Yusuf Kaplan, Türkiye`nin saygın ve güçlü iş adamlarından biriydi. Vatansever ve şerefli bir insandı. Onun için her şey yolunda giderken, düşmanları tarafından iftiraya uğradı. Yolsuzluk, teröre yardım ve yataklık suçlamalarıyla hakkında yakalama kararı çıkarıldı.

Bukalemunlar... Acı çektikleri vakit hayatın onlara vaad ettikleri şansı kullanırlar acı çektirenin bedenine git ve bedelini canıyla ödemesine izin ver Bukalemunlar... Onlar, acının en derininde doğan varlıklardır. Hayatın yüklediği en ağır sancıyı çektiklerinde, sıradan bir güç değil; bir lanet ya da bir armağan değil, yaşamın onlara bahşettiği bir şansı kullanırlar. Acı, onların iç dünyasında bir kapı aralar; o kapıdan geçerek, kendilerini yok edenlerin bedenine sızarlar. Çünkü bilmek zorundadırlar: Eğer acının gerçek anlamını ve ağırlığını hissedemezlerse, güçleri de eksik kalır. Bukalemun olmak; acıyı anlamak, onu yüreğinde taşımak ve bunun bedelini canıyla ödemeye hazır olmak demektir. Bu güç, saf intikam değil; aynı zamanda bir dönüşümdür. Bukalemunlar, girdikleri bedenlerde nefreti büyütür, ancak asıl amaçları yıkmak değil, yeniden doğmaktır. Çünkü ancak acının gerçek özü hissedildiğinde, yaşamın rengini değiştirip yeni bir yol açabilirler. Fakat bu yol, yalnızca beden değiştirmekten ibaret değildir. Bukalemun olmak, iki dünyanın, iki ruhun, iki hayatın kesiştiği yerde durabilmektir. Dünya ve ötedünyanın çocukları onlar; hem insanın hem de başka bir alemden gelenin sırlarını taşırlar. Ve bu sır, ancak kalbin derinliklerinde hissedilen acı ve sevgiyle çözülebilir.

Lütfen kitabıma çokça destek olun♡

Whispers Beyond Midnight “Gece sessiz görünür… ama bazıları o fısıltıları duyar.” Rei, sessizliğin içinde kendini bulan, geceleri sokak lambalarının altında kaybolan 16 yaşında bir gençtir. Gündüzün gürültüsünden uzaklaştıkça, gecenin karanlığında gerçek benliğine yaklaşır. Ancak bu sessizliğin içinde yalnız değildir. Yui… Gizemli, çekici ve tuhaf şekilde tanıdık biri. Onunla karşılaştığı o gece, Rei’nin hayatında bir şeyler değişmeye başlar. Gözlerinin ardında başka bir dünya saklıdır — tehlikeli, büyüleyici ve sırlarla dolu. Rei’nin geçmişi kadar karanlık olan bu şehirde, ikili arasındaki bağ zamanla güçlenirken, gece her zamankinden daha canlı hâle gelir. Ancak karanlık sadece huzur sunmaz… bazen içinden bir çağrı gelir. Romantizm, gizem, aksiyon ve gecenin içinden yükselen fısıltılar... Bu hikâyede sessizlik, en güçlü çığlığa dönüşebilir.

Deniz, İzmir’in sıcak sahillerinden, Karadeniz’in soğuk ve kapalı dağlarına sürüklendiğinde; kaybettiklerinin ağırlığını, bir daha asla güvenmeyeceğini sanmıştı. Bir gecenin içinde, sislerin arasından kaybolan hayatı, onu hiç tanımadığı bir adamın evine, hiç bilmediği bir kaderin ortasına sürükledi. Demir, kendi sessiz dünyasında yaralarını saklayan, dağların diliyle konuşan bir adamdı. Ve şimdi, istemediği bir misafirle aynı çatı altındaydı. İkisinin arasında büyüyen gerilim, sis gibi ağır ve kaçınılmazdı. Kimi zaman bir bakışla savaşacaklar, kimi zaman bir dokunuşla duvarlarını yıkacaklardı. Geçmişlerinin karanlık gölgeleri, onları birbirine iterken, sisin ardında saklanan daha büyük bir tehdit ikisinin de hayatını sonsuza dek değiştirecekti. Sis Çizgisi, güvenin küllerinden yeniden doğduğu, bir adımın her şeyi değiştirdiği, ve en karanlık anlarda bile umut edenlerin hikâyesi... Bu sisin içinde, gerçekten kaybolmaya hazır mısın? ⭐⭐⭐ Not= Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

