(MİT Kurgu) (İki kitap da ard arda yayımlanmaktadır.) Viraha I : Unuttuklarımız Viraha II : Vazgeçtiklerimiz “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin…” Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur; bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Ama Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın Milli İstihbarat Teşkilatı için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere özel olarak kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un Türkiye ayağı olan Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… *Tüm hakları saklıdır. BU KİTABIN HİÇBİR KURUM, KURULUŞ VEYAHUT GERÇEK HAYATLA İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR. TAMAMİYLE HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Afra okulun partisinde gördüğü bir çocuğu beğenir. İşte her şey o andan sonra başlar; başına o kadar bela açılırki artık tek çaresi o kişiyi bulmaktır. Bu sırada adamın ona platonik olduğundan bir haberdir. Yolları tekrar nasıl kesişecek?

Öğretmen Asude Kaya ve Savcı Yiğit Doğan Atay `ın yanlış bir numarayla başlayan hikayesi...

Bana okulda 1 saatin 60 dakika olduğunu öğrettiler. 1 dakikanın da 60 saniye olduğunu. Ama sensiz bir dakikanın sonsuza dek sürdüğünü öğretmediler. Kitap şöyle sonlandı; Tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zorda olsa kazandı. O gecenin sabahına ben çıktım ama içimdeki kimseyi sağ bırakmadım... İYİ OKUMALAR DİLERİİİZ... Kitabı seveceğinize %99,99999 eminim. 1 bölüm okuyup kaçmayın ha 😁

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Kendini 8 yaşından sanan bir adam. Onunla evlenmeyi zorunda kalsa da bunu seçen bir kız. Geçmişin izleri ve zoraki bir evlilik. Aras, kendini altı yaşında sanan 28 yaşında bir adam. Sırma ise ailesini korumak için onunla evlenmek zorunda kalan genç bir kız. Karanlık bir aileye karşı savaşmak için bir arada olmak zorunda olan iki kişidirler. Onunla aklı başına gelmesi için evlendiğini zanneden Sırma, zaman geçtikçe ailenin ka-ranlık sırlarıyla yüzleşir ve bu oyunun içinde yerlerini bulmaya çalışırken zorla evlendirildiği adamı da korumaya çalışır. Bir yandan da zamanla Aras’a duyduğu sevginin anlamını çözmeye çalışırken, diğer yandan onunla evlenmesinin bir tesadüf olmadığını keşfeder. Aras’la evlenmek için seçilmiştir. Peki onu özel kılan neydi? Aras ise hayatında ilk defa gördüğü sevgiyi kucaklarken, onu daha fazla tutabilmek için zihnini açmaya başlar. Hatıralarında sakladığı sırlar ikisini de tehlikeye atarken büyümenin bir yolunu bulmaya çalışmaktadır. Ama yetişkin olmak sandığı kadar kolay olmayacaktır. Yine de bunu başarıp Sırma’yı koruyabilecek midir?

"Nasıl bir oyun bu?" kaşlarım çatık cevap bekliyordum. "Bak şimdi hayatım, önce mail adresinle kayıt oluyorsun oyuna. Kullanıcı adını falan buluyorsun işte. Bunlar klasik prosedürler zaten biliyorsun her oyunda var. "Evet biliyorum da ben neden bu oyunu oynamak zorundayım onu anlamadım?" "Renkleri solmuş hayatına renk vermek için, asosyal bir kitap manyağı olarak ölmemen için ve kaybettiğin heyecanını bulmak için!" "Peki kayıt olduktan sonra ne olacak?" "Bir avatar oluşturman gerekiyor. ister gerçek sana benzesin istersen de hayal ettiğin ama asla olamayacağın birine." omzunu silkti. "Fark etmez... hem belli mi olur hayatının aşkını bulursun belki?" (Hikaye bi oyuna bağlı şekilde başlamayacak ya da devam etmeyecektir.)

"Kıskanır rengini baharda yeşiller, Sevda büyüsü gibisin sen Firuze..." Firuze`nin kaderi, adını aldığı şarkıyla başlamış ve şekil almıştı. Biri yeri, diğeri gökleri andıran gözlerini dünyaya açtığında imtihanı belirlenmişti. Başkan`ın kızı olarak doğmak belki de masum bir bebeğin en büyük suçuydu. Ama kaderin cilvesi dedikleri bir gerçek vardı. Bir sevda büyüsü ile savruldu ve her şeyin en başına döndü. Köylü İbrahim`in kızı Firuze, aşkın kollarına düştü. Başkan`ın kızı olma suçu bu kez peşini bırakmadı. Alp. Herkesin Kahraman lakabı ile seslendiği, zamanla ona isim olan Kahraman Alp. Daha küçücük bir çocuk iken Başkan ve ailesini kurtardı. Hayatını hep büyük bir sorumluluk yükü ile geçirdi. Fakat bilmiyordu, bu yük hayatın ona verdiği en büyük ödüldü. Onun ödülü Sevda Büyüsü idi. Wattpad: missyazarr İnstagram: missyazarr_w Tiktok: missyazarr

Yıllar önce mahallesinde bir iftiraya uğrayan Asel Alakurt, yıllar donra babasını görmeye mahallesine döner.

