Bu adam benim ölümüm olacak sanıyordum, meğer mucizemmiş.

Lara içine kapanık sessiz sakin birisiydi. Hergün işten eve evden işe giderdi. Ta ki bir gün eve döndüğünde kapısının önünde kimden geldiği belli olmayan bir zarf vardı. Zarfın içindede bir mektup. Üzerinde sadece “Merhaba” yazıyordu. O günden sonra Lara’nın hayatı tamamen değişmişti.

Seni Sevmediğim Gün Öldün, karanlık geçmişlerin, derin sırların ve yıkılmış hayallerin arasında savrulan iki gencin hikayesini anlatıyor. Feray ve Pars, birbirlerine mesafeli ama kaderleriyle birbirlerine bağlanmış iki ruh; geçmişin acı izleriyle yüzleşirken, gelecek için verdikleri mücadelede sınırlarını zorlayacaklar. Bu seri, sadece bir aşk ya da dostluk hikayesi değil; ihanetin, intikamın, affetmenin ve yeniden doğuşun karmaşık labirentlerinde kaybolan gençlerin iç dünyasına bir pencere açıyor. Her karakterin taşıdığı yük, her sır ve her kayıp, onları hem birbirlerine daha da yakınlaştırıyor hem de hayatlarının en büyük savaşına hazırlıyor. Seni Sevmediğim Gün Öldün, okuyucusunu gerçeklerle yüzleştirirken, bir yandan da umudun ve iyileşmenin gücünü hatırlatıyor. Hikaye boyunca akan duygular, iniş çıkışlar ve beklenmedik dönemeçler, sizi sayfalar arasında adeta nefesinizi tutarak sürükleyecek. Eğer gizemli olaylar, duygusal derinlik ve karakterlerin karmaşık psikolojisiyle örülü bir hikaye arıyorsanız, bu seri tam size göre. Her bölümünde gerilim artarken, Feray ve Pars’ın bağları güçleniyor; geçmişin gölgeleriyle yüzleşmeye ve geleceği yeniden yazmaya cesaret edebiliyorlar mı? Siz de bu büyüleyici yolculuğun bir parçası olun.

Mafyanın kız kardeşi düşmanın eline geçer ve düşman kızı ister

Oya ve Kaan. Aynı sınıfta olan farklı öğrenciler. Oya sert, asi ve kararlı, Kaan dürüst, sadık ve ileri görüşlü özellikleriyle tanınır. İki karakter aynı sınıfta ama, ya birbirlerinden yeni haberdar olurlarsa? 4.kurgum Ay Yüzlüm- Yarı Texting sizlerle. Bu sefer Son Yaz dizisine bağlı değil merak etmeyin. Diğer iki kitabımda kurguyu Son Yaz ve Baht Oyunu dizisinden esinlenerek oluşturmuştum o yüzden derin nefes alabilirsiniz, bu kurgu bir diziden değil. Aksine benim hayatım boyunca yanımda kalacağına inandığım birinden yola çıkılarak yazıldı, yazılıyor. O kendini biliyor, burada söylememden belki rahatsız olur fakat onu sevdiğimi asla unutmamasını diliyorum. (🌕) Diğer ilk üç kitabım: Ölmek İstemiyorum Son Yemin -Aşk Hikayesi- İsimsiz Gözler -Texting- Kitaplarıma da göz atmanızı dilerim. Onlardan gelenlere de hoşgeldiniiizzz. İYİ OKUMALAAARRRRR

Bu kitap fazla aksiyon içerir. Benim kafamda kurduğum bir diziyi yazıya döküyorum:) İleride evleneceği kişiyle parmaklıklar ardında tanışan çiftimize merhaba deyin. Aras ve Esin. Macera ve aksiyonuyla nefes kesici bir kitap ile karşınızdayım. Bu sefer ciddi ciddi bir diziden uyarlama yok. Tek bir cümle dahi. Şuan Akgün Gökalp Taşkın`ın ağlamak üzere olduğunu varsayaraktan söylüyorum yakında bir sürprizim olacak. İsimsiz Gözler- Texting Ay Yüzlüm - Yarı Texting Son Yemin -Aşk Hikayesi- Ölmek İstemiyorum Adlı ilk dört kitabımı da okumanızı öneririm. Onlardan gelenlere hoşgeldiniz derim, yeni gelenlere benim gibi ters köşeci bir yazarı tercih ettiğiniz için teşekkür ederim. İYİ OKUMALARR DİLERİİİMMM

