İspanya`nın seçkin bir özel lisesinde, hayat Anna için sevgilisi Albert (Basketbol Takım Kaptanı) ve yakın arkadaşlarıyla mükemmeldir. Ancak, yakışıklı ve gizemli yeni öğrenci Alex (Futbol Takım Kaptanı) ve aniden hayatına giren Amy, bu düzeni paramparça eder. Bir partideki ihaneti videoya alan Anna, kendini Amy`nin şantaj ve tehlikeli oyunlarının ortasında bulur. Albert`tan ayrılan Anna, aradığı teselliyi Alex`te bulur, fakat bu yakınlaşma kısa sürede toksik bir tutkuya dönüşür. Koridorlar, Anna, Albert ve Alex arasındaki kıskançlık, ihanet ve yoğun duyguların sahnesi haline gelirken, Anna bu karmaşada ayakta kalmak zorundadır. DİKKAT! Hikayede uygunsuz sahneler vardır. alışkanlıklar mevcuttur. Lütfen bunları örnek almayın hepsi tamamen kurgudur . Gerçek dışı olaylardır. SEVGİLERLE BELLA DENİZ

Baskın bir aile ortamında büyüyen Elara, verdiği kaybın ağırlığını ve ve ailesinin sorunlarının hepsini sırtında taşımaktadır. Değer verdiği birini kaybetmesiyle bütün ailesi ve kendisi derinden sarsılır ve Amerika`yı terk ederek Türkiye`yeye giderler. Bütün zorluklara rağmen Elara bir şekilde hayatını burada da devam ettirir lakin ailesinin benciliğinden ve baskısından hiçbir şey azalmamıştır. Daha iyi yerlere gelmesi için ailesinin verdiği karar üzerine dört yıl sonra tekrar Amerika`ya gider lakin beklenmedik bir şekilde Amerika`nın çılgın bir grubuna düşer.

Her şey, Lara’nın gece 03:13’te aldığı tek bir mesajla başladı: “Üçüncü kata çıkma.” Ama uyarılar bazen çok geç gelir. Karanlık koridorda gördüğü şey, sadece başlangıçtı. Arkadaşları da aynı saatte tuhaflıklar yaşamaya başlayınca… Lara artık biliyordu: 03:13 bir saat değil. Bir sır.

Yeni atandığı şehir olan Rize de öğretmelik yapmak için gider, babaannesi ve dedesiyle birlikte yasıyacaktır. Aynı zamanda abiside Assubay olarak rizede çalışmaktadır. Daha henüz 23 yaşında olan Mine ve sonrasında tesadüfen tanıştığı, hayatının aşkı olacagını bile bilmediği Metehan ile uaşadığı olaylar..

"Ben gözlerimi dünyaya yumalı çok oldu, karanlıktan başka bir şey göremedim asla." Ama senin ışığın kalbimin gözlerini alıyor diyemedi. Gözlerini hayata hiç açamayan bir delikanlı, hayata gözlerini yummak için gün sayan bir genç kızla tanıştığında alıştığı konforsuz düzenden çıkar. Özüm, anne babası boşandıktan sonra zaten defalarca ölümü dilemişken son yıllarda annesi tarafından şiddet görüyordur. Abisi ise mecburen babasının yanında kalıyordur fakat elinden geldiğince kardeşini korumak için okulda ona adeta siper oluyordur. Abisi defalarca sınıfta kaldığından artık aynı sınıflarda okumaya başlarlar ve son yılda aralarına yeni bir öğrenci katılır. Adını sanını bilmedikleri bu delikanlının gözleri, yalan dünyanın aldatıcı görsellerine yumulmuştur. İki gencin arasında geçen dramatik ilişkiyi, bir o kadar da gençliği, dostluğu, aşkı ve ne olursa olsun kendimizi kusurlarımızla kabul etmeyi en güzel şekilde anlatan YARA BANDI şimdi sizlerle! Kulaklıklarınızı takın ve işaret parmağınıza bir yara bandı sarın, bizden biri olduğunuz müddetçe iyiliğe hep inanacaksınız. "Yara bandı yaraya aşıksa belki, çünkü aşıkların kavuşması hasta ziyaretinden daha kısa sürer. Biz hep yara bandı takalım, ruhumuzda ki yaraların başka türlü kapanacağı yok."

Mafya okulu gibi…. Bir şans verin bence

Sümeyra`nın istanbul`a çıkan tayiniyle başlayan hikayesi... Zorlu sınavlarla imtihan olacak bir aşk... Öğrencilerine umut olmayı isteyen bir öğretmen... Romantik komedi tadında bir hikaye... Ömer ve Sümeyra`nın hikayesi

Levent: Aklıma eskiden lisede yaptığımız mallıklar geldi. Duygulandım. Erdem:  Mallıkların demek istedin herhalde. Levent: Knk beni seviyor musun, nefret mi ediyorsun ben anlamadım? Erdem: Sen karar ver. Alya: Sen, böyle kırıcı olmak zorunda mısın? Erdem: Sen, böyle olmak zorunda mısın peki? Alya: Kimse sen olmak istemez. Levent: Ver o mübarek elini öpeyim. Alya: İstemez kalsın. Levent: Öpmeyecektim zaten!

