İki düşman aşiret doğan aşk hikayesi

MAHALLE KURGUSUDUR Ukde Kalan Sevda isminde ilk kitaptır. "Bazı aşklar ukde kalır, sen bende ukde kaldın, kuğu..." Not: Yalnız kuş kitabımın yan kitabıdır.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM, DUYDUN MU BENİ! SENİN GİBİ BİR ADAMLA DA ASLA EVLENMEYECEĞİM AS-LA" dedim, bağırarak. Üstüme üstüme geliyordu. "Sen" dedi ve bir adım daha attı, "Benden kurtulamayacaksın, bunu unut. Sev ya da sevme. Ama o evlilik olacak. Eğer ailenden her birinin gözlerinin önünde ölmesini istemiyorsan, bunu yapmak zorundasın asi kız. Zira biz kan dökersek, kaçanları öldürmekle kalmayız. Töre denildi, kadın susturulmaya çalışıldı. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil, susturulmak istenen bir kadının başkaldırışı. Bazı kadınlar susmaz, susturulur.

Siz hiç evlendiğimizde Evet dedikten sorna ne düşündünüz? Mutluluk? Aşk? Hayatını geçireceğin adam? Peki ya hiç evet der demez sizi korumak için kendini öne atan kanla kaplı olan kocanızın sizin kucağına düşmesi? "Hayat bazen hiç istemediğin anda istemediğin şeyleri yaşatır ya Hejam belki ben senin istemediğin kişiyim ama sen benim istediğim istediğim zaman bana gelen en güzel lütufumsun."

Trabzon`dan Mardin`e uzanan bir hikaye Elimden tutan adam beni hiç bilmediğim bir şehre, bilmediğim bir eve ve tanımadığım insanların içine getirdi."Oğlum elinden tuttuğun kız kimdir?" Diye soran pala bıyıklı, aklar düşmüş, hafif kilolu bir ağa gibi duran yaşlı adam "Nişanlım sevdiğim kadın." Diyen elinden tuttuğum adama baka kaldım. Daha ben onu tanıyalı bir hafta olmuştu. Benim gibi şok olan karşımdaki kişiler "Ne nişanlısı? Sen zaten Evin`le nişanlısın."Diyen yaşlı kadın. Bu annesi olsa gerek. Duyduklarımla bir kez daha şok yaşadım. Ne demek başkasıyla nişanlı? Kendi kendime sorduğum soruyu yanıtlayan elimden tutan Nişanlım olduğunu söyleyen Siyam oldu. "Onunla hiç bir zaman nişanlı olmadım. Size onu sevmediğimi söyledim. Onu kardeşim gibi gördüğümü söyledim. Ama siz kendi kafanıza göre oynamaya devam ettiniz." Dedi ve bana döndü. "İster kabul edin ister etmeyin. Ben Açela`ýı seviyorum onunla evleneceğim. Ha yine de yok diyorsanız bundan sonra ne adımı duyar, nede beni görürsünüz." Dedi elimden tuttuğu gibi beni merdivenlere doğru yukarı çıkardı. Arkamızda şaşkın bakışlar bırakarak çıktık.

Salonun tam önüne gelip bir anda içeri girdiğimde tüm ağalar dönüp şaşkın bakışlarla bana bakıyolardı. Aralarından en büyük olan konuştu. - Destur! Bilmez misin sen buraya girilmez! -Ya sen bilmez misin ağa burada konuşup karar aldığınız benim hayatımdır. Şimdi o kulaklarınıız açın ve beni iyi dinleyin. Odamdan aldığım ve elbisemin kuşağına koyduğum silahı çıkartıp ortadaki masaya koydum. - Şimdi bu berdel ya Asaf Ağanın yiğeni Beratla yapılır ya da bu konuktan gelin çıkaracak bir kız kalmaz geriye!! -Sen bizi mi tehtit mi edersin ne bu cürret! Hiç tanımadığım bir ağanın konuşması üzerine ben daha cevap bile veremeden Asaf ağanın tok ve gür sesi tüm odayı doldurdu. -Benim yiğenim sakattır kızım bunu bilir kabul ede misin? - Yüreği sakat olmasın Asaf Ağa kabulumdur. - Karar verilmiştir ağalar Asmin Beratla evlenecektir. Bir haftaya düğünümüz vardır.

