**“Bir imza ve o haber, onu kaçınılmaz bir felakete sürükledi.Anlaşmalı bir evliliğin içine düşmüş, kalbini de yanlış kişiye kaptırmıştı. Ama asıl yıkım, ihanetin en acımasız yerden gelmesiydi.”** --

"Kimsesiz olduğum için mi bu kadar kolay arkanı dönüp gidiyorsun?" İlk defa dile getirdiğim gerçekle boğazımdaki yumru yutkunmamı, göğsümdeki acı nefes almamı engelliyordu. Bana doğru döndü, donuk ifadesinin altında pişmanlık ya da üzüntü aramaya çalıştım ama hiçbir duygu barındırmıyordu. Ondan gelecek şeye hazırlamaya çalıştım kendimi ve o, asla duymak istemediğim o kelimeyi söyledi. "Evet."

"Herşeyimsin be Adam oldu mu?" •Kitap tamamen sahsime aittir. •Tamamen hayal ürünüdür.

Derin abilerini kaybetmiş biri peki ya gerçek ailesiyle yaşarken sevdiği çocuğun abisi yüzünden sevdiği çocuğuda kaybederse

Gece ya kuzenine yazmak yerine yanlışlıka, Mahalle abisi olan karan`a yazarsa. Eğlence amacıyla yazılmıştırrr.

Karanlığa gömülen şehrin üzerinde şimşekler dans ediyordu. Gök gürültüsü ise sağır eden cinstendi. Sanki ben konuşmadıkça gökyüzü konuşuyor, günahlarımı haykırıyordu adeta. İçimde... Beyaz ve Siyah. Aydınlık ve Karanlık vardı. Hangisinin büyüklüğü daha fazla kestiremiyorum. Terasta duyduğum adım sesleriyle irkilerek çıkışa doğru döndüm. Karan... Panikle geri adım atsamda terasın pervazına yaslanmıştım. Kaçışım yok. Kalbim deli gibi atarken telaşla bir çıkış yolu arıyordum. Ben kafamda bahaneler sıralarken o çoktan sınırlarımı ihlal etmiş bana yaklaşmıştı bile. "Saye!" Kullanmadığım ikinci ismimle seslenince tüylerim diken diken oldu. Herkes, "İclal" olan ilk ismimle seslenirdi. O beni tanıdığından beri hep ıslarla "Saye" diye seslenip durdu. "Bu havada ancak senin gibi biri, bu gökyüzüne kadar uzanan binanın terasına çıkar." Eliyle yanağımı okşamaya başlayınca bir an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. "Saye, sen gerçeği benden ne kadar saklarsan sakla." yüzünü yüzüme yakınlaştırarak "Gözlerinin ardında ki gerçek yüzünü görüyorum." Ve tekrar yineledi sözlerini "Sakladığın o yüzü görüyorum.! "

Önceden aynı mahallede yaşamalarına rağmen birbirlerinden çok uzak yaşayan Karan ve Aylin, Taşındıktan sonra yıllar sonra aynı mahalleye geri taşınan Karan. İlk görüşte aşka inanır mısınız? O halde sıkı tutunun bu ikilinin aşkı çok güzel olacak 🫶💅

Abisinee mesaj atacakken yanlışlıkla okulda ki sevdiği çocuğa mesaj atan Neva`nın başına en fazla ne gelebilir ki

Büyük bir suç örgütünün lideri olan Karan`ın, geçirdiği kaza sonucu yüzünün nerdeyse tamamı yanar. Yüz nakliyle başkasının yüzünü alarak hem yeni bir yüze kavuşur hemde peşindeki polislerden kurtulur. Peki Karan yüzünü aldığı adamın karısına aşık olursa ne olur? İşte onu merak ediyorsanız hayal dünyama davetlisiniz. Kitap kapağı @ lavixy `e ait, emeği için çok teşekkür ederim 💓

öylesine yazdığım bir kitap umarım beğenirsiniz :))

Arkadaşına atacağı fotoğrafı yanlışıkla aşık olduğunu kişiye yani abisinin arkadaşına atan Mehir Aytaç. Arkadaşının kardeşi tarafından atılan fotoğraftan fazlasıyla etkilen fakat kardeşi gibi gördüğü birine bu şekilde yaklaşamacağını her seferinde kendine hatırlatan ve bu yüzdendende Mehir den uzak duran Yüzbaşı Karan Kılıç. Dikkat:Kitabımda argo, küfür vb. şeyler bulunmaktadır.

Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu. "Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dönüş . Adil Beyin en küçük kızı , görüştüğü kimse yok diye biliniyor . Soruşturdum biraz ama anneleri Zeren hanımdan çok yengeden çekiniyor herkes. Abileri çok üzerine düşüyor."dedi Kadir "Adı?"diye sordum sadece "Adı. Saye, Saye Yağızoğlu. Yağız aşiretinin gözdesi" dediğinde gönlüme ektiğim tomurcuk büyüdü. Saye... Benim Sayem... Bir düğünde gördüğüm kara gözlüm. Bu zamandan sonra bırakır mıyım seni?

