Koğuşların ardındaki karadelik bizi ne zaman içine çekecek acaba...

Karşımda dikilip bana üstten üstten bakarken konuştu. “Beni çağırmışsın, buyur?” Sesi tok, ifadesi sertti. Kollarını göğsünde kavuşturmuştu, çok uzun boyluydu. Zihnim, bana ihanet edercesine beş saniye boyunca tamamen devre dışı kaldı. Çünkü az önce söylediği şeyi sindirmekte zorlanıyordum. Beni? “Beni çağırmışsın” mı?! Hani şu göbekli, kel, yaşlı adamlar olur ya.. Sabahları kahvede çay içip gazete okuyan, mahallenin gençlerine “Oğlum, sen kimin çocuğusun?” diye soran tipler.. İşte ben tam olarak öyle biriyle karşılaşmayı bekliyordum. Ama kader, yine o kendine has mizah anlayışıyla, karşıma bambaşka bir şey çıkarmıştı. Daha doğrusu, birini. Karşımda duran adam, yaşlı bir muhtardan çok “anaların maşallahı, kızların inşallahı” kavramını çağrıştırıyordu. Esmerdi. Uzun boyluydu. Bakışları sertti. Kaslı kolları, gömleğinin sıvanmış kollarında tehdit gibi duruyordu. Bir de üstüne, o ifadesiz yüzle bana bakıyordu. Bu bir şaka mıydı? Bir kamera falan olmalıydı. İstanbul’a yeni gelenleri trolleyen bir sosyal deney.. Ama sonra yanımdaki kızın “işte muhtar bu” bakışıyla birlikte gerçekler acımasızca yüzüme çarptı. Ben şoka girmiş vaziyette ona bakarken, o da bana bakmayı sürdürüyordu. Kaşlarını hafifçe çattı. “Beni çağırmışsın, buradayım?” Göz kırptım. Sonra tekrar. Derin bir nefes al menekşe. Kontrolü kaybetme. Belki de rüya bu. Belki de hâlâ Manisadasım. Ama hayır. Tartıştığım adam orada, anahtar ise hâlâ elimdeydi. Ve sinirim, zirve yapmış bir halde bana eşlik ediyordu. Sonunda, mantıklı bir cümle kurabildim. Gerçi ne kadar mantıklı olduğu tartışılırdı. “Ben muhtarı çağırdım.” Derken kollarımı göğsümde birleştirmiştim. “Bir yanlışlık oldu sanırım, sizle ilgili bir durum yok sağolun.” Adam ifadesizce kaşını kaldırdı. “ Muhtar benim zaten.” Gözlerimi kıstım. “Hayır.” Kaşlarını kaldırdı. “Evet.” Direndim. “Hayır.” Çevremizde durup bizi izleyen insanların bazılarının sessizde olsa güldüğünü duyabiliyordum. Tahammülünün azaldığını belli eden bir ses tonuyla, “İmtihan mısın kızım sen?” Diye sordu. “Ama muhtar-“ Ellerini siyah kumaş pantolonun ceplerine sokup başını gökyüzüne çevirdi. Sabır dileniyordu galiba. “Muhtar benim diyorum sana. Yinelemeyeceğim bunu, sorunun ne olduğunu söylüyorsan söyle söylemiyorsan işim gücüm var.” Öfkeli sesi geri adım atmama neden olmuştu. Yine de gururumu ve inatçılığımı devreye sokarak “Ama ben amca bekliyordum..” Dedim. Yunan heykeli kılıklı muhtarın dudakları hafifçe yana kıvrıldı. Kaşları yukarı kalktı. Ardından alayla konuştu. “Özür dilerim, öbür sefere daha yaşlı olmaya çalışırım. Şimdi problemin ne olduğunu söyleyecek misin? Sabrım tükeniyor.” ___ Menekşe&Cihan.

"Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

İki çocukluk aşkını anlatan bir kurgudur. Balın Dolunay ve Uzay Pars ne kadar birbirinden nefret etsede zamanla birbirilerine olan aşkını fark edecekler. Bu sırada hâlâ birbirlerini sevmiyormuş gibi yapacaklar taa ki Balın ve ailesi İzmir`e taşınana kadar... Dikkat içinde küfür, cinsellik ve tetikleyici şeyler içerebilir! Başlangıç: 09.03.2025

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır. Ne olduğunu anlayamadan askerlerin arkasından daha uzun biri ortalarından çıkarak karşıma dikildi. Bu karşı komşum Fırat`ın ta kendisiydi öylece durmuş bana bakıyordu, sonradan fark ettiğim şey elindeki silahı ve kaskıydı. Ulan adam askerdi ve ben bunu yeni öğreniyordum şok içinde adama baktım, "ben Kıdemli Üsteğmen Fırat Ateşoğlu, Umay hanım konserinizi iptal etmek durumundayız. Bomba ihbarı var." Demesiyle olduğum şoktan çıktım.

"Yağmur gözlerinin önündeki ölü bedeni ıslatıyor, artık o bedende çürüyüp toprağa karışacak. Vaktin varken kaç." Bir dünya düşünün; yaşanılan düşüşten sonra herkese yeni güçler, zenginlikle bahşedilmiş. Ama şunu unutmayın ki güç sadece ölüm getirir ve bu hikaye ise tam olarak bunu anlatıyor. İnsanlık yeni güçlerine kavuşunca yaşanılan ilk şey birkaç yıl sonra tamamen unutulacak bir savaş. İnsanlar bunu unutabilir ama bütün ülkesi yerle bir edilen bir çocuk unutur mu? "Eve dönmek isteyeceksin yağmur ama artık bir evin yok. Sen onların dilinde hep bir lanet olarak kalacaksın." Yağmur ya da "Raine". Bu bir özel isim değil. "Kız" ın ismi bile değil. Bir ismi bile olmayan küçük bir kız ne kadar ileri gidebilir? Hep beraber görelim.

Sana özel kapak hazırlamamı istiyorsan bir kitabımın daima okuyucusu olmalısın ve kitabı yorumlayarak desteklemelisinnn

Kapıma bırakılan pembe kutuyu açtım. İçinden çıkan cam dildoya şaşkınlıkla bakarken içindeki not dikkatimi çekti. `üzerinde kullanmak için sabırsızlanıyorum küçük kızım. -sahibin`

Babam beni zorla bir Mafya ile evlendirmişti Evlendigimiz günden beri ayrı odalarda uyuduğumuz adam şimdi benden çocuk mu bekliyor Ne...

Ilgaz ailesinin katilarini oldururken bir cete tarafindan kesfedilir ve bir okula mudurunu oldurmesi icin gonderilir. Ama Ilgazin bilmedigi birsey vardır. Okulda istemiyicegi ama aslinda cok sevicegi kisilerde olucaktir

İki kız kardesin hogwartaki macerası.

"Güneş her zaman ayçiçeği için doğar; çünkü ışık, karanlığa mahkum olanı kurtarmak, onu yeniden hayata döndürmek için vardır. Ve ayçiçeği, o ışık olmadan hiçbir zaman tamamlanamaz." 🌻🖤

Kıdemli Üsteğmen Pars Kandemirin komutanı olduğu kıyamet timi bir sürü olayla karşı karşıya kalır. Operasyonlar, aşk hayatları her türlü şeyi atlatırlar. Bir deste kahramanın hikayesi

Onu gördüğüm an anladım kaçış yoktu...

Bu kitaptaki hiçbir olayın tarihle alakası yoktur benzerliklerin hepsi tesadüftür Bey kızı Aslıhan Hatun ile bey oğlu Alparslanın hikayesini anlatır....

Arkadaşlar bu yeni kurgum karşı komşumu final yapıcam yıldızlar bizi anlatsın ve bu kitabı aynı anda yazıcam şimdiden iyi okumalar.

