Lüman Cennetin en güzel bahçelerinden birinde var olan, cennetin en nadide parçası. Tanrı’nın en gözde meleği. Ya da geçmişte öyleydi. Tanrı’nın gözünden düşmesi zor olmamıştı. Yok olmayı göze alacak kadar sevmesi yeterdi. Lüman sevmişti, çok sevmişti. Yok oluşu göze alacak kadar çok sevmişti. Verilecek tüm cezalara razıydı. Umbra’sı, biricik sevdiği için bunları tabii ki göze alırdı. Umbra onun atmayan kalbi, var olmayan ruhuydu. Cennette seven çoktu, âşık olan çoktu. Ama sadece Lüman’ın aşkı pis gelmişti Tanrı’ya. Nurdandı Lüman; nasıl olur da ateşi severdi, melekti Lüman; nasıl olur da bir iblisi biriciği seçerdi? Umbra... Onda ise durumlar çok daha farklıydı. Tanrı sevmezdi iblisleri, sanki meleklerini yüceltmek için yaratmıştı onları. Ama kabul ediyordu Umbra; Lüman ondan yüceydi. Lüman, kelimelere sığmaz, insanların “duygu” dediği şeyi aşar geçerdi. Nasıl olur da sevmezdi Lüman’ı? Nasıl onsuz var olabilirdi ki? Bu yüzdendi Tanrı’ya yalvarışları: “Yapma, onu benden ayırma. Beni yok et ama beni onsuz bırakma!” Tanrı dinlemedi onu, aksine sinirlendi. Sevmemeliydi bir meleği; meleğin nurunu kirletirdi. Tanrı, ilk cezasına bu anda karar verdi. Umbra’nın cezası Lüman’daydı. İlk defa acımadı Tanrı meleğine. İnsan, meleği kanatlarından bilirdi. Peki, kanatsız bir melek yine de melek olur muydu? Bunu düşünme fırsatı bile tanımadı Lüman’a; onu acılar içinde bırakarak söküp aldı nurdan, aydınlık olan kanatlarını. İki acı feryat koptu o anda. Biri Lüman’dan geldi. Acı içinde bağırdı, kanatları varmışçasına dokunmaya çalıştı. Tanrı neden acı veriyordu ona, neden almıştı ondan en güzel parçasını? İkinci feryat Umbra’dan geldi. Lüman’dan daha çok yanmıştı onun canı. Bağırdı, Tanrı’ya yalvardı. Yine duyulmadı. Oysa tüm cehennem ona itaat ederdi; ne derse olurdu. Şimdi neden olmuyordu? Neden Tanrı onu umursamıyordu? Biriciği çok severdi kanatlarını, her yan yana geldiklerinde önce kanatlarını gösterirdi. Şimdi Tanrı neden en başta o güzel kanatları almıştı?

"Bazı sırlar, gölgelerin bile taşıyamayacağı kadar ağırdır..." Mia... Yak, kalsın Kimsesiz, geçmişi karanlıkla mühürlenmiş bir kız. Üç yaşında ailesi tarafından büyüyle öldürülmeye çalıştı, yetimhanede yıllarca acı çekti, sevdiklerini gözlerinin önünde kaybetti... Şimdi, hayatta kalmanın tek nedeni var: İntikam. Tabi bunu diğer kişiliği Mira ile yapacaktır... Yak, kalsın. İki ruh, tek beden KEVM Akademisi, dışarıdan bakıldığında sadece doğaüstü soyların eğitim aldığı prestijli bir okul. Ama duvarlarının ardında, tarihten bile eski sırlar gizli. Ve Mia ile Mira bu sırların tam ortasında, onu ya kurtaracak ya da tamamen yok edecek bir yolculuğa sürükleniyor. Mia; Kuzey, Laura, Marcus, Adam, Ella ve Xia ile tanıştığında ilk kez bir "aile" duygusunu tadıyor. Ancak onların da kendi sırları var ve Mia`nın karanlık geçmişi herkesi tehlikeye sürüklüyor. Karanlıktakiler soyundan gelen Mia ve Mira, kimliğini saklayarak "benliğini" kaybetme riski taşıyor. Peki Mia ile Mira kimsesiz, intikam uğruna her şeyi göze alabilecek mi? Yoksa sevgi ve umut, karanlığa boyun eğmesini engelleyebilecek mi? KEVM Akademisi`ne hoş geldiniz... Burada herkes bir sır saklıyor. Ve kimse masum değil.

