"Ne yani, kanka? Sadece tek bir gece kaçamak yapacağız. İnan, eşlerimizin ruhu bile duymaz." "Ben sadece bir şeyler içmeye gelirim, başka da olmaz."

Gökyüzünün en büyük çelişkisi… Bir yanda, karanlıktan korkan ama ışık saçmaya mecbur hisseden Güneş; geçmişin gölgelerinden kaçarken, parladıkça kendi yarasını gizlemeye çalışan. Diğer yanda, ışığını kaybetmiş Ay; yüklerin ağırlığı altında gençliğini tüketmiş, sessiz gecelerde yalnızca başkalarının varlığıyla parlayabilen. Biri ışığını kaybetmenin acısıyla boğuşurken, diğeri ışığının yükünü taşımaktan yorulmuştu. İki yaralı kalp, iki farklı yol… Biri güçlü görünmek için ışığını zorla yayar, diğeri hayata küsmüşçesine kendi karanlığına saklanır. Ama aynı gökyüzünün mahkûmları olarak, aynı hikâyede buluşmaktan kaçamazlar. Çünkü bazı yollar, ne kadar farklı görünse de aynı noktada kesişmeye mahkûmdur. Kader, bazen en sert fırtınaları aynı gökyüzünde toplar; bazen de iki uzak ışığı, tek bir çizgide karşı karşıya getirir. Ve işte o anda, gölge ile ışığın sınırı silinir, hangi tarafın diğerini aydınlattığı belirsizleşir. Birbirlerine benzemeyen ama birbirlerinin eksikliğini taşıyan bu iki ruh, aynı sorunun cevabını ararken kendilerini hiç beklemedikleri bir yolculuğun içinde bulurlar: Karanlıkla yüzleşmek mi daha zordur, yoksa ışığı taşımak mı? Ve gökyüzünde ayrı duran bu iki ışık, yeryüzünde birbirinin eksikliğini tamamlamaya başlar. Ama bu tamamlanış, bir iyileşme mi getirecektir, yoksa yeni yaralar mı açacaktır? Çünkü cevaplanması gereken bir çok soru vardır: Ay mı Güneş’ten güç alır, yoksa Güneş mi Ay’ın saklı kalan karanlığını aydınlatır? Ya biri ışığını kaybederken diğeri kendi ışığından korkuyorsa… O zaman gerçek aydınlık nerede saklıdır? -İTHAFTIR- "Ne gündüzdün, ne gece. Ne tamamen vardın, ne de yok. Ama kalbimin en sessiz yerinde hep sen vardın. Seni hiç tanımadan tanıdım, görmeden bildim. Bu kitabı, bir rüya kadar gerçek, bir dua kadar saf olan o hissin sahibine armağan ediyorum..."

“Bu yolun sonu ya veda ya sevda… ama benim adımlarım hep sana doğru, Doktor.” Herkesin hayatında bir kırılma anı vardır. Umay’ınki, hayallerine en çok yaklaştığını sandığı anda geldi. Asistanlığının ikinci yılında, tüm düzeni bir anda yerle bir oldu. Geride bırakmak zorunda kaldıkları yalnızca bir şehir değildi; anıları, sevdikleri ve babam dediği adam da o şehirde kaldı. Yeni bir şehir, yeni bir hastane, yabancı yüzler… Ve herkesten sakladığı, geceleri uykularını bölen bir sır. Umay güçlü görünüyordu. Ama bazı insanlar en çok gülümserken dağılır. Hayat ona yeniden başlamak için bir şans verirken, karşısına Doktor Ali Asaf çıktı. Bazen insan hiç beklemediği bir anda birine tutunur. Bazen de en güvenli sandığı yerde en çok korkmaya başlar. Çünkü bazı aşklar iyileştirir… Bazıları ise insanın en kırılgan yerine dokunur. Ve Umay, kalbiyle aklı arasında sıkıştığı bu yolda, en zor soruyla baş başa kalacaktı: İnsan, her şeye rağmen yaşamaya mı tutunurdu yoksa sevgiye mi? “Bir kadın, bir sır, yarım kalan bir hayat ve zamana karşı bir aşk…”

