Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Kapağı yaptığı için @the_older`e çok teşekkür ederim. Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

Geçmişini unutmak isterken, kendi kalbini susturmayı öğrenmişti kadın… Adamın gözleri ise geleceğe bakmaya çalıştıkça yanıyordu... Ve sonra Bir teşkilatın soğuk koridorlarında kesişti yolları. Ne kaderdi bu, ne de tesadüf. iki yaralı ruhun birbirini tanıma şekliydi sadece. Kadının kalbinde susan sesi, adamın gözlerinde yeniden yankı buldu. Adamın titreyen elleri, kadının unuttuğu sıcaklığı hatırlattı.

Günlerce süründüğüm dağlar tepeden bir ressamın tablosu gibi duruyordu. Helikopter karargâha indiği zaman bizi karşılayan ekipte Albay da vardı. Albay Sencer Kutan. Çoğu zaman bir komutandan daha çok bir baba sıcaklığı ile yaklaşan o adam."Vatan toprağına hoşgeldin, Üsteğmenim" Yüzümde sıcak bir tebessüm doğdu lakin şuan rütbede olduğumuz için bir şey yapamadım "Sağolun komutanım!" Bu kitap içerisinde şiddet, küfür vb. bulundurup olumsuz örnek teşkil edebilecek olmakla birlikte +16 yaş için uygundur

Kapı açıldığı an içeriden ağlama seslerine eşlik olarak “Git.” dediğini duydum. Ona duyduğum özlem benim sandığım kadar değilmiş. Daha fazlasıymış. Sesini duyunca anladım. “Benim. Yiğit. Gelebilir miyim?” dediğimde bana bakmadı. Şapkamı indirdim. Ağlamasının şiddeti azalır gibi oldu. Yavaşça kafasını kaldırdı. Yutkundum. Gözlerini görünce derin bir nefes aldım. Merhaba, çocukluk özlemim. İçeriye girdim. Hızlı hızlı nefes alıp vermesi beni ne kadar korkutsa da şu an konuşarak rahatlatabilirdim sadece onu. Duvarın en köşesine, benden en uzak yere gitti. Korkuyordu benden. “Melek,” dedim tereddütle. Neden yabancı gibi bakıyorsun bana? Diz çöktüm. O adam, ben küçükken bana vurduğu zaman, ben yerde olduğum zaman ayakta dururdu ve bana çok büyük, çok güçlü gelirdi. Ve ben o zaman daha çok korkardım. Onun da böyle korkmasını istemiyordum. Özellikle de benden. Hızlı hızlı nefes almaya devam ederken bir yandan yüzünü sildi bir yandan da iç çekti. Bende derin bir nefes aldım. “Tanımıyor gibi bakıyorsun bana?” dediğimde “Tanımıyorum.” diyerek bir darbe vurdu çiçek kız. “Hiç mi?” dedim bir umut. Kaşlarım kalktı. Kafasını salladı. “Çocukken…” dediğimde gözlerini yumdu. Kafasını salladı itiraz eder bir şekilde. “Çocukluğumu hatırlamıyorum.” dedi. Yutkundum. “Kimse kıramaz sanırsın ama bazen en sevdiğine kırılırsın.” demişti bir komutanım.

Yetenekli, başarılı, güçlü, adaletli ve de cesur bir kadın; Tabipüsteğmen Deniz TAŞKIRAN. Mardin`de öğretmenlik yapan babasının şehid oluşuyla tüm ailesi dağılan ve yapayalnız kalan Deniz, intikamını babasını kaybettiği Mardin topraklarında mesleği olan askerliği yaparak alacaktı. Yeni görev yerindeki ekip arkadaşlarına ek olarak yıllar önce ayrı düştüğü yakın arkadaşıyla birlikte tam olarak olmasa da kendi için bir aile yaratmaya çalıştı Deniz. Peki ama amcası bildiği, hep yanında olan Ali komutanından aslında kimsesiz olmadığını öğrenmesiyle hayatında ne gibi değişiklikler olur? Yeni ekip arkadaşlarından biriyle aralarında oluşan çekim onları nasıl etkiler? Deniz intikam için geldiği bu topraklarda hem aşkı, hem giderdiği aile hasretini, hem de aslında kimsesiz olmayışını öğrenmenin mutluluğuyla nasıl bir hayat yaşar? Peki ya düşmanları Deniz`e zarar vermek için onu zayıf noktasından vururlarsa... NOT:} •Kitabımda kavga, küfür, argo, şiddet, çatışma, cinayet vs bulunuyor. Okuyacaksanız da bunu bilerek okuyun lütfen. •Kitapta geçen olay ve kurumlar tamamen kendi HAYAL ürünümdür. "SANA DAİR şahsıma ait olan ÖZGÜN bir KURGUdur!" •Kapak tasarımı @hayalliruzgarlar `a aittir. ♡ •İnstagram hesabım : "b.e.hikayeleri"

