Ateşi, suyu, toprağı ve havayı eğip bükebilen büyücülerin dünyasında, güç sadece bir hediye değil, ölümcül bir tutkudur. Dört elemente hükmedenler bir zamanlar yeminle birbirine bağlıydı. Şimdi ise bu kadim topluluğun içinde fısıltılar dolaşıyor. Kaybolan büyüler, gizemli ölümler ve eski bir kehanetin uyanışı... Güç arayışı onları birbirine düşman ederken, her biri diğerinden daha karanlık bir sır saklıyor. Gerçek açığa çıktığında, hangisi hayatta kalacak?

Bazen susmak bir tercihten çok, bir hayatta kalma biçimidir. Ben bu mahallenin içinden susarak geçtim. Başımı hep eğdim, gözüm hiç kimseye değmesin diye. Ama ne kadar kaçarsan kaç, karanlık bir adım ötende yürür. Ve bazen tam dönüp gidecekken, seni kendi sessizliğinle yakalar. Benim adım Meryem. Yirmi iki yaşındayım. Tesettürüm, kalbimin üzerine giydiğim bir dua gibi. Hayatım; namaz vakitlerine bölünmüş, Kur’an sesiyle şekillenmiş bir sessizlik. Ama içimdeki huzurun üstüne siyah bir gölge düşmeye başladığında bunun adını koymak istemedim. Çünkü o gölgenin adı Harun’du. Onu herkes tanır. Tanımayanın duyduğu bir hikâyesi, çekindiği bir suskunluğu vardır. Mahallede bir çocuk ağladığında, anneler "Harun gelir" diye susturur. Bir kadın gece tek başına yürürken, adımlarını Harun’un evine yaklaşmadan hızlandırır. O, sokak lambalarının sönük kaldığı adamlardandı. Ve ben… onu hiç tanımak istememiştim. Ama tanıyordum. Çocukluğumdan beri.

“Bazı zarflar kaderin mühürlenmiş halidir.” Sayra Demiralp, bir zamanlar ışıltılı salonların, kristal avizelerin ve baba korumasının içindeydi. Şimdi, kitapçı raflarında bir hayat arıyor; geçmişiyle geleceği arasında sıkışıp kalan yirmi yaşında bir kız… Annesi kayıp, babası ölü, hayalleri yarım. Ama kaderin rengi bazen vişne çürüğüne bürünür. Bir yağmur gününde eline tutuşturulan bir zarf, onu İstanbul’un en karanlık köşelerine, Karataş Malikanesi’ne götürecek. Ve orada onu bekleyen adam; Giray Karataş… Soğuk, sessiz, tehlikeli. Babasının mirası kadar keskin ve kanla çizilmiş bir geçmişin varisi. Giray ve Sayra… İki farklı karanlığın çocukları. Biri intikamı öğrenmiş, diğeri onu anlamaya çalışan. Aralarındaki bağ nefretle başlar, ama aşkla nereye varacaklarını ikisi de bilmez. “Vişne Çürüğü”, aşkın en derin tonuna boyanmış bir intikam ve hayatta kalma hikâyesi. Kanla yazılmış sırlar, geçmişten taşan acılar ve ölümle flört eden bir tutkunun romanı.

Elif, son zamanlarda telefonuna gelen gizemli mesajlar ile sarsılıyor. Mesajların sahibi, kim olduğunu açıklamadan, ona bir şekilde dokunuyor. Kendisini koruyan ve gözlerden uzak kalmaya çalışan bu gizemli kişi, Elif’in duygularını derinden etkiliyor. Ama bir sır var: Mesajların ardındaki isim, onu her an izliyor. Mert, okulun popüler çocuğu gibi görünüyor ama arkasında gizlediği karanlık bir hayatı var. Elif’in peşinden gitmekte kararlı ve ona olan hislerini asla açıktan söylemiyor. Mesajlar ve gizli dokunuşlar arasında bir çekim gücü yaratıyor, ancak Mert’in kim olduğunu öğrendiğinde, Elif’in içinde bulunduğu karmaşa daha da büyüyecek. İkisi arasında başlayan bu yasaklı ilişki, dokunuşlar ve bakışlarla şekilleniyor. İki kişi, birbirine yakınlaşırken, kalp atışları hızlanıyor, duygular açığa çıkıyor… Ama bu ilişkideki sırlar, her an patlak vermek üzere. Aşk, arzu ve tehlike, Elif’i bir çıkmazın içine çekiyor.

