Deniz, İzmir’in sıcak sahillerinden, Karadeniz’in soğuk ve kapalı dağlarına sürüklendiğinde; kaybettiklerinin ağırlığını, bir daha asla güvenmeyeceğini sanmıştı. Bir gecenin içinde, sislerin arasından kaybolan hayatı, onu hiç tanımadığı bir adamın evine, hiç bilmediği bir kaderin ortasına sürükledi. Demir, kendi sessiz dünyasında yaralarını saklayan, dağların diliyle konuşan bir adamdı. Ve şimdi, istemediği bir misafirle aynı çatı altındaydı. İkisinin arasında büyüyen gerilim, sis gibi ağır ve kaçınılmazdı. Kimi zaman bir bakışla savaşacaklar, kimi zaman bir dokunuşla duvarlarını yıkacaklardı. Geçmişlerinin karanlık gölgeleri, onları birbirine iterken, sisin ardında saklanan daha büyük bir tehdit ikisinin de hayatını sonsuza dek değiştirecekti. Sis Çizgisi, güvenin küllerinden yeniden doğduğu, bir adımın her şeyi değiştirdiği, ve en karanlık anlarda bile umut edenlerin hikâyesi... Bu sisin içinde, gerçekten kaybolmaya hazır mısın? ⭐⭐⭐ Not= Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

Bu sadece bir balo değil, büyüdüğümüz şehrin koynundan denize karışan bir veda gibiydi. İzmir`in kıyısından açıklara doğru ilerleyen yat, yeni hayatıma yelken açıyordu sanki. Vedalaşırken, bazı duygular çoktan gelmişti: kabulleniş, yalnızlık, çaresizlik. Bir odaya girdiğimizde gördüklerimle kıkırdamam aniden kesildi. Oda silah doluydu. Sanki bir savaş gemisinin içindeymişiz gibi. Camın dışarısından yata doğru bir bot geldiğinde barmen bota atlamamızı emretti. Biz sesimizi çıkaramıyorduk. "Gelmezsek ne olur?" Naz sorduğunda barmen çevik bir hareketle cebinden silahını çıkarıp ikimize doğru tuttuğunda nefesim kesildi. "Acelemiz var, hızlı ol." Arkamızdan bir ses yükseldiğinde o tarafa baktım. Yat...Alevler içindeydi.

– Zihninizin ve kalbinizin derinliklerine işleyen, tutkunun ve suçun iç içe geçtiği bir hikaye. Gücün, sevginin ve affetmenin sınırlarını zorlayacak, her sayfasında kalbinizi hızlandıracak bir yolculuk. Hazır olun, çünkü bu hikayenin sonu sizi beklemiyor. Aşk, her şeyin üzerine çıkabilir mi? Bir kadının gücü, bir adamın karanlığını aydınlatabilir mi? Ve son olarak, adaletin bedelini kim ödeyecek?

Tesadüfen tanışıp bir birlerine vurulan iki kalp... ... Her şey ayağın takılması klişesiyle başladı aslında. Bu klişe kendisiyle her daim yan yana geçirilmek istenen bir ömür, hayat ve birliktelik getirdi. Duyguya yer vermeyi aklından bile geçirmeyen komutan saatlerce susmayan kadının ağzından çıkan her bir cümleye muhtaç olacağını bilmeyerek vuruldu bu kadına... ... Bütün olay büyük bir klişe ile başlamıştı fakat onları farklı kılan şey bütün farklılıklarına rağmen bir olan kalperiydi. Ya da en sıradan olanı da buydu onlara göre... ... "Belki de bir birimizi ilk gördüğümüz anda çoktan yazılmıştır kaderimiz." Usulca kıvrılan dudaklar kafasını iki yana salladı. "İlk gördüğümüz anla ya da öncesiyle ilgilenmiyorum, ben şu anım, yarınım ve de seninle geçirmek istediğim bir ömürle ilgileniyorum." ... "Kung-fu Pandada ki gibi kung-fu yapmayı biliyor musun?"  "Hayır." Ne demek bilmiyordu? "Ya, peki kurşunu elinle geri itebiliyor musun?" "Hayır." Tek parmağını çenesine koyup düşünüyor gibi yaptı kız. "Peki aynı anda 30 kişiyle dövüşebiliyor musun?" "Hayır." Hayretle ağzını açtı. "Son soru!" Bu sorudan ümitliydi. "O zaman zehirleri içince sana bir şey olmuyor ve neyin ne olduğunu da biliyorsundur." Bu kızın amacı neydi? "Hayır." Sinirle kaşlarını çattı. "Nasıl bu kadar üst rütbelisin o zaman? Doğru söyle, torpille mi aldılar seni? Bunları bilmen lazımdı!" Bu sefer hayretle ağzını açan adam oldu. Bu kız kendisine iyi olmadığı gibi başlı başına her şeye zarardı. Kafasını yıkılmış bir şekilde iki yana salladı. İyi değildi hemde hiç iyi değildi. Bunca sevmediği şeyin vücut bulmuş halı olan kıza ölümüne aşık olduğuna göre o da iyi değildi. ...

