Her zaman okulun popüler çocuğuna, aşık olunmaz. Dışlanan çocuğuna da olunur. O anda ekranımda tek bir mesaj belirdi. Fetih:Sende gitmesen olmaz mı?

“Bazı zarflar kaderin mühürlenmiş halidir.” Sayra Demiralp, bir zamanlar ışıltılı salonların, kristal avizelerin ve baba korumasının içindeydi. Şimdi, kitapçı raflarında bir hayat arıyor; geçmişiyle geleceği arasında sıkışıp kalan yirmi yaşında bir kız… Annesi kayıp, babası ölü, hayalleri yarım. Ama kaderin rengi bazen vişne çürüğüne bürünür. Bir yağmur gününde eline tutuşturulan bir zarf, onu İstanbul’un en karanlık köşelerine, Karataş Malikanesi’ne götürecek. Ve orada onu bekleyen adam; Giray Karataş… Soğuk, sessiz, tehlikeli. Babasının mirası kadar keskin ve kanla çizilmiş bir geçmişin varisi. Giray ve Sayra… İki farklı karanlığın çocukları. Biri intikamı öğrenmiş, diğeri onu anlamaya çalışan. Aralarındaki bağ nefretle başlar, ama aşkla nereye varacaklarını ikisi de bilmez. “Vişne Çürüğü”, aşkın en derin tonuna boyanmış bir intikam ve hayatta kalma hikâyesi. Kanla yazılmış sırlar, geçmişten taşan acılar ve ölümle flört eden bir tutkunun romanı.

Kucağımdaki minik, onun uzattığı oyuncaklarla kendince gülüp, mırıldanıyordu. Ben ise sanki yerime çakılmış gibi, otura kalmıştım burada. Tek yaptığım Duru`nun saçlarıyla oynayarak oyalanmaktı. Onu ise ben oturduğumdan beri suratıma baktığını gayet hissede biliyordum. 1 hafta önce duyduklarımın şokuyla ne hiss edeceğimi bilmeyerek, suratına bile bakmıyordum. "Ahu." diye bana seslenmesiyle sadece "hm" dedim suratına bakamazken. Aniden çenemde hissettim parmaklar, kafamı ona doğru döndürdü. Bakışlarını kısaca Duru`ya değdirdikten sonra hayranmışcasına bana baktı. "Bizim de bundanımız olsun mu?" deyip beni hem dumura uğrattı, hem de bedenimdeki bütün kanın yüzüme hücum etmesini sağladı.

Ailesi ni kaybetmesi sonucu sokak larda yaşıyan Lara yetişmesi için Bir yetiştirme yurduna bırakılır ve belli yaşa gelindiğinde ise eğitmen lerden eğitim alan bir çaylak hâline gelmiştir ve bu durum her ikisinide birbiri ile tanışması için oldukça önemli bir yerdir

Zorbalığın, sessiz kalmış aşkların ve karanlık sırların gölgesinde bir lise hikâyesi... ‎ ‎Lise öğrencisi Derin, yıllardır sessizce hoşlandığı çocuğa mezun olmadan önce bir mektup bırakır. Ama o mektup sadece bir itiraf değil; birçok şeyi harekete geçiren bir kırılma noktasıdır. ‎ ‎Zorba bir arkadaş grubunun içinde, görünmeyen çatlaklar oluşmaya başlar. Sessizlik dağılır, eski dostluklar çözülür, ihanetler ortaya çıkar. Ve sonunda, kimsenin geri dönemeyeceği bir an gelir. ‎ ‎Gölgede kalanlar artık görünür olmaya başlıyor. ‎ ‎Ama bazı yaralar ışıkta bile iyileşmez.

Türk Hava Kuvvetlerinde Olan Kadın Ve Türk Kara Kuvvetlerinde Olan Adamın Hikâyesi... "Havadan gelen nefes karaya vurmasaydı, Çiçek toprağa kavuşmazdı. Çiçek oksijen bulması için toprağa karışması gerekirdi. Ve Hava ve Kara Birleşirdi. Toprak ve Çiçek Buluşurdu. Bu ne demekti? Bu Tam olarak şu demekti. Bir Makine, Bir İnsan Tek Vücut Olduğunda Yeryüzü Ve Gökyüzü Birleşir Bir Savaşçı Doğar."

