Karanlık bir odada, gözlerini açtığında ne hatırlarsın? İsmini mi? Mesleğini mi? Yoksa seni kaçıran adamın sesini mi? Alev Keskinöz. Polisliğe başlamasının daha ikinci yılında Azad Zehir tarafından kaçırılmak mı? Sadece onun başına gelirdi. Alev yaşadığı şeylere dayanamayarak artık Azad`ın ininden kaçmayı başardı. Ne kadar başardı bilinmez, çünkü öğrendiği bilgiler Azad`ı piyasadan silecek bilgilerdi. Peki ya Alev öldürülenlerin intikamını almak için, ve de Azad`ı alaşağı etmek için kurulmuş 4 kadından oluşan SİS örgütünün bir parçası olursa? Gerçek neydi? Ölüm gerçek miydi? Her şey sadece bir satrançsa, şah kim? Ve Alev… kimdi? “Sen nesin Alev Keskinöz?" "Bir insan nasıl her anlamda kusursuz olabilir?” Gülümsemekle yetindi Alev. "Kusursuzluk en büyük kusurdur Azad. Yanacaksın, seni yakanların içinde bende olacağım çünkü ben bir alevim. Doğam böyle." Gerçeklik algınızı yerle bir edecek, tahtından edilen bir kraliçenin yeniden doğuş hikâyesine hoş geldiniz. "ARTIK BEN BİLE KENDİMİ TUTAMAM. İNTİKAM ARZUSUYLA DOLMUŞ BİR KADININ ÖNÜNE HİÇ KİMSE ENGEL OLAMAZ, ARTIK KADINLARIN DEVRİ. BEN ALEV KESKİNÖZ, YAKACAĞIM." İyi okumalar. @Tüm Hakları Saklıdır.

Maral Çetin`in babası Hüseyin Çetin, emekli istihbarat görevlisidir. Maral, evde olmadığı bir gün babasının intihar haberiyle sarsılır ama babasının intihar ettiğine inanmaz. Maral inanmasa da, Hüseyin Çetin kızına bir mektup yazmıştır. Babası mektubunda kızını iş arkadaşına emanet ettiğini yazmıştır. Maral, babasının arkadaşını bulmaya gittiğindeyse arkadaşının da vefat ettiğini öğrenir. Maral, ölümlerin tesadüf olduğuna inanmaz ve şüphelerinin peşinden gitmeye karar verir. Böylece babasının arkadaşının oğlu olan Alim Polat ile yolları kesişir.

"Adeline Spencer, uzun zamandır iş arıyordu, sonunda gece vardiyası şartıyla, bir otelde iş bulabilmişti, ancak bu otelde garip bir şeyler vardı." "Avlanan insanlar ve bir katil." Adeline, işini terk edemezdi, birikmiş borçları onu bekliyordu. Talihsizlikler üst üste yığılmaktaydı. "Gece kuşu, seni avlamam için ışığa ihtiyacım yok." 16/09/2025 KATİL KİM?

İki Dünyanın Arasında Bir Aşkın Peşinde! Elçin, geçmişinin ağırlığını sırtında taşıyan bir kadındır. Şehit babasının mirası, ona vatan sevgisini ve güvenliğini her şeyden önce tutmayı öğretmiştir. Fakat, yıllar önce hayatını değiştirip kendisinden uzaklaşan eski sevgilisi Giray, Elçin`in ruhuna dair gizli bir kırılma noktası bırakmıştır. Özel Harekat Polisi olan Giray aslında karanlık tarafı olan bir adamdır, Elçin`i terk etmiş olsa da onu seneler boyu Doğu görevi yapmak için geldiği şehirde gizlice izlemeye devam etmiş ve aralarındaki bağ hiçbir zaman kopmamıştır. Ama şimdi, Elçin tehlikeli bir sınavla yüzleşmektedir, Erdem... Karşısındaki bu soğuk, manipülatif kaymakamın, her şeyi gerilim dolu bir şekilde değiştireceğini bildiğinden, Elçin`in hayatı bir kez daha tehdit altına girecektir. Tutkunun, öfkenin ve ihanetin iç içe geçtiği bu evrende, Giray`ın Elçin için her şeyi göze alabileceği bir noktaya gelirken, ikisi arasındaki duygusal bağın sınırlarını zorlayacak. Bir aşk, iki kayıp, ve kaçınılmaz bir tehlike... Aralarındaki bu sarsılmaz bağ, hem aralarındaki savaşı hem de kalplerini ateşle yoğuracak. "Sen.." dedi öfkeyle yüzüme bakarken. "Sen, dokunmaman, sevmemen gereken bir insanı delicesine istemenin nasıl acı verdiğini biliyor musun, söyle bana!" bir iki adımla bana yaklaştığında ondan uzaklaştım. "Benden uzakta, varlığımdan bihaber yaşayıp kendine yeni bir hayat kurmanı izlemek, kolay mıydı sanıyorsun?" Biliyordum, o hissin nasıl insanın içini körlemesine yaktığını biliyordum. Ama ona ve mesleğine zarar vermemek için ondan uzakta durmam gerektiğini de biliyordum. "Dokunamıyorsan, istemeyeceksin de." diye fısıldadım yapay bir nefretle. "Senin artık hiç bir şeye hakkın yok Giray!"