Aşk bazen mecburiyetle başlar, bazen de bir sığınma ile... Ama ne olursa olsun, kaderin yazdığı notalar asla susmaz. Behram Atasoy, yıllar sonra babasının mirasını devralmak için Mardin’e döner. Ailesinin karanlıkta tuttuğu bir berdel anlaşmasıyla Aydan Aksoy’la evlendirilmesi, hayatını altüst ederken; bu zoraki evlilik kısa sürede beklenmedik bir tutkuya dönüşür. Ancak Behram’ın geçmişten gelen ezeli düşmanı Ferzan Ateş’in Mardin’e dönmesiyle her şey yeniden tehdit altına girer. Bu topraklarda bir başka hikâye ise sessizlikle başlar… Dijvan Azamet. Yalnızlığı seçmiş, geçmişiyle duvarlar örmüş bir adam. Ve bir gece kapısı çalınır. Nur… Kaçarken yolunu kaybetmiş bir kadın. Sığınacak bir yer değil, içinde huzur bulacağı bir bakış arar. Dijvan ona sadece kapısını değil, zamanla yaralı kalbini de açar. Kelimeler az, sessizlik çoktur ama duygular gürültülüdür. Aşk, güvenin kıyısında usul usul yeşerir. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, hayat bir anda yön değiştirir. Çünkü geçmiş hiçbir zaman gerçekten geride kalmaz Ve tam kalpler birbirine yaklaşırken, Dijvan’ın gömülü sandığı geçmişi bir anda karşılarına çıkar. Hiç hesapta olmayan biri… Planları altüst eden bir sır… Ve bir aşkın geleceğini belirsizliğe sürükleyen bir dönüş. Çünkü bazen en büyük sınav, aşk henüz başlamışken gelir…

🗡️🩺🗡️ “Bilmiyorum Delfin. İyi miyim kötü müyüm bilmiyorum. Ama bildiğim tek bir şey var o da…” beklentiyle bakıyordum yüzüne. O da gözlerimden bir umut ışığı görmek için bakıyordu bana. Ama korkusuzca baksa anlayacaktı benim içimdekini de. Acı bir şekilde tebessüm etti “O da seni çok sevdiğim. “ ben olduğum yerde mıhlanmış dururken o bir adım attı bana. “Ben senin her şeyini çok sevdim, Delfin. Rüzgarda uçuşan kumral saçlarını; sevindiğinde, üzüldüğünde, kızdığında koyulaşan yeşil gözlerini; kendinden çok sevdiklerin için atan o kalbini… Ben senin, sana ait olan her zerreni çok sevdim doktor. Senden hiçbir karşılık beklemeden, uzaktan ve acıtmadan sevdim. “ Gözlerim dolu dolu yüzümde tebessümle dinledim her bir kelimesini. Yüreği naif olsa da dışarıya göstermeyen o adam şimdi benim için yüreğini önüme sermişti. Belki de bu; hayatımda aldığım en güzel itiraf olarak kalacaktı benimle. 🗡️🩺🗡️ Annesinin ölümü ile hayatı değişin bir kadın:Delfin. Ve onunla aynı kaderi yaşayan bir adam:Safir. İlmek ilmek işleyen aşk ve verilen mücadeleler…

Özgürlüğüm için her şeyimi geride bıraktım. Ailemi, geçmişimi, adımı bile... Kaçtım. Kendi hayatımı kurmak, nefes alabilmek içindi bu kaçış. Ama kim bilebilirdi ki, beni özgür kılacağını sandığım şehir… En büyük tutsaklığım olacağını. O adam. Sessizliğiyle korkutan, bakışlarıyla hükmeden o yabancı... Onun konağında yeniden doğduğumu sandım. Meğer sadece başka bir kafese hapsedilmişim. Altın bir kafese. Ve şimdi... Kaçmak mı istiyorum, yoksa kalmak için bahane mi arıyorum, bilmiyorum.

DOĞU`NUN ASİL KADINLARI SİZ SUSMAYACAKSINIZ ÇÜNKÜ İHRA NOVA SİZİN SESİNİZ OLACAK, SİZİN ELİNİZİ ASLA BIRAKMAYACAK!! Kader bir örümcek misali hırsla ilmek ilmek ağlarını örmekte.. İhra Nova Zadeoğlu & Mir Mirhanoğlu ......Alıntılar..... "Mehir olarak ne istiyorsun kızım?" "Sadece talak hakkı ve Mir Ağa`nın yanından ayırmadığı silahını istiyorum", diyerek İmamın sorusunu yanıtladım. Mir Mirhanoğlu "Düğünde takılan takılar, kilosunun 5 katı altın, Dubaideki şirketlerimin yüzde elli bir hissesi, Van`da ki, Urfa`da ki, Antep`te ki bağların yüzde elli bir hissesi ve son olarak İstanbul ve İzmir`deki villanın tapusu", diye kendi isteklerini sıraladı. "Babaların vedası en ağırıdır derdi dedem. Kız evlat babanın incisidir. O inciyi başka birine teslim etmek çok zordur kopamazsın öyle kolay kolay demişti. Şimdi hiç beklemediğimiz bir anda ayrılık acısı benim dağ gibi babamın omuzlarına bindirilmişti. İlk defa çaresizlikten omuzlarının düşüklüğünü, boynunun büküklüğünü ve ağladığını görmenin acısı da benim omuzlarıma yüklenmişti..." "Anne yüreği hissedermiş evladını. Hissetmişti benim annem yürek yangınımı ve elinden hiçbir şey gelmediği için ışıl ışıl gözlerini gölgeler sarmıştı. İki gözümden öpmüştü. Beni senden kopardılar, ayrılık getirdiler der gibi. Bir anneye beklenmeyen vedanın ağırlığı yüklenmişti. Yüreği kanatılmıştı..." "İlk defa bir kızın ağabeyinin koluna girmesi bu kadar zordu. İlk defa bir ağabeye kız kardeşine kolunu uzatması bu kadar zordu. Çünkü bu defa uzatılan kol sözsüz bir elvadaydı..." Bu kitap tüm kadınlara, kızlara, annelere ve kızlarına, sesi kesilenlere...

