“Ben Zeynep.. Bu vatanın adını, şehit olsa da kimselerin bilemeyeceği nice evladından biriyim...” Annesi, Şehit Kıdemli Üsteğmen Zehra Korkmaz’dı. Vatan uğruna gözünü kırpmadan şehadete yürüyen yiğitlerden biri. Zeynep ise onun izinden giden, sessiz kahramanlardan… Ay Yıldız Timi’nin bir parçası olarak, kimliğini gizleyerek yaşamak zorunda. Dışarıda sıradan bir hayat sürerken, içeride devletin kalbinde görevde. Her çağrıda bir vedaya alışacak. Her görevde bir iz bırakacak. Bu hikaye; Vatan, Sadakat, Gizli görevler ve Adanmış hayatlar üzerine yazılmış bir kahramanlık öyküsüdür. Her satırında bir annenin mirası, bir kızın yemini, bir milletin umudu var. "Sancak"… O sancağı yere düşürmemek için yaşayanların hikâyesi.

Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Kapağı yaptığı için @the_older`e çok teşekkür ederim. Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

Belki de Sevda seni hiç beklemediğin anda bir mağarada bulur..! ÇOLPAN & ULAŞ

Savcımız bir teşkilata seçilirse ne olur? Onu eğitecek olan komutan ile tanışır. İkisinin de tek hedefi; Kendi bağımsız devletlerini kurmayı hedefleyenlerin lideri Esat`dır. Bu yolda aralarına hainler çıkacak mı? Asker-gazeteci vs.ciftlerimiz de var Okumak isterseniz beklerim. Bu güzel kapağı yapan @marsell arkadaşıma teşekkürlerimi sunuyorum.

TUZ KADAR SEVMEK

📢 BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR! "Bazı yaralar silahlarla değil, gerçeklerle açılır. Gerçek, daha derin bir yara açar insanda ama bedende değil, yürekte. Yüreği yaralı olanlar belki de bu yüzden gerçekleri duymaktan hep kaçarlar." Kod adı, Sangre Roja Cinsiyet, bilinmiyor. Ad, bilinmiyor. Doğum yılı, bilinmiyor. Rütbe, bilinmiyor. Türk Silahlı Kuvvetleri`nin en seçkin timlerinden olan Ecel Timi`nin üyeleri, yalnızca asker değil; aynı zamanda birbirine yürekten bağlı bir ailedir. Ecel Timinin komutanı, cesaretiyle efsaneleşmiş bir subaydır: Kıdemli Üsteğmen Armina Kırşan. Kod adıyla: Sangre Roja Geçmişleri ve gelecekleri arasında sıkışıp kalan, birbirine kan bağıyla değil can bağıyla bağlı olan Ecel Timinin kardeşliği ve sonsuz sevgi bağları. Açığa çıkmayı bekleyen gerçekler, geçmişin acı dolu izleri, gözyaşlarıyla yazılmış sayfalar, ve videolar. Çok yara almış ama asla düşmemiş yedi asker, yedi yoldaş, yedi sırdaş... Ama hepsinden önce, yedi kardeş. Ecel Timi. Akıllarından, kalplerinden geçen tek bir cümle var; Vatan uğruna, canım feda. ~~~ *Bu platformda "Sangre Roja" adıyla yayımlanan ilk kurgudur.

"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerlerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın." -Gazi Mustafa Kemal Atatürk Albeyaz Yeminler Ceylan Savaş, 28 yaşında bir terörle mücadele savcısı ve geçmişin acılarıyla şekillenen bir kadındır. 1998`de terkedilen küçük bir kız olarak, Türk konsolosluğunun yardımıyla ülkesine döner ve onu büyüten kişi, evlat edindiği babası Albay Kaan Savaş`tır. Albay Kaan, sevgiyle büyüttüğü kızının ülkesine adanmış bir kadına dönüşmesine tanıklık eder. Alpkan Aslan, 29 yaşında Özel Kuvvetler Kıdemli Üsteğmeni, küçük yaşta ailesini kaybetmiş ve devletin kollarında büyümüştür. Zorlu görevleriyle tanınan Alpkan, Cizre`deki "Savaşçı" timinin komutanıdır. 2018`de bir kaza sonucu tanışan Alpkan ve Ceylan, yıllar sonra, 2025`te Cizre`de tekrar karşılaşır. Ceylan, babasının komutanlık yaptığı timle çalışmak için Cizre`ye gelir ve burada Alpkan ile yolları kesişir. "Albeyaz Yeminler", bir aşk hikayesi değil, aynı zamanda bir kahramanlık destanıdır. Cesaret, kayıplar ve yeminlerle dolu bu yolculuk, onları yalnızca birbirlerine değil, ülkenin geleceğine ve büyük bir savaşa da sürükleyecektir. Eğer hoşunuza gitmişse kitabıma göz atmayı unutmayınn ❤️

