Kendine neden yeni bir sen yaratmak için adım atmıyorsun? sadece bir adım cesur insan .

✧ Onun adı; Lorenzo Salvatore Moretti... Babası İtalya`nın en büyük mafya ailelerinden birini kurdu. O ise bu hayattan uzak durmaya yemin etmişti. Ama geçmiş, onun peşini bırakmamıştı ✧“Babası İtalya`nın en eski mafya ailelerinden birinin lideridir. Fakat o, mafya dünyasından uzak bir hayat kurmuştu ta ki babası gizemli bir şekilde öldürülene kadar.” ✧ Lorenzo Salvatore o ll. Fantasma`ydı o babasından sonra ll. Hayalet`ti. ✧ Ceren Akay... Türkiye`de doğup büyümüş okumuş yemekler yapmış. Mesleği: Profesyonel şef İstanbul’da prestijli bir restoranın mutfağında yetişmiş. İtalya’ya geliş amacı: Napoli’de ünlü bir İtalyan şefin yanında çalışmak için 1 yıllık burs kazanmıştı. ✧ Annesi ve babası Türk, babası küçük yaşta terk etmiş. Hayat boyu "güçlü kadın" olmak için çabalamış. 10 yaşlarında annesini kaybetmişti. ✧ Ceren: Yemekle hayatı iyileştiren bir kadın. Lorenzo: Hayatla zehri karıştıran bir adam. Ama kader, onları aynı masada oturtacaktı.

İlaydanın küçüklüğünden bu yana olan mücadelesi... ama o artık mücadele edemediği yerde psikolojisi bozuldu ve hastaneye yatırdılar. Peki onu tedavi eden doktor ona aşık olursa...

Her gerçek bir gün çıkar;ne kayıp izler vardır yolunu bulan,ne ruhlar vardır yıllar sonra karşılaşan...ama asıl yalan vardır insanın dünyası`nı yıkan. İşte kayıp izler kitabı da budur; iki ruh yıllar sonra karşılaşır, yalan ve çaresizlik dünyasını karanlığa çevirir. Bu kitap her acının kalemini yazdı. Bu kitap kayıp izlerin kalemiyle sonlandırdı.

Sonsuz hayatının en sıradan akşamında fark etti: Bazı sessizlikler çığlıktan daha gürültülüdür. İçimde Saklı, görünmeyen çatlaklardan sızan karanlık bir hikaye. Her şey normal görünür. Ta ki bakmayı öğrenene kadar.

Güzel olacağını umuyorum.

Sessizlik, bazen bir sesin yapabileceğinden çok daha fazla şey anlatıyor. Bir sandalye gıcırdıyor uzakta. Adım söylenmiyor, ama sıranın bana geldiğini biliyorum.

Bazen korkuların üzerine gitmek gerekir... Bazen korkularla savaşmak ve onları yenmek bizim en büyük zaferimiz olur. Ve bazen o korkuların arlasında büyük bir gizem vardır ve o gizem Rüzgarın Sustuğu Gece ortaya çıkar. Riven Selari, çocuk yaşta zorla evlendirilmiş, hayatı elinden alınmış bir kadın. Kendi çocuğuna bile yetemeden, zorluklara katlanmış bir anne. İşte tam o anda, umudun ve adaletin simgesi Kara Pençe Özel Deniz Kurtarma Timi çıkar karşısına. Yemen’in gölgesinde, masumları kurtarmak, çocuk kaçakçılığıyla savaşmak ve karanlık sırları ortaya çıkarmak için görev yapan altı kişilik bu tim; lider Kaptan Rüzgar Karayel ve onun gölge, beyin, kaos ve hayaletleriyle birlikte, hayatı değiştirecek bir operasyonun içinde bulur kendini. Riven’in geçmişi, Amara’nın geleceği, timin cesareti ve karanlığın sırları bir araya geliyor… Ve ortaya çıkan gizem, Rüzgarın Sustuğu Gece ile herkesin nefesini kesiyor. Adalet, aşk ve hayatta kalma mücadelesi… Masumlar için savaşmaya hazır mısınız?

