“Dikenler kendini korumak içindir. Bazen de… yanlış insanların girmesini önlerken doğru insanın yaklaşmasına engel olur.” Berlin’den İstanbul’a sürüklenen Neriman, kimseye güvenmeyen, dokunmayan, yaklaşmayan bir kızdır. Ta ki okulun nazik , düşünceli basketbol kaptanı Can, onun yüzündeki çatlakları fark edene kadar. Bir kirpinin kalbi… Dokununca değil, dokunmaktan korkmadığında atmaya başlar.

Çatık kaşları yenilediğim pansumanda dolaşıyordu şimdi. Gözleri alınmış gibi mi bakıyor onun? “Cenk abi aradı Şehmus peşindeymiş.” Bakmadı ama bana. Bir şey söyleyeceğimi anladığı an çevirdiği kafasıyla Hareket eden ellerim havada kalınca, İlk defa kalbimin üstünde böylesine büyük bir ağırlık hissettim. Beni görmezden geldi.

"Her küle dönüşen melodiler bir hikâye anlatır..." Sonbaharın melankolisinde şekillenen bir yolculuk... Hayatın iniş çıkışlarıyla bir araya gelen dört yabancı, kendi hikâyelerini keşfederken, birbirlerinin melodilerine eşlik etmeyi öğreniyor. Doğanın sessizliği, rüzgârın fısıltısı ve kalplerdeki çatışmalar, her adımda yeni bir notaya dönüşüyor. Bu bir dostluk, tutku ve kendini keşfetme hikâyesi. Ancak unutmayın, bazı melodiler sadece dinlenmek için değil, yaşanmak içindir. Kül Melodisi: Duyguların, hayallerin ve sonbahar yapraklarıyla savrulan bir senfoni.

Lidya ailesi ile yeni bir yere taşınarak yeni bir hayata başlarlar fakat Lidya yeni okulunda olan zorba olan Ayaz ile karşı karşıya gelir ve düşman olurlar bu düşmanlıkları sürdükçe hisleride değişir ve bu düşmanlık gittikçe aşka dönüşür.

