Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

Bir berdel başladı Diyarbakır`ın kanlı toprağında,Bu Rezan Şahmeran ile Azra Demirşah `ın hikâyesidir ,... UYGUNSUZ BÖLÜMLER İÇERİR ‼️

Bir Bedel Meselesi

Bu onların hikayesi... 🦅🔥🐥 Sert dedesinin katı kurallarıyla büyüyen, annesi küçük kardeşinin doğumundan birkaç gün sonra terk edip gitmiş, babası ve abisinin göz bebeği... Üniversiteyi babası ve abisi Doruk sayesinde 4 yıllık gidip Almanya`da okuyan güzeller güzeli bir kız.. Aycan Yanaç 🦅🔥🐥 Daha önce bir kardeşini töreye kurban vermiş, diğer kardeşini herşeyden korumaya çalışan ama Doruk`tan korumayan bir abi.. En az dedesi kadar sert, soğuk ve acımasız bir adam.. Barış Murat Yağcı 🦅🔥🐥 Herşey o gün başladı. Herşey o gün Halis Yağcı ve torunu Barış Murat`ın, Yanaç konağını basmasıyla başlar. Geri kalanını merak edenler koşsun😁😁

İstanbul’un hiç durmak bilmeyen kalp atışlarına eşlik eden korna sesleri ve bitmek bilmez bir koşuşturmacanın ortasında, Suadiye’nin nadir çınar ve erguvan ağaçlarıyla süslü caddesi, şehrin karmaşasına inat bir sükunet köşesi gibiydi. Damla, bu caddenin en zarif binalarından birinin önünde durdu. Cam kapıdaki yansımasına kısa bir bakış attı: Üzerine mükemmel oturmuş beyaz önlüğü, toplu saçları ve kendinden emin duruşuyla, buraya ait olduğunu her haliyle belli eden genç ve başarılı bir estetisyen.Bugün, o sükunet köşesinde fırtınalar kopartacak önemli bir gündü. Kliniğinin kapısından içeri girerken, bugünkü son randevusunun kariyeri için bir dönüm noktası olacağını biliyordu. Milyonlarca takipçisi olan bir sosyal medya fenomeni olan hastası, sadece burun ameliyatı olmak için gelmiyordu; beraberinde getirdiği muazzam bir görünürlük ve itibar da getiriyordu. Bu operasyonun başarısı, Damla`nın adını İstanbul`un en aranan estetisyenlerinden biri yapacaktı.Her şey planlandığı gibi mükemmel ilerliyordu. Steril, şık ve modern kliniği, başarının somut bir kanıtıydı. En pahalı ekipmanlar, en nitelikli personel ve her detayıyla kusursuz bir işletme... Damla, yıllar süren emek, özveri ve çalışmanın ardından nihayet kariyerinin zirvesindeydi. Oysa zirve, aynı zamanda en sarp yokuşun da başlangıcıydı ve o, farkında olmadan, her şeyin bir anda altüst olacağı o uçurumun eşiğinde yürüyordu