Yeni başladım ilginizi çekecek

Medusanin ölü kumları kitabıyla tıpatıp aynısıdır okumak isteyenler için yaptım. Bu kitaba bayılırım birde yazarken hevesine bakmak istedim hiçbir değişiklik yoktur kitapta

Babasının emri üzerine tahta geçmesi gereken Cora yıllardır saklı sırları öğrenince kaçmaya karar verir fakat kraliyetin büyük değer taşıyan ve yıllardır hazine olarak korunan kılıcını da yanında götürünce tüm saray peşine düşer. Yapması gerken önemli bir seçim vardır ya teslim olacak ve babası tarafından yargılanacaktır ya da yaptığı hatadan pişman olmadan sırların peşine düşecektir.

Yıkılan bir krallığın ruhunu soluyorum. Bu çok acı... Göz yaşı kokuyordu. İçimden bir ses bana bu durumu düzeltmem gerektiğini fısıldadı.

Karanlık bir krallığa ajan olarak giden Alin, ailesini kaybettikten sonra geriye kalan tek bağını,kız kardeşini kurtarmak için tehlikeli bir göreve atılır, bu yol onu hem güçlendir- ecek hemde sınayacak.

William Primrose ve Elena Starlink, Astrum şehrinde tarihi Miradis kütüphanesinde gizemli bir kolye bulurlar. Bu kolye antik çağlardan kalma İgnis Lux isimli bir mühürdü. William ve Elena istemeden kolyeyi aktifleştirirler, ve böylece Astrum şehrin dört bir yanına dağılan ışık hüzmeleri meydana gelmiştir. Işık hüzmeleri insanları karanlık arzularını, kaybettikleri yakınlarını, ve hatta korkularını gün yüzüne çıkartmaktaydı. William ve Elena birlikte İgnis Lux kolyeyi kullanarak, ışık hüzmelerin peşine düşmüşlerdir, bir bir avlayarak tekrar kolyeye hapsetmeye başlarlar. Fakat işler öyle kolay gitmeyecekti, onları fark eden karanlık, William ve Elena`nın gerçek tehlikenin ışık hüzmeleri olmadığını anlayacaklardı. Bu milyonlarca yıllık bir kavganın yeniden başlamasıydı. Karanlık ve Aydınlığın kavgası, Lumigen ve Umbragen`in kavgası. "Işık ne iyiyi seçer ne de kötüyü dışlar; o yalnızca aydınlatır. Seçimi yapan kalptir."

《-Çocukluğundan beri beraber olan iki arkadaşın bir kaza sonucu en sevdikleri fantastik romanın içinde hayatta kalma mücadeleleri...》 Wattpad’den devam etmekte, giremeyenler için buradan da yayınlıyorum. Tamamen bana ait bir kurgudur. Çalınması ya da taklit edilmesi duyumunda adli işlem başlatılacaktır.

Dört krallık… Vampirler, cadılar, element koruyucuları ve periler. Yüzyıllardır süren kırılgan barış, en küçük bir kıvılcımla bozulmaya hazır. Vampirler ve element koruyucuları arasında kanla yazılmış bir düşmanlık var. Onların tek bildiği şey nefret… ta ki kader onları karşı karşıya getirene kadar. O, gecenin karanlığında yetişmiş bir vampir prensesi. Zincirlerinden kurtulmak, kendi yolunu çizmek isteyen cesur bir kız. O, ateşin öfkesini damarlarında taşıyan, kimseye boyun eğmeyen asi bir savaşçı. İlk karşılaşmaları bir savaşla başlar… Ama zamanla nefret yerini yasak bir yakınlığa bırakır. Kendi halklarından gizlemek zorunda oldukları bu bağ, aynı zamanda dört krallığın kaderini belirleyecektir. Çünkü kehanet fısıldar: “Ateşin öfkesiyle Gecenin karanlığı birleştiğinde, ya kurtuluş doğacak… ya da sonsuz yok oluş.” Onlar aşkı seçerse krallıklar yanacak. Onlar birbirinden vazgeçerse kendi kalpleri. Bu kitaptaki her şey yazarın hayal ürünüdür. Gerçeklikle kıyaslama yapmayınız. Örneğin vampirler onun hayal gücündeki vampirler, cadılar onun hayalindeki cadılardır.