Sanat galerimin açılışı için son dokunuşları yaparken, Kintsugi sanatını kullandığım vazoya ilgiyle baktım. Lacivert vazodaki sır, geceyi andıran derin bir deniz gibi; çatlaklar ise altınla ışıldıyordu. Her bir kırık bana geçmişin bir anısını fısıldıyordu. Kırık her bir parçayı altın rengiyle onardım. Vazonun üzerinde küçük küçük yıldızlar serpiştirmiştim; kuzey yıldızını andıran, yol gösteren ışıklar. Onlara bakarken içim gururla doluyor. Kırılan vazo mucizevi bir şekilde bir araya geldi. Parçaları belli oluyor ama orada işte, hâlâ güçlü. Bu sanat kalbimde kırgın bir kalbin yeniden doğuşunu hatırlatır gibi çarpıyordu. Altın çizgiler galerinin loş ışıklarıyla parlıyor, küçük yıldızlar zemindeki gölgelerle dans ediyordu. Gözlerim ondan ayrılmıyor. Güzel, öyle değil mi? Kırıldığı için utanmıyor. Aksine, kırıldığı yerlerden ışıldıyor… Tıpkı biz insanlar gibi. Bir eşya parçalanır; kırıklar ortaya çıkar, eksikler görünür. Ama işte tam o noktada Kintsugi ortaya çıkar. Altın, gümüş veya platinle bir araya getirilir parçalar. Parçaların birleştiği yerler, ışığı yansıtan çizgiler gibi parlar; geçmişin yükünü, zamanın acısını ve tekrar doğmanın güzelliğini anlatır. Kintsugi, kırılmışın yeniden doğuşu; tam da bu yüzden, kusursuzlukla değil, kırılganlıkla güzeldir. Her altın çizgi, yaşanmışlık ve sabrın şiirsel bir izidir; her çatlak, bir ruhun hikayesini taşır. Sanat galerisi, sohbetlerin uğultusu ve kadehlerin tok sesleriyle doluydu. Yaklaşan ayak sesleri bana tanıdık bir koku taşıdı: vanilya ve sandal ağacının sıcak karışımı, hafif tütün notalarıyla Kaan’a özgü bir koku. Gözlerimi özlemle birkaç saniyeliğine kapattım, anılar zihnimde film şeridi gibi akarken, kalbim hafifçe hızlandı. Gözlerimi açtığımda, Kaan önümde duruyordu. Galerinin kalabalığı, bir an için tamamen silinmişti. Sanki zaman sadece ikimizin etrafında dönüyordu. “Biliyor musun,” dedi Kaan, sesi fısıldar gibi ama her kelimesi ağır ve anlamlı, “Bu vazo… Kırık parçalarını bir araya getirdiğin o şaheser, senin ellerinden çıktı. Her çatlağı onardın ve ortaya gözle görülür bir masal çıkardın. Bizim masalımız gibi." Sesinin derinliği, gözlerindeki kararlılık beni içine çekti. "Biliyorum, kalbini ve güvenini kırdım. Ama ben hâlâ bize karşı büyük bir umut besliyorum. Bu vazoyu onardığın gibi, biz de kırılan her parçayı birlikte onarabiliriz. Nare… Senin için her şeyi yaparım. Bu zamana kadar da sadece seni korumaya çalıştım." Kalbim hızla atarken, nefesimi topladım ve karşılık verdim. “Boşanmamızı ailem için ertelediğimi biliyorsun. Her şey benim için fazlasıyla zor lütfen daha fazla zorlaştırma Kaan." deyip derin bir nefes aldım. Kaan tedirgin bir şekilde ellerime doğru uzandı. “Bekleyeceğim. Ne kadar sürerse sürsün, her kırık parçamızı birlikte onaracağız. Ve sana ait kalacağım, Nare… Senden asla vazgeçmeyeceğim.” Acının tebessümü dudaklarıma yansırken, bakışlarımı birleşen ellerimizden onun gözlerine doğru çevirdim. "Çaban nafile. Artık her şey için çok geç. Sen... Beni kaybettin Kaan. Eskiden sana hissettiğim huzur, güven, umut... Kalbimde bir parçası bile kalmadı. Seni dünyadaki tüm duyguların en güçlüsüyle seven bir kadını kaybettin." Onu bırakmamdan korkar gibi elimi daha sıkı tuttu. Kalbimde fırtınalar koptu, düşmemek için onun beni tutmasına izin verdim. Belki de son kez yan yana duruyorduk. Çenesini omzuma dayadı ve derin bir nefes aldı. Dışarıdan görenlerin imrendiği aşkın acı verici ateşinde yanıyorduk.

"Geçmişinden kaçamazsın… Hele ki geçmişin seni bulmuşsa" Bir gecede yaşanan saldırı, yalnızca bedende değil, zihinde de derin izler bırakır. Kalabalığın gürültüsü dağılırken geriye tek bir şey kalır: güvenin kırılganlığı. Yanındaki herkes bir anda yabancıya dönüşebilir, her bakışın ardında gizli bir sır saklanabilir. Eflin, `Mia" adıyla gömdüğü geçmişle yüzleşmek zorunda kalırken kendini karanlık bir oyunun içinde bulur. Gerçekle hayalin, dostla düşmanın birbirine karıştığı bu labirentte en yakıcı soru şudur Kime güvenebilirsin? Uyarı:Kitabın bazı bölümlerinde +1& öğeler vardır

