"Aşk, bazen bir savaşa benzer… Kaybetmeden önce ne kadar ileri gidebilirsin?" Arslan Demir Altınok. Güçlü, soğukkanlı, ama geçmişinin karanlığına tutsak bir mimar. Herkesin saygı duyduğu, ama çok az insanın gerçek yüzünü bildiği bir adam. Hazel İnci Yılmaz. Hayata karşı dimdik duran, zeki ve inatçı bir üniversite öğrencisi. Kalbinde kırıklarla büyümüş, ama umudundan hiç vazgeçmemiş bir kadın. İkisinin yolları İzmir’de bir tesadüf sonucu kesişti. Ancak bu karşılaşma sadece bir aşkın başlangıcı değil, yıllar öncesine dayanan sırların, ihanete bulanmış ilişkilerin ve kanla yazılmış geçmişin de fitilini ateşleyecekti. Tutkunun öfkeye, sevginin nefrete, sadakatin ihanete dönüştüğü bu savaşta, tek bir soru kalır: "Gerçek aşk, bütün yalanların üstesinden gelebilir mi?" "İmkansız Savaş", sizi kalbin en derin çatlaklarına, ailelerin örttüğü karanlık sırlara ve aşkın tüm ihtişamıyla kavrulduğu bir serüvene sürüklüyor. Savaş başladı. Ve kazananı kalmayacak.

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Leyal: Güçlü, cesur ve inatçı… Zengin bir ailenin aykırı kızı olmasına rağmen, rahat bir hayatı değil, adaleti seçti. Zorbalıklarla dolu geçmişine ve ailesine duyduğu mesafeye rağmen, vatanı ve çocukları için yüreğini ortaya koydu. "Demir Savcı" lakabıyla ün salan Leyal, Elazığ’da teröristlerin hedefi haline geldi. Tehditlere aldırmadan savaştı ama tehlike her geçen gün daha da yaklaştı... Devran: İlk aşkı vatan olan, disiplinli ve sert mizacıyla tanınan bir komutan… Hayatını, geride gözü yaşlı bir eş bırakmayacak şekilde kurdu. Şehit mektubunu bile yazacak kadar kadere meydan okuyan Devran, ailesi dışında kimseyi üzmek istemedi. Fakat hesaba katmadığı biri vardı… İmkânsız gibi görünen bu aşkın sonu ne olacaktı? Yakışıklı ve sert mizacıyla bilinen Devran, içindeki neşeli ve aşık ruhu açığa çıkarabilecek mi? Gözü kara savcı Leyal, kalıplaşmış güzellik algısının aslında gerçek güzellik olmadığını Devran sayesinde fark edecek mi? Ve en önemlisi, tüm zorluklara rağmen bu aşk mutlu sonla bitecek mi? Bu hikâye, aşk, adalet ve fedakârlık arasında sıkışmış iki güçlü ruhun, birbirlerini bulma ve tamamlama mücadelesini anlatıyor… "Kanun kalemle, savaş kurşunla yazılır… Ya aşk?"

Güç içindeyse, onu bastıramazsın. Karanlık gözlerini dikerken, ışığın seni yakabilir. Alyssa’nın hayatı, içindeki kadim ejderhanın uyanmasıyla sonsuza dek değişir. Onunla bağ kuran tek kişi, öfkeyle hareket eden bu varlığı kontrol altına alabilecek mi? Yoksa en yakınındakiler, en büyük düşmanlarına mı dönüşecek? Aşkın gölgeleri, ihanetin kıvılcımları ve patlamaya hazır güçler arasında Alyssa kendi yolunu çizmek zorunda. Ama bu yol, ya kendini yok ederse? Savaş yaklaşıyordu. Alyssa bazıları için hedef bazıları içinse umuttu. Bağlar kurulur. Sırlar açığa çıkar. Ve ışık her zaman aydınlatmaz… Bazen yakar.

Kızıl kurdum bazıları için bir lanetti, bazıları içinse bir lütuf

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

"İçindeki gücün saf olduğunu mu sanıyorsun? Hayır, bir gün benim gibi olacaksın. Seni yutmaya başlayacak ve kaçamayacaksın. Dengelenmen için bana ihtiyacın var, benim de sana." "Aşk geçici bir hevestir. Önemli olan güçlü olup tahta çıkmaktır." Karanlıklar Tanrısı ve Güneş Tanrıçası...İkisi bir araya geldiğinde felakete mi yol açacaklardı yoksa barışa mı? İçlerindeki saklı duygular patlak verdiği zaman gelecek değişecek miydi?