Bir çığlık koptu. Sanki deprem oldu da sallandı tüm şehir, öyle bir haykırıştı. Yeryüzünden mi yoksa göğün içinden mi geldi kimse anlayamadı. Kalabalığı yararak ilerleyen bir adam belirdi. Arkasında bileğinden tutup çekiştirerek yürüttüğü bir genç kadın vardı. Canı çıkar gibi ağlıyordu. Sanki çok sevdiği bir şeyi kaybetmiş gibi. Herkes şaşkınlıkla olanları izlerken adam bir anda kadının bileğini savurarak ileri fırlattı. Kız dizlerinin üzerine düştüğü için renkli vermedi. Avuç içlerini toprağa bastırarak hıçkırmaya devam etti. Kesik kesik mırıldanıyor, "Pera !" Diye yükseliyordu arada sesi. Adam kızı arkasında bırakarak kadın erkek karışık topluluğa ilerledi. Ona bakan insanlara yönelik konuştu. "Bu halde olmasının sebebi ne biliyor musunuz ?" Bir eliyle kadını gösterse de ona dönmedi. Herkes anlamsızca sorduğu soruyu tarttıktan bir kaç saniye sonra olumsuz manada kafalarını salladılar. Adam bedenini hafifçe arkasındaki kadına çevirdi. Sonra iğrenç bir gülümseme sardı dudaklarını. Tekrar ona bakan topluluğa döndü. "Çünkü sevdiği adam öldü." Ardından bir kaç saniye bekleyip sesinin desibelini arttırarak kahkahalarla bağırdı. "Ben öldürdüm !" Ve o an her şey saniyelik yaşandı. Saniyeler içinde her şey karıştı. Genç kadın güçlü bir çığlık kopararak yerinden fırladı ve karşısındaki adama iğrenir bir bakış atıp tam suratının ortasına bir yumruk geçirdi. İçinden "onun öğrettiği gibi” diye geçirdi. Gözleri tekrar sızlarken başını silkeledi. O yumruk o kadar hiddet doluydu ki karşısındaki adam bilincini kaybederek yere yığıldı. Herkes dumura uğramış bir şekilde kadına bakıyordu. Böylesine zarif, ince bir kadın kendinden 2 kat büyük olan adamı nasıl yere devirmişti tek yumrukla ? Fısıltılara kulaklarını tıkadı. Hızlı davranarak, yerde kendinden geçmiş olan adamın belindeki silahı aldı. Ve hiç düşünmeden silahın emniyetini açıp sevdiğine dokunan eline bir kaç mermi sıktı. Korkuyla kaçışan insanla karşı havaya bir kaç el ateş etti. "Koşanı vururum !" Ve o an hepsi duraksadı. Bazı kadınlar ağlamaya başlamıştı. O, öylece yere savrulurken yanında olmayan herkes onun gözünde düşmandı. Karşısında deli görmüş gibi ona bakanlara kustu nefretini. "Andım olsun ! Andım olsun sevdiğim adamı benden almaya çalışan bu şehir bana onu geri getirmezse her saniye bu lanet yeri içinde sizlerle beraber yakıp küle çevireceğim !"

Üçüncü Dünya Savaşı`nın yorgun askerleri, kendi halkının kurşunlarına boyun eğmek zorunda kalmıştır. İşgal kuvvetlerinin ülkede yönetimi ele geçirmesiyle, kaosun tam ortasında Nilüfer Karaca; vatanını kurtarmak için direnişin ilk kıvılcımı olacaktır. Yılbaşı gecesi; kırmızı maskesiyle, düşmana karşı yaptığı bir hamle, çaresiz halkın yüreğinde umut ışığına dönüşür. Ama bu kez savaş sadece düşmana karşı değil, ihanete, zulme, korkuya ve en önemlisi de... Aşka karşıdır. "Savaşın ortasında aşk bir seçenek değil belki ancak ben bir tek senin gözlerine baktığımda zaferi hissedebiliyorum Nilüfer..." **BU KİTAPTAKİ KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA İLGİSİ YOKTUR.** Kitabın bütün yasal hakları bana aittir. Bölümler her pazar.

