Gölgesiyle hükmeden bir lider, Işığı yönetemez. _____________________________________ •Minimalist Edebiyat •Novella •Egzistansiyalist •Episodik Roman

Allah`ın rahmetinin en güzel tecellisidir anne.. En çok onlar sever, en çok acıyı da onlar çeker. Her fedakarlıkta bulunurlar evlatları için. Her annenin vardır bir hikâyesi. 🌿 Bende annemin hiç bir kurguya yer verilmeyen hikayesini yazıyorum. 🌾 "Sadece filmlerde yaşanır sanıyorduk.."

Bir Bedel Meselesi

Bazı yaralar vardır. Kapanmaya yüz tutan kapanmayan ve iz tutan yaralar bu 3 yara da bende var hepsi. 17 yıl kolay değil 17 yıl ben 17 yıl boyunca canavar bir ailede büyüdüm. Yanlış onlar beni büyütmediler ben büyümek zorunda kaldım. 17 yıl boyunca çektiğim acılar hepsi boşuna mıydı? Ben 17 yıl boyunca çektiğim acıyı tek başıma çektiğimi sanıyordum. Hâlbuki hiç tanımadığım ikizim Efe Saygın Efe de 17 yıl boyunca çektiğim acıların aynısını kalbinde yaşıyormuş. Bana bu acıları yaşatan hiç kimseyi affetmiyeceğim ama kendim için değil ikizim diğer yarımda bu acıları hissettiği için. "Abinim kızım ben senin abinim"Alp "Tabiki de sana akıl vericeğiz abiyiz biz abi" Sarp "Kim ne diyor sen abilerine karşı mı geliyorsun çiçeğim abiyiz biz abi" dedi. Doğu Diğerlerinin bir şey demesine izin vermeden bağırdım. "YETER! NE ABİYMİŞ. EYY GÜZEL ALLAH`IM BEN SENDEN BİR TANE İSTEDİM 6 TANE İSTEMEDİM Kİ"

Miray, sevgilisi Emir`in yeni gelen kıza karşı takıntılı olduğunu öğrendiğinde kalbinde büyük bir boşluk açılır. Her şey darmadağın olurken, Kutay hayatına dâhil olur. Sessiz ve gizemli biri olan Kutay, sadece Miray`ın değil, geçmişin de kapılarını aralayacaktır. Çünkü onun gelişi, tesadüf değildir...

Abimin arkadaşına aşık olmak.... Bölümler pazartesi ve cuma atılıyorrr Bonus bölümün günü belliii değilllll

Henüz bebekken birbirinden ayrılan ikiz kardeşlerin yıllar sonra ölüm ile yolları tekrar kesişti.

Yeni bir şehir. Yeni bir okul.Ve gölgelerin adını fısıldadığı bir üniversite...Sera geçmişinden kaçmadı. Onu yanında getirdi.Ama Karaçınar’da bazı şeyler seninle gelmez; seni orada bekler.Kimi insanlar sessizliğiyle konuşur,kimi gözlerinin içine bakmadan seni çözebilir.Ve bazı yerler vardır... Adım attığında sadece zaman değil, gerçek de bükülür.Burası o yer.Ve bu, sıradan bir başlangıç değil.

hayatlarını zor koşullar içinde şekillendiren iki gencin beklenmedik şekilde yollarının kesiştiği bir hikâye. 27 yaşındaki başarılı CEO, hayatının en büyük kararını almak zorunda kalırken, 20 yaşındaki genç kız, annesine olan sorumluluğunun gölgesinde yaşamını sürdürmeye çalışmaktadır. Birbirinden çok farklı dünyalardan gelen bu iki insan, ortak bir yolda ilerlerken, kalplerindeki duvarları aşmayı ve birbirlerine güvenmeyi öğrenirler. Bu hikâye, hayatta karşılaşılan zorluklar, aşkın ne kadar beklenmedik bir biçimde doğabileceği ve insanların birbirine nasıl güç verebileceği üzerine derin bir yolculuğa davet ediyor.

