“Bazı insanlar gölgeleri ile yaşar bazıları ise gölgelerinden yoksundur. ” Draven bir Gölgesiz. Nerathis’e bağlı, ruhları nesnelere mühürleyen bir loncanın sessiz yürütücüsü. Her takı bir geçit. Her geçit, bir ruhun parçası. Ve her parça, Nina’ya uzanan büyük bir enerjinin taşıyıcısı. O, emir alır. Uygular. Duygusuz, sadık, hesaplı. Ta ki Talya içeri girene kadar. Talya masum bir müşteri. Sadece özel tasarım bir takı ister. Ama Draven, onun içindeki rezonansı fark eder. Ve emir gelir: Onu da mühürle. Draven bu kez farklı davranır. Onu öldürmek yerine, sadece Nina’ya yetecek kadar güç aktaracak bir lanet uygular. Ancak bu “kırılmış” lanet zamanla Talya’yı içten içe tüketmeye başlar. Draven pişman. Ama sadakati hâlâ ağır basıyor. Henüz… Sokaklarda bir şeyler değişiyor. Selena her geçen gün daha çok hasta düşerken, Draven’ın inşa ettiği sistem sarsılıyor. Gölgeler yer değiştiriyor. Ve Gölgesizler… artık yalnız değil.

Ailesi küçük yaşta yetim anaya bırakınca yetim kalan ve kendi ayaklarinin üstünde durmaya çalışması hayata karşı mücadelesi

Kırgınlıklarla dolu bir kalp. Param parça olmuş bir beden. Acı içinde kalmış bir insan ve onun hayatından bazı kesitler.

hazel`in hayatı, bir anda öğrendiği gerçekle altüst olur. Gerçek ailesi bambaşka bir dünyadır; sıcak ama yabancı, kalabalık ama eksik. Yeni bir başlangıç mümkün müdür, geçmiş hâlâ peşindeyken? ve bazı gölgeler...sadece geçmişte kalmaz "Bulduğunu sandığın an ,aslında kaybetmeye başlarsın " çalıntı durumunda yasal işlemler başlatılacaktır.

Siz hiç unutuldunuz mu? Unutanları suçlamayın! Zira her unutuşun ardında kim bilir ne hikâyeler vardır. Bu hikâyeleri dinlemeden suçlamak, ardıdan derin pişmanlıklar getirir. Tıpkı Ronya`ya olduğu gibi! Ronya önce unutacak, sonra unutulacaktı.

Yaşadığınız hiç bir şey boşuna değil. Her insan kaderini yaşar.

"Üç simit ala bilirmi yim?" "Alamazsınız." "Neden ki?" diye sordum hemen. Canım çok fena çekmişti. "Kalmadı" "Kalmadı mı?" "Evet. Kalmadı" bir taraftan benimle konuşuyor, bir taraftanda etrafı kontrol ediyordu. "Nasıl bitti? Bunlar ne o zaman?" Dedim arabanın içindeki simitleri göstererek. "Maalesef. Taze bitti. Lütfen buradan uzaklaşın." "Bunlar ne peki?" "Simit." Dedi hiç düşünmeden. "Siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?" "Hayır." "E neden bitmediyse bitti diyorsunuz o zaman?" "Bitti çünkü." .. 3 simit 3 kurşun. *** Başlangıç tarihi 25 Nisan,2025. Keyifli okumalar dilerim🪷

Hepimiz hayatın koşuşturmacası içinde bir yerlere yetişmeye çalışırken, en önemli şeyi unutuyoruz: Kendimizi. Zaman zaman dış dünyanın sesine o kadar kulak veriyoruz ki, içimizdeki sesi duymayı unutuyoruz. Oysa gerçek uyanış; daha hızlı olmakta, daha çok kazanmakta ya da daha çok sevilmekte değil. Gerçek uyanış, kendini fark etmekle başlar. Bu kitap, seni başkalarının senden beklediği hayata değil, senin özüne yaklaştırmak için yazıldı. Hazırsan, birlikte iç yolculuğumuza başlayalım.

Yazdığım ilk kısa hikaye. Zombi kıyametinin ortasında basit bir adamın yolculuğu...