Lucia, üniversite eğitimi için yurt dışına giden yarı Türk, yarı Fransız bir genç kızdı. Hayali hukuk okumak, savcı olmaktı. Bu amaçla İspanya’ya gitmişti. Ama başına geleceklerden habersizdi… Peki, bir genç kadının başına en fazla ne gelebilir? O sadece 20 yaşında, hayalleri ve umutları olan biri olarak yaşama tutunmaya çalışıyordu. Okumak, güçlü bir kadın olmak, adaletin yanında durmak istiyordu. Nereden bilebilirdi bu yolculuğun onu başka bir gerçekliğe sürükleyeceğini? Bu kitap, kadın hakları ve günümüzde yaşanan olaylardan ilham alınarak; tamamen kendi içeriğim, kendi düşünce dünyam ve duygularımla yazılıyor. Feminist bir bakış açısıyla, genç bir kadının hem kendiyle hem dünya ile mücadelesini anlatacağım. Elimden geldikçe her gün bir bölüm paylaşacağım. Takipte kalın…

Küçük bir kasabada doğup, büyük hayallerin peşinden koşan bir gencin içsel mücadelesi… Yanlış aşklar, yıkıcı dostluklar, bastırılmış benlik… Bir an geldi. Her şeyi değiştirdi. Ve artık hiçbir şey eskisi gibi değildi.

Her insanın içinde kimsenin bilmediği gizli bir patika vardır... Kim Looz’unki ise karanlık, sessiz ve dikenliydi. Tumin Yang’a gitmek, onun için sadece bir okul tercihi değil; kaçış, umut ve yeniden doğuştu. Fakat tam her şeyi arkada bırakmaya hazırlanırken gelen bir haber, onu tekrar geçmişin gölgesine sürükledi. İçinde yıllarca susturulmuş çığlıklar, bastırılmış öfke ve unutulmaya terk edilmiş bir çocuk vardı. Kim, sessizliğin içindeki yankılarla yüzleşirken, sadece ailesiyle değil, kendi içindeki karanlıkla da savaşmak zorunda kalır. Yalnızlık, ihanet, kırılmış hayaller ve asla affedilemeyecek sözler... Bu hikâye, bir çocuğun acıya rağmen yürümeyi öğrenmesinin; bazen düşerek, bazen susarak ama her defasında biraz daha güçlenerek ayakta kalmasının öyküsüdür. "Gizli Patika", sadece bir karakterin değil, içinde kendi kaybolmuşluğunu taşıyan herkesin hikâyesi.

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

"Bu kadar işte, hepsi bu." Annem cümleye girdi o kadar az konuşuyordu ki, sesini duymak bir mucizeydi. O konuştuğunda sesini zihnime bir çivi ve çekiçle asmak istiyordum. Bir daha ne zaman duyulacağı belli değildi çünkü. "Kızım sen neden böyle yapıyorsun? Bugüne kadar neyini eksik ettik? Ne istediysen almadık mı?" Duyduğum, duyduğun nice cümle... "Biraz sevin..." sesim öyle kısıktı, bir ben duymuştum. Sesimi karşıya, anneme aktaramadım, babama aktaramadım. Bir ben duydum, hep. Lise üçüncü sınıfa başlayan Mehir, hayatının her zamanki gibi sıradan geçeceğinin kanaatindeydi. Ancak zengin ailesi ve sosyeteyle mücadelesi yaşıyla beraber büyümüştü. Şimdi de başında bu bela vardı. Hacker... Onun kim olduğunu bulabilecek miydi? -LİSE KURGUSU- Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