Ön Söz Bazen hayat, en beklenmedik anlarda iki kalbi aynı yolda buluşturur. Bir yanda, gecesini gündüzüne katıp adalet için mücadele eden bir yunus polisi… Diğer yanda, şefkatiyle yaraları sarmaya ant içmiş bir hemşire… İkisinin hikâyesi, yalnızca bir aşkın değil; fedakârlığın, cesaretin ve kalbin en derin yaralarını iyileştiren sevginin hikâyesidir. “Yokluğunda Kayboldum”, tehlikelerin gölgesinde filizlenen bir aşkı anlatıyor. Birbirini hiç tanımayan iki insanın, kaderin ince iplikleriyle nasıl aynı noktada buluştuğunu… Sevmenin, kaybetmenin ve yeniden doğmanın ne demek olduğunu hatırlatıyor. Her sayfasında kalbinizi biraz daha hızlandıracak, bazen gözlerinizi nemlendirecek, bazen de içinizi sıcacık eden bir gülümseme bırakacak bir yolculuğa hazır olun. Çünkü bazen en büyük mucize, en umutsuz anda karşımıza çıkan sevgidir.

Adım, Evan. Yaşamayı seviyorum. Etrafım, arkadaşlarım ve ailemle çevrili. Sevdiğim ve sevildiğim harika bir hayata sahibim. Girdiğim koma sonucu gözlerimi burada açtım. Buraya ait değilim. Hayır, tüm hayatım bir yalan. Yaşadığım dünyadan silindim. Ben hiç var olmadım. Diyar bizi çağırıyor. Burası benim gibi kaybolmuşlarla dolu. Ve bir de o var. Benim yalancı İnci’m. O gözümün önünde kendini feda ediyor. Ama ben onu görmezden geliyorum. Adım, Amaya. Etrafımdakileri kurtarmak için kendimi hapsettiğim evden uzağım. Bu dünyayı tanımıyorum. Getirildiğim akademiyi tanımıyorum. Diyar bizi çağırıyor. Güce hükmetmemizi emrediyor. Her zaman farkındaydım ama kabullenmeyeceğim. Kendimden nefret ediyorum. Başka kimse kendinden nefret etmesin diye yalnız savaşıyorum. Onları kurtaracağım, hayallerini yok etmek pahasına. Ölümsüzlüğün öldürücülüğünü görmeyecek kadar aptallar. Ve bir de o var. Benim iyimser tarafım. Benden nefret ediyor, diğerleri gibi. Ama hayatım, hayatına bağlı.

Nefretten aşka, sürükleyici tarihi, Bosna asker kurgusu 🪻Tüm ailesini Bosna’da kaybettikten sonra kendisini öldürmek isteyen düşmanlarından kaçıp Türkiye`ye sığınan ve kendisinden nefret eden üsteğmene aşık olan Alina Mihaloviç 🪻Sevdiği kadının ölümüne sebep olan Alina ile görev icabı evlenip onu örgütçü dayısıyla birlikte hapse attırmak için aşık rolü oymayan Üsteğmen Barbaros Ege Demirsoy ... Alina tüm ailesini Bosna savaşında kaybetmiş ve dayısının yardımıyla bağ evine sığınarak kardeşi Hana ile hayatını kurtarabilmiş genç bir kızdır. Yemek bulmak için kardeşini bırakıp evi terk ettiğinde hayatı artık eskisinden çok daha zor olacaktır. Geçmişin içinden gelen karanlık silüet onu bulduğunda artık savaşta kan ağlayan milleti için erkek kılığına girerek makus talihini değiştirmeye çalışacaktır. Tesadüfler Alina’yı, rehin alınan savaş muhabiri sevgilisini kurtarmak için gelen Üsteğmen Barbaros ‘a götürür. Kader birbirinden nefret eden bu iki yaralı kalp için ağlarını çoktan örmüştür. Geride kalanlar için savaş , aşk ve entrika hiç bitmeyecektir. 🪻Savaşın mahşerinde kıvranan öksüz kalmış bir ülke 🪻Karanlığa savaş açıp muhabir sevgilisini kurtarmak için gelen bir Türk askeri 🪻Ülkeler arasında savaş sebebi olacak gizli bir görev… 🪻Kendi öz yeğenini ölüme sürecek kadar karanlık bir örgüt lideri ve onu pusuya düşürmek için yemin eden YILDIRIM TİMİ… 🪻Savaşın günahlarından kurtulmak için erkek kılığında dolaşıp düşmanlarıma kan kusturan Alina Mihaloviç… 🪻Sevgilisinin ölümüne sebep olan kadınla görev icabı evlenmek zorunda kalan Barbaros Ege Demirsoy… 🪻Dostluk, ihanet ve sarsıcı bir aşk hikayesi…

