Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

"aşk komiserim aşk, bildiğin delilik!"

Küçüklüğünden beri eksik olan manevi yanlarıyla birlikte normal bir hayat sürdüğünü sanan Liva, can borcu olduğu arkadaşına yardım etmek için çıktığı yolun her bir adımında kendinden birer izler bulur. Son sınıf moda tasarım ögrencisi olan Liva, İzmir`in sokaklarında hayatını altüst eden adamla tanıştığını düşünüyordur ancak henüz adamın Ispanya`nın yeni yer altı lideri olduğundan bir haberdir.

"Bazı kalpler, göz göze gelmeden de l Tunay... Namazını aksatmayan, hayalleri büyük, kalbi derin bir kız. Açık ama inançlı. Sessiz ama duygulu. Hedefi belli: Polis olmak. Hayatını belli bir düzende yaşarken, hiç beklemediği bir anda bir grup mesajıyla sarsılıyor. Tanımadığı biriyle tanıdık bir his arasında sıkışıyor. Başta inkar ediyor, "Heves," diyor. Ama kalp inkarı sevmez. Ve bazı duyguların sesi, suskunlukla duyulur. O, Karadeniz`in sert rüzgarlarında yürüyen bir adamla tanışacak: Baturalp. Ciddiyetiyle, suskunluğuyla, beklenmedik cümleleriyle kalbine dokunacak. Tunay`ın dünyası değişecek. Aşk mı? Belki. Karşılıksız mı? Kim bilir. Ama şüphesiz: Sessiz bir çarpışma.-

İki laz bir araya gelirse ne olur. Çevik kuvvet polisi ve üniversiteli bir kızın inişli çıkışlı bolca inatlı hayatına göz atalım mı? Deniz gözlü kız ile Orman gözlü adamın karadenizin dalgaları gibi hırçın aşkı. Biraz kızalım biraz üzülelim. Bolca da gülelim. Ee hazırsanız başlayalim

İki polis kuzen, meslekleri ve aileleri arasında sıkışmışken, birbirlerine duydukları yasak aşkı gizlemeye çalışır. Aşkları, görev ve aile bağlarıyla test edilirken, çıkmaz bir yolun ortasında kalırlar.

BAKIŞLARIM KARŞIMDAKİ ADAMA DÖNERKEN YILLAR ÖNCE BENİ TERK EDEN KOCAM OLDUĞUNU TEK BİR BAKIŞIYLA ANLAMIŞTIM. AMA O HÂLÂ 18 YAŞINDA TERK ETTİĞİ KARISI OLDUĞUMU BİLMİYORDU. ELLERİMİ UZATIRKEN KENDİMİ TANITMAKTAN GURUR DUYDUM. -MERHABA MİRZA BEY BEN AVZEM SONAT. YAZAR: BAHAR BOZKURT KİTAP: İNTİAŞK YAYINLANMA TARİHİ: 27/01/2025 DİKKAT: Ç(A)LINTI GİBİ BİR DURUMDA GEREKEN YERLERE BAŞVURACAĞIM!!! İYİ OKUMALAR DİLERİM HERKESE💐

Çünkü adalet, bazen sadece bir tetik sesiyle susturulurdu. `Oyunuma hoşgeldin polis. Kazanmak istiyorsan önce strateji geliştir.` -R ---- > “Genç bir polis seni araştırmaya başladı Raven. Sistem dışından geldiği için seni bulmakta engellenmiyor. Tuhaf şekilde... seni bulmak onun saplantısı olmuş gibi.” Raven tek kelime etmeden döndü eldivenli ellerini beline indirdi. Belki de silahını kontrol etti, belki sadece düşündü. Raven soğuk, derin ses tonuyla konuştu. > “Adı?” Örgüt Ustası: > “Orion Redd. 27 yaşında. Cinayet şubesinden geldi ama aykırı. Takıntılı. Şimdiye kadar beş kişinin izini çözmüş... ve altıncı olarak seni seçmiş.” Raven`ın gözleri görünmese de... bakışları keskinleşmiş gibi hissedildi. > “Gerekiyorsa... bir dosya daha olur.” ----- Orion kendi kendine mırıldandı. > “Aynı yöntem… aynı soğukkanlılık... ama hiç tanık yok. Dosya hep kapatılmış. Bu işi kapatanlar kim?” Masanın köşesinde, üzerinde sadece  iki kelime yazılı bir dosya var: “RAVEN- ÖLÜMCÜL” > “Kim olduğunu bilmiyorum... ama bulacağım seni. Herkesin iz bıraktığı bir an vardır.” Orion haritayı yeni bir kırmızı kalem işaretiyle işaretledi. Dudaklarının köşesinde hafif bir gülümseme belirdi. ---- (eleştirilere açığım. lütfen 16-17 yaşından küçükler okumasın. travma ve ólúm tasvirleri oldukça fazla bulunuyor.)

