“Bazı acılar zamanla silinmez. Bazı gözler, yaşadıklarını asla unutturmaz.” Miraç Soykan… Bir gecede çocukluğunu, kardeşini ve insanlığını kaybetti. Geriye yalnızca bir amaç kaldı: intikam. Adaletin sus pus olduğu bir dünyada, kendi adaletini yaratmaya yemin etti. Ve bunun için kalbinden çok öfkesine güvenmeyi seçti. Defne Yağız… Masum bir kalbin üzerine yüklenen kirli bir soyadının taşıyıcısı. Yıllar önce göz göze geldiği o çocuk, şimdi kaderini avuçlarında tutan bir adam. Ona dair kurduğu her hayal, birer birer yıkılırken; kalbinin taşıyamadığı sırların tam ortasında buldu kendini. Bu evlilik, bir başlangıç değil. Bu, geçmişin bedeli. Bir cellatla bir kurbanın aynı çatı altında yürüttüğü sessiz savaş. İki yaralı ruhun, birbirine hem düşman hem kader oluşunun hikâyesi. Aşk değil bu… Ama gözlerde saklı bir hesap var. Ve her hesap, bir gün kapanır.

Ailelerin sayesinde yapılmış bir evlilik, ne kadar sabrımı sınayabilirdi diye düşünüyordum. Sonuçta basit bir evlilikti. Evleneceğim kişiyi bir ev arkadaşı olarak görürsem sorun yoktu. Tabii bu "Sorun yoktu," cümlesinin geçerliliği, evleneceğim kişinin nişanımızı atan Altay Yiğit olduğunu öğrenene kadardı.

Asker & Eski Asker Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" Bir hata her iki hayatında sonu olmuştu . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki.

[Şiddet,kendine zarar verme gibi ögeler içermektedir!] Çocuktum ve yaşadığımız şeylerin kaderimiz olduğunu düşündüm. Büyüdüm ve anladım,bizim kader dediğimiz başkalarının tercihlerinin sonucuydu. İlahi adaleti bekledim. Sandım ki zamanla herkes yaptığının bedelini ödeyecek. Olmadı! Şans kötülükten taraf oldu! Bir tarafta sevdiğim adam ve geleceğim. Diğer tarafta geçmişim ve annem. Aşk durdurmaya yetmedi beni. Geçmişin beni yönetmesine izin verdim. Geçmişin kuklası olmayı kabul ettim. Herşeyi kaybetmeyi göze alarak. Belki de en çok kendimi yok ederek.

"Ali Asaf" ona ilk defa ismiyle seslenmiştim. "Yapma" "Neyi yapmayayım" anlamamıştım. Gözlerini kısıp "Bana ismimle seslenme. " "İyide senin ismin Ali Asaf değil mi?" Sesini yükselterek "San YAPMA dedim!İsmim Ali. Sana sadece Ali daha fazlası değil." Bu son sözleri ise kırılan kalbimin sesiydi. Ona artık Ali diyecektim sadece Ali. İsmini söylememi istesede artık benim için sadece Ali`ydi. Ruhumda iz bırakılmış nişaneler dolanıyordu. Bir bir etrafımı sarmış ve an kolluyorlardı. Kaçış yoktu ama benim de pes etmeye niyetim yoktu. Genç kurgu sevenleri kitabıma beklerim.

Zehirli Sarmaşık Aşk, bir bakışta başlar. Ama intikam... yıllar sürer. Derin bir şarkıcıydı. Kalbiyle sevdi, bedenine kurşun yedi. Baran bir aşiret çocuğuydu. Sevdasına sahip çıkamadı, töreye boyun eğdi. Alaattin ise gölgelerin kralıydı. Kadının yarasını gördü, kendi kalbini verdi. Beş yıl boyunca büyüyen kin, kayıp çocuklar, yıkılan aileler ve küllerden doğan planlar… Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir hesaplaşma. Zehirli Sarmaşık Bazı kadınlar susmaz… Bazı yaralar iyileşmez… Ve bazı intikamlar asla unutulmaz.