Kimi hayatlar kalp atışıyla başlar, kimileri silah sesiyle. Ama bazı hayatlar ikisi arasında sıkışır kalır. Ben Defne Lara Karan. Bu hikâye, benim hayatımda başlayan en zor operasyonun hikâyesi. Ne bir ameliyat masasının başındaydım sadece, ne de yalnızca bir hastanın nabzını tutuyordum. Bu defa nabzını tuttuğum şey; ülkenin kanayan yarası, insanların çaresiz bakışları ve kendi kalbimin susmak bilmeyen çırpınışıydı. Bir sabah uyandık ve Tayran sınırında hayat, bildiğimiz gibi olmaktan çıktı. Eş zamanlı saldırılar, patlamalar, kan, kaos… Ve ben, o cehennemin tam ortasında, sadece bir doktor değil; insan kalabilmenin, vicdanı diri tutmanın savaşı içindeydim. Sonra... bir adamla tanıştım. Yüzbaşı Ömer Asaf Erdinç.

" Günahların rüzgarı olsaydı yeryüzünde hiç kimse kalmazdı. " 🕯️ Emira bilinmeyen bir fantastik dünyada gizemli kapıları aralayrak gizemli sırlara ulaşır. Ondan saklanan ve öğrenilmesi istenmeyen sırları keşfeder. Bu sırlar açığa çıkarken yaşamında onu derinden sarsan bir aşk onu bulur. Ama sandığı şeylerin çok farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Aşk, ihanet ve dostluk... Bu üç kelime onun hayatında büyük bir devrim yaratır. ⚖️🛡️⚖️

Bir yangının içinde uyandım ya da bilemiyorum yangın benim içimden uyandı...ikisi de mümkün. Elimdeki katananın kırık ucundan şakıyan alev gözlerimi aldı ve her zaman olduğu gibi kendi aksimi göremedim temiz ve pürüssüz çelikte... Ben mi? Kim olduğunu bilmiyorum, hatırlamıyorum. Benden kendimi sildiler. Lakin ben sildikleri o ruhu, o benliği tekrar inşa ettim. Adı olmayan sadece uğursuz bir lakabı olan o benlikle, gerçek benliğimi bulma gayesindeyim. Ben....ah ben. Kim bilir nerelerdeyim? Zaman zaman aynaya baktığımda nadiren küçük bir kız görürdüm. Korku dolu gözlerle bakardı, ne yaptığımdan ve ne yapacağımdan korkardı. Ben de aynada gördüğüm bu `yabancıdan` korkardım. Lakin son karşılaşmamızda söyledikleri en korkuncuydu, "Hatırlamasan da doğrusunu biliyorsun…" Ve işte buradayım, elimdeki bu aziz ama günahkar kılıçla kaç insanı hayatın kemiğinden çekip sıyırdığımı hatırlamıyorum. Sıkıştığım bu arafa kendi rızamla çıktığımdan habersizim. Sağımdaki berraklığa solumdaki kerihlik ulaşamayacak. Ve evet...kim olduğumu bilmesem de ne yapacağımı biliyorum.

Üsteğmen Lirya ŞAHİN ve Yüzbaşı Karun KORAL`ın hikayesi...

Asker Bey`in devamı Aynı anne babadan iki farklı kahraman.

Yozlaşmış bir şehir yozlaşmış bir polis departmanı suçsuz yere öldürülen çocuklar ve kadınlar... Sayısız cinayete rağmen asla yerini bulmayan bir adalet. Böyle bir dünyada adaleti kendi yöntemiyle sağlamak için kurulan bir birlik. Tüm üyeleri kadın olan MEDUSALAR BİRLİĞİ. Birliğin lideri aralarına ilk defa bir erkek üye alacaktır üyenin erkek ve polis olması tartışmalara yol açarken önemli bir soru ortaya çıkar. Birbirinden farklı iki adalet anlayışına sahip kişiler ne kadar iyi anlaşabilir ki ?

Normal bir hayat yaşayan Kronj ve etrafındakilerin, yazarın müdahalesiyle değişmeye başlayan hayatları...

