Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Bu hikaye, UMBRAGEN: Karanlık Deney adlı hikayesindeki dünyadasında, geçmişte yaşanan olayları anlatır. Bir UMBRAGEN Hikayesi: Gölgelerin Ardımda Dünyada olan tüm varlıklar, tüm nesneler, hiçbir şekilde yok olmaz. Sadece dönüşüme uğrar, ne eksik ne fazladır, bu bir döngü ve dengeydi. Ya dış dünyadan bir şey gelirse, o zaman denge bozulur muydu? UMBRAGEN, bunu yapabilen bir varlıktı, her türlü nesneye hakim olabiliyor ve o nesneyi istediği gibi farklı nesnelere dönüştürebiliyordu. Umbragen, kendi gücü olan karanlık maddenin enerjisiyle yapabiliyordu, tüm canlı varlıkları da manipüle edebiliyordu. Umbragen olan o varlık kendine, Violet ismini vermişti.

Bana okulda 1 saatin 60 dakika olduğunu öğrettiler. 1 dakikanın da 60 saniye olduğunu. Ama sensiz bir dakikanın sonsuza dek sürdüğünü öğretmediler. Kitap şöyle sonlandı; Tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zorda olsa kazandı. O gecenin sabahına ben çıktım ama içimdeki kimseyi sağ bırakmadım... İYİ OKUMALAR DİLERİİİZ... Kitabı seveceğinize %99,99999 eminim. 1 bölüm okuyup kaçmayın ha 😁

. Bazen yaralı olmadığın halde yaranı fark edersin; iyileşmek zaman alır, bazen de iyileşmek kadar iyileştirmek istemezsin. "Şifa gibisin turuncu. Şifa gibi... Avuçlarının arasında cennet bahçelerinin en güzelini saklıyorsun." Kanadı kırık kuşun kanadına merhem oldun, oysa kuşun kalbine bıraktığı hasarı; avuçlarının arasından kanatları iyileşerek uçtuğunda, gitmesinden kalan hiçbir iz kalmadığında anlarsın. Gece yarısı tanımadığı bir insan tarafından öldürülmek için kovalanır Seren, ancak bu öldürülmeye baş kaldıran Leo; Seren`i kurtarmak için yaralanır. Daha zaman olduğunu düşünmesine rağmen karşısına çıkmak zorunda kaldığı Seren`e ise bu durumu anlatmak için zorlanır; kendini anlatmak için hazır hissedene kadar, Seren`in yanında kalmasına sağlayarak ona desteğini sağlar. Kimseye inanma Seren, kimseye güvenme Seren; hayatın bir o kadar uzak, bir o kadar yakınında. Bazen düşmanı uzaklarda aramana gerek kalmaz; belki bir adım uzağında, belki bir nefes mesafesi yakındadır. 🌇 Kitabın içinde geçen hiçbir kurum, kuruluş, olay ve karakterler; gerçek değildir, gerçek olamayacak kadar gerçeklikten uzaktır.