545*******: Siz kimsiniz? Siz: AY SONUNDA Siz: Ay bi sakin olim öhm (Gönderilmedi) Siz: AY NE DİCEM Kİ (Gönderilmedi) Siz: Ne dicem bilmiom nası başlim?? (Gönderilmedi) Siz: Eşarbını yan bağlama Siz: Eşarbını yan bağlamağğ Siz: Ben söyleyim sen ağlama 545*******: ??? Kendini her an garip bir şekilde nezarethanede bulan kız, ve adalet peşinde koşan bir adam... Not: Her şey kurgudur. Argo, şiddet ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar içerir. Şimdiden iyi okumalar:)

Plos ve Savcı Karşımdaki adama bakıyordum. Göz göze gelmiştik bir kez… ve o an zaman durmuştu. Ne ben gözlerimi kaçırabildim ondan, ne de o benden. Sessizlik vardı ama içinde fırtınalar kopuyordu. İkimiz de yerimizde çakılı kalmıştık, bir adım bile atamıyorduk. Ama bu durağanlık, korkudan değil… İçimizdeki yangının birbirine çarpmasındandı. O gözler… Beni tedirgin etmiyordu. Aksine, beni olduğum gibi gören ilk gözlerdi belki de. Karanlık ama dingindi. Derin ama şeffaftı. O an anladım, bu adam beni sınamaya gelmişti. Ama ben, sınanacak kadın değildim. Kavisli kaşları hafifçe kalktı, yüzünde ince bir gülümseme belirdi. Sanki beni baştan ayağa tarttı, sonra bir sırra ortak olur gibi eğildi bana doğru. “Boşuna dememişler,” dedi, sesi alayla karışık hayranlık taşıyordu, “Aslanın erkeği dişisi olmaz.” Sonra başını çevirip yere serdiğim adamlara baktı. Beşi de yerdeydi. Kimisi baygın, kimisi hâlâ inliyordu. O ise bu manzara karşısında bir kez daha keyifle güldü. İçinde korku yoktu. Saygı vardı. Ve o an anladım… Ben artık yalnızca düşmanlarıma değil, beni izleyenlere de korku değil, hayranlık veriyordum.

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.

Asker~Doktor Aylar sonra görevden gelen ve omuzundan vurulup hastaneye giden KAREN DAĞDELEN Nöbetinde asker pansuman yapmak için yarasını sardığında uykusuzluktan gözleri kendiliğinden kapanır ve askerin kuçağında uykuya dalan HİLAL BALKAYA ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ İlk kurgumdur, ona göre yorum yapın Yayınlanma tarihi: 31.08.2024 (Kurgu final olduktan sonra düzenlemeye alacam bilginizle)

Bir gün derse gitmek için evden çıkan Belinay siyah kıyafetli bir adam tarafından takip edildiğini fark eder. Bu durumun geçeceğini düşünürken, siyah kıyafetli adam yaklaşık bir hafta boyunca onu takip etmeye devam eder. Babası polis olmasına rağmen babasına söylemeyen kızımız bakalım ne yapacak?

Azra içinde ki kırgınlıkla "Hakan yapma" Diyebilmişti sadece. "Ne oldu dinlemek hoşuna gitmedi mi? Sana sebep olduklarını anlatıyorum işte, niye çekindin ki? Her şeyi merak etmiyor musun? Başkasından duyacağına benden duy, senden sonra öyle işler hiç senin sandığın gibi ilerlemedi Azra... Sen her şeyi yıktın geçtin, ardında ben kaldım... Döküldüm saçıldım, toparlanamadım bir daha o eski adam olamamaya başladım. Herkes gitti sen gittin ben kaldım sadece ben.... Ben de seni beklerken her gün öldüm biraz. Ama korkmadım. Beklemek cesaret ister Azra. Sen gitmeyi seçtin. Şimdi kalkıp da hiçbir şey olmamış gibi döneceğini sanıyorsan... yanılıyorsun" dedi ve ayağa kalkıp arabaya doğru ilerledi. "Sana afiyet olsun, ben gidiyorum" Azra`nın şaşkın bakışları arasında arabasına binip uzaklaşmıştı Hakan. Onu öylece sahilde bırakmıştı.

