Daltuz krallığının sahibi Athura çalışa VİLDA SUSAN MARTİN ona vadelien operasyona gidip işini temiz haleder yada öyle sanat depodan çıkmak üzereyken depoda büyük bir patlamayla kendini soğuk zeminde bulur gözlerini zorla açıp etrafına baktığında özel yapım ateş legolu arabaları görür ismini ateş taşkınnin ağzında duyunca hiç hayra alamet olmadığını anlar...

"Umarım kalbinin olduğu yerde bir boşluk vardır. Çünkü ben artık orada yokum ve bir başkasının olmasını kaldıramam..." ✨ Neva Dersim, eniştesi Örsal Sonkoç tarafından sahte evrak ve tanıdık aracılığıyla akıl hastanesine kapatıldıktan sonra hastaneden çıkar çıkmaz intikam ateşi ile yürüdüğü yolun sonunda kendisini anma töreninde bulur. Kayboluşunun ardından üç hafta geçen 29 yaşındaki Örsal Sonkoç`un ölü bedenine yazlık evlerinde ulaşan polis, olayın cinayet olduğuna karar verdiğinde kurbanın eşi Hazen Sonkoç ve aile yakınları sarsılmıştır. Dedektif Kenan Emir Korkusuz, Örsal Sonkoç`un katilini ararken anma töreninde bir genç kızın söyledikleri herkesin kafasında soru işaretleri oluşturmuştur. "Ben Çilay Zümrüt. Örsal`ın sevgilisiyim..." Yoksa Örsal Sonkoç cinayeti bir aşk üçgeni yüzünden mi işlenmişti?

《-Çocukluğundan beri beraber olan iki arkadaşın bir kaza sonucu en sevdikleri fantastik romanın içinde hayatta kalma mücadeleleri...》 Wattpad’den devam etmekte, giremeyenler için buradan da yayınlıyorum. Tamamen bana ait bir kurgudur. Çalınması ya da taklit edilmesi duyumunda adli işlem başlatılacaktır.

Bu hikâye; öğretmen Fuat Erdağ ve eşi Füsun Erdağ`ın başından geçen olayları konu alacaktır. Kişilerin izni sonucu buraya ve belli sosyal ortamlarda yazıya geçilmesi için izin alınmıştır. Hikâye Fuat Erdağ`ın ağzından yazılmaktadır. İyi Okumalar Dilerim. 18_murat_18

Velmora, ölümün habercisi. Karanlık sokakta yavaş adımlarla kafasındaki düşüncelerle ilerliyordu. Soğuk havadan derin bir nefes alarak ciğerlerini doldurdu. Nefesini geri verdiğinde beliren o sıcak buğulu havayı izledi. Buğuya odaklandı, tekrar derin nefes aldı ve adımlarını hızlandırdı. Karar vermişti, bir şeyler yapma sırası artık kendisindeydi.

Şiddet görerek büyüyen Dilşah`ın tek amacı kardeşleriyle birlikte babalarının onlara yaşattığı cehennemden kurtulmaktır. Bir yandan Dilşah`a takıntılı olan mafya ona kavuşabilmek için türlü oyunlar oynamaktadır. Annesinin nerede olduğu büyük bir bilinmezlikten ibarettir. Tüm bu olanların içinde Merih ve Dilşah`ın yolları bir sorgu odasında kesişir ve aralarında hiç kimsenin engel olamayacağı bir aşk yeşerir. Takıntılı bir mafya, şiddet gösteren tehlikeli bir baba, ortadan kaybolmuş bir anne, iki küçük kardeş, bir de aşık olduğu bir adam... Hayat onlar için hiç de çiçekli yollardan ibaret olmayacak.