"Kendi dünyasında her şeyin yolunda gittiğini sanan Eliz, bir gün öğrendiği gerçeklerle sarsılır ve tüm hayatını geride bırakır. Yaşadığı korkunç olayın ortasında bir adamla tanışır ve kendini onun peşinde bulur. Ona güvenmemesi gerektiğinin farkındadır ama ne yapacağını bilemez halde onu takip ederken kendisini bir anda şehrin Yasak Bölgesi TİAZZA`nın önünde bulur. Buraya girdiğinde bir daha çıkamayacağını bilir. Gidecek başka bir yeri olmayan genç kız, kendisini kurtaran adamın zoruyla Tiazza`ya adım atmak zorunda kalır. Ardında kalan oyunlardan ve düşmanlardan habersiz olan Eliz`i Tiazza da yeni bir hayat bekler. Her şeyin bir nebze düzeleceğini sanan Eliz, tüm gerçeklerle daha da sarsılacaktır. "Burası..." derken sesimin titrediğinin farkındaydım. Nefes almak zorlaştı ve bir anlığına gözlerim karardı. Kötü insanlardan kaçmama yardım eden adam aslında kötünün ta kendisiydi ve o an ben bir şeytanla anlaşma yapmıştım. Üst dudakları yukarıya doğru keyifle kıvrıldı. Halinden oldukça memnun görünüyordu. Dudakları aralanırken ortaya attığı sözler bomba etkisi yarattı. "Tiazza`ya hoş geldin kaçak!" NOT : Tiazza herhangi bir ülkede bulunan bir mahalle/cadde/ bölge vs. bir yer değildir. Tamamen benim hayal gücümle uydurduğum bir isim ama siz kendi yaşadığınız şehirde bir yermiş gibi hayal edebilirsiniz.

Hayatı bir gece onu karşılayan sürpriz kazayla parçalanmış genç bir kadın. Lahza Marin, yaşadığı korkunç kaza sonrası bambaşka bir dünyaya sürgün edilir. Şimdi dağılmış hayatının parçalarını toplayabilir miydi? Üstelik en acımasız kişilerin ellerine düşmüşken, artık geri dönebilir miydi ait olduğu dünyasına? Korkuyorsan.”Yenil ve teslim ol.” Onların dünyasında zayıflara yenilgiyi kabul etmek düşerdi. Halkı olmayanlar köle olmak tek yaşam şanslıydı. Ale Dahkes acıma duygusunu bilmeyen nefretini dâhi paylaşmayan bencil bir adamdı. Kaçmak ne mümkündür ondan. "Sana bir şans verse bile önüne düşmen için bütün çıkışlarını kendine çevirecektir. Onu bilen bilir, ama kimse tanımaz." ”Peşinden gelmeyeceğim, bana sen kendin geleceksin.”

"Ondan kaçabileceğini mi sandın?" Vücudunun dengesini kontrol edemese bile sözleri gayet gerçekti. "Ondan kimse kaçamaz Adelya! Sevdiklerinle vedalaş!" “Kes sesini!” Koruyucum adamın üzerine yürüyüp sesini kesmesi için bir yumruk daha attığında adam daha çok bağırdı. "Öldür lan beni!" Ağzında biriken kan o bağırdıkça etrafa saçılıyordu. "Onun eline düşeceğime sen öldür!" Kollarımı kendime sardım ve korkuyla ona yaklaştım. “Ne yapacağım?” "Ondan kurtulmak ister misin?" Dedi hevesle başını sallayarak. “Kartal`dan kurtulabilirsin!" "Nasıl?" Dedim çaresiz bir çabayla. Ama aldığım cevap beni daha büyük bir karanlığa hapsetti. "Kafana sık Adelya..." Her ne kadar düşmanım olsa da gözlerindeki ifade gerçekti. "Çünkü ölüm dışında hiçbir şey seni ondan kurtaramaz..." Tüm ülkeyi avucunun içinde tutan bir adamdan nasıl kaçabilirdim ki? Bu, kazanabileceğim bir savaş değildi. Beni istediği andan itibaren ben...Ona aittim.

Defne, kankası`nın gidişiyle kendi halinde takılır. Arkadaşı`nın gidişinden tam altı ay geçmesine rağmen dayanamayan Defne, arkadaşı`nın annesinden telefon numarasını alır ve sövmeye başlar. Ama sövdüğü kişi, hiç sövmemesi gereken kişidir.!