Bütün benliğini vatanına adayan, onun aşkıyla tutuşan bir asker için ay yıldızdan başka sevda olamazdı. Kanının son damlası, bayrağının dalgalanması, son nefesi, milletinin istikbâli için feda edilirdi. Gönüle kor gibi düşen bir yaren bile, şehidin son örtüsüne el bastıran o kutlu yemini bozdurmazdı. Üsteğmen Selçuk Atagün`ün hayatı, kendisini vatan yemini ve sevdası arasında bıraktıracak bir kadınla tanıştığında tamamen değişecekti.

Vatana aşık bir tim Bozkurt Timi

On altı yıl boyunca aile sevgisinden yoksun, vatanına ihanet edilmesi için yetiştirilmiş bir kız. Tam kurtuldum derken kendini başka bir cehennemde bulur ve orada bazı gerçeklerle yüzleşir, ya da gerçek sanılan yalanlarla. Fakat daha sonrasında yaşadığı veya yaşamak zorunda bırakıldığı hayat ona başka bir kapı açar. Öz ailesini...

Canını kaybettiği gün özgürlüğüne kavuşursa bir insan ne gelir başına ya da kimin başına ne getirir? Hiç keşfetmediği yerleri başka bir kişiliğe bürünmüş bir kadın keşfetmeye kalkınca gideceği yeri ya kana bular ya da kan olur... Bir baba onu öldürmeden canını aldıysa bir daha birine güvenebilir mi? Kendi mi yara olur yoksa yara mı açar? Küçük Dide büyür mü? -Büyür... -Ama aynı kalmaz, Ahsen Dide olur...

“Kimi zaman vatan aşkı, bir kalbi yakar. Kimi zaman bir kalp, vatana güç verir. Teğmen Abdullah Taha Koç’un görevi bitmedi; sadece şekil değiştirdi. Dr. Nur Demir’in ise iyileştirmesi gereken sadece bedenler değil, yüreklerdi. ‘Evvelim Sen Oldun, Ahirim Sensin’ — savaşın gölgesinde doğan bir aşkın, umutla yazılmış hikâyesi.”

Askeri kurgu. "Aşk gurur tanımaz, komutanım." Aşka küsmüş bir kadınla onun aşkından ölüp biten bir adam. "Asker!" dedim ses tonuma hakim olamayarak. "Batuhan," dedi bana bakmadan. Uzun uzun karşısına baktıktan sonra tekrardan bana döndü. "İsmim Batuhan." "Asker!" dedim inat edercesine. "Ne zaman ismimi söyleyeceksiniz?" Birden soru yöneltince şaşırdım. "Şehit olduğumda mı?" "Ne?" dedim şaşkınlığımı gizleyemeyerek. "Saçmalamayı kes!" deyip bakışlarımı ondan kaçırdım. "Ne zaman şehit olacağımız belli olmaz." O konuşurken dönüp de ona bakmadım ama onun bana baktığını yandan görebiliyordum. "Belki şu anda terör örgütleri gelir bir çatışma çıkar ve ölürüm." O konuştukça kucağımda duran elimin yumruk olduğunu ve tırnaklarının derimi delip geçtiğini hissedebiliyordum. "Ve ben bir kere bile dudaklarınızdan bana ismimle seslendiginizi duymadan ölmüş olacağım." TELİF HAKKI BANA AİTTİR. İZİNSİZ KAPAK VE İÇERİK ALINAMAZ!