“Bir kitap yüzünden kavga ettiğiniz biri, gün gelir hayatınızı değiştirir mi? Benimki değiştirdi. Onun adı Alparslan… Ve bu sadece bir kavga değildi.”

Whispers Beyond Midnight “Gece sessiz görünür… ama bazıları o fısıltıları duyar.” Rei, sessizliğin içinde kendini bulan, geceleri sokak lambalarının altında kaybolan 16 yaşında bir gençtir. Gündüzün gürültüsünden uzaklaştıkça, gecenin karanlığında gerçek benliğine yaklaşır. Ancak bu sessizliğin içinde yalnız değildir. Yui… Gizemli, çekici ve tuhaf şekilde tanıdık biri. Onunla karşılaştığı o gece, Rei’nin hayatında bir şeyler değişmeye başlar. Gözlerinin ardında başka bir dünya saklıdır — tehlikeli, büyüleyici ve sırlarla dolu. Rei’nin geçmişi kadar karanlık olan bu şehirde, ikili arasındaki bağ zamanla güçlenirken, gece her zamankinden daha canlı hâle gelir. Ancak karanlık sadece huzur sunmaz… bazen içinden bir çağrı gelir. Romantizm, gizem, aksiyon ve gecenin içinden yükselen fısıltılar... Bu hikâyede sessizlik, en güçlü çığlığa dönüşebilir.

İlk görüşte aşka inanır mısınız? 💙

Karşı komşum Kenan, erotik romanlar yazıyordu. Ben sadece ona pasta götürmeye gitmiştim… Ama kendimi bir romanın başrolü olarak buldum. Günahkâr Satırlar – Bazı kelimeler sadece okunmaz, yaşanır…

Kuzgun uçtu, evini aradı. Kuzgun uçtu, tuzağa düştü. Kar yağdı, bir ev tüm ihtişamına rağmen yok oldu. Sesleri içine çekti, içindekileri kovdu. Deva gelene kadar. Deva Kuzgun, hayatın kıyısında tutunmaya çalışan genç bir kadındır. Umutsuzca bir sığınak ararken, karşısına çıkan şüpheli derecede ucuz lüks bir villa, ona hem umut hem de huzursuzluk getirir. Seçeneksiz kalan Deva, bu fırsatı kaçırmaz… İzan Karavezir’in parmakları masaya vurdu kendini. Tak. Deva’yı gördü. Tak. Evi karşısına çıkardı. Tak. Kuzgun tuzağa düştü. Tak. Onunla tanışma zamanı gelmişti. İzan Karavezir, bir planını daha başarıyla sonuçlandırmıştı. Sırada kendini tanıtmak ve Kuzgun’un sınırlarını keşfetmek vardı. ** ÇALINTI VE KOPYALAMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Barın: merak ettiğim bir şey var Barın: bunu daha önce sana hiç sormadım ama Barın: şimdi sormak istiyorum Barın: neden yüzüme bakmıyorsun (23.37) Barın: sadece sınıfa ilk girdiğim an uzun bir süre yüzüme baktın Barın: zaten ondan sonra hiç bakmadın Barın: saydım (23.40) Barın: bana üç saniyeden fazla bakmıyorsun Barın: bilseydim ilk gün sayardım bana ne kadar süre baktığını Barın: ama sonra farkettim ki (23.45) Barın: sadece bana böylesin Barın: diğerlerine istediğin kadar bakıyorsun Barın: ama bana gelince en fazla üç saniye sürüyor bakışların Barın: bugün Canere altı saniye baktın mesela (23.50) Barın: saydım Barın: Neden bana üç saniye? (23.52) Barın: merak ediyorum Beren (23.55) Barın: Neden bana bakmıyorsun (23.58) Barın: ya da bakamıyorsun? (00.00)

