Beyza, bir gün bilinmeyen bir numaradan gelen mesajla yine birileri tarafından kandırıldığını düşünüp yazan kişiyi ciddiye almaz. Bilinmeyen, ısrarla yazmaya devam edince yazdıklarından dolayı onun düşündüğü gibi biri olmadığını anlar. Beyza`nın mavilerine görür görmez vurulan Melih`se, en başından beri yazdıklarında ciddidir. Tek istediği Beyza`nın sandığı gibi biri olmadığına inanıp kendisine "Küçük Bir Şans" vermesidir. İnancından dolayı kalbi ve aklı arasında kalan genç bir kız. Aynı inanca sahip olan ama bu konuda sevdiği kadar güçlü olamayan genç bir erkek. Kader, farkında olmadan ikisini aynı gökyüzünün altında birleştirmiş, aşklarını bir çift mavi ve kahve hareye yazmıştı. MELİH: Kaldır başını ay yüzlü güzel. MELİH: İzin ver bakayım o gözlere. Gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyorlar. MELİH: Senin gözlerinde bir şey var. Baktıkça çoğalası geliyor insanın. Binlerce olası ve tekrar tekrar bakası... ... Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kitappad`deki "Küçük Bir Şans" isimli ilk kitaptır :) Kitap kapağı: Gizemliyazardemir0 (Aldığım en tatlı hediyelerden biri oldu, teşekkür ederim 🤍) Başlangıç: 14.02.2025

… normal diye bir şey yoktu. Her an, her yerde bir şeyler değişiyordu. Her adımda, her bakışta bir şeyler kayboluyordu...

Yüzyıllardır gökyüzünde sabit kalan yıldızlar bir kehanet ile çökmeye başladı. Bu sadece bir yıldız kayması değil bir kehanetin başlangıcıydı. O gece karanlıklar arasında bir bebeğin doğumu gerçekleşti ama kimse bu bebeğin doğumuyla yıldızların kaymasının kehanetle ilgili olduğunu anlayamadı Kaderin ve yıldızların yolculuğu ile Elina` nın hikayesi o gün başladı

( Zühre karakterinin hayat hikayesini anlatan ikinci kitabım "Mâran: Çıkış Yok" ) İki eli cebinde bana doğru yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu. "Ne yaptın bana?" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. Kesinlikle eğleniyordu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bedenini benim ile aramda bir mesafe kalmaksızın bana yaklaştırdı ardında eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. O anda gidip gelen otoyıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Üzerimize yağan küçük cam parcaları ile kesilmekten ziyade patladığını anlamam zaman almadı. ` Hıh ` korkudan ağzımdan dökülen nidayla istemsiz olarak Doğana doğru çekildim.Aradaki mesafe tamamen kapanmış ve bedenlerimiz birbirine değer vaziyetteydi.Ben etrafımdaki olağanüstü durumlara bakınırken ne yaptığımın farkında bile değildim. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan geç kalmış konuşmayı yaptı. " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herşeyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs!"

"Sevdim demedim,çünkü bazı şeyler dile geldiğinde eksilir."

İki voleybolcu arasındaki git-gel aşkı. Milli voleybol maçında amansız bir cinayet gerçekleşir. Mert’in idolü olan İnci, hem takım arkadaşını kaybetmesi hemde kimseye söyleyemediği bir sırrı yüzünden ortadan kayboluyor. Bunun üzerine arkadaşlarıyla birlikte İnci’nin peşine düşen Mert inanılmaz bir gerçekle karşılaşır ve tercih yapması gerekir.

Eski dönem ya da fantastik kurgu değildir, genç kız edebiyatı ve genç kurgu kategorisindedir. Yıllarca Mizan Malikanesine sıkışıp kalmış Lila Mizan, onu duvarlar arasına sıkıştıran babasının gittiğini ve çarpıp durduğu duvarlardan çıkarılacağını öğrenir. On sekiz yıl boyunca tek bildiği bir evken on sekizinden sonra adım attığı hayatın farklılığıyla nereye savrulacağını bilemez. Bilinmezler içinde insanları, yaşantıları, hayatları yeni yeni öğrenen Lila Mizan, taşındığı Kaleli Malikanesinde bir bilinmezle daha karşılaşır; Gurur Aral Kaleli. ——— Ben bilmiyordum. Yaşım, yaşadıklarım yahut kişiliğimle ilgili değildi bu. Bilmiyordum. Kim olduğumu, kimden geldiğimi ve nerede olduğumu bilmiyordum. İsmim vardı bir tek, Lila. Lila Mizan. Buydum, bu kadardım. O kadar ki şu an karşımda gördüğüm adam bana babamın gittiğini söylerken bile hiçbir şey bilmiyordum. "Baban gitti, Lila." ——— *Bu kitapta adı geçen hiçbir kurum, kuruluş gerçeği yansıtmamaktadır; tamamen hayal ürünüdür. Kısım kısım görülen hak ve hukuk eşitliğinin kusursuzluğundan da anlaşılmaktadır.