“Bir oksun kılıçtan keskin, bir Od’sun ateşten temin.🐦‍🔥🔥”

ben kimseye aşık olmam dersin ya olursun ,bende dedim oldum hemde iki defa birinden hançer yersin paramparça olur etrafa dağılırsın ,biri gelir o parçalar eline batacağını bile bile ellerindeki kanlarla o parçaları toplar sarar hançer yarasını kapattırır vatan aşkının yanına bir de kendi aşkını ekler .Askeriz diye duygusuz değiliz aksine Askeriz diye daha duyguluyuz gidenin birdaha dönmeyeceğini bildiğimiz için...

Bir çift kara göze vurgun

İhanetin ortasında güvendiğiniz insanlar artık bir süpheliye dönüşür, size gerçeğin bile gerçekliğini sorgulatırdı. Korumaya çalıştığınız inançlarınızı sarsan tek bir ihanet bütün dünyanızı yerle bir edebilirdi. En zoruysa sırtınıza saplanan bu bıçağın nereden geldiğini bilememekti. Peki ya, bu savaş alanında duygulara yer var mıydı? Evet, vardı. Çünkü duygular, olasılıkları dinlemez, seçtiği kişiye atardı. Ve eğer kader, kırmızı ipinizin diğer ucuna kalbinizin seçtiği kişiyi koyarsa, o zaman ölüm bile sizi ayıramazdı. Mira, çocukken anne ve babasını toprağa vermiş bir vatan emanetiydi. Ailesinin izinden giden Yüzbaşı Mira Ela BOZKURT bu yolda hiç beklemediği olaylarda yer alacaktı. Bu olaylarda en beklenmeyeni ise, bir zamanlar rakip olarak aynı parkurda koşmaya başladığı Savaş Kaden ÖZTÜRK ile aynı yolda yoldaş olacağıydı. Bu Gülpembe ve Umut`unun hikayesi; Bir çocuk iken başlayıp, sonsuzluğa uzanan...

Bir tutulma aynı anda kaç hayatı etkileyebilir?. 💕 Gerçek miydi herşey yoksa yalan mı? Bir araç mıydım onun için yoksa gerçekten sevmişmiydi beni? 🖤 Vatan mı Aşk mı? Hangisini seçersem seçeyim kahrolan ben olacaktım.. ZG4566LM

Hafızasını kaybedip 3 yaşındaki oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Sevgi, Aksa’nın kaderinde mutluluk olarak değil, acı olarak kazılıydı. Çünkü o, her zaman kendi katillerini severdi - Instagram: son_ruzgar2 - Wattpad: son_ruzgar - Romanika: son_ruzgar - Vaveyla: son_ruzgar - WriterUp: son_ruzgar

> “Şehitler ölmez, vatan bölünmez!” Bu söz artık sadece bir haykırış değil, bir gerçektir. Çünkü bu toprak, uğruna can verilen toprağın adıdır: VATAN. “Vatan Sağ Olsun” dört kalbin birleşip tek bir kalem olduğu, kanla yazılan tarihe duyulan derin saygının ifadesidir. Her satırı, bir şehidin alnındaki son buse, bir annenin göğsünde sakladığı son mektup, bir çocuğun rüyasında gördüğü ama artık dönmeyen babadır. Bu kitapta; Ömer Halisdemir’in karanlığı yaran cesareti, Eren Bülbül’ün çocuk yüreğiyle ettiği son ihbar, Berat Mecit Day’ın sessiz şehadeti ve Cengiz Topel’in göğe yükselen son selamı vardır. Bu kitap, ne kurgu, ne destan, ne roman… Bu kitap bir ağıt, bir dua, ve bir emanettir. Şehitliğin ne olduğunu unutanlara hatırlatma, geride kalanların ne yaşadığını görmeyenlere aynadır. Bir milletin en kutsal cümlesiyle son bulur her sayfa: “Vatan sağ olsun.” --- ÜÇ YÜREK (DOĞA, GÖKÇEN, KAAN)

Sevdiği adamın acımasız sözleri üzerine okumaya gitti ama döndüğünde öğreneceği ve göreceği gerçekleri kaldırabilecekmiydi.