Nüket Kozcu, kendi halinde üvey annesinin yaptıklarından hoşnutsuz bir üniversite öğrencisidir. Bir gece bara gider ve tanımadığı bir adamla beraber olur. Ah, yanlış oldu; adamı çok iyi tanıyordur fakat sarhoşluğundan kim olduğunu anlamamıştır. Yakın arkadaşının abisi olduğunu farkettiğindeyse çoktan olayların akışına istemeden de olsa sürüklenmiştir. Nüket Kozcu bu geceyi aklından çıkarmayı planlarken, planları Savaş Akduman`ın planlarına toslar. Savaş Akduman, o gecenin etkisinden kurtulamaz ve Nüket`i beklenmedik bir şekilde kendi dünyasına davet eder. Nüket tarafından aldığı olumsuz yanıtlar ise Savaş`ı durdurmaya yetmeyecektir. Savaş için her şey `Şehvetten` ibarettir, Nüket ise `Aşk` istemektedir. Ya şehvet kazanacaktı, ya da aşk. Arası yok! "Sen satranç oyuncusu gibisin Savaş, hedefi değil hedefe giden yolu seviyorsun." (Nüket Kozcu) "Sen etrafına at gözlüğüyle bakarken birinin de çüş demesi bir zahmet zoruna gitmesin, güzelim." (Savaş Akduman)

“Bazen kendi ışığımızı ve karanlığımızı üretiriz. Bu karanlıksa parlak bir yıldızın ışığını bile söndürebilir." •───•☽⊹✩⊹☾•───• YILDIZINI KORU, geçmişin gölgelerinden kaçamayan cesur bir genç kadının, karanlık geçmiş ve tehlikeli sırlarla dolu yolculuğunu anlatıyor. Helin Yıldız, yalnızca bugünle değil, geçmişinde de taşıdığı ağır yüklerle de yüzleşmek zorundadır. Bir yangın vakasıyla başlayan olaylar, hem onu hem de okuru, düğüm düğüm olmuş bir geçmişe çekiyor. Her adımda yeni bir gerçek ortaya çıkıyor. Bir yangınla başlayan hikâye, derinlere gömülü acıların ve hiç kimsenin bilmediği gerçeklerin ortaya çıkışına uzanıyor. Peki, geçmişin gölgesi, en parlak yıldızın ışığını bile söndürebilir mi? Özellikle suç ve psikolojik gerilim unsurları içeriyor. Bu nedenle 13-14 yaş altındaki okurlar için uygun olmayabilir. Gizem, dram ve gerilim unsurlarını bir arada barındırıyor. Okuyucu hem merak içinde kalacak hem de karakterlerin duygusal yükünü hissedecek. Her yara bir güce,her karanlık bir ışığa dönüşebilir. “Per Aspera Ad Astra” (Zorluklar içinden yıldızlara) Not: Yazılanların hepsi kurgudur. Herhangi bir gerçek yanı yoktur.

Bir erkekle ev arkadaşı olmak mı ? Üniversite son sınıf öğrencisi olan Aylin, kiracı olduğu evden çıkarılınca yeni bir ev arayışına girer. Fakat okula yakın olan tüm evler fazla uçuk fiyatlara ve genelde öğrencilere satılmıyordur. Tam da ev arkadaşlı, uygun kiralı bir ev bulmuşken, ev arkadaşının, Bir kaç gün önce kafede arkadaşları aracılığıyla tanıştığı çocuk olduğunu farkeder Ancak iş işten geçmiştir. Kader mi yoksa planlı mıdır bilinmez, ancak artık ikisi aynı evi paylaşırlar Senaryo hayal ürünüdür, tüm hakları şahsıma aittir Kitabın erkek başrol modelinin Instagram hesabı: @oomeruygur Kendisinin kitaptan haberi var 🫶🏻

Elvin, öz bildiği ailesinde sorunlar yaşayan yine de en büyük abisinin varlığının verdiği huzur ile o ailede yaşamaya devam eder daha ki abisini bir kaza da kaybedene kadar. Elvin Erçil, bu benim hayatım. 05.01.2025

İleride ki yapılan kendi cenaze törenime bakıyordum. Evet yanlış duymadınız kendi cenaze törenim. İşte böyle başlamıştı, 17 yaşında ki Hazal ölmüş, 25 yaşında yeni bir Clara gelmişti dünyaya...