Formalite. Her şey bir yalandı. Rosa da, yalanlarla örülü dünyasında en büyük yalanlarıyla yürümekten asla çekinmedi. Bir Mafya Lideri’nin kızıydı. Onun her şeyden sakındığı kızı, şimdi ondan daha iyi bir lider olacaktı. Herkes önünde diz çökene kadar devam edecek. Gerekirse her şeyini kaybedecek. Sahi, geriye neyi kalmıştı ki?

Bu sadece bir balo değil, büyüdüğümüz şehrin koynundan denize karışan bir veda gibiydi. İzmir`in kıyısından açıklara doğru ilerleyen yat, yeni hayatıma yelken açıyordu sanki. Vedalaşırken, bazı duygular çoktan gelmişti: kabulleniş, yalnızlık, çaresizlik. Bir odaya girdiğimizde gördüklerimle kıkırdamam aniden kesildi. Oda silah doluydu. Sanki bir savaş gemisinin içindeymişiz gibi. Camın dışarısından yata doğru bir bot geldiğinde barmen bota atlamamızı emretti. Biz sesimizi çıkaramıyorduk. "Gelmezsek ne olur?" Naz sorduğunda barmen çevik bir hareketle cebinden silahını çıkarıp ikimize doğru tuttuğunda nefesim kesildi. "Acelemiz var, hızlı ol." Arkamızdan bir ses yükseldiğinde o tarafa baktım. Yat...Alevler içindeydi.

Kalbi iyileştirmek, bir sakatlığı tedavi etmekten zordu. Nabzı ölçtü ama kendi ritmini kaybetti. ... Onu iyileştirmeye geldi ama kendi kalbini kaybetti. Karsu için sahalar hastane kadar yabancıydı. Doğuş için ise iyileşmek, bir gole ulaşmak kadar zordu. Biri kurallara bağlıydı, diğeri sınır tanımıyordu. Ama o 90 dakikalık maç ikisinde hayatını sonsuza denk değiştirecekti. ᯓDokunuş bir tedavi, bakış bir gol gibiydi...

Klasik gerçek ailem kurgusudur

Her sayfasına anlamlı ve güzel duracağını düşündüğüm sözler dizesinin bulunacağı bir kitap. Her sayfam özeldi.. Sen sayfalarımı çevirdin çevirdin oradan işine gelen ne varsa sadece onları seçip öylece gittin. ⚡🔥

Hayatının yalan olduğunu öğrenen ve bir yalanla hayatına giren hayatının aşkı

Akın, Eflin`in adını unutamamıştı. Ama büyürken, onu anmak da kendini inkâr gibiydi. Eflin ise... Onu çoktan affetmişti. Ama asla unutamamıştı

Kitabıma bir şans vermelisiniz bence :) (Açıklama yı yaMaya üşeniyorum)

Projeck Noralis hikayesinin devamı

Herkes onu ‘Kartal’ diye bildi. Adını ise sadece geçmişi fısıldadı... Çünkü o isim, kanayan bir yaraydı. Kartal’dı o… Gökte süzülen bir yalnızlık. Adıysa toprağın altında bir sır gibi gömülüydü. Ve onu ortaya çıkaracak tek kişi, bir kadın… ve sadece bir geceydi.”

"Bu kitap mutluluklarından ve hayallerinden vazgeçmek zorunda kalmış herkese.." Aksa, yaşadığı kalp rahatsızlığı nedeniyle askerlik yapamaz duruma gelir. Buna rağmen mesleğine devam etmek isteyen Aksa, Komutanı’nın verdiği özel bir görev ve o dönemde hayatını kaybeden annesinin son mektubu doğrultusunda, teröristlerle iş birliği yaptığı düşünülen Şehmuz Aktay`ı araştırmak zorunda kalır. Bu amaçla, Şehmuz Aktay’ın yeğeni, Aktay aşiretinin varisi ve çocukluğundan beri Aksa’dan nefret eden Ayaz Efe Aktay ile anlaşmalı bir evlilik yapar. (Kitabı Kitappad`de yayınlamaya başladığım tarih: 15 Temmuz/ 2025)

BİZ HER ZAMAN İKİ YABANCIYDIK O GÜNE KADAR...