Konuya bir kaç bölüm sonrası ulascaksınız hergün bölüm var

Sadece geçmişten olan kesitler gerçek hayattan esinlenmiştir! __________ "𝘽𝙚𝙮𝙖𝙯 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝙖𝙡𝙥, 𝙜𝙚ç𝙢𝙞ş𝙞𝙣 𝙢𝙖𝙨𝙪𝙢𝙘𝙖 𝙮𝙖ş𝙖𝙣𝙢ış 𝙖𝙣ı𝙡𝙖𝙧ı𝙣ı 𝙩𝙖şı𝙧; ç𝙤𝙘𝙪𝙠𝙡𝙪𝙠 𝙖ş𝙠ı 𝙞𝙨𝙚 𝙯𝙖𝙢𝙖𝙣ı𝙣 ö𝙩𝙚𝙨𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙝𝙚𝙥 𝙪𝙣𝙪𝙩𝙪𝙡𝙢𝙖𝙯 𝙠𝙖𝙡ı𝙧."

Karanlığın içinde sessiz bir fısıltı yükseliyor… Adaletin terazisi, bu sefer devletin en derin sırlarının gölgesinde sallanıyor. Ben Lara Yılmaz. Ankara’nın soğuk, gri koridorlarında büyüdüm; adaletin adını yazdım, haklıyı savundum. Ama bu sefer farklı. Elime geçen “kod adı” sadece bir isim değil; içinde hayatımı, kimliğimi, geçmişimi saklayan bir kalkan. Savcı olmaktan çok daha fazlası gerekiyordu şimdi bana. Askeri birliğin kalbine gizlenmiş karanlık sırları ortaya çıkarmak, sadece kanun kitaplarının arasında değil, çatışmaların, ihanetin, kurgulanmış yalanların içinde savaşmak demekti. Yüksekova’nın buz tutmuş dağlarında, her adımda bir tehlike, her yüzleşmede bir sır saklı. Bana eşlik eden sert ve sırlarla dolu Yüzbaşı Alper Erdem, sadece bir muhafız değil; aynı zamanda çözemediğim bir bilmecenin ta kendisi. Sivil hukukla askeri disiplinin birbirine karıştığı bu yerde, hangi tarafın gerçek düşman olduğunu anlamak mümkün değil. Güven, burada lüks; hayatta kalmak ise zorunluluk. Bu hikâye, sınırların ötesinde saklanan yalanları, kendi içindeki savaşları ve unuttuğunuz ya da bilmediğiniz adaletin en çetin sınavını anlatıyor. “Kod Adı: Savcı” sadece bir görev değil, kimliklerin parçalandığı, kalplerin sınandığı ve cesaretin yeniden yazıldığı bir destan. Bir adım at. Gözlerini aç. Bu savaşta kimin yanında olacağına sen karar ver.