İki polisin şans eseri karşılaşıp nefretten aşka dönüşen bir kurgudur. Bu iki polis bazı görevlere gidip bazen gülüp bazen de birbirlerinin canını yakarak, muhteşem bir aşka yelken açma yolunda ilerler.

Birbirine zıt ama aynı zamanda çok benzeyen iki dedektif bacının, kötülüklere açtığı savaşın hikayesi...

17 Eylül 1998`de, hamilelik sürecini daha sağlıklı geçirmek için eğitim veren bir kurumda çıkan yangın sebebiyle sekiz ayını doldurmuş hamile kadınlardan birkaçı, yangından etkilenip erken doğum yaparlar. Bu sebeple İzmit Seka Devlet Hastanesi`nde, 17 Eylül 1998 gününde toplam 11 çocuk dünyaya gelir. Seneler sonra bir seri katil, 17 Eylül 1998, İzmit Seka Devlet Hastanesi doğumlu iki adamı peş peşe iki sene doğum günlerinde öldürür; biri 17 Eylül 2025`te, diğeri ise 17 Eylül 2026`da vahşice katledilir. Davanın savcısı Erkin Gümüşpala, bunun bir seri cinayet olduğunu kavrar kavramaz deliye döner çünkü yakın arkadaşı Cumhuriyet Savcısı Varan Alp Çakmak da aynı gün, aynı hastanede dünyaya gelmiştir. 17 Eylül 1998, Seka Devlet Hastanesi doğumlu yetişkinler tehlikededir. 2027`ye kadar çözülemeyen dava, gelip çatmıştır. Peki bu tarihten itibaren neler yaşanacaktır? Bir araya gelen kuvöz arkadaşları, seneler sonra anlaşabilecek midir? Üstelik kimi avukat, kimi savcı, kimi polis memuru, kimi doktor olmuşken... BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ, KURUM VE OLAYLARIN TÜMÜ KURGU GEREĞİ YAZARIN HAYAL ÜRÜNÜDÜR, GERÇEĞİ ASLA YANSITMAMAKTADIR. TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

Bir şehir. Bir cinayet. Ve ardında kalan derin bir sessizlik. Başkomiser Okan’ın peşinde olduğu sırlar, suskunluk içinde örülen bir ağ gibi. Susmak bazen zorunludur, ama susturulan sesler mutlaka duyulur. Ve bazen en yakın dostun bile gölgesinde, gerçekler en soğuk yüzünü gösterir. Bu hikâye, kaybolanların ve unutturulanların öyküsü. Sayfalar ilerledikçe, gerçekler bulanıklaşır, şüpheler artar, karanlık büyür. Gerçeği arayanlar için bu yol kolay değil. Çünkü her cevap, yeni bir soru getirir. ⸻ Gazeteci Devrim İplikçi’nin ölümü, sadece bir cinayet değil; şehrin en karanlık sırlarını ortaya çıkaran bir kapı aralıyor. Başkomiser Okan, doğudaki güçlü bir çetenin gölgesinde, sessizliğin ve korkunun içinde gerçekleri açığa çıkarmaya çalışıyor. Şehrin üstü örtülmüş sırları, dostlukların ardındaki ihanet ve susturulmuş sesler, gerçeğin peşindekiler için tehlikeli bir yolculuğun başlangıcı. Devrim’in hayatı ve ölümü, bu yolun hem anahtarı hem de uyarısıdır.

