devam ediyor 1a önce güncellendi
ZEMHERİ Midyat’ın Çirkin Gelini
@yazan_hatun
Okuma
1.1k
Oy
105
Takip
22
Yorum
30
Bölüm
9
İlk doğarken kaderim alnıma yazılmış ve ismimle kulağıma üflenmişti. Adım Zemheri, anlamı ise kara kıştı. Hayatımın özetini taşırdı ismim ama tek bir farkla, benim sadece kışım değil her bir mevsimim kara geçerdi. Ağa kızıydım. Tabi sadece sözde, icraat de evin hizmetçisi ve `acuze` diye çağırılan zavallı birinin tekiydim. Çirkinliğim öyle bir üzerime yapışmıştı ki, insanlar benimde bir insan olduğumu unutuyorlardı.
Bu yüze sahip olmayı ben seçmişim gibi her zaman kötü bakışlara ve sözlere maruz kaldım. Kalbimi camla kaplayıp, korumak istedim ama bu sefer de her kırılan parçası canımı daha çok yaktı. Aldığım her nefesi, ağlarken boğazımda oluşan düğüm gibi tıktılar kursağıma. Hatta, annesinden dahi sevgi göremeyen çaresiz biriydim ben.
Oysa...Annelerin ayakları altında değil miydi cennet, peki benim annemin yüreği neden bana cehennemdi?
Annesi tarafından sevilmeyen çirkin bir kız, bir adam tarafından nasıl sevilecekti ki..?
Hele ki, bu adam yıllarca sevdiğim, herkesin ölümüne korktuğu Midyat`ın ağasıyken.
Her adımını takip ederdim. İçimdeki bu platonik aşkı; düşlerimde öyle bir büyütmüştüm ki, gerçek olmamasına hayret ediyordum ama sonra aynanın karşısına geçip yansımamla yüzleşince, buruk bir tebessüm dudaklarıma oturuyordu.
İç sesim ve tek arkadaşım, "Şu haline bak Zemheri. Vazgeç,üzülürsün." derdi. Haklıydı.
Dayanamadım...içimdeki koca aşkı üç beş cümleye sığdırarak, döktüm içimi beyaz bir sayfaya...
Küçük bir mucize yaratmak istedim ellerimle ancak o mucize ne gerçekleşe bildi, nede bir yanıt bulabildi..?