Yıldızlardan enerji alan ve her insanın kendisine ait bir yıldızının olduğu bir dünyada başlıyor her şey. Bu dünya Daveran.Daveranda yıldızı 5 sene parlamayanlar toplum içinde köle olarak kabul edilir.On sene parlamayanlar ise yıldız askerleri tarafından öldürülür.Bu statüleşmeyi getiren yıldız etkisi,yıldızları çok parlayan insanların `Yeni Dünya` diye bir yere gitmesine sebep olur. Zenginler ise kimyasal yıldız tozu kullanarak yıldızlarını parlatıp oraya giderler.Bunun yanısıra yüzyıllar önce Daveran`la iletişim halinde olan büyülü bir dünya olan Fox diye bir dünya vardır.Ve Fox dünyasına sadece Pera soyundan gelenler gidebilir. Başrol karakterimiz Valeria Pera...Ve yıldızı 7 yıldır parlamıyor...Yani o bir köle..

Tek bir soydan gelen iki hırslı insan... Bir ülkenin içinde süren iç savaş. Kazananı belirlemek için iki düşman lise arasında yapılan türlü müsabakalar. Kimisi hızlı bir çita, kimisi ise avına sessizce yaklaşan asi bir panter... Son zamanlarda kendini duygusal bir boşlukta hisseden Noya, ailesinin ondan sakladığı sırrın ne olduğunu öğrenmek için yoğun bir uğraş göstermektedir. Bundan iki ay önce babasının kanser hastası olduğunu öğrenen Noya, babasının kanser olmasıyla beraber gizli bir şeyler sakladığının farkına varır. Babası ve annesi ondan bir şey saklıyordur. Doktorlar babasından bir ümit olmadığını söylediğinde ise, babası ve annesi hepten değişir. Sırdan bir liseli olan Noya, ailesinin sakladığı sırla beraber kendini büyü ve entrika dolu bir evrende bulur. Ailesinin sakladığı sır, onu daha önceden varlığına bile inanmadığı büyülü bir evrene getirir. Bu evrende ise karşılaştığı tek şey iki lise arasında, hatta bir ülkenin içerisinde kıyasıya süren mücadeledir. Sizleri nefes kesici, fantastik bir evrene davet ediyorum. Ama sıkı giyinin çünkü poyraz burada çok sert esiyor.