Mafya Ailesi - Kitap Tanıtımı Gizliliği, sadakati ve ihaneti konu alan bir hikâye... “Mafya Ailesi”, İstanbul`un karanlık sokaklarında, devletin kirli yapıları ve suç dünyasının derinliklerinde geçen bir intikam ve sadakat hikâyesidir. Barbaros Kara, ailesinin ölümünden sonra yeraltı dünyasının zirvesine yükselmiş, acımasız bir mafya lideridir. Ama onunla birlikte, geçmişin gölgeleri de peşinden gelmektedir. Hikâyenin merkezinde, Barbaros Kara ve ailesinin intikamını almaya karar verdiği büyük bir savaş var. Devletin kirli yüzleriyle yüzleşmek zorunda kalan Barbaros, onu adım adım izleyen düşmanlarıyla karşı karşıya gelirken, içsel çatışmalar ve ihanetler arasında sıkışmış bir hayatta kalma mücadelesi veriyor. Serhat Kara, Barbaros’un kardeşi; sadakatiyle, kıskançlıkları arasında sürekli bir içsel çatışma yaşarken, Ela Soydan, zengin bir ailenin kızı, mafyanın içinde ve dışında, aşk ve nefret arasında kalmış bir kadındır. Devletin içinde oyun kuran Civan Çelik, Rifat Soydan, Ela`nın babası ve karanlık geçmişiyle Yusuf “Köpek Dişi” gibi karakterler, her adımda gerilimi artıran unsurlar olarak yer alır. “Mafya Ailesi”, sadece güç, sadakat ve intikamı değil, aynı zamanda bir ailenin ruhunu, yaşadığı travmaları ve her bireyin kendi içindeki karanlıkla yüzleşme sürecini ele alır. Bu sürükleyici ve sert hikâyede, sınırlar yıkılır, aile bağları sorgulanır ve sadakat, gücün ve hayatta kalmanın en büyük sınavı olur. Yıkılmaya ramak kalan bir ailenin hayatta kalma mücadelesi, sizi hiç beklemediğiniz noktalara sürükleyecek. Mafya Ailesi yalnızca bir suç hikâyesi değil; karanlık bir dünyada, herkesin birbirine karşı oynadığı bir satrançtır. Her karakter, hem bir oyuncu hem de bir piyon olarak bu tehlikeli dünyada yerini alır. Hazır mısınız? Bu dünyada, sadakat her zaman beklenenin çok ötesindedir. İhanet her köşede, savaş her adımda…

" Ailen bize ait olanı çaldı Hamra. " dedi ve sordu " Ne çaldıklarını bilmek istiyor musun ? " HamraNaz kulağına değen bpğuk, sıcak ama ürpertici nefesten kurtulmak istese de, merakına yenik düşerek başıyla onayladı. Burnuna gelen vanilya kokusu midesini bulandırırken, kusmamak için kasılıyordu. Yaşadığı korku, panik ve bilinmezlik hissi küçük bedenini esir almıştı. Buna rağmen, kaçırmak üzere olduğu aklının ve deli gibi atan kalbinin izin verdiği kadarıyla, babasının öğrettiği gibi cesur ve soğukkanlı olmaya çabalıyordu. " Sen... Bizden seni çaldılar Hamra. Ve bedelini canları ile ödediler. Eğer sonunun baban ve annen gibi olmasını istemiyorsan, ben seni tekrar bulana kadar uslu bir kız ol. Seni almaya geldiğimde ise karşı koymayı aklından geçirme. İtaat en değer verdiğim kavramdır. İtaat edersen canın yanmaz meleğim." Dedi ve geriye çekildi. Çocuğun yüzünde ki endişenin yanına, kendine yer edinen şaşkınlıkla gülümsemesi büyüdü. Günahsız yere cennetten kovulup da, yeryüzüne düşmüş gibi dikilen çocuğu avlamak onun için çok eğlenme fırsatı demekti. Oldukça keyif alacağa benziyordu. Zaten üstlerinden aldığı emir, ailesini öldürmek ve çocuğu serbest bırakmak üzerineydi. *************** HamraNaz ana rahmine düştüğü an şeytana adanmış bir çocuktur. Henüz altı yaşında ailesi gözlerinin önünde öldürülür. HamraNaz ailesinin katillerinin peşine düşmesi ile geçmişi ile yüzlemek zorunda kalır. Bu süreçte karşısına çıkan kurtarıcısına aşık olur. Fakat onları bekleyen zorlukları aşabilecekler midir ?

Zamanın arasında, boşluğun altında kalmıştım. Tek isteğim onlarca masum insanın canını acıtan o mahlukatların hayatını kendi ellerimle yırtıp atmaktı. Fakat her düşüncem beni bir yeraltı zindanı gibi sopsoğuk yapsa da o... Onun yaşam dolu gözleri hayatım daha önce sanki hiç yaşanmamış gibi baştan yaratmak istedi beni. Ama nasıl yaşarsan öyle ölürsün. -Barlas... Onun titreyen sesini duyduğumda tek isteğim ilk defa bir insanı yaşatmaktı ellerimin arasından kayıp gidişini izlemek değil. -Gitme Hare, şimdi değil. İzin ver ilk kez istemişken birini yaşatayım. Peki benim bu zift dolu toprağımda bir kez olsun bir kalp yeşerecek miydi?