Ben, Beritan… Töre evliliğinin, yani berdel geleneğinin kurbanı olan bir kadınım. Kendi isteğim dışında, hiç beklemediğim bir anda, bilmediğim bir hayata sürüklendim. Karanlık bir noktaya, soğuk bir yabancıya, hiç tanımadığım bir adama adım atmak zorunda kaldım. Ve o adımı atmamdaki sebep ne sevgi ne de istekti. Sadece bir kefaretti… Bir bedeldi. Bir borçtu. Ve benim kaderim, abimin hayatını kurtarmak için ödenen bir anlaşmaya sıkışıp kaldı. Bana öğretilen tek şey, bir kadının varlığının ailesinin borçlarını kapatmak için kullanılabilecek bir araç olduğuydu. Ve ben de o araç olmuştum. O adam… Tanımıyordum onu. Gözlerinde bana ait hiçbir şey yoktu. Ne bir tanıdıklık ne de bir sıcaklık… Sadece derin, uçsuz bucaksız bir soğukluk. Aramızda ne bir bağ vardı ne de bir ortaklık. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine mecbur iki yabancıydık. Ve bu evlilik… Bir anlaşmaydı. Bir zorunluluk. Ama her geçen gün, her dakika, her nefeste… İçimden bir şeyler kopuyordu. Aşk yoktu. Sevgi yoktu. Aramızda yalnızca intikam vardı. Kırılmış, kararmış kalplerin oluşturduğu dipsiz bir boşluk… O adamın varlığında kayboluyordum, gözlerindeki soğuklukta eriyordum. Onun da bana karşı bir hissi yoktu. Ne bir ilgi ne de bir beklenti. Sadece birbirimize yabancıydık. Ve bu yabancılık, her geçen gün daha da büyüyordu. Ama sonra fark ettim… Sessizlik, bazen kelimelerden daha fazlasını anlatır. Onun gözlerine her baktığımda, o buz gibi bakışların ardında bir şeylerin gizlendiğini hissediyordum. Acı mıydı, öfke mi, yoksa geçmişin küllerine gömülmüş bir pişmanlık mı, bilmiyordum. Ama orada bir şey vardı. Ve beni en çok korkutan şey şu: Ya o soğukluğun ardında saklanan şey, bir gün bana dokunursa… Ya ben de değişirsem? Bu bir oyun değil. Bir masal hiç değil. Kimse mutlu bir son vaat etmiyor. Ama içimde bir korku var. Ya bu zorunluluk, hislerimi benden çalmak yerine bana bilmediğim bir şeyi öğretirse? Ya nefretin içinde sıkışmış duygular, zamanla başka bir şeye dönüşürse? Ya o adam, bir gün bana gerçekten bakarsa… Ve ben de ona bakmaya başlarsam? Bilmiyorum. Tek bildiğim şey, içimde sessizce büyüyen bir ihtimal. Ve en çok korktuğum şey, o ihtimalin bir gün gerçeğe dönüşmesi…

Bir töre,iki aile ve masum iki insan...... Berdel adı verilen, yıllardır devam eden gelenek,iki gencin hayatını derinden sarsıcak. Aileler,toplum ve gelenek arasındaki ince çizgide sıkışan iki genç,bir gecede hayatlarının en büyük sınavıyla karşı karşıya kalacak. Her adımda geçmişin gölgesi büyüyecekti. Bu hikaye , özgürlük ve aşkın,aile ve gelenekle çatıştığı gizem ve dramın iç içe geçtiği bir yolculağa davet ediyor. Okudukça,karekterlerin her kararıyla kendi hayatınızı sorgulayacak, her olayda nefesinizi tutacaksınız....... Hadi beraber bu yolculuğu tüm duyguları ile başlatalım.......

Urfa`nın ağası, Boran kanîdarın verdiği hükümle evlendiği Dilda Suraynın sürükleyici hikâyesi...

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı Şehir.. Azad ile Dilan töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekeceğini sanıyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

Gerçek bir hayat hikayesidir. Köy hayatı ve kuma konusu işlenmektedir. "Gelin" kitabımla benzer türdedir.

Mardin’in iki koklü aşiretlerinde yıllardır süren kan davasını bitirmek için berdel kararı çıkar. Kızılhan aşiretinin kızı Yaren ve Betrazad aşiretinin ağası Giray, kaderin acı sınavıyla yüzleşir. Ama bir gece, Kızılhan Aşiretinin küçük kızı Sena Kızılhan ile Giray’ın yolları kesişir ve yasak bir aşkın kapıları aralanır. Kader onları bir araya getirecek mi yoksa ikiside kaderlerine boyun mu eğecekler.

