Genc kiz bir gün okuldan eve gelirken görmemesi gereken şeyler görür ve başı belaya girir hiç tanımadığı bir adam onu kaçırır

GÜNEŞ ADEN aynı ismi gibi dışarıdan parlak bir kızdır ama içindeki kopan fırtınalar tamamen karanlığı yansıtır. Güneş,duygusal konuşamayan ve hayata tutunmaya çalışan bir kızdır.Her geçen gün daha da güçsüz düşer ayağa kalkamaz ta ki gerçek ailesini bulana kadar…

"Gerçek aile, kan bağıyla değil; yüreğin bağıyla kurulur. Bazen en derin bağ, aynı acıyı taşıyan kalplerde saklıdır." Gerçek ailem...

Karşımda dikilip bana üstten üstten bakarken konuştu. “Beni çağırmışsın, buyur?” Sesi tok, ifadesi sertti. Kollarını göğsünde kavuşturmuştu, çok uzun boyluydu. Zihnim, bana ihanet edercesine beş saniye boyunca tamamen devre dışı kaldı. Çünkü az önce söylediği şeyi sindirmekte zorlanıyordum. Beni? “Beni çağırmışsın” mı?! Hani şu göbekli, kel, yaşlı adamlar olur ya.. Sabahları kahvede çay içip gazete okuyan, mahallenin gençlerine “Oğlum, sen kimin çocuğusun?” diye soran tipler.. İşte ben tam olarak öyle biriyle karşılaşmayı bekliyordum. Ama kader, yine o kendine has mizah anlayışıyla, karşıma bambaşka bir şey çıkarmıştı. Daha doğrusu, birini. Karşımda duran adam, yaşlı bir muhtardan çok “anaların maşallahı, kızların inşallahı” kavramını çağrıştırıyordu. Esmerdi. Uzun boyluydu. Bakışları sertti. Kaslı kolları, gömleğinin sıvanmış kollarında tehdit gibi duruyordu. Bir de üstüne, o ifadesiz yüzle bana bakıyordu. Bu bir şaka mıydı? Bir kamera falan olmalıydı. İstanbul’a yeni gelenleri trolleyen bir sosyal deney.. Ama sonra yanımdaki kızın “işte muhtar bu” bakışıyla birlikte gerçekler acımasızca yüzüme çarptı. Ben şoka girmiş vaziyette ona bakarken, o da bana bakmayı sürdürüyordu. Kaşlarını hafifçe çattı. “Beni çağırmışsın, buradayım?” Göz kırptım. Sonra tekrar. Derin bir nefes al menekşe. Kontrolü kaybetme. Belki de rüya bu. Belki de hâlâ Manisadasım. Ama hayır. Tartıştığım adam orada, anahtar ise hâlâ elimdeydi. Ve sinirim, zirve yapmış bir halde bana eşlik ediyordu. Sonunda, mantıklı bir cümle kurabildim. Gerçi ne kadar mantıklı olduğu tartışılırdı. “Ben muhtarı çağırdım.” Derken kollarımı göğsümde birleştirmiştim. “Bir yanlışlık oldu sanırım, sizle ilgili bir durum yok sağolun.” Adam ifadesizce kaşını kaldırdı. “ Muhtar benim zaten.” Gözlerimi kıstım. “Hayır.” Kaşlarını kaldırdı. “Evet.” Direndim. “Hayır.” Çevremizde durup bizi izleyen insanların bazılarının sessizde olsa güldüğünü duyabiliyordum. Tahammülünün azaldığını belli eden bir ses tonuyla, “İmtihan mısın kızım sen?” Diye sordu. “Ama muhtar-“ Ellerini siyah kumaş pantolonun ceplerine sokup başını gökyüzüne çevirdi. Sabır dileniyordu galiba. “Muhtar benim diyorum sana. Yinelemeyeceğim bunu, sorunun ne olduğunu söylüyorsan söyle söylemiyorsan işim gücüm var.” Öfkeli sesi geri adım atmama neden olmuştu. Yine de gururumu ve inatçılığımı devreye sokarak “Ama ben amca bekliyordum..” Dedim. Yunan heykeli kılıklı muhtarın dudakları hafifçe yana kıvrıldı. Kaşları yukarı kalktı. Ardından alayla konuştu. “Özür dilerim, öbür sefere daha yaşlı olmaya çalışırım. Şimdi problemin ne olduğunu söyleyecek misin? Sabrım tükeniyor.” ___ Menekşe&Cihan.

Abisinin arkadaşına aşık olan bir kız ve onu kardeşi gören adam

Tür: Aşk / Komed Karakterler: Zehra - inatçı, özgür ruhlu, kitap kurdu. Yusuf - sakar, espirili, kendi halinde bir genç --- Zehra ve Yusuf, İstanbul’da iki farklı hayata sahip ama aynı apartmanda yaşayan iki gençtir. Zehra, edebiyat tutkunu, düzen takıntılı ve biraz da alaycı biridir. Yusuf ise hayatı akışına bırakmış, biraz sakar ama içten bir gençtir. İkisi de 23 yaşındadır ve birbirlerinden habersiz, aynı kısmet uygulamasında yanlışlıkla eşleşirler. Gerçek hayatta sürekli atışan bu ikili, dijital dünyada birbirlerine aşık olduklarını fark etmeden konuşurlar. Olaylar, komik yanlış anlamalar, gizli kimlikler ve romantik sürprizlerle sarpa sarar.

ÖDEVİŞKO VE ÖDEV

Arkadaşının `Emir` ismiyle açtığı fake hesaba istek attığını sanan Mahperi, yanlış kişiyle konuştuğunu anlar ancak çok geçtir.