Silahı benim kafama dayamıştı. Belki de yolun sonuna gelmiştim artık. Albay " Bırak lan kızı onun ne ilgisi var it herif suçu ne" diye bağırmıştı. Çeto ise beni zincirlemeleri için adamlarına işaret vermişti bende diğerlerinin yanında yerimi almıştım Çeto büyük bir kahkaha atıp "Ah albay sana üzülüyorum suçu ne mi söyleyeyim hemen şanslı olması sürekli elimden kurtulması ve asker olması ama en büyük suçu da SENİN KIZIN OLMASI ALBAY"diye bağırmıştı. Ailesiyle dağda görevdeyken tanışan Yüzbaşı Umay Keskin Diğer gerçek ailem kurgularından bir tık daha farklı bir gerçek ailem kurgusu bir şans vermenizi isterim Elbette ki Diğer hikayelerle benzerlik gösterebilir ama biraz daha farklı ♥︎♥︎♥︎İYİ OKUMALARRR♥︎♥︎♥︎

⸻ Namazımı bitirdikten sonra yavaşça namazlığımın üzerine uzandım. “Allah’ım, o çok güzel seviyor. Ben onun sevgisine karşılık nasıl davranacağımı bilmiyorum. Onu gönlüme sevdir, yüreğimizi birbirine bağdaştır. Bizim için en hayırlısını sen bilirsin. Onu sevmek istiyorum. O bana ‘canım’ derken karşılıksız kalmak canımı acıtıyor. Ben onu sevmeye çalışacağım, sen de bana doğru yolu göster Allah’ım. Onunla çıktığım bu yolda bana rehberlik et.” diye dua ettim gözyaşlarım akarken. O gece, bana hediye ettiği namazlığın üzerinde saatlerce ağladım. O namazlığın üstünde, Rahman ve Rahim olan Allah’a yalvardım; onu yüreğime yazması, bana doğru yolu göstermesi için dua ettim. Ben, onu sevmek için çabalayacaktım ve biliyordum ki hiçbir emeği karşılıksız bırakmayan Yüce Allah, benim bu çabamı da görecek ve karşılıksız bırakmayacaktı. Sana yalvarıyorum Allah’ım… Onu gönlüme sevdir, çünkü o çok güzel seviyor.

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

İlk bakışta hissettik birbirimizi. Bu hikaye nereye varacak bilmeden, Tekrar karşılaşır mıyız bilmeden, Birbirimize ne kadar iyi geliriz bilmeden.

Bir Bedel Meselesi

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı Şehir.. Azad ile Dilan töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekeceğini sanıyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

Mardin’in iki koklü aşiretlerinde yıllardır süren kan davasını bitirmek için berdel kararı çıkar. Kızılhan aşiretinin kızı Yaren ve Betrazad aşiretinin ağası Giray, kaderin acı sınavıyla yüzleşir. Ama bir gece, Kızılhan Aşiretinin küçük kızı Sena Kızılhan ile Giray’ın yolları kesişir ve yasak bir aşkın kapıları aralanır. Kader onları bir araya getirecek mi yoksa ikiside kaderlerine boyun mu eğecekler.