“Gözlerinin karanlığı, geceden daha derindi. Benim masumiyetimle onun günahları bir araya geldiğinde, ortaya çıkan tek şey bir yıkımdı .Ve bu yıkımın ortasında ben vardım...” Doğunun kurallarıyla , Batının karanlık sokakları kesiştiğinde; aşk kanlı bir savaşa mı dönüşecek, yoksa kalplerdeki tek sığınak mı olacak? Aşkın en derin yaralarıyla birlikte, ihanetin gölgesi, tutkunun ateşi ve masumiyetle günah arasında sıkışıp kalmış ruhların hikâyesi...

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Yazgıya Atılan Düğümün Hikayesi... Zinar aşiretinin ağası Viran Zinar Sipanların büyük torunu Afşin`i isteyecek zannederlerken asıl isteyecekleri kişi Nalin Sipan`dır. Fakat Nalin bu evliliği onaylamaz ama kader bir şekilde ağlarını örer.

“Firuze”: Şanssız Firuze, kocasının kuma getireceğini öğrendiği gün yıkılır; ancak beklenmedik bir şekilde hamile kaldığında hayatı değişir.

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

Doğu’nun sert rüzgârları altında, Yelduran ve Kordağlı aşiretleri arasındaki kan davası yıllardır susmadan akıyordu. Bu kadim hesaplaşmanın ortasında, kimsenin istemediği bir kader serilmişti: Zoraki bir evlilik… Serhat Yelduran’ın buz gibi disiplinli dünyası ile Yıldız Kordağlı’nın hem ailesinin onuru hem de kendi kalbi uğruna verdiği bitmeyen savaş artık aynı çizgide buluşmak zorundaydı. Ama Yıldız eğilmeyi reddetti. Serhat’a denk durabilmek, onun kadar güçlü olabilmek için gecesini gündüzüne kattı. Evden kaçtı, çalıştı, sustu, direndi… Ve sonunda kendi bile inanamayacağı bir başarıyla, alın teriyle lise diplomasını aldı. Attığı her adım, Serhat’la aralarındaki görünmez bağı daha da gerdi; her bakış, her sessizlik ikisinin kalbinde aynı anda yankılanan bir yangına dönüştü. İstanbul’un karmaşasından Şanlıurfa’nın kadim sokaklarına uzanan yolları, sadece bir şehir değişikliği değil; ruhlarını sınayan, geçmişleriyle yüzleştiren bir yolculuktu. Geleneklerin gölgesi, kan davasının ateşi ve kaderin inatçı düğümü her adımlarına sinmişti. Ve aşk… Onların hayatında aşk bir masal değil; en tehlikeli çatışma, en yakıcı gerçekti. Kimi zaman bir yangın, kimi zaman en sessiz çığlık. Her şey yanarken başladı. Ve en büyük alev, suskunlukla büyüdü. Bu hikâye, Yıldız ve Serhat’ın; susarak direnen, yanarken bile birbirinden kaçamayan iki kalbin hikâyesidir. --- Doğu’nun kadim topraklarında, yıllardır kapanmayan bir yara… Yelduran ve Kordağlı aşiretleri arasındaki kan davası,

`Sevmek için sebep aramadım, sesi yetti kalbime` diyen AHMED ARİF misali sesi yetti kalbime ama zihnim bütün gerçekleri önüme atıyordu biz zaten normal bile değildik töreye gitmiş iki genç lakin sevdanın olduğu yerde mantık hep yenilirdi peki benim kalbim, mantığım ve ilerleyeceğim yol sonumumu yoksa ömrümümü belirleyecekti bu ikilemde aşk mı galip gelicek`ti intikam mı?

O gece bir söz verdim. Ve ben, nâm-ı diğer Yılanın Yavrusu, yıllar önce söndürdüğünüz o ateşi tekrar yakmaya geldim... •Kitap tamamen şahsıma aittir ve tüm hakları saklıdır.

