Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

[MAHALLE KURGUSU] ⤜→ Acıyla kavrulan yüreklerin deniziydi Karadeniz. Kavuşulamayan sevdaların deniziydi. Karadeniz’i, yüreği Karadeniz olanlar anlardı. Acıyla yoğrulmuş, ruhu ölmüş ama yaşayan bedenler anlardı. Anladım. O kadar iyi anladım ki bu deli Karadeniz’i, zamanla o bana baktı ben de kendini gördü, ben ona baktım onda kendimi gördüm. Hırçınlığımı, dize gelmez deli dalgalarımı, karanlık derinliğimi gördüm. Annemin verdiği sevgiyle dolup taşan gözlerim, görmez dediğim o deli dalgaları gördü. Küçükken annem ve babam varken Karadeniz gibi olmam diyen kendimin, Karadeniz’den daha hırçın olduğunu zamanlarını gördüm. Karadeniz oldum. Burada, yüreğimdeki bu acıyla yaşayabilmek için olunması gereken o asi, deli deniz oldum. Zamla bu deli dalgalarda yoğruldum. Işığımı, gülüşümü, sevgiyle parlayan gözlerimi, şefkatli ellerle dokunulan yüreğimi denizin derinlere gömdüm. Karadeniz’in ta kendisi oldum. Güneş saçlı, deniz gözlü annesinin o çok sevdiği Karadeniz’in dingin limanı değil, asi dalgalarıyla coşan karanlık gecesi oldum. ⤜→ ✉¹sâye`den posta: Sürmene`nin Gültepe mah. sıcacık arkadaşlık ve aile bağlarıyla, tüm neşe dolu anlarıyla sizleri bekliyor :)

Geçmişinden gelen yara izinin sebebini bilmeyen Efnan Kaya ve ona karşı duygular besleyen abisinin düşmanı Barış Aktan

Kendi dünyasında yaşayan bir genç kız olan Günce`nin hayatı, mahalleye yeni taşınan Üsteğmen Mustafa ile bir anda değişir :) Keyifli hikayelerini okumaya hazır mısın ? Olaylar 2021`de geçmektedir....

Her insan yaptığı hatalardan sorumludur. birinin hatasının bedelini başka biri ödeyemez. Hatalarımız bizi büyüten bir etken halinede gelebilir, bizi bitiren bir etken halinede. Önemli olan o hatanın büyüklüğüdür. Asya, saye ve Aden, bir gece ansızın okula girdiklerinde bodrum katında bir cesetle karşılaşacaklarını bilmiyorlardı. ya da cesedin ortadan kaybolacağını. kimdi onu öldüren kişi? kimdi cesedi saklayan kişi? bu üç kız katili bulabilirmiydi?

Zalimler ve Masumlar, Aksaray`da yaşayan köklü, saygın ve toplumda önemli bir yere sahip bir ailenin genç yakışıklı erkek evladının, kendisinin hiç tanımadığı ancak ailesinin büyüklerinin yakından tanıdığı, zengin ve prestijli bir ailenin sorunlu, psikolojik sıkıntılarla boğuşan genç ve güzel kızıyla evlenerek İstanbul’a damat gitmesini ve burada karşılaştığı çarpıcı olayları konu alıyor. Bu romantik gerilim; gelenek, baskı, aile sırları ve içsel çatışmalarla örülü bir yolculuğu anlatırken, aşkın, sabrın ve insan ruhunun sınırlarını da sorguluyor.

Gelecek tarihlerde sonradan doğa üstü güçler kazanan ana karakter, Dünyada normal bir insanken kazandığı güçlerle ilgili başından geçen olaylarla içinde bulunduğu evrenden bile ayrıldığı bir yolculuğa çıkma hikayesi.

Bu, boyutları aşan bir oyun. Aynı zamanda gerçeğin peşinde bir yarış. Bilinmeyen mühürler, hayaletler ve tanrılarla bir şans oyunu… Dijital bir mücadele, insanlığın kurtuluşu… Gerçeklikle bağlantılı sanal bir dünyada — O bizi bilinçli olarak seçti. Bizi isteyerek seçti. Bilincimizi bilinçli olarak belirledi. Ve şimdi… korkunu geride bırak. Bencil düşüncelerini, sorularını ve direnmeyi bırak… Zihnini özgür bırak. Hoş geldin: Kâbuslar Diyarı.

“Yandım… ama yok olmadım. Sadece yeniden doğdum.” O, kendini hep farklı hissetti. Ama gerçeği öğrendiğinde her şey yandı. Ve o, küllerinden yeniden doğdu. Şimdi, geçmişin sırlarıyla yüzleşmek… Ve kim olduğunu bulmak zorunda. Bu bir hayatta kalma hikâyesi. Bir kimlik arayışı. Ve belki de bir başlangıç.