Bazı mesajlar bir sır gibidir. Göndereni bilinmez… Ama iz bırakır. Derya, gözlerden uzak ama zihinlerde yankı bırakan bir kız. Cesur ama görünmez… Ta ki okulun zorbası olarak bilinen Deniz`e isimsiz bir mesaj gönderene kadar. Bir cümleyle başlar her şey. Ardından gelen her kelime, Deniz’in kurduğu duvarlarda bir çatlak açar. Kim bu gizemli kişi? Neden onu bu kadar iyi tanıyor? Ve en önemlisi… Gerçekten tanıyor mu? Zorbalık, geçmişin izleriyle şekillenirken, iki genç arasında sessiz bir savaş başlar. Her mesajda bir sır saklı, her bakışta bir ipucu... Ama her sırrın bir bedeli, her kalbin bir kırığı vardır. Ve bazen… kalbin en derin yerinden gelen bir ses, en beklenmedik anda duyulur.

`Efsaneye göre Sonsuz Vadi`ye düşen kimse, bir daha geri çıkamamış...` Arisandra hayatı boyunca duyduğu bu sözlere hep inanmıştı ama gerçekten o durumun içine düşeceğini asla düşünmemişti. Hayatı tepe taklak olurken efsane, kıtalar ve kendisi ile ilgili bilmediği yeni şeyleri keşfederek hayatta kalmak için her geçen gün daha da çabalamak zorunda kalacaktı. Tüm bunların yanında kendisinden çok şey sakladığına emin olduğu ve hayatta kalmak için ona güvenmek zorunda olduğu `hain üye` ise kafasını giderek daha çok karıştırıyordu. Çabaları onu daha derin kuyulara iterken yalnızca öfkeli Tanrıça ve oyunbozan Ruhlardan yardım alabilirdi. Fakat bu evrende kimseye güvenmemesi gerektiğini en iyi kendisi biliyordu...

Defile salonu, büyüleyici bir ışıltı içinde kaybolmuştu. Podyumun başında, yüksek sesle çalan müzikle birlikte modellerin adımları yankılanıyordu. Ama bir anda ışıklar Tamar`a odaklandı. O an, bir nefeslik sessizlik oldu ve hemen ardından flaşlar patlamaya başladı. Tamar, podyuma ilk adımını attığında, salon bir anda çılgınca heyecanlandı. Kameralar ardı ardına çekim yaparken, herkesin gözleri onun üzerindeydi. Altın rengindeki elbisesi, ışıklarla adeta parlıyordu. Her adımında zarafetiyle bütün salonu büyüleyen Tamar, topuklarının şık sesiyle her adımda gücünü ve özgüvenini sergiliyordu. Flaşlar, salonu aydınlatan bir ışık seline dönüşürken, Tamar’ın içi biraz karıştı. Bu kalabalık, bu gözler, hep ona bakıyordu ama o, gözlerini sadece podyumun sonuna odaklamıştı. Kapanışa yaklaşırken, bir an bir şey hissetti. Bir bakış, bir duruş… Gözleri podyumun sonundaki adamla kesişti. Vasil, ışıkların arasında, tüm kalabalığın içinden Tamar’a odaklanmıştı. Gözleri ona kilitlenmişti, bir şeyler vardı, bir çekim… Tamar’ın her hareketi, her zarif adımı, onun içindeki gizli merakı uyandırıyordu. Ama Tamar, sadece podyumu tamamlamaya odaklanmıştı. Defilenin sonunda, Tamar podyumu terk ederken, hala arkasında kalan bakışları hissediyordu. Her adımda, o bakışların ona olan etkisi, Tamar’ı huzursuz etti. O an, yalnızca bir model değildi; o, geçmişin ve geleceğin kesişim noktasıydı.

"Sevdim demedim,çünkü bazı şeyler dile geldiğinde eksilir."