Ruhlar ölür mü? GİRİŞ Kalan son yedi ejderha ve ruh eşi olan insanlar, türlerinin son örneğiydi. Ejderhalar, tarihin çok öncelerine dayanıyordu. İnsanlara yardımcı olmuş, görevlerini yerine getirmişlerdi. Ta ki denge bozulana kadar... Her ejderhanın bir insan ruh eşi olurdu. Ejderhalar ve ruh eşleri olan insanlar, eşsiz bir şekilde kalpten birbirlerine bağlanırlardı. Ancak her insan, bir ejderha sahibi olma şerefine ulaşamazdı. Ejderhalar, ateş, buz, toprak, su, gölge, ışık ve hava olarak yedi türe ayrılmaktaydılar. Her türün gücü farklıydı, ancak hiçbir zaman hangi türün daha güçlü olduğuna karar verilememişti. Bir noktaya kadar her şey normaldi; ancak sonra doğal denge bozulmaya başladı. Ejderhalar, gördükleri köle muamelesine dayanamayarak isyan ettiler ve insanlara zarar verdiler. İnsanlar, bu olaylar karşısında yapabilecekleri en iyi şeyin ejderhaları öldürmek olduğuna karar verdiler. Ancak büyük bir sorun vardı: Ejderhalarla beraber ruh eşleri olan insanlar da ölüyordu. Ama bu, kimsenin umurunda değildi. Canları o kadar değerliydi ki, diğer insanların ölümüne göz yumdular. Ölenler arasında küçük çocuklar, ölmek için doğmuş bebekler, henüz hayatlarının baharındaki gençler ve daha fazlası vardı. Acısız bir şekilde katledildiler. Halbuki kimse, sorumlu olmadığı bir canlı yüzünden böyle bir ölümü hak etmezdi. Öyle değil mi? Ejderhaların birçoğu ve doğal olarak ruh eşleri zalimce öldürüldükten sonra geriye büyük bir boşluk kaldı. İnsanlar unutkan canlılardı, vicdansızlardı. Unuturlardı. Hepsini: anılarını, güzel günlerini, gördükleri o cesetleri ve haykırışları... Hepsini unuturlardı. Ejderhalar o kadar çoktu ki, yok edilmeleri seneler aldı. İnsanlar önce ejderhaları öldürüyorlardı. Bunun üzerine, onlara kalpten bağlı olan ruh eşleri de acısız bir şekilde kendiliğinden ölüyordu. Günlerce, haftalarca, aylarca ve yıllarca bu devam etti. Bir gün, eski bir akademi tüm ejderha türlerinin her birinden bir ejderha ve ruh eşini alıp akademiye getirerek bir amaç uğruna öğrenci yapıp eğitmeyi amaçladı. Ancak hiçbir öğrenci bu amacı bilemeyecekti. Korkunç senaryo gerçekleşmeye başladığında çok geçti, çünkü herkes bu fikri kabul etmişti. Akademi eski olduğu için güçlendirildi ve sonrasında tek tek yedi ruh eşi olan insana davetiyeler dağıtıldı. Katliam başlayacaktı... ama henüz değil. Ejderhalar tarihi yeni başlıyordu.

Aurielle Silverbane köydeki büyücüler den biridir herkesin alnında bir iz vardır Aureille`ninki büyücülüğü temsil eder fakat bir gün bileğinde hilal simgesini görür

KURGU YAŞ SINIRI, KÜFÜR, KÖTÜ DAVRANIŞLAR İÇERMEKTEDİR.... BUNA DAYANARAK OKUYUN SORNADAN BAŞIMA AHLAK BEKÇİLİĞİ KESİLMEYİN.! ••• REKLAM VE TANITIM YAPMAYIN.! ••• VE EN ÖNEMLİSİ İĞNELEYİCİ YORUMLARINIZI KENDİNİZE SAKLAYIN.! ••• #AİLEMİZE SENDE KATIL. #KANLIKÜRE #SSAAFFİİRRR

Elara`nın tekrar eden rüyaları, onu bilmediği bir evrene çeker. İki dünyada roller tersine dönüyor. Sadece aynada zannetme. Öz, senin kanın olmuş; akıyor. Gerçek uyanış seni bekliyor.

Düşünsenize diğer insanlardan farklı olduğunuzu ve onlar gibi olmak için çabaladığınızı. İnsanlar sizin gibilerin masum yada değil demeden katlederdi. Herkesin katledildiğini ama o sıra dışı insanlardan sadece sizin ve artık bunun bir efsane olarak düşünlerin kaldığını düşünün ama siz sadece tek olduğunuzu sanıyorsunuz gerçekler ise her zaman sizden kaçıyor kısır döngü gibi bir dairede birbirinizi kovalıyorsunuz. VE İLK YORULAN KAYBEDER Aysunun acılarla dolu macerasına hoşgeldiniz. “Kelimelerim sessiz olabilir. Ama gözlerim — onlar her şeyi anlatıyor.”

Haksızlığa uğrayan kadınlara...