Sizce gerçekler acıtır mı? Kendi ailesinin katilini aramak isteyen Eflal Demirel için...

Kardeşinin şüpheli ölümü sonrasında bu olayı kendisi araştırmaya karar veren başarılı bir avukat ve onu kendisine çalışması için tehdit eden karşı taraftan bir adam, ikisini bir araya getiren ise zorunluluktan doğan bir anlaşma... Bu hikâyede hiçbir şey onların elinde değil, her şey zorunlulukların sonucu. Her şey, kıyıya vuran yeni bir dalgayla beraber gelen bir hediye. Fakat her hediye iyi olmaz, bazıları çürük çıkar. 🌊 23.05.25

Merhaba, yeni kurguma hoş geldiniz! 💗💗 Bize bir şans verdiğiniz için teşekkür ederiz... --- Muavinin seslenmesiyle gözlerimi açtım. Terminallere varmıştık. Esnemekten kendimi alamadım, her yerim tutulmuştu. Ayağa kalkıp seri hareketlerle toparlandım, otobüsten indim. Yere ayak basar basmaz derin bir nefes aldım. Muavinin yanına gidip bavulların çıkarılmasını bekledim. Bir-iki dakika sonra benimkileri de çıkarmıştı. Bavullarımı alıp taksi aramaya koyuldum. Kısa bir süre sonra boş bir taksi bulup bindim. "Nereye gidiyoruz abla?" dedi taksici. Yeni evimin adresini verip, "Küçükçekmece." dedim. Araba hareket etmeye başladı. Ben de gözlerimi yola çevirdim. İşte buradayım... Başarmıştım. Tüm o "Yapamazsın." diyenlere rağmen, ben başarmıştım. Hayalimi gerçekleştirmiştim. Tabii bu hayalime ulaşmamda en büyük destekçilerim abilerimdi. Her koşulda yanımda oldular, beni desteklediler ve hep cesaret verdiler. İyi ki varsınız, sizi çok seviyorum! Hayalim İstanbul`a gitmekti. Orada mesleğimi yapmak... Annemle babam başta sıcak bakmadılar bu fikre. İstanbul onlara korkutucu geliyordu. Hele ki anneme... Haklılardı da. Kim ister ki evladının bilmediği, uzak bir şehirde tek başına yaşamasını? Ama bu işi de abilerim halletti. Bir de abimin askerdeki arkadaşı olan Cüneyt abinin, taşınacağım mahallenin muhtarı olması... Bu durum, babamları biraz daha rahatlattı. Nihayetinde ikna oldular. Arabanın durmasıyla geldiğimizi anladım. Ücreti ödeyip indim. Taksici abi bavullarımı da indirdi. Teşekkür edip mahalleye doğru yürümeye başladım. Daha önceden geldiğim için evin yolunu biliyordum. Yaklaşık 10-15 dakika yürüdükten sonra yaşayacağım yere ulaştım. İçime derin bir nefes çektim. Gözlerimi kapadım. Dudaklarımdan tek bir cümle döküldü: "Yeni hayatına hoş geldin, İris Mira Demiray.."

İki polis, iki ebeveyn, iki candı ölenler. Sadece onların değil benim de ölümüme sebep olmuştu o kurşunlar. Yemin etmiştim onların isteklerini yerine getirmeye, öyle yaşamaya. Benim bildiklerimden fazlası olduğunu nereden anlayabilirdim ki? Onların katilleriyle empati kurabilmem normal miydi? Ona acımam normal sayılır mıydı? Daha önce benim verdiğim ifade yüzünden içeri giren bu adamı sekiz yıldır içinde olduğu bu hapishaneden kurtarmak için çabalamam normal olabilir miydi? Yaşananlar adaletin kırık olduğunun göstergesi değildi de neydi?