Üç erkek. Bir takıntı. Ve geri dönüşü olmayan bir intikam. Alara’nın hayatı, sıradan bir lise günlüğü değildi. Aşk gibi görünen şey, aslında ölümle yazılmış bir hikâyeydi. Eren, Alara’nın gözlerindeki karanlığı sevgi sanıyordu. Mert, oyunun kurallarını kendi yazmaya kararlıydı. Ama Alara… çoktan kazanmaya başlamıştı. Hiçbir sır sonsuza dek gizli kalmaz. Ve bazen, en büyük düşman… gözlerinin içine bakar.

Xia adında güzeller güzeli bir kız, büyüleyici gözleri ve acımasızlığıyla tanınan bir seri katil... Xia, daha henüz küçükken babasını bir yangın sebebiyle kaybetmiştir. Bu durum onu bir ömür boyu unutmamasına neden olsa da asıl onu sarsan geçmişinde sadece bunu hatırlamasıdır. Günümüzde; annesinin baskıcı, kızını bir prenses gibi, kurallarla büyütmesinden zorla gönderildiği buz pateni kursunda beklenmedik bir mesaj alır. Mesaj, bir seri katildendir. "Yarın son gününün keyfini çıkar, güneşin parıltısı. İntikamım acı olacak." Peki ya bu intikamın sebebi neydi? Xia`nın büyüleyici gözleri ardında saklanan geçmişin yangını, şimdi bir katilin soğuk nefesinde yeniden alevleniyordu.

Soluksuz kalmış, kesik nefesleri arasında ellerine baktı. Kızıla boyanmış ellerindeki kaygan his ona yabancı değildi.

0541**: Öleceksin 0533**: Kimsiniz? 0541**: yakında öğrenirsin;) 0533**: Çok korktum ama lütfen bir daha olmasın. *engellendi* Telefonumu kapatıp cebime koydum. Son zamanlarda böyle eğlence isteyen kişiler artmıştı. Derslerin verdiği stresle bu tür oyunlara katlanamaz hale gelmiştim. Gittikçe ağırlaştığını hissettiğim çantamla birlikte okuldan çıktım. Okul çıkışında yaşanan kalabalıktan bir an önce kurtulmak için adımlarımı hızlandırmıştım ki gelen mesajla duraksadım. Az önceki kişiden gelmişti. İyide ben bunu engellememiş miydim? 0541**: Seni ilk gördüğüm andan beri öldürmek istiyorum. 0533**: Bak kardeş eğer oyun istiyorsan yanlış kişiye çattın. 0541**: İçimde sana karşı beslediğim bir öldürme arzusu var. 0533**: Tamam birader lütfen içindeki arzuları kendine sakla ve bir daha yazma. Yoksa bundan sonrasını polise anlatmak zorunda kalacaksın. 0541**: Polislerle aram pek iyi değildir:) ama seninle iyi anlaşabiliriz ha ne dersin? Böyle oyunlara kanacak değildim. Ama nedensizce içim ürpertiyle dolmuştu. Anlık refleksle kafamı kaldırdım. Karşımda bana göz kırpan bir adamı görmemle elim mesaj kısmında kaldı.

( Zühre karakterinin hayat hikayesini anlatan ikinci kitabım "Mâran: Çıkış Yok" ) İki eli cebinde bana doğru yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu. "Ne yaptın bana?" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. Kesinlikle eğleniyordu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bedenini benim ile aramda bir mesafe kalmaksızın bana yaklaştırdı ardında eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. O anda gidip gelen otoyıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Üzerimize yağan küçük cam parcaları ile kesilmekten ziyade patladığını anlamam zaman almadı. ` Hıh ` korkudan ağzımdan dökülen nidayla istemsiz olarak Doğana doğru çekildim.Aradaki mesafe tamamen kapanmış ve bedenlerimiz birbirine değer vaziyetteydi.Ben etrafımdaki olağanüstü durumlara bakınırken ne yaptığımın farkında bile değildim. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan geç kalmış konuşmayı yaptı. " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herşeyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs!"

