Yalnızlığın ağırlığını omuzlarında taşıyan bir adam... Kalbine saplanan ihanetin sesini sadece tetiği çekerken duydu. Bir adam... Bir kurşun... Ve arkasında kalan sessizlik...

Söyle o kalbine başkasını sevmesin. Yoksa kalbininde kendininde katili olursun... "Saymaya başla!" Kesik nefeler alırken titiryordu. Gözleri korkuyla adama baktı. "Bir, iki, üç..." Sertçe yere inen balta ile avazı çıktığı kadar bağırdı. Kan soluk tenine renk getirirken çığlığı taş duvarlarda yankılandı. Gözleri karardı. Midesi alt üst olurken hıçkırıklarla ağlıyordu. "Yeter! Dur, yeter!" Bağırışı duvarlarda yankılandı. Kulaklarına çarpan kendi sesi bile yabancıydı. Titreyen ellerini üzerindeki yabancı ellere bastırdı. Zayıfça üzerindeki elleri itmeye çabaladı. "Tekrar say!" Korkudan nefesi kesiliyordu. Gözleri kan çanağına dönmüştü. Yanağından süzülen kanı hissediyordu. Kimin veya neyin kanı olduğunu anlayamayacak kadar beyni uyuşmuştu. Gözlerini sımsıkı kapatırken bunun bir kâbus olduğunu düşünmek istedi. "Tekrar say! Yoksa daha kötüsü olur!" Bunun boş bir tehdit olmadığını biliyordu. Hıçkırıklarla ağlamaya devam ederken kafasını aşağıya eğdi. Bunu görmek istemiyordu. "Bir, iki, üç..." Balta bir kere daha sertçe yere indi. Bağırışı duvarlara tokat misali çarptı. İğrenç kan kokusu burnuna doldu. Yüzündeki sıcak kan kusmasına neden oldu. Bu kabus ne zaman biterdi, bilemiyordu. Kollarını kurtarmak için çırpındı. Başarısızlık ile daha çok ağladı. Adam ona doğru adımladı. Onun çenesini sertçe tuttup kendisine bakmasını sağladı. Onun gözlerine bakarken titriyordu. Adamın kanlı eli onun çenesindeydi. Kabus kurtulunamayacak kadar karanlıktı. "Sevdiğin her şeyin sonu bu olacak..." "Her sevdiğin bir gün toprak olacak ve hepsi sadece senin yüzünden olacak ufaklık..."

❝Sanrılardan ibaretti sanki bütün yaşananlar... Boğazıma oturan o koca yumru, elimden kayıp giden, bir daha da sahip olamayacağım hayallerim, hayatımdı sanki... Ağlayamadım. Bağıramadım. Durduramadım. 26 yıllık yaşamımın, 7 yılında adım atmadığım şehirde, onun tarafından bir başıma bırakılmıştım. Son umudumda da dalından acımasızca koparılıp alınmış gibi hissediyordum... Varlığımdan nefret eden insanlarla doluydu etrafım. Kaçmak isteyip, kaçamadığım bir labirentin içimdeydim sadece. Karanlık yolumu aydınlatan tek bir mumum vardı. Cılız ateşi bir sağa, bir sola savrulurken, koşmam için umut olmuştu bana... Yoktu. Artık o da yoktu. Karanlığın ortasında bir başımaydım. "Sözler hiçbir zaman tutulmaz anne... tutulmaz. Dedim sana. Ben ne sevmeyi hak ediyorum, ne de sevilmeyi. O gün... o gün ölmesi gereken bendim. Bendim." Ucunda oturduğum kayalara içindeki nefreti döküyormuş gibi çarpan o hırçın dalgalar, sanki sesim olmaya çalışıyordu. Gök gürledi. Bulutlar ağladı... Göğsüme ince bir sızı yayıldı. "Beni sevdiğine inanmamıştım zaten..." Titreyen dudaklarımı zapt etmeye çalışırken, gözlerimi karşımdaki hırçın denize çevirdim. "...şayet sen bile sevmekten vazgeçtin." Karadeniz acımasızdı. Aldığını vermez, verdiğini de acımadan ellerinin arasından alırdı... sonra elinde avucunda bir şey kalmazdı. Almıştı. Hepsini ellerimin arasından çekip almıştı. Ben Güneş. Kolu kanadı acımadan koparılan, omuzlarına tonlarca yük konulan kadın.❞ 🌑 0 4 /0 3 /2 0 2 4 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇 Written by: simaara 🪶

Aşk bazen bir kalbin içinde başlar, bazen üç kalbin ortasında boğulur... Nehir bir sır değil, bir fırtına. Emirhan onun yanında “sevgilim” demenin huzurunu yaşarken, Ege farklı bir gerçeklikle onunla aynı yolda yürüyor. Ama Nehir’in gözleri bazen başka bir isme, Samet’e takılı kalıyor. Gözyaşları sessiz, kalbi karmakarışık. Ve tüm bu karışıklığın ortasında bir kişi var: Her şeyi bilen ama kimseye söylemeyen, olayları izleyen ve gerçeklerin bir gün patlayacağını bilen sessiz tanık. Yalan Üçgeni, gençliğin tutarsız duygularını, gizli ilişkilerin yarattığı gerilimi ve bir aşkın kaç kişiye zarar verebileceğini anlatan çarpıcı bir hikâye. Her bölümde daha da içinden çıkılmaz hale gelen bu üçgen, sonunda sadece kalpleri değil, dostlukları da kıracak. Bu hikâye, bir aşk hikayesi değil. Bu, bir strateji savaşı. Ve her savaşta olduğu gibi… kazanan yok.