Bir gencin başından geçenleri, hayattan öğrendiği gerçekleri ve yaşadığı farkındalıkların altında ezildiği bir savaş. Herkes Azrail`i bekleyecek diye bir gerçek yok. Bazen onu sen davet edersin. Bu benim intihar mektubum. Hayatımı sonlandıracağım güne kadar başımdan geçenleri yetiştirebildiğim kadarıyla sizlere sunacağım. Bence fena bir hayat yaşamadım. Tanımadığım sen, kendine çok iyi bak.

‼️Hergün yeni Bölüm‼️ Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için, sana âşık olmadığımı zannediyormuşum. Bunu şimdi anlıyorum. Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar. Ama şimdi inanıyorum. Sen beni inandırdın. Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum. (Kürk Mantolu Madonna, Sabahattin Ali)

ŞİİR/ DENEME/ KISA HİKAYE İnsanoğlu yaratılışından beri ölüme çare aradı fakat yaşamının ne demek olduğunu unuttu. Yaşamayı öğrenirken yazmayı da öğrendim. Yazmak benim için yaşamaktı ve ben yaşadıklarımı, yazdıklarımı sizinle bu kurguda paylaşmaya karar verdim umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. Mutluluk sizinle olsun, Güneş benimle 🌙

Bu bir kitap değildir ama her kitap kadar öğreticidir. Minimal Yaşam hakkında kendi yazılarımdan ve diğer kanallardan edindiğim bilgi, resim ve videolardan oluşan; - Öğretici ve geliştirici içeriğe sahip, - Tartışmaya ve katkılara açık, - İnsan, çevre ve ekonomi odaklı bir sayfadır. Sizler de bu konudaki fikir, görüş ve eleştirilerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Huzurla yaşadığın evinde yalnız mısın gerçekten? Hiç tanımadığın ve sokakta gördüğünde yüzünü çevirdiğin biri ile paylaşmak ister misin? Peki ya onu sevmeye ne dersin? Bu, evsizlerin değil, bunu sanata dönüştüren köstebeklerin hikayesi... ❥ h.k. gümüş

Sır mı lazımdı?

Hayatı yalnızca resimden ibaret olan Görsel Sanatlar öğrencisi Kardelen Özdemir; aldığı nefesleri geçmişinden korumak için verdiği mücadeleden vazgeçtiğinde çocukluluğunu azat etmeye karar verdiği bir kış gecesi, başarılı intihar girişiminin, o gece sokağın köşesindeki ankesörlü telefondan yapılan ihbarla baltalanacağını da gözlerini tekrar açacağını da bilmiyordu. Bekaretini kaybetmiş bir ruh, gökyüzünde asılı kalmış. Nefretini, geçmişiyle harlayan küçük bir kızın boynuna dolanmış. Saflığın sembolü beyaz dolunay, o gece kana boyanmış. "Canının acısını yok saymak için salıncakta sallandığını hayal eden bir kız çocuğu tanıdım ben. Onu sevdim, onu var ettim; ondan nefret ettim, onu yok ettim." 07/08/2022 🌙

Katili araştırdıği bir gece de aslında kendi davasına baktığı beli olur Gece hem geçmişinde hem de bildiği sırlardan kaçarken ailesinin gerçek ailesi olmadığı anlaşılır Gece hem onları araştırırken öldüğü bildiği ablasının yaşadığını öğrenir ... Gece hayatının gerçekliğiyle uğraşirken ne yapıcak ??

Gerçek Ailem Kurgusudur‼️ Öz annesi tarafından yılları alınan kızın.Sonunda babası,abileri ve ikizine kavuşması. Umarım keyifle okursunuz (Müsait olduğum her an bölüm atmaya çalışacağım‼️)

Eren Canpolat ile güzel bir ilişki yaşayan Neva Benan düzenli bi hayat sürer. Eren, son zamanlarda Neva’ya çok soğuk davranır ve Neva bu durumdan çok şüphelenir. Acaba Eren neden Neva’ya soğuk yapıyordu?