Klişe konular babanın kızı kaçırması ama işler klişelikten yavaş yavaş çıkacak

GERÇEK AİLEM kitabıdır Yazdığım ilk kitabım olacak umarım beğenirsiniz.(Bölümlerde düzenlemeler yapılmıştır.) Bazı insanlar geçmişinin derinliklerinde kaybolurlar ama aniden hayatına giren yeni insanlar ona geleceğin gölgesinin geçmişin üzerinden geçmediğini öğretir. Alin Balsu Uz 17 yıl sonra gerçek ailesine alışabikecek mi veya yeni aile üyeleri Balsunun yaralarını sarabilecek mi?

Gözleri gözlerimi delip geçerken dudaklarından dökülen bizim kaderimizdi. “Aşkta her şey mübahtır. Bizim aşkımız sevdaya saklı.”

Kalbe düşen ilk tohum: Sevda. İlk bölüm yayın tarihi: 25.06.2025 Bölüm uzunluğu en az 3700 kelimedir. GÜNCEL.

Texting ağırlıklı Gerçek baba kız ilişkisi değil

-pardon polis bey acaba numaranızı alabilir miyim? -tabi yaz 112

Arya`nın macerasında ona eşlik edecek misin?(Lütfen ettt🙃💐🌨️🎠🦋🍒🎀♀️🧚🌺🌸🦄🏩💒💅🌈🍭🍡🍧🍨🎡😍🌷🐥🛍️💗😻)

"Hadi,git! Git ve yüzleş artık. Kız her şeyi anladı!" Bangchan`ın sesini duymuştu duymasına ama daha bir adım bile atamadan yine durdu. Çünkü Ha Ra son sürat kendilerine doğru geliyordu. "Omo! Geliyor! Ben kaçıyorum,bak başının çaresine!"diyen Bangchan âdeta koşarcasına adım atarak uzaklaşmaya başladı. "Dur-"deyip devamını getiremeyen Lee Know, Bangchan`ın da kaçmasıyla olduğu yerde `mıh` gibi çakılıp kalmıştı. Saçlarını arkasına savuran rüzgârın verdiği ayrı bir çekicilik ile birlikte Ha Ra, Lee Know`un önüne gelerek 1 adımlık mesafesinde durdu. Lee Know gözlerini onun gözlerine dikmiş hiçbir tepki vermiyor, sadece izliyordu. Genç kız konuşmak için ağzını açtı ama açtığı gibi hızla geri kapattı. Sonra gözlerini sıkıca yumdu ve sinirlerine hâkim olmak istercesine birkaç saniye boyunca kapalı tutup geri açtı. Daha sonra arkasına, çardak tarafında Soobin`i döven ve hâlâ bu tarafa bakan yabancıya bakıp önündeki adama geri döndü. Bakışları yine onun gözlerini bulduğunda: "Kimsin sen?"diye hiç beklenmedik bir sakinlikle sordu. Lee Know da buna bayağı bir şaşırmıştı açıkçası. Hırçın güzelinin burada İsrafil`in görevini devr alıp sûra üflemesini ve kıyameti koparmasını bekliyordu ama yine de bu sakinliğe karşın cevap veremedi. Sonra birden dengesiz bir şekilde tebessüm etmeye başladı. Bu âlemi gücü ile 9.0 büyüklüğünde sallamaya gücü yeten Lee Minho bir kızın karşısında çivilenip kalmış, konuşmayı bırak neredeyse kekeleyecekti. Genç adamın dudağı yukarı doğru kıvrılmış onu aslında daha da çekici göstermekteydi. "Gülme be adam! Cevap ver bana! Kimsin sen?! Arkadaşımdan ne istedin? O adamı neden üzerimize saldın?!" diye bağırdı bir anda çardaktaki Felix`i göstererek. Lee Know hâlâ gülüyordu. Sinirleri daha da gerilen Ha Ra, bir kere daha gözlerini sıkıca yumdu ve içinden saymaya başladı. Ona kadar büyük bir sabırla saymayı başardığında gözlerini yeniden açtı ve hâlâ sırıtan adamın yüzüne baktı. "Sana- kimsin- dedim?" Her bir kelimeyi tek tek, üzerine bastıran bastıra söylerken aynı zamanda işaret parmağı ile Lee Know`un göğsüne vuruyordu. Bu hareket ile Lee Know`un biçimli kaşları çatılsa da sevdiği kızın bu hâllerini izlemek ona gerçekten büyük bir zevk veriyordu. Ama bu sefer susmadı. Hırçın güzelini daha fazla hırçınlaştırmamalıydı. Tamamen gerçekleri söyleyecekti. E canım az da mafyalık gururu ile hareket etsindi değil mi? "Sana yıllar öncesinden kafayı takmış, attığın her adımı takip eden manyak biriyim." 🗡 "Hangi devirde yaşıyorsun sen dangalak! Ben sana ait falan değilim! Ben-kimseye-ait-değilim! Olmaya da meraklı değilim!" diye bağırdıktan sonra yine devam etmek için ağzını açtı. "Defol buradan,defol! Yoksa avazım çıktığı kadar bağırır ve tüm siteyi ayağa kaldırırım!" İşte Lee Know`un ondan beklediği hareket tam olarak buydu! Kendisinin bile söylerken tiksindiği laflara karşılık hırçın güzelinin asla suskun kalmayacağını çok iyi biliyordu. "Ahhh,"diyerek derin bir nefes verdi Lee Know. Yüzüne büyük bir gülümseme yerleştirdi. "Biraz klişe mafya havasına gireyim dedim ama ben de beğenmedim bunu. İnsan bir mal değildir. Dolayısıyla, elbette kimse kimseye ait değildir. Benim seni sevdiğim doğru ama sen istemediğin müddetçe ne sana yaklaşır ne de zarar veririm. Takıntılı bir pislik değilim. Karşılıklı olsa daha güzel olurdu ancak senden karşılık beklemiyorum. Beklesem bile bu asla zoraki olmaz. Başkasını seversen eğer ve onun da seni sevdiğini anlarsam bir daha karşına çıkmam. Merak etme." Lee Know, teslim oluyormuşcasına iki elini havaya kaldırdı ve sırıtarak geri geri adım atmaya başladı. "Bu yüzden teslim oluyorum, Ha Ra hanım." İsmini bile biliyordu bu yakışıklı serseri. Neyse ki gidiyordu. Ha Ra, sırtının değdiği ağaca yaslanırken o dengesiz adamın bir daha gelmemesini umdu. Ardından sırıta sırıta aracına binişini izledi.