Lisenin en güzel zamanlarını düşünün. Sınav kaygısı yok, gelecek kaygısı yok…Sadece gençlik, eğlence ve aşk var! İşte tam o yıllarda iki kişi giriyor kızımızın hayatına. Biri hiç tanımadığı sadece aynı okulda olduğu bir anonim, diğeri ise dünya yakışıklısı üst komşusu. Bu kızımız kimi seçer, ne olur bilmem ama aşkın kazanacağından eminim.

Her cevap yeni bir soru.

8 yaşında abisiyle evlat edinen bir kızımızın hikayesi adı Defne gül olcak ama bilmiyoki evlat edinildiği aile unun öz amcadının ailesi ölüyo kızımız bu gerçeği 18 zine 3 ay kala yaşıyor. Umarım ilginizi çeker bu benim ikinci hesabım ilk hesabımın şifresini unuttum tekrar hesapla yine sizinleyim.

"Bir hilalin uğruna ne güneşler batıp duruyor..." "Av avlanır, avcı avlar." "Bu beyaz kar artık temiz değildi. Çünkü bu kar onlarca insanın canını almış, kanını yutmuştu." "Bugün tam 45 evin ocağı sönmüştü. 45 ailenin feryadı Türkiye`nin her bir yanından duyulacaktı. Bugün onlarca çocuk şehit evladı olarak anılacaktı. Kimisi babasının intikamını almak için izinden giderek asker olacaktı." Hem karısını hem de arkadaşını aynı günde kaybetmiş komutan...Kızı onun için bir umut olmuşken o da elinden alınmıştı. Daha 8 yaşındayken babası şehit düşmüş bir çocuk. Büyüdüğünde ise onun gibi asker olmuştur. Küçük bir köyde genç kız. Ailesi adını koymaya bile tenezzül etmemişler. Sırlarla dolu bir hikâye. Aşk ile dostluğun bir arada olduğu kitap.

Geçmiş mi? Sahra`nın geçmişi yoktu Yalan mı? Boranın gözlerinde yalan yoktu Sahra ve Boranın yalanlardan ibaret bir geçmişi vardı Bakalım kazanan kimdi?

"Aa tövbe tövbe, sevgili falan ne diyon abi sen ayıp günah, çarpılırsın bak." "Milletin içinde bana sevgilim derken hiçte ayıpta günahta değildin, hayırdır." Daha önce tatsız bir karşılaşma yaşadığınız kişi sizinle aynı sınıfa düşerse ne olur?

"Onu biz öldürmedik ama hepimiz bıçağı eline verdik."

Masal Karadağ tıranvalarla dolu bir hayat gerçek sandığı yalanlar güvendiği sahte insanlar masal Karadağ 16 yaşında bir kız yılar sonra gerçek ailesi buluyo dağa doğrusu onlar onu buluyo

"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam… İstanbul’un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz… Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz’in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil… Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, Bir bakışta tanınmayan tanıdıklık. Karam’ı kurtardığında, aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş, zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler… Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür… Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil; kefarettir. "Zemheri Ateşi", buzun içindeki kıvılcımla yanmaya başlayan bir aşkın, sırlarla örülmüş kanlı bir geçmişle yüzleşmesinin hikâyesi. Bu romanda herkes susar. Ama kalpler bağırarak konuşur.

17 yıl boyunca babası tarafından acılar çekmiş annesini ölümü ile suçlanan Arel

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

abisi arabayla bi kıza çarpmıştı ama bilmediği bişey vardı bu kız gerçek kardeşiydi üvay ailesini çok seven gökçe onların gerçek ailesi olmadıklarını öğrenince napcak 17 yıl sonra hayatı altüst olmuştu (BENCE Bİ ŞANS VERİN EMİNİM SEVCEKSİNİZ)

Hayatı boyunca ailesinden hep şiddet gören ve yalanlarla büyüyen Derin namı diğer Arya bir gün hayatının da yalan olduğunu ve yaşadığı onca acının boşa olduğunu öğrenir. O tıpkı bir eşya gibi 16 yıl önce anne ve baba dediği aileye satılmıştır. Gerçek ailesi ise onu ölü olarak biliyordur. Bir yandan geçmişini gerçek ailesinden saklamaya çalışırken diğer yandan onlara alışmaya çalışır ancak biri ya da birileri onun mutlu olmasına izin vermeyecektir.