"Maskenin içine senin kimliğini belirten bir kod işleyecek o adam." dedi Köse ama Sara onu dinlemiyordu sanki. Yalnızca karşısındaki duvara bakıyordu. Köse onun ilgisini çeken yazıya baktı. "Korkunç gelecek biliyorum ama bu yazı gerçek kanla yazıldı." Sara ürperdi. "Kimin kanıyla?" "Çok fazla insanın kanı." Bu yazıyı gördüğü ilk anı anımsayarak kısık bir sesle fısıldadı kutsal cümleyi. "Her yüz maske takar." "Bu ne demek?" Köse dudaklarında bir gülümsemeyle ona döndü. "Görmedin mi Sara?" dedi onun saçını okşarken. "Her yüz maske takıyordu."

fikirlerimiz uyuşmuyordu hatta hemfikir olduğumuz konular pek azdı. sürekli didişir, birbirimize meydan okurduk ama farklılıklarımıza karşın, tek bir ortak noktamız vardı. birbirimiz için deli olurduk. yarı texting kaktüs ve lavinia

“Işıkları kim söndürürse, en son o uyur.” Kısacası: Masum bir cana kıyanlar, huzura eremez. Sedef’in hayatı bir annenin ölümüyle alt üst olur. Ama annesinin ölümünün ardındaki sır, düşündüğünden çok daha yakınlarda… Aşık olduğu çocuk, üvey kardeşi, hayatını şekillendiren vapur iskeleleri ve beklenmedik kazalar… Her şey birbiriyle çarpışır. Cinayet, ihanet, aşk ve kayıplarla dolu bu hikayede, Sedef hem karanlığı hem de kalbini çözmek zorundadır. Ve bir soru hep aklınızda olacak: Işıkları gerçekten kim söndürdü? Yarı text tarzındaki mesajlaşmalarla, her sayfa sizi karakterlerin dünyasına daha da yakınlaştıracak. Hazır olun; her an bir sır açığa çıkabilir.

Okurmusunuz Yenibir başlangıç.

Pusulanın dört yönünün tam merkezinde onlar vardı. Geceleri sokaklarda gezinen, kendileri gibileri bulup onlara güçlerini kullanmayı öğretmek üzere gruplarına götüren onlardı. Kamer hayatının çıkmaza girdiğini bildiği bir anda kaderinin kollarında hiç bilmediği bir yere doğru sürüklenir. Gözlerini açtığında kendini bir efsanenin içinde bulur. Onlar Ay’ın Çocukları… Ay’ın Çocukları yıldız yapabilme gücüne sahip kimsesizlerdi.

"Beyaz laleler mi?" "Evet beyaz laleler Bal" Söylediği cümle duraksama sebep olmustu beyaz laleler tesadüfdür diye fazla üstünde durmamıştım fakat Balı da biliyor bu olabilir miydi gerçekten o kisi benim geçmişim olabilir miydi "Sen" dediğimde Kaşlarım benden bağımsız çatılmıştı "Karan Demir Alkın"

"İşte tam şu an da gözüme çarpan Yunan heykelimsi bey benim tüm dünya ile bağlantımı kesti." Arkadaşlar bu bir Şura hikâyesi, gülmek isteyen herkesi bekliyoruz ✨

