“Ben Zeynep.. Bu vatanın adını, şehit olsa da kimselerin bilemeyeceği nice evladından biriyim...” Annesi, Şehit Kıdemli Üsteğmen Zehra Korkmaz’dı. Vatan uğruna gözünü kırpmadan şehadete yürüyen yiğitlerden biri. Zeynep ise onun izinden giden, sessiz kahramanlardan… Ay Yıldız Timi’nin bir parçası olarak, kimliğini gizleyerek yaşamak zorunda. Dışarıda sıradan bir hayat sürerken, içeride devletin kalbinde görevde. Her çağrıda bir vedaya alışacak. Her görevde bir iz bırakacak. Bu hikaye; Vatan, Sadakat, Gizli görevler ve Adanmış hayatlar üzerine yazılmış bir kahramanlık öyküsüdür. Her satırında bir annenin mirası, bir kızın yemini, bir milletin umudu var. "Sancak"… O sancağı yere düşürmemek için yaşayanların hikâyesi.

Babasının ve Abilerinin görev yaptıkları şehire atanan Asena,Silopi`de beklenmedik bir şekilde hayatının aşkını bulacağından habersizdi.

Askeri bir hemşire ve asker anlaşmalı evlenmek zorunda kalırsa ? "Bende sizi karı koca ilan ediyorum gelini öpebilirsiniz" Barlas alnıma doğru dudaklarını yaklaştırınca alnımdan öpecek sandım ama belimden tutup kendine çekti ve çenemi tutup yaklaştı "Alnından öpsem,dudaklarında içtiğim kahvenin 40 yıllık hatrı kalırdı" Demesiyle dudaklarını dudaklarımın üstünde hissetmem bir oldu

Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Kapağı yaptığı için @the_older`e çok teşekkür ederim. Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

Hayat bazen hiç beklemediğin anlarda karşına yeni kapılar açar. “Yeni Görev” de tam olarak böyle bir yolculuk; hem kendimi hem dünyayı yeniden keşfettiğim, sınandığım ve büyüdüğüm bir serüven. Bu kitapta, bazen kırılgan, bazen cesur, bazen kararsız biri olarak attığım adımları, yaşadığım duyguları ve aldığım dersleri paylaşıyorum. Okurken kendinden bir parça bulacağını, kimi zaman kalbinin hızlandığını, kimi zaman durup derin nefes aldığını hissedeceksin. Hazır ol, çünkü “Yeni Görev” sadece bir hikâye değil; yeni başlangıçların, ikinci şansların ve içindeki gücün farkına varmanın davetiyesi. Sen de benimle bu yolculuğa katılmaya var mısın?

Esra yıllardır görmediği abisine yazmak için telefon numarasını alır lakin yazdığı kişi abisi değil tanımadığı biri çıkar

Ortaokul arkadaşı olan dört kişi yıllar sonra aynı time silah arkadaşı olarak düşer

"Yine emirlere uymadın." Soğuk sesi, gecenin sessizliğini bıçak gibi kesti. Gözlerinde öfke yoktu. Daha beteri vardı: Hayal kırıklığı. "Yine bir hayat kurtardım," dedi diğeri. Sırtına dayadığı kayanın soğukluğuna rağmen başını dik tutuyordu. "Kendi hayatını hiçe sayarak." "Sana ne benim hayatımdan?" demek istedi. Diyemedi. Onun yerine: "Senin gibi sadece emirleri uygulamıyorum." Kısa bir sessizlik oldu. Sonra tokat gibi gelen kelimeler: "Senin özgürlüğün, başkalarının mezarı olabilir." Gözlerini kaçırmadı. Dudakları acı bir gülümsemeyle kıvrıldı. "Senin disiplinin de bir çocuğun mezarı olacak bir gün." Olmuştuda. Aralarında yalnızca bir adım mesafe vardı ama bu, bin kilometrelik bir suskunluk gibiydi. Aynı safta savaşıyorlardı. Aynı timin parçasıydılar. Ama farklıydılar. Biri görev için yaşıyordu. Disiplinliydi, sertti ve asla geri adım atmazdı. Duygularını güçle bastırır, zayıflığa yer vermezdi. Diğeri de öyleydi. Sert, soğuk ve kararlı. Kalbindeki ateşi kimse görmezdi ama o ateş, onu daha da dayanıklı kılıyordu. İnatçıydı; sınırlarını zorlar, kimseye boyun eğmezdi. İkisinin de kendi doğrusu vardı. Ve her doğrusu, diğerinin sınırlarını zorluyordu. Aynı bedenin iki ruhu gibiydiler. Aynı gökyüzüne bakıyordular. Ama o bedendeki kurtlar farklı yönlere yürüyordu. İkisi de kendi yolunda savaşçıydı. Kurtun iki yüzüydüler. Ve biri mutlaka diğerini ısıracaktı. Tüm kurgu hayal ürünüme aittir! Küfür ve argo kelimeler içerir.