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Bir varmış, bir yokmuş”la başlar her hikâye; Ama yalnızca adam kadını sevdiğinde, bir ömürlük mutlu son yazılır.Ayrı kalan kalpler bir gün yeniden birleştiğinde, ya her şey olur, ya da hiçbir şey. Çünkü bazı aşklar vardır; ya kalpten kalbe köprü kurar, ya da sonsuza dek yıkılır.

“Bir Yanım Hep Eksik”, küçük bir kızın, asker babasının yokluğunda büyürken yaşadığı bekleyişin, sevginin ve özlemin hikayesi. Babasının görev çağrısıyla başlayan vedalar, Zeynep`in hem babasını bekleyişiyle örülü bir hayat. Aile bağları, vatan sevgisi ve genç bir kalbin kırılgan cesaretiyle dokunan bu roman, gerçek sevginin ve sabrın ne demek olduğunu gözler önüne seriyor...

Kimse tarafından asker olduğu bilinmeyen Seda, ikizine mesaj çekmek isterken yanlışlıkla bir yüz başıya denk gelir.

Bir tutulma aynı anda kaç hayatı etkileyebilir?. 💕 Gerçek miydi herşey yoksa yalan mı? Bir araç mıydım onun için yoksa gerçekten sevmişmiydi beni? 🖤 Vatan mı Aşk mı? Hangisini seçersem seçeyim kahrolan ben olacaktım..

Eminim ki daha önce asker- avukat ilişkisi okumuşsunuzdur... Peki, askerin kadın, avukatın erkek olduğu bir kitabı daha önce okudunuz mu? Tahmin edeyim, okumadınız. ↈ "Ben aşkı kendime yasaklamışken, sen neden kalbinin kapılarını bana sonuna kadar açtın?" ↈ "Ben sadece normal bir avukatım, sen ise benim yüreğim..." ★NOT: Kitap sadece benim değil, aynı zamanda @ayseselinduran ile ortak yazdığımız bir kitaptır.

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

"Daha o zaman bile seni gördüğümde kalbimden bedenime yayılan heyecana bir anlam verememiştim. Belki yeni bir arkadaş bulmanın sevincidir diye geçiştirmiştim. Oysa en başından beri kalbim kime attığını biliyormuş. Bir insanın kalbi sahibi tanır mı, Gülpembe? Benim kalbim en başından beri seni tanıyormuş. Benim kalbim en başından beri kendi evini tanıyormuş... Bu çiçeklere baktığımda hem o gün, hem de bu gün seni nasıl yansıttığını görüyorum. Müge çiçeği, Mira. Müge çiçeği mutluluğun ve umudun dönüşünü temsil eder. Saf aşkla bağlaştırılan bu çiçek, zehirli olması sebebiyle ölümü de simgeler. Bir çocuğun saflığını taşıyan kalbim, o gün bu çiçeği verirken bir zehir gibi damarlarıma işleyip, başka kimseyi gözlerimin görmeyeceği şekilde sana aşık olmamı sağlayacağını bilemezdi. Evet, sen bir zehirsin, Mira. Öyle bir zehir ki, kalbim bağımlı gibi atmak için sana ihtiyaç duyuyor..." "Kalbindeki vatan sevdasını bayrak gibi taşıyan, adı bilinmeyen askerlerden bir parçadır bu hikâye; yüreğinde korkudan çok inanç taşıyan isimsiz kahramanların hikayelerine adanmıştır. Bu satırlar belki kurmaca, belki bir hayal... ama hissettirdikleri, gerçek bir mücadele kadar ağır ve onurludur. Kalbindeki Vatan sevdası, dünyanın en kırılmaz çeliğinden daha güçlü olan her kese..." Uyarı: "Eserde yer yer, askerî yaşamın insanî yanlarını ve tim içi bağları yansıtmak adına mizahi ve hafif sahnelere de yer verilmiştir. Bu sahneler hiçbir şekilde kurum kültürüne saygısızlık amacı taşımamaktadır."