Aslı`nın cehennemi olan okul bir gün birden cenneti hâline gelir... Not: Kitabımda uygunsuz içerikler ve küfür bulunmaktadır.

Serephina Damiana Leks`in bildikleri yalan, bilmedikleri ise onu kaosun ortasına sürükleyecek kadar tehlikelidir. Her şey, onun kendi elementinin üzerinde hakimiyet sağlayabilmesi için Öz`ün Okulu`na gitmeye hak kazanmasıyla başlar. Serephina teyzesinden ve kasabasından ayrılmak istemez. Ne yazık ki, bundan sonra gerçekleşecek çoğu şeyi de istemeyecektir...

~minsung~ Okuldaki herkesin korktuğu zorbanin yanlislikla telefonuna mesaj atarsam ne olur? Minho:kimsin?

~Klasik gerçek ailem kurgusudur~ Doğduğundan beri yetimhanede büyüyen Lavin tam umudunu kaybettiği sırada bir aile onunla tanışmak ister nereden bilebilir ki onunla tanışan ailenin öz ailesi çıkacağını? Yeni aile yeni okul yeni aşklar...

• Elini masanın altından bacaklarıma doğru yaklaştırdı. Nefesimi tutmak istedim ama bu imkansızdı. “Bakın, bıçaklayan kişiyi gördüm. Polise gidersek hallederi-“ Sözümü bitiremedim çünkü parmakları, çıplak bacağıma değdi. Sustum ama kimse fark etmesin diye devam etmek zorunda kaldım. Yutkunarak Mehtap’a döndüm. “Polis olmaz.” Dedi soğuk bir tavırla. “Neden olmazmış? En olması gereken şey bu aslınd-“ Soğuk parmaklarını bacağıma sürtmesiyle sertçe yutkundum. Yavaşça elinim tersini iç bacaklarıma doğru sürttü. Hissettiğim tüy kadar hafif ama beni yakacak kadar ağır duygu, beni ateş altında bırakabilirdi. “Aslında.” Diye bitirdim ve elimi saçlarıma götürerek hafifçe kenara attım. Parmakları büyük bir istekle bacaklarımda dolanıyordu. Burası iyice sıcak olmaya başlamıştı. Gözlerimi ona değdirmemeye özen göstererek yerimde kıprandım. “Sen bize o kişiyi tanıt, biz buluruz. Polise gerek yok.” Dedi Kubilay. Bakışlarımı ona çevirdim. Hemen önümüzdeki sırada Mehtap ile ters bir şekilde oturarak bize bakıyorlardı. Parmakları yavaşça bacağımdan yukarıya doğru çıktı ve eteğimin ucuna gelince olduğu yerde daireler çizmeye başladı. Alnımdan ecel terleri dökülürken yavaşça bakışlarımı ondan tarafa, sağa doğru çevirdim. Sanki bacağımı büyük bir arzuyla okşayan kendisi değilmiş gibi ciddiyetle Kubilay’a bakıyordu. Saçları dağınık bir şekilde alnına düşmüştü ve iri kolları giydiği tişörtün içinde muhteşem duruyordu. Biraz daha bakarsam, alev alev yanacağımı hissettim. Bakışlarımı Mehtap’lara döndürdüm. “Olabilir, çıkışta bunun hakkında konuşalım.” Dedim zar zor. Sesimi gerçekten yutacak gibiydim. Parmakları bacağımın üstündeyken odaklanmak çok zordu. Sıcaklamıştım. Dairesel hareketleri hızlandı ve iki parmağı eteğimin altına girdi. Bedenimi kaplayan titreme ile yerimde duramayacak gibi oldum. Elimi kendime doğru yelpaze gibi sallamaya başladım. Ensemden, sırtıma doğru bir ter damlası akmıştı. “Sıcakladın mı?” Diye sordu Mehtap. Hızla başımı ona çevirdim ve elimi indirip masanın üstüne koydum. Hava soğuktu, kış mevsimindeydik. Sıcaklamak… Garipti. Yanımdakinin sırıttığını gözümün ucuyla fark ettiğimde sinirle yutkundum. “Hıhım… Sıcak sanki biraz…” Dedim zorlukla. Parmağı yavaşça yukarı doğru çıkarken, sızladığımı hissettim. Çok yanlış yerdeydik. “Hava o kadar da sıcak değil sanki…” Diye imalıca konuşan Kubilay,’ın bakışları, Aras’ın koca parmaklarının durduğu, bacaklarımın üstündeydi. • DİP NOT!! KARAKTERLERİM LİSE SON SINIF ÖĞRENCİLERİ ANCAK YAŞLARI 19-23 ARASI. BU YÜZDEN YAŞ SINIRLI BÖLÜMLER OLACAKTIR. BUNA DİKKAT EDEREK KİTABA BAŞLARSANIZ SEVİNİRİM!!!