Karma der ki: "Her şey sahibine geri döner." ~~~~~ Biri özgürlüğün peşinde, Diğeri kontrolün... Birinin tek amacı intikam, diğerinin tek arzusu sahip olmak. Peki ya evrenin terazisi bu iki zıt ruhu aynı kefeye koyarsa? ~ Felix, Minho`nun ölümünün ardından intikam yemini eder. Hyunjin`in saplantısı ile Felix`in öfkesi birbirine karıştığında, sınırlar silikleşir. Bu hikaye intikam, saplantı ve sonuçlarının sert yansımasıdır...

"Adalet, bir urgan ile sandalye arasında ki mesafeden ibarettir. O mesafe ise kendi adaletine teslim olmuş suçlulardır." demişti İskelet Çiçekleri. Bir iyiliğin kalbini intikam ile mühürleyen binlerce kötülük, kendi adaletini, psikolojik savaşlarla veriyordu. Bir iyiliğin hafızasını silip atan kötülük, intikam ateşinde yanmayı göze alıyordu. Geçmişi elinden alınan bir iyilik, geçmişi uğruna bütün yolları yakmaya hazırdı. Lizge Loren, ondan zorla koparılan anıların uğrunda bütün yolları yakacaktı. Unuttuğu herkes, onu hep aynı şekilde bekliyor olacaktı. Rüzgar Samyeli`nin İskelet Çiçeği Hazal Kara`nın vicdanı, Barış Bikeç`in fedasıydı Lizge Loren. Onlar dört küçük çocukken kalplerine sığdırmak zorunda kaldıkları kötülüğe karşı mücadele eden kocaman insanlardı. Küçücük kalplerinde kocaman bir iyilik, dinmez bir intikam vardı.

Psikiyatri bölümüne geçen Güneş, sakin bir iş dönemi geçireceğini sanarken binbir türlü hastalığı olan insanın psikolojik sorunlarını, hastane içi arkadaşlıkları,kendi içinde yaşadığı fırtınaları ve bağlanmaması gereken bir adama bağlanmasını engellemeye çalışırken çalıştığı bu hastaneye fazlası ile bağlanacağını düşünmez.

Bütün yılları, sadece bir haftaya sığdırmak mı?

İşini benliği olarak gören ajan Mehru Mehir ve kendi sahte dünyasının içerisinde, kendini tek doğru olarak gören katil Atlas Güntekin`in yolları bir gün kesişirse eğer... Ne olur? *İÇERİK UYARISI* Bu hikâye, psikolojik sıkıntıları olan karakterlerin iç dünyasını görmek maksadıyla yazılmıştır lakin bu karakterler hiçbir şekilde sağlıklı kararlar alamayacakları için siz onların bahanelerine kanmayın. Bu kitap, bazı okuyucular için hassas olabilecek konular barındırmaktadır. Kitapta karanlık ve tetikleyici unsurlar bulunduğundan, lütfen bunun bilincinde olarak okuyun.

"Bunları sen benim için ağla diye değil, benim gözümde kendi değerini anla diye anlattım birtanem. Bir şey başarmadığını düşündüğün her an, bana bak. Senin en büyük eserin, benim." Bu sözleri onun dudaklarından; her dinleyişimde kalbimin var olduğundan bile habersiz olduğum noktalarında birer kıvılcım alevlendiren sesinden duymak, kaç yıl geçerse geçsin hala gerçekmiş, sahiciymiş gibi hissettiriyor. Sanki ellerine hiç ailemin kanı bulaşmamış ve bu kanı içinde gizlediği Şeytan`ın İki Yüzü`nün ardına saklamamış gibi.

Karanlığa gömülen şehrin üzerinde şimşekler dans ediyordu. Gök gürültüsü ise sağır eden cinstendi. Sanki ben konuşmadıkça gökyüzü konuşuyor, günahlarımı haykırıyordu adeta. İçimde... Beyaz ve Siyah. Aydınlık ve Karanlık vardı. Hangisinin büyüklüğü daha fazla kestiremiyorum. Terasta duyduğum adım sesleriyle irkilerek çıkışa doğru döndüm. Karan... Panikle geri adım atsamda terasın pervazına yaslanmıştım. Kaçışım yok. Kalbim deli gibi atarken telaşla bir çıkış yolu arıyordum. Ben kafamda bahaneler sıralarken o çoktan sınırlarımı ihlal etmiş bana yaklaşmıştı bile. "Saye!" Kullanmadığım ikinci ismimle seslenince tüylerim diken diken oldu. Herkes, "İclal" olan ilk ismimle seslenirdi. O beni tanıdığından beri hep ıslarla "Saye" diye seslenip durdu. "Bu havada ancak senin gibi biri, bu gökyüzüne kadar uzanan binanın terasına çıkar." Eliyle yanağımı okşamaya başlayınca bir an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. "Saye, sen gerçeği benden ne kadar saklarsan sakla." yüzünü yüzüme yakınlaştırarak "Gözlerinin ardında ki gerçek yüzünü görüyorum." Ve tekrar yineledi sözlerini "Sakladığın o yüzü görüyorum.! "

