Deniz, bir holdingde sekreterlik (asistanlık) görevine başlar. Görevi, üç yakışıklı patronun günlük işlerini düzenlemektir. Ancak bu üç adamın da görünüşlerinin ardında gizledikleri karanlık ve duygusal sırlar vardır: Ege: Gizli ve karanlık bir BDSM dünyasında yaşar. Eren: Geçmişinden silip atamadığı bir aşkın gölgesinde yaşamaktadır. Efe: Cinselliğini toplumdan saklayan, gizli bir hayat sürmektedir. Ege, Deniz’in masum ama güçlü duruşundan etkilenir. Onu, kendi karanlık dünyasına çekmek ister. Başta Ege’ye ve arzularına karşı direnen Deniz, zamanla teslim olmanın verdiği ceza ve haz arasında gidip gelir. Eren ve Efe`yle de zaman içinde dostluk bağları kurar. Onlar hakkında kimsenin bilmediği sırlar öğrenir. Arzular, sırlar, teslimiyet, sadakat ve özgürlük arasındaki sınırları keşfeden çarpıcı bir hikâyeye davetlisiniz. Not: Cinsellik ve şiddet sahneleri içermektedir. +18 için uygundur.

Üşüdüm. Üşümemi sağlayan hava değildi, sevgisizlikti. Ölümüne sevilmeyen bir insanın kalbini hiçbir söz ısıtamazdı. Kalp ısınmazsa hiçbir yer ısınamazdı. Gözümden bir damla yaş aktı yere; çiçeği büyüttü. Sevgisizliğin yağmuru yağdı üstüme; içimdeki çocuğu büyüttü. Sevilmeyi bekleyen her kadın, içindeki çocuğu bilmeden büyütür. Artık insanların ona `yanımda çocuklaşıyorsun` deme gibi bir şansı kalmamıştır. Zaten bunu söyleyen insan büyütmemiş midir, o kişinin içindeki çocuğu sevgisizlikle? *** Ailesinin onu evlatlıktan reddetmesi ile gidecek hiçbir yeri olmayan İl, son çare olarak en yakın arkadaşının evine gider. Orada da sıkıntılar peşini bırakmazken; en yakın arkadaşının yazlığına gitmeyi karar alır. Yeni insanlarla tanışmaya başlar ama bir şeyler ters gidiyordur. Kafasını dinlemek için çıktığı bu yolda, kafası daha da karışmıştır. Unutmayın ki; Dünyanın fazla zamanı yok.

Bu hikaye, intikam, pişmanlık ve geçmişin gölgesinde sıkışmış bir adamın karanlık yolculuğunu anlatıyor. 7 Temmuz 2027`deki kazanın ardından, bir seri katilin içsel dönüşümü, ölümle iç içe geçmiş geçmişi ve intikam duygusuyla şekillenen acı dolu bir hayatı keşfedeceksiniz. Zihnindeki karanlık ve geçmişin yarattığı izlerle mücadele eden baş karakter, her adımında geçmişinden kaçmaya çalışırken daha da derinleşen bir suç geçmişine adım atar. Her cinayet, her kan damlası, onun için bir anlam taşırken, ardında bıraktığı rakamlar (7727) her şeyin bir tesadüf mü, yoksa bir plan mı olduğunu sorgulamasına neden olur. İnsanların acılarını hiçe sayarak yaptığı eylemler, onun içindeki boşluğu, karanlık yanını ne kadar beslediğini gözler önüne serer. İntikamla körleşen bir adamın hikayesini anlatan bu yazı, akıl sağlığını kaybetmiş bir ruhun, acıyı nasıl bir silah olarak kullandığını ve ölümle nasıl yüzleştiğini sorgulayan bir derinlik sunuyor.

Bir futbol kazası, bir hafıza kaybı… ve bir temizlik videosu. Derin, yıllar sonra kampüste karşılaştığı eski arkadaşı Ateş’i hatırlatmak için çabalarını iki kelimeye sığdırıyor: “Sana yazdığım mektuplar.” Ve bir temizlik görevi, TikTok’ta patlayan bir viral videoya dönüşüyor. 1.2 milyon izlenme… Fan hesapları, reklam teklifleri… Ve en büyük sürpriz: Aşk, köpük gibi hafif ama unutulmaz bir hale geliyor. “Yeniden Köpürmek”, kaybolan anılarla yeniden başlayan bir hikâye, sabunlu bir kazayla patlayan ünlülük ve yeniden keşfedilen bir bağın komik ve romantik yolculuğu. “Hayat bazen ciddiyetle değil köpükle gelir ve eğer yanında delilik yapacak biri varsa, o zaman süpürgeyi gitar gibi tutmak bile güzeldir.”