Sevdiğim birine onu sevdiğimi söyleyemeden ölecek olma düşüncesi beni kapana kısılmış gibi hissettireceğinden hislerimi kendime saklamaz söylerdim. Sanırım o yüzden ağzımdan çıkanları kulağım duyduktan bir süre sonra idrak edebilmiştim. Dur durak bilmeden rezil oluyordum resmen. "Merih ne yaşansın istiyorsun? Heyecandan bayılayım mı kollarında? Çok sevmekten öldü diyecekler sonra hakkımda." Ben söylediklerimin şokuyla bir karış açık ağzımla ona bakarken bu sefer durmadı. Eğilip alt dudağımı iki dudağının arasına alıp içine çekerken bütün vücudum elektrik akımına kapılmış gibi ardı ardına titremeye başladı. Sıcak dudakları heyecandan kuruyan dudaklarımı sırayla içine çeke çeke öperken olayı kavramam uzun sürdüğünden ufacık ısırıp ona karşılık vermem gerektiğini hatırlattı bana. Dudaklarım sözsüz emriyle harekete geçti, üst dudağını onun bana yaptığı gibi dudaklarımın arasına hapsedip öptüm. İstediği karşılığı alan Merih`in dudakları dudaklarımın üzerinde arsız bir gülümsemeyle gerildi. Farkında olmadan kıkırdadım. Sarhoş gibi hissediyordum. Beynimin içinde gri bir sis bulutu vardı ve zevkle beni ele geçirmiş gibiydi. Kasıklarımda toplanan şehveti görmezden gelmek eziyet gibiyken bacaklarımı dizlerimden kırıp kendime doğru çekerek birbirine bastırdım. Hareketimi hisseden Merih ağzımın içine doğru öpüşmemizi kesmeden inledi. Onu deli gibi istediğimin farkına varmış mıydı?

"Mahir 105" 120 yapalım hadi de hadi bakalım beğenecek misiniz 50 olabilecekler mi?! Son Bölüme Bakan İlk İki Bölüme De Baksa Olur Mu Acaba Tatildeyim De Panolara Bakamıyorum İlk Hikayem Olan Kabusum Şiir Deneme İle Karmaşık Yayında Umarım Beğenirsiniz Tek Bir Kitap Olsun Ki Görünme Fazlalaşsın Diye Diğer Kitaplar Oluşturulmadı @nisauthor ve @dunaydanmarsa355 kitap kapağını yapan canım kişi o Medine hanım hem de ücretsiz yaptı sağ olsun isterseniz sizde yaptırabilirsiniz İlk bölümler Güliz Ayla sonra Metin Arolat sonra Kayahan ve Erol Evgin sonra Emre Aydın ardından Sezen Aksu ve Ferdi Tayfur Edip Akbayram şarkıları vardır sıralama buna göre Benlik her zaman doğruyu tutturamaz bazen de Kusura Bakma seni yanlışa itekleye eğitim der o yüzden insan bir dur diyemez neden sorgulayamaz işte bu soruların cevapları akrostiş şiirlerle karainci Benlik Kusura Bakma kitabımın da Galiba tutukluk yaptı benim hikaye 15000 oldu taslakları gidince 10000 kalıyor 6 6 gidiyor olacak mıyım yine aynı sayıda kaldı bakalım kaç gün gidecek bu şekilde / sayemde ay/ki 1 rakam fazla yazmışım Şimdi eski bölümlerin akrostiş lerini paylaşıyorum 5 5 sonra 60 kişi görmüş olan bölümlere döneceğim Wattpadte: karainci_50 idim; 9 yılda, 93.900 okuma almıştı hikayem!... Tabi 200 bölüm vardı...(Şuan kaç olduğunu bilmiyorum ama 16.07.2024`de öyleydi) ( Şu an 1 sene geçti üç ay önce bir yazar canım baktı Şimdi ise can yazar baktı 100 kişi bakmış) Ben takip ettiğim hikayeleri akrostiş yaparak tanıtım yapıyorum Burada 607 2000 de olur ki olacak gibi çünkü hikayem okunmuyor ana sayfada olmadığı süreçte bölüm oldu hâlen dur demedi ama zaten yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam ediyorum sonuçta kelimelerimi kişileri / geri döndüm 61 den devam bakalım onlar 120 olacak mı/ gerçi 607. bölüm olmadı ama 215 oldu İlk bölüm 120 olur mu Herkes, benliğini arar ama bulabilir mi?! Nüfus ettirebilir mi bedenine bakalım görelim!?