Asker konulu bir kitaptır, kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ruh, insanın dipsiz bir kuyusudur. Sen ruhunda dolaştığını sanırsın ama onun ne kadar derin olduğunun hiçbir zaman farkına varamazsın. Ta ki biri çıkıp orayı talan edene kadar. "Yanacaksınız, yakacaklar. Canınızın acımasını önemsemeyecekler." Parmaklarına sarılı urganı sertçe gerdi. Parmak boğumları giderek beyazlaşırken gözleri, alev topuna dönüşmüştü. "Nefesinizi kesecekler." İki farklı asker; Asena Eyşan Boduroğlu ve Mete Mert Çakır. Birbirlerinden haberi olmadan aynı göreve atanırsa en fazla ne olabilir ki? "Bugün bir tehdit mektubu aldım MMÇ`den gelmiş." *Tüm hakları saklıdır.*

“Bazen insan kendi acısına bile yabancılaşır. Yaşamakla ölmek arasında sıkışmış bir kız, geçmişini hatırlayamayan bir adam ve kimseye anlatılmamış bir deneyin karanlık izleri...” Elizya, kendi hayatına son vermek üzereyken hastaneye kaldırıldığında hiçbir yakını yoktur. Bir yabancı, Atlas, onun hem koruyucusu hem de doktoru olarak görevlendirilir. Ancak Atlas’ın da geçmişi karanlık bir boşlukla çevrilidir: sekiz yaşından öncesini hatırlamıyordur. Üstelik hatırlamak istemediği bir şey vardır... Klinik duvarları arasında başlayan bu terapi süreci; bir aşk, bir deney, bir yüzleşme hikâyesine dönüşür. Her seansta gerçek biraz daha çözülür, her suskunluk bir çığlığa dönüşür. * Kitap Türü: Psikolojik, Romantik, Dram

“Daha kaç kurban gidecek böyle? Kaç kişinin daha ölümünün sebebi olacağım? Bir kelebek uğuruna oluşan bu ayaklanma, ay ışığına ne zaman kavuşacak? Daha ne kadar tahammül etmem lazım bu karanlığa?” İki polis. İki ebeveyn. İki can. Sadece onların değil, küçük bir kızın da ölümüne sebep olan kurşunlar. Geçmişin yemin ve sözleriyle yaşamaya yemin etmiş, bildiklerinden fazlası olduğunu fark eden bir kız. Gerçekler açığa çıkınca o kişiyle empati kurmam doğru muydu? Ona acımam normal miydi? Benim verdiğim ifade sonucu içeri giren bu adamı sekiz yıl sonunda kendi laflarımla kurtarmak, savunmak ve onun için çabalamak hedefime ulaşmam için bir basamaktan mı ibaretti? Tüm bu karışıklık, çelişki, yaşananlar ve yaşanacaklar, adaletin kırılmış, hatta harabeye dönmüş olduğunun göstergesi değildi de neydi?

"Bu kadar işte, hepsi bu." Annem cümleye girdi o kadar az konuşuyordu ki, sesini duymak bir mucizeydi. O konuştuğunda sesini zihnime bir çivi ve çekiçle asmak istiyordum. Bir daha ne zaman duyulacağı belli değildi çünkü. "Kızım sen neden böyle yapıyorsun? Bugüne kadar neyini eksik ettik? Ne istediysen almadık mı?" Duyduğum, duyduğun nice cümle... "Biraz sevin..." sesim öyle kısıktı, bir ben duymuştum. Sesimi karşıya, anneme aktaramadım, babama aktaramadım. Bir ben duydum, hep. Lise üçüncü sınıfa başlayan Mehir, hayatının her zamanki gibi sıradan geçeceğinin kanaatindeydi. Ancak zengin ailesi ve sosyeteyle mücadelesi yaşıyla beraber büyümüştü. Şimdi de başında bu bela vardı. Hacker... Onun kim olduğunu bulabilecek miydi? -LİSE KURGUSU- Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