Al Yazmalı Ahsen BOZKURT & Mardin`in kudretli ağası Maran ASLANOĞLU

“Ben Rozerin… Bu topraklarda adımı bilmeyen yoktur. Ama beni tanıdıklarını sananlar, aslında hikâyemin en karanlık sayfalarına hiç bakmamışlardır. Hayatım küçük bir köyde başladı. Kendi halimde, sessiz ve sakin bir kızdım. Fakat kaderin bana sunduğu yollar hep dikenlerle kaplıydı. Ailem, gelenekler, töre… Her biri bana ‘sus’ diyordu, ama ben sustukça içimde biriken fırtına büyüyordu. Bir gün, hiç istemediğim bir şekilde, başkalarının verdiği kararlarla bir evliliğin içine itildim. Sevmediğim bir adama ‘eş’ demek zorundaydım. O evde nefes almak bile ağır gelirken, kendimden başka kimseye güvenemeyeceğimi öğrendim. Kaynanamın bakışları, eltimin sözleri, evin içinde sessizce işleyen hesaplar… Herkes birbirinin sırtına gülümserken arkasından hançerini hazırlıyordu. Ben ise buna izin vermemeye kararlıydım. Günler geçtikçe, hayatta kalmanın tek yolunun güçlü olmak olduğunu anladım. Kendimi savunmayı, lafı tam yerine söylemeyi, hakkımı almayı öğrendim. Bazen sertleşmek zorunda kaldım, bazen gözyaşlarımı kimse görmesin diye geceleri yastığıma gömdüm. Ve bir gün… Hayat, bana hiç beklemediğim bir sınav sundu. Evimin kapısından giren bazı insanlar kaderimi tamamen değiştirdi. Dost sandıklarım düşman, düşman bildiklerimse bazen en büyük sırdaşım oldu. Şimdi anlatacağım şey sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, törelerin gölgesinde, kadın olmanın bedelini ağır ödeyen bir kızın; kendi sesini bulma, ayakta kalma ve kendi kaderini yazma hikâyesi. Ben Rozerin… Ve bu, benim gerçeğim.”

Ahh Mardin, keşke görünüşün kadar törelerin ve kurallarına da bu kadar güzel olsaydı da kimse bu kadar çok zorluk çekmek zorunda kalmasaydı. Bu hikayede ailesine rağmen narin bir şekilde yetişmiş Gonca`nın ve şımartılmasına rağmen yine de düzgün yetişen azat`ın hikayesini anlatıyor.

Ben hevin hayat dolu genç güzel hayalleri olan bir kızdım ama şimdi savaşmak zorunda olan yaşama tutunmay çalışan bir kızım ve bu savaşı ben kazanacağım

Öğretmen & Ağa - BERDEL Peki ya geçmişte birbirlerine ilgi duyan iki ruh berdel sebebiyle hayatlarını birleştirmek zorunda kalsaydı ne olurdu? Kalbe düşen sevgi miydi beni yaşatan, yoksa bana olan sevdan mıydı beni öldüren? Sevda mıydı beni bu derde düşüren? Yaşam mıydı bana sev diyen? Biz töreye kurban edilen iki çocuktuk. Yaşamımızda seçim yoktu. Biz kadere mahkum edilen iki kurbandık. Sevdik.. sebepsiz sevdik. Her zorluğa rağmen.

Diyarbakır’ın sert dağlarıyla, Batman’ın asi rüzgârları arasında yıllardır süren bir düşmanlık vardı. Bedirhan, kudretiyle saygı duyulan bir aşiret ağası; Zelal ise düşman aşiretin güzelliğiyle dillere destan kızıydı. Bir gece alınan karar, iki gencin kaderini çok değiştirecekti. Bedirhan, Zelal’i kaçırdı; çünkü aşkları, töreye ve kanla yoğrulmuş geleneklere meydan okuyordu. Bu yol, iki aşireti ateşe sürecek; aşkları ise hem en büyük güçleri hem de en büyük sınavları olacaktı. Oysa kader, hiç kimsenin tahmin edemeyeceği oyunlarla onları sınayacaktı.