanlı toprakların kralı Elion`dum. Bir lanettim. Bir kaostum. Ben durdurulması gereken karanlıkdım. Ve ben bu romanın kanlı canavarıydım...

Karanlık Zihinlerin Yankıları Bu kitap, insan zihninin en karanlık ve gizemli köşelerine yapılan bir yolculuğun şiirsel anlatısıdır. Her mısra, distopik bir dünyanın izlerini taşırken, okuyucuyu kaotik düşünceler, kırık umutlar ve içsel çatışmalarla yüzleştirir. Zamanın bulanıklaştığı, gerçeklik ile hayalin birbirine karıştığı bu evrende, yalnızca sesler vardır. "Kafamın İçindeki Sesler," modern dünyaya ve insanın içsel parçalanmışlığına bir ayna tutar. İnsanların, makinelerin ve kaybolmuş uygarlıkların arasında sıkışıp kalmış ruhların yankıları, şiirlerin her satırında hissedilir. Her şiir, bir parça karanlık, bir parça acı, ve biraz da umut taşır; zira en derin karanlığın içinde bile, bir ışık zerresi olabilir. Bu kitap, kasvetli atmosferi ve duygusal yoğunluğuyla, distopik edebiyatın şiirsel bir yansımasıdır. Sesler her daim var, ve dinleyecek olanlar için bu sayfalarda yankılanıyor.

⚠️Şiddet, küfür, argo vb.(belki smut olabilir karar vermedim) içerebilir, rahatsız olanlar okumasın lütfen. Kitaptaki yer, zaman ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. ⚠️ Babasının isteği üzerine üçüncü kuşaktan kuzeniyle evlenmek zorunda bırakılan Lilith, düğün günü saraydan kaçar fakat kaçtığı yer düşman olduğu vampir krallığı, Elwis Krallığı`dır. Acımasız prenses, vampir krallığından kaçmak ister ancak onların askerlerinden biri olmaktan başka çaresi yoktur. Kitabımın kapağını yapan @okur.yazarkelebek e teşekkür ederim .

Bir Sage Taylors romanı... “Bazı bağlar özgürlükten daha güçlüdür, bazı geçmişler ise unutulmayacak kadar ağır.” Franco, Gorgona Adası’nın soğuk duvarları arasında karanlık bir hayatın içinde yaşamış sert ama kararlı bir adamdır. Daniella ise, bu acımasız dünyanın ortasına ansızın giren, amacı sadece ailesine ait bir oteli işletmek ve geçmişini geride bırakmaya çalışmak olan masum ve cesur bir kadındır. Ada; yalnızca suçların değil, hakikatin de ortaya çıkacağı bir sahneye dönüşürken, Franco`nun intikamı Daniella ile aralarına görünmez duvarlar örerek düşmanlarını harekete geçirecektir. Peki, geçmişin hayaletlerinden saklanmak mümkün müdür? Yoksa gerçek kurtuluş, kaybettiklerini telafi etme arzusunu geride bırakmaktan mı geçer? Sabıkalı: Aşkın ve adaletin, intikamın ve kurtuluşun karanlıkla kesiştiği bir hikâye. “Çünkü birini içine çekmeye çalışan karanlık, diğerinin tüm dünyasıydı.”

Beş yıl süren mutlu bir evlilik ve bu evliliğin meyvesi güzeller güzeli bir kız... Dila`nın hayatının özeti aslında bunlardı. Eşi ve kızı ile kurduğu küçük dünyasında mutluydu fakat hayatına nasıl girdiğini anlamadığı siyah saçlı şeytan ile küçük dünyası alaşağı olacaktı. Tüm hakları saklıdır.

Ay çocuğu diyorlardı ona. beyaz teni simsiyah saçları vardı. Gece kadar karanlık gözleri ışıl ışıldı. İsmini taşıyordu. Ama içi? içi de bir ay kadar beyaz mıydı? O kirlenmişti, günaha batmıştı.

Attığı her adımla büyülenen Merih kafasını kaldırıp uzunca baktı etrafa. İçerisi sıcak ve nemliydi. Ama güzel kokular geliyordu burnuna. Gölün hemen ardında gördüğü çiçeklerle o güzel kokunun nereden geldiğini anlaması uzun sürmedi. İçerisi yeşillikler ve çiçeklerle kaplıydı. Bir seraya benziyordu. İlerledikçe başta rengarenk olan çiçeklerin ardından kıpkırmızı çiçekler karşılamaya başladı onu. Merih dikkatlice bakmaya çalıştı. Daha önce hiç görmediği bir çiçek türüydü bu çiçekler. Ve gittikçe daha da sıklaşıyor her yeri sarıyordu. Tek kelime dahi etmeyen Alçin nihayet durduğunda Merih de durdu. Doğruca Alçin`in sırtına bakarken Alçin yönünü hafifçe ona doğru döndü. "Korumanı istediğim annem ve kardeşlerim işte bunlar." Merih`in çatık kaşları düzeldi. Yavaşça birkaç adım daha atarak Alçin`in yanına geldiğinde durdu. İçinde bir şeylerin koptuğunu hissederek yutkunurken soru soramadı, hiçbir şey söyleyemedi. Yalnızca şaşkınlıkla bakıyordu. Çünkü tam karşısında duran şey mezarlıktan başka bir şey değildi.

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.