" Bu vatan toprağın kara bağrında Sıradağlar gibi duranlarındır " 🇹🇷 Bir öğretmen, bir asker, bir vatan... Bu hikaye, kalbinde kurşun yarası olanların hikayesidir; Bir vatan uğruna şehit düşenlerin ve geride bıraktıklarının hikayesidir.

İki örgüt Tek hedef. Bir zamanlar aynı kaderin aynı toprakların çocukları, şimdi ise sadece birbirlerine silah tutan yabancılar. Valen ve Siena silinmiş çocukluklarının peşinden gelen o karanlığa giderken, birbirlerinin yansımasını bulup tanıyacaklar mı yoksa o yansımalar onların savaşı mı olacak? Bazen karanlığa girebilmelisin. Hatta o karanlıkla savaşmalısın peki ya o kodlar... onlar sadece Spectra`ya aittir.

Çiçekler güzel olduğu için değil, mezarlarda da açabildiği için değerlidir: tıpkı sevginin çirkin bir kalpte bile filizlenebilmesi gibi. Ölüm her zaman vardı bizlere; doğarken, öğrenirken, yaşarken ve ℎ𝑖𝑠𝑠𝑒𝑑𝑒𝑟𝑘𝑒𝑛. Hep ölmüştük aslında.

ters kosw var haberiniz ola

Bir sır ne zamana kadar izin verir, nefes alman için. Akrep ve yelkovan gece 12`de buluştuklarında, hala canlandırdığın rol üzerinde kalır mı? Eski haline dönmeme ihtimalin kaç mesela? Araştırdığın gerçekler sana cidden adaleti mi getirecek, korkmuyor musun öğreneceğin gerçeklerden, düşünmüyor musun nasıl başa çıkacağım diye? Seversin sen yalanı yaktığın mumun sönmesini mi bekliyorsun sessizce, mumun cılız alevi de gittiğinde karanlıkta gerçeklerle başbaşa kalacaksın, artık seni ısıtan bir araç da yok, zaten kim ölüm vaktini getirecek bir muma umut bağlar ki dimi. Peki ya siz ne yapıyorsunuz, gerçekten o kapıdan içeriye adımınızı attığınız andan sonra hala masum kalacağımızı mı düşünüyorsunuz? Siz neler saklıyorsunuz, yoksa siz de mi saklıyorsunuz amacınızı, yoksa rol icabı falan mı? Gerçekten de adalet mi amacın, yalanlarınızı kimler biliyor mesela. Hayır hayır sizin sırlarınız yok, siz sadece bir sırra ortak olacaksınız, siz maskenin ardında ki gerçek kişiliği arayacaksınız, siz adalet sandığnız bir lanetin peşine düşeceksiniz, siz yalanlara ortak olup umudunuzu bir muma bağlmayacaksınız. Kazanamayacaksınız, kaderiniz kaybedeceğiniz üzere yazıldı, yine de salak değilsiniz hayatınızı başkalarının ellerine bırakmazsınız. Ama savaşmanız lazım yoksa kan ve gözyaşınızda boğulacaksınız.Peki ya siz ne yapıyorsunuz, gerçekten o kapıdan içeriye adımınızı attığınız andan sonra hala masum kalacağımızı mı düşünüyorsunuz? Siz neler saklıyorsunuz, yoksa siz de mi saklıyorsunuz amacınızı, yoksa rol icabı falan mı? Gerçekten de adalet mi amacın, yalanlarınızı kimler biliyor mesela. Hayır hayır sizin sırlarınız yok, siz sadece bir sırra ortak olacaksınız, siz maskenin ardında ki gerçek kişiliği arayacaksınız, siz adalet sandığnız bir lanetin peşine düşeceksiniz, siz yalanlara ortak olup umudunuzu bir muma bağlmayacaksınız. Kazanamayacaksınız, kaderiniz kaybedeceğiniz üzere yazıldı, yine de salak değilsiniz hayatınızı başkalarının ellerine bırakmazsınız. Ama savaşmanız lazım yoksa kan ve gözyaşınızda boğulacaksınız.