“Bazen aşk, en büyük savaştır.” Dünya yok olduğunda, geriye sadece enkaz kalmadı... Yeni bir düzen kuruldu. Güç, acımasız olanların eline geçti. Ve o düzenin zirvesinde bir adam vardı: geçmişi küllere, yüreği intikama bulanmış bir adam... Bir halkın yok oluşundan sorumlu tuttuğu ırka karşı beslediği öfke, bir kadında yankı buldu. Bir kadında... düşmanı sandığı, ama kalbini susturamadığı o kadında. ⚔️ Yeni bir dünya kurmak kolaydı. ❤️ Ama kalbini yıkmak… mümkün değildi. Şimdi o adam, iki seçenek arasında sıkışmış durumda: Ya geçmişin kanlı izlerini takip edecek… Ya da düşmanının gözlerinde gördüğü umutla, kendini affedecek. "Silahlar Sustuktan Sonra" Yok oluşun küllerinden doğan bir aşkın, ihanetin ve insan olmanın romanı. “Silahların sustuğu yerde, kalpler konuşur.”

Gerçek ailem kurgusudur. Gerçek ailem kurguları bir klasiktir. Herkes bir çizelgeden ilerler ve bende bu kitabı yazarak çizelgeden ilerlemek istedim. Ama ben klasik şeyler hiç sevmem. O yüzden biraz sıradışı olaylar olabilir. O zaman kitabı okuyabilirsiniz. Ama size bir tavsiye vermeliyim. Kimseye güvenmeyin. Sonra pişman olursunuz benden söylemesi.. Kimseye güvenecek kadar saf olmayın! ___________________ Herşey 5 yaşındaki bir kız çocuğunun ölmesi ile başladı. Bu ölüm ile ilgisi olmasada bağı olan Yıldırım Ailesi, 𝘸`nun gözüne çarpar. Ve aileyi inceler,𝘸 öğrendiği bir bilgi ile şaşırır. Sonra ise aileden gizli herkesi DNA testi yapar ve sebebini öğrenir. Beste YILDIRIM(Şen) onların gerçek kızı değildir. Bu olayı öğrendikten sonra da yıldırım ailesinin gerçek kızını araştırır. Ve öğrendikleri ile plan kurur. Peki bu plan iş yarayacak mı? Sonra bir şekilde zarf ile Yıldırımlar olayları öğrenir. Ve Yıldırım Ailesi DNA testi ister. DNA testini istemeleri gerçek kızları yani Marsel Gece KURT öğrenir. Marsel ise oysaki bunu sadece 6 yaşındayken öğrenmiştir. Ancak umursamamıştır. Ki zaten Marsel normal birisi değil. Marsel`e dayanamazlar. Çünkü Marsel bir iblis görüyor.Aynı zamanda aşırı derecede umursamaz. Peki.. 𝘸`nun mektuplarını, Kızın gördüğü iblisi, 𝘸`nun kim olduğuna, Yıldırım ailesini, Kızın umursamazlığını, Kızın geçmişteki arkadaşlarını, Beraber görelim mi?

"Kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim bu dünyada ki savaşım, bitti." Rozerin Sarya Taşkın`ın hayatı, bir gecede yerle bir oldu. Abisi Serhat`ın başına gelen talihsiz bir olay, tüm aileyi darmadağın etti. Serhat hapse girerken, babaları kalbine yenik düştü. Kasabanın büyükleri, yaşananları affetmedi ve Taşkın ailesini Şanlıurfa`dan sürgün etti. Hiç bilmedikleri, kimselerine güvenemedikleri İstanbul sokaklarında, Rozerin hem annesine hem kardeşlerine kol kanat germeye mecbur kaldı. Annesi tekerlekli sandalyeye mahkûmdu, kardeşleri hâlâ çocuktu. Oysa Rozerin, daha kendi çocukluğunu bile yaşayamamıştı. Mücadeleyle geçen dokuz yılın ardından, hapisteki abisinin genel af sonucu çıkması hayatındaki tüm dengeleri alt üst edicekti. Trabzon`lu köklü bir ailenin kızıyla evlenmek istediğinde, karşılığında bekar oğulları için kardeşlerinden birini şart koşarlar. Rozerin, ailesi için hiç düşünmeden kabul etti. Bunu bir vefa borcu, bir kefaret gibi gördü. Ama kader, her zaman bir adım önde yürür. Büyük gün geldiğinde, Rozerin kendini bambaşka bir adamla evli buldu. Evleneceği kişinin yerini son anda biri almıştı - o kişi, aslında berdel olacağı adamın baş düşmanıydı. Artık sadece bir evlilik değil; İki düşman ailenin ortasında, geçmişle geleceğin gölgesinde filizlenen bir savaşın içindeydi. Ve bu savaş, yalnızca intikam değil... Kalbinin ritmini bile değiştirecek kadar derin bir aşka da kapı aralayacaktı. Bazen sürgün edildiğimiz yer değil, kalbimizin kendisi olur.