Bir gece, hayatında nasıl bir değişiklik yaratabilir ki? Demeyin öyle, hayatınızdan her şeyinizi alabilir ve bir başka bir şeyi verebilir. Dünya bu, bilemeyiz hiç bir şeyi. Bir gece ansızın uyanıyorsunuz, bir ses duyduğunuz için dışarı çıkıyorsunuz. Bir de ne göresiniz? Birbirlerine silah doğrultmuş iki kişi. Korkuyorsunuz ama, sizi ikisinden biri çoktan gördü bile. Şimdi iki seçeneğiniz var. Yaşamaya çalışmak mı, ölmek mi?

Yedi yaşındaki Aria`nın hayatı, ailesini alan o karanlık siluetin, Şeytan`ın korkutucu gölgesi altında paramparça oldu. O gecenin dehşeti, zihninde derin yaralar açtı, gerçeklikle hayal arasındaki çizgiyi bulanıklaştırdı ve onu hiç dinmeyen bir korkunun pençesine itti. Yıllar sonra, bir kafenin sıcaklığına sığınarak sıradan bir hayat kurmaya çalışsa da, en derin kabusu onu tekrar buldu. Beklenmedik bir kaos anında, Aria kontrolünü kaybetti. Bedenini ele geçiren karanlık bir sis bulutu, ellerini siyah alevlerle doldurdu. O hep kaçtığı Şeytan, artık sadece zihninde değil, kendi içinde somutlaşmıştı. Mücadele ederken, ölümün kıyısına sürüklendi ve kendini kemiklerle dolu bir diyarda, ölüm tanrıçası Thanara`nın karşısında buldu. Ölümün gölgesinde başlayan bu serüven, sırlar, güçler ve kaderin karmaşık ağları arasında bir yolculuk...

Dört leydi ve onların muhafızları. İlk önce karışıklık olmasın diye her bölüm attığımda hangi çift için olduğunu yazacağım. Yani hepsi bir araya gelene kadar ayrı ayrı bölüm olarak yazacağım. Biraz karışık gelebilir ama bölüm başladığında kısa açıklama yapacağım. İyi okumalarrr - Bölümler Pazartesi Çarşamba Cuma ve Pazar günleri geliyor-

ELRENYA Gücün, kaderin ve ateşin diyarı. (Basılacak haliyle Elrenya, buradaki versiyonu ELRADA olacaktır bilginize, karışıklık olmasın.) Bir prensesin bileğinde yankılanan kehanet, dört krallığın dengesini sarsmak üzere. Ateşin öfkesine, rüzgarın özgürlüğüne, suyun dinginliğine ve toprağın sabrına hükmeden kadim sırlar, yeniden gün yüzüne çıkıyor. Bu topraklarda her element bir kader, her krallık bir sınavdır. Kimi zaman kaderin kendisi, ateşin ta kendisidir. Zamanın sisleri arasında, hiçbir haritanın çizmediği topraklarda, gökten bir ejderha indi yeryüzüne. Ve o ejderha, ilk nefesini toprağa üflediğinde, ateş fokurdadı, taş çatladı, dünya kıpırdadı. Alevin ortasında bir çocuk doğdu. Onun adı Karthor’du. Ateş onun damarlarında çağladı, iradesiyle volkanlar uyanırdı. O, Ateş Krallığı’nın ilk hükümdarı oldu. Ve sonra Karthor’a eş olacak kudrette biri doğdu: Valdyn. Ateşi harlayacak bir kraliçeydi o. Onunla birlikte krallık büyüdü, diyar şekil aldı. Sonra toprak ses verdi. “Hayatsız olan kurur.” Alevin yanındaki çatlaktan bir başka yaşam filizlendi: Ardından nehirlerin öfkesinden ve kayalıkların gözyaşından Veldoria yükseldi, Su Krallığı doğdu. Su büyüttü, yeşertti, doğayı besledi. Ticaret gelişti, bahçeler gül verdi. Lysvalis doğdu. Ve karanlıkta biri fısıldadı: “Her kömür, içinde bir elmas saklar.” Madenlerin derinliğinden yükselen yankıyla doğdu, Glyndral de. Ve Karanlığın içinde ışık olmayı seçti. Her biri bir kader, her biri bir halktı denge içinde. Ve bu denge... çok uzun süredir kırılmanın eşiğindeydi.

Hiç bilmediğiniz bir yerde, tanımadığınız varlıkların arasında bir şeytana bağlı olduğunuzu öğrenseniz, ne yapardınız? Üstelik tüm varlıkların soyu sizin elinizde olsa... Asıl soru, siz hiç bir şeytana sonunu bile bile aşık oldunuz mu? Onun ateşinde kül olacağınızı bildiğiniz halde... (KİTAP YASAL OLARAK KORUMA ALTINDADIR. KURGUSUNUN KOPYALANMASI VEYA ÇALINMASI YASAKTIR.) (Wattpadte bir milyon okunmayı aşmış, düzenlenmiş bölümleriyle buraya tekrar yüklenmiştir.)