"Ne diyorsun sen?" Ayağa kalkarken "Diyorum ki..." diye başladı cümlesine, yerden baksırını alıp üzerine geçirirken de cümlesine devam etti. "... Benimle buraya gelmenin yalnızca iki nedeni var gibi göründü bana. Ya orada insanlara içindeki öfkeni atamadığın ve öfkeni benim üzerimde boşaltmak istediğin için geldin... Ya da para için..." Tüylerimin diken diken olduğunu, her hücremin öfkeden gerildiğini hissederken son eklediği şeyden sonra otomatik olarak elim yanağına gitmişti hızla. "Bu kez fiyatın ne?" **** Yaşamak için *topluma göre* yanlış yollar deneyen bir kızın hayat hikayesi... **UYARI: Gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmıştır.**

Ana karakterimiz olan Alya, Göknur`un evinde bir şeyler olduğunu anlıyor. Batu abisi küçüklüğünden beri Alya`ya sürekli spor ve kas çalışması yaptırıyor. Lgs sınavına giderken evde kimsenin olmadığını ve pencereden birisinin onu izlediğini fark ediyor. Göknur ile yurtta kalan Alya yurda gidince gizli bir oda olduğunu fark ediyor. bir sürü işkence ve kesici alet buluyorlar. odayı bulduktan birkaç gün sonra cinayet işleniyor. katı ama bir o kadar zeki olan Yiğit abisi bir şeyler olduğunu anlıyor ve Alya ile cinayet gizemini çözmeye çalışıyorlar. katil kim? her şey rol mü yoksa gerçek mi anlamayan Alya şüphelendiği kişileri 10 gün boyunca aralıksız takip ediyor fakat unuttuğu bir şey var. yakınları da katil olabilir. her şeyin geç olduğunu anlayan Ayla kaçma planı yapıyor ama maalesef işe yaramıyor. Alya cinayeti çözebilecek mi? Ayla yalnız mı kalacak? eğer herkes giderse intihar edecek mi?

Her sabah yaptığı gibi banyoya gitti. Ama o sabah… aynada kendi yüzü yerine bir yabancı duruyordu. Olivia, gerçeklikle bağını yavaş yavaş yitirirken, aynadaki yansımalar ona geçmişten ve bilinçaltından fısıldıyordu. Her yeni yüz, biraz daha deliliğe açılan bir kapıydı. Yalnızlık, sanrılar ve kimlik çatışması arasında sıkışan Olivia’nın tek bir sorusu kaldı: "Ben kimim?" Gerçekle hayalin iç içe geçtiği psikolojik bir yolculuğa hazır olun.

"Umarım kalbinin olduğu yerde bir boşluk vardır. Çünkü ben artık orada yokum ve bir başkasının olmasını kaldıramam..." ✨ Neva Dersim, eniştesi Örsal Sonkoç tarafından sahte evrak ve tanıdık aracılığıyla akıl hastanesine kapatıldıktan sonra hastaneden çıkar çıkmaz intikam ateşi ile yürüdüğü yolun sonunda kendisini anma töreninde bulur. Kayboluşunun ardından üç hafta geçen 29 yaşındaki Örsal Sonkoç`un ölü bedenine yazlık evlerinde ulaşan polis, olayın cinayet olduğuna karar verdiğinde kurbanın eşi Hazen Sonkoç ve aile yakınları sarsılmıştır. Dedektif Kenan Emir Korkusuz, Örsal Sonkoç`un katilini ararken anma töreninde bir genç kızın söyledikleri herkesin kafasında soru işaretleri oluşturmuştur. "Ben Çilay Zümrüt. Örsal`ın sevgilisiyim..." Yoksa Örsal Sonkoç cinayeti bir aşk üçgeni yüzünden mi işlenmişti?

Bir kadın vardı rüyalarımda.. gözlerinde çok eski bir fotoğrafın izleri vardı.Dudaklarının kıvrımında bir veda vardı.Veda ediyordu kadın.İnsan ,hiç kavuşmadan veda edebilir miydi?