(Parçalanmış Kalpler) Kurtuluş yoksa direniş benimle başlar. Karanlıkla çevrili bir odada, zaman durmuştu. Efsina Atalay, geçmişini yitirmiş bir kadındı. Özgürlüğü elinden alınmış, sesi susturulmuş, kimliği paramparça edilmişti. Ama içinde, tüm bu sessizliğe rağmen sönmeyen bir kıvılcım vardı. Onun adı bilinmiyor. Yüzü gölgelerden ibaret. Konuşmaları tehdit, bakışları kurşun gibi... Ve Efsina, o gölgeyle baş başa kaldığında, sadece korkuyla değil, kendi içindeki karanlıkla da yüzleşmek zorunda kalıyor. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir kaçış hikâyesi değil. Bu bir direnişin, bir kadının hayatta kalma savaşı... Karanlık çökmüş olabilir. Ama Efsina`nın gözleri hâlâ açık. Bu benim ilk kurgumdur. Çalıntı falan değildir. Güzel bir kitap olacağını düşünüyorum. Ve size okumanızı öneririm. Şimdiden okuyanlara iyi okumalar dilerim...

"Gerçeklik Büküldüğünde..." Bu bir başlangıç değil. Belki de bir sonun sessiz yankısı. Bildiğiniz dünya yerinde duruyor gibi görünse de bazıları için çoktan çözülmeye başladı. Gölgeler sadece karanlıktan ibaret değil; bazıları iz bırakıyor, bazıları ise geri dönüyor. Bir grup genç, sıradan hayatların içinde sıradışı bir gerçeğe adım atıyor. Kimileri geçmişiyle, kimileri geleceğiyle yüzleşiyor. Onları bir araya getiren şey tesadüf değil, kader hiç değil—belki de bir çatlaktan sızan bilinmeyenin ta kendisi. Bilim kurgu ile fantastik öğelerin iç içe geçtiği bu hikâye; zaman, kimlik, dostluk ve inanç üzerine kurulu. Ve her şeyin merkezinde bir soru var: Eğer gerçeklik değiştirilebiliyorsa, kim gerçekten kim?

"DOKUYUCU" ile Zihin Labirentlerine Yolculuk Başlıyor! Veridian`ın altında saklı, sırlarla dolu Hatıralar Labirenti`ne adım atın. Genç Dokuyucu Noah, bu gizemli dünyada kötücül Silas`ın karanlık planlarıyla yüzleşiyor. Kayıp anılar, kadim sırlar ve tehlikeli bir kaçış... Labirentin bekçisi Aelia`nın rehberliğinde Noah, şehrin kaderini kurtarmak için Yüksek Kule`ye doğru amansız bir maceraya çıkıyor. Fantastik, gizem ve tehlike dolu bu destansı yolculukta Noah`a katılın! Labirentin fısıltılarına kulak verin ve karanlığa karşı umudun ışığını arayın.

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." Şuan başka bir durumda olsak anında `yaa` diye demeden edemezdim ama şuan gülümsemedim. Kızgındım ya ben ona. "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Ortaokulda tanışan dört arkadaş okul çıkışı beraber yürürken bazı olaylar yaşarlar. Kaçırılma olayları mı dersiniz,entrika olayları mı dersiniz,yoksa aşk olayları mı? Hepsi bu kitapta.

Hakkında infaz kararı çıkan Ülkem Atalay, bulunduğu topraklardan sınırın öteki tarafına hayatta kalmak için kaçmaya çalışır lakin hiçbir şey düşündüğü kadar kolay olmaz... "Sonra... bu insanların bir kıtayı paylaşamadıklarını gören Gök Tanrı, Devasa Ada`yı ikiye böldü. Yaşadığımız yere Uçmağ dedi, karşı tarafa ise Tamuğ. İki ırkı birbirinden uzaklaştırdı, hatta bir Selenit ile bir Safirin yan yana gelmesini dahi yasakladı. Böylelikle asırlar önce yaşanan o korkunç savaşlar son buldu. Artık herkes kendi dünyasında, ait olduğu yerdeydi." Lakin ben ait olduğum yerde değildim. Varlığım, bir savaşa bedeldi. Varlığım, bir kıyametti. Varlığım, onu ve beni cayır cayır yakacak yangınlardı. Ben, Ülkem Atalay... bir soyun başlangıcı ve sonuydum. Şerefim üstüne yemin ederim ki... insanlar beni asırlarca hatırlayacaktı.

KİTAP TAMAMEN BANA AİT KİTABIMI ÇALINTI OLARAK ALICAK OLURSANIZ MAHKEME SALONUNDA GÖRÜŞÜRÜZ Arkadan ağzımı kapatan bir elle donakaldım. Çöp konteynırının yanındaki duvara sırtımı yasladı. Yüzündeki maskeden dolayı hiçbir şey göremiyordum. Halime teyze haklıydı galiba bu saatte dışarıya çıkmamalıydım veya bu ara sokağa hiç girmemeliydim. Korktuğumdan dolayı Gözlerimi kapattım. Ne zaman korksam hep gözlerimi kapatırdım. Kendimi çok çaresiz hissediyordum. Ama aklıma gelen şeyle içimden Sevinç çığlıkları attım. Bacak arasında tekme atarsam kaçabilirdim değil mi? Ağzımı kapatan adamın kalın sesini duydum. "Düşündüğün şeyi sakın yapma." Dedi. Düşündüğüm şeyi nereden biliyordu? Yoksa aklımı mı okumuştu? Hızla gözlerimi açtım. Ama burası  burası o Sokak değildi farklı bir yerdeydik