Gizli saklı oyunlar, düşmanlar ve savaşlar. Söylesene Nilüfer, Üç Vadi`de hiç saklanır mı sırlar? Kayla Ahu Tuna ailesini acı bir şekilde kaybettikten sonra Wattpad platformunda kendi hikayesini yazmaya başlar. İşler yolundadır ta ki yeni sıra arkadaşıyla tanışıp, kendini bir katilin hedefinde bulana kadar.

Bir okul, bir cinayet , şüpheli olan Ilgaz Sara Uygur, Ve adalet bakanı tarafından okula yerleştirilen 5 ajan. "Okulda kavga ettiğim kızın cesedi, evime yakın bir parkta bulundu. Herkes bana bakıyor ama ben geçmişime dair tek bir kareyi bile göremiyorum." "Şimdi etrafımda dolaşan beş yabancı var. Ve benim attığım adıma kadar dikkat ediyorlar. Peki onlar kim ve neden beni izliyorlar? "

> “İnsan zekâsının sınırlarını değiştirecek bir çalışmanın ortasında, dünyaca ünlü bir profesör Türkiye’de yatağında ölü bulunur. Soruşturmalar sonuçsuz kalır, halkın umudu sessizliğe gömülür. Yıllar sonra, görevinde hatasız ilerleyen bir ajan, bu kapatılmış dosyayı tekrar açmak üzere Türkiye’ye gönderilir. Ama geçmişte saklı sırlar, sadece bir adamın ölümünden ibaret değildir. Ve bazı zihinler… asla uyumaz.” ■ Tüm hakları bana aittir.

Osmanlı payitahtının sisli sokaklarında sıradan görünen hiçbir şey aslında göründüğü gibi değildir... Müşahedeci Selim Efendi, gözlem gücü, zekâsı ve sarsılmaz adalet duygusuyla dönemin en gizemli vakalarını aydınlatan bir Osmanlı dedektifidir. Gecenin karanlığında kaybolan adımlar, fener ışığında beliren gölgeler ve sarayın duvarlarının ardında saklanan sırlar, onun titiz gözlemlerinden kaçamaz. "Bir Osmanlı Dedektifi: Müşahedeci Selim Efendi", tarihî atmosfer ile polisiye heyecanını bir araya getiriyor. Okuru hem Osmanlı İstanbul`unun büyülü sokaklarında dolaştırıyor hem de çözülemeyecek gibi görünen gizemlerin ardındaki gerçeği aramaya davet ediyor.

Yasemin, evinde bulduğu cesedi saklamaya çalışırken aslında kendi zihninin karanlık derinlikleriyle yüzleşir. Ceset, sadece kimliği bilinmeyen biri değil; Yasemin`in korkuları, pişmanlıkları ve bastırdığı anılarının da bir yansımasıdır. Peki, asıl katil dışarıda mı, yoksa içeride midir? Peki Yasemin, cesedin kim olduğunu ve katilin kim olduğunu öğrenebilecek mi? Bu gizemli yolculukta onu bekleyen en büyük sır, belki de kendi kimliğini keşfetmek olacaktır.

Toprağın haykırışları oldu pusulam. Benliğimi bıraktığım kanatlarım ölümün habercisiyle buluştu. Sarmaşıklarına sarılı bedenler onun varlığında vücut bulurken, hayat verdiği topaktan can alacaktım. O kefene sarılmamış ruhları benim için süslerken, kasvetli havasını mavi kanatlarımla dağıtacaktım. Ruhu arşa çıkmış bu insanların, cellatlarının son tanıklarıydık biz. Varlığım yok oluşun miladı. Yaşamı var oluşun yok oluşu.

Demir ve İnci Kâinat biri polis biri avukat olan çift yumurta ikizleridir. Organlarından olan ölü çocuklar bulunmaya başlamıştır. Onlara bunları yapanları aramaya koyulurlar. Geçmişte anne ve babasını elim bir kazada kaybeden ikizler kendilerini bu dava peşinde değil bir anda kendi geçmişlerinin peşinde bulurlar. Bakalım onları geçmişte neler bekliyordur.