"Bir kader,bin düğüm.." ⚓️

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

“Her ailenin bir sırrı vardır… Bazıları gömülür, bazıları ise evlilikle mühürlenir.” İclal, geçmişin sessizliğine gömülmüş bir genç kadındır. Ardıl, ailesinin yüküyle büyümüş, özgürlüğü sadece hayallerinde tatmış bir adam. İkisi de birbirini sevmiyor, hatta belki tanımıyor bile. Ama kader –ya da daha doğrusu ailelerinin karanlık sırları– onları aynı sofraya, aynı çatıya ve aynı yalnızlığa mahkûm eder. Görünürde bir evlilik… Aslında derinlerde bastırılmış duygular, örtülmeye çalışılan günahlar ve konuşulmamış geçmişler. Bir inci, istiridyenin içinde yıllarca şekillenir. Peki ya insanlar? Onlar da kırılarak mı kıymetlenir? “İstiridyenin Kıymetli İncisi” aşk ile öfke, sadakat ile ihanet, sessizlik ile çığlık arasında ince bir çizgide yürüyenlerin hikâyesi… 14/05/2025

Küçük kız televizyonda oynayan filmden bakışlarını çekerek merakla kıstı. Acaba babası ve annesi de böyle mi evlenmişti? Aklına takılan soru ile hızla oynadığı bebeklerini bırakıp koltukta oturan anne ve babasına doğru ilerleyerek heyecanla seslendi. "Anne!" Elindeki dosyadan başını kaldıran kadın kızına çevirdi bakışlarını. Onun merakla parlayan bakışlarının altından yine bir şey çıkacağını anlayınca gülümseyerek sorusunu bekledi. Annesinin gülen yüzünden daha da cesaretlenen kız babası ve annesinin arasına oturarak merak ettiği soruyu sordu. "Siz nasıl evlendiniz? Küçük işaret parmağı ile televizyondaki filmi göstererek sorularına devam etti. " Siz de onlar gibi seviyor muydunuz birbirinizi? Babam uzaklara gidince sende üzülüp ağlıyor muydun o abla gibi? " Kızının her sorusu kalbine bir kesik atarken, kadın yıllar önce evlilik teklifini aldığı o anları hatırladı ve boğazına oturan yumruyla sertçe yutkunarak o günkü sözlerini acıyla fısıldadı. "Bir film` de görmüştüm ; insanlar bir birlerini gerçekten seviyordu! " Kızı da tıpkı kendisi gibi küçük yaşına rağmen sevgiyi, aşkı filmlerdeki sahnelerle sorguluyordu. Belkide hayatının en büyük hatasını yaptığını bilmeden!

Hayattan kopan Ediz karaca ve süpriz yumurta gibi hayatına giren Mavera sadece mavera kendi hakkında tek bildiği şey adı olan mavera... Sokaklarda büyümüş iki çocuğun hikayesi... Aralarındaki yaş farkı onlara engel olacak mı? Tüm dünya bize karşıydı bizde birbirimize karşıydık her türlü imkânsızdık...