Çocukluk arkadaşı olan bir asker ve bir doktor 16 yıl sonra tekrar karşılaşırsa ne olur??

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır. Ne olduğunu anlayamadan askerlerin arkasından daha uzun biri ortalarından çıkarak karşıma dikildi. Bu karşı komşum Fırat`ın ta kendisiydi öylece durmuş bana bakıyordu, sonradan fark ettiğim şey elindeki silahı ve kaskıydı. Ulan adam askerdi ve ben bunu yeni öğreniyordum şok içinde adama baktım, "ben Kıdemli Üsteğmen Fırat Ateşoğlu, Umay hanım konserinizi iptal etmek durumundayız. Bomba ihbarı var." Demesiyle olduğum şoktan çıktım.

Timimle çıktığın operasyondan pusuya düştüm ve timimi ve sevdiğim aşık olduğum kocamı kaybettim beni esir aldılar 3 yıl teröristler tarafından esir alındım ve kocaman son kalan hatırasını bebeğimi kaybettim intikam almak için yemin ettim intikam almadan ölmeyeceğim

Sessizliğin bir sesi vardı. Ve bazen en büyük çarpışmalar, tek bir kelime edilmeden yaşanırdı. Duru, hayatla arasına kalın duvarlar örmüş, az konuşan ama derin hisseden bir kızdı. Babasının gölgesinde, yokluğun içinde, kendi küçük evreninde büyümüştü. Gülümsemeyi unutmamıştı ama kimseye de göstermiyordu. Savaş... Hayatı ciddiye almayan, küfrüyle bile ruhunu örten, yaralı bir adamdı. Ama gözleri, bakışları ve çığlığı başka bir şey anlatıyordu. Onlar hiç konuşmamışlardı. Ta ki bir bakış, bir sessizlik ve bir karşılaşma, onları içten içe birbirlerine çarpana kadar. Bu bir aşk hikâyesi değildi sadece. Bu, iki ruhun gürültüsüz bir çarpışmasıydı. İz bırakan, kanatmayan ama unutturmaz bir çarpışma.

O gün benim doğum günümdü ve o şu sözlerle kutladı beni: " Baba oluyorum, hala oluyorsun Papatya! " Doğum günün kutlu olsun Papatya... * " Keşke bir de bende büyüttüğüm seni görebilsen. "

Rüya kadar güzel ve erişilmez olan Kuğu; fazlasıyla gerçek olan, ona erişeni yakan Akis`in hikâyesi... ··───────·𖥸·───────·· "Erişilmezsin, Kuğu. Bense sana eriştim ama ben, eriştiğimi yakarım. Sen yanma, Kuğu. Kaçabildiğin kadar kaç; yakalamasın yansımalar seni. Benden kaçabildiğin kadar kaç çünkü yanmak istemez bir insan." "Kaçmam, Alkan. Kaçamam. Vardır her celladın karşısında bir umut. O umudu da kaybedemem, celladın kendi canını almasına izin veremem." ! Kitabı uzun süren bir ara ile yazdığım için giriş bölümü düzenlenecek. Dilerseniz birinci bölümden başlayabilirsinizzzzz.

🗡️🩺🗡️ “Bilmiyorum Delfin. İyi miyim kötü müyüm bilmiyorum. Ama bildiğim tek bir şey var o da…” beklentiyle bakıyordum yüzüne. O da gözlerimden bir umut ışığı görmek için bakıyordu bana. Ama korkusuzca baksa anlayacaktı benim içimdekini de. Acı bir şekilde tebessüm etti “O da seni çok sevdiğim. “ ben olduğum yerde mıhlanmış dururken o bir adım attı bana. “Ben senin her şeyini çok sevdim, Delfin. Rüzgarda uçuşan kumral saçlarını; sevindiğinde, üzüldüğünde, kızdığında koyulaşan yeşil gözlerini; kendinden çok sevdiklerin için atan o kalbini… Ben senin, sana ait olan her zerreni çok sevdim doktor. Senden hiçbir karşılık beklemeden, uzaktan ve acıtmadan sevdim. “ Gözlerim dolu dolu yüzümde tebessümle dinledim her bir kelimesini. Yüreği naif olsa da dışarıya göstermeyen o adam şimdi benim için yüreğini önüme sermişti. Belki de bu; hayatımda aldığım en güzel itiraf olarak kalacaktı benimle. 🗡️🩺🗡️ Annesinin ölümü ile hayatı değişin bir kadın:Delfin. Ve onunla aynı kaderi yaşayan bir adam:Safir. İlmek ilmek işleyen aşk ve verilen mücadeleler…