Yalnızlığın ağırlığını omuzlarında taşıyan bir adam... Kalbine saplanan ihanetin sesini sadece tetiği çekerken duydu. Bir adam... Bir kurşun... Ve arkasında kalan sessizlik...

Kapı açıldığı an içeriden ağlama seslerine eşlik olarak “Git.” dediğini duydum. Ona duyduğum özlem benim sandığım kadar değilmiş. Daha fazlasıymış. Sesini duyunca anladım. “Benim. Yiğit. Gelebilir miyim?” dediğimde bana bakmadı. Şapkamı indirdim. Ağlamasının şiddeti azalır gibi oldu. Yavaşça kafasını kaldırdı. Yutkundum. Gözlerini görünce derin bir nefes aldım. Merhaba, çocukluk özlemim. İçeriye girdim. Hızlı hızlı nefes alıp vermesi beni ne kadar korkutsa da şu an konuşarak rahatlatabilirdim sadece onu. Duvarın en köşesine, benden en uzak yere gitti. Korkuyordu benden. “Melek,” dedim tereddütle. Neden yabancı gibi bakıyorsun bana? Diz çöktüm. O adam, ben küçükken bana vurduğu zaman, ben yerde olduğum zaman ayakta dururdu ve bana çok büyük, çok güçlü gelirdi. Ve ben o zaman daha çok korkardım. Onun da böyle korkmasını istemiyordum. Özellikle de benden. Hızlı hızlı nefes almaya devam ederken bir yandan yüzünü sildi bir yandan da iç çekti. Bende derin bir nefes aldım. “Tanımıyor gibi bakıyorsun bana?” dediğimde “Tanımıyorum.” diyerek bir darbe vurdu çiçek kız. “Hiç mi?” dedim bir umut. Kaşlarım kalktı. Kafasını salladı. “Çocukken…” dediğimde gözlerini yumdu. Kafasını salladı itiraz eder bir şekilde. “Çocukluğumu hatırlamıyorum.” dedi. Yutkundum. “Kimse kıramaz sanırsın ama bazen en sevdiğine kırılırsın.” demişti bir komutanım.

Ahu Bade Aslan, sessiz bir kaçışla Berceste Mahallesi`ne gelir. Geçmişin yükünü sırtında taşırken, onu bekleyen Baran Yiğit Aldinç ile yolu kesişir. İkisi de kendi yaralarına sığınırken, bir görev onları yan yana getirir. Ve bazen en iyi roller, gerçeği saklamaz… ortaya çıkarır. Berceste Mahallesi artık bir yer değil, bir hatıra... Bir aşkın, bir direnişin ve bir kadının yeniden var oluşunun hikâyesi. ------------- Yeni bir mahalle, yaralı bir kalp ve geçmişe karışmış sırlarla dolu bir görev… Ahu Bade Aslan, Berceste Mahallesi’ne sığınırken sadece yeni bir hayata değil, beklenmedik bir aşka da adım atar. Baran Yiğit Aldinç’le yolları kesiştiğinde ise gerçek ile rol arasındaki çizgi silinmeye başlar. Berceste Mahallesi… bazen bir sokak, bazen bir sığınak, bazen de kalbin tam orta yeri.

Canfeza herkese can veren demekti.Ama o gün ne Canfeza annesine yaşam katabildi yada onu kurtarabildi.Geçmişten biri Canfeza`nın acısı iyileştirdi.Adını tekrar ona kazandırdı ve geçmiş çok geride kaldı.......

Asena babasının vasiyeti üzerine asker olur ve Kılınç tim`inin başına geçer. Ama bir gün özel bir operasyon verilir. Ve işte her şey o anda Asena için değişir ve eskisi gibi olmaz.