" Günahların rüzgarı olsaydı yeryüzünde hiç kimse kalmazdı. " 🕯️ Emira bilinmeyen bir fantastik dünyada gizemli kapıları aralayrak gizemli sırlara ulaşır. Ondan saklanan ve öğrenilmesi istenmeyen sırları keşfeder. Bu sırlar açığa çıkarken yaşamında onu derinden sarsan bir aşk onu bulur. Ama sandığı şeylerin çok farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Aşk, ihanet ve dostluk... Bu üç kelime onun hayatında büyük bir devrim yaratır. ⚖️🛡️⚖️

Ben Okyanus, büyük bir Yangın`dan çıkmayı başarmış ama Kül`e dönmüş bir Okyanus. Okyanus, boğardı. Boğmalıydı. Kendine zarar vermezdi. Ben Okyanus`tum, öyleyse niye kendi kendimi boğuluyordum? Okyanus, yıllarca yaşadıklarına rağmen büyük bir çaba ile hayatına devam etmiştir. Hayatına gerçek ailesinin girmesi ile yaşadıkları tekrarlarlar. Önüne bir sürü engel çıkacaktır. Okyanus`ta boğulacak mıdır? Yangın`da küle mi dönüşecektir? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!"

Aşk, "eğer" halindeyken yarım kalır.. Birgün senin istediğin gibi davranamazsam "eğer" bırakıp gidebilirsin beni.. "Aşkın, en tehlikeli halidir "Çünkü" "Çünkü" Artık senin istediğin kadar güzel ya da sağlıklı olamağımda da çekip gidebilirsin, ardına bile bakmadan.. Aşk herşeye "rağmen" O olduğu için sevebilmektir sevgiliyi.. Ben aşkın bendeki " Sen halini sevdim Kara Yağız`ım" Seni sen olduğun için sevdim.. Sende yormadan, kırmadan, incitmeden, beni ben olduğum için sevebilir misin?

Ben Aleda Demirsoy, babasının yapamadığını yapıp ihanet uğruna öz annesini öldüren bir kızdım. Ve yine, tüm dünyaya gerçekleri gösterecek o kadındım. Oysa, benim bile gerçekleri görmemi engelleyecek kadar hain ama güzeldi. Herkesin gözünü açmak isterken benimkiler kapanırsa ne yapabilirdim ki?

Xia adında güzeller güzeli bir kız, büyüleyici gözleri ve acımasızlığıyla tanınan bir seri katil... Xia, daha henüz küçükken babasını bir yangın sebebiyle kaybetmiştir. Bu durum onu bir ömür boyu unutmamasına neden olsa da asıl onu sarsan geçmişinde sadece bunu hatırlamasıdır. Günümüzde; annesinin baskıcı, kızını bir prenses gibi, kurallarla büyütmesinden zorla gönderildiği buz pateni kursunda beklenmedik bir mesaj alır. Mesaj, bir seri katildendir. "Yarın son gününün keyfini çıkar, güneşin parıltısı. İntikamım acı olacak." Peki ya bu intikamın sebebi neydi? Xia`nın büyüleyici gözleri ardında saklanan geçmişin yangını, şimdi bir katilin soğuk nefesinde yeniden alevleniyordu.

Azra, parmaklarının arasına sıkıca sıkıştırdığı fotoğrafa dalmıştı. Gözleri, geçmişin soğuk izlerini taşıyan o yüzü incelerken, dudakları titrek bir biçimde aralandı. İçinde biriktirdiği yüzlerce kelime, boğazında düğümlenmişti sanki. Konuşmak istiyor ama kelimeler bir türlü yola çıkamıyordu. Cesareti, derin bir kuyunun dibinde unutulmuş gibiydi. Sonunda boğuk bir fısıltı yankılandı odanın sessizliğinde: “Ba... baba...” Sadece bir kelimeydi söylediği, ama yılların yükünü taşıyordu. İçinde sakladığı korkular, özlemler ve hayal kırıklıklarıyla yoğrulmuş o tek kelime, dudaklarından süzüldü ve zamanı durdurdu sanki. Gözlerinden bir damla yaş süzüldü, ağır ağır ilerleyerek fotoğrafın yüzeyine düştü. O damla, yıllarca saklanan bir gerçeğin itirafı gibiydi. Parmakları çözülürken, fotoğraf elinden kayıp yere düştü. Tam o anda kapı aralandı. Sessizce içeriye giren siluet, karanlıkta belli belirsiz görünüyordu. Azra`nın gözleri, o kişiye kilitlendiğinde, içinde fırtınalar koptu. Gelen adamın bakışlarında öylesine derin bir hayal kırıklığı vardı ki, kelimelere dökülemeyen bir sitemdi bu. Ne bir selam, ne de bir adım... Sadece sessizlik içinde birbirlerine bakakaldılar.