​Kaderin cilvesi mi, yoksa intikamın en tatlı tuzağı mı? ​Onun adı, karanlığın en derinine kazınmış bir fısıltıydı. Karan , acımasızlığıyla nam salmış, merhameti sözlüğünden silmiş bir adam. ​lavinia ise, hayatını çalan adamın, yani düşmanının kızıydı. Masumiyeti, tehlikeli bir intikam oyununun ortasına düşmüş, ölüm çiçeği . ​Onları bir araya getiren şey ne aşktı, ne de tesadüf. Yalnızca yıkım vaat eden, kaçınılmaz bir kaderdi. Her dokunuş, yasak bir yemindi. Her bakış, en tehlikeli itiraf. ​Onun kollarında, düşmanının kanlı gölgesinde, Lavinia ait olmadığı bir dünyaya tutsak kaldı. Peki, bu imkânsız aşk, etraflarındaki iki düşman aileyi de ateşe vermeye yeter mi?

Leyla Akata… Annesinin ani kaybıyla sarsılmış, sevdiği adamın ihanetini sırtında bıçak gibi taşıyan, ruhu yorgun ama bakışları hâlâ umut arayan genç bir kadın. Ve tam da hayatın en ağır günlerinde, hiç beklemediği bir anda… Çetin Ediz Karanlı. Yaşça büyük, görmeden hisseden, bakmadan tanıyan, Leyla’ya ilk cümlesinde bile kendi gölgesini unutturan adam. Onun için bu hikâye bir “ilk görüş.” Aralarında kayda değer bir yaş farkı vardır… Ama kalp dediğin yaş hesabı yapmaz. Belki de, bazen kader kocaman bir şakayla başlar… Bir Garfield mesajıyla...

Gerçekleşen bir kehanet son bedenlerine hapsolan reenkarne ruhlar...

İspanya`nın seçkin bir özel lisesinde, hayat Anna için sevgilisi Albert (Basketbol Takım Kaptanı) ve yakın arkadaşlarıyla mükemmeldir. Ancak, yakışıklı ve gizemli yeni öğrenci Alex (Futbol Takım Kaptanı) ve aniden hayatına giren Amy, bu düzeni paramparça eder. Bir partideki ihaneti videoya alan Anna, kendini Amy`nin şantaj ve tehlikeli oyunlarının ortasında bulur. Albert`tan ayrılan Anna, aradığı teselliyi Alex`te bulur, fakat bu yakınlaşma kısa sürede toksik bir tutkuya dönüşür. Koridorlar, Anna, Albert ve Alex arasındaki kıskançlık, ihanet ve yoğun duyguların sahnesi haline gelirken, Anna bu karmaşada ayakta kalmak zorundadır. DİKKAT! Hikayede uygunsuz sahneler vardır. alışkanlıklar mevcuttur. Lütfen bunları örnek almayın hepsi tamamen kurgudur . Gerçek dışı olaylardır. SEVGİLERLE BELLA DENİZ

Rüya, annesi evi terk ettiğinde hayatının ne yönde değişeceğinden pek emin değildi fakat okulunda düşman olduğu çocuk ile kardeş çıkmayı beklediğini de söyleyemezdi. Bir anda hayatına yeni giren iki abisi ve babası ile onu son yaptığıyla okula rezil eden ezeli düşmanı ailesi olmuştu. Okulunda ve evinde karşılaştığı zorluklarla nasıl baş edeceğini bilemeyen Rüya’yı yepyeni bir yol bekliyordu. Tüm bu yeniliklere alışması gerektiğinden bile emin olamayan Rüya’nın hayatının değiştiği yönün nasıl olduğunu görmek için onunla kızıl saçlı bir kara kedinin sırtında yolculuğa çıkmak ister misiniz? Emin olun ki pek bir keyifli olacak. Kızıl Saçlı Kara Kedi’nin yeni bölümleri her cuma akşamı yayımlanacaktır. Eğlence ve samimiyet dolu bir gerçek ailem hikayesi okumak isterseniz bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim. Bol keyifli okumalar kara kedilerim.