Şahınşah...Hükümdarlar hükümdarı. Aslında her şey bir oyundan ibaretti. Düzen kuruluydu ve asla şaşmayacak kadar netti kurallar. Eğer masada bir söz verildiyse... Ya sözünü tutardın ya da ölürdün, Zirve`de işler böyle ilerlerdi. Kimsesizlere kimse olurdun. Eğer zor gelirse yokluğu yuva bilirdin. Düşmanı sırtından vurursan namert değil, ibretlik olurdun. İkiye bölündük biz. Kalbimiz kadar parçalansaydık, iki yetmezdi...silinirdik. Yetime yuvayız, asıl yetim bizken. Savaştığımız yolda koruyanımız yok. Aynı yolda yürüdüğümüz kimseye güvenmeyiz. Bizim yolumuz pes etmelere alışık. Gönlümüz yaman. Sevda sözlükte hiç yazmadı. Varlığı yaksa da dile alınmadı. İnce bir sızı oldu, derinlerde yandı. Sönmezdi, sönseydi sevda olmazdı. Sessiz çığlıklarımız duyulsaydı, Zirve`de tek bir kuş kalmazdı. Herkesin gideceğini bilirdik, herkes olmadan silerdik. Kurallarımızı kağıda dökmedik, dökseydik ezberlerdik. Silah ezbere çekilmez, cepten çıktıysa patlamadan indirilmez. Bilirdik. Sildik mi tam sileriz, silerlerse hiç var olmamışız gibi gideriz. Zirve`de yaşamak boğulmak gibiydi. Burası boğularak ölenlerin isimsiz mezarları ve hiç geri alınamayacak günahlarının bedel yeriydi. "Günahların kadar ağla, Şahınşah." ... "Ahu`m, zarif kadınım." Dönüp bakmadım. Ahu`yu içimde defnedeli uzun zaman olmuştu. Ahu; güzel, ince, zarif kadın demekti. Elleri silah tutmaktan nasır tutmuş, gözleri binlerce bedeni cansız görmüş, yüreğine bombalar yağmış gıkı çıkmamış, omuzları dertlerini taşıyamamış çökmüş, Ahu öleli çok olmuş. "Benim adım Neslihan, Kanlı. Neslihan! Bilir misin Neslihan ne demek?" Gözleri bitmek üzere olan sigaramı buldu. Derin bir nefes daha çektim atmadan önce. Yanına doğru yürüdüm. Elleri cebinde yine en ukala duruşunu sergiliyordu. Kırmızıya boyalı dudaklarımı araladım ve sigaramın son dumanını yüzüne doğru üfledim. Boynundaki damar hareketlendi. Yüzüme yerleşen acı dolu tebessümle izledim onu. "Söyle." Sert sesi ile fısıldadı. Dudaklarım, boynuna değerken konuştum, "Benim adım Neslihan, Kanlı. Soylu demektir Neslihan. Soysuz köpeklerin cirit attığı bu alemde, Neslihan benim adım. Soyumla soy katmaya geldim bu dehlize. Ve sana yemin ederim ki Zirve`nin başına geçmeden varlığımı silmek isteyen herkesi sileceğim bu alemden." Arkama döndüm ve topuklarım kırılacak duruma gelecek kadar sert bastım zemine. Kapıyı açtım ve çıkmadan önce son kez gözlerine baktım. "Unutma Kanlı, senin de canını alacağım. Soysuzluğunu ispat ettiğim gün şerefin ayaklarım altında seriliyken, derinden yere paspas yapacağım. Gelen geçen üzerine basacak, ama en çokta bu gün hakkını yediğin yetimlerin ayakkabılarını temizleyeceğiz üzerinde. O gün gelene kadar yediğine içtiğine dikkat et, şayet ben ve yetimler ucuz mal sevmeyiz." Yüzümdeki şuh gülümseme ve kendimden emin tavrım onu çıldırttı. Neslihan bu aleme bomba misali düşmüştü. Unutmayın sevgili okuyucularım, her insan kaderini, geçmişini ve geleceğini kendi yazardı. Bir zamanların piçi Neslihan, soyunu baştan sona tekrar yazmıştı. Sahi Zirve`de herkes piçti. Konu orta yer çocuğu olmak değildi. Hiçbir zaman öyle olmamıştı. Konu atıldığın ortaya sahip olmaktı. Bir zamanların piçi Neslihan,şimdi zirveye bir başına tırmanıyordu. İşin ilginç yanı Zirve`de onu bekleyenlerden habersizdi. ... Yordemsu. Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı durumunda gerekli işlemleri başlatacağımdan asla kuşkunuz olmasın. Hikayenizin esin kaynağı olarak hikayemi kullanmayın. Keyifli okumalar.

"ya öleceksin yada kaderine boyun eğeceksin seçim senin..." ❤️‍🔥♠️

Önsöz : Hayatımı yıktığını düşündüm ama sen bana hayatımı vermişsin gerçekleri vermişsin o gün iyi ki o anlaşmayı yapmışız ben sana layık olamadım ama sen benim hayalim den bile daha güzeldin ben seni hak etmiyorum sen daha güzeline layıksın bu yüzden gidiyorum bize söyleyenler haklıydı sen daha iyisine layıksın annen haklıydı ama sana teşekkür ediyorum çünkü kimsem yokken sen bana herşey oldun ama ben sana hiç birşey olmadım senden bundan sonra tek isteğim benden sonra da hoş olman seni seviyorum Özür dilerim......

(Parçalanmış Kalpler) Kurtuluş yoksa direniş benimle başlar. Karanlıkla çevrili bir odada, zaman durmuştu. Efsina Atalay, geçmişini yitirmiş bir kadındı. Özgürlüğü elinden alınmış, sesi susturulmuş, kimliği paramparça edilmişti. Ama içinde, tüm bu sessizliğe rağmen sönmeyen bir kıvılcım vardı. Onun adı bilinmiyor. Yüzü gölgelerden ibaret. Konuşmaları tehdit, bakışları kurşun gibi... Ve Efsina, o gölgeyle baş başa kaldığında, sadece korkuyla değil, kendi içindeki karanlıkla da yüzleşmek zorunda kalıyor. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir kaçış hikâyesi değil. Bu bir direnişin, bir kadının hayatta kalma savaşı... Karanlık çökmüş olabilir. Ama Efsina`nın gözleri hâlâ açık. Bu benim ilk kurgumdur. Çalıntı falan değildir. Güzel bir kitap olacağını düşünüyorum. Ve size okumanızı öneririm. Şimdiden okuyanlara iyi okumalar dilerim...