Bütün benliğini vatanına adayan, onun aşkıyla tutuşan bir asker için ay yıldızdan başka sevda olamazdı. Kanının son damlası, bayrağının dalgalanması, son nefesi, milletinin istikbâli için feda edilirdi. Gönüle kor gibi düşen bir yaren bile, şehidin son örtüsüne el bastıran o kutlu yemini bozdurmazdı. Üsteğmen Selçuk Atagün`ün hayatı, kendisini vatan yemini ve sevdası arasında bıraktıracak bir kadınla tanıştığında tamamen değişecekti.

Dalgalandığın yerde Ne korku, ne keder... Gölgende bana da, Bana da yer ver. Sabah olmasın, Günler doğmasın ne çıkar: Yurda ay yıldızının ışığı yeter. Arif Nihat ASYA Bu kurgu gerçek olay ve karakterlerle hiçbir alakası olmadığı gibi, tamamen hayal ürünüdür.

"Oğlum, unutma, bizim kanımızda özgürlük var. Ruhun daima özgür kalacak." Onların soyu çürümeliydi. Şehitlerimizin kanı yerde kalmamalıydı.

ÖNCELİKLE HİKAYEDE GEÇECEK OLAN YERLERİN HİÇBİR KİŞİ, KURUM, KURULUŞ, YER VE MEKANLARLA ALAKASI YOKTUR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN ŞEHİRDEKİ KÖY İSMİ GERÇEK DEĞİLDİR GERÇEK HİÇBİR KİŞİ, KURUM VE KURULUŞ İSMİ KULLANILMAYACAKTIR. SADECE GÜNÜMÜZDEKİ OLAYLARDAN İLHAM ALINARAK ÖĞRETMEN VE ASKER KURGUSU KALEME ALINACAKTIR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN HER ŞEY GERÇEK İSİMLERİYLE DEĞİL ONLARIN BENZERLERİNDEN ÜRETİLMİŞ YENİ İSİMLERLE ANLATILACAKTIR. UZAKTAKİ SES (7 KİŞİLİK SERİSİ) SEVDİĞİN KADININ 7 KİŞİLİKLİ, ÇOKLU KİŞİLİK BOZUKLUĞU OLDUĞUNU ÖĞRENSEN YİNE DE SEVMEYE DEVAM EDER MİYDİN? SEVDİĞİN ADAM SENİ ARKASINDA BIRAKMAMAK İÇİN SENDEN VAZGEÇSE NE KADAR DAYANABİLİRDİN? Çocukluğundan bu yana Öğretmen olmak isteyen, Sare Lia Saruhan okulu bitirdikten hemen sonra atanmak için çok fazla emek ve çaba sarfetmişti ve fırsat karşısına 2 yıl sonra 24 yaşında genç bir öğretmen olarak Şırnak’ın Çakırdere köyündeki bir köy okulunda çıkmıştı. Peki kendisinden olmayanı kabullenmeyen, yabancıyı istemeyen Çakırdere köyünde ne zamana kadar güvenle yaşayabilirdi? Teroristlerin hedefi olduğunda Öğretmenliğe devam etmek ister miydi? Göğsündeki bayrağı gururla taşıyan, yetimhaneden çıktığında üniversiteyi bitirip sonrasında asker olma hayalini gerçekleştiren Yüzbaşı Tuna kızılhan, girdiği her mücadeleden timiyle birlikte zaferle gelmişti vatanı için gurur kaynağı olan yalnız bir adamdı göğsünde bugüne dek taşıdığı tek bir aşk vardı o da vatanına olan aşkıydı. Peki ya beklenmedik bir his kalbine süzüldüğünde bu hisse karşı galip gelebilir miydi? 7 KİŞİLİKLİ BİR KIZ VE HAYATSIZ VE ROBOT DİYE ANILAN ÖĞRETMEN VE YÜZBAŞININ HİKAYESİ🪖👩🏻‍🏫

ben kimseye aşık olmam dersin ya olursun ,bende dedim oldum hemde iki defa birinden hançer yersin paramparça olur etrafa dağılırsın ,biri gelir o parçalar eline batacağını bile bile ellerindeki kanlarla o parçaları toplar sarar hançer yarasını kapattırır vatan aşkının yanına bir de kendi aşkını ekler .Askeriz diye duygusuz değiliz aksine Askeriz diye daha duyguluyuz gidenin birdaha dönmeyeceğini bildiğimiz için...