Yüzyıllar önce yakılarak öldürülen Lira, küllerinden yeniden doğan bir “Ateş Cadısı”dır. Ancak döndüğünde dünya değişmiştir: krallıklar çökmüş, büyü yasaklanmış, kadınlar susturulmuştur. Lira, sadece kendi geçmişini değil, tüm kadınların bastırılmış sesini de uyandırmak zorundadır. Onu öldüren hanedanın torunlarından biri olan Prens Kael, büyüyü ve cadıları yok etmeye ant içmişken, Lira’nın içindeki gerçek gücü ve gerçeği fark ettikçe hem ona hem kendi karanlık geçmişine karşı bir savaş vermeye başlar. Lira için bu sadece bir intikam hikayesi değildir. Bu, yeniden var olmanın, kendin olmanın ve âşık olurken bile boyun eğmemenin hikayesidir.

"Düşmanların dansından, kanlı oyunlara..." 🥀 Düşmanımla takım oldum, Hayatımın yalan olduğunu öğrendim, Ölüm benim için yazılmış, Oynanan kanlı oyunlar ise hayatımdan ibaret... 🥀 🎲Bu kitapta geçen hiç bir kurul kuruluş ve olaylar gerçek değil, kurgudan ibarettir. 🎲Bu kitabın tüm hakları saklıdır.

Geçmişinin acısıyla birlikte hep aynı yerde bekleyen kadın. Dağlarda, tek başına görev alan bu kadın artık Buğz timinin bir parçasıydı fakat herkesin düşündüğü gibi sadece bir asker değildi. Bu timde olmasının sebebi göreviydi ve o, görevi ne olursa olsun yapmaya yemin etmişti.

“Bazen bir hamle, hayatını tamamen değiştirir. Ve bazen, şah çektiğini sanırken çoktan mat olmuşsundur.” İpek Tunalı, sıradan bir üniversite öğrencisiydi. Ta ki bir gece, yanlış zamanda yanlış yerde bulunana kadar… Ormanda tanık olduğu infaz, onu İstanbul’un en tehlikeli adamı Barım Karahanlı’nın hedefine koydu. Kaçamazdı. Saklanamazdı. Çünkü Barım, elinden kaçanı affetmezdi. Barım Karahanlı, zekası ve acımasızlığıyla korku salan bir mafya lideriydi. Onun dünyasında zayıflığa yer yoktu. Ama İpek, sadece bir hata olarak gördüğü bu kıza her baktığında, içindeki karanlıkla savaşıyordu. İpek onun için bir tehdit miydi, yoksa hayatını değiştirecek bir şah mı? Ölümle yaşam arasında ince bir çizgi. Tutku ve nefret arasında ateşli bir savaş. Bu oyunda kazanan olacak mı, yoksa ikisi de mat mı olacak? Şah ve Mat – Tehlikeli bir aşkın, geri dönüşü olmayan bir yolun hikayesi.

" Kral,kazanmayacağı yarışa girmez, sen içini ferah tut." Dedi kendinden emin bir sesle,bakışlarını poker masasına çevirdi. "Ama ya kaybederse?" ısrarla aynı ihtimali tekrarlıyordum çünkü bu defa içimde kötü bir his vardı. Derin bir nefes aldı, bir an için bakışlarından bir korku tufanı geçti. "Eğer kaybederse" Dedi ve fısıldar gibi bir sesle devam etti; "O zaman burayı terk etmeden önce, bu şehri ateşe verir. "

Gölgelerin ardında yürüyen bir adam… Sessizliğin içinden gelen bir gerçek… Yüzbaşı Cenk Ateşoğlu, görev sonrası sessizliğe çekilmek isterken, geçmişin yükü ve geleceğin gölgeleri onu yeniden savaşın içine çeker. Ailesinden kalan Tepe Köşk’ü restore ettirmek üzere döndüğü topraklarda yolu, gözü kara ve inatçı gazeteci Dila Arıkan ile kesişir. Ancak bu karşılaşma, sadece bir tesadüf değildir. Dila’nın bitmek bilmeyen merakı, onu istemeden de olsa Cenk`in liderliğindeki özel bir timin—Gölge Tim’in—kalbine sürükler. Bir yanda gizli bir yapılanmanın sinsi izleri, diğer yanda her adımı ihanetle kuşatılmış bir devlet mekanizması. Cenk, bu kirli oyunu çözmek ve vatanını savunmak için harekete geçerken, hiçbir kimlik ifşa olmamalıdır. Fakat bu savaşta herkes bir bedel ödeyecek, herkes bir sınavdan geçecektir. Gölge Tim görev başında. Kim dost, kim düşman bilinmiyor. Aşk ise en savunmasız anda kapıyı çalıyor. "Yüzbaşı", aksiyonun, ihanetin ve derin bir aşkın iç içe geçtiği soluksuz bir serüven… Bazı savaşlar görünmeden kazanılır. Bazı duygular, en karanlık anlarda filizlenir.