Siz: Annem bana kocaman bir şey almış. Siz:komik oldum bak çok komik oldum. Siz: hemde kocaman bir şey almış Siz: komik oldum çok komik oldum. Siz: pişt yakışıklı! Siz:Anamın bana aldığı tokam, kurabiyeme çay, çorabıma eş, anneme damat, evime kolon olur musun?

İçinde ki iyilik yüzünden nasıl tuzağa düşebilirsin ki? Sinem düşmüştü o tuzağa... Sınıfında ki asosyal kızla ilgilendi. Fakat nereden bilebilirdi ki kızın babasının, Ali`nin 4 yıldır aranan bir suçlu olduğunu. Fakat hiçbir şey Ali`nin, kızının sınıfta fenalaşmasının sebebini, sınıftaki öğrencilerden bilmesini değiştiremezdi... Çünkü yerinde olmayan akli dengesi, onu kötü düşüncelere itmişti. Kızının sınıfından 12 öğrenciyi ayağına getirtti ve bomboş, kullanılmamış bir okulda rehin aldı. Tüm öğrenciler yoğun yağışlı geçen o sonbahar günlerinde, soğuk olan o ortamda sadece montlarına sığınabiliyorlardı. Fakat Ali`nin derdi Sinem’di. Kızına olan her şeyi ondan biliyordu. Sinem ise o çıkmaz sokakta yıllardır beklediği çocukluk aşkına kavuşmuştu, Berk’e... Ölümler, tuzaklar ve kimseye güvenmemek...

0566... : Kedin, kedimi sıkıştırmış. Meyra: Ne? 0566... : Kedin diyorum, kedimi tekte düşürmüş. 0566... : Köşeye sıkıştırmış. 0566... : Namusuna göz dikmiş yani. . . . . 01.02.2025

"Bir hilalin uğruna ne güneşler batıp duruyor..." "Av avlanır, avcı avlar." "Bu beyaz kar artık temiz değildi. Çünkü bu kar onlarca insanın canını almış, kanını yutmuştu." "Bugün tam 45 evin ocağı sönmüştü. 45 ailenin feryadı Türkiye`nin her bir yanından duyulacaktı. Bugün onlarca çocuk şehit evladı olarak anılacaktı. Kimisi babasının intikamını almak için izinden giderek asker olacaktı." Hem karısını hem de arkadaşını aynı günde kaybetmiş komutan...Kızı onun için bir umut olmuşken o da elinden alınmıştı. Daha 8 yaşındayken babası şehit düşmüş bir çocuk. Büyüdüğünde ise onun gibi asker olmuştur. Küçük bir köyde genç kız. Ailesi adını koymaya bile tenezzül etmemişler. Sırlarla dolu bir hikâye. Aşk ile dostluğun bir arada olduğu kitap.

Kitapta küfür olacaktır... Benim GERÇEK ABİM olan şahıs benim hayranı olduğum birimiymiş?! HASS- Burdan da anladığınızı düşünüyorumm

buda benim hayat hikayem

Aşk neydi? Sevmek mi? Sevilmek mi? Aşk birazda olsa kendinden biraz ödün vermekti. Mutluluğu ve acıyı birlikde yaşamaktı. Klasik mahalle kurgusudur.

Aslı`nın cehennemi olan okul bir gün birden cenneti hâline gelir...

Sadece İzmir`den ,İstanbul`a taşındım. Bunların başıma geleceğini ise nereden bilebilirdim...

“Hayatından saçan ışığı sen yakalayamazsan, senin sokaklarına lambalar da yaksalar aydınlanamazsın.” *GENÇ KURGU* +18 Bazı sabahlar aynada kendini tanıyamaz insan. Bazı sabahlarsa, aynaya bakmaz. Adel ikisini de yaşamaya alışmıştı. Duvardaki demir yatak, gıcırdayan kapı, yemekhanede eksilmeyen o aynı çorbanın kokusu... Hepsi aynıydı. Ama o gün, bir şey farklıydı. Geceden kalma bir iz gibi, parmaklarının arasında kurumuş bir şey vardı. Kir değil. Boya değil. Kan... olabilir miydi? *TELİF HAKLARI SAKLIDIR.* Hikaye kendime aittir.

KİTABIN GİRİŞ KISMINDAN: Epochal efsanesine göre, anneler ve babalar doğacak olan çocuklarına tanrı ve tanrıça isimlerini verirse çocuklar kısmen onların güçlerine sahip olurlar. Efsaneye inanan birçok insan olduğu gibi inanmayanların sayısı da epeyce fazlaydı. Yıllardır süre gelen tartışmanın cevabını kendi gözleri ile görmeye niyetleri vardı. Yaşadıkları yerin ismini dillerden düşmeyen küllerinden doğan katilden esinlenerek oluşturan Ash kasabası sakinleri ikiye ayrılmıştı: Phoenix ve Anguis. Phoenix anka kuşunu temsil ederken, Anguis yılanı temsil ediyordu. Birbirinden bağımsız olduklarını düşünen insanların aslında farkında olmadıkları bir şey vardı: Aynı kaderi paylaşıyorlardı. *Üç kitaplık bir seriden oluşacaktır* Not: Kitabıma ve bana bir şans verdiğiniz için hepinize çok teşekkür ederim.