Hızlı koşuyordu Naz taki dev cüssesi olan birine çarpasara kadar Kusura bakmayın beyefendi Üniversite sınavına yetişmem gerek çok pardon Adam daha cevap veremeden Naz geri döndü PARDON DA BEN NİYE ÖZÜR DİLİYORUM VAHŞİ YIRTICI AYI GİBİ DİKİLMİŞSİN ORDA Naz sınava gireseye kadar söylensede onun başı artık beladaydı

intikamla başlayan bir tutkulu aşkın hikayesi

"Beni nereye götürüyorsunuz?" Avazım çıkana kadar bağırdım. "Botan beyin emiri var. Bizimle gelmek zorundasın." Cümlenin kurma şekline bakar mısın?`Zorundasın!` "Benim sizinle hiç bir alakam yok! Bırakın beni..."Ben kendimi çekmeye çalıştıkça hırpalayarak götürüyorlardı. Bir ev desem değil! Ahır desem oda değildi! Beni pis ve ağır genizimi yakacak kadar kötü kokan bir odaya attılar. "Benim burada ne işim var nolur bırakın beni!"Diyip ağlarken duvarın karanlık yerinden ses geldi. "Burası bile senin için güzel ve TEMİZ"

Yağmur’un sıradan hayatını geride bırakıp aşkı tattığı hikayeyi kaleme alıyorum. Keyifli okumalar. :)

ENVER PAŞA`NIN DEĞERİNİN BİLİNMEMESİ " Çift Taraflı Kıskaç "

Psikoloji okuyan Nur Nezirvan,abisinin hatası yüzünden hiç tanımadığı ve en güçlü ağalardan biri olan Kemal Aslanoğlu ile evlenmek zorunda kalır. Bakalım gidiş hatları iyi mi olacak kötü mü?