Aslında Wattpad`de yazıyordum fakat kapandı buraya geçtim. İyi okumalar! "Gerçekler midir insanın kalbini en çok yakan yoksa o gerçeklerin arkasında saklanan kişi midir bu korkuya sebep olan?" "Üzgünüm sana bir aile sıcaklığı veremeyecek kadar kötü bir kadınım."

“Bazı hikâyeler gecede başlar ve sabaha varmaz.” O bir ajan. O bir katil. Bir ajan. Soğukkanlı. Kurallara bağlı. Bir katil. Tehlikeli. Özgürlüğüne aşık. İsimleri yok, kuralları çok. Ama kaderin en eski kuralını unutmuşlardı: Kalp hiçbir zaman susmaz. İz sürerken dokunmaya, kaçarken hissetmeye başladılar. Ve her nefes, yeni bir günah yazdı üzerlerine. Gecenin gölgesinde yolları kesişen bir ajan ve bir katil. Biri emir alır, diğeri ölüm fısıldar. İlk bakışta düşman, ilk adımda yabancı... Ama zamanla her kurşun, her kaçış ve her çarpışma, aralarındaki çizgileri siler.

Tokyo’nun kalabalık sokaklarında kaybolmuş bir genç kız, bir adımın her şeyi değiştirebileceğini fark edecek. Ama o adım, onu hayata mı bağlayacak, yoksa sonsuz bir boşluğa mı sürükleyecek?

"Gelsene" Dedi sırıtarak. "Nereye?" "Yanıma" "İddayı kazandım öpücem seni!" Kaynar sular üzerimden dükülmüş gibi hissettim. Unutmamışmıydı o bunu?. "N-ne öpmesi Öke?" "Sen unutursun, ben unutmam Ilgım" Topukla kızım Farah topukla! Arkamı döndüğüm an öyle bir koştum ki. Merdivenlere üçerli, dörderli bastım. Ve onun sesini duydum. "ULAN ILGIM, ENİNDE SONUNDA DÜŞECEKSİN ELİME!"

Geçmişte birbirine âşık olmuş ancak duygularını asla dile getirememiş iki gencin, yıllar sonra karşılaştıklarında yeniden şekillenen hayatlarını ve bastırılmış aşklarını konu alıyor. Romantik-dram türündeki bu roman, genç-yetişkin okur kitlesine hitap ediyor.

"Düşünsene kalbin yok bir kere.." Bir kraliyet romanı.. Eylül 2024

O an, kendisinden hiç beklemediğim bir şekilde ellerini kaldırarak yanaklarıma narince dokunmuştu. Göz yaşlarımı silerken gözlerine uzun uzun bakmıştım, gözlerinde gördüğüm şefkat içime işlemişti. Gözlerimden akan yaşlara engel olmuyordum. Hazem sildiği sürece gözlerimden akan yaşlarım umurumda bile olmayacaktı. "Sen farkında olmasan da, her zaman yaptığım gibi, canını sıkan, canını sıkacak her şeyi ortadan kaldırmaya devam edeceğim. Çünkü," alnı alnıma değdiğinde derin bir nefes almış ve güç almak istercesine kollarına tutunmuştum. "Gözlerinden akan yaşların tek sebebi mutluluk olsun istiyorum, ve yaptığım her şey bunu bir kez olsun görmeye değecek." O zannettiğim Hazem değildi, görmeye mecbur kaldığım tarafından eser yoktu şimdi çünkü. Hazem belki korkulması gereken, tehlikeli, iğrenç ve acımasız olabilirdi herkesin gözünde. Fakat o bu değildi, buna şahit olalı çok uzun zaman olmuştu zaten, ama kendisini bir sır gibi saklıyordu Hazem. Sebebi ise içimi yakıyor, kalbimi bin parçaya bölüyordu.