Kitabın telif hakları bana aittir. Kopyalanması halinda dava açarım. Bilginize. Baştan söyliyeyim. 40.bölüme kadar texting sonra düz yazı. Bunu bilerek okuyun. Sonrasında olumsuz inceleme bırakmayın lütfen. Sıradan bir abi- kardeş ilişkisinden aşka ilerleyen bir tutku. En fazla ne olabilir ki? Sizi içeriye bekliyoruz. Alaz Kara: Giymişsin kısacık elbiseyi.(00:07) Baldırlar çırılçıplak meydanda.(00:08) Göğüsler açıkta(00:08) Sonra niye sinirlerin zıpladı diyorsun.(00:09) Al işte sana asıl nedenlerini yukarıda sıraladım.(00:10) Siz: Sen beni mi süzdün?(00:10) Alaz Kara: Ben seni niye süzeyim kızım?(00:11) Kendine gel.(00:11) Kendin çırılçıplak giyiniyorsun.(00:11) Sonra tüm suç Alazın oluyor.(00:12) Yok öyle yağma.(00:13) Böyle yaparak mahallelinin de ağzına laf verdiğinin farkında mısın?(00:14) İster istemez insanın gözü kayıyor yani.(00:15) Bilerek yaptığım bir durum değil.(00:16) Siz: Giydiğim kıyafet gayet zevkliydi bir kere.(00:17) Sen modadan ne anlarsın ki.(00:18) Ayrıca mahalle ne düşünürse düşünsün.(00:19) Alaz Kara: Dediğim dedik çaldığım düdük.(00:19) Kendi bildiğimi okumaya devam edeceğim diyorsun yani.(00:20)

Öylece trafiğe karışan aracın arkasından bakarken bacaklarımın beni taşımayacağını anlamıştım. Taşımasındı. Önemi yoktu. Kendimi dizlerimin üzerinde yere bırakırken de , alnımı soğuk asfalt zemine dayarken de , dişlerimi kırarcasına sıkarken de, aman kimse duymasın aman kimse Hazan güçsüz demesin diye soğuk havaya karışmasına izin vermediğim hıçkırıklarım bedenimi amansız bir sıtma krizine girmişim gibi titretirken de , gözyaşlarım kirpiklerimi ıslatırken de , sevdiğim adam " Yapma Hazan! Öldürme beni yavrum" diye feryat ederken de hiçbir şeyin bir önemi yoktu. Hiçlik bu olmalıydı. Yine de "vatan sağolsun" du. Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

Ben Nazlı. Denilenlere göre beni 12 günlükken çöp konteynırının kenarına bir kış gününde sadece bir zıbınla bırakıp terk eden anayla babanın kızı Nazlı. 22 yıllık hayatında özgürlüğün tadını hiç tatmamış, hayatı boyunca oradan oraya savrulmuş, hor görülmüş eziyet edilmiş Nazlı. Şimdi bu taşlı yollardan geçerken başımı cama yaslamış sakince yolu izliyordum. Bunca yıllık hayatımda hiç gün yüzü görmememe rağmen öğretmen olmayı başarmış, şimdi ise bir köy okuluna, küçücük kalplere dokunmaya gidiyordum. Teröristlerin yoğun olduğu bir bölgeymiş burası, öyle diyorlar. Çokta tehlikeliymiş. Bunların hiç biri benim umrumda değildi. Telefon rehberimde bile kayıtlı kimse yokken, çokta canımdan endişe ettiğim söylenemezdi, mezarımın bile kimsesizler mezarlığında olacağını biliyordum. Yanılmıştım. Tek bir adamın hayatım,kalbim olacağını, ailesinin ailem olacağını bende tahmin edememiştim.

Şurimşine: Lazca canımın içi sevdiğim. 2000`ler de geçen bir aşk hikayesi. Mert Ali ve Leyla`nın hikayesi. Şiddet ve korkutularak büyütülen Leyla ilk kez sevilmeyi tadacaktı belki de. Saf sevgiyi. Leyla`dı o Mert Ali için annanesinin koyduğu ismi vardı sadece. Onu satan babasının hiç bir şeyi olsun istemiyordu karısının üzerinde.

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

Sadece bir şarkı nasil hayatımı değiştirebilirdi ki...