SELAAAAMMM ay bu kitap için çok heyecanlıyım.. dört kuzenin aynı eve çıkmasıyla beraber gelişen olayları anlatıyor. tatlı aşklar ama gerçekten yaşayabileceğimiz durumlardan yola çıkarak her karakteri halktan biri gibi yazmaya çalışıyorum HEPİMİZ BU KARAKTERLERDE O KADAR KENDİMİZİ BULACAĞIZ Kİ!! umarım çok severek okuyacağınız kafa dağıtmalık bir kitap olur şimdiden bir şans vereceğiniz için teşekkür ederimmm<33

Aslında her şey kanla başladı sadece kimse bunun farkında değil

Sare: Anıll Sare: Ben bugün bir kuş gördümmmm Anıl: Nasıl bir kuş gördün? Sare: Çok güzeldi

Femonen Serisi 1 "Duymak istediğim buydu Yazgı, kendine güvendiğin kadar sesine ve sahnene de güven!" dediğinde kaşlarımı çatmıştım. Ne olduğunu hâlâ anlamış değildim. "Anlamadım," dediğimde kızlar yok artık der gibi bana bakıyordu. "Sahne senin Yazgı, çık ve kendini göster." Sahne senin. Alp Beyin ciddi duruşunun karşısında anlamıştım ki ben bu gece o sahneye çıkacaktım. Korkulacak bir şey yoktu. Hayır, vardı. Ben hiç prova yapmadım.

Büyüklerimizin dediği gibi gerçekten yalanların er ya da geç ortaya çıkma gibi bir huyu var mıdır? Gölgeden gelen gizemli mektuplar ile başlayan bu yalandan nasıl bir gerçeklik çıkacak?

Dershanedeki sınava hasta olduğum için geç girmek zorundaydım. Diğer 3 arkadaşım da öyle. Tarih öğretmenimiz gözetmendi sonrasında ne olduğunu anlamadık fakat hocamıza güveniyorduk

Derslerine ve hedefine odaklı Elay... Klasik bir güne mi uyandı yoksa hayatında yepyeni başlangıçlar mı yaşayacak? Eğlenceli ama bir o kadar da derin bir hikayesi olan bir lise kurgusu ile sizlerleyim🌹

Rüzgar cebinden bir kibrit çıkararak konuştu. "ELVEDA EDİN SİMAYA" İkimiz de korku dolu bakış atarken içeriden Simayın sesi geldi. Ani bir şekilde kibriti kulübeye attığında. Saniyesinde kulübe alev alırken, ben korkudan kal gelmişti alevler için de yanan kulübeye bakıyordum.

Her şeyini kaybetmiş olan Gece bir gün babaannesinin taşınma fikri sayesinde bir mahalleye taşınır ve orada yeni arkadaş, yeni komşular ve yeni okul.  Zorluklar ile karşılaşsada herkes ona iyi davranır ve bir sürü arkadaş edinir.  Fakat bir kişi hariç.  Yiğit Erdem Kuplay.  Ailesi olsa da yalnızlığa mahkum olmuş birisi. Sessiz, soğuk ve gıcık. Kimse ile arkadaşlık etmeyen Yiğit, Gece`ye aşık olur ama iki yıl geçse de söyleyemez ve kendi içinde bir şeyler yaşar. Bu da onun yorulmasına neden olur.  Bu da böyle bir aşk hikâyesi.  İyi okumalar 

En güzel hatalarımdan biriydi öğretmenime aşık olmak. "Aşkda imkansız bir şey yokmuş Savaş bunu seninle yaşarken öğrendim" UYGUNSUZ BÖLÜMLER İÇERE BİLİR!!

Mardin`e yeni taşınan aselin okuldaki zorbalığı ve ablasının aşkı ve abisinin arkadaşının arkadaşının ona karşı olan takıntısı yani kısaca aselin Zorlu hayatı ( pano mesajında tam tanıtım var

"Adını ben koydum, çünkü kader bile susmayı seçti. Okulun ilk gününden başlayan bu macera, doğum gününe dayanır mıydı?peki,bu yolculukta yanıma beş kişiyi alır mıydım, bu yolu seçer miydim bilinmez... Ama benim tek seçeneğim buydu. Belki de ben seçmiştim bu kitabı. Adını ben koydum ama sonunu sen yazdın."