"Herkesin vardır bir hikayesi" kiminin içine atıp söyleyemediği,kiminin anlata anlata bitiremediği,kiminin başlayıp bitiremediği... Kitabın konusu gerçek bir hayat hikayesinden alınarak kurgulanmıştır... Fatih Sultan Mehmet`in soyundan gelen Asiltürkler ve onları yok etmek isteyen Şiraziler arasında geçen bu hikayede Asiltürklerin bir amacı vardı; Oda bir taraftan kendi hayatlarına devam ederken diğer taraftan Filistin`i tekrar özgürlüğüne kavuşturmaktı,bu uğurda kaybettikleri,belkide feda ettikleri kahramanlar oldu,yaşadıkları ciddi olaylar ve mucizeler oldu... Yeri geldi aksiyon,entirika onları bırakmadı,yeri geldi beraber ağladılar,beraber güldüler,bazen kırgınlıkları,kızgınlıkları oldu ama asla birbirlerini yalnız bırakmadılar,hepsinin bir hikayesi vardı... Sende Asiltürklerin yaptıkları kahramanlıklara şahit olmak istiyorsan gel bizimle ol Filistin`i birlikte özgürlüğüne kavuşturalım 3. Fatih ve emanetçiyi birlikte bulalım.Biliyorum onlarda kim,ne demek bu diyeceksiniz merak etmeyin hikayede öğrenirsiniz...😉 7 den 70 e herkesin okuyabileceği bir kitaptır... Olaylar ikinci bölüm itibariyle yavaş yavaş gelişmeye başlıyor.Keyifli okumalar... NOT:Senaryo diliyle yazılmıştır...

Askeri kurgu. "Aşk gurur tanımaz, komutanım." Aşka küsmüş bir kadınla onun aşkından ölüp biten bir adam. "Asker!" dedim ses tonuma hakim olamayarak. "Batuhan," dedi bana bakmadan. Uzun uzun karşısına baktıktan sonra tekrardan bana döndü. "İsmim Batuhan." "Asker!" dedim inat edercesine. "Ne zaman ismimi söyleyeceksiniz?" Birden soru yöneltince şaşırdım. "Şehit olduğumda mı?" "Ne?" dedim şaşkınlığımı gizleyemeyerek. "Saçmalamayı kes!" deyip bakışlarımı ondan kaçırdım. "Ne zaman şehit olacağımız belli olmaz." O konuşurken dönüp de ona bakmadım ama onun bana baktığını yandan görebiliyordum. "Belki şu anda terör örgütleri gelir bir çatışma çıkar ve ölürüm." O konuştukça kucağımda duran elimin yumruk olduğunu ve tırnaklarının derimi delip geçtiğini hissedebiliyordum. "Ve ben bir kere bile dudaklarınızdan bana ismimle seslendiginizi duymadan ölmüş olacağım." TELİF HAKKI BANA AİTTİR. İZİNSİZ KAPAK VE İÇERİK ALINAMAZ!