Gökyüzünden binlerce yıldızın kaydığı o gün iki genç yan yana, biraz da diz dize otururlarken oldu her şey. Oğlan kıza, onu ilk gördüğü andan beridir sevdiğini söyledi. Kız ise utançla parmakları ile oynadı. Bu memlekete geldi geleli adetlerine uyum sağlamakta güçlük çekiyorduysa da hisleri öyle değildi ya. O da besbelli seviyordu oğlanı. Yine de söz etmeye ar etti. Nasıl derdi? Babası bacaklarını kırardı! Babasını da hatırlayınca irkildi, yüzünde açan çiçek soldu, ayaklandı hemencecik. Gideyim diyecekken oğlan da kalktı. Oğlan pervasızdı, gönül çelmekle pek bir anılırdı. Şu mahallenin bütün kızları; güzeli, çirkini, uzunu, kısası, derlisi toplusu hep birden şu oğlan bana baksa diye ah ederdi. Bakardı oğlan, çapkındı zira. Ergenliğinin orta yerinde ulaşabildiği tüm kızlara elini sürerdi. İyi yürekliydi ama. Eli ayağı tutmayan yaş almış komşularının varsa elinde öte beri, alır evlerine kadar taşırdı. Yahut darda kalmış küçük bir çocuk görünce sarılır, güvenlice evine yollardı. Her iyi gibi onun da kusuru vardı. İşte o kusur da Mahruze`nin göğüs kafesine sığmaya çalışan kalbini paramparça ediyordu. Gitmeye yeltendi, oğlan tutuverdi bileğinden. "Biraz daha kalsan?" Kalırdı Mahruze. Zaten anneciği de onun annesiyle sohbete dalmıştı. Kahveler içilmiş, sonra da ters çevrilmişti. Anneciği pek iyi bakardı kahve falına. Mahruze`ye de bakardı. Sonra hoşuna gitmemiş gibi, `Al yıka şunu, içine de hiç bakma!` diye uyarırdı. Mahruze inanmazdı ama işte insanoğlu, bir telvede kader arardı. O da karmakarışık şekilleri gördüğünde epeyce anlam çıkarmaya çalışır ama bir türlü çıkaramayınca da yakalanırdı annesine. Gülerdi annesi ama yarımca. `Merak etme,` derdi. `Senin bahtında güzellik var. Var da sen ciğersizin birine tutulacağın için,` deyip elini sallardı. Hakikati söylemişti annesi. Ciğersiz değilse de kahpeydi gözleri. Bir baktığına bir daha bakmazdı, istemezdi işte. Çekindi Mahruze, gözlerini indirdi. Oysa gözleri tüm ışıkları içine almış gibi parlarken indirmesin istedi oğlan. Şöyle doya doya baksa, o gözlerden ufacık öpse... Bir deli cesaretti vurdu göğsünü, tuttu kızın çenesinden, kaldırdı başını gözleri değsin diye gözlerine. İçi kanatlandı oğlanın. Oğlan da kulağına Ahmet ismi okunduğu andan beridir böyle gözler görmediğine yemin ederdi. Ahmet zaten olur olmadık yeminler ettiğinden bir kıymeti olur mu bilmezdi. Taştı içinde taşıyamadığı sözler. "Gözlerin ne güzel!" Yaklaştı biraz kuş gibi titreyen kıza. "Şu dünyayı içine almış, sığdırmış gibi..." Az kalsın yıkılıyordu Mahruze. Daha evvelinden böyle sözler işitmediğinden ne diyeceğini de bilemedi. Az sonra Ahmet iyice sokulup kızın gözlerinin üzerine derin bir öpücük bırakınca ister istemez tutundu ona. Ahmet bir kere fırsatı bulmuştu ya gözlerden şakaklarına, yanağına ve en son kor gibi görünen dudaklarına bastırdı dudaklarını. Mahruze yitip gidecekti besbelli. Fakat derinlerde bir yerlerde babasının sesini duyunca toparlandı. Oysa, `Ulan!` demeliydi Ahmet`e. `Daha geçen günlerde 10`lardan afili Esma ile sen?` Diyemedi ama... Diyecek gibi de değildi hiç. Kaçtı durdu Ahmet`ten. Ahmet`e de sevda oluverdi bu kaçma kovalama işi. O kaçtıkça kovaladı, kovaladıkça kızın özünü özümsedi. Ne güzeldi Mahruze, hem içi hem dışı... *** Gençlik hevesi iki genci kıskıvrak yakaladığında aşkın ateşine yakalandılar. Ancak onlardan evvel çizilen yolları ayrıldığında bir daha karşılaşabileceklerini düşünmemişlerdi. Yıllar yılları kovalayıp kuyruklarını yakaladığında bir adalet sarayında bir davanın iki tarafı olarak karşılaştılar. Ancak artık gözlerde aşktan evvel vicdan perdesi vardı...