Ardımda onca şeye rağmen bırakıp gitmiştim. Ben kalbime yenik düşerek gitmiştim. Kalp yalandı. Beden birdi. Ruh kaybolmuştu. Ben ise o yangında küle dönmüştüm.

🦋 1. Bölüm 🦋 540***: Belgin neredesin kafede seni bekliyorum 540***: Belgiiiiiinnnn ~ Çevrimiçi ~ ~ Yazıyor… ~ 540***: Belgin kanka yarım saattir ne yazıyorsun 572***: Sanırım yanlış kişiye yazdınız

Acı dolu geçmişine rağmen dimdik durabilen güçlü kadın karakterin hayatı...

"Kimsesiz olduğum için mi bu kadar kolay arkanı dönüp gidiyorsun?" İlk defa dile getirdiğim gerçekle boğazımdaki yumru yutkunmamı, göğsümdeki acı nefes almamı engelliyordu. Bana doğru döndü, donuk ifadesinin altında pişmanlık ya da üzüntü aramaya çalıştım ama hiçbir duygu barındırmıyordu. Ondan gelecek şeye hazırlamaya çalıştım kendimi ve o, asla duymak istemediğim o kelimeyi söyledi. "Evet."

Maria Romanov, teröristlerin elinde aylarca esir kaldıktan sonra, üzerine yapılan deneyler ve patlayan bir isyan sonucu ölümüne terk edilir. Miran Alpkan Bozkurt, Parla`yı ölü sanarak yıllarca onun kaybıyla yaşamaktadır. Fakat, yıllar sonra Parla, Maria adıyla karşısına çıkar. Eski kimliğini unutmuş ve yeni bir hayat kurmuş olan Maria, eski terör örgütü başının tehdidiyle karşılaşır. Miran, vatanına olan sarsılmaz bağlılığı ve Maria`ya duyduğu koruyucu sevgiyle, örgütü yok etmek için görevlendirilir. İki zıt dünyadan gelen bu iki insan, geçmişin sırları ve aşkın gücüyle örülü bir mücadeleye girişir. "Künye" geçmişin sırlarını, kahramanlık, kayıplar ve aşkın gücünü keşfeden iki karakterin hikayesidir.

Ben Arya. Bu hikâye, bana bi yol çizilmek istenirken, kendi yolumu nasıl aradığımı anlatıyor. Herkes başka hayaller kurarken, ben asker olmak istiyorum. İşte bu, kendi sesimi bulma yolculuğum.

Yıllar önce yanlış adamı seçmenin bedelini, bugün baba evine elinde küçük bir çocukla dönmek zorunda kalarak ödüyordu Bahar. Anne babasını dinlemeyerek komşularının oğlu Serdar`la değil de, Kendi seçtiği adamla evlenerek en büyük hatayı yapmıştı zamanında. Şimdi nedamet vaktiydi genç kadın için, şimdi maziye dönme vaktiydi... Giderken son gördüğü de, döndüğünde ilk bulduğu da yine Serdar olacaktı. Artık savaş pilotu, binbaşı F-16 Çelebi olan Serdar...

"Seninle konuşmamız lazım." "Ne oldu beyefendi." "Bakın hanımefendi yanlış anlaşılmak istemiyorum. Niyetim ciddi." dedi. Ne için bu kadar ciddiydi acaba? "Hangi konuda?" "Oradan bakınca bir saçmalık gibi hatta sapıklık gibi bile gelebilir ama ben sizinle evlenmek istiyorum. Dediğim gibi niyetim ciddi." 🍋🍋🍋 * Bölüm atılmaya devam edilmektedir.

Onlar iki yabancıydı… Biri vatan nöbetinde bir asker, Diğeri sabrın en sessiz hâliyle sınanan bir öğretmen. Dualar bir yerde birleşti. Kalpler bir ayetin gölgesinde buluştu. Ve aşk, en derin yerden filiz verdi.

Hemşire olan hüma ailesinden uzak kalmamak için İzmir’e gider ve babasının albay olduğu karargahta hemşire olarak çalışmaya başlar en fazla ne olabilir ki...