Lina Karadağ! Kim bilirdi ki,Lina evlenmemek için kaçarken kaçırıldığı adamın da onunla evlenmek istediğini? Ve bunların aynı kişi olduğunu!

Bu bir peri masalı. Kitabı tersten okumalı.

Genç bir futbolcu ve onun hayran sayfasının sahabi kız. Tek taraflı aşkın sonunun nefretle biteceğini kim bilebilirdi? Yıllar sonra, eskiden plotonik olduğun ancak artık nefret ettiğin futbolcunun karşısına spor muhabri olarak çıkarsın. Bu bir intikam mı yoksa yeniden filizlenen bir aşk mıydı?

Kimi zaman bir pencere aralığı kadar yakındır aşk. Ve bazen, en tanıdık sokakta, en bilinmeyen duygular saklıdır. Kendi hâlinde bir mahallede, herkesin birbirini uzaktan tanıdığı, selamlaştığı o sıcak düzenin içinde iki kalp yavaşça birbirine yaklaşır. Ne büyük cümleler kurulur ne de büyük hatalar yapılır. Sadece bakışlar değişir, zaman yavaşlar ve içten bir hikâye başlar. Bu kitap, küçük adımlarla büyüyen, kalbe dokunan bir aşkı anlatıyor. Sessiz, sade ama güçlü. Tıpkı gerçek hayat gibi. Aynı sokakta büyüyüp birbirine yıllarca sadece "merhaba" diyen iki kalbin, bir akşam ezanı sonrası yolları kesişti. "Her tabelanın adı onu hatırlatıyordu. Ne zaman hatıralarımın yerine gerçeği gelecekti?"

Zamanı aşan bir sır, yüzyılların ötesinden yankılanan bir aşk... Elvina, sıradan bir saray gezisi sırasında, kaderin çizdiği bambaşka bir yola sürüklenir. Bir anda kendini 15. yüzyılın kudretli ama tehlikelerle örülü Himana sarayında bulur. Ve karşısında... Genç yaşına rağmen tahta oturmuş bir hükümdar: Asır Murad. Soğukkanlı, güçlü ve yalnız... Onun yazgısı Elvina’nın gelişiyle sonsuza dek değişecektir. Taht oyunları, ihanet ve kanla yazılan sırlar arasında sıkışmış iki kalp… Bir yanda Elvina`nın kendi zamanına dönme arzusu, Diğer yanda Asır Murad’ın ona uzanan kaderi... 🕰 Zamanın sınırları ortadan kalkıyor, sırlar bir bir açığa çıkıyor. Elvina ve Asır Murad, sadece kendi kaderlerini değil, bir imparatorluğun geleceğini de ellerinde tutuyor. Tutku, güç ve zamanın ötesine geçen bir aşkın romanı...

Bazı evlerde gürültü olur. Kapılar çarpar, tabaklar kırılır, nefesler bastırılır. Ama en çok çocuklar susar. Çünkü çocuklar korkunun kokusunu herkesten önce alır. Atacan o evlerin birinde büyümedi. O evlerin altında kaldı. Bir çocuğun hiç çocuk olamadığı yerde büyüdü. Kelimeleriyle değil, darbelerle eğitildi. Ağlaması yasaktı. Çünkü gözyaşı zayıflıktı. Zayıflık ise cezayı hak edendi. Bir gün susmayı öğrendi. Ses çıkarmamayı. Kendi içindeki çığlıkları boğmayı. Her tokattan sonra derin bir nefes alıp sadece bakmayı. Zamanla kimse ona "Nasılsın?" demedi. Çünkü kimse cevabını merak etmedi. Ve sonra dünya, onun için bir mezarlık gibi oldu. Üstünde dolaştığı ama içinde hiç yaşamadığı bir yer. Atacan, bir erkek gibi değil, bir travmanın yürüyen hâli gibi yaşadı. > "Ben çocukken çok sustum. Ama en çok içimden bağırdım. Bir gün biri beni duyarsa diye değil - duymaya cesaret edemezler diye sustum." Sonra bir kadın geldi. Gökçe. Sorular sormadı. Cevaplar beklemedi. O sadece yanında durdu. Ve ilk kez biri, Atacan`ın gözlerinin içine bakıp kaçmadı. Orada ne kadar karanlık olduğunu bile bile... > "Onunla konuşurken kelime kurmak gerekmiyordu. Çünkü bazı acılar, dilden önce yüze yazılır." - Gökçe Bu hikâye bir aşk hikâyesi değil. Bu, ruhu parçalanmış bir adamla, onun parçalarına dokunmaya cesaret eden bir kadının hikâyesi. Birbirini iyileştiren değil, birlikte kanamayı seçen iki yalnızın hikâyesi. Ve belki, bazen bu da yeterlidir. Burada kahraman yok. Ama hayatta kalmaya çalışan insanlar var. Bir daha kimseye güvenememiş, kimseye içini açamamış, ama bir gün "belki" diyebilen kırık kalpler var. Ve sen, bu satırları okurken, belki kendi sessizliğini de hatırlarsın. > Çünkü bazı kitaplar anlatmaz. Sadece senin içinden geçenleri yankılar. Bu kitap... Senin de sustuğun bir yerin aynası olabilir.