Kimi zaman bir pencere aralığı kadar yakındır aşk. Ve bazen, en tanıdık sokakta, en bilinmeyen duygular saklıdır. Kendi hâlinde bir mahallede, herkesin birbirini uzaktan tanıdığı, selamlaştığı o sıcak düzenin içinde iki kalp yavaşça birbirine yaklaşır. Ne büyük cümleler kurulur ne de büyük hatalar yapılır. Sadece bakışlar değişir, zaman yavaşlar ve içten bir hikâye başlar. Bu kitap, küçük adımlarla büyüyen, kalbe dokunan bir aşkı anlatıyor. Sessiz, sade ama güçlü. Tıpkı gerçek hayat gibi. Aynı sokakta büyüyüp birbirine yıllarca sadece "merhaba" diyen iki kalbin, bir akşam ezanı sonrası yolları kesişti. "Her tabelanın adı onu hatırlatıyordu. Ne zaman hatıralarımın yerine gerçeği gelecekti?"

İnsan bazen sevdiğini bilmeden yaşar...

Kerem Çelik Ünlü bir iş adamı aynı zamanda her yerde aranan bir katil Alara Özdemir Kerem Çelik`in sekreteri aynı zamanda onu ölümden döndüren kişi Alara Birgün rastgele numara çevirerek mesajlar yazarken mesaj yazdığı numara patronuna aittir Ve o mesaj ile patronu sandığı katil ölümden döner Tek bir sorun vardır ki Alara mesaj attığı kişinin patronu olduğunu bilmezken, Kerem Mesaj atan kişinin asistanı olduğunu bilmiyor

🌟 Peri Masalı Her aşk bir masaldır. Ama bazı masallar, sırlarla yazılır... Volkan, Alina’ya sadece âşık değil; ona sanki kaderinden kopup gelen bir parçayla bağlı. Gözlerinin içine her baktığında bir cennet görüyor, ama bu cennetin ortasında karanlık bir sır var. Alina`nın söyleyemediği, ama içini kemiren o şey—söyleyemediği, korumaya çalıştığı o sır—bu aşkın önünde sessiz bir duvar gibi duruyor. Volkan, kalbinin sesini dinleyip Alina’nın gerçeklerini keşfetmeye kararlı. Ama her cevap, yeni bir soru doğuruyor. Alina’nın suskunluğu, Volkan’ın kalbinde ikilemler yaratıyor. “Ya beni hiç sevmediyse?” diye geçiriyor içinden… Peki ya gerçek, düşündüğünden çok daha karmaşıksa? Aşk, cesaret ister. Sırlar, cesareti sınar. Ve bazen… En büyük savaş, kalbinle yüzleşmektir.

Bazen birşeyleri görmene gerek yoktur bilirsin

Bu hikaye mutluluğu ve gerçek sevgiyi arayan iki gence ait herkez gibi. Peki size bir soru siz gerçek sevgiyi bulabildinizmi?.