Karadeniz’in hırçın dalgaları, on dokuz yaşındaki Marin için bir sığınak değildi artık, acımasız bir hapishaneydi.Karnında sır gibi sakladığı bir mucize, sırtında ise güvendiği adamın ihanetinin sapladığı hançeri vardı. ‘Elâlem ne der’ utancıyla suçlandığı, babasının çaresiz gözyaşları ve annesinin öfkesiyle dolu bir evde kapana kısılmıştı. Marin’in tek kurtuluşu, o sonu belli olmayan İstanbul uçağıydı. Belki de Karadeniz’in bu hırçın denizinden daha karanlık bir belirsizlikdi bu.Marin, Karadeniz’in inadından kaçarken; yüzlerce kilometre ötede, Mardin’in kadim topraklarında, Alaz da kendi kanlı kaderinden ve aşiretinin ateşinden kaçıyordu.Biri ATEŞ, diğeri SU.Biri GÜNEY, diğeri KUZEY.İstanbul, bu iki yaralı ruhu bir araya getirdiğinde, Marin’in hırçın dalgaları Alaz’ın ateşini söndürebilecek miydi?Yoksa Alaz’ın ateşi, Karadeniz’in inadını ilk defa küle mi çevirecekti?“Kader, bu ülkenin iki ucundan alıp bir araya getirmişti bizi.Ben Karadeniz’in hırçın, dalgası dinmeyen deniziydim;o ise ,Mardin’in taş duvarlarıydı.Benim dalgalarım onun duvarlarında kırılacaktı;onun duvarlarıysa, bu fırtınalı denizime inat, dimdik duracaktı.‘Döneceğim Karadeniz. Beni boğduğun denizinde tekrardan dirileceğim. Ha bu da sana Laz kizi sözü olsun!’

Mirhan Ali Harmanşah ve Firuze Yıldırım` ın dillere destan aşkını okumaya hazırmısınız?

O gece bir söz verdim. Ve ben, nâm-ı diğer Yılanın Yavrusu, yıllar önce söndürdüğünüz o ateşi tekrar yakmaya geldim... •Kitap tamamen şahsıma aittir ve tüm hakları saklıdır.

Mardin`e yeni taşınan aselin okuldaki zorbalığı ve ablasının aşkı ve abisinin arkadaşının arkadaşının ona karşı olan takıntısı yani kısaca aselin Zorlu hayatı ( pano mesajında tam tanıtım var

Al Yazmalı Ahsen BOZKURT & Mardin`in kudretli ağası Maran ASLANOĞLU

İzmir`in özgür havasında büyümüş, modern ve asi Mehra Depraji, hayatının en karanlık gerçeğiyle yüzleşmek üzere Mardin`in taş konaklarına sürüklenir. Abisinin sorumsuzluğu, kan davası kapısını çalmış, Depraji ve Hazani aşiretlerini karşı karşıya getirmiştir. Tek çözüm: Bir Berdel. HER AKŞAM SAAT 19.00 DA YENİ BÖLÜM

“Ben Rozerin… Bu topraklarda adımı bilmeyen yoktur. Ama beni tanıdıklarını sananlar, aslında hikâyemin en karanlık sayfalarına hiç bakmamışlardır. Hayatım küçük bir köyde başladı. Kendi halimde, sessiz ve sakin bir kızdım. Fakat kaderin bana sunduğu yollar hep dikenlerle kaplıydı. Ailem, gelenekler, töre… Her biri bana ‘sus’ diyordu, ama ben sustukça içimde biriken fırtına büyüyordu. Bir gün, hiç istemediğim bir şekilde, başkalarının verdiği kararlarla bir evliliğin içine itildim. Sevmediğim bir adama ‘eş’ demek zorundaydım. O evde nefes almak bile ağır gelirken, kendimden başka kimseye güvenemeyeceğimi öğrendim. Kaynanamın bakışları, eltimin sözleri, evin içinde sessizce işleyen hesaplar… Herkes birbirinin sırtına gülümserken arkasından hançerini hazırlıyordu. Ben ise buna izin vermemeye kararlıydım. Günler geçtikçe, hayatta kalmanın tek yolunun güçlü olmak olduğunu anladım. Kendimi savunmayı, lafı tam yerine söylemeyi, hakkımı almayı öğrendim. Bazen sertleşmek zorunda kaldım, bazen gözyaşlarımı kimse görmesin diye geceleri yastığıma gömdüm. Ve bir gün… Hayat, bana hiç beklemediğim bir sınav sundu. Evimin kapısından giren bazı insanlar kaderimi tamamen değiştirdi. Dost sandıklarım düşman, düşman bildiklerimse bazen en büyük sırdaşım oldu. Şimdi anlatacağım şey sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, törelerin gölgesinde, kadın olmanın bedelini ağır ödeyen bir kızın; kendi sesini bulma, ayakta kalma ve kendi kaderini yazma hikâyesi. Ben Rozerin… Ve bu, benim gerçeğim.”

Ahh Mardin, keşke görünüşün kadar törelerin ve kurallarına da bu kadar güzel olsaydı da kimse bu kadar çok zorluk çekmek zorunda kalmasaydı. Bu hikayede ailesine rağmen narin bir şekilde yetişmiş Gonca`nın ve şımartılmasına rağmen yine de düzgün yetişen azat`ın hikayesini anlatıyor.