Sanki insanların ayakları altında ezilen, her adımda biraz daha değersizleşen bir araziydim. Kara topraklarım susuzluktan, en çok da değersizlikten çatlamıştı; ne bir yeşerme ümidi ne de uğruna uğraşılacak bir verim kalmıştı. Herkes ezip geçmiş, kimsenin ayak basmayacağı bir çöle dönmüştüm adeta. Ta ki bir gün, avuçlarında masumiyetin safiyetine sahip izlerle küçük bir erkek çocuğu gelene dek. Hiç tereddüt etmedi, avuçlarında gizlediği beyaz nilüfer tohumunu kurumuş kara topraklarımda sakladı. Yıllardır çektiğim su hasreti, küçücük bir erkek çocuğunun küçücük elleriyle bana emanet ettiği o umutla son bulmuştu. O umut bana o gece yağmuru getirdi. O umut beni o gece bataklığa dönüştürdü

BİR ÖLÜM KAÇ SIR SAKLAR? 🕯️ “Alevsar.” “Alev ve hasar kelimelerinin birleşimi.” “Senin gibi. Senin yaktığın ateşle kalbime bıraktığın hasar gibi.” 🕯️ BİRİNCİ KİTAP: ALEVSAR İKİNCİ KİTAP: İNKİSAR Yaman Çakır, ailesinin geçmişindeki sırları çözmeye çalışan, intikamı, hırsı ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış bir suç çetesi lideridir. Karısının ölümünden sonra etrafındaki herkese karşı güvenini yitiren Yaman’ın, beklenmedik anda, çocuk doktoru olan Gökçe’yle yolları kesiştiğinde ikisi birbirlerinin hayatında bir denge unsuruna dönüşür. Yaman’ın adalet arayışı ve içindeki çatışmalar, Gökçe ile arasındaki duygusal bağa zarar verecek midir? Peki, Gökçe, Yaman’ı anlamaya çalışırken, zaman zaman onun karanlığına kapılma riskiyle mücadele edebilecek midir? 🕯️ Gökçe, hayata karşı direnen, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadınken, Yaman otoriter ve kontrolcü yapısıyla onun karşısına çıkar. İlk başlarda birbirlerine meydan okuyan bu iki karakter, zamanla hem kendilerini hem de birbirlerini keşfetmeye başlarlar. Gökçe, tutsak olduğunu düşündüğü yerde aslında özgürleşirken, Yaman da kalbinin duvarlarını yavaş yavaş yıkar. Tutkulu bir mücadele, derin duygular ve kaçınılmaz bir çekim, onları geri dönüşü olmayan bir yola sürükler.

Yıllar önce Bige`yi ninesine abilerini de yatılı okula bırakan Timurhan Bey şimdi onları geri kazanmak için tekrar yanına almıştı. Ama bilmediği şey artık evlatlarının onun bıraktığı gibi kalmamasıydı, özellikle Bige`nin. Çünkü o, köylerindeki küçük evde öğrendikleri ile ömrü boyunca kendine tutsak kalacağını öğrenmişti. Bige`yi kendine tutsak eden neydi? Timurhan Bey neden evlatlarını evden göndermişti? daha da önemlisi neden şimdi yanında istiyordu?

Hayatımın içinden ,çevremden esinlenerek yazdığım yazıları bu kitabımda toplayacağım… Sevgili okumalar.

Bıla bıla bıla içerisi tımarhane

Krallığın hüküm sürdüğü karanlık bir düzende, herkesin kaderi Galibiyet Akademisine bağlıydı. Herkes bir ölümcül oyunun içindeyken, kazanmak yalnızca hayatta kalmak değil, geleceği yeniden yazmaktı. Peki bu akademiye bambaşka sebeplerle giren Aden`in kaderine ne yazılmıştı? Araya giren yasaklı duygular, saklanan gerçekler ve istenildiği gibi ilerlemeyen bir oyun... Aden tüm bunlara rağmen dimdik durabilecek miydi, yoksa pes etmek kaçınılmaz mıydı? Kitabın tüm hakları saklıdır. Kitabı çalmanız dahilinde yasal işlemler başlatılacaktır.