"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerlerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın." -Gazi Mustafa Kemal Atatürk Albeyaz Yeminler Ceylan Savaş, 28 yaşında bir terörle mücadele savcısı ve geçmişin acılarıyla şekillenen bir kadındır. 1998`de terkedilen küçük bir kız olarak, Türk konsolosluğunun yardımıyla ülkesine döner ve onu büyüten kişi, evlat edindiği babası Albay Kaan Savaş`tır. Albay Kaan, sevgiyle büyüttüğü kızının ülkesine adanmış bir kadına dönüşmesine tanıklık eder. Alpkan Aslan, 29 yaşında Özel Kuvvetler Kıdemli Üsteğmeni, küçük yaşta ailesini kaybetmiş ve devletin kollarında büyümüştür. Zorlu görevleriyle tanınan Alpkan, Cizre`deki "Savaşçı" timinin komutanıdır. 2018`de bir kaza sonucu tanışan Alpkan ve Ceylan, yıllar sonra, 2025`te Cizre`de tekrar karşılaşır. Ceylan, babasının komutanlık yaptığı timle çalışmak için Cizre`ye gelir ve burada Alpkan ile yolları kesişir. "Albeyaz Yeminler", bir aşk hikayesi değil, aynı zamanda bir kahramanlık destanıdır. Cesaret, kayıplar ve yeminlerle dolu bu yolculuk, onları yalnızca birbirlerine değil, ülkenin geleceğine ve büyük bir savaşa da sürükleyecektir. Eğer hoşunuza gitmişse kitabıma göz atmayı unutmayınn ❤️

OR2196CJ **Wattpad`de 1 Milyonu geçmişti. Uygulama kısıtlamasından sonra kaldırıldı. *1. Kitap tamamlandı 2. Kitap yazılıyor.. Gökyüzü, hayalini kuranları kabul eder ama her zaman bağrına basmaz. Eflin, maviye uzanırken kaderin en sert rüzgârına kapıldı. Kanatlarını kaybetti ama savaşmayı bırakmadı. Şimdi gökyüzü ona ait değil belki, ama vatan hâlâ onun nefesi, mücadelesi ve yeminidir. Geçmişin gölgelerinde çocukluk aşkı Eren vardı. Ona inandığı, güvendiği, kalbini açtığı Eren... Ama Eren’in ihaneti, sadece kalbini değil, ruhunu da yaraladı. Tam her şey bitti derken, yanında her zaman sessiz bir güç vardı: Yağız. Gözlerinde sadakat, kalbinde karşılıksız bir sevgi taşıyan Yağız, Eflin’in en büyük dayanağı oldu. Artık Eflin’in savaşı sadece vatan için değil, kendi yaralarını sarmak için de. Karanlık geçmişiyle, yeni görevine adım atan bir asker olarak hem kendi hikâyesini hem de intikamını yazmaya hazır. İhanetin yaraladığı bir yürek, sevginin gücüyle yeniden yükselir. Gökyüzünden yere inen Eflin’in azim, ihanet ve sadakatle örülü hikâyesine tanıklık edin. "Bazen hayallerin gökyüzünde kalır, ama yüreğin savaşmaya devam eder." ‼️ Kitabıma profilime yönelik çalınma/kopyalanma olaylarında hukukî süreci başlatmaktan çekinmem, o şahısla mahkemede yüz yüze görüşürüz. ☑️ Düzenlendi

Bazı insanlar aynı dili konuşmaz… Ama aynı cümlenin içinden geçer. ••• Gökçe ve Elias. Biri İzmir`de, biri Ege’nin öte yakasında, Selanik’te. İkisi de yazıyor, ikisi de susuyor. Bir kelimeyle tanışıyorlar — sessizliğin içinden çıkan bir cümleyle. Ve sonra kelimeler bağ kuruyor, bağ büyüyor. Ama bazı bağlar sadece bugüne ait değildir… Zaman, mekân, dil ve tarih arasında savrulan bir hikâyede; yolunu kaybeden bir kalp, yabancı bir şehirde tanıdık bir yüz bulursa ne olur? Bazı soruların cevabı sesle değil, satırlarla gelir. Ve bazen en uzak kişi, seninle aynı cümlenin içinde gizlidir. Belki de sadece sizi kandırıyorumdur, kim bilir?

"Eni sonu biri diğerinin tabutunu taşıyacaz o ben olmayayım bu yükü taşıyamam "~serdar