Cemre:Yeni matematikçi geliyormuş. Gece: Sıkıntı yok onu da yollarız Göz kırptığım anda yanımdan geçen adam ile göz göze geldim o çekip giderken ben gözlerimi tekrar benimkilerle çevirdim.Ama nerden bilecektim Matematik hocamın bana bela olacağını?

"Herkes lavin çiçeğini koparmaya çalıştı... Çiçeğin yaprakları döküldü. Ama hâlâ toprağa kök salmış bir şekilde kokmaya devam ediyor.” Ayça, geçmişin küllerinden yeniden doğmaya çalışan, yara almış ama hâlâ dimdik duran bir lavin çiçeği. Karan ise... kaderin karanlık yüzünde onu bekleyen bir soru işareti. Bir klinikte başlayan sessiz seanslar, bir çetenin gölgesinde cevaplara dönüşürken, her adım Ayça`yı geçmişinin tam ortasına çeker. Bu hikâyede: Babalar hayalet, Aşklar tehlikeli, Ve sessizlik, en yüksek çığlıktır. “Yaralı Kalbin Çiçeği”, bir lavin çiçeğinin kanla sulanmış köklerinden doğan bir hikâye. Okumaya cesaretin var mı?

Benim konuyla ne alakam var amk

ve sonra... "Sen bundan sonra benim gecemsin,Gece" dedi adımı bastırarak. Nefesini dudaklarımda hissedebiliyordum. Eğer kafasını milim hareket ettirirse, birbiri için yanan dudaklarımız birleşicekti. O anda onun hiç beklemeyeceği,doğrusunu söylemek gerekirse benim de kendimden beklemediğim o hareketi yaptım. Birbiri için yanan dudaklarımızı birleştirmiştim. Kasıldığını hissedebiliyordum. Ne yaptığımı anladığında öpüşü sertleşmişti. Ama bir sorunumuz vardı, az önce birbiri için yanan dudaklarımız, bu sefer bizimle birlikte yanıyordu...

Babası tarafından tacize uğrayan,yıllarca eziyet gören,annesi korkunç bir şekilde babası tarafından öldürülen bir kadın düşünün... Ben Çilem Buse ÖZTÜRK kendi hayatı için adaleti sağlayamamış kadın avukat olup başka kadınlar için adaleti sağlamak istiyordum...

1 yıldır terörist lerin elinde esir kalan kıdemli üsteğmen Nazlı çınar 1 yıl boyunca tek kelime etmeyip bütün işkencelere göğüs geren cesur ve bi okadarda güçlü bir dişi kurt kurtarılma umudunu tamamen yitirmiş ama birgün nerden bilebilirdi bu lafını yutacağını

Doğa artık eskisi gibi değil. Göz alabildiğine uzanan ormanlar solmuş, toprak nefes almakta zorlanıyor. Yeşilin hükmü sona ererken, bir avuç insan bu çöküşün ortasında yaşam mücadelesi veriyor. Ana karakterimiz, yıllardır dış dünyadan izole edilmiş bir toplulukta büyümüş, doğanın son sırlarını koruyan bir genç. Ancak beklenmedik bir olay, onu güvenli sınırların dışına çıkmaya zorlar. Gördüğü manzara, bildiği her şeyi sorgulamasına neden olur: Peki gerçekten doğa yok oluyor mu, yoksa ona ihanet eden biz miyiz? İhanetler, gizli kalmış gerçekler ve umudu yeniden yeşertme çabasıyla dolu bir hikâyeye hazır olun. "Yeşilin Son Nefesi", kaybolan bir dünyanın içinde yeşermeye çalışan bir umudun hikâyesini anlatıyor.

Arden Kandemir ve çocukluk aşkı Karan Çevik babaları çok yakın albay olan bu ikili yılarlar sonra tekrar karşılaşır lar lakin Arden Karanı tanımaz Karansa hatırlaması için çabalar {Arden babasının timinde Doktor olarak çalışıyor çok yetenekli ve çok zorlu vakaları tek başına iyleştirmiş bir Doktor dur } {Karan ise çok başarılı bir komutan dır okulunu birincilikle bitirdi ve babasının çok yakın arkadaş I Adnan albayın timinde dir …} (: (: (:

Her hayat yeniden yazılırdı. Ruhum kindarlığa bürünmüştü. Ve: "Kinim beni esir alan prangamdı." Meyus talihimin tekerrür edeceği o ana kadar hapsedildim, her bir salisesi aleyhime işleyen bir zamana. Şimdi sıra tanrıdaydı. "Kader çift kişilik bir oyundur; Yapacaklarını sen, Yaşayacaklarını ise Tanrı belirler."

Mahzenin birbirine delice tutkun iki aşığı Karan ve Hazen. İşledikleri suç onları bir mahzene gönderdi ve orada adaletin olmadığı ortaya çıktı. Hazen ve Karan nereye kadar dayanacak ve ne yaşayacaklar.

Kardeşlerinin bedelini ödeyen iki kişi Biri hayat dolu, herkese neşe kaynağı olan kadın Akça diğeri ise, adaletli olduğu kadar esamesinden korkulan Karan.

Arkadaşına mesaj atmak isterken bir örgüt liderine mesaj atan Ada akalp…

Yıllar boyunca onu aradım , nerden bilebilirdimki kaderin birgün onu kendi elleriyle bana getireceğini...