Zifir Timi` nden, Gece Timi` ne gönderilen Kıdemli Üsteğmen Sena, Gece Timi` nin lideri Kıdemli binbaşı olan Alaz. İkiside birbirinden inatçı ve tuttuğunu koparan, tek anlaştıkları konu Vatan olan bu ikili ilerde başlarına gelecek olaylardan habersiz atışmaya devam ederler.

"Ondan kaçabileceğini mi sandın?" Vücudunun dengesini kontrol edemese bile sözleri gayet gerçekti. "Ondan kimse kaçamaz Adelya! Sevdiklerinle vedalaş!" “Kes sesini!” Koruyucum adamın üzerine yürüyüp sesini kesmesi için bir yumruk daha attığında adam daha çok bağırdı. "Öldür lan beni!" Ağzında biriken kan o bağırdıkça etrafa saçılıyordu. "Onun eline düşeceğime sen öldür!" Kollarımı kendime sardım ve korkuyla ona yaklaştım. “Ne yapacağım?” "Ondan kurtulmak ister misin?" Dedi hevesle başını sallayarak. “Kartal`dan kurtulabilirsin!" "Nasıl?" Dedim çaresiz bir çabayla. Ama aldığım cevap beni daha büyük bir karanlığa hapsetti. "Kafana sık Adelya..." Her ne kadar düşmanım olsa da gözlerindeki ifade gerçekti. "Çünkü ölüm dışında hiçbir şey seni ondan kurtaramaz..." Tüm ülkeyi avucunun içinde tutan bir adamdan nasıl kaçabilirdim ki? Bu, kazanabileceğim bir savaş değildi. Beni istediği andan itibaren ben...Ona aittim.

Bir leydi, savaşın karanlık gölgesinde, bir barbar kralın elinde kaybolur. Ne bir zorunluluk, ne de bir sadakat... Aralarındaki bağ, kelimelerle açıklanamayacak kadar derindir. Bir cariye, bir hükümdar… İkisi de birbirini anlamaktan çok, bir tutkuyu keşfetmeye başlarlar. Kim kimin esiri? Kim kimin içinde bir ateş yakar? Birçok maske takılır, birçok yalan söylenir. Ama gerçek, en derin köşelere gizlenmiştir. Kader, onları birbirine bağlayan ince bir iplikten ibarettir. Fakat bu iplik, ne kadar güçlü, ne kadar kırılgan?

"Be...benden ne isti...yorsum?"sesimdeki dalgalanmayı engeleyememiştim. Daha evlenmenin şokunu atlatamadan sokak ortasında ölümle burun buruna gelmiştim. Bedenimde dolaşan adrenalin yavaş yavaş vücudumu terk ediyordu. Başımla omzum arasına dayanmış başı atan damarımın üstüne doğru çevrildi, boynumda sıcak iki dudak parçası hissetmeme içime çektiğim havayı dışarı zerk edemedim. Ta ki o dudaklarını çekip burnuyla benim kokumu içine çekene kadar. Aynı anda nefeslerimizi verip tekrar derin bir nefes çekmiştik tek fark o benim kokumu alırken ben ölümün puslu kokusunu almıştım. "Senin gibi birinden ne isteyebilirim sence..."konuşmasında durakladı ve tekrar kokumu içine derince cekerek belimdeki kollarını biraz daha sıktı. Sanki vücudumuz bütün olmamış gibi biraz daha beni kendine çekti."... karıcığım?" Bir devrimle başlayan karanlık bir masal... Herşey şu anki kralımıza devrimde yardım ederek kralığın kökten değişmesini sağlayan paralı bir askerin kendine gelin olarak soylu bir leydi yerine hizmetçi olan beni seçmesiyle başladı. Bana sorulmadı ne de olsa ben bir hizmetciydim. Ama artık o bir arşidüktü peki neden o kadar güzel leydiler arasında beni seçmişti ki?

Yeni Dünya Diriliş Yüseliş Ve Çöküş üçlemesinden oluşan Yeni Dünya Döngü kitabına Hoşgeldiniz kitabı normalde ayrı ayrı olarak paylaşmayı planlıyordum ama Döngü adı altında toplamaya karar verdim.

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.