Bir ateş yanar , insanı yakar, geçmişini kül eder, gelen kişi fırtına gibiyse küller savrulurdu. Elinde tutmakla uğraştığın geçmişinin yanmasından sonra, umudun olan küller de geçmişin tozlu sayfalarına karışmıştı Sen kimsin dediğimde bana bakmıyor oluşu, gri gözlerini kaçırıyor olma durumu beni yitirirken " Sen kimsin? " Diye haykırdım. Söylenen yalanlar, yapılan ihanetler bana fazla gelmeye başlamıştı. Gerçeklerden, geçmişten kaçmayıp önünde durduğum kişi meğersem geçmişimin anahtarını kendi elleriyle tutuyor oluşu canımı yakıyordu. " Sen benim tanıdığım adam değilsin " " Öyle ya Savcı. Ben kimsenin tanımadığı ama kendi kafaların da yarattığı o kişiyim. Böke Kandemirim " " Kendini çok görme asker. Ben birilerinin kafasına göre karakterimi oluşturmadım. Ben de Savcı Ülkü Türkmensem senin kim olduğunu ortaya çıkaracağım " "Bekliyor olacağım "

Yine bir gerçek ailem serisi ile karşınızdayımm

“Kalbin çok hızlı atıyor bayım. Bir mermiden bile daha hızlı…” “Bende mermi etkisi yaratıyorsun demek ki…” ———————————— "Sen benim sadece bir parçam değil, sen benim her zerremsin. Her hücrem sensin. Ben tamamen senden ibaretim. Seninleyken adım gibiyim, yanıyorum. İçimde bir sen var... beni ısıtıyor hatta yakıyor. Ama seni de yakıyor." ———————————— Yalanların yaşadığı doğruların ölmeye yüz tuttuğu bir hikaye... Her şey ortaya çıkacak! Ateş`ten bu çember hepimizi yakıp yıkacak. Bizler küllerimizden doğacak olanlarız!🔥 ———————————— Hayatım bir korku filminden farksızdı zaten. Ruhum cinayete kurban gitmişti. Ama bir cinayete katilin en yakınıyla beraber tanık olmak! İşte bu her şeyin tamamen bittiği noktaydı o anda. Ama ne derler bilirsiniz `Her son bir başlangıçtır` ———————————— "Bir insan daha kaç yerden kırılabilir? Bir ruh daha ne kadar parçalanabilir? Ölü bir ruhu bile nasıl hala öldürmeye çalışabilirler!? Daha ne kadar sürecek bu eziyet, daha ne kadar çekeceğim ben bu hayatı. Dönüyor, durmuyor. Sanki beni her defasında daha da sert düşürmek için çabalıyor" diyebildim gözyaşlarımın arasında. "Düşmek bir yana dursun, ben olduğum sürece bir daha asla üzemeyecekler seni. İzin vermem buna. Parçalanmış kalbini iyileştiremem ama senin için kendi kalbimi söker takarım sana. Sen benim hem gündüzüm hem gecemsin. Ancak kalbim sende atarken ben nefes alabilirim. Sen benim her şeyimsin lan" diyerek kendine çekti beni. Sıkı sıkı sarıldı sanki bir daha hiç bırakmayacak gibi. Ona tutundum sadece. Yaşamak için aşık olduğum adama tutundum sadece. Nefes alabilmek için ona tutundum... ———————————— Tüm hakları saklıdır, bana aittir. En ufak bir parçasının, detayının (ç)alınması durumunda dava açarım, bilginize :)🪐

Bu olay; yerel gazeteci Selim Erdemoğlu’nun kişisel günlüğünden alınmıştır. Yaşanmış bir olaydır. İyi okumalar dilerim.

Bir iş uğruna insanları öldüren motorcu bir katil ve katılın peşine düşen kadın polis... ~ Herkes küçük bir çocukken saftır. Hem temiz anlamında, hem de kolayca herkese kanan ve güvenen anlamında. Güvenmek aptallıktı.