Laden Liva Akkurt, yıllardır ailesinin ölümünün ardındaki sırrı çömeye çalışan hırslı ve tanınan bir muhabirdir. Cinayet haberlerini sunarken her defasında kendi geçmişinin bir köşesine dokunur. Bir gün, onu geçmişe götüren bir cinayet vakasıyla karşılaşır... ve o gizemli adam Victor Vladmir’le. Victor, buz gibi bakışlarının ardına yılların acısını ve kanlı bir sırrı saklar. Laden’in unuttuğu, ama kalbinin hatırladığı bir geçmişin ta kendisi... Gerçekler açığa çıktıkça, intikamla yoğrulmuş bir kalp aşkla sınanacak. Ama... bir katile aşık olunur mu? İntikam mı ağır basar, aşk mı? Yoksa her şeyin cevabı… Madalyonun Diğer Yüzünde mi gizlidir? *** Madalyonun Diğer Yüzü

Hafızasını kaybetmiş bir kadın gözlerini ormanda açar. Yabancı bir adamın özel mülkünün sınırları içerisindedir. Onu buraya getiren kaybettiği zihni midir yoksa yabancı adam aslında yabancı değil midir? "Her insan, onu tanıdığın zamandaki senden ibarettir."

On yıldan fazla bir süre önce bir Bitcoin’in fiyatı sadece 0.008 dolardı. Bugünse neredeyse 100.000 dolar! Hepimizin kafasında kurduğu bir hayal: Keşke geçmişe dönebilseydik ve şu anki bilgilerimizle Bitcoin’e yatırım yapabilseydik… İşte bu hikâye tam olarak o hayali yaşatıyor! Emir Soykan, sevgilisi ve onun milyoner babası tarafından ihanete uğrayan genç bir adamdır. Trajik bir ölümün ardından, bir sabah gözlerini açar ve kendini 10 yıl öncesinde bulur! Üstelik tüm bilgileri ve deneyimiyle birlikte... ve yanında Yatırımcı Sistemi vardır! > [Ding!] [Haftalık Görev: İlk yatırımını yap!] Ne?! Emir şimdi Bitcoin’e yatırım mı yapabilecek?! Ve şu an Bitcoin sadece 0.08 dolar mı?! Bitcoin’in ne zaman yükseleceğini ve ne zaman düşeceğini biliyorsa, bu onun hiç zarar etmeden sadece KÂR elde edeceği anlamına gelmiyor mu? Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Yatırımcı Sistemi ile Emir, finans dünyasında yükselirken geçmişte onu ezip geçen herkesi birer birer alt edecek. Bitcoin milyarderi olacak ve ona “hiçsin” diyenlere ne olduğunu tek tek gösterecek! Ama milyarlarca liranın ortasında, bakalım Emir bu yolculukta gerçek aşkını da bulabilecek mi?

Marina kız kardeşleri arasından döngü için seçildiğinde oldukça şaşırmıştı, döngü dönüşü yıllardır süren dışlanmanın da bitmesini umuyordu. Oysa hem denizkızlarının hem de kurtların onun için çok başka planları vardı. Döngü yolculuğu sonunda kendisini yüzyıllar öncesinde bambaşka bir zamanda bularak hayatı ile ilgili gerçekleri de keşfetmek zorunda kalacaktı. Marina geçmiş ve gelecek arasında sıkışacak, yapılması gereken ve kendi istedikleri arasında bir yaprak gibi savrulacakken hayatının aşkı ile de sınanmaya mecburdu. (Kitapta birçok savaş sahnesi bulunacaktır bu yüzden kan ve şiddet gibi olaylardan etkilenebilecek okuyucuların okumaması önerilir.)

Bir İspanyol mafya lideri, hiçbir şeyden haberi bile olmayan suçsuz bir kadını kendine tutsak eder. Bu tutsaklığın altında yatan sahte bir aşk mı? Yoksa intikam mı? Kitaptan alıntı: "Yamaç..." sesim fısıltı gibiydi. "Bana aşık ol küçük prenses ve o zaman geldiğinde seni mahvedeceğim." ... Kitapta şiddet ve cinsellik bulunur. Buna göre okumanızı öneririm. Tüm hakları bana aittir. Olaylar, kurumlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür.