Hafızasını kaybetmiş bir kadın gözlerini ormanda açar. Yabancı bir adamın özel mülkünün sınırları içerisindedir. Onu buraya getiren kaybettiği zihni midir yoksa yabancı adam aslında yabancı değil midir? "Her insan, onu tanıdığın zamandaki senden ibarettir."

Ölüm; hayatın sonu, yaşamın sona erişidir. Yine ölüm; başka hayatlar için başlangıç, milat olabilir. Birinin ölümü, bir başkasının hayatında pek de temiz olmayan yeni bir sayfa açabilir. Ve bazen ölüm, hiç beklenmedik bir anda ve hiç beklenmedik şekilde birilerinin kıyısına vurabilir. _____ 23.05.25

10.000 İçin bilinmeyen bir numaraya bir hafta katlanır mıydınız? Bunu anlamanın tek bir yolu var...

Eski dönem ya da fantastik kurgu değildir, genç kız edebiyatı ve genç kurgu kategorisindedir. Yıllarca Mizan Malikanesine sıkışıp kalmış Lila Mizan, onu duvarlar arasına sıkıştıran babasının gittiğini ve çarpıp durduğu duvarlardan çıkarılacağını öğrenir. On sekiz yıl boyunca tek bildiği bir evken on sekizinden sonra adım attığı hayatın farklılığıyla nereye savrulacağını bilemez. Bilinmezler içinde insanları, yaşantıları, hayatları yeni yeni öğrenen Lila Mizan, taşındığı Kaleli Malikanesinde bir bilinmezle daha karşılaşır; Gurur Aral Kaleli. ——— Ben bilmiyordum. Yaşım, yaşadıklarım yahut kişiliğimle ilgili değildi bu. Bilmiyordum. Kim olduğumu, kimden geldiğimi ve nerede olduğumu bilmiyordum. İsmim vardı bir tek, Lila. Lila Mizan. Buydum, bu kadardım. O kadar ki şu an karşımda gördüğüm adam bana babamın gittiğini söylerken bile hiçbir şey bilmiyordum. "Baban gitti, Lila." ——— *Bu kitapta adı geçen hiçbir kurum, kuruluş gerçeği yansıtmamaktadır; tamamen hayal ürünüdür. Kısım kısım görülen hak ve hukuk eşitliğinin kusursuzluğundan da anlaşılmaktadır.

Aynı kaderin dört farklı hayatı nasıl kesiştirdiğini hiç düşündünüz mü? Ilgaz, Oğuz, Tolga ve Çiğdem… Hayatın en sert rüzgârlarına tek başlarına direnen dört yabancı. Her biri geçmişin ağır yükünü omuzlarında taşırken, yolları beklenmedik bir şekilde kesişiyor. Birbirlerini tanımadan önce sadece kendi savaşlarını veren bu dört kişi, zamanla aynı kaderin mahkûmu olduklarını fark ediyor. Kırık dökük hayatlarının arasında kurdukları bağ, onların en büyük sınavı olacak. Aile kan bağıyla mı olur, yoksa insan seçtiği ailesiyle mi tamamlanır? Geçmişin gölgesiyle yüzleşmeye cesaret edenlerin hikâyesi… Bazı yollar yalnız yürünmez.

İnsan yalnızken mi güçlüdür, yoksa onun yalnız kalmasına neden olan insanlar yüzünden mi?

Bazen aşık olsanız bile kaçmak zorunda kalıyor insan kendindenmi yoksa.kaderindenmi kaçıyor yada korkularından

"Burada kurallara uymak tercih meselesi değildi çünkü bizi hayatta tutan Bu kurallardı"

Dünya`nın yaklaşan sonunun getirdiği Kuraklık ve savaşlarda sağ kalmaya çalışan bir grup genç verdikleri kayıplar,ihanetlerle başa çıkabileceklermi ? Onları kurtaracak şey saf sevgi ve sadakat ama bu bi savaş hayatta kalmak için kimseye güvenmemelisin!? "Herkesi kaybettik bütün sorumlusu sensin" diye bağırdı hailey boran`a ,lara donuk aybars tükenmiş bakışlardaydı içimizdeki haini en başta görseydik o bebek yaşayacaktı..