Bazı insanlar hayata özgür başlar, bazıları ise bir kafesin içinde. Tüm hayatı boyunca korkularla büyütülmüş, seçim yapmasına izin verilmemiş bir kadın… Güçlü olabilecekken bastırılmış, dünyayı yalnızca ona gösterildiği kadarıyla tanımış biri. Ama her kafesin bir anahtarı vardır ve bazen, en beklenmedik anlarda bulunur. Duygularını bir zırh gibi taşımaya alışmış, hiçbir şeyi kontrolü dışında bırakmayan bir adam… Güçlü, mesafeli ve acımasız. Onun dünyasında zaaflara yer yoktur. Ancak kader, en kaçınılmaz hesaplaşmaları, en kaçınılmaz anda önüne getirir. İstanbul’un gölgelerinde başlayan bir hikâye… Sırlar, güç savaşları, intikam ve kaçınılmaz bir çekim. Bazı duygular tehlikelidir, bazı gerçekler fazla karanlık ve bazı savaşlar, kazananı olmayan bir oyuna dönüşür. Soğuğun içinde yanan bir hikâyeye hazır olun.

Gökçe dansçı biriydi. Lise de bir sürü birinciliği grubu ile almıştı. Bazen şarkı söylüyorlar ama çoğunlukla streslerini dansta atıyorlardı. Anne ve babası kötü olsada abisi ile Gökçe evinde mutluydu. Takii gerçek ailesini öğrenen kadar. Sakladıkları şeyler vardı Tuğba ve Gökçe`nin . Ayrıyetten yeni şehre taşınan Gökçenin haberi olmadığı hayatında olan gerçekler onu yıkacekken bu yolda karşısına çıkacak bir çok sorunla karşı karşıya kalacaktır. Bu zorluklarda ona sahip çıkan kız arkadaşlarında sonra ona değerli hissettirecek bir grupla tanışacak. Gökçe nin savaşı ile baş başa kalın bakalım. HOŞGELDİNİZ Wattpadde yayınlanmaya başlanmıştır.

Kitabın eski ismi,Bir...İki...Üç. Yalnızlık mı yaralar insanı en çok yoksa koca bir şehrin ortasında, onlarca insan arasında yalnız hissetmek mi ? Ailesinden ayrılıp sokaklarda kardeşlerini buldu. Bir gün bir kadın geldi ve o sokaktaki çocukları buldu. Hani çoğ kişinin yol kenarlarında görüp geçtiği o çocuklara aile oldu. Hayat yine gülmedi onlara ama onlar güldü. En ufak güzel bir şeye gülümseyip ayakta durdular. Kayıplar verildi, derin yaralar alındı ama yıkmadı. Yeri geldi sevildiler yeri geldi istenmediler ama onlar yaşamaya devam ettiler. İlerde ne olur bilinmez ama bir gün pes etmeyi düşünürse, işte o gün son günüdür. Pınar Öztürk, zorlu yollardan geçip asker oldu. Çok çalıştı yüzbaşı oldu, bir adam gördü aşık oldu, yeri geldi hiç tanımadığı birinin ablası, kardeşi oldu. Hayat bu ya gün geldi aşkını kaybetti, gün geldi sevdiklerini. Yinede yaşamak ve savaşmak için büyük bir sebebi vardı, vatanı. .................... Ben Yüzbaşı Pınar Öztürk, bu vatan için canını verecek askerlerden biri. Kişi ve olaylar tamamen hayal ürünüdür.!!

Yakmak bir zevkti, peki ya yanmak... Bazı şeylerin kararması ve değişmesini görmek zevk veriyordu. Peki ya kendi tenimin kararmasını görmek bana ne hissettiriyordu... *** Sizler benim ile birlikte bir yolculuğa çıkmaya ne dersiniz? Kadınların haklarının ellerinden alındığı ve hanedanlar tarafından yönetilen bir ülke ve tüm bunlara direniş göstermeye çalışan bir örgüt... Tüm bunlara rağmen ayakta durmaya çalışan ve hayallerini gerçekleştirmek için çabalayan bir kadının hikayesi sizlerle birlikte.

Yaşanması mümkün olup yaşanılmayan hayatlar

Anadolu `nun şehirdeki insanı