Mavi Krallık, görkemli duvarlarının ardında bir sır saklıyor: Vampirlerin ulaşamayacağı tek kız, Mavi Marsel. Ancak bu korunaklı tutsaklık, özgürlükten daha güvenli değil. Jack William, geçmişi karanlık bir yabancı, Marsel’i zincirlerinden kurtarmaya geldiğinde gerçek savaş başlar. Dışarıda vampirler pusuda, içeride ise yalanlar kan kadar yoğun... Kaçış, kanlı bir odaya; zincirlerin ve tutkuların birbirine karıştığı Kırmızı Oda`ya doğru uzanıyor. Marsel, aşkın mı yoksa hayatta kalmanın mı bedelini ödeyecek? Tutku, kan ve karanlık arasında sıkışmış bir aşkın romanı. içerik uyarısıyla, karanlık romantizmin derinliklerine hazır olun...

Alp güçlerini kaybeder ve geri kazanmaya çalışır fakat tüm evreni yok etmek için gelen yeni bir mor kullanıcısı vardır

Yüksek Lisans öğrencisi olan Taila ilginç bir proje üzerinde çalışmaktadır. Efsanelerin doğruluğuna ilişkin kanıtlar toplamaya çalışmaktadır. Çalışmaları yakından izlenilen Taila gizemi çözülmemiş en eski batık kent olan Pavlopetri`ye kazı çalışmaları yapmak için Yunanistan`a çağırılır. Efsaneye göre bu kent içerisinde büyük bir hazine barındırmaktadır 5.000 yıldır su altında gömülü olan bu şehirde işi hiçte kolay değildir. Su altında keşfettiği bir bölmeyi herkesten saklamakta ve araştırmalar yapmaktadır bu araştırma onu Abis Krallığına götürecektir. Taila bölmeyi geçtikten sonra bir bilinmezliğin içinde kaybolaca, Abis Krallığında deniz kızı olarak hayatta kalmaya çalışacaktır. Krallık üzerinde iktidar savaşları yaşanırken Rona adında bir prensle tanışacaktır. Rona`nın nişanlısı İris, Taila`yı öldürmek için elinden geleni yaparken Rona ile Taila`yı birbirine yaklaştıracaktır. Bu hikaye boyunca resimler size eşlik edecektir

Bir zamanların en büyük Krallığı. Tahta geçmesi beklenen Prenses. Ve beklemediği anda onu bulan zorluklar.

Asya geleceğe fazla merak salmış ve çoğunlukla kötü düşünen _Overythinking Sendromu, yaşayan 20 yaşında bir genç kız. Burak Asya`ya yakın bir kasabada yaşayan bir çırak. Burak Asya`dan farklı olarak mavi bulutlara merak salan her üzüldüğünde onlara bakan 22 yaşında bir gençtir.Asya kimi zaman bu düşüncelere, hastalığa dayanamayıp defterlerine, odasının duvarlarına mor, pembe, mavi...renklerinde bulutlar çizer.Bu iki gencin arasına kötü arkadaşlıklar, kötü entrikalar girecektir ve bu iki genç birleşebilip iyileşebilecek midir? Okuyup görelim. İyi okumalar....

Işıkla karanlığın birleştiği yerde, kader kanla yazılır. Valdros’un gölgeleriyle çevrili taş sarayında doğan Prenses Matilda, soğuk bir krallığın gururu ve sessiz bir savaşın tek varisidir. Kalbini duygulara kapatmıştır — ta ki düşman krallığın prensi, Seraphael Elarion, barış teklifini bir evlilikle mühürlemek isteyene kadar. Bir tarafta yeminler, taçlar ve hanedan onuru… Diğer tarafta bastırılmış bir kalp, eski bir kehanetin yankıları ve birbirine düşman iki soyun arasında doğan yasak bir bağ. Valdros’un kızı, artık sadece bir savaşın değil, kendi kaderinin de hükmüdür.

Ofisin boğuculuğu, Kazumi`yi yavaş yavaş yok ediyordu. Her gün aynı masa, aynı yüzler, aynı nefes. Ta ki bir gün, iki apartmanın arasında beliren o ışığı görene kadar... 43 numaralı geçit onu çağırıyordu - ve bu kez iç sesi Harun bile onu durduramayacaktı.