Hayatın bütün zorluğuna göğüs germiş biri...

Bu roman, birnirine aşık olarak evlenen fakat zamanla evlilikleri sarsıntıya uğrayan yirmili yaşlarda bir çifti anlatıyor.Genç kız çok sevdiği eşi tarafından sevgisizliğe ve ilgisizliğe maruz kalır.Eşinin bu hallerine anlam veremez hatta onu artık sevmediğini düşünür çünkü ikiside birbirini tanımayan aynı evin yabancıları olmuşlardır.Genç kız, içine düştüğü yalnızlık kuyusunda çırpınıp durur.Eşiyle bu durumu konuşmaya çalışır fakat eşi kendini işine o kadar odaklamıştır ki genç kızla aralarına koyduğu uçurumu farketmez.Genç kızın yalnızlığını bastırdığı tek yer kendine ait olan çiçek serasıdır.Bitkilerini asla ihmal etmez ve gününü serasında geçirir. "Yükledin tüm yalnızlığı omuzlarıma!Bu dört duvar arasında bir başıma yalnız bıraktın beni.Sen hiç gözlerinin bana nasıl bu kadar yabancı baktığını gördün mü?Görsen dayanamazdın zaten çünkü ben sana hiç öyle bakmadım, tüm sevgimle baktım gözünün içine.Benim annem de babam da sendin, senden başkasını aile bilmedim ben!Biliyor musun bence biz iki evli insan değiliz, biz aynı evin yabancılarıyız." Genç adam tiryakisi olduğu gözlere baktı, ilk günki gibi güzeldi eşinin gözleri.Yaptığı yanlışın farkındaydı.Oysa her şeyi eşini korumak için yapmıştı kendince fakat onu yanında tutamamıştı.Eşi elinde valiziyle evi terk ediyordu.Bu evliliği kurtarabilecek miydi?

Belki bilenler vardır, 2020 yılıydı yanlış hatırlamıyorsam ve Fox(Now) kanalında bir dizi vardı: Son Yaz Beni çok etkileyen, oyuncuları ve senaryosu ile kendine bağlayan, başta Alperen Duymaz olmak üzere tüm kadrosuyla her bölümünü zevkle izleten bir diziydi. (Benim görüşüm). Ben yine ve yeniden izledim ve yine ve yeniden büyüsüne kapıldım. Karşınızda Son Yemin. Son Yaz ve Son Yemin arasında bağlantılı durumlar, benzerlikler olabilir. Bir aşk hikayesi.. Hiç olmamış hissiyle dolan birini gerçeklere inandıran birine ne denir? İzlemeye doyamayacağımız bir diziden esinlenme.. Son Yemin. -Aşk Hikayesi- Okumayan kalmasınnn! (Son Yaz`ı da izlemenizi öneririiimmmmm!) 🖤

Mervan Ağa hırıltılı nefesler alıyordu. Saçları dağılmış, gözü dönmüş bir kurda dönmüştü. Birden belindeki tabancayı çekti. Metalin o soğuk şakırtısı odadaki herkesi titretti. Bir uğultu koptu. Herkesin yüreği ağzına geldi. Tüm bakışlar Sidar’ın kanlı suratında toplandı. Kimse nefes almaya bile cesaret edemedi. Çünkü herkes Mervan’ın o anda Sidar’ın kafasına sıkacağını düşündü. Ama Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu.“Ben birini istiyorsam alırım. Kimse bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!” Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar’ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar’ın kardeşi... düşmanın kanı...

" Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni " Kitabımın her hakkı saklıdır, konunun kapağın ve ismin uygulamada olmadığı bir kitap, Herhangi bir çalıntı da gerekli olan herşey yapılacak. ... "Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım çözülmüyor " İki gencinden sesi bu ana kadar çıkmıyordu fakat adam türkünün bu sözlerini genç kıza bakarak devam ettirmişti, görsün istiyordu içindeki sevgiyi, "E-emir ab-"genç kız şuan ki bulundukları durumdan fazlası ile rahatsızdı, korktuğu şeyin başına gelmesini istemiyordu. "Görmüyorsun değil mi, Şu kalbimin senin için nasıl attığını görmüyorsun! "Genç kız duydukları ile korktuğu şeyin başına geldiğini anlamıştı, abisi olarak gördüğü hatta mecbur kalmadığı sürece bir araya gelmedikleri adamın onu sevmesinden korkuyordu. " Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni "genç kız düşündü sevebilir miydi ki? Hiç bir zaman böyle bir soruyu kendine sormamıştı , şimdide sormak istemiyordu... Evet burası Gülce mahallesi;bir mahalle düşünün eskiden olduğu gibi sıcacık bir mahalle. Oğluna kız arayan, dedikoducu teyzelerin, delikanlı erkeklerin olduğu, mahallenin genç ve güzel kızları, küçük çocukları ve herkoşulda iyi günde kötü günde birbirinin yanında duran bir mahalle burası GÜLCE MAHALLESİ iyi yönlerinin olduğu gibi çoğu aşkların yarım kaldığı bir mahalle..

Birbirlerini küçüklükten beri tanıyan ama bunun farkında olmayan Kutay ve Hilalin hikayesi

"Hakan, kendine gel kardeşim. Sana göre mi o kız. Bu kız Camiden çıkmıyor, sen ise bardan çıkmıyorsun. Bu kız hiç bir yabancı erkeğin gözlerine bile bakmıyor, sen daldan dala konuyorsun. Bu kızın elinden Kur`an-ı Kerim düşmüyor, senin elinden içki kadehi. O kadar ortak yönünüz var ki sayayım mı daha?" ** Gülsima eğik başını birden kaldırarak gülümsedi. Buğulu gözleri gülüşüyle birlikte ışıl ışıl oldu. Benliğini tarifsiz bir mutluluk sarmışken, Hakan`ın yüzünde gezdirdi bakışlarını. Şaşkınlığın ve sevincin verdiği değişik bir ifade vardı yüzünde. "Camiye mi gidiyorsun? Namaz kılmaya mı başladın sen?" ** "Bu asansörden mi çıkıyorum katlara? Kaçıncı katta Hakan`ın odası?" diye sevinçle sordu. Hakan`ı görme ümidi kalbini heyecanlandırmıştı. Onu görmek ve onunla konuşmak için sabırsızlanıyordu. "Durun hanımefendi," dedi danışmadaki kız ayağa kalkarak. "Hakan Bey sizinle görüşmek istemiyor.

"Buse`m." dediğinde bakışlarım gözleri ile kesişti. Bana farklı bakıyordu. Nefesi yüzüme çarptı. "Demir ab-" sözümü yarıda kesti. Bir eli saçlarıma dokundu. "Bana her abi dediğinde yanıyorum, yapma." Duyduğum itiraf ile yutkundum. Bacaklarım, ellerim ve kalbim titremeye başlamıştı. Benim için büyük bir itiraftı. "Demir." "Söyle Buse`m" "Doğru değil." ~~~🌕~~~ "Neden bunu bana yapıyorsun?" "Ne yapıyorum?" dediğimde dudaklarını dudaklarıma sürttü. Tam buraya bayılabilirdim. Nefes alamıyordum. "Beni deli ediyorsun mоя лунная красавица" (Beni deli ediyorsun Ay Güzeli`m) Anlamadığım bir dilde birkaç şey daha söylemişti. Ne söylediğini merak etsem de soramadım. Onu deli ettiğimi söylüyordu. Kalbim heyecanla kasıldı. "Gözlerin benim yaşama sebebim. Bana bakmadığı her an cehennemi yaşıyorum." ~~~~ Instagram: kitap_blog.ss3 Instagram: ayguzeli_07

Kitapçıda tesadüfen karşılaşmak ... 📚