16 yıl önce bebekler karıştırılır ama karıştırılan kızımız travmalarından dolayı konuşamaz

Afel Can büyük bir intikam arzusuyla hayatının en kritik kararını vermiş, çocukluğunu paylaştığı ve derinden gelen bir bağla bağlı olduğu kızı geride bırakırken zorlanmıştı. Kızın on sekizinci yaş gününde tekrar karşısına çıkıp paylaştıkları anılar boyunca zamanla değişen duygularına bir cevap bulmuştu. Afel Can, Eflin`i öptükten sonra tekrar kaybolduğunda Eflin için hayat bir öncekinden daha da zor olmuştu. Kendisini bırakıp giden arkadaşı için içinde hissettiği boşluk daha da büyümüştü. Çünkü giden arkadaşı değildi artık. Kader onları tehlikeli bir bölgede tekrar karşılaştırdı. Bir muhabir ve bir askerin hikâyesi. Tehlikeli, tutkulu ama imkânsızlarla dolu. - "Dağılan mürekkeplerdik biz, aynı satırda başlayıp farklı cümlede biten."

D-APOKALİPS II: Sessizlik Penceresi Bazı kapılar aralandığında, dünya bir daha aynı kalmaz. İlk sessizlikten sonra gelen şey huzur değildi—karanlıktı. İnsanlığın küllerinden yükselmesi beklenirken, yeraltındaki sırlar yavaşça uyanmaya başladı. Araz, Ela ve sadık Raptorlar artık yalnızca hayatta kalmaya çalışmıyor. Artık sorular var. Cevapları ise, çok daha derinlerde. Uyuyan hücreler. Unutulmuş terminaller. Ve bir zamanlar insan olanların, şimdi tanınmaz hale gelen kalıntıları. Mira’nın zihninde kilitli olan anılar, Lira’nın yarım kalan geçmişi ve Nexus sisteminin son yankıları... Hepsi, kıyametin nedenini değil, neden bitmediğini anlatıyor. Ama dikkatli ol—çünkü bazı sessizlikler korunaklı değildir. Bazıları, sadece bir pencere açılana kadar bekler. İnsan, doğa ve teknoloji arasındaki çizgilerin bulanıklaştığı bu devam kitabında, hayatta kalmak sadece fiziksel bir mücadele değil... bir uyanış meselesi.

Acı çektiğim bir zaman karşılaştım seninle umudumu yitirmiş bir şekilde koşuyordum. Bir gölgenin arkasına saklandım. Kim olduğunu bilmeden bir daha karşılacağımızı bilmeden. Hani bana limonlu şeker aldığın gün var ya işte o zaman onu yiyememek beni çok üzmüştü Akman, ellerinin arasından düşen o şeker bir su birikintisinin içinde bütün anılarımla kayboldu. Sonra bir gün geldin doğum günümde buluştu gözlerimiz o gün anlayamamıştım senin de bende bir şeyler fark ettiğini. O yeşil gözlerinde oluşan şüpheyi göremedim. Seni sevdiğim günlerin birinde bir silah patladı gözümün önünde. Uyandım aylar yıllar geçmişti. Biri geldi yanıma her şey rüya dedi. Yaşadığım tüm anlar rüya mıydı. Ben seninle yaşamadım mı Akman. Geleceğim dedin bana söz verdin. Ben seni bulmuşken sen kaçtın Kızılım dedin. Senin ormanında kaybolan bu ruh ,denizinde mi boğulacaktı AKMAN GÖKTUĞ SOYLU Sevdiğin o orman kül oldu. Sevdiğim o denizler kurudu ortada büyük bir boşluk kaldı o da sen yoksun diye. Seni son nefesimde bir damla göz yaşıyla görmeye hazır değilim Akman ,seni kaybetmeye hiç hazır değilim GECEM Kitapta geçen isimler,olaylar ve diğer her şey hayal ürünüdür. Herhangi bir isim benzerliği de tesadüftür. Tüm kurgu bana aittir. GÖZLERİN ORMAN YEŞİLİ Mİ? DENİZ MAVİSİ Mİ?

Tüm hayatını sadece kendi doğruları için yaşayan bir adam aşık olursa ne olurdu? Bir gece de adamın doğru bildiği ne varsa yıkılmış ve odak noktası değişmişti. İki farklı dünya ve iki farklı insan nasıl bir arada yaşardı ki? Yalnızlığı kendine uşak etmiş bir adamla tüm hayatını kalabalığın içinde geçirmiş bir kadın aynı çatı altında yaşayabilir mi? Adam yalnızlığı kendine kalabalık ederken kadın kalabalığın içinde yalnız kalmıştı. Hayatta her şey olurdu peki bunu kendimize nasıl uyarlarız?

Türkiye`de geçen bu Zombi Salgını hikayesinde 6 Adet Arkadaşın ölüm Kalım Mücadelesini Konu Alıyor.

YAZ KURGUSUUU+GERÇEK AİLEM+ASKER NİŞANLI