Aydınlığın ve Karanlığın birlikte olması yasaklanmıştır. Aydınlık Karanlığın gölgesine Karanlık Aydınlığın ışığına dokunamaz. Ejderhalar Aydınlığın, İblisler Karanlığın temsilidir. Ejderhalar içlerinde iyiliği, saflığı, umudu, barışı barındırır. İblisler ise içlerinde kötülüğü, öfkeyi, nefreti, kaosu barındırır. Bu iki varlık zamanın başından beri bir savaş içerisindeydi. Ejderhalar yaratım İblisler ise yıkım gücüne sahipti. Bir gün hem Ejderha hem de İblis kanı taşıyan bir çocuk doğdu . Ejderhalar ve İblisler onun kendi taraflarına geçmesini istediler fakat çocuk iki tarafıda seçmedi. Tek istediği bu anlamsız savaşın bitmesiydi. İki diyar yarattı Ejderha ve İblis diyarı. Ejderhaların İblislerin diyarına İblislerin de Ejderhaların diyarına girmesi yasaklandı. Böylece savaş bitti ve denge sağlandı. Ama günümüzde İblislerin, Ejderhaların arasında olduğu söylenir. Saklanırlar, Gündüzler Ejderhalarındır Aydınlık onlara aittir Geceler İblislerindir onlar gölgededirler, karanlıktan beslenirler çünkü Karanlık onlara aittir. Karanlık Aydınlığa karışırsa dengenin bozulacağını söylerler. Peki ya bir Ejderha ve bir İblis bu zinciri kırarsa? Yasağı çiğnerlerse? Aydınlık ve Karanlık bir olursa? Dengeyi sağlayan zincir koparsa denge bozulur mu? Hayır, söylentiler söylentidir, sadece söylenir. Yaşanmadan hiçbir şeyin sonucu bilinmez. Aydınlık ve Karanlığın birlikte olması dengeyi bozmayacak, tam aksine dengeyi sağlayacak . Herkes Aydınlık ve Karanlığın ayrı olmasının dengeyi sağladığını düşünür. Ama dengeyi bozan asıl şey budur. Günümüzde kimse fark etmese bile denge sallantı halindedir. Aydınlık ve Karanlık bir olduğunda denge sağlanacak. Bağlanmış zincirler kopacak iyilik, kötülüğü kaos, barışı umut, öfkeyi gölge ise ışığı saracak. Karanlık gökyüzünü Aydınlık yıldızlar kaplayacak. İki ezeli düşman yan yana duracak. Birbirleri uğruna savaşacaklar. Verilmesi gereken kararlar, yapılacak fedakarlıklar var . Ejderha soyundan gelen Aydınlığın son temsilcisi olan bir kız Aydınlık uğruna savaştığı bu yolculukta Karanlığın kendisini tamamladığını fark edecek . İblis soyundan gelen Karanlığın temsilcisi olan bir oğlan Karanlık yolculuğunda Aydınlığın ona iyi geldiğini fark edecek. Kimse bilmez ama bir efsane vardır : Ejderhalar Gökyüzüne çekildi İblisler Gölgede kaldı Ama gün gelir Aydınlığın ve Karanlığın çocukları Tek kalpte birleşir

Aktı zaman, geçti ömür. Bir senin gözlerin geçmedi gözlerimin önünden. Kısa boyun ve de asi huyun... Bir seni unutturmadı geçen ömür. Bir şiirdi. Sade ama içinde onlarca acı barındıran bir şiir. Onu özlediği yıllarına kavuşturan bir şiir. Bir kralı köleye, bir kraliçeyi münzeviye çeviren bir şiir. Ve bu şiir yıllar sonra yine onun ellerindeydi. Aklında ise yıllar önce unuttuğu bir isim: Hazar. Aklına doluşan anılarla yüzüme önce bir tebessüm kondu. Ardından da kahkahaya döndü. Dışardan gören biri onu tımarhane kaçkını sanabilirdi o an. Hayatını çalmışlardı. Hayatlarını çalmışlardı. Kral ve kraliçeyi tahtından indirip devrim yapmışlardı. Ama tahmin etmedikleri şey kraliçenin dönmesine bir şiirin yeterli olmasıydı. Elindeki şiiri buruşturup karşısındaki denize doğru fırlattı. Sırtına sert kayaların batmasını umursamadan uzanıp yıldızlı gökyüzünü izledi. Bir savaş başlattılar ve kazandıklarını zannettiler. Ama herkes bilir ki her zafer ardında bir düşüşü barındırır. İçindeki ateşi başkalarını yakarak söndürecekti. (Arkadaşlar planlamadan bam güm giricem kitaba. Eğer olurda finali verirsem ve mantık hataları olursa düzeltirim.)

İki futbolcu gencin yaşadıkları şeyler ve ikisininde sevdiği bir kız uğruna yaptıkları ve beraberinde gelişen olaylar