Orhun karabağlı ölen karısıyla akıl hastası olan yakışıklı adam akıl hastanesine yatar aşık olacağını sanmayan adam bir gün güzeler güzeli görevlesine aşık olur onun görevlisi masal demirhan Orhun`a yardım edip ölen karısını unutturur.eee herzaman arkaya bakmamak lazım önündekinide görmek lazımmış. "Seni seviyorum hayatımın kadını" "Seni seviyorum gülüşüne yandığımın adamı" Bütün zorluklara rağmen birbirilerini seviştiler. Aşk böyle bişeydi aklıma kaydettiğim kalbime fısıldadığı rüyasın demekti.

Ben küçüklüğümden beri şiddet gören eziklemeye ve sonra ayakt durmaya çalışan bir kızım

Silah... Mermi... Ve bir oyun... Tehlikeli bir oyun... Ölümün oyun, silahların ise oyuncak olduğu bir dünya. Umursamaz ebeveynler ile dolu bir dünya. Birbirlerini öldürmeyi oyun sanan çocuklar. Şirketlerle iş birliği yapan hükümet, Halkını korumak için mücadele veren bir devlet... Bir insan başına en fazla ne kadar bela açabilir? Bir insan tehlikenin kalbine en fazla ne kadar inebilir? Küçüklük hatanızın bedelini büyüyünce ödemek ne kadar adil? Can alan bir oyunu görmezden gelen ailelerin suskunluğu, kendi çocukları canlarından olana kadardı. İnsan kötü bir şeyin ucu ona dokunmadığı sürece görmezden gelir ve susar. Onların suskunluğu onlarca çocuğun canına mâl oldu.

"Onu biz öldürmedik ama hepimiz bıçağı eline verdik."

Mardin`in taş sokaklarında iki dünya çarpışıyor. Afşin`in mavi gözlerindeki umut, Boran`ın sert ifadesine meydan okuyor. Yalnızlıkla örülmüş sırlar çiçeklerle ve sadakatle açılacak.

§ Çocukluğunu yetimhanede geçiren Balkız, yetimhane müdiresinden gördüğü kötü psikolojik işkencelerin ardından bir aile tarafından evlatlık edinilerek kurtulur. Kurtulduğunu sandığı yerde bıraktığı bir grup arkadaşının hasretiyle büyür. Büyüdüğü köşkte onu bekleyen sırlardan habersizdir.🌼 §

Bir mafya olduğunuzu düşünün. Genç yaşta elini kana bulamış , geçmişini hiç açmamak üzere kilitli bir kutuya kapatmış hatta artık geçmişini hatırlayamayan , kalbinde en ufak bir sevgi kırıntısı bile kalmamış bir mafya... Ve bir gün kızın biri geçmişinizi size bir hançer gibi saplıyor unutmak istiyorsunuz ama geçmişin izlerini takip etmekten kendinizi alıkoyamıyorsunuz. Kendi kendinize geçmişinizi hatalarınızı ve hatalarınızın sebeplerini araştırırken içinde bulunduğunuz suç dünyasından sıkılacak mısınız yoksa karanlık sularda yüzmeye devammı ediceksiniz , birine güvenebilecemisiniz , tekrar masummiyet kazanabilecekmisiniz ? Bu kabustan uyanabilecekmisiniz ?