Tüm hakları sakladır. Çalınması durumunda gerekli hukuki süreç başlatılacaktır. Kapıyı araladı. Bana doğru yürürken adımları sakindi. Fazla sakin. Bir zamanlar içinde geleceğimi gördüğüm , bana dünyaları veren acı kahve gözleri bu gece öleceğimi fısıldıyordu. Üzerime doğru yürürken odada kendimi savunabileceğim bir şeyler aradım. Nefesim düzensizleşti. Her zerresini ezbere bildiğim yüzü hissizdi. Komodinin üzerinde bulunan bibloyu elime aldım. Kafasına sert bir darbeyle bu odadan çıkabilirdim değil mi? "Sakın Lavin. Bu durumda beni sinirlendirmek istemezsin." Aramızda bir adımlık mesafe kaldığında elimdeki bibloyu kafasına geçirmek için kaldırdım fakat bileğimi yakaladığı gibi beni duvara iterek diğer koluyla belimi sarıp hareket alanımı kısıtladı. "Acı çekmeni istemiyorum. Bana karşı koyma." Elimden bibloyu alıp arkadaki duvara doğru sertçe çarpmasıyla beraber biblo tuzla buz oldu. Ama ben bu gece ölmeyecektim. "Senden tiksiniyorum." Gözlerimdeki hayal kırıklığını yansıtmamaya çalışmıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Beni ittiği duvardan hızla çekerek arkama geçtiğinde soğuk metalin baskısını boynumda hissettim. Hareketleri kendinden emindi. Hala olanları anlayamıyordum. Sırtımı göğsüne yaslandığında bana her dokunduğunda yaptığı gibi derin bir nefesle kokumu içine çekti. Eskisinden tek bir farkla; artık birbirimiz için yanmıyorduk ve bu gece onun için sadece bir cesetten ibarettim. Eski halimiz idealar evreninde bir olasılıktan ibaretti. Alayla gülümsedim. "Öldürmek isteğin bir kadının kokusundan bu kadar etkilenmemelisin." "Biliyorsun Lavin hepsi yalan değildi , senden her zaman etkilendim." "Senden nefret ediyorum." Soğuk metalin baskısı arttı , boynumda küçük bir çizik oluştuğunu hissettim. Tek bir hareketiyle işimi bitirebilirdi. "Karanlıkla kutsanmış bedenler aydınlığa çıkınca yanarlar , uğurum. Sana defalarca uzak kalmanı söylemiştim." Yanmıştık. İkimizde.

Her şey bir mezarcının ormanda bir kadın cesedi bulmasıyla başlamıştı. Milas Devletinin küçük olan ili Kotyora’nın karanlık sokaklarındaki eski olan Batı Güneşi kumarhanesinin sahibi Jonathan Salvador’un karısı Grace Salvador’un cansız bedeninin bulunmasıyla ortalık karışmıştı. Jonahtan’ın sadık ve aşık olduğu karısının öldürülmesiyle perde arkasındaki olaylar gün yüzüne çıkıyordu. Kotyora’nın polis genel merkezinde dedektif olan Victoria Winchester’ın aldığı bu vakanın arkasında bulacağı bambaşka bir sır vardır. Dedektif bir anda kendisini karanlık kanlı bir geçmişin ortasında bulacaktır.

"Rüyanda beni görmüşsün merak ettim." Dedi sırıtarak. İğrenç suratının aldığı ifadeyi taklit ettim. " Neyini merak ettin?" "Rüyanda da şuan ki gibi karizmatik miydim?" Diye sordu. Bunu ciddiyetle sormuştu bir de. Kocaman bir kahkaha attım. "Hayır gerizekalı salya sümük ağlıyordun." Dedim ve onu iterek önümü açtım. Daha sonrasın da konferans salonuna indim. "Herkes toplansın!" diyen sese odaklandım. okulda elektrikler kesilmiş, kapılar sonuna kadar kapanmıştı. Bunun bir açıklaması olmalıydı. "Çocuklar!" dedi müdür derin bir nefes alarak. "kapana kısıldık!" diyerek devam etti. "Birileri bizimle oyun oynuyor. telefon çekmiyor, ışıklar çalışmıyor. Anlayacağınız kimseye haber veremiyorum." uğultu ve itiraz sesleri yükseldi. "Lütfen dikkatli olun. Uzun bir süre burada kalacak gibi duruyoruz." Herkes bağırarak kapılara hücüm etti. Hayır ya büyün okul gerizekalı olamaz dı. Kapı kilitli diyeli iki dakika olmamıştı. Müdür tekrar bağırdı "lütfen sakin olun." Dedi ama nafile. Kimsenin umurunda olmamıştı. Onca kalabalığın arasından süzülüp sınıfa doğru yol aldım. Bu kadar kaos yeterliydi!

Yeni başlangıçlar yapmak isteyen Afra kendini işin içinden çıkılmaz bir halde bulur. Yeni hayatına, bunun getirdiği sonuçlarla yüzleşmesi gerekir. Peki bu yeni hayatında tanıştığı adamın Afra ile daha derin bağlantıları olabilir mi?