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

“Bazı aşklar yanlış başlamaz, sadece yanlış zamanda karşılaşır…” Nazlı, hayalleri ve yaralarıyla İzmir’e yeni bir başlangıç için gelir. Mahalledeki karanlık sessizliğin sahibi Devran Korkmaz ise yıllardır kimsenin cesaret edemediği bir adamdır. Biri hayatı boyunca kurallara uymuş, diğeri kuralları kendi koymuştur. Polis abisinin uyarılarına rağmen Nazlı’nın kalbi Devran’a yaklaşırken, sokaklar fısıldamaya başlar. Tehlikeli bir adamla yaşanacak aşk, yalnızca kalbi değil, hayatı da yakar. Kimi seveceğini seçemezsin... Ama o aşk, bazen seni seçer. Devran ve Nazlı`nın imkânsızlığa yazılmış, yasak ve yakıcı aşk hikâyesine hazır mısın?

Yalancı ailem2

Görevle aşk arasında sıkışan bir kadının içsel çatışmasını ve gizli bir görev uğruna sevdiği adamı ihanetle sınaması. Polis olarak bir mafya liderini tutuklama görevini üstlenen Eylül Yılmaz, zamanla gerçek bir aşka dönüşen sahte ilişkisi, onu vicdanı ve görev arasındaki ince çizgide zorlu bir seçim yapmaya zorlar.

Organize İşler`de yeni bir dosya. Avcı Operasyonu. Kendisini ne yapıp edip bu operasyonun ortasında bulan genç bir kız. Biraz deli de. Üstelik babası organize işler, amcası ise asayiş büroda amirken. Kendisine aşık bir adamın ismi operasyonun içindeyken, bir başka adamın inadına dosyadan uzak durmuyor. Bunlar yetmezmiş gibi aşk da kapısını çalıyor. Artık emniyetin etrafına sürekli çekilen adımları, onu nerelere götürecek? Çılgın bir ailenin çılgın bir üyesi olan Asude, hayatındaki macera seviyesini daha ne kadar yükseltebilir, birlikte görelim.

Ölüm onları bir araya getirmişti. Aralarında koca bir mezar varken mutlu olamazlardı.

Vahşice işlenen bir cinayet. Onu çözmeye çalışan Azrail lakaplı polis memuru. Peki katili bulabilecek mi? Kapak tasarımı @lodosunkalemi tarafından yapıldı. Kendisine teşekkür ederim

"Dünya adaleti bulamıyorsa, biz bulalım kürt kızı" "Ucunda ölüm olsada" haklılığıyla tekrar ettim "ucunda ölüm olsada" . . .

" Seni gördüğüm zaman atan kalbim başka bir bedende atıyor gibiydi. İnsan bir kere gördüğü adama aşık olur muydu? Bir daha görmeyeceğini bile bile? Olurdu bence. Hayattı sonuçta. Önüne ne çıkaracağı belli olmayan, çıktığında da zamansız çıktığına söven biriydim. Bende şans olmadığı için kesin hiç beklemediğim anda çıkardı her şey ortaya. Hadi hayırlısı" Günlüğüm benim en iyi dostumdu. Sevdiğim adam orada saklıydı. Bir kaç kağıt parçasının arasına sıkışmıştı benim için. Söylemezdim çünkü bir defa görmüştüm onu. Peki hiç beklemediğim anda karşıma çıkarsa. Ya da abimin silah arkadaşı olursa

"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın ,  hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın"

Çocukluklarında yaşadıkları gizemli bir olayın ardından birbirinden kopamayan sekiz arkadaş. İçlerinden birinin başına gelen sarsıcı olay, tüm dengeleri altüst eder. Diğerleri ise olayın ardında kalan karanlığı çözmek için geçmişle, sırlarla ve kendi korkularıyla yüzleşmek zorunda kalır.