"Bazı yaralar görünmezdir. Ve bazı insanlar… o yaraları fark etmeden sarar." Lara, hayatı milimetrik kurallar ve sessizlikle örülmüş bir dünyada yaşıyor. Disiplinli, titiz, kontrollü. Çünkü bir zamanlar sevilmediğini düşündü ve kendini düzene sakladı. Gülmek yerine susmayı seçti. Kalbinde, kimsenin duyamadığı bir çocuk sesi var: "Biri beni gerçekten görür mü?" Atlas ise her şeyi şakaya vuruyor. Hayat onun için bir oyun sahnesi gibi. Ne kadar gülerse, o kadar az acıyor gibi... Çünkü bir gün ağladığında, kimse elini tutmamıştı. Şimdi ise kimseye acısını göstermiyor. Peki ya kader, bu iki zıt ruhu bir araya getirirse? Biri içindeki çocuğu saklamış, diğeri susturmuşken… Belki de birbirlerinin sesini ilk kez duyacaklar. “Kalbinin en sessiz köşesine sakladığın o ‘sen’… belki bir gün birinin bakışıyla uyanır.”

Sizce gerçekler acıtır mı? Kendi ailesinin katilini aramak isteyen Eflal Demirel için...

Yıllar önce ailesinden koparılan Arya, üvey ailesi ile mutlu mesut yaşıyordu. Ta ki Ares ortaya çıkana kadar. Her şey bir anda olmuştu. Ares`in hayatına dahil olması ile bütün hayatı bir anda değişti. Kendisini çok farklı dünyalarda buldu. Gerçek benliğini buldu. Hayatımdaki amacını buldu.

Asel GÜNEŞ babasının işlerinden dolayı Van`a taşınır ve Alp ile tanışır. Alp geçmişinden kaçamıyordur. Arkadaş olarak konuşurlar ama ikisi de arkadaş olmak istemiyordur. Alp eski yaşadığı olaylar yüzünden kimseye güvenemiyor ve kimseyi sevemiyor. Zamanla eskileri öğrenen Asel neler yaşayacak bakalım. Geçmişinden kurtulamayan Alp ve her şeye rağmen elini bırakmayan Asel...

"Hayaller, gerçekleşmemek üzere kurulan düşlerdir." Ressamlığa ruhunu adamış olan Umut ve onun en büyük yaralarının kanamasıyla başlayan geçmiş savaşı.

ilk kitabım bittikten sonra bölümler gelicek

"Aslında bu hikaye şimdi başlamamıştı. Geçmişte bu hikayenin içindeydi..." Düzenlenecektir.

Her sayfa bir adım daha yaklaştıracak seni, - ya hakikate - ya da felakete Gerçeği bildiğini sanıyorsun ama bu daha başlangıç.... Ben Arya, Arya Arıkan. Geçmişi yaralarla dolu geleceği bilinmezliklerle yazılmış olan kişi...

🕯"Ölülerin hatıraları, yaşayanların kabusudur. Bir ölü, hiç ölmeyenlerin en büyük korkusudur."🕯 Geçmiş... bazıları için bir hatıra, bazıları içinse bir zincir. Onlar içinse; hem bir ceza, hem de asla kaçamayacakları karanlık bir orman. Farklı hayatların içine doğmuş, farklı acılarla büyümüş, farklı yollarla can almayı öğrenmiş bu insanlar, kaderin tek bir noktada buluşturduğu seri katiller...... Her biri kendi karanlığında boğulurken, aynı zamanda bu karanlıktan kurtulmanın yolunu arıyor. Katiller... ama hâlâ insan olduklarını unutmadılar. Günahkârlar... ama hala içlerinde umut taşıyorlar. Hayatlarının büyük bölümünü ölümle geçirmiş bu kişiler, şimdi ilk kez yaşamı seçmeye çalışıyorlar. Temiz bir gelecek kurmak için geçmişlerini gömmek zorundalar. Ama geçmiş kolay gömülmez, özellikle de seninle birlikte nefes alıyorsa. Bir yanda kendilerine kurulan ustaca tuzaklar, diğer yanda yıllardır güvenilen dostlukların paramparça oluşu… Güvendikleri herkes, her şey, her bağ yavaşça çürürken; katillerin kirli dünyasında tek temiz kalan şey inanç olabilir mi? Peki ya o büyük düşman? Her hayatı gölgeleyen, görünmeyen ama hep hissedilen o varlık… Asıl düşman kim? Kimi zaman bir insan, kimi zaman bir düşünce, kimi zaman sadece kaderin ta kendisi. Kirli olan sadece katiller mi? Yoksa onları böyle yapan sistem, insanlar ve sahte masumiyetler mi? Bu hikâye, sadece kanın ve cinayetin değil; pişmanlığın, yüzleşmenin, inşa etmenin ve yeniden doğmanın hikâyesi. Kirli dünyalarda temiz kalmak mümkün mü? Yoksa bazı hayatlar baştan kirletilmek için mi yazılmıştır? Geçmişten gelenler geleceği değiştirecek. Ve bu kez, ölüm değil, seçim kazandıracak.