Aşeka Veyran psikolog destek veren bir kurumda tedavi görüyordu. Peki kaderinin karşı binasındaki Arsen Ilgaz Ateşkan olduğunu biliyormuydu? Kader onları nasıl karşılaştıracaktı? 25.07.2025

Bir Bedel Meselesi

> “Lunaria, sabah uyandığında hiçbir şey hatırlamıyordu. Aynı gece, bir ceset bulundu. Artık o bir şüpheliydi. Ama belki de… sadece başka bir kurban. Bu roman, kimliği kaybolmuş bir zihnin içinde geçen karanlık bir keşif yolculuğu. Tür: Gizem / Psikolojik Gerilim Yazan: Scarlatine Feu”

Gece , her zaman olduğu gibi karanlıkla sarhoştu. Ay , gökyüzünde silik bir iz bırakmıştı , yıldızlar ise sanki birer hüzün bulutu gibi kaybolmuştu. Karaca , gölgelerin içinde bir hayalet gibi ilerlerken , karanlık ona sahip olmuş gibiydi.. Tüm kasaba , adını bile duymadan , korku ve efsanelerle çevrilmişti ; ama karaca korkunun ta kendisiydi. Onun adı , geceyi andıran bir gizemle yankılanıyordu. " İçindeki karanlık seni korkutmasın ; çünkü en büyük gücün , ona hükümettiğin anda doğar. "

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

Patroniçe Serisi Birinci Kitap Lotus Çiçeği ***** Beni etkilediği için ayrı bedenim etkisine kapıldığı için ayrı sinirliydim. "Nasıl davranıyorum?" diye sordu, eğlenen bir sesle. "Sarhoş gibi." "İçtiğimden değil bu sarhoşluğum. Senin yanındayken normal halim bu benim." dedi doğrudan dürüstçe. Tüm hakları saklıdır.

Lise/Gençlik Kurgusu *** Alperen, hiç elinden bırakmadığı günlüğüne o gün, karamsarlıktan, acıdan, üzüntüden, bunalımdan uzak bir cümle yazdı.  Sevgili günlük, aşık oldum... - onsekiz.beş.yirmibeş

Alevde Kalanlar Bazı mektuplar hiçbir zaman postalanmaz. Bazı gerçekler ise sadece yanarken açığa çıkar… Asena, genç bir savcı. Adaletin peşinde koşarken, geçmişin susturduğu bir mektup onun önüne düşer. Bir doğum günü… Bir kayıp anne… Ve mühürlü bir zarfın ardına saklanmış yıllar… Yıllar sonra karşısına çıkan Kaan, sadece ilk aşkı değil; geçmişin alev alev yanan yüzüdür. Asena şimdi hem adaleti hem de kendi gerçeğini arıyor. Ama bazı soruların yanıtı, sadece geride bırakmak gerekiyor

"Prensler elbet bir gün geri dönerler." Bu gerçeğiyle kendini hayattan soyutlayarak yaşayan masalın baş kahramanı olan ama kendini prenses olarak göremeyen bir kız. Ve masalın bir diğer baş kahramanı olan ama o kızın gözünde prens olan bir genç. Ve masalın daha ortasına bile gelemeden biten hikayeleri.

Viessa, hayatı boyunca kafasının içinde duyduğu seslerden ve gördüğü kâbuslardan kurtulmak için, bu seslerin ve kâbusların ona gösterdiği işaretleri anlamaya çalışarak tek bir sonuca ulaşır: Büyülü Orman’a gitmek. Güney’de hâlâ daha sakin bir hayat yaşarken, köle tüccarlarının eline düşerek kendisini bir anda Kuzey’de bulmasıyla her şey tamamen değişir. Zaman ilerledikçe, Kuzey`de kendisi ve kafasındaki seslerle ilgili asla tahmin edemeyeceği gerçekleri öğrenmeye başlar. Bu gerçeklerden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır ve asıl kâbusunun, aslında o zaman başladığını yeni anlayacaktır. Çünkü işleri değiştiremezse, yolun sonunda onu bekleyen tek şey kalp kırıcı bir ölümdür.