“Korkuyor musun?” Küstah gülüşü yine dudaklarında yer etti. O dinginliğiyle aldatan bir okyanustu. Derinlerinde kıyamet saklıydı. “Senin cesur olmana gerek yok.” Uzanıp oturduğum sandalyeyi aniden kendine çekti. Yüz yüze, birbirimize fazlasıyla yakındık ama o yetinmeyip üzerime eğildi. “Bütün adımları sana doğru ben atarım.” Büyük elini yüzüme yerleştirdi. Başparmağı dudağımın kenarını okşarken, gözlerinin odağı okşadığı noktadaydı. “Kaçarsan kovalarım.” Yutkundum. Tüylerimi diken diken ediyor ama aynı anda kalp atışlarımı hızlandırıyordu. Bu yepyeni, çok yabancı olduğum bir şeydi. “Ve kollarıma geldiğinde…” Diliyle dudaklarını nemlendirdi. Burası çok mu sıcaktı? “Ne yaparsan yap arkanda dururum.” O belaydı. Uzak durmam gerektiğini zihnim haykırıyordu ama ben ona çekiliyordum. Güce duyduğum hayranlıktandı belki de ama Alaz Moralı tanıdığım en etkileyici adamdı. Ve bütün planlarımı kenara koyup kendimi ona bırakma arzusu uyandırıyordu.

Asistan olarak işe başladığı hastanenin yoğun çalışma temposuna ve karmaşasına alışmaya çalışan Efnan, o hastaneye geldikten kısa bir süre sonra beklenmedik bir kişiye karşı kendisini daha önce tatmadığı bir duygunun içinde bulur. Şu zamana kadar sadece kendini derslerine ve geleceğine adayan Efnan’ın inatçı ve cesur kişiliği, duygularını kontrol etmeye çalışsa da, kalbinin yönlendirdiği yol onu sürprizlerle dolu bir serüvene taşır. Sevgi, cesaret ve fedakârlıkla örülmüş bu yolculuk, onu hem kendi sınırlarını hem de gerçek duygularını keşfetmeye zorlayacaktır. EfRuz ilk bölümüyle sizlerle💙

Sude`nin ve Güney`in hayat ile mücadeleleri....

Kendi evrenlerindeki eşitlik dengesinin bozulması üzerine öldürülen kadınlar, baskı ve şiddetle büyüyen çocuklar artar. Bunun üzerine on farklı eyaletten on bir farklı özelliklere sahip genç kadın buna sebep olan gücü araştırmaya karar verir. Gelecek nesillerin özgürlüğünü korumak ve zorla ellerinden alınan güçlerini geri almak için savaşa giderler. Hiç beklemedikleri şeylerle karşılaşan bu kadınlar birçok insanın güzellik algısına da uymuyor, alışılmışlığın dışındaki güzellikleri ile adeta varoluşsal bir özgürlüğü temsil ediyorlardı.

Yıldız annesinin ölümünden sonra okulun ilk günü yeni açılan kafeye gider ve orda psikolog öğrencisi olan Güneş ile tanışır. Güneş`in rehberliğiyle annesinin acısını ve depresyonu atlatmaya çalışır. Okulda ise yeni arkadaşlar ve müzik grubu... Hayata tutunmasını sağlayacak olan tutkusu artık müzik dinlemek, gitar çalmak olmuştur. Çalmanız durumunda işlem yapılacaktır.

Unutulmaktan korkan bir ruhun, bilinmezliklerle boğuşurken kendi prangalarından kurtulma çabası... Tükenmişliğin ve umudun arasında gidip gelen bir içsel haykırış.

“Bazı yollar unutulmaz bazı sokaklar sadece ayak izini değil, kalbini de alır yanında…” Zaman geçti. Sözler suskunlaştı. Ama içimde bir sokak hep yürümeye devam etti. Adını fısıldadığım o eski yol, her gecede bana geri döndü. Rüyalarımda, uyanamadığım sabahlarda, içime çöken sessizliklerde… Bu kitap, eksik kalanların, söylenemeyenlerin ve hiçbir zaman tamamen silinmeyen izlerin hikâyesi. Bir sokağa adanmış bir kalbin, geçmişe yazılmış bir mektubun ama en çok da kendine dönüşün hikâyesi… Bu bir kavuşma değil belki Ama bir buluşma… Kaybettiklerimle, vazgeçtiklerimle, affedemediklerimle. Ve elbette, adını kalbimde taşıdığım o yolla. Çünkü bazı insanlar unutulmaz ve bazı sokaklar, sonsuzlukta bile beklemeye devam eder. ADINI FISILDAYAN SOKAĞIM KİTABIMIN ÜÇÜNCÜSÜDÜR :)