”Alaca, Alaca… Sen hiç koştun mu senden kaçana?” ⛓️ 17 yaşında bir trafik kazası sonucunda hafızasını kaybeden Alaca, yıllar sonra sağlığına kavuşup yeniden yaşamaya başladığında benzer bir kaza sonucu babasını kaybeder. Evine gönderilen bazı mektuplarla babasının ölümünün bir kaza olmadığını öğrenir. Babasının ölümünden sonra aralarının daha çok açıldığı annesi ile vedalaşmaya gittiğinde annesinin yatağını kanlar içinde bulur. Gizli bir numaradan gelen "Evden çık." mesajıyla, kendini babasının iş yerinde bulur. Daha önce hiç gitmediği boks akademisinin gizli ringinde antrenman yapan Börü ile tanıştığında; hayatının başladığını hisseder. Sadece babasının katilini bulmaya çalışan genç kız, kendini hiç beklemediği kör bir kuyunun içinde bulur. Bu bir katili bulma hikayesi değil. Kendini bulma hikayesi. Hayatın çıkmaz sokaklarında, derin sularında, karanlık ormanlarında; bir kuzunun, bir geyiğin, bir kuşun; sürüyü uzaktan koruyan kurda güvenmesinin hikayesi. Bilmeden düştüğü kör kuyuda, kaçmanın değil; sevmenin onu kurtaracağını fark etmesinin hikayesi. ⛓️ "Karadut musun sen?" "Ne?" "Lekesi kaldı." 🗝️ Gözleri en karanlık gece, yıldız düşmüş yüze.

Cesedi bulan, o sabah ilk kez geç kalmıştı. Her zamanki saatte gelse, belki hâlâ yaşıyor olurdu

" Ölmek istiyorum Açelya , artık dayanamıyorum acıma son verir misin *" dolmuş gözleriyle bana bakıyordu. " Benden bunu isteme seni de kaybedemem bir tek sen kaldın" elimde tuttuğum silahı önüne attım. " Ne olursa olsun seni bırakmayacağım."dedim.

Ülke çapında onlarca ödül almış araştırmacı Pelin Aktan bu defa atıldığı cinayetin diğer cinayetlerden farklı olacağının farkında değil... Çünkü bu defa risk altındakiler sevdikleri,mesleği ve kendi hayatı...

Bilinmeyen bir numara, bilinmeyen bir bay ukala,aniden gelen teklifi evet mi, hayır mı? Her iki cevaptan biri ya beni değiştiricekti,yada bitiricekti.

Biz suça mahkum olanlardık. "-Ya bir gün bütün hayatının bir şeyleri kanıtlamakla geçtiğini farkedersen?" "-zaten öyle olacak."

4 TANE HEM DEDEKTİF HEM AVUKAT OLAN ORTAOKUL ARKADAŞI BU SEFER SONU GELMEYEN CİNAYETLERİ ÇÖZMEYE ÇALIŞIR PEKİ KATİL KİMDİR VE BUNLARI NİYE YAPIYORDUR?

Bilmeceleri sever misin? Cevabın evet ise seninle iyi anlaşacağız gibi duruyor, ortak. Hayır cevabını mı verdin? Ya av olup kurbanlarımdan biri haline geleceksin, ya da doğru cevapları verip benim tarafımda yer alacaksın. Bana kalırsa 2. Seçenek çok daha cazip bir teklif. Aksi takdirde seni yani kıymetli okuyucumu kaybetmek istemem. Kurbanlarımdan biri olursun derken, korkmadın değil mi?

İnsanlardan kaçabilirdim. Yaptığım yanlış seçimlerden bu yüzden yıkmak zorunda kaldığım tabulardan, kırdığım onlarca kalpten ve belki verdiğim yanlış tavsiyelerden bile kaçarak kendimi kurtarırdım. Ama ya kendimden kaçabilir miydim? Beynimde gezen onlarca düşünceden, damarlarımdan akan kanı hızlandıran on binlerce ihtimalden kaçabilir miydim? Kaç Zeynep. Denesene. Korkuyor musun? Gidersem kurtulur muydum ki kendimden? Sanırım hayır…