Aylarca eğitim aldıktan sonra, Doğu`nun en hassas bölgelerinden birinde, kasaba okulunda öğretmen olarak konumlandırılan Eflin Karan`ın kod adı `Salkım`dı. Görevi, bölgedeki terörist ile iş birliği yapan öğretmeni bulmak ve gözlem raporlarını merkeze aktarmaktı. Ali ise `Kırağı` kod adıyla tanınan özel kuvvetlerde ünü olan, korkusuz bir yüzbaşıydı. Bölgeye gelmesinin sebebi, güvenlik sızıntısının tam merkezine konumlandırılmış öğretmeni bulmaktı.Sızan bilgiler, içeride birinin olduğunu gösteriyordu. Şüpheli listesinde bir isim dikkatini çekiyordu: Eflin Öğretmen. İlk karşılaşmaları mesafeli olsa da, birbirinden hoşlanmadıklarını anlamışlardı. Fakat merkezden gelen beklenmedik bir emir ikisinin de hayatını değiştirecekti. "Derinliği arttır Yüzbaşı Türkoğlu. Salkım ile teması resmi hale getirin. Operasyonel evlilik izni verildi."

Asude hiç varolmadığı bir zamanda kendini sıradan bir insan sanarak büyüdü ama bilmediği kanı büyülüydü ve yakında bunu görecekti. Bir işe girmesi ile görmediklerini görecek, bir düşmanı uyandıracak ve kim olduğunu bulmaya çalışacaktı. Sizce başarılı olabilecek mi?

Yalanlar can alır mıydı? Onlarınki almıştı. Yıllar sonra bir araya gelen bir arkadaş grubunun eski günleri yad etmek için gitmeye karar verdikleri dağ evinde bir cinayet işlendi. Atan dokuz kalpten birisi durdu, durduruldu. Yanan dokuz mumdan birisi söndü, söndürüldü. Onlar on dokuz Ocak sabahına bir ceset ve bir katil ile uyandılar. Bu cinayeti kim, neden işlemişti? Katili bulmak zordu, onlar önlerinde yanan bir mum olmadığı sürece kusursuz yalancılardı. Ama her yalancı elbet bir gün mum ışığında yansıyan gölgesiyle yüzleşmek zorunda kalırdı. Değil mi?

"Onu aldatan eski asker sevgilisine yazarken nerden bilebilirdi ki başka bir askere yazacağını..." Hikaye sadece bu kurgudan ibaret değil aslın da ana karakterimizin çok travmalı bir yaşantısı ve tehlikeli hayatını ele alıyor. Sizi de peşinden sürükleyecek eğlenceli ve bir o kadar koşuşturmalı hayatı olan karakterimize yardım etmek ister misiniz? Asla pişman olmayacağınız bir kitap iyi okumalar ballarımmm 🎀

"Hep hayal etmeye çalışırdım kokunu, yanında olmak nasıl acaba? Hep merak ederdim. Aşkın ile deli olurken beni nasıl dönülmez bir yola soktuğunun farkında mısın? Sana hem yeniden aşık oldum hem de sinirden deliye döndüm. O kadar güzelsin ki sana bakan herkesin gözlerini oyup daha sonra... Hayalini bile kuramadığım kadar güzeldi yanında olmak. Benim senden başka yolum yok. SEN BENİMSİN "

"İkimizden biri ölmeliydi, kendimi seçtim." KAPALI PERDELER ARALANDI! 30 YILLIK BİR SIR! İHTİŞAMIN ARDINDA Kİ VAHŞET! Dr. Bilge Sezin... Herkesin imrenerek baktığı bir hayatı vardır. Ünlü iş adamı Galip Sezin`in ve kimsesiz çocuklar için kurulan derneğin başkanı Asuman Hanımın dört çocuğundan yalnızca biriydi. Kardeşleri; Doruk, Akın ve Güneş ile birlikte deniz manzaralı bir yalıda yaşayıp son yedi yılı nikah masasında terk ettiği adamı aramakla geçmişti. Tam umudunu kaybetmenin eşiğindeyken fırtınanın etkisiyle bir kaza meydana gelir ve o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Direksiyon başında ki yaralı, aradığı kişiden başkası değildir. Yiğit Alakurt... Ölüm pahasına, sevdiği kadına yetişmeye çalışırken terk edileceğinden haberi yoktu. Bu ihanetin acısıyla izini kaybettirip, aniden kayıplara karışır. Uzun yılların ardından, geçmişine dair kritik bir teklif alır ve bunun sonucunda onunla tekrar karşı karşıya gelecek olmak hesaplaşması için iyi bir fırsattır. Tek yapması gereken şey, sadece görevini layığıyla yerine getirmektir.

Ruhu kaybolmuş bir kız. Onu en çok koruması gereken kişi yaralamıştı, bir başkası onun yerine geçebilir miydi ki?

Sıradan bir hayat yaşayan Ece, bir gün hastaneden gelen bir telefonla bebekken karıştığını öğrenir. Peki şimdi nolucak gerçek ailesinin yanına mı gidecek, yoksa hayatına kaldığı yerden devam mı edicek? Klasiklikten uzak bir gerçek ailem kurgusudur.