Solara Krallığı’na kara bir sis çökmüştü. Görüş mesafesi sıfıra inmiş, halk dükkânlarını kapatma zahmetine bile girmeden korku içinde evlerine sığınmıştı. Herkes kapılarını ve pencerelerini kapatıp aile üyelerini bir araya topladı. Sessizlik içinde dualar ederek olacakları beklemeye koyuldular. Krallığın yaşlıları ve bilgeleri, Gölge İmparatorluğu Nyxos’un lideri Karanlık Lord Zarvok’un harekete geçtiğini anlamıştı. Bu, sonun başlangıcıydı. Zarvok’un hedefi, Solara’nın kutsal hazinesi Kutsal Elmas idi. Kehanetlere göre, Karanlık Lord’un Kutsal Elmas’ı ele geçirmesi sadece Solara’nın sonunu getireceğine inanılsada, tüm Astreon’un çöküşü başlamıştı. Doğa dengesini yitirecek, ışık sönecek ve karanlık her yere hükmedecekti. Fakat tüm bunları bilmek bile Solara halkının içinde bir direniş kıvılcımı yakmamıştı. Hiç kimse Zarvok’un karşısına çıkacak cesareti bulamıyordu. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Solara’nın her zaman huzurlu olan sokakları, yerini kasvet ve korkuya bırakmıştı. Gölgenin hükümdarlığı başlamıştı. Kitappad`de Karanlık Yükseliş adı ile yayımlanan ilk kitaptır❗

Bir nefes bir ölüme eş. --- *GEÇMEYEN YARALARIN, SUSMAYAN SESLERİ VARDIR.* *VE BAZEN... BİR NEFES, HER ŞEYİ YAKAR.* Tanımlanamayan bir hastalık, ülkede kaos yaratmıştır. Yaşamak için öldürmek zorundasın. Öldürmezsen, ölürsün. Devletin yeni düzeninde adalet yok, sadece “temizlik” var. Listelere isimler düşer, ekranlarda yüzler belirir ve senin vicdanınla savaş başlar. *Efsa Alin Yılmaz*, hayatında kimseye zarar vermemiş, sıradan bir genç kızken bir anda sistemin eli olur. İlk kurbanı... bir yabancı değil, bir insan. İlk görevi... bir sınav değil, bir kırılma noktası. Ama ya bu sistem baştan bozuksa? Ya düşman dediklerin aslında seninle aynı korkuyu yaşıyorsa? Ve tüm bu karmaşanın ortasında bir yürek, Efsa’nın kalbinde yer ediniyorsa?.. *"Bir nefes uğruna neleri feda edersin?"* Bu sadece bir hayatta kalma hikâyesi değil. Bu, vicdanınla verdiğin bir savaş.

Nefret edilen ruhların, is lekesi

Tanrıdan hep gücü dilemiştim, deli gibi bu hikayenin başrolü olmayı, kaderimi yazan o süslü kalemi tutanın, benim elim olmasını istemiştim.Yaşadığım hayatın, istediğim gibi olmasını aldığım, öylesine nefesin hayatımın bir anlamı olmasını isterdim, ta ki onu görene kadar, kısa kısa rüyalardan bahsetmiyordum karşıma çıktığı ilk andan itibaren, aldığım nefeste yaşadığımı hissediyordum siz bir insanın, size nefes olması nedir bilir misiniz? ben bilmezdim, ta ki onu görüp, onun için yaşadığımı bile anlayamayacak hale geldiğim zamana kadar. Bir insan için ölebilirdiniz, peki bu hikayede, bir insan için yaşayabilir miydiniz ? Ben yaşardım, onun için o çok korktuğum bilinmezlikte kaybolmayı göze alırdım. Karanlıkta ışığım, yolumu kaybettiğim de pusulamı takip edebilirdim acım bana yolu gösterirdi. O benim için nefesti, o benim için hayattı, o benim içimi yakıp ateşe veren acıydı. Peki ya bu bilinmezliğin için de hayatının tepetaklak olduğunu öğrenen bir kadın öğrendikleriyle ne yapabilirdi. Kalbi ürkek atan bir kadın yaşadığı hayatta ne kadar ileri gidebilirdi. Şaşırırdınız, acıyla tanışan, acıyla kavrulan, acılar için de yanan bir kadının, ne kadar ileri gideceğine şaşırırdınız. Acı için de alev alevdi tıpkı ilk günkü gibi, sahip olduğu aşk alevden kor` a dönerken kor` dan küle dönebilir miydi? Kader buna izin verir miydi?

Ay Benim Gece Senin