### Geçmişin sırlarından bihaber olan Bade ve Alparslan, ortak tanıdıklarının cenazesinde karşılaşır. Bu karşılaşma aslında eskiye dair kapılardan birinin kilidini çoktan açmıştır. ###

Kitap konusu: Derin Alpınar, yeni aldığı arabayla işe geç kalmamak için acele ederken lüks bir spor arabaya çarpar. Araba, başarılı ve soğuk görünümlü bir CEO olan Deniz Ulusoy’a aittir. Olay yerinde Deniz polis çağırmak ister, fakat Derin’in endişeli ve çaresiz hali onu başka bir çözüm sunmaya iter: “Borcunu şirketimde asistanım olarak çalışarak ödeyebilirsin.” Derin mecburen kabul eder ve Deniz’in yanında çalışmaya başlar. Başta ikisi de birbirinden rahatsız olsa da, zamanla aralarında tuhaf bir çekim oluşur. Ancak Deniz, arabayı servise verdiğini Derin’e söylemez; Derin hâlâ borcu var sanarak şirkette çalışmaya devam eder. Bu gerçeği ise Deniz’in düşmanı ortaya çıkarır. Derin, kendisini kandırılmış hisseder ve Deniz’le büyük bir tartışma yaşayarak şirketten ayrılır. Deniz, Derin’e gerçekten âşık olduğunu fark ettiğinde ise onu kaybetmemek için her şeyi göze alır. Bu aşk; karşılıklı inat, tutku, güven ve büyük yüzleşmelerle dolu bir sınavdan geçecektir…

Hayat hep 3` ten geriye sayma ile mi biter. Ya da bitti dediğimiz gerçekler tekrar karşımıza çıkar mı hiç peşimizi bırakmaz hep bi nefes gibi yanımızda mı olur Ben Ala istenmeyendim , umursanmayandım ailesi tarafından çevresi tarafından bende gitmeyi seçtim kendimi yolumu bulmak için ama yolda daha da kayboldum

Bazı insanlar seni korumaz... Sahiplenir. Ve sahiplenen, asla tam sevemez.

Her karanlığın bir aydınlığı her aydınlığın bir karanlığı vardı benim karanlığımda bana aydınlık olan Karen Öztürk`tü o benim biriciğimdi. ~Koralp Kara

Akademi’nin kütüphanesi sabah güneşiyle parıldarken, içimde huzur değil, bir çeşit tedirginlik vardı. Dün gece gördüğüm rüya hâlâ zihnimi kemiriyordu. Siyah bir göl, aynadaki suretim kararıyor, ardından o tanımadığım ama kanımda yankılanan ses... “Soyun yankısı, uyanmak üzere…”

Trafik kazası yüzünden hafızasını kaybeden kız ve onun hafızasını geri getirmek için çabalayan çocukluk aşkı Gözümü açtığımda her şey bulanık görüyordu zar zor “nerdeyim ben “ diyebildim. elimin üzerindeki ağırlığa baktım biri elimi tutup kafasını yatağa koymuş uyuyordu. Bu kimdi? ben neden burdaydım? hareketlenmemle başucumdaki adam sanki kabustan uyanmış gibi hızla uyandı nefes nefeseydi beni görünce rahatlamış gibi nefes verdi “şükür iyisin “ nerden tanıyordu beni bu adam sorulara gözlerle ona baktım “siz kimsiniz” o an adamın gözündeki hayal kırıklığı benim bile kalbimi kırdı. bir süre yüzüme baktı “beni hatırlamıyor musun” diyebildi

Nereden bilebilirdik hayatın bir sesle beni sana bağlayıp, seni benden kaçıracağını... Bir tarafta korkan acıların çığlıkları, bir tarafta kendisini suçlu sananın çığlıkları...