KARANLIĞA YAZILANLAR Yazan: Ahmet Eruş Cumhuriyet’in ilk yıllarında, sadece cephelerde değil, gölgelerde de savaş veriliyordu. Albay Hayri Demirkıran, sadakatle yürüttüğü görevlerinde dostluğu, ihaneti ve aşkı aynı cephede yaşadı. Sadabat İttifakı’nın karanlık planları, Avrupa’dan Anadolu’ya uzanan bir tehdide dönüşürken; Behçet Bey, Amelie ve Hayri Bey bu tehlikeyi durdurmak için her şeylerini ortaya koydular. Bu kitap; bir milletin sessiz savaşını, kayıplarını ve vazgeçmeyen yüreklerini anlatıyor. Bazı mücadeleler tarihe yazılmaz... Karanlığa yazılır.

Arabayı hiç bilmediğim bir araya soktuktan sonra durdurmuş kemerimi çözüp yönümü ona* çevirmiştim. Neden durduğumuzu bilmiyordu, birazdan öğrenecekti. Titreyen ellerimi dizinin üzerinde duran ellerine uzatıp kavradığım an vücudunun kaskatı kesilmesine sebep olan o cümleyi kurdum. "Benimle evlenir misin?" "NE?!?!" O* kendine gelince şokla bağırdı. Neden bağırdığını ilk başta anlamadım. Benimle sevgili olmak istemiyor muydu? "SENİNLE EVLENİR MİYİM?" Bağırma sırası bana geçti. "NE?! NE EVLENMESİ?" "SEN DEDİN!" "NE DEDİM!" "BENİMLE EVLENİR MİSİN DEDİN!" "SENİNLE EVLENİR MİYİM?!" "ZÜMRA SİKTİN ATTIN BİLDİĞİM HER ŞEYİ YAVRUM!" "BAĞIRMA BANA!" Bunu ona avaz avaz bağırırken söylemem trajikomikti. O* derin bir nefes alıp, "Tamam," dedi. "tamam, sakinim. Evet evet, sakinim. Şimdi az önce sorduğun soruyu tekrar et yavrum, hadi." Boğazımı temizleyip istediğini ona verdim. Daha sonra halimize gülecektim. "Benimle sevgili olur musun?" An itibariyle yanan yanaklarımı görmezden gelip kaçırmak istediğim bakışlarımı zorla gözlerinde tutmaya çalışıyordum. O* ağzı açık ayran budalası gibi bana bakarken ellerini cimdikledim. Beklemeye sabrım yoktu. "Cevap versene be adam! Evet mi yoksa hayır mı?" •∆• Benimkiler delirmiş hehehe O* yazılan kısımda adamımızın adı yazıyor normalde spoi yememeniz için değiştirdim ^^

Yalan ve yanlış anlaşılmayla herşey karışmıştı. Nasıl toparlarım bilemedim işler dahada çıkılmaz hale geldi ama o benim bütün yanlışlarımın tek doğrusuydu. "Ne kadar zamansız da olsa, yanlış anlaşılma sonucuda meydana gelse " yine olsa yine onu tanımak için herşeyi başa sarardım. Onun kara gözlerindeki sızı`ydı beni ona çeken ulaşılmaz oluşuydu belkide beni cezbeden...