Hayatının bütün yükünü sırtlanmış genç bir kız ve onun hep yanında olan arkadaşları, peki ya bir gün o kızın hayatına gerçek ailesi girerse...

Her şeyi bildiğini sanan genç bir kız, kendini bir yalan kuyusu içinde bulmuş. Gerçekliğini sorguladığı dünyasında var olmaya çalışırken, bir yandan da takip eden geçmişi yakasını bırakmamıştır. Ancak zamanının ötesine giderek taşlar yerine oturur. Peki ya sonra? Her şey yazgısına göre olduğunda kararı kalmak mı olacak kaçmak mı? Başlangıç: 07.01.2025

Sonra gözleri, mıknatısın demiri çektiği gibi gözlerime kilitlendi. O karanlık irislerin ortasındaki göz bebekleri, sanki birer kara delik gibiydi; içine bakıldıkça daha da büyüyor, beni kendi dipsizliğine çekmek ister gibiydi. O an, etrafımızdaki her şey silinmiş, sadece o yoğun bakış kalmıştı. O bakışta, ilkel bir açlık, bastırılmış bir ihtiyaç, kontrol edilemez bir sahiplenme arzusu alev alev yanıyordu. Sanki ruhumun en derinlerine nüfuz etmek, beni tamamen kendi varlığına katmak istiyordu.

Gençlikte başlayıp 7 yıl önce yarım bırakılan bir aşk hikayesi. Yıllar sonra yeniden karşılaşan iki eski aşık. Kırgınlıklar, pişmanlıklar ve gönül yorgunlukları her şey hala yerli yerinde miydi? Yerindeydi, peki ya aşkları o hala yerli yerinde miydi?

Bazı aşklar secdeye kapanır, bazı günahlar susarak ödenir. Mihran Uluöz, geçmişini unutmaya çalışırken, onu hatırlatacak bir adamla karşılaştı: Uluğ Mirza Köksoy. Kuzeninin ölümünü aydınlatmak için Türkiye`ye dönen Uluğ, sıradan bir cinayetin ardında yatan dehşeti ararken, geçmişiyle hesaplaşmak zorunda kalacağını bilmiyordu. Bir adam öldü. Bir kadın sustu. Bir aşk doğdu, ama doğduğu gün ölmeye mahkûmdu. Mihran, bir gecenin karanlığında kaybettiği hafızasıyla savaşırken, Uluğ ona hem işkence eden hem de onu hayatta tutan tek kişiydi. Her şeyin sonunda, herkesin kefaretini ödediği bir mihrap vardı. Bazıları oraya kanla geldi. Bazıları sessizlikle. Bazıları da yalnızca aşkıyla... Bu kitap, affetmenin ve cezalandırmanın birbirine karıştığı, aşkın bile bazen bir günah sayıldığı karanlık bir yolculuğun hikâyesi. Ve bu yolculukta, herkes ölüyor. Ama bazı aşklar, ölmeye razı oluyor. —————————————————————— “Söyle sevgilim, utanma uğruna savaşırken nasıl bana ihanet ettiğini anlat?” Yüzünde yenilgiyi kabul etmiş bir hüzün vardı. Yaşlarım dinmiyor, bu içimdeki acı bitmiyordu. Utanç duygusu tüm benliğimi ele geçirmişti. “Hani hep gitmekten bahsediyordun ya, bence gidebilirsin! Tıpkı tanışmadan önce olduğu gibi aramazda koca bir okyanus var artık.”

Bir kalp kolay affeder miydi ihaneti?... İhanete beslediği sevdası yeniden filizlenir miydi?..