Biz geride kalanların masalına hosgeldiniz. sahi ne çok isterdim bunun bir masal kadar güzel olmasını ama ben ne bir kulede yıllarca hapsedildim ne de yüz yılık bir uykuya daldım. Ben sadece geç kaldım ben Asena buda benim hikayem ama başrol ben değilim sizlere nasıl öldüğümü degil nasıl yaşadığımı anlatmaya geldim kendinizi hazırlayın çünkü bu maslada canavarlar kazanıyor...

Aile bağlarının Kurşun kadar ağır olduğu, Güvenin namlunun ucunda test edildiği, Karanlıkta parlayan bir kardeşlik destanı...

Korkusuz gecenin korkaklarıydık biz. Kimisi başarısızlıktan. Kimisi karanlıktan korkuyordu. Biz kendi kendimiz yaralarını sarıyorduk

Camdan bir kapsülün içine girip taktıkları sanal gerçeklik gözlükleriyle girdikleri oyun hiç bir zaman tam anlamıyla oyun değildi. Bu oyundan öte bir yaşam savaşıydı. Salı günü saat akşam sekizi on iki geçe kendini sokağa atan insanlar korkuyorlardı. Korku iliklerine kadar işlemiş vücutlarını ele geçirmişti ama onları ele geçiren tek şey korku değildi, onlar günahların esiri olmuşlardı. 7 büyük günah dünyaya geldiğinde insanlar kaçacak delik arıyorlardı denizin dalgalanıp toprağın parçalandığı o anda limanda üç büyük gemi belirdi. Gemiye binmeyi başaran üç bin kişi kendini kurtardığını sanırken balık gibi oltaya atlamıştı. Oyunu oynamaya hak kazandığı için sevinen insanlar gibi. Bu her evrende oyundan öte bir savaştı. Yakın arkadaş olan Mavi, Pars, Kerem ve Barış sadece üç bin kişinin oynamaya hak kazandığı büyük ödüllü bu oyunu oynamaya hak kazandıkları için mutlulardı ama başlarına geleceklerden bir haberlerdi... Onlar tam anlamıyla yem için oltaya atlamış balıklardan farksızlardı.

“Bazen insan, unutulmayı seçer. Ama Aremor, seni unuttuğunda bile peşini bırakmaz.”

Selam Ben Aybalam evet doğru duydunuz Aybalam gerçek ailem sandığım kişiler ailem değilmiş bunu öğrendikten sonra hayatım altüst oldu ben sert ve komik bir mizaca sahibim bu da benim hikayem .Ha bu arada abilerim varmış sayısı belli deil her geçen gün artıyor da.

Gözlerinin beni izlediğini ilk kez o gece hissettim. Camın ardından, hiç kıpırdamadan, hiç kırpmadan... Lina Nur Saydam. 19 yaşında. Üniversiteye yeni başlamış, geçmişinden kaçmaya çalışan bir kız. Ama geçmiş sandığı kadar uzak değil. Ona kalan miras sadece bir ev değil. Onunla birlikte gelen gölgeler, sesler ve susturulmuş sırlar. Kimi zaman arkasında biri var gibi, Kimi zaman yüreğinde donan bir soğukluk... Bir gece, tanımadığı biri onu kurtaracak. Ama gerçek tehlike, asıl o zaman başlayacak. İzlenmek bazen hoşuna gider. Ta ki seni izleyenin neden baktığını öğrenene kadar...

SEVGİLİ GÜNLÜĞÜM – 5 Temmuz 2025 Araz’la konuştuk! Gerçekten konuştuk! Ona ilk mesajı ben attım, düşünebiliyor musun? Cesaretime inanamıyorum. O da bana cevap verdi. Adımı kullandı! O kadar heyecanlandım ki anlatamam. Sanki yıllardır tanıdığım biriyle konuşuyor gibiydim. O da yalnızmış kanka. Benim gibi. Amsterdam’da, koskocaman bir şehirde, o da kendini yabancı hissediyormuş. Yaralarımız ortak sanki. Bu yaz, hiç bu kadar anlamlı olmamıştı. Onunla konuşmak, bana nefes aldırıyor. Sanki Mardin’in tüm o boğucu havası, onun kelimeleriyle dağılıyor. Bu, bir başlangıç mı? Bilmiyorum. Ama içimde, tarifsiz bir umut var.