Gökyüzünden binlerce yıldızın kaydığı o gün iki genç yan yana, biraz da diz dize otururlarken oldu her şey. Oğlan kıza, onu ilk gördüğü andan beridir sevdiğini söyledi. Kız ise utançla parmakları ile oynadı. Bu memlekete geldi geleli adetlerine uyum sağlamakta güçlük çekiyorduysa da hisleri öyle değildi ya. O da besbelli seviyordu oğlanı. Yine de söz etmeye ar etti. Nasıl derdi? Babası bacaklarını kırardı! Babasını da hatırlayınca irkildi, yüzünde açan çiçek soldu, ayaklandı hemencecik. Gideyim diyecekken oğlan da kalktı. Oğlan pervasızdı, gönül çelmekle pek bir anılırdı. Şu mahallenin bütün kızları; güzeli, çirkini, uzunu, kısası, derlisi toplusu hep birden şu oğlan bana baksa diye ah ederdi. Bakardı oğlan, çapkındı zira. Ergenliğinin orta yerinde ulaşabildiği tüm kızlara elini sürerdi. İyi yürekliydi ama. Eli ayağı tutmayan yaş almış komşularının varsa elinde öte beri, alır evlerine kadar taşırdı. Yahut darda kalmış küçük bir çocuk görünce sarılır, güvenlice evine yollardı. Her iyi gibi onun da kusuru vardı. İşte o kusur da Mahruze`nin göğüs kafesine sığmaya çalışan kalbini paramparça ediyordu. Gitmeye yeltendi, oğlan tutuverdi bileğinden. "Biraz daha kalsan?" Kalırdı Mahruze. Zaten anneciği de onun annesiyle sohbete dalmıştı. Kahveler içilmiş, sonra da ters çevrilmişti. Anneciği pek iyi bakardı kahve falına. Mahruze`ye de bakardı. Sonra hoşuna gitmemiş gibi, `Al yıka şunu, içine de hiç bakma!` diye uyarırdı. Mahruze inanmazdı ama işte insanoğlu, bir telvede kader arardı. O da karmakarışık şekilleri gördüğünde epeyce anlam çıkarmaya çalışır ama bir türlü çıkaramayınca da yakalanırdı annesine. Gülerdi annesi ama yarımca. `Merak etme,` derdi. `Senin bahtında güzellik var. Var da sen ciğersizin birine tutulacağın için,` deyip elini sallardı. Hakikati söylemişti annesi. Ciğersiz değilse de kahpeydi gözleri. Bir baktığına bir daha bakmazdı, istemezdi işte. Çekindi Mahruze, gözlerini indirdi. Oysa gözleri tüm ışıkları içine almış gibi parlarken indirmesin istedi oğlan. Şöyle doya doya baksa, o gözlerden ufacık öpse... Bir deli cesaretti vurdu göğsünü, tuttu kızın çenesinden, kaldırdı başını gözleri değsin diye gözlerine. İçi kanatlandı oğlanın. Oğlan da kulağına Ahmet ismi okunduğu andan beridir böyle gözler görmediğine yemin ederdi. Ahmet zaten olur olmadık yeminler ettiğinden bir kıymeti olur mu bilmezdi. Taştı içinde taşıyamadığı sözler. "Gözlerin ne güzel!" Yaklaştı biraz kuş gibi titreyen kıza. "Şu dünyayı içine almış, sığdırmış gibi..." Az kalsın yıkılıyordu Mahruze. Daha evvelinden böyle sözler işitmediğinden ne diyeceğini de bilemedi. Az sonra Ahmet iyice sokulup kızın gözlerinin üzerine derin bir öpücük bırakınca ister istemez tutundu ona. Ahmet bir kere fırsatı bulmuştu ya gözlerden şakaklarına, yanağına ve en son kor gibi görünen dudaklarına bastırdı dudaklarını. Mahruze yitip gidecekti besbelli. Fakat derinlerde bir yerlerde babasının sesini duyunca toparlandı. Oysa, `Ulan!` demeliydi Ahmet`e. `Daha geçen günlerde 10`lardan afili Esma ile sen?` Diyemedi ama... Diyecek gibi de değildi hiç. Kaçtı durdu Ahmet`ten. Ahmet`e de sevda oluverdi bu kaçma kovalama işi. O kaçtıkça kovaladı, kovaladıkça kızın özünü özümsedi. Ne güzeldi Mahruze, hem içi hem dışı... *** Gençlik hevesi iki genci kıskıvrak yakaladığında aşkın ateşine yakalandılar. Ancak onlardan evvel çizilen yolları ayrıldığında bir daha karşılaşabileceklerini düşünmemişlerdi. Yıllar yılları kovalayıp kuyruklarını yakaladığında bir adalet sarayında bir davanın iki tarafı olarak karşılaştılar. Ancak artık gözlerde aşktan evvel vicdan perdesi vardı...