Amerika’dan Türkiye’ye geri dönen Marya, geçmişin külleri arasından yeniden doğan bir anka kuşu gibi… Göz alıcı güzelliği, zekâsı ve soğukkanlı duruşuyla devraldığı Phoenix Şirketi’nde fırtına gibi esmeye kararlı. Lüks arabalar, özel korumalar, kraliçelere yaraşır bir ihtişam… Ancak gölgeler her zaman ışığın peşindedir. Marya’nın yeni hayatı; bir notla sarsılır: “Bir tanrıçanın güzelliği ona özeldir.” Bu gizemli söz, kapalı kapıların ardında dönen tehlikeli bir takıntının işaretidir. Onu izleyen bir çift göz, bir adam... herkesin sadece "Aslan" diye bildiği, gerçek adını bilenin yaşamadığı karanlık bir figür. Marya’ya saplantılı olan bu adam, sadece onu izlemekle yetinmeyecek, onu elde etmek için her yolu deneyecektir. Ve Marya`nın önündeki tek engel: geçmişin mirası, karanlık sırlar ve kaybolmaya yüz tutmuş sadakatler… Caner ise Marya’nın hem kalkanı, hem vicdanı… Onlar birlikte karanlığa meydan okuyacak, ihanetin, saplantının ve tutkunun birbirine dolandığı bu ölümcül oyunda hayatta kalmaya çalışacaklardır. Aşk mı kazanacak, güç mü? Güzellik cezbedici midir, yoksa lanetli mi? Ve Marya, sonunda kendi kaderini yazabilecek mi? “Güç, Güzellik ve Gölgeler” iç içe geçmiş sırların, tutkulu arzuların ve kontrolü kaybedilmiş duyguların romanı. Her satırda gerilim, her sayfada bir parça büyü...

21 yaşında olan Pelin küçüken yaşadığı bir olayda babası annesini kalbinden biçaklıyarak hayatan kopardı bunun acısını yılarca unutmayan Pelin annesine verdiği intikamsözü ićin babasını öldürmeyi pilanlıyordu arkadaşları ile İtalya`ya kaçan babasını ve amcasını bulmaya giderbu yolda ona eşlik eden arkadaşları Nazlı , Bora ve baran ile birlikte İtalya`ya gidecekleri sıra davetsiz misafirleri olan Aras onlara katılmak için ısrar eder Aras onlara geçmişte verdiği sözü çiğneyip evlatlık edinmeyi kabul eti onlar onlar beş kişilik bir guruptu amao günden sonra dört kişi kaldılar bakalım Tekrar birleşebileceklermi bizim bu kanlı oyunumuza ortak olmak ister misiniz bu oyun sırlar ve gerçeklerle dolu hazırsanız KANLI OYUN BAŞLIYOR Gerçeklerle yüzleşemesen yanarsın Pes etme kaybetsen bile Bir çocuğun ruhunu öldürmekte cinayetir

Onun bir gülüşü, yıllardır öğrendiğim tüm emirleri unutturdu bana. Savaşı biliyordum, kaybetmeyi de… Ama ilk kez kalbim teslim oldu, hem de düşmana değil — bir kadına. Bu aşk, cephane kadar tehlikeli. Ve ben namlunun ucundayım. ***** Savaş alanındaki kurşunlardan hiçbir an korkmamıştım ama onun bir ‘git’ deyişinde darmadağın oldum. Üniformamı çıkarabiliyordum ama kalbimden onu üniforma gibi çıkaramıyordum. Kalbimden albayın kızını sökemiyordum.

Seda ikizine mesaj çekmek isterken yanlışlıkla bir yüz başıya denk gelir.

"İçindeki gücün saf olduğunu mu sanıyorsun? Hayır, bir gün benim gibi olacaksın. Seni yutmaya başlayacak ve kaçamayacaksın. Dengelenmen için bana ihtiyacın var, benim de sana." "Aşk geçici bir hevestir. Önemli olan güçlü olup tahta çıkmaktır." Karanlıklar Tanrısı ve Güneş Tanrıçası...İkisi bir araya geldiğinde felakete mi yol açacaklardı yoksa barışa mı? İçlerindeki saklı duygular patlak verdiği zaman gelecek değişecek miydi?