Herşey bir kızın duydukları ile başlar

Her genç kız gibi böyle bir anın hayalini elbette kurmuştu az da olsa. Ama böyle bir şekilde evlenmek aklının ucundan dahi geçmemişti hiç bir vakit. Evleniyordu ama kimsesiz gibi tek başınaydı. Evleniyordu ama gözlerinde mutluluğun ışıltısı yoktu. Evleniyordu ama beyaz elbisesi bir hayal değil, bir zorunluluğun simgesiydi sanki. Evleniyordu ama sevdiği ile değil daha iki gün önce tanıdığı bir adamla. 🪷 "Ben sadece o özgürlüğün önündeki bir basamağım. Kendini güvende hissettiğin an özgürsün Öykü." Biri basamak oldu, diğeri o basamağın üstünde fark etmeden kalbine adım attı. Ne zaman gönül yolları hesapla yüründü ki sahi? Ve oturdukları o nikâh masası. Biri için çıkış kapısı biri için bir el uzatışken aslında hiç bilmedikleri bir sevdanın ilk eşiğiydi. O gün Öykü özgürlüğe uçtuğunu sanarken Celil çoktan o yolun sonunda onu beklemeye başlamıştı bile.

Heykelcilik okuyan Begüm ilhamını kaybettiğini düşünür ta ki bahçede şarkı söyleyen çocuğu görene kadar.

Bir karanlık içinden pembeler içinde bir umudun uyanışı,bir kızın nasıl anka kuşu misali pembe tüylerle doğduğu anlatılır...

Lise kurgusu.

Edebiyat dersinin sonlarına doğru titreyen telefonum beni rahatsız etmeye başlamıştı. Nihayet öğretmenimiz bizi bıraktığında sınıftan çıkar çıkmaz telefona sarıldım hemen. 0535*******: Sesli bir mesajınız var. Sesi açmadan hızla sınıfa girip yakın arkadaşlarımın yanına doğru yaklaştım. Dördü birden oturmuş bir şeyler konuşuyorlardı. Telefonumu önlerine koyup yakınmaya başladım. "Ben ne yapacağım? Bu ne oğlum? Kafayı yersin heee!"

İş yüzünden taşındığı mahallesine geri dönen Melisa ve onu bekleyen yenilikler.

Psikolojik, sözel, mesleki baskılar Gerçekler ve ölümler Bir kadının hayat kurgusu

Bade arkadaslarinin verdigi yetkiye dayanarak 2 senedir stolkladigı cocuga yazmaya karar veriri . En yakin arkadasi Bigen`in fake hesabindan Kardanadam Operasyonuna start verilir.

MAFYA-SMUT-DÜŞMANDAN AŞKA-İNTİKAM Aşk, intikamın gölgesinde doğarsa… Kimi yakar, kimi kurtarır? Zerya, geceleri piyanonun tuşlarında hayat bulan zarif bir kadınken, gündüzleri yasal olmayan yollarda taşıdığı mücevherlerle karanlığa adım atan bir taşıyıcıydı. Onun iki hayatı vardı biri melodilerle süslenmiş, diğeri suskun ve tehlikeli. Ve Gölge… Adı yok, yüzü yok. Ama Zerya’nın hafızasında silinmeyecek bir iz. Yıllarını onu uzaktan izleyerek geçirmiş, geçmişin karanlığında büyüyen bir mafya. Sessizliğin içinden gelen bir kurşun gibi yakındı şimdi. Ona yaklaştı. Yaklaştıkça yanmaya başladı. Tutku, intikamdan daha ağır basarsa ne olur? İhanetle sarmalanmış bir geçmişin, tutkuyla yoğrulmuş bir geleceğe dönüştüğü bu hikâyede; bir kadın intikam için yola çıkıyor. Ama bu kez aşk, sadece bir silah. Ve intikam, oyunun sadece başlangıcı. Zerya’nın sesiyle başlayan piyano, şimdi kurşun sesleriyle susacak. İntikamla başlayan bu oyun, şimdi aşkın en sarsıcı hâline dönüşüyor. Ve bu kez kazanan yok. Sadece yananlar var. Zerya Karanis&BA diğer adıyla Gölge.⚜️

Bu bir gerçek hikayeden uyarlanmıştır. Çocukluğundan beri sevdiği çocuğa bir türlü itiraf edemeyen Naz.

Yüsra gerçek ailesini bulmuşken birden hiç beklemediği bir olaya bulaşır ilk bakışta masum gibi görünen bu kurgu aslında hiç masum değil.....

Hayat gittiği şehirde hayatının aşkıyla tanışacağını bilmiyordu Deniz...

18 yaşındaki Arvin`in babası yüzünden yıllar önceden verilen bir söz için Mardin`in ağası ile evlenmesi... (+18 sahneler olabilir)

günlük lerden aktarma

kitabımızda liseden beri arkadaşı olan 3 kadın karakterimiz farklı hayatlar yaşamaktadır. Bir mutlu bir hayat yaşarken diğer ikisi için aynı şey söylenemez. Ve bir gün İzmir`e yer aldığı mafyalarını toplantısı için gelen 3 düşman mafya ile yolları kesişir. Fakat bu 3 mafya İzmir`e sadece toplantı için gelmiştir. Bakalım kızlarımıza tanıştıktan sonra onlar için de değişecek? Kızlarımızın hayatlarını nasıl devam edecek? Hayat onları zorlayacak mı? Yoksa mutlu mu olacaklar?

Hayatını adalete adayan kimsesiz bir kadın. Hayatta kendi adaletini sağlayan bir adam. Hayatlarını birleştiren bir kader. Kim kime boyun eğecek...