Bir çarpışma sonrası tanışmaları sonucu hayatlarında önemli bir değişikliğe giden Alin ve Melih hiç beklenmedik olaylarla karşılaşacaktır.Bu olaylar onları bazen yıpratırken bazen mutluluklarına sebep olacaktır...

Yine beklentiler vardı... Sadece beklentiler. Nefret ediyordum bu sözcükten,"Beklenti"... İnsanlar, kendileri bile yapamayacağı şeyleri sizden bekler. Yapamazsanız beceriksizsinizdir. Halbuki sizden bekledikleri şeyleri kendileri bile yapamazlar

Sessizliğin bir sesi vardı. Ve bazen en büyük çarpışmalar, tek bir kelime edilmeden yaşanırdı. Duru, hayatla arasına kalın duvarlar örmüş, az konuşan ama derin hisseden bir kızdı. Babasının gölgesinde, yokluğun içinde, kendi küçük evreninde büyümüştü. Gülümsemeyi unutmamıştı ama kimseye de göstermiyordu. Savaş... Hayatı ciddiye almayan, küfrüyle bile ruhunu örten, yaralı bir adamdı. Ama gözleri, bakışları ve çığlığı başka bir şey anlatıyordu. Onlar hiç konuşmamışlardı. Ta ki bir bakış, bir sessizlik ve bir karşılaşma, onları içten içe birbirlerine çarpana kadar. Bu bir aşk hikâyesi değildi sadece. Bu, iki ruhun gürültüsüz bir çarpışmasıydı. İz bırakan, kanatmayan ama unutturmaz bir çarpışma.

Viessa, hayatı boyunca kafasının içinde duyduğu seslerden ve gördüğü kâbuslardan kurtulmak için, bu seslerin ve kâbusların ona gösterdiği işaretleri anlamaya çalışarak tek bir sonuca ulaşır: Büyülü Orman’a gitmek. Güney’de hâlâ daha sakin bir hayat yaşarken, köle tüccarlarının eline düşerek kendisini bir anda Kuzey’de bulmasıyla her şey tamamen değişir. Zaman ilerledikçe, Kuzey`de kendisi ve kafasındaki seslerle ilgili asla tahmin edemeyeceği gerçekleri öğrenmeye başlar. Bu gerçeklerden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır ve asıl kâbusunun, aslında o zaman başladığını yeni anlayacaktır. Çünkü işleri değiştiremezse, yolun sonunda onu bekleyen tek şey kalp kırıcı bir ölümdür.

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

Grup Adı: Akıl Var Ama Yok Tahsinli Ekmek: GÜNAYDIN AKILLI (ŞÜPHELİ) ARKADAŞLARIM (02:00) Esin Fırtınası: Lan mal, akşamı yaşıyoruz şu an, ne günaydını? Halilim Mutfakta: Deliye her gün günaydın olduğu için Tahsin bu hallerde :) Siz: Deliye her gün bayram değil miydi? Berkiliskoyla Savaşa: Akşam akşam edebiyat çekemem, kafam ağrıyor. Neşe Doluyor İnsan: Biz bu akılla nasıl üniversite okuyoruz? Siz: Benim sayemde grubun zeka seviyesi artıyor.👑 Tahsinli Ekmek: Grubun akıllısı konuşmaya başladı yine... Esin Fırtınası: SKKSJSJKSKSKKSJSJDJJDKS

🌸Ela Demir 🔥Pars Arel 3. mafya kurgum 🥳 "siz kimsiniz?ne işim var benim burda!?" "Sakin ol doktor,Sana zarar verecek değilim...Tabii şimdilik" "Ne istiyorsunuz benden?" "Çok basit, doktorum ol.Ben çok sakar bir adamım ,biliyor musun ?her gün kurşun yiyorum.Ve bu yaralarımı sen tedavi edeceksin!" "Ben böyle birşeyi kabul etmiyorum!" "Peki." Diyip telefonunu çıkardı. "Aslı denen kızı öldürün-" "Ne!" "Biraz daha bağırırsan ,seni de onun yanına göndereceğim !" "Bunu yapamazsın!" "Dene ve gör.Karar senin..."