Herkes bir rol oynar; kimisi gelin, kimisi metres, kimisi sadece izleyici. Ama Duru, perdenin arkasındaki eldir. Bu hikâye, sadece entrikaların değil, içsel dönüşümlerin, beklenmeyen ortaklıkların ve gölgede kurulan ittifakların romanı. Ve bazen, intikam… zarifçe sunulan bir tekliftir. Hayat, Duru Sayar için her zaman bir adım önde olmak, güç ve zekâyla her engeli aşmak demekti. Ancak bir gün, ailesinin içine düştüğü bataklık, onu hiçbir stratejiyle kontrol edemeyeceği bir yola sürükler. Para, güç ve statü... Bunlar, Duru`nun asla kaybetmeyeceği değerlerdi. Fakat şimdi, hayatını şekillendirecek tek şey, ona evlenme teklif eden Soydan ailesinin oğlunun dünyasında kendine bir yer edinmektir. Bu evlilik, bir çıkış yolu mu yoksa tuzak mı? Duru, ailesinin yüzünü güldürmek ve kendi gücünü pekiştirmek için her şeyi riske atmaya kararlı. Ama oyun büyük, rakipler acımasız ve sırlar karanlık... Duru, kendi geleceğini inşa etmek için mücadele ederken, karşılaştığı her yeni yüz, daha derin bir oyunun parçasıdır. Gerçek, ona hiç beklemediği bir şekilde yüzleşmeyi vaat eder. Duru`nun kararları, sadece kendi değil, ailesinin de kaderini değiştirecek... Ve bir yasak aşk günahın üç kalbini oluşturacak.

ki gün boyunca kaybolmuştu hayat… Rüzgar Demir, sert bakışlarının ardında bir vicdan taşır. Genç bir kız, Açelya Yalın, denizle buluştuğunda geride sadece sessizlik ve soru işaretleri kaldı. Alkol, uyuşturucu, bir çığlık ve ardından derin bir boşluk… Babası öfkeyle deliye dönerken, her adımda Rüzgar’ı sarsan ipuçları ortaya çıkıyor. Ve o, yalnızca gerçeği değil, kaybolmuş bir hayatın ardındaki sessiz çığlığı da bulmak zorunda.

Hep aynı kurgu ardan sıkılıp yeni bir kitap arayıştaysan seni kitabıma davet ediyorum⚖️❤ Adalet peşinde koşan bir savcı şüpheli bir kazayla ortadan kaybolur. Savcı Derin Arslan ise bu davayı başına geleceklerden habersiz kabul eder ve geçmişine bir kapı aralanır. Kaza mı? cinayet mi? Her bir ölüm bir başkasını doğurur bu ölümler son bulacak mı?

Ülkenin en başarılı araştırmacı ve gazeteci Karahan Yazar tekrardan zorlu bir göreve başlar. Fakat bu görev öncekilere hiç benzemez. Çünkü bu sefer bitmiş bir cinayeti araştırmaz. Kendisine yazılan oyunun bir parçası olur. "Bana yazılan oyunu mu oynayacaktım.Yoksa bu oyunu baştan mı yazmalıydım?"

Azra, yirmi altıncı yaşına hediyeler, kutlamalar ve sıradan bir doğum günü heyecanıyla girer. Ta ki eline geçen kırmızı bir poşetin içinden çalan o telefon çıkana kadar... Telefonun diğer ucunda kendisine "Kuklacı" diyen biri vardır. Mekanik sesiyle kurallar koyar, tehditler savurur, oyunlar başlatır. Azra’nın hayatı artık kendi kontrolünde değildir. Onu izlemekte, evine girmekte, ailesini gözetlemekte ve her adımını bilmektedir. Kaçacak yeri olmayan Azra, ailesi ve sevdikleriyle birlikte ölümle yaşam arasında ince bir çizgide yürür. Peki Kuklacı’nın istediği nedir? Ve daha da önemlisi, bu ölümcül oyundan sağ çıkmak mümkün müdür? Kendi korkularınızla yüzleşmeye hazır olun. Çünkü bu kitapta sadece Azra değil, siz de kuklasınız...

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endişe hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"