Yarı Texting İş için yanlış numaraya her gün mesajlar atan İzge Karca`nın mesajları bir hafta sonra görüldü olur..

Defne, kankası`nın gidişiyle kendi halinde takılır. Arkadaşı`nın gidişinden tam altı ay geçmesine rağmen dayanamayan Defne, arkadaşı`nın annesinden telefon numarasını alır ve sövmeye başlar. Ama sövdüğü kişi, hiç sövmemesi gereken kişidir.!

Yetişkin içerik, argo ve şiddet bulunmaktadır. Bunu bilerek okumaya başlayın lütfen. "Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

"Sen benim geçmişimsin, bugünümsün, geleceğimsin. Nasıl vazgeçeceğimi düşünürsün? Aklının ucundan bile nasıl geçer böyle bir şey?" "Ne istiyorsun Feris? Ne istiyorsun benden? Aşığım sana! Sırılsıklam aşığım! Tüm sözleşmelerini ben hazırlamama rağmen... İmzalattığın bütün erkekleri bizzat seçmeme rağmen... Kahretsin ki geri dönemiyorum. Kahretsin ki geri dönebilsem dahi hiçbir şeyi değiştirmem." "Kerem ne diyorsun sen? Ben nelere göz yumdum haberin var mı senin? Nelere ses çıkaramadım canımdan can gittiği halde? Ben sessiz kalıp sözlerini yuttukça neden üzerime geliyorsun?" Yorgun bir sevgi vardı artık gözlerinde. "Yutkunduklarıma sayarsın." ig: ferisrahsan tt: ferisrahsan

Spor camiasında kendine sağlam bir yer edinmek isteyen menajer Deren Öztürk ve belli bir sebepten dolayı Basketbol başarısının düşük olup takımını olumsuz Etkileyen Anadolu Efes kadrosunda oynayan Barış Ege Akman, Basketbol kulübü`nün bu durum karşısında yeni bir menajer arayışına girer. Bazı olaylar ve tesadüfler vasıtasıyla yolları kesişir. Sizce, beraber çalışabilmeyi öğrenecekler mi?

mafya kurgusudur Seviceğinize inanıyorum Naz`dan Şuan beni kaçıran adımı düşünüyordum sonra kapı açıldı ve içeriye o girdi beni duvarla arasına kıstırmıştı

Yıllar bizi birbirimize bağlamıştı tıpkı bilekliğin ağaca bağlanması gibi.

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

*Bu kitap ne olursa yolundan dönmemiş, pusulası puslansa bile mücadelesine devam etmiş; anahtarının doğru kapıyı açacağına inananlara ithaf edilmiştir. Saatinizin durmaması dileğiyle. "O ne?" Kaşları çatıldı, işaret ettiğim zincire baktı. Yüzünde saniyeler içinde ufak bir gülümseme oluşurken elini cebine daldırdı. Kızına öğretmeye çalışan bir baba misali yüzüme dikkatlice baktı. Vereceğim her tepkiyi, yüzümün alacağı halleri kaçırmak istemiyor gibi bir hali vardı. "Pusula," Kendime engel olamayarak araya girdim. "Ormanda değiliz, biliyorsun değil mi?" Başını sallayıp güldü. Başı kahkahasının etkisiyle hafif arkaya düşerken ademelması gözler önüne serilmişti. "Senin olmayan hiçbir şeye güvenemezsin. Güvenemediğin her şey seni kaybeder." Yalnızlığında kaybolmamak için pusulayı yanında taşıyordu. "Senin olan bir şey güvenini boşa çıkarırsa?" Yüzündeki gülümseme silinirken ellerinin arasındaki pusulaya baktı. "Pusulan puslanır. Yine kaybolursun." - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Yasef ve Poyraz`ın anne ve babası, onlar daha çok küçükken kaybolur. Yasef, onları bulmak için yola çıkarken Poyraz`ı da yanına almayı ihmal etmez. Cebinde babasının pusulası, kalbinde kimsesizliğin ağırlığını taşıyan bir adam koca bir oyunun içine düşerse ne olur? Üstelik, hiçbir kuralın olmadığı bir oyuna. Yasef ve Poyraz`ın pusulaları şaşmak üzere, hangi saat onların zamanını ifade edebilir? Hangi anahtar onlar için doğru kapıyı açabilir? - - - - - - - - - -- HERHANGİ BİR ÇALINTI- KOPYALAMA DURUMUNDA YASAL YOLLARA BAŞVURULACAKTIR.

“Buraya gelmeden önce beni neden takip ediyordun?” diye sordum yutkunarak. Barlas sorumu kelimenin tam anlamıyla katıksız bir dürüstlükle cevapladı. Öyle ki duyduklarımı doğru anladığımdan bir an emin olamadım. Yorgun yüzüne rağmen gözleri alev alev yanarken düz, buz gibi bir sesle cevap verdi. “Öldürmek için.” Bir solukta bitirmek isteyeceğiniz sürükleyici ve nefes kesici bir hikaye…