Benim yüzümden onlari göz göre göre ölüme terk ediyorudum. Ama elimden birşey gelmiyordu şu lanet iplerden kurtulamıyordum çünkü. yanımdaki adama bakarak "lütfen onlara zarar verme ne istersen yaprim".dedim. ama dinlemedi ve kahkaha atmaya başladı çaresizlikle onları izliyordum ve adam elindeki kumandoya basarak hayvavin kafesini açtı. Korku dolu gözlerle onları izliyordum "yapma hayır " avazimin çıktığı kadar bağırdım ama beni dinlemedi ve aslan annemi parçalara ayirilisini çaresizce izledim" hayir hayır bu olamaz anneeee ".

545*******: Siz kimsiniz? Siz: AY SONUNDA Siz: Ay bi sakin olim öhm (Gönderilmedi) Siz: AY NE DİCEM Kİ (Gönderilmedi) Siz: Ne dicem bilmiom nası başlim?? (Gönderilmedi) Siz: Eşarbını yan bağlama Siz: Eşarbını yan bağlamağğ Siz: Ben söyleyim sen ağlama 545*******: ??? Kendini her an garip bir şekilde nezarethanede bulan kız, ve adalet peşinde koşan bir adam... Not: Her şey kurgudur. Argo, şiddet ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar içerir. Şimdiden iyi okumalar:)

Yozlaşmış bir şehir yozlaşmış bir polis departmanı suçsuz yere öldürülen çocuklar ve kadınlar... Sayısız cinayete rağmen asla yerini bulmayan bir adalet. Böyle bir dünyada adaleti kendi yöntemiyle sağlamak için kurulan bir birlik. Tüm üyeleri kadın olan MEDUSALAR BİRLİĞİ. Birliğin lideri aralarına ilk defa bir erkek üye alacaktır üyenin erkek ve polis olması tartışmalara yol açarken önemli bir soru ortaya çıkar. Birbirinden farklı iki adalet anlayışına sahip kişiler ne kadar iyi anlaşabilir ki ?

Amber, sıradan bir hayata ve görünüşe sahip bir kızdı. Evlatlık alınmış olduğu ailesi ona iyi davranıyor, her istediğini yere getiriyorlardı. Okuluna gidiyor, arkadaşlari ile vakit geçiriyor ve geri evine dönüyordu. Ne kadar bu artık bir rutine dönmüş olan hayatını sıkıcı bulsa da şikayetçi değildi pek de. Eh, daha doğrusu bunu pek dışari yansıtmazdı demek daha doğru olurdu belkide. Amber bu sıkıcı hayatının edebiyen süreçeğini düşünürdü. Lakin hayatının ona bir süprizi vardı. Bir gün anidan kapısına gelecek olan o mektuptan bir haberdi. Mektupta aynen şu cümleler yazıyordu kocaman harfler ile; Gizli Kanatlar Akademisine yaptığınız başvurunuz onaylanmıştır. Sizi okulumuzda görmekten mutluluk duyarız.

"Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir." Küçükken babaannesi yüzünden annesini kaybetmiş, teröristler yüzünden babasını kaybetmiş bir kız çocuğu. Kim bilebilirdi ki büyüyünce asker olacağını ve onların soyunu kurutmaya ant içeceğini. Yeni hayatı ona eski anılarını ve sevdiklerini verdi. Peki ya geri alacak mı? Ben yazmak için hazırım peki ya siz Şeyma ve Yavuz`un hikayesini okumak için hazır mısınız?

Asker & Eski Asker Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" Bir hata her iki hayatında sonu olmuştu . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki.

Bu bir peri masalı. Kitabı tersten okumalı.

Siz hiç unutuldunuz mu? Unutanları suçlamayın! Zira her unutuşun ardında kim bilir ne hikâyeler vardır. Bu hikâyeleri dinlemeden suçlamak, ardıdan derin pişmanlıklar getirir. Tıpkı Ronya`ya olduğu gibi! Ronya önce unutacak, sonra unutulacaktı.

Büyülü dünya Diyar`da kehanetler uyanıyor, unutulmuş efsaneler fısıltılarla yankılanıyor. Genç bir büyülünün arayışı, bu uykuyu bozmaya yetebilir. Onun macerasına ortak olmaya cesaretin var mı? Diyar’da sürüden ayrılan, av olmaktan çıkar. Ama kurt olmak, her zaman özgürlük getirmez. Diyar’ın bir kuralı vardır: Kadim Gözcülerin fısıltılarını dinlemezsen, yolunu kaybedersin. "Zirvelerden uçtu kuşların ilki. İlerlemekte gözlerden habersiz olan. Yakında uçar ikinci, savaşın habercisi. Üçüncü süzüldüğünde, düşecek en değerlisi"