Paranormal olaylar üzerine ve kısa korku hikayeleri bulunmakta ve bazı okurları rahatsız edebilecek unsurlar içeriyor.⚠️⚠️⚠️

Güç içindeyse, onu bastıramazsın. Karanlık gözlerini dikerken, ışığın seni yakabilir. Alyssa’nın hayatı, içindeki kadim ejderhanın uyanmasıyla sonsuza dek değişir. Onunla bağ kuran tek kişi, öfkeyle hareket eden bu varlığı kontrol altına alabilecek mi? Yoksa en yakınındakiler, en büyük düşmanlarına mı dönüşecek? Aşkın gölgeleri, ihanetin kıvılcımları ve patlamaya hazır güçler arasında Alyssa kendi yolunu çizmek zorunda. Ama bu yol, ya kendini yok ederse? Savaş yaklaşıyordu. Alyssa bazıları için hedef bazıları içinse umuttu. Bağlar kurulur. Sırlar açığa çıkar. Ve ışık her zaman aydınlatmaz… Bazen yakar.

Gece kaybolduğunda ışık çıkardı ortaya ama bilmezdi gecenin kâbusunda kaybolduğunda ışık bir daha olmayacak hayatında... Onlar ; IŞIK YÜCEL & AKTAN ÇETİN Biri ışığı temsil ederken diğeri karanlığı temsil edecek ve bunu onlar bile bilmeyecek..

Hastanede Zeynep Zambak tarafından 2 bebeğin bileklikleri değiştirilmişti. 2 masum canın hayatları değişmişti. Bu iki bebekten biri Elif Demirkan bir diğeri ise Gece Mira Zambak`tı. Zeynep Zambak`ın hedefi öz kızını bu sürekli kaos içinde olan aileden uzakta tutmak ve huzurlu yaşamasını sağlamaktı. Ona göre Alisa Demirkan`ın kızının hiçbir önemi yoktu. Zeynep bu kıza isim bile koymamıştı. Öz kızı olmadığı için umursamıyordu. Geceye ismini abisi Buğra vermişti. Geceye bakınca gece leyin gökyüzüne bakmış gibi hissediyordu. Simsiyah saçları ve siyaha kaçan mavi gözleri gökyüzünü anımsatıyordu. Beyaz teni ise yıldızları. Gece ismini bu yüzden koymuştu. İyi biri olsun herkese yardım etsin diye de iyilik anlamına gelen Mira ismini koydu. Buğra bir askerdi. Bordobereli bir üsteğmendi. Kardeşini görür görmez kardeşi onun zaafı olmuştu bile. O kadar masumdu ki Gece.

Karanlığa hapis edilmiş Işığın yolunu bulma hikayesi... Işık ailesiyle yaşadığı sorunlardan sonra kendini dağ başındaki evine kapatmış durumdadır ta ki bir gün yaralı bir adam evine gelinceye denk...

"Kül Gecesi" adı verilen ve dünyanın dengesini kökünden sarsan tarihi olayın üzerinden 150 yıl geçti. Bu felaketten sonra hayatta kalan insanlar kendi aralarında savaştı ve insanlığın %84`ü yok oldu. Sonunda bu yıkım, tarihe "Büyük Uluslar Savaşı" olarak geçecekti. İnsanlık yine kendi arasında savaşarak kendini yok oluşa getirmişti. Yaşananlar o kadar derindi ki, takvimler bile yeniden yazıldı: Artık yıllar, Savaştan Önce (S.Ö) ve Savaştan Sonra (S.S) olarak yeniden düzenlenecekti.

uhlar Âlemi’nin ve ölümlü dünyanın kesişiminde doğan Violet, daha bebekken gökyüzünde beliren mavi hilalle işaretlenmiştir. Onun kaderi, yüzyıllardır kehanetlerde geçen “Ruhun Veliahtı”nı işaret eder. Büyürken gücünün farkına varır: Elleriyle ölüm ve yaşam arasında geçitler açabilir, karanlığı çağırabilir, ama aynı zamanda kalpleri de iyileştirebilir. Gücünü kabullenen Violet, zalimlere karşı acımasız, masumlara karşı ise adil bir koruyucuya dönüşür. Ancak denge bozulmuştur. Ruhlar âleminden kaçan karanlık varlıklar, ölümlü dünyaya sızarak hem insanları hem de doğayı zehirlemeye başlar. Bu varlıkların lideri olan Gölge Efendisi, Violet’in gücünü ele geçirmek için planlar kurar.

"Şimdi söylesene. Bir sayfa daha olsaydı sever miydin beni?"

Her şey benim için mükemmel ilerliyorken hayatıma aniden girip tüm anlamıyla altüst olmasına sebep olan adam... Atahan Şahsuvaroğlu! Ondan nefret ediyordum pisliğin tekiydi ve peşimi bırakmıyordu. Ondan kurtulmalıydım yoksa hayatımı bütünüyle zehirleyecekti.

Bir gün. O lanet günde, Hapse girdim. Suçum çok garip ve dehşet verici bir suçtu. Bir tanrıyı katletmiştim. Ben yapmıştım ama aynı zamanda ben yapmamıştım da... Bu nasıl oluyor onu sadece ben biliyordum. O tanrı geldi-kim olduğunu bilmiyordum başka bir dünyadandı. Mutiara dünyasındaki yedi kadim tanrıdan biriydi. - Ve kardeşimi, ikizimi Daire bir bloğa hapsetti. Daire bir bloğuna. Ve beni orada öylece bırakıp gitti, Kardeşimi ise yanına aldı ve ben savaştım ama bu hiç bir şey ifade etmedi sadece uyudum. Gözlerim kapandı ve tamı tamına 100 yıllık bir uykuya daldı haketmediğim bir uykuya; Yas uykusuna daldım. Matem havasına büründü her yer o günden beri havayı kokladığımda hep havada pas ve kardeşimin lavanta kokusu vardı. Tek bildiğim ise savaşmaktı. Ne aşka ne de başka bir şeye yer vardı bende...

Bir gece yarısı terasta daha çocukken sözleşme yaptığıö adamın hayatını mahvetmeye çalışırken ona nasıl aşık oldum?

Dolunay; gece karanlığını aydınlatıyordu. Resimde bir kadın ve bir adam vardı. Elleri birbirlerine dokunmak üzereydi ama tam dokunmuyorlardı birbirine. Sanki… kadın görünmez bir el tarafından geriye doğru çekiliyor gibi resmedilmişti. Resmi ilgi çekici yapan ise bunlar değildi. Lavin’i bu kadar büyüleyen, resimdeki kadının yeşil gözlerinin tam olarak kendisine bakıyor oluşuydu. O an ne olduğunu anlayamadan eli hareketlendi ve kadının gece siyahı saçlarına dokundu. Dokunması ile bir ışık huzmesi etrafını çepeçevre sarmıştı. Ateş “Bu da neyin nesi?’’ diye sordu. Lavin onu duyuyordu ama konuşmak istediğinde sesi çıkmamıştı. Etrafı tamamen ışıkla sarıldığında omzunda bir acı hissetti. Acının etkisiyle gözlerini kapatmadan önce elini Ateş’e doğru uzattı ama tam elleri birbirine dokunacakken geriye doğru çekildi ve sonrası karanlıktı.

Ben kıdemli üsteğmen Kuzey.

Tamamen büyünün hüküm sürdüğü bir gezegen; Uliana. Bu toprakların yöneticisi Lord Xavier, Karina`yı yaptığı bir hatadan dolayı cezalandırması gerekir. Normal şartlarda Karina`nın yaptığı hatanın sonucu infaz olması gerekirken Lord Xavier, Karina`yı bağışlayarak yaşamasına izin verir ama bir şartla; Karina`nın bütün büyüsünü ve güçlerini alıp onu sonsuz fanilikle lanetleyerek. Karina bu hayatı kabullenemez ve Lord`un yaşadığı topraklardan çok uzaklara kaçar; İkinci kıtaya. Kendisine ormanda bir yaşam kurar ve kendisini her şeye karşı eğitir. Bu dünyada gözünü açtığı her bir gün laneti bozarak Lord`dan intikam alacağına ant içer fakat işler pek de planladığı gibi gitmez.

Başlangıç: 16.08.2024 Bitiş: ?

Herşeyi kafasında bitirmiş bir tekerlekli sandalyeye mahkum kız onun hayatını degiştirecek adam Defne : yürüyorum Polat artık Polat : yürüyorsun güzelim

Bir varoluşun ne gibi sebepleri olabilirdi? Bir ruh , kaç kez ölüp dirilebilirdi? Kısacık ömrünü bir arayışa adayan bir insan, sonunda kaderin kanla yazıldığını bilemezdi. “Sevgisinde can bulduğum , affet beni… Parmaklarımın ucuna işlenmiş karanlık seni de kirletti. Ama sana sözüm olsun , yaktıkları gibi yakacağım onları. Sen benim ışığımda var olmaya devam edeceksin , ben karanlığın içinde yok olsam bile…” Bu Alina Toker ‘in büyülü dünyasına açılan bir kapı…Bir masumun ruhuna sığdırdıkları karanlığın ruhunda açılan yaralarıydı , bu karartılar. Masum bir ruhun barındırdığı kanlı kehanet, acımasız bir girdaptı. Alina’nın ıssız sokaklarını kendi ışığıyla aydınlatan Vidardı. Peki Alina , kendi karanlığından kurtulabilecek mi ? Ruhuna kazınmış kehanet , onu almadan gider miydi uzaklara ?

Uzun yıllar önce, bir korsanın gizli hazinesini bulan dedektif ,